Transcript Voorjaar 2014 - Giving Back

SUCCES INSPIREERT
ILYAS EN MELVIN
KLIKKEN UITSTEKEND!
PARTNER
AKZONOBEL
SAHAND SAHEBDIVANI
EIGENWIJZE VERHALENVERTELLER
OUDERS IN BEELD
DE MOEDER VAN
VIOLA GYED
IBRAHIM KAYA
LAAT ZIJN PLANNEN
NIET DWARSBOMEN
DOOR LANDSGRENZEN
KIRSTEN VAN DEN HUL
MAKTOUB! (S)HEVOLUTION!
VOORJAAR 2014 #1
OMAR
MUNIE
‘MIJN MOEDER WILDE
NIET DAT IK ONTWERPER
WERD, MAAR NU STAAT
ZE ACHTER ME.’
2
VOORWOORD - INHOUD - COLOFON
VOORWOORD
INHOUD
Niets is wat het lijkt
Mentor - Scholier
3
Partner: AkzoNobel
4
Vieze zwarte! Vuile Turk! Waar ik deze woorden met moeite opschrijf, slingerde een groep bleke
rotjochies van een jaar of tien, leeftijdgenootjes, ze gemakkelijk naar mijn hoofd. Op weg naar
school, probeerden ze mijn weg te versperren of liepen ze me joelend achterna. Hoezo zwarte?
Hoezo Turk? Ik ben toch gewoon Nederlandse met bruin haar, zien jullie dat niet? Ik voelde me
geïntimideerd en een beetje bang. Mijn ouders leerden me te bedenken wat een domme, zielige
jongetjes het waren die niet beter wisten en gewoon aandacht van een meisje wilden.
Ik probeerde me er niets van aan te trekken.
Ouders in Beeld
6
Coach – student
7
Sahand Sahebdivani
8
Ik groeide op in de jaren tachtig als ‘import-Drent’ in een plattelandsdorpje. Daar woonden geen
‘buitenlanders’. De kinderen waren overwegend helblond en blozend, dus sprong ik er uit met
mijn donkere krullen en zwaar aangezette borstelige wenkbrauwen. Dat veranderde op de middelbare school in de ‘grote stad’. Ik kwam in de klas bij een ‘enkele Molukker, Turk, Joegoslaaf en
Marokkaan’ en ging op in de massa.
Sindsdien ben ik nooit meer om mijn uiterlijk uitgescholden. Wel krijg ik er tot op de dag van
vandaag vaak opmerkingen over. Ben je écht Nederlandse? Je ouders ook? Ik dans Argentijnse
tango. Voor sommigen is dat verwarrend: geen Argentijnse of Spaanse roots? Op vakantie in
Frankrijk, Italië of Brazilië val ik niet op. In
Boekarest vroeg een Roemeen mij de weg
in eigen stad. In Israël zagen ze me aan voor
Joodse. En in Caïro vonden ze dat ik best een
naar het Westen geëmigreerde Egyptische had
kunnen zijn.
Nooit heb ik me gestoord aan de vraag waar ik
vandaan kom. Mensen willen blijkbaar weten
hoe het zit. Ik vind het zelfs leuk dat ik geen
stereotype Hollandse kaaskop ben en daarmee
voor verwarring zorg. Niemand is onbevooroordeeld. Iederéén plakt labels. En ook al willen
we dat niet, toch is het goed dat we het doen.
Door mensen (en hun gedrag) in hokjes te
plaatsen, maak je de complexe wereld om je
heen overzichtelijk en dus beter te begrijpen.
De buitenlandstudie
van Ibrahim Kaya
10
Interview Kirsten van den Hul 12
(S)hevolution!
Omar Munie
14
Tassenontwerper leeft zijn droom
Wat doet..?
16
Jiorgos Kourelis
‘IEDERÉÉN PLAKT
LABELS. EN OOK
AL WILLEN WE DAT
NIET, TOCH IS HET
GOED DAT WE
HET DOEN.’
Maar categoriseren mag niet doorslaan en leiden tot discriminatie. Mensen die star in hokjes
denken, zeggen eigenlijk meer over zichzelf dan over de ander: dat ze een beperkt perceptievermogen hebben en weinig interesse. ‘Eigenlijk zou iedereen een keer in zijn leven moeten meemaken hoe het is om de ánder te zijn’, zegt Change Agent Kirsten van den Hul in een interview
op pagina 12. ‘Want daarna snap je veel beter hoe discriminatie of uitsluiting werkt.’
Een leuke site om je eigen vooroordelen te testen is www.hokjestest.nl. Hoe goed is jouw eerste
indruk van anderen? En door je eigen foto toe te voegen aan het spel, kom je erachter welke
eerste indruk mensen van jou hebben.
Wat zie je? Wat wil je zien? Bedenk dan ook dat (bijna) niets is wat het lijkt!
Emilie van Steen
Hoofdredacteur Giving Back Magazine
Verhalenverteller en oprichter Mezrab
COLOFON
Redactie
Chaimae Abakhti
Inssaf Achtoun
Khadija Farah
Eda Ileri
Hafsa Lalouch
Wilma Mathurin
Hoofdredactie en projectbegeleiding
Emilie van Steen Lapidair Teksten Amsterdam
Ontwerp
Durk Hattink – durk.com
Vormgeving
Roeland Segaar
Giving Back Magazine is
een digitale uitgave van
Stichting Giving Back
Antonio Vivaldistraat 50-52
1083 HP Amsterdam
Telefoon: 020 – 623 41 71
E-mail: [email protected]
www.givingback.nl
Indien u het Giving Back
Magazine niet wenst te
ontvangen, kunt u zich afmelden door een e-mail
te sturen naar:
[email protected]
Rekeningnummer
53.97.09.581 t.n.v.
Stichting Giving Back
te Amsterdam
MENTOR - SCHOLIER
TEKST EN BEELD WILMA MATHURIN
ILYAS EN MELVIN HEBBEN
EEN GOEDE KLIK
3
wij samen kunnen doen.’
Ilyas: ‘Ik vind het moeilijk om te bedenken wat
ik iemand met zoveel levenservaring nog kan
leren. Ik zou hem misschien iets over mijn eigen
cultuur kunnen leren.’
ILYAS BOUKYOUA ZIT IN 5 VWO VAN DE WOLFERT VAN
BORSELEN SCHOLENGROEP IN ROTTERDAM. MELVIN VAN
MELVIN: ‘ER ZIJN VEEL DINGEN
KUILENBURG WERKT ALS RECHTER BIJ DE RECHTBANK
WAAR WIJ ELKAAR MEE KUN-
ROTTERDAM OP DE LOCATIE DORDRECHT. ILYAS EN MELVIN
ZIJN TIJDENS HET TEAMBUILDINGSWEEKEND
UITGEROEPEN TOT MENTOR-MENTEE KOPPEL.
Hoe zijn jullie bij Giving Back
gekomen?
Wat wil jij uit het Giving Back
programma halen Ilyas?
Melvin: ‘Ik wilde vrijwilligerswerk doen. Een
‘Ik wil mijn sociaal netwerk vergroten.’
collega van mij zat bij Giving Back en vertelde
NEN HELPEN. ILIAS MOET GAAN
NADENKEN OVER ZIJN STUDIEKEUZE. NEGATIEVE ERVARINGEN
ZIJN OOK ERVARINGEN EN ALS
HIJ ZIET DAT HIJ IETS NIET LEUK
VINDT, WEET HIJ DAT OOK.‘
Zijn jullie van plan je aan te sluiten
bij het studentenprogramma van
Giving Back?
aan. Ik wilde iets terug doen en Giving Back is
Wat willen jullie aan elkaar
meegeven?
precies wat ik leuk vind.’
