ervaringen vanuit de behandelaars

Download Report

Transcript ervaringen vanuit de behandelaars

Een blik op de administratieve druk vanuit de behandelaars
De administratieve druk bij de uitoefening van de zorg is de laatste jaren dusdanig toegenomen
dat de netto tijd die aan directe patiëntenzorg kan worden besteed afgenomen is. Niet alleen
kost het registreren, het openen, typeren en sluiten van DBC's, de ROM en de regelingen
rondom ‘wie mag wat doen’ in het kader van eerst het hoofdbehandelaarschap en nu weer het
regiebehandelaarschap enorm veel tijd. De vraag rijst op welke manier de zorg er kwalitatief bij
wint of dat de cliënt er baat bij heeft. Dit legt een grote druk op zorgverleners.
De druk van het behalen van de productienorm is mede afhankelijk van alles correct registreren,
zelfs iedere 5 minuten cliëntgebonden overleg of telefonisch contact. De ervaren druk van
werkzaamheden is hoog, waardoor tijdens de hectische praktijk van alledag dit voor de
onnodige stress zorgt en sommige cliëntgebonden activiteiten al snel vergeten worden te
registreren. De tijd die besteed wordt aan alle administratieve handelingen is steeds meer
toegenomen.
Rom
Sommige ROM-instrumenten zijn ontoereikend en bieden onvoldoende zicht op het
daadwerkelijke beloop van het functioneren van een cliënt. Zo is de HoNOS 65+ een lijst
waarbij meerdere domeinen van functioneren uitgevraagd worden, zoals mobiliteit, stemming,
psychose, leefomgeving. Bij de scoring wordt per domein de hoogste score geteld en niet een
totaalscore van de aanwezige kenmerken per domein berekend. Hierdoor kan iemand die in
een 1e meting bijvoorbeeld ernstige gedragsproblemen heeft die frequent voorkomen, dezelfde
score krijgen bij een vervolgmeting als de persoon inmiddels milde gedragsproblemen heeft die
echter nog steeds frequent voorkomen. Of: iemand die op meerdere kenmerken binnen een
domein 'ernstig' scoort wordt als even 'zwaar' geteld als iemand die maar op één kenmerk
'ernstig' scoort. Voor het domein 'stemming' is er zelfs maar één item, terwijl dit nu juist een veel
voorkomend probleemgebied is voor onze doelgroep. Dit domein is overigens dan ook de enige
die wat betreft betrouwbaarheid voldoende scoort!
Momenten ROM-meting
Ook de momenten van ROM metingen zijn in een vast stramien gegoten die vooral voor
verzekeraars nut hebben. Bij het eindigen van een DBC en het starten van een nieuwe DBC
moet de ROM-meting binnen drie maanden vallen van het laatste contact binnen de oude DBC
en binnen drie maanden van het eerste contact van de nieuwe DBC. Dit betekent dat als het
contact goed gepland wordt, er één ROM meting gedaan kan worden en voor beide DBC's
gebruikt kan worden.
In de regel loopt dit vaak verkeerd, omdat bij het maken van een vervolgafspraak van cliënten
die lager frequent gezien worden de drie-maandenregel al snel mis loopt. Alternatief is dat
binnen zeer korte tijd twee maal een ROM ingevuld zou moeten worden, waarbij duidelijk zal
zijn dat deze metingen in de regel geen grote verandering zal laten zien; eerder zelfs geen
verandering. De gevoelde druk om de targets te halen (50% completers en 80% 1e metingen) is
groot).
Hoofdbehandelaar - regiebehandelaar
De regels omtrent het eerdere 'hoofdbehandelaarschap' hebben ervoor gezorgd dat
behandelaren die opgeleid zijn om zelfstandig diagnostiek en behandelingen uit te voeren,
ineens niet meer erkend werden door sommige zorgverzekeraars. Daarvoor moesten binnen
sommige teams meer specialistische behandelaars worden aangetrokken. De regelgeving
verschilde per zorgverzekeraar, waardoor de verzekeraar van de cliënt leidend werd in de
toewijzing van cliënten. Nu is dit gelukkig beter geregeld met de komst van de
'regiebehandelaar', maar dreigt de administratielast toe te nemen bij een selecte groep
behandelaren.
Overkill
Het is de vraag in hoeverre de cliënt en de kwaliteit van de behandeling gediend is met deze
overkill aan regels. Daarnaast zal het de creativiteit van de behandelaren zeker ook niet
bevorderen. Er is sprake van een schijncontrole, die niet representatief is voor de
daadwerkelijke kwaliteit van de zorg.
Uit onderzoek is bekend dat bij psychotherapie circa 70% van het effect toegeschreven kan
worden aan het contact tussen de therapeut en de cliënt (de match). Deze week heb ik 's
avonds (in eigen tijd en dus niet-geregistreerde-tijd…) muffins staan bakken voor een cliënt op
onze deeltijd die zijn 10-jarige abstinentie vierde. Ik vroeg mij af of 'deze interventie buiten de
richtlijnen' effect zou hebben op zijn functioneren en hoe dit meetbaar zou zijn binnen zijn
behandeling. De cliënt verzekerde mij dat hij een topdag had beleefd, mede door onze
aandacht voor zijn jubileum en dat het een leermoment voor hem was om zo in een groep
positieve aandacht te ontvangen.
Dwangmatig
De dwangmatige zucht naar controle en de paranoïde houding van de gemeenten en
zorgverzekeraars zorgen voor een krampachtige manier van werken, bevorderen de creativiteit
in het werk niet en leggen onnodige druk op de behandelaren in de zorg. Ik ben benieuwd wat
het effect hiervan is op het welzijn van de in de zorg werkende professionals en daarmee de
kwaliteit en effectiviteit van de behandeling.... Zullen we ROMmen?