Transcript Accent maart 2014 PDF.

België-Belgique
P.B.
9000 Gent X
3/7479
ACCENT
!
r
e
k
r
e
t
s
n
e
Sam
verschijnt driemaandelijks
afgiftekantoor: gent X
P 902007
maart 2014 - nummer 70
Oost-Vlaanderen
1
vu: Erwin Van der Hoeven - Erwin Callebaut, Steendam 44, 9000 Gent
het militantenblad van de algemene centrale oost-vlaanderen
1e dossier : Leontine P. / FIKA VOF –
dossierbeheerderFabienne
Tussenkomst voor een werkneemster die
na bevallingsrust en ouderschapsverlof het
werk hervat.
De werkgever heeft geen opdrachten
meer volgens contract. Betrokkene werkte
35u/week en kreeg maar voor 23u/week
opdrachten. De loonfiche was dan ook in
die zin aangepast. Lid kwam bij ons langs
om raad. Ik nam contact op met de firma
om klaarheid te krijgen in de zaak en vernemeem dat ons lid zogezegd zelf vragende
partij was om minder uren te presteren! Ons
lid verklaarde hier niets van af te weten.
De werkgever ging zelfs zover dat hij bij
betrokkene thuis langskwam om haar onder
druk een addendum bij de arbeidsovereenkomst te laten ondertekenen met terugwerkende kracht. Dit deed ons lid natuurlijk
niet vermits ik haar hier goed had op attent
gemaakt. Lid is van buitenlandse afkomst,
vandaar mijn vermoeden dat de werkgever
misschien misbruik zou gemaakt hebben
van haar gebrekkige kennis van het Nederlands om iets ondertekend te krijgen.
Ik stuurde dan ook een aangetekend
schrijven om te signaleren dat we met deze
werkwijze zeker niet kunnen instemmen. Ik
heb ook nogmaals herhaald dat betrokkene
geen vragende partij was om minder uren
te presteren en dat zij verder bereid was om
haar lopende contract na te komen. Er werd
ook een looncorrectie gevraagd.
Ons lid kreeg daarna van de werkgever
een aantal verwittigingsbrieven over het te
laat verwittigen bij afwezigheid en het niet
tijdig inleveren van de dienstencheques. Hij
verwees hierin naar een reglement ( afsprakenblad) die tot dan niet werd nageleefd,
maar wat wel werd ondertekend door haar.
FLASH
flash
of Het leven zoals het is… op de vakbond
Veel individuele dossiers maken
een collectief dossier
Fabienne en Bea, onze medewerkers in
Ronse, kregen de laatste weken verschillende leden over de vloer met klachten over
hun werkgever, het dienstenchequebedrijf
FIKA VOF uit Zwalm.
We geven hier een korte omschrijving van
de verschillende dossiers opdat onze militanten ook eens zicht zouden krijgen op de
werkomstandigheden in dergelijk bedrijf.
Dus hier viel niets tegen in te brengen. Ik
heb toch nog een brief gestuurd naar de
firma om dit te signaleren samen met de
gevraagde dienstencheques welke betrokkene bijhield als drukmiddel voor haar
betaling.
Ondertussen kreeg ons lid haar ontslag
met de toekenning van een verbrekingsvergoeding.
We zijn vervolgens tussengekomen bij de
werkgever voor het afleveren van de C4. Dit
is ondertussen geregeld samen met enkele
betalingen. Nu gaan we nog proberen alle
loonfiches te pakken krijgen zodat we alles
kunnen nakijken.
2e dossier : Krista VK / FIKA VOF –
dossierbeheerder Bea
Kort na het dossier Leontine P kreeg ik
een andere werkneemster over de vloer
die ontslagen werd om dringende reden.
Ze zou meerdere malen afwezig gebleven
zijn zonder te verwittigen en geen ziektebriefjes hebben binnengebracht. Ook hier
beroept de werkgever zich op het bewuste
afsprakenblad.
De werkgever bezorgde mij, na mijn aangetekend schrijven, wel alle ingebrekestellingen die zij naar ons lid verstuurd hadden
en waarop zij beweerden nooit enige reactie
van betrokkene te hebben gekregen.
Dit maakte het voor ons zeer moeilijk om
het ontslag aan te vechten en er kon geen
minnelijke schikking getroffen worden. Het
bedrijf was nogal categoriek hierin. Mijn
vermoeden is dat zij geprofiteerd hebben
van de situatie waarin ons lid zich bevond.