Melvin: ‘Er zijn veel dingen waar wij elkaar mee
is zeer positief. Ik ervaar Giving Back tot nu toe
Ilyas: ‘Mijn voormalige klasgenoten vertelden
kunnen helpen. Ilias moet gaan nadenken over
ook als positief, dus ik denk het wel’.
mij erover. Zij lieten mij foto’s zien en het zag er
zijn studiekeuze. Negatieve ervaringen zijn ook
Melvin: ‘Ik heb me niet gerealiseerd dat er voor
heel leuk en leerzaam uit. Tot nu toe is het me
ervaringen en als hij ziet dat hij iets niet leuk
mij ook een rol binnen GBSC zou kunnen zijn.
erg bevallen.’
vindt, weet hij dat ook. Verder kan ik Ilyas hel-
Ik zal ernaar informeren, maar ik houd mij op
pen met het voorbereiden van zijn eindexamen
dit moment vooral bezig met Ilyas. Ik sluit het
en er zijn leuke sociale en culturele dingen die
zeker niet uit.’
daarover. Het idee van Giving Back sprak mij
Ilyas: ‘Eén van mijn vrienden zit bij GBSC en hij
ILYAS: ‘IK VIND HET MOEILIJK OM
TE BEDENKEN WAT IK IEMAND
MET ZOVEEL LEVENSERVARING
NOG KAN LEREN. IK ZOU HEM
MISSCHIEN IETS OVER MIJN
EIGEN CULTUUR KUNNEN LEREN.’
Melvin, wat is jouw rol binnen
Giving Back?
‘Het Giving Back-programma draait niet om
mij. Het gaat om de scholier en de kansen die je
hem biedt. Niet alleen een goed contact tussen
ons is belangrijk, maar ook deelname aan het
hele programma en daar faciliteer ik in. Als we
mazzel hebben, zoals nu, dan klikt het heel goed.
En als het iets minder klikt, zijn er nog steeds
workshops en ontwikkelingen die je samen
doormaakt. Hoe je het ook went of keert, ik kan
altijd een bijdrage leveren.’
ILYAS EN MELVIN
4
PARTNER AKZO NOBEL
MIKE LIGHTFOOT
‘NO MAN IS
A FAILURE
WHO HAS
FRIENDS’
SINDS DIT NIEUWE SCHOOLJAAR IS
AKZONOBEL EEN TROTSE PARTNER VAN
GIVING BACK EN DE GBSC. HEAD OF PUBLIC
AFFAIRS, MIKE LIGHTFOOT, VERTELT OVER ZIJN
VERWACHTINGEN VOOR HET KOMENDE JAAR
EN HET LOPENDE COACHINGSTRAJECT.
TEKST CHAIMAE ABAKHTI BEELD JORIS VAN EGMOND
PARTNER AKZO NOBEL
Waarom is AkzoNobel Partner
geworden?
geen goede zakenman zijn, als je geen goed mens
‘Als je kijkt naar hoe steden werken, dan gaat het
met de vriendelijkheid en hulp van vreemden
niet alleen om de gebouwen, de infrastructuur
kun je goede dingen doen en veel bereiken. Al-
en de verkeersaders, maar dan gaat het vooral
leen kom je er niet.’
ONDERWIJS EN EEN
Hoe belangrijk is netwerken in jouw
werk?
BIJDRAGE LEVEREN
vol maken. Hetzelfde geldt voor bedrijven en
dus ook voor AkzoNobel. Waarom trek ik de
‘Netwerken is erg belangrijk. Het draait om het
vergelijking met een stad? Zestig procent van de
vinden en opbouwen van relaties die voor beide
bedrijfsactiviteiten van AkzoNobel heeft direct te
partijen waardevol zijn. Dat is erg belangrijk
maken met het creëren van gezonde, leefbare en
in mijn werk. Mijn tip is: wees niet bang om te
duurzame steden.
vragen, er zijn namelijk altijd mensen die bereid
Elk bedrijf heeft toptalent nodig. Wij vinden
zijn jou te helpen. Daarnaast moet je precies
dat bedrijven hier zelf voor moeten zorgen. Als
weten wat jij van een ander wilt en wat zij voor
bedrijf moet je dus investeren in het onderwijs
jou kunnen betekenen. Je moet een duidelijke
en een bijdrage leveren aan de ontwikkeling
boodschap en vraag hebben, zodat zij jou kun-
van talentvolle mensen. Vanuit dit perspectief
nen helpen of door kunnen verwijzen. Wanneer
bezien is het voor ons een natuurlijke stap om
je duidelijk bent over wat je wil, dan zal het
partner te worden. Als je niet in de talenten van
netwerken automatisch volgen.’
bent. Met alleen je intelligentie kom je niet ver,
om de mensen die in deze steden wonen. Het
zijn namelijk de mensen die een stad succes-
de toekomst investeert, dan moet je achteraf niet
klagen als je niet de juiste mensen kunt vinden
om de banen te vervullen.’
Heb je nog een tip voor de scholieren
en studenten?
‘De scholieren en studenten van tegenwoordig
Wat kan AkzoNobel voor Giving Back
en de GBSC betekenen? En wat kunnen onze studenten voor AkzoNobel
betekenen?
moeten minder bang zijn. Toen ik nog studeer-
‘AkzoNobel gelooft niet in het simpelweg
meer talent dan je weet. Je realiseert het je alleen
doneren van geld; het gaat erom dat we samen
nog niet. Omarm je talent en wees, zoals ik al
met onze partners kijken hoe we tot een beter
zei, niet bang om hulp van andere mensen aan
resultaat kunnen komen. Wij zijn er heilig van
te nemen.’
overtuigd dat het van belang is om juist tijd en
energie in jullie als studenten te steken door jullie te ondersteunen, door in jullie te geloven, om
jullie te helpen ontwikkelen en je te ontplooien.
Volgens ons is dit de beste manier om in de
toekomstige arbeidsmarkt te investeren.’
Wat is de belangrijkste les die je hebt
geleerd?
‘De vriendelijkheid van vreemden. Mensen zijn
over het algemeen bereid jou te helpen als je hen
erom vraagt. Dit is erg belangrijk om te weten.
Het helpt je om onderdeel van een team te worden en niet eenzaam te raken. De vriendelijkheid
van vreemden is mijn levensmotto. Het is iets
wat ik altijd probeer te volgen. Je kan namelijk
de, dacht ik altijd dat ik niet even goed was als
de rest en dat ik het niet kon. Ik heb mij totaal
vergist. Je moet meer in jezelf geloven! Je hebt
5
‘ALS BEDRIJF MOET JE
INVESTEREN IN HET
AAN DE ONTWIKKELING VAN TALENTVOLLE MENSEN.’
6
OUDERS IN BEELD
TEKST EN BEELD INSSAF ACHTOUN
DE MOEDER VAN
VIOLA GYED
OUDERS SPELEN BIJ GIVING BACK EEN BELANGRIJKE ROL.
ZIJ STIMULEREN HUN KINDEREN OM MEE TE DOEN EN ZIJN
DAAR TROTS OP. ZO OOK DE MOEDER VAN VIOLA GYED
doen om later hogerop te komen en succesvol
te worden. Ik weet dat school meer is dan alleen
hoge cijfers halen, omdat ik verschillende succesvolle mensen als voorbeeld zie. Zij haalden
ook niet de hoogste cijfers, maar kwamen er
uiteindelijk wel door goed gebruik te maken van
hun netwerk en doordat ze enorm gedreven zijn.’
