Patiënteninformatie

De botziekte van Paget

De botziekte van Paget (osteïtis deformans) is een chronische botaandoening. Het is een ontstekingsachtige aandoening van het bot, die leidt tot vervorming van het bot. De botziekte van Paget is ter herkennen aan een te grote activiteit van de osteoclasten. Dit zijn cellen die zorgen voor de botafbraak. Normaal zijn de opbouw en afbraak van botweefsel aan elkaar gekoppeld en met elkaar in evenwicht.

Botopbouw

De overmatige botafbraak leidt tot een abnormale en chaotische botopbouw. Hierdoor kunnen vervormingen van het bot ontstaan en is de botweefselstructuur niet meer normaal. Dit proces vindt niet plaats in het hele lichaam maar op bepaalde plaatsen (haarden). Bij elke patiënt is het aantal weer anders. Het meest vaak aangedaan is het bot van het bekken, de lange pijpbeenderen van armen en benen, de schedel en de wervelkolom. De ziekte neemt langzaam toe in ernst en omvang binnenin het bot. Maar het breidt zich niet uit naar andere botten. De precieze oorzaak van de botziekte van Paget is niet bekend. Maar er zijn aanwijzingen dat erfelijkheid, een doorgemaakte virusinfectie en omgevingsfactoren een rol spelen.

Vaststellen

De botziekte van Paget is vast te stellen na een combinatie van röntgenologisch, laboratorium- en botscan-onderzoek: Op een röntgenfoto is te zien of de structuur van het bot normaal is of niet.

Een verhoogde alkalische fosfatase activiteit in het bloed is een aanwijzing voor de ziekte. Aan de hand hiervan is ook de activiteit van de ziekte te meten. Stoffen die vrijkomen door de versterkte botafbraak zijn ook in het bloed en in de urine te vinden. Deze geven informatie over de hoeveelheid van botafbraak.

Met de botscan is vast te stellen hoever de ziekte gevorderd is en hoe actief deze is.

Klachten

Een groot deel van de mensen met de botziekte van Paget heeft geen klachten. Bij de overige groep is de pijn in het bot de belangrijkste klacht. Het gaat om een brandende, hete, diepe pijn. De pijn verdwijnt niet door te rusten. Ook kunnen delen om het bot heen warmer en dikker worden. Dit komt omdat er in het aangetaste bot vaak sprake is van een verhoogde doorbloeding. Of: Als de schedel is aangedaan hebben mensen soms last van hoofdpijn. Doordat de schedel iets uitzet, kunnen zenuwen van het gehoor en soms ook van het gezichtsvermogen in de knel komen.

Dit kan leiden tot oorsuizingen, duizeligheid, een slechter gehoor en minder gezichtsvermogen. In een vergevorderd stadium kan het geheugen achteruit gaan.

Als de ruggenwervels en/of het bekken zijn aangedaan, zijn de klachten: pijn en stijfheid.

Als de ziekte in de pijpbeenderen zit, geeft dit pijn in de aangrenzende gewrichten. Ook zijn de armen en/of de benen dan minder gemakkelijk te bewegen.

Behandeling

Behandeling kan het ziekteproces afremmen. Dit vermindert de pijnklachten en verkleint de kans dat ziek bot breekt of vervormt. De behandeling bestaat vooral uit het toedienen van bisfosfonaat. Dit medicijn hecht zich aan het bot, waardoor de afbrekende cellen tot rust komen. Er kan nu weer een normaal evenwicht ontstaan tussen botafbraak en botaanmaak. Het kan even duren voordat u merkt dat het aanslaat.

Er zijn verschillende soorten bisfosfonaten met elk hun eigen toedieningswijze. Er is een infuus- en een tabletvorm. Het remmende effect op de botafbraak werkt nog lange tijd na, als de medicijnkuur voltooid is. Bisfosfonaten hebben weinig bijwerkingen. De ziekte kan wél na verloop van tijd weer actief worden.

De botziekte van Paget

1-2

Vragen?

Wij helpen u graag. U kunt contact opnemen met uw reumatoloog en/of reumaconsulent. Meer informatie is te lezen op: www.reumafonds.nl.

www.amphia.nl

Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

De botziekte van Paget

2-2