Betrokkene staat namelijk onder OCMWbemiddeling.
3e dossier : Marina VD / FIKA VOF –
dossierbeheerder Bea
Zelfde scenario: de problemen beginnen
hier ook weer als ons lid zich ziek meldt.
Het begint met het niet betalen van een
voorschot op loon en daarna wordt ook
de afrekening van betreffende maand zeer
laattijdig betaald, en dit slechts na onze
tussenkomst.
Vanaf dan krijgt ons lid steeds aangetekende brieven toegestuurd waarin ze haar
systematisch toegestane afwezigheid
geven voor zogezegde werkweigeringen
of weigeringen om vervangingen te doen.
Ons lid weigerde nooit klanten te bedienen,
maar wanneer ze zich aanbood bij de klanten waren zij telkens afwezig. Zij meldde
dit steeds onmiddellijk aan de werkgever.
De klanten zelf bevestigen dit ook.
Ook hier probeerde de werkgever aan
betrokkene een contract met minder uren
op te dringen, maar ons lid weigerde dit. De
werkgever blijft ons lid voortdurend bestoken met aangetekende brieven.
4e dossier : Françoise L/ FIKA VOF –
dossierbeheerder Bea
Opnieuw beginnen de problemen nadat
ons lid zich ziek meldde. Volgens het afsprakenblad dat het bedrijf hanteert moeten
de werknemers bij afwezigheid ’s morgens
bellen tussen 8.00 en 8.30 u op de gsm van
de werkgever.
Ons lid had niet genoeg belwaarde op
haar eigen gsm en stuurde een sms. De
werkgever heeft haar daarop een aangetekend schrijven gestuurd met de melding
dat zij die dag onwettig afwezig was. Het
doktersattest werd op tijd bezorgd aan de
werkgever.
Ook voor de volgende dag wil de werkgever
ons lid onwettig afwezig zetten omdat zij
zogezegd de klant voor die dag niet verwittigd had. Het bewuste “afsprakenblad” stelt
echter dat bij afwezigheden van meer dan 1
dag de volgende dagen de werkgever zelf
de klanten verwittigt.
Daarop hebben wij ook een aangetekende
tussenkomst gedaan .
Moraal van het verhaal :
in een onderneming zonder syndicale
afgevaardigden bestaat er geen tegenmacht die er kan voor zorgen dat de
macht van de werkgever binnen de
perken blijft. De mensen worden daar
individueel aangepakt en komen dan
naar ons dienstbetoon. Daar proberen
we hen zo goed mogelijk te helpen. Maar
een syndicale vertegenwoordiging zou
veel problemen kunnen voorkomen!
We rekenen het tot onze belangrijkste
opdracht om in die bedrijven ook delegees te vinden en bij te staan.
Edito
Samen sterker
Je hebt er ongetwijfeld al over gelezen : het ABVV Oost-Vlaanderen heeft
samen met Sp.a en Bond Moyson een coöperatieve opgericht, de CV Samen
Sterker.
Deze coöperatieve heeft tot doel “samen-aankopen” te organiseren.
Het is een gekend verhaal: wanneer je als individu iets wil aankopen dan moet
je meestal de volle pot betalen. Kun je echter afspreken met buren, familie of
vrienden om samen iets aan te kopen, dan sta je sterker in je onderhandeling
met de verkoper en kun je - meestal - betere voorwaarden afdwingen.
Eigenlijk is dit ook de essentie van ons vakbondsbestaan: we organiseren de
collectieve belangenbehartiging van de werknemers en wegen op die manier
meer dan wanneer ze het allemaal individueel zouden moeten doen.
“Samen Sterker” organiseert de samen-aankoop van mazout, elektriciteit,
gas,… Je moet maar eens gaan kijken op de site www.samensterker.be. Je
kan dan vergelijken met de prijs die je zelf betaalt. Op de aankoop van een
jaarlijks energiebudget scheelt het al gauw 100 €…
In de toekomst zullen nog meer producten in het pakket opgenomen worden.
Elektrische fietsen komen er zeer binnenkort bij.
De AC Oost-Vlaanderen steunt deze coöperatieve actief.