Wat verwacht je te leren van
Giving Back?
‘Er valt zoveel te leren, maar ik denk dat ik
vooral kan profiteren van het netwerken en de
(18). ZE DOET VWO 5 OP HET MONTAIGNE LYCEUM IN DEN
mensen die je bij Giving Back leert kennen. Ik
HAAG. HAAR MOEDER, SANAA FAKHRI, VINDT GIVING BACK
wie ik veel kan leren en die een voorbeeld voor
EEN MOOI PROJECT EN STEUNT HAAR DOCHTER HIERIN.
heb nu al ontzettend leuke mensen ontmoet van
me zijn. Verder zou ik graag willen leren hoe ik
gefocust kan zijn op mijn doelen en hoe ik het
maximale uit mezelf kan halen.’
Wat vindt u van Giving Back?
Mevrouw Sanaa: ‘In eerste instantie begreep
In hoeverre bent u bij Giving Back
betrokken?
ik het doel van Giving Back niet, maar na de
‘Tot nu toe ben ik als ouder niet vaak betrok-
ouderbijeenkomst zag ik pas in wat voor mooi
ken geweest bij Giving Back. Ik ben af en toe
project het is. Ik vind het erg mooi om te zien
uitgenodigd voor bijeenkomsten en daarnaast
hoe Giving Back een eerlijke kans geeft aan am-
zie ik de mentor van Viola af en toe. Wat ik het
bitieuze jonge mensen van allerlei nationalitei-
leukste vind, zijn de ervaringen die Viola met
ten, zodat zij zich kunnen ontwikkelen en al op
mij deelt. Zo lijkt het net alsof ik aanwezig was
jonge leeftijd bezig kunnen zijn met netwerken
bij de workshops, terwijl ik het eigenlijk allemaal
en hun talenten ontdekken.’
van Viola zelf hoor.’
Hoe kan Giving Back bijdragen aan
de ontwikkeling van Viola?
Viola, waarom doe je mee aan
Giving Back?
‘Ik denk dat Giving Back ervoor kan zorgen dat
‘Ik zocht eigenlijk al eerder naar een programma
leer veel van haar. Behalve dat ze veel kennis aan
Viola zichzelf beter leert kennen, haar talenten
zoals Giving Back en wilde naast school meer
me overdraagt, geeft ze me ook wijze levens-
‘IK VIND HET LEUK DAT
VIOLA HAAR ERVARINGEN MET MIJ DEELT.’
Wat verwacht je te leren van jouw
mentor?
‘Mijn mentor is Desiree Kubbinga, een ontzettend lieve vrouw met veel kennis en wijsheid. Ik
ontdekt en haar doelen specifieker maakt en
lessen mee. Ik zie Desiree dan ook niet meer
daarop focust. Dit zal vooral komen doordat ze
als mentor, maar meer als een goede vriendin
veel ambitieuze en positieve mensen leert ken-
aangezien ik veel van zowel mijn privéleven
nen die haar het goede voorbeeld zullen geven.
als mijn ambities en dromen met haar deel. Bij
Ik hoop ook dat Viola meer zelfvertrouwen gaat
Desiree kan ik veel steun vinden en we kunnen
krijgen; vooral vertrouwen in haar toekomst zo-
overal samen over nadenken, dat geeft een erg
dat ze volgend jaar doelgericht en met een goed
goed gevoel!’
gevoel aan haar studie begint.’
Waar sta jij over vijf jaar?
Welke eerste indruk had u van haar
mentor?
‘Over vijf jaar wil ik Aerospace Engineering aan
de TU Delft studeren. Ik heb een obsessie voor
‘De mentor van Viola is een tijdje geleden bij ons
vliegtuigen en vind studeren aan de TU Delft
komen eten, dat was erg gezellig. Ik vind haar
erg stoer als vrouw zijnde. Ik wil graag vrouwen
een goed persoon met een goed karakter. Zij
uit mijn eigen cultuur, de Arabische cultuur,
heeft een goede invloed op Viola, want ze heeft
stimuleren om naar hoge banen toe te werken.
veel kennis en wijsheid die ze heeft gekregen
door ervaring en wat ze in het leven heeft bereikt. Die kan ze goed overdragen aan Viola.’
SANAA FAKHRI MET
DOCHTER VIOLA GYED
Hierbij is mijn doel in het leven een succesvol
rolmodel te zijn.’
COACH - STUDENT
TEKST EN BEELD KHADIJA FARAH
‘WE DELEN DEZELFDE
NORMEN EN WAARDEN’
JADE TSAI (23) ZAT ALS SCHOLIER NIET BIJ GIVING BACK,
7
Giving Back in Esther een nieuwe mentor voor
mij. Toen wij elkaar ontmoetten konden we
meteen goed met elkaar overweg. We hebben het
momenteel beiden nogal druk, maar we proberen eens in de maand af te spreken. We hebben
het dan niet alleen over de studie, werk en GBSC,
maar ook over persoonlijke onderwerpen. Dat is
MAAR WERD IN 2012 ALS INSTROMEND STUDENT LID VAN
fijn, omdat je je op die manier voor elkaar open-
DE GBSC. INMIDDELS IS ZE OOK SECRETARIS VAN HET
Esther: ‘Vanaf het begin ging ons contact eigen-
BESTUUR. JADE ZIT IN HET LAATSTE JAAR VAN HAAR
stelt veel vragen. Hierdoor hebben we altijd erg
stelt en er zo een hechte band ontstaat.’
lijk heel soepel. Jade is open, gericht op leren en
STUDIE BEDRIJFSKUNDE AAN DE VU EN WORDT BEGELEID
leuke gesprekken over werk en studie. Daarnaast
DOOR COACH ESTHER SMIT VAN PWC.
het leven staan. Dit alles maakt dat ik ook leer
Jade, waarom doe jij mee aan GBSC?
Wat hopen jullie samen te bereiken?
spreken we ook veel over de wijze waarop we in
van Jade.’
‘Toen Khadija Farah (studiegenoot en pen-
‘OOK MET EEN BESCHEIDEN
Jade: ‘Ik leer vooral veel door met Esther te
ningmeester GBSC-bestuur 2012-2013 – red.)
KARAKTER KUN JE VEEL IN
praten. Ze vertelt mij dan hoe het werken op de
de flyer van GBSC gaf en mij vertelde wat het
inhield, was ik meteen enthousiast. Khadija was
HET LEVEN BEREIKEN.’
ervan overtuigd dat GBSC goed bij mij zou pas-
afdeling bij PwC is en wat voor mogelijkheden er
zijn. Dit helpt mij verder om de juiste keuzes te
maken. Ik hoop zowel mijn ervaringen bij GBSC
sen en het mij zou helpen om mijzelf verder te
als mijn persoonlijke ervaringen door te kunnen
ontwikkelen op diverse vlakken. Het uitgangs-
op het werkende leven. Zowel in uitleggen wat
geven aan anderen en te laten zien dat je ook met
punt van Giving Back spreekt mij zeer aan.
dat allemaal inhoudt, maar zeker ook wat je al
een bescheiden karakter veel in het leven kunt
Ik wilde graag onderdeel zijn van deze unieke
kan doen gedurende je studie om straks zo goed
bereiken.’
studentenvereniging en nieuwe inspirerende
mogelijk aansluiting te vinden bij je eerste baan.
