Transcript Huiswerk

HANovatie Nieuwsbrief
Huiswerk
31 januari 2017
Karlijn Karsten
Volgens mij zijn er grofweg twee typen docenten: de brave docent die ook een brave
student was en de minder brave docent die soms net doet alsof hij een brave docent is,
maar als student... nou ja...
Ik val in de tweede categorie. Ik ben het type docent die af en toe, in een verdwaalde
studieloopbaanbijeenkomst, met een stalen gezicht, goed bedoelde, brave adviezen geeft
over –bijvoorbeeld- het voorbereiden van lesdagen.
“Huiswerk maken en in deeltijd studeren? Dat doe je door boeken en artikelen te lezen, kennisclips
te bekijken en verwerkingsopdrachten te maken. Waar doe je dat? Op een zorgvuldig gepland
moment, op een rustige plek, thuis of op het werk. Belangrijk? Ja, heel belangrijk, want in de les
passen we de kennis toe op een casus die jij meebrengt uit de praktijk. Als je je dus niet hebt
voorbereid is het moeilijke om mee te doen in de les. Dat heet blended learning.” En die student
denkt: “welke blender? Shit, onze Daan/Pit/Storm/Ridder is zijn broodtrommel vergeten”
Ja, als docenten weten we allemaal wat een succesvolle leerstrategie is om je studie te halen.
Maar, lieve collega’s, die wetenschap wordt wel degelijk op de proef gesteld als je weer in de
schoolbanken duikt. Niet dat de leerstrategie niet klopt, dat doet hij namelijk wel, aldus studenten,
docenten en onderzoekers et.al. (2017), maar het vraagt verdomd veel assertiviteit en
doorzettingsvermogen om tegen jezelf en de buitenwereld te zeggen: “nee, ik ga me nu
voorbereiden op de les”. Er zijn namelijk zoveel andere dingen die je kunt doen: zoals
boterhammen smeren voor Daan/Pit/Storm/Ridder, inzetplaatjes rondkrijgen, JCI accreditaties
voorbereiden en, in mijn geval, lesgeven.
Dat blijkt uit het volgende voorbeeld: het is donderdagochtend en ik heb nog niemand verteld dat
ik vanochtend huiswerk ga maken. Ik voel me een beetje schuldig tegenover de opleiding dat ik
onder het mom van inwerken en participerende observatie geen les geef, maar les volg. Dat is
duur en dat voelt diep van binnen een beetje rot. Dus, een beetje stiekem maar vol enthousiasme
zit ik achter mijn computer met een schrift en een pen in de aanslag en ga ik op OnderwijsOnline
op zoek naar zogeheten ‘content’ bij periode 2a3.
Ik print een paar scans uit een boek, lees ze en wil beginnen aan de brainstormopdrachten. Dan
komt onze planner binnen: “Karlijn, zou jij dadelijk twee performance assessments over kunnen
nemen?” Nog voor ik het weet overschreeuw ik mijn schuldgevoel en roep ik: “Ja hoor! Geen
probleem”. “Ah, wat ben je toch een schatje!” roept de planner. “En een watje”, roept mijn hoofd.
Tegelijkertijd is mijn schuldgevoel jegens de opleiding weer totaal verdwenen.
Hogeschool van Arnhem en Nijmegen
www.han.nl/hanovatie
1
Donderdagmiddag assess ik alsof het een lieve lust is, vrijdag bezoek ik een werkplek van een
student en in het weekend ben ik een leuke partner: we gaan met z’n tweeën naar Maastricht.
Zaterdagochtend, in hartje Maastricht, krijg ik plotseling kramp, want de zorgvuldig geparkeerde
brainstormopdrachten staan nog steeds in de bewaakte garage. Laat ik heel eerlijk zijn, eigenlijk
galmt er nu een mega rampscenario in mijn hoofd. Trump die de derde wereldoorlog afkondigt?
Peanuts. In mijn hoofd is het nu heel logisch dat ik straks overhoord wordt door mijn collega en dat
ik dan met een rood hoofd, ten overstaan van 15 studenten en mijn collega, moet uitbrengen dat
ik het antwoord niet weet. Drama.
Op dat moment besef ik: eigenlijk ben ik bang om mijn gezicht te verliezen als docent en dat was
niet de rol die voor mezelf bedacht had. Ik zal dus –net als de deeltijdstudent- die afweging
moeten gaan maken tussen opleidingstijd en privétijd. Dit is waarschijnlijk wat deeltijdstudenten
de hele tijd moeten doen. Zal ik het dus maar gewoon laten gebeuren? Op de middelbare school en
de universiteit heb ik het zo ook gered, dus waarom zou het hier dan niet lukken?
Even later kom ik tot de essentie: het vraagt assertiviteit om je huiswerk wel te kunnen maken,
maar het vraagt ook assertiviteit om geen huiswerk te maken en daar de consequenties van te
dragen. Misschien vraagt dat om nog een derde type docent, de niet zo brave docent die aan een
student vraagt: “hoe was je weekend?”
Karlijn Karsten is docent bij de deeltijdopleiding Management in Zorg en Dienstverlening.
Hogeschool van Arnhem en Nijmegen
www.han.nl/hanovatie
2