Flash2
Collega Erwin Callebaut is niet alleen een actieve ondervoorzitter van de verEdito3
eniging, de AC Oost-Vlaanderen is actief in tal van bedrijven waar we folders
bedelen met daarop een groepsfoto van onze militanten.
Vormingsdag militanten Scheikunde
4
Waarom we hierop inzetten ? Wegens de besparing die onze leden kunnen
CAO-onderhandelingen in de scheikunde
7
doen? Jazeker! Tijdens een periode van loonstop is iedere winst mooi meegenomen.
Herstructureringen in de Scheikunde
8
Wij ondersteunen dit project ook om “politieke redenen”. Door met onze
Het doek valt definitief over Dekaply
10
delegees te praten over het idee van “samen staan we sterker” hopen we
Is het nieuwe werknemersstatuut welkom
dat we - al was het maar een beetje - ingaan tegen het individualisme dat
het handelsmerk geworden is van sommige politieke partijen. Door ons te
bij werkgevers?11
profileren op het begrip “solidariteit” keren we terug naar de roots van onze
Fusie Algemene Centrale
vakbond.
We doen dit met Sp.a en Bond Moyson, de Socialistische Gemeenschappelijke
met Textiel Kleding en Diamant
12
Actie. Hierdoor nemen we politiek geen stelling in, voor of tegen een bepaalde
Even voorstellen: Clean Lease Fortex Eeklo
13
politieke partij. We geven wel het signaal dat we een socialistische vakbond
Corelio Printing reorganiseert
14
zijn met een links programma. Onze militanten weten dat om dit programma
- al was het maar gedeeltelijk - uitgevoerd te krijgen een politiek verlengstuk
Hoe besparingen bij de overheid
nodig is. De discussies die we voerden tijdens onze themadagen “vakbond
jobs in de privé onder druk zetten
15
en politiek” hebben daartoe bijgedragen.
Beschutte en sociale werkplaatsen worden
Zoals je zal lezen in dit nummer: we proberen in onze afdeling op verschillende
momenten onze mensen wakker te houden, zodat ze na de verkiezingen van
maatwerkbedrijven16
25 mei niet zullen moeten zeggen: ”dat hebben we niet geweten…”.
Netwerken vanop de schoolbanken
17
Het ABVV Oost-Vlaanderen maakte een goeie brochure “Stem Slim, Stem
Links !”. Vanaf nu gaan we hiermee de boer op om zoveel mogelijk mensen
Bewaking18
te overtuigen.
Sociale dumping bij de kabelleggers!
20
Onze militanten staan paraat.
inhoud
Kanaalzoneoverleg22
Je vindt verderop nog Flashberichten op blzn . 13, 19, 21 en 23
Erwin Van der Hoeven
2
3
D
20 e C
e
jan de
uar r D
i 2 ei
01 nze
4
Vormingsdag militanten Scheikunde
Eind januari trokken we met onze vakcommissie scheikunde/petroleum naar een andere locatie : de Ceder in Deinze. En
omdat 2014 heel wat wijzigingen in petto heeft (een nieuwe regeling voor ontslag, politieke verkiezingen, …) maakten we
er onmiddellijk een volledige studiedag van.
Verkiezingen 2014
Op 25 mei 2014 vindt “de moeder van alle
verkiezingen” plaats. We kiezen dan onze
politieke vertegenwoordigers op Federaal,
Vlaams en Europees niveau. Uiteraard zouden
wij als ABVV graag onze standpunten vertaald
zien door zoveel mogelijk politici, de mannen
en vrouwen die het politieke beleid uitstippelen. We zijn allen overtuigd dat een linkse
stem broodnodig is. De huidige tendens
tot rechts gedachtengoed zet onze solidaire
samenleving, onze sociale zekerheid immers
op het spel.
Daarom startten we onze studiedag met
een gesprek tussen onze Voorzitter van de
Algemene Centrale, Alain Clauwaert, en Kurt
De Loor, Vlaams volksvertegenwoordiger
voor sp.a en voorzitter van het OCMW in
Zottegem. Erwin Callebaut trad op als timekeeper en moderator. De basis tot discussie
was onze rode brooddoos waarin, op fiches,
10 strijdpunten van onze centrale worden
verduidelijkt. Het bleek al gauw dat Kurt
onze standpunten vaak deelde, zeker inzake
uitzendarbeid. Toch werd hij ook door onze
militanten op de rooster gelegd wanneer het
over het behoud van de index ging.