Esther: ‘Ik hoop dat ik Jade goed kan voorberei-
mensen leren kennen. Het bevalt mij heel goed
Om je straks te onderscheiden op de arbeids-
den op haar eerste baan door haar te helpen bij
om enthousiaste leden te zien en samen met het
markt is het naast het halen van je studie ook be-
het ontdekken welke kant ze op wil en hoe ze dit
GBSC-bestuur bij te dragen aan de GBSC missie.’
langrijk om je te ontwikkelen op andere vlakken
kan realiseren. Daarnaast stimuleer ik haar om
en juist je studietijd hiervoor te gebruiken.’
ook in de breedte te ontwikkelen tijdens haar
studententijd.’
Wat vinden jullie van het
coachingstraject?
JADE EN ESTHER
Esther, waarom wilde jij mentor
worden?
Jade: ‘Ik vind het heel waardevol en ben dank-
Wat maakt jullie een leuk koppel
samen?
baar dat ik een mentor als Esther heb. Het is een
Jade: ‘Ondanks dat we verschillen in cultuur,
ware aanvulling om naast je familie iemand uit
hadden we al snel veel raakvlakken. Esther heeft
het bedrijfsleven te kennen die jou kan onder-
ook Bedrijfskunde gestudeerd en houdt net als ik
steunen in je keuzes en ontwikkeling.’
veel van reizen. We staan ook op dezelfde manier
Esther: ‘Ik vind het ontzettend leuk om te doen.
in het leven, zijn opgevoed met traditionele
Jade is heel gemotiveerd en een doorzetter. Het
normen en waarden, maar niet bang om nieuwe
is erg leuk om te zien wat ze het afgelopen jaar
uitdagingen aan te gaan om je levensdoel te
allemaal heeft aangepakt om zichzelf verder
verwezenlijken.’
te ontwikkelen, en ik vind het leuk dat ik haar
Esther: ‘Jade is positief, ondernemend, een
hierin kan stimuleren.’
aanpakker en staat open voor nieuwe ervaringen,
zonder zichzelf hierbij uit het oog te verliezen.
Hoe lang zijn jullie gekoppeld en hoe
gaat het tot nu toe?
Jade:‘Esther is sinds februari 2013 mijn mentor.
‘Het leek mij erg leuk om iemand te coachen die
Eerst was ik gematcht met een mentor van
lekker aan het studeren is, maar nog wat hulp en
Nuon. Door omstandigheden kon dit mentor-
stimulans kan gebruiken bij de voorbereiding
traject helaas niet doorgaan. Maar al snel vond
Het is elke keer weer leuk om haar te spreken en
te horen wat ze weer heeft opgepakt.’
8
INTERVIEW OPRICHTER VAN MEZRAB
TEKST EDA ILERI BEELD EBRU VAN DE PLOEG EN DAVE VERKUIJL
SAHAND SAHEBDIVANI
BRENGT MENSEN SAMEN OM
VERHALEN TE VERTELLEN
SAHAND SAHEBDIVANI (33) IS OPRICHTER VAN MEZRAB,
VERHALENVERTELLER, MUZIKANT, OPTIMIST, EIGENWIJS EN
Hoe ben je Mezrab begonnen?
‘Weet je, als kind ging ik naar Nederlandse
feesten waarbij mensen in groepjes van drie of
ONDEUGEND. DEZE ENERGIEKE AMSTERDAMSE IRANIËR
vier met een rosé in de hand gezellig stonden te
HEEFT EEN GROTE GOK GEWAAGD OM ZIJN WARE PASSIE
één grote gezellige bedoening; waar iemand
TE VOLGEN EN IS DAAR VAN DAG TOT DAG MEE BEZIG.
kletsen. Bij Iraanse feesten was de hele ruimte
gewoon het dienblad pakte en ritmisch begon
te roffelen en anderen met tekst kwamen of
bekende Iraanse liederen en verhalen improvi-
Wie is Sahand?
Waar houd je je zoal mee bezig?
seerden. En dat urenlang. Ik vond dat bijzonder.
‘Dat is een hele goeie vraag. Ik ben geboren in
‘Met Mezrab, een cultureel centrum in Am-
Daarom ben ik twaalf jaar geleden gewoon
Iran, als kind van hele eigenwijze ouders. Als
sterdam waar storytelling, kunst, dans, toneel,
begonnen om vrienden thuis uit te nodigen.
er één ding is wat mijn familie kenmerkt, is dat
muziek en veel meer een podium krijgen voor
Zaten we daar als Iraniër, Kroaat en Ier muziek
de eigenwijsheid. Mijn moeder is streng atheïst
een divers publiek. De Mezrab is bijna een
te maken waarbij een ander een verhaal vertelde.
uit een super orthodoxe gelovige familie, mijn
fulltime baan. Binnenkort bestaat het tien jaar
Die combinatie was heel bijzonder. Na een tijdje
vader een communist uit een adellijke familie.
en ik blijf uitbreiden. Hoewel muziek, kunst en
ging ik mijn huis openstellen voor vreemden.
Mijn moeder studeerde geologie, omdat ze als
storytelling vooral in familiekring gebeurde,
Zo is Mezrab begonnen. Toen mijn ouders met
meisje geacht werd iets nuttigs te studeren. Mijn
heb ik het opengesteld voor een groter publiek.
pensioen gingen, kwamen ze als vrijwilliger bij
vader was boekhouder. Dit was in Nederland
Naast Mezrab ben ik ook bezig als fulltime
mij werken. Zo groeide het uit tot een cultureel
niets waard. Ze hebben hier kleren gewassen en
verhalenverteller en muzikant. Ik treed veel op in
begrip in Nederland.
eten gekookt in een restaurant. Voor mij zijn het
Nederland en erbuiten.’
echter mensen die ook prachtig kunnen zingen,
lekker kunnen koken, veel van literatuur en
theater weten. Ik heb tevens een tien jaar jonger
broertje. Hij is nu aan het onderzoeken wat hij in
het leven wil.
Mijn vader kreeg van thuis belangrijke waarden
mee, zoals zelf nadenken. En hij vertelde hoe tof
mijn opa was, en mijn opa vertelde mijn vader
hoe tof zijn opa was. Zo kregen ze vanzelf een
soort mythische status. Bij hen zijn eigen idealen
en individualisme een groot goed. Die idealen
maken wie ik ben.
Ik ben in Nederland grootgebracht en voel me
Nederlander. Ik voel me ook Iraniër. Maar bovenal voel ik mij mezelf met mijn eigen morele
kompas; iemand die de wereld zoekt. Ik heb biologie gestudeerd, maar ben daarmee gestopt om
kunstenaar te worden. Dat was een grote gok,
maar ik vond dat ik ervoor moest gaan. Gelukkig
heb ik ouders die daar open voor staan.’
INTERVIEW OPRICHTER VAN MEZRAB
9
Mezrab was aanvankelijk een plek om mijn
kunsten te tonen. Ik wist gewoon vaak niet zo
goed wat ik precies wilde. Ik vond het ook altijd
erg raar als mensen het wel wisten. Pas als je
dingen hebt meegemaakt, weet je hoe het echt is.
Kleine dingetjes en grote risico’s… ik heb het zelf
allemaal moeten uitvogelen, zowel als muzikant
als verhalenverteller. Er was toen nog helemaal
geen verhalen vertelopleiding.
Mezrab is nu een plek waar mensen kunnen
‘WEES ONDEUGEND;
GA GEWOON EEN BEETJE
STOKEN AF EN TOE, MAAR
DOE HET ALTIJD MET EEN
GLIMLACH.’
ontdekken wat zij willen en kunnen. Amateurs
worden naast professionals gezet en meteen in
het diepe gegooid, daar leer je van. Bovendien
is het ook inspirerend om samen te werken
met goede artiesten. Met Mezrab probeer ik die
mensen samen te brengen.’
Wat geeft jou energie en inspiratie?
‘Ik doe eigenlijk meer dan gezond is. Maar als
ik eenmaal op het podium sta, is dat het altijd
waard. Op het podium voel je dat je groeit; dat je
connectie maakt met mensen en inspireert. Ik zie
dat direct. Zo heeft iemand uit het publiek het
afgelopen jaar zelf een theater geboekt om daar
op te treden. Hij kwam bij mij voor advies. Dat
mensen in Mezrab zelf opstaan om dingen te
Iraanse oppositiepartijen en samen tegen hem
Check de agenda van Mezrab op
te demonstreren. Mensen dachten meteen ‘Huh?
Heb je nog een wijze boodschap?
www.mezrab.nl of
Wat zegt hij nou weer? Hij vindt Ahmadinejad
like Mezrab op Facebook.
‘Twee dingen vind ik heel belangrijk. Ten eerste:
tof?’ Want de meesten beginnen een speech met
wees ondeugend; ga gewoon een beetje stoken
hoeveel ze Ahmadinejad haten. Durf dus een
af en toe, maar doe het altijd met een glimlach.
beetje ondeugend te zijn.
Wist je dat…
Niet om ruzie te maken, maar om iets lekker
Ten tweede: wees vooral niet bang om aan iets te
Sahand zijn appartement heeft opge-
geks te doen. Ik doe dat zelf ook. Bijvoorbeeld
beginnen zonder een vast plan. Sommige dingen
zegd en bij zijn ouders is ingetrokken
toen ik gevraagd werd om in de tijd van presi-
leer je gewoon gaandeweg. We leren heel geor-
om de huur van Mezrab te kunnen
dent Ahmadinejad tijdens een demonstratie te
dend te denken en dat is goed, maar dat betekent
betalen?
spreken. Ik begon mijn speech met hoe tof ik
niet dat je met een plan op zak er wel komt. Het
Ahmadinejad vind. Want serieus, na dertig jaar
kan zijn dat je halverwege moet opgeven. Dan
revolutie is hij de eerste die erin geslaagd is om
nog is het waardevol geweest. Ga het avontuur
alle mensen die elkaar normaal gesproken niet
aan vanuit je innerlijke kompas. Begin, ontdek je
kunnen uitstaan bij elkaar te brengen: mo-
obstakels en gaandeweg ontmoet je de mensen
narchisten, communisten, al die verschillende
die je kunnen helpen op de juiste weg.’
vertellen, te delen en te doen, geeft mij energie.’
Mezrab Perzisch is voor plectrum?
Sahand een platform heeft opgezet om taboeonderwerpen uit het
Midden-Oosten en andere gebieden
bespreekbaar te maken.
Zie www.silkrope.org
10
STUDIE-ERVARING
TEKST CHAIMAE ABAKHTI BEELD IBRAHIM KAYA
EEN REIS VOOR
DE TOEKOMST
IBRAHIM KAYA (23) STUDEERT BEDRIJFSECONOMIE AAN DE ERASMUS
UNIVERSITEIT EN ZIT IN HET LAATSTE JAAR VAN ZIJN BACHELOR. VORIGE
ZOMER STUDEERDE IBRAHIM ZES WEKEN AAN DE BOSTON UNIVERSITY.
IBRAHIM KAYA (roze shirt)
Waarom Boston?
zou je denken dat ze erg individueel leven, wat
Wat was je doel en heb je dat bereikt?
‘Sinds een tijdje had ik plannen om een taalcur-
ook deels waar is, maar op de een of andere
‘Mijn doel was op de eerste plaats om mijn
sus te volgen in een Engelstalig land om zo mijn
manier heerst er een geweldig groepsgevoel in de
Engels te verbeteren en zo mijn masterjaar goed
Engels verder te ontwikkelen. Samen met mijn
stad. De universiteit was in één woord: geweldig!
voorbereid in te gaan. Als ik nu terugkijk denk
mentor, Dennis Heeger, hebben we gekeken naar
Ondanks de zomerperiode was het erg levendig
ik dat dat erg goed gelukt is. Daarnaast was
de mogelijkheden en uiteindelijk viel mijn keuze
op de campus met veel internationale studen-
persoonlijke ontwikkeling ook een doel.’
op de Boston University. Dit was mede om het
ten, maar ook veel ‘freshmans’ die net aan een
intellectuele karakter van de stad en de uitdaging
opleiding waren begonnen. De universiteit is
om letterlijk en figuurlijk uit mijn comfortzone
gevestigd aan een lange laan niet ver van het cen-
Wat is de belangrijkste les die je hebt
geleerd?
te stappen door ver van huis te leven.’
trum. Aan de achterzijde grenst de campus aan
‘Dat ik mijn toekomstplannen niet laat beperken
de bekende Charles River. Vanuit mijn kamer
door landsgrenzen. Deze reis heeft mij doen
Hoe zijn de mensen? Hoe was de
universiteit?
had ik zicht op de rivier en Cambridge, waar
inzien dat er zo veel geweldigs op de wereld is
MIT en Harvard zijn gevestigd. Eigenlijk is de
waar je voldoening en plezier uit kan halen, dat
‘De mensen in Boston zijn heel vriendelijk en erg
hele stad één grote campus.’
ik haast niet kan indenken om in de toekomst
makkelijk in de omgang. Op het eerste gezicht
gebonden te blijven aan één enkele locatie. In dat
STUDIE-ERVARING
‘IK LAAT MIJN TOEKOMSTPLANNEN NIET BEPERKEN
DOOR LANDSGRENZEN.’
opzicht was Boston voor mij een deur naar de
grotere wereld waar ik daarvoor nooit zo bij heb
stilgestaan.’
Wat betekent succes voor jou?
‘Succes heeft voor ieder een andere betekenis, zo
ook voor mij. Voor mij is succes: het verleggen
van je grenzen. Dit gaat natuurlijk gepaard met
de nodige motivatie en ambitie om verder te kijken dan grenzen. In dat opzicht gaat het volgens
mij dan ook niet om hoe goed je bent, maar om
hoe goed je wilt worden.’
Netwerken in Boston?
‘Ook dat is gebeurd natuurlijk. Dat gaat eigenlijk
vanzelf tijdens zo’n reis omdat je medestudenten daar ook met dezelfde doelen komen en erg
geïnteresseerd zijn in de verhalen van elkaar. Ik
heb er dan ook goede vrienden bij van over de
hele wereld; mensen waar ik regelmatig contact
mee heb. Ik heb er veel slaapplekken over de
hele wereld aan overgehouden. Daarnaast ben ik
op bezoek gegaan bij een oud PwC-collega die
tijdelijk in New York werkzaam was. Zo zie je
maar dat het Giving Back-netwerk over de hele
wereld reikt.’
En nu, na de reis?
‘Zoals ik al zei was de Engelse cursus bedoeld
En na die geweldige ervaring in Boston ben ik
Wat zou je scholieren en studenten
willen aanraden?
nu ook bezig met de voorbereidingen voor een
‘Ik zou ze sterk aanraden om een ervaring in het
master in de Verenigde Staten of Engeland. Dat
buitenland aan te gaan. Nadat ik het zelf heb on-
is een hele intensieve en lange procedure maar
dervonden, kan ik zeggen dat het een onmisbare
niet geschoten is altijd mis. Als het allemaal lukt,
ervaring is die elke student zou moeten mee-
kan ik komend studiejaar mijn master aan een
maken. En het mooie is dat vele universiteiten
universiteit in de VS of Engeland volgen. En
in Nederland talloze mogelijkheden hebben wat
als het niet lukt dan heb ik op zijn minst mijn
betreft een studie of exchange in het buitenland.’
om goed voorbereid mijn masterjaar in te gaan.
grenzen opgezocht.’