Kurt De Loor: Op 25 mei gaan we
niet stemmen. Neen, we gaan
kiezen ! Kiezen voor welke samenleving we willen.
4
Cao-onderhandelingen
scheikunde 2013-2014
Alain Clauwaert: De komende weken
gaan we onze brooddoos met onze
standpunten overhandigen aan de
verschillende democratische politieke
partijen (Sp.a PS, PVDA, Groen, …).
De cao-onderhandelingen voor 2013-2014
vonden plaats in een uitzonderlijk kader.
De regering bepaalde de krijtlijnen met een
loonstop. Toch konden we in verschillende
bedrijven, op basis van een interpretatieve
nota van het Ministerie van Werk, een en
ander verkrijgen. Uitgangspunten waren
meestal het wegwerken van verschillen tussen
arbeiders en bedienden, het indexeren van
bestaande premies en het werk voor oudere
werknemers draaglijker maken (cao 104). De
voormiddag rondden we af door een overzicht te geven van alle cao’s die in de sector
van de scheikunde werden afgesloten in
Oost-Vlaanderen.
Alex Oger (Sadaci): Het was wel moeilijk om de loonnorm uit
te leggen. Vooral van waar de loonnorm kwam. Onze collega’s
zien vaak enkel maar de eigen situatie op het werk.
Danny Soetens (VFT): Wij kennen het
concept van Cao 90 al jaren. Eens was
het een middel om loonkostbesparend
te werken, nu merken we dat doelstellingen steeds strenger worden.
Kristof Van den Berghe
(EOC): Volgens mij
hebben we gehaald
wat mogelijk was.
Er was geen slagkracht
om er meer uit te halen.
Kris Neirinck (Ajinomoto
Omnichem): Cao 90 is vandaag blijkbaar hét instrument om koopkracht te
bekomen. Toch hebben
wij daar in ons bedrijf geen
goed gevoel bij.
Santi Flores (Tekniplex):
De index viel nog niet.
Wij hebben wel rekening gehouden in
onze onderhandelingen dat er een indexverhoging zou komen.
Gino Balliu (Solutia) :
Binnen de “nota Cox” blijven
was blijkbaar een goede keuze.
In onze regio werden toch goede
bedrijfsovereenkomsten onderhandeld.
We hebben in veel bedrijven een
belangrijke verbetering van de
groepsverzekeringen kunnen
afdwingen.
Luc Van Waesberghe (BP Gent): Toch vind ik dat we
de klemtoon moeten blijven leggen op de sectorale
onderhandelingen. Zo kan iedereen genieten van de
voordelen die daar afgesproken worden.
Luc Pieters (Rousselot): Iedere onderneming
zou moeten uitmaken of het opportuun is
om een prestatiegebonden voordeel toe te
kennen. Er moeten wel duidelijke afspraken
gemaakt worden omtrent de voorwaarden.
5
Wet eenheidsstatuut
Vanaf 01.01.2014 wijzigde de wetgeving rond ontslag volledig. Aan de
basis lag een uitspraak van het Grondwettelijk Hof in 2011: er geldt een
discriminatie tussen arbeiders en bedienden inzake opzegtermijnen bij
ontslag en inzake de carensdag (eerste dag bij ziekte die bij arbeiders
niet wordt betaald). De sociale partners kregen twee jaar de tijd om de
discriminaties weg te werken. Omdat er geen compromis kwam, stelde
Monica De Coninck een ontwerptekst voor. Het is deze ontwerptekst
die net voor nieuwjaar 2014 in het Staatsblad werd gepubliceerd.
We maakten van de gelegenheid gebruik om samen met onze vakcommissie om de nieuwe regels inzake ontslag en het afschaffen van
de carensdag te overlopen.
Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden : begin 2013 nam de regering Di Rupo de beslissing om de loonnorm voor 2013 en
2014 op nul vast te leggen. Tegelijkertijd besliste de regering om de automatische koppeling van onze lonen aan de index
te behouden.
Zoals steeds was dit een compromis” à la belge”.
cao onderhandelingen in de scheikunde
Tessa en Tony, secretarissen bij de AC Oost Vlaanderen geven tekst en uitleg bij
de nieuwe wet.
Samen Sterker
Samen Sterker is een coöperatieve onderneming die groepsaankopen organiseert.