11
12
INTERVIEW KIRSTEN VAN DEN HUL
TEKST HAFSA LALOUCH
BEELD TALENT KITCHEN
(S)HEVOLUTION!
KIRSTEN VAN DEN HUL (37) IS GEBOREN EN GETOGEN IN BATHMEN, OVERIJSSEL, MAAR
LIET HAAR BLIK AL VROEG VALLEN OP DE WIJDE WERELD. ZE VERHUISDE OP HAAR ZEVENTIENDE NAAR AMSTERDAM OM TE STUDEREN AAN DE UVA. HIER BEGON HAAR REIS
RICHTING DE VROUWENBEWEGING. ZE WAS VROUWENVERTEGENWOORDIGER BIJ DE
VERENIGDE NATIES EN ONLANGS LANCEERDE ZE HAAR BOEK (S)HEVOLUTION!
Kirsten studeerde Oost-Europese Studies. ’Omdat ik van jongs af aan al erg veel interesse heb in
verandering en revolutie en evolutie en transitie.
Op dat moment kon ik dat in Oost-Europa goed
onderzoeken omdat toen net het communisme
was verdwenen. De Sovjet Unie viel uit elkaar en
ik kon bestuderen wat dat allemaal betekende
voor de cultuur, politiek en economie, maar ook
voor de rechten van vrouwen en minderheden.
Tijdens mijn studie deed ik vrijwilligerswerk bij
Mama Cash, fonds voor vrouwen. Later kreeg ik
daar een betaalde baan.’
Positie van vrouwen
‘Ik ben mij gaan verdiepen in vrouwen omdat
ik merkte dat de positie van vrouwen in OostEuropa op dat moment heel erg slecht was
geworden. Zeker na de val van de Sovjet Unie
nam alcoholgebruik en geweld tegen vrouwen
toe. En ik vond het een interessant thema. Ik ben
gaan werken bij de Europese Culturele Stichting.
Dat is een stichting die culturele samenwerking
tussen landen bevordert en subsidies verstrekt
aan verschillende landen in Europa en de landen
net grenzend aan Europa. Daar deed ik mee aan
een mooi programma: Art For Social Change. Ik
heb toen een project gedaan met filmmakers. We
maakten korte films met jongeren in Marokko,
Algerije en Tunesië.’
Arabisch leren
Dat was voor Kirsten hét moment waarop ze
dacht: ik heb veel van de wereld gezien, maar er
is een gebied dat ik minder goed ken en ook een
INTERVIEW KIRSTEN VAN DEN HUL
allemaal fulltime en zijn hoogopgeleid. Die
taal dat ik nog niet spreek en dat is Arabisch.
‘Daarom verhuisde ik in 2004 naar Tunesië.
Ik ging Arabisch leren en kreeg gelukkig vrij
13
‘HEEL VEEL NEDERLANDERS
snel een baan bij de Amerikaanse Kamer van
DENKEN DAT DISCRIMINATIE
Koophandel. Ik gaf communicatietrainingen in
HIER NIET BESTAAT.’
hadden gewoon een nanny of brachten hun kinderen naar een crèche. Maar hier werken bijna
al mijn hoogopgeleide Nederlandse vriendinnen
parttime en vinden ze het heel raar wanneer je
het Engels aan Tunesische zakenmannen. Dat
als moeder fulltime werkt. Ook op gebied van
was echt de perfecte combinatie: ‘s ochtends was
discriminatie. Heel veel Nederlanders denken dat
ik de student en leerde ik Arabisch en ‘s middags
het hier niet bestaat, maar het bestaat natuur-
en ‘s avonds gaf ik les en was ik de docent. Dat
lijk wel, alleen is het ook een soort taboe. Een
was een heel mooi recyclesysteem van kennis.
maatschappelijk taboe. Dat soort thema’s hebben
mij altijd geboeid.’
Daar heb ik heel veel van geleerd. Vanuit Europa
bezien is er sprake van een heel eenzijdige be-
dankbaar voor die ervaring, want als ik hier was
richtgeving over de Arabische wereld, vind ik. En
gebleven had ik die niet gehad en had ik dus
In de winter van 2010 kreeg Kirsten een mailtje
ik wilde juist ook heel graag Arabische bericht-
ook een heleboel dingen die hier gebeuren niet
doorgestuurd van een vriendin met als titel:
geving kunnen begrijpen; door een andere bril
gesnapt.’
Word jij onze vrouw in New York? ‘Dat was voor
mij al genoeg reden om te denken: ‘Ja!’ Ik las de
naar de Arabische wereld kijken. Daarvoor had
ik toch wel de taal nodig. Taal is de sleutel. Dat
The Change Agent
tekst en toen bleek het te gaan om een functie als
was voor mij de inspiratie om Arabisch te gaan
In 2007 besloot Kirsten om een eigen bedrijf te
VN-vrouwenvertegenwoordiger. Die wordt jaar-
leren, al was het in het begin vreselijk moeilijk.’
starten: The Change Agent. ‘Sindsdien bege-
lijks benoemd als onafhankelijk adviseur op gen-
leid ik veranderprojecten voor verschillende
der thema’s. Zij mag dan mee naar de algemene
Emigreren en integreren
opdrachtgevers. Zo heb ik een heel mooi project
vergaderingen van de Verenigde Naties, daar een
Voor Kirsten was het best een eenzame tijd, want
gedaan bij het Jeugdjournaal, maar ook bij
speech houden en mee vergaderen in commissie-
het is lastig om te emigreren en een migrant
Nike en de gemeente Amsterdam. Dus zowel
vergaderingen over vrouwenrechten wereldwijd.
te zijn. ‘Ik vond dat heel moeilijk en moest erg
commercieel als publiek. Al die tijd, sinds mijn
Ik heb gesolliciteerd en ben het geworden.’
wennen aan hoe dingen daar gingen. Ik was
studie, heeft emancipatie en diversiteit mij
Dat jaar begon Kirsten ook met haar column in
niet gewend dat ik als vrouw bepaalde dingen
gefascineerd. Vooral omdat mensen in Neder-
het algemeen dagblad. ‘Ik schrijf elke dinsdag
niet mocht, dat mensen mij raar aankeken. Het
land heel snel geneigd zijn om te denken dat
over onder andere dit soort thema’s. Over man/
was nog voor de revolutie dus dat was best een
hier alles maar goed is. En omdat ik merkte, ook
vrouw verschillen, discriminatie in Nederland of
spannende tijd. Op een gegeven moment begon
door mijn tijd in Tunesië, dat sommige dingen
over dingen die ik graag zou willen veranderen.
ik het ook wel te merken: niemand wilde over
hier helemaal niet zo goed geregeld zijn. Mijn
Voor mij is dat allemaal onderdeel van being a
politiek praten en ze vonden mij ook heel ver-
Tunesische vriendinnen bijvoorbeeld werkten
change agent.’
dacht. Een van de belangrijkste lessen die ik toen
heb geleerd, is dat je het gewoon moet doen.
Dat het echt geen zin heeft om je af te vragen of
het wel kan en of het wel zin heeft. Nee, je moet
het gewoon doen. Dat is de enige manier om
erachter te komen. Ook heb ik geleerd wat het
is om de ánder te zijn. Het is heel moeilijk om
dat te voelen, wanneer je er zo uit ziet als ik in
Nederland. En ook in Frankrijk en Amerika en
(S)hevolution!
al die andere landen waar ik was. Mensen zagen
’Toen ik VN-vrouwenvertegenwoordiger
toub! (voorbestemd) Ik ga het doen! Het
wel dat ik ergens anders vandaan kwam, maar zo
was heb ik heel veel vrouwen geïnter-
boek is dit jaar uitgekomen: (S)hevolution!
héél anders was ik ook niet. Eigenlijk zou ieder-
viewd en ze gevraagd wat zij wilden dat
met de ‘s’ tussen haakjes omdat ik geloof
een dat een keer in zijn leven moeten meemaken.
ik namens hun ging vertellen in New York.
dat het niet alleen om vrouwen gaat maar
Ook al is het héél erg moeilijk, heel erg eenzaam
Dat waren zulke bijzondere gesprekken
ook om mannen. Want het is ook een
waardoor ik op een gegeven moment
he-volution. Mede dankzij dat boek, maar
dacht: dit is veel meer dan een speech,
ook de columns, heb ik in november de
dit is eigenlijk gewoon een boek. Toen
Joke Smit Prijs gekregen van de Neder-
kreeg ik toevallig op dat moment ook het
landse regering, een prijs voor de bevor-
te botsen tegen de vooroordelen. Uiteindelijk
verzoek van een uitgeverij of ik ooit had
dering van emancipatie in Nederland.’
heb ik wel een soort survivalmodus gevonden;
nagedacht over een boek en of dit niet
om niet elke keer boos te worden. Ik ben heel
het moment was. Dus toen dacht ik: mak-
en soms ook gewoon erg frustrerend, het is wel
heel gezond om dat mee te maken. Want daarna
snap je veel beter hoe discriminatie of uitsluiting
werkt. Ik heb daar mijn empathie getraind. Het
was in het begin erg lastig om elke keer weer op
www.thechangeagent.nl
14
INTERVIEW TASSENONTWERPER OMAR MUNIE
VANWEGE EEN BURGEROORLOG IN ZIJN THUISLAND
SOMALIË, VLUCHTTE OMAR
MUNIE ALS 9-JARIGE MET ZIJN
BROERTJES EN ZUS NAAR
NEDERLAND. HIER KON HIJ
OPNIEUW BEGINNEN EN ZIJN
DROOM VOLGEN. NU IS HIJ
TEKST KHADIJA FARAH
BEELD OMAR MUNIE
‘IK LEEF
MIJN
DROOM’
EEN SUCCESVOL TASSEN-
zo dat ik ernaar toe werkte.
DESIGNER. MAAR OMAR IS
Mensen kwamen op een
MEER DAN EEN ONTWERPER.
toe en dat omdat ik gewoon
gegeven moment naar mij
mooie dingen wil maken.
HIJ IS EEN GEPASSIONEERD
Het was niet zo dat ik mezelf
MENS DAT ZIJN DROMEN
later zag tussen de toppers
WAARMAAKT DOOR ZIJN
dat nooit durven dromen.’
GELUK TE DELEN.
Leerling van het Jaar’ en een jaar later de prijs
Hoe houd je het vol
bij tegenslag en hoe
blijf je bij jezelf als
anderen je ambitie
bekritiseren?
voor ‘Beste Ondernemer onder de 25’. Omar
‘Ik heb me altijd aan mijn
Munie (28) is nu al meer dan tien jaar bezig met
droom vastgehouden. Je
zijn eigen bedrijf. Door zijn creativiteit en door-
moet doorzetten, je visie
zettingsvermogen is hij inmiddels een bekende
blijven volgen. Mijn droom
naam in de Nederlandse modewereld. Hij is nog
en ik waren onafscheidelijk.
jong en heeft veel dromen om mensen met zijn
Dit is wat ik wil. Soms kan
ontwerpen te raken. ‘Ik ben voor mijn gevoel
een klap pijnlijk zijn en
nog maar net begonnen’, zegt Omar.
weet je even niet meer wat
in de modewereld. Ik heb
In 2007 won Omar de prestigieuze prijs ‘Beste
je moet doen. Maar toch,
Hoe is het eigenlijk begonnen?
omdat je doet wat je leuk
‘Het begon toen ik zeventien was op de
vindt kom je er altijd weer
modevakschool. Ik was heel erg creatief en had
bovenop. Elke keer denk
plezier in wat ik aan het doen was. Het is heel
ik terug aan de leuke mo-
snel gegaan, maar eigenlijk stond ik daar toen
dan kom je echt heel ver. Je moet gewoon niet
menten. Natuurlijk zijn er momenten dat je niet
nooit echt bij stil. Er waren dagen dat ik de ene
bang zijn.’
goed verkoopt, of iemand stelt je teleur, soms tot
avond naar het buitenland vloog en de volgende
tranen toe. Mijn moeder stond bijvoorbeeld in
ochtend gewoon netjes in de les zat. Ik zat echt
Wilde je altijd al de mode in?
het begin niet achter mijn keuze. Ze wilde niet
in die flow en had niks door. Voor mij was het
‘Ik vond het leuk om met dit vak bezig te zijn en
dat ik ontwerper werd. Daarvoor had ze mij niet
belangrijk dat ik deed wat ik leuk vond. Je moet
ik vond school erg leuk. Althans, de creativi-
op het vliegtuig gezet. Maar je moet gewoon
gewoon goed zijn in je vak, eerlijk zijn en geïnte-
teit en de modeafdeling. Maar vakken zoals
opstaan, doorlopen en gaan. Doorzetten, daar
resseerd in de mens. Dat ben ik altijd geweest. Zo
boekhouding en cijfers vond ik niks. Ik was veel
ben ik goed in.’
heb ik bijzondere mensen mogen leren kennen
meer van het handwerk. Aan dat wat ik écht leuk
van wie ik veel heb geleerd. Ik heb altijd laten
vond, besteedde ik veel tijd. Ook in mijn vrije
zien dat ik iets wil leren en dat ik mezelf verder
tijd. Ik was gewoon elke dag bezig. Zonder dat ik
Hoe staat jouw moeder er nu
tegenover?
wil ontwikkelen. Als je goed bent in wat je doet,
me ervan bewust was, rolde ik er in. Het was niet
‘Mijn moeder staat nu wel achter mijn keuze.
INTERVIEW TASSENONTWERPER OMAR MUNIE
15
‘MIJN MOEDER STOND
AANVANKELIJK NIET
ACHTER MIJN KEUZE,
MAAR IK ZETTE DOOR.’
Destijds heb ik het haar eigenlijk nooit kwalijk
genomen. Ik wilde mijn moeder altijd tevreden
houden. Daarom moest ik heel veel dingen
stiekem doen en ik kon nooit uiten hoe blij ik
was. Dat vond ik wel jammer. Daarnaast had
ik soms echt behoefte aan feedback van mijn
moeder. Het is natuurlijk ook moeilijk voor haar
geweest. Ze zag mij liever in een net pak naar een
kantoorbaan gaan. Ik begreep haar heel goed. Zij
wilde gewoon dat haar zoon op een goede plek
terecht zou komen. Maar ik voel bijvoorbeeld
droom heel belangrijk is. Bij ons heb je geen
brengen. In de Dream Factory wordt ‘ je oude jas,
niks voor cijfertjes. Ik zou echt doodongeluk-
CV nodig, maar wel een droom. Geloof mij, die
een nieuwe Munie tas’ en ‘je favoriete blouse een
kig zijn als ik daar iets mee moest doen, haha.
droom is nog moeilijker dan het CV. Als jij ons
nieuwe ipad hoes’. Dus alles is duurzaam. Het
Gelukkig hebben we daar andere mensen voor.
kan overtuigen dat jij in de Dream Factory past,
wordt uit elkaar gehaald en door ons gemaakt. Je
Mijn moeder begreep dit alleen niet helemaal.
dan heb je iets moois in handen. Het gaat dan
kan hier alleen terecht als je er ook in gelooft. Zo
Nu zij steeds meer dingen ziet, begrijpt ze me
niet alleen om het maken van tassen, maar ook
krijg ik ook de kwaliteit die ik wil.’
beter. Het is ook makkelijker nu om te zeggen
om de verkoop en presentatie ervan. Op alle
wat ik precies doe. Het is altijd fijn als je moeder
vlakken willen wij je talenten naar boven halen.
achter je staat. Misschien ging ik toen wel harder
Ik geloof hier in, want ik heb ook heel veel din-
Wat zou je jongeren adviseren die in
de mode willen?
werken. Ik weet niet beter.’
gen voor elkaar gekregen zonder een papiertje.
‘Denk niet dat je modeontwerper wordt als je
Gewoon met mijn wil en dat wil ik graag over-
ermee begint. Ontwikkel jezelf en ontdek wat
Waar ben je het meest trots op?
je kunt. Stel jezelf de vraag waar je écht goed in
‘Ik vind het mooi dat mensen mijn ontwerpen
bent. De modewereld is groter dan je denkt. Het
mooi vinden. Ik wil mensen blij maken met mijn
Omar is niet alleen bezig met tassen
is niet alleen schetsen, ook de verkoopkant kan
werk. Ook het feit dat ik alles met eigen handen
maken. Hij wil ook anderen inspireren.
interessant zijn. Als je een geweldige positie hebt
heb opgebouwd. Je begint net en je hebt niets.
Met zijn boek ‘ Leef je droom’ wil hij jonge
in een fantastisch bedrijf heb je ook een mooi
Zelf sta ik ook altijd open om mensen te helpen.
Mijn onderneming is mijn gevoel, mijn bedrijf
dat is wie ik ben. Ik wil mensen verbinden. Als
ik dit niet had, was ik maatschappelijk werker
geworden. Wanneer ik daarmee goed rond zou
mensen motiveren om hun opleiding af te
maken. Voor meer info zie:
www.omarmunie.com
leven. Het belangrijkste is dat je iets doet met
plezier. Dat vergeten mensen wel eens. Daarnaast
kan niet iedereen op dezelfde stoel zitten en
ontwerper worden. Het kan wel, maar je moet
veel wegen bewandelen, niet opgeven en er elke
kunnen komen, was ik net zo gelukkig geweest.
WIST JE DAT?
Ik ben een dankbaar mens.’
Omar na accessoirelabel Fab en modeduo
je bent en of je dit ook echt wilt. Dat geldt voor
Viktor & Rolf, een collectie heeft gemaakt
heel veel dingen. Ga voor je droom en werk hard,
Je bent sinds kort bezig met een
nieuw project: de Omar Munie
Dream Factory. Wat hoop je hiermee
te bereiken?
voor KLM? De collectie bestaat uit een tas
dat beloond! Elke dag leef ik mijn eigen droom.’
‘De Dream Factory is een duurzaam maatschap-
Hillary Clinton ook draagster is van de
en kan kiezen wat ik ga doen. Ik heb het ontzet-
pelijk betrokken atelier. Hiermee bouwen we
Munie-tassen?
tend naar mijn zin en hoop nog meer bijzondere
een heel nieuw atelier voor mensen die geen
werk meer hebben en thuis op de bank zitten.
De Dream Factory biedt mensen nieuwe hoop
en kansen. Ik wil hen laten zien dat hun eigen
en een bijpassend kofferlabel van gerecyclede KLM damesuniformen.
dag mee bezig zijn. Kijk wat voor type persoon
Wat zijn je toekomstplannen?
‘Ik leef van dag tot dag, krijg leuke aanbiedingen
Alleen al in Nederland 10.000 exemplaren
van het boek ‘Leef je Droom’ zijn besteld?
tassen te mogen maken.’
16
WAT DOET....?
TEKST KHADIJA FARAH
BEELD JIORGOS KOURELIS
JIORGOS KOURELIS
DEED ONDERZOEK IN DE VS
JIORGOS KOURELIS (22)
STUDEERDE IN AUGUSTUS 2013
CUM LAUDE AF AAN DE UVA
IN BIOLOGICAL SCIENCES MET
ALS SPECIALISATIE GREEN LIFE
SCIENCES. HIJ LIEP EEN
ONDERZOEKSSTAGE AAN DE
UNIVERSITY OF CALIFORNIA IN
HET LAB VAN
DR. SEAN R. CUTLER.
JIORGOS KOURELIS
Negen maanden werkte Jiorgos mee aan Dr.
Cutler’s onderzoek dat zich focust op een klasse
van eiwitten die werken als receptor voor het
had gedaan. Het is best waarschijnlijk dat ik na
planthormoon abscisinezuur. ‘Dit hormoon
mijn PhD weer naar de VS ga voor een post-doc.’
maakt planten beter bestendig tegen droogte en
dat is heel relevant in tijden van klimaatveran-
Hard werken maar ook fun…
dering’, vertelt Jiorgos. De ontdekking van deze
Jiorgos werkte heel hard. ‘Ik kwam meestal ook
receptoren was de runner-up breakthrough of
in de weekenden in het lab en bleef tot laat in
the year 2009 volgens Science, een van de meest
de avond. Dat was best normaal daar. Gelukkig
prestigieuze wetenschappelijke tijdschriften ter
wereld. Jiorgos werkte met eiwitten van dezelfde
‘OMDAT IK GEEN VAKKEN
VOLGDE IN DE VS HAD IK
VOORAL CONTACT MET
MENSEN UIT HET LAB EN
MET EEN AANTAL
HUISGENOTEN.‘
klasse, waarvan nog niet bekend is wat voor mo-
WIST JE DAT?
leculen ze binden. ‘Deze eiwitten purificeerde ik
Jiorgos in juni begint met zijn PhD aan
op grote schaal uit bacteriën of planten, en met
de prestigieuze Universiteit van Oxford
heb ik in mijn vrije tijd leuke dingen kunnen
behulp van massaspectrometrie keek ik welke
in Engeland?
doen. Zo ben ik een lang weekend naar New
moleculen ermee werden gepurificeerd. Op dit
York geweest en met spring break heb ik met
moment werk ik mee aan een artikel over dit
Hij de Clarendon Scholarship van
een vriend uit Amsterdam route 1 gedaan, van
gedeelte van mijn onderzoek in de VS.’
Oxford heeft gekregen, samen met
San Diego tot San Francisco. Verder ben ik met
150 anderen uit ongeveer 20 duizend
vrienden een weekend naar Las Vegas geweest.
aanvragen?
Dat was een van de leukste dingen. Ik ging daar
Goed voor mijn carrière
‘Omdat ik geen vakken volgde in de VS had ik
vooral contact met mensen uit het lab en met
een aantal huisgenoten’, zegt Jiorgos. ‘Via hen
ontmoette ik weer andere mensen. Deze stage
was goed voor mijn carrière. De PhD positie
Jiorgos bijna 16 was toen hij zijn gymnasiumdiploma ontving?
waar ik in juni mee begin, heb ik voor een groot
Hij vloeiend Grieks spreekt en in zijn
gedeelte te danken aan het werk dat ik in de VS
vrije tijd graag kick-bokst?
weg met 100 dollar winst.’
In Californië is het altijd zonnig en warm.
‘Het is een geweldige plek om te wonen’, vindt
Jiorgos. ‘De natuur is mooi en je bent overal in
de buurt. Als je de kans hebt om erheen te gaan
dan zou ik het zeker aanraden.’