ABVV is een van de oprichters, naast Bond Moyson, Coop en sp.a.
Door goederen en diensten zoals elektriciteit, gas en brandstof in groep aan te kopen,
kunnen we de scherpste prijs van het moment op de markt bedingen. Zo krijgen
consumenten en kwetsbare groepen zoals senioren, personen met een laag inkomen
of eenoudergezinnen, meer financiële ademruimte. Op die manier wil Samen Sterker
niet alleen de prijzen helpen verlagen, maar ook armoede bestrijden. We zijn ervan
overtuigd dat de boodschap van Samen Sterker ook zal overkomen in onze bedrijven,
doordat de focus ligt op het verbeteren van onze koopkracht. Onze delegees zullen de
komende weken het concept van Samen Sterker toelichten aan hun werkmakkers.
Ongetwijfeld kunnen we daar als vakbondsmilitanten heel veel kritiek op hebben. De
realiteit is natuurlijk wel dat we in België, en
zeker in Vlaanderen, te maken hebben met
een meerderheid aan politieke partijen die
eigenlijk de index helemaal willen afschaffen.
De cao-onderhandelingen dienden zich dan
ook als heel moeilijk aan : de patroons zitten
in een zetel want worden beschermd door
de nulnorm.
koopkracht (loon en ploeggeld) dikwijls de
eerste bekommernis. Gevolg : arbeiders
hebben maar een fractie van de aanvullende
pensioenen…
Wegwerken van discriminaties
In de meeste bedrijven is een belangrijke stap
gezet naar toenadering. Natuurlijk : Rome
en Parijs zijn niet op één dag gebouwd. Toch
kunnen we stellen dat we voor een paar duizend arbeiders in onze regio nu een beter aan-
vullend pensioen bekomen hebben : betere
waardering van hun ancienniteit, ook rekening houden met de ploegvergoeding,…
Staking bij Omnichem in Wetteren
Op donderdag 6 maart 2014 staakten de
arbeiders en bedienden bij Omnichem in Wetteren omdat ze geconfronteerd worden met
een directie die, in tegenstelling tot de andere
bedrijven, geen redelijk compromis wil. Dan is
er maar één reactie mogelijk : staken.
Hoe pakten wij het aan ?
Het Ministerie van Werk maakte een interpretatienota over de loonnorm, de zogenaamde
nota Cox. Hierin somde de heer Cox, topambtenaar bij het Ministerie van Werk, dingen op
die niet mogen (volgens zijn interpretatie) :
loonsverhogingen,…
Hij schreef dat het wegwerken van verschillen
tussen arbeiders en bedienden wel mag. En dit
was de opening waar wij ingesprongen zijn.
Natasja Meersman van het ABVV Oost-Vlaanderen stelt Samen
Sterker voor aan de militanten van de scheikunde.
Onze afdeling organiseert dergelijke studiebijeenkomsten voor al haar sectoren. Onze collega Gerrit Muylaert, secretaris voor de papiersector
en drukkerijen in onze afdeling, bracht in Dendermonde tientallen militanten bij elkaar voor een boeiende discussie !
6
Een inventaris per bedrijf
We hebben, samen met onze militanten, gekeken wat de verschillen waren tussen arbeiders
en bedienden. Soms hadden de bedienden
een hospitalisatieverzekering en wij niet. Dit
was dus de moment om er ook één op onze
eisenbundel te zetten.
Soms hadden de bedienden een hogere maaltijdcheque. Natuurlijk werd dit dan op tafel
gelegd bij de cao-onderhandelingen.
Heel dikwijls zijn we op die manier tot
inhoudsvolle bedrijfsovereenkomsten gekomen.
Omnichem: Jelle Martens
De tweede pensioenpijler
We wisten het natuurlijk al veel langer : in
veel bedrijven hebben de bedienden een
veel beter aanvullend pensioen (op kosten
van de werkgever) dan de arbeiders. De
redenen hiervan zijn velerlei. Heel dikwijls
hebben de bedienden dezelfde regeling als
de kaderleden, dus zo maar gekregen omdat
ze bediende zijn (sic). De arbeiders kregen
dit niet zo maar in de schoot geworpen maar
moesten het bij cao-onderhandelingen proberen te bekomen. Natuurlijk was de directe
Omnichem: Alan Winckels
7
Herstructureringen
in de scheikunde
2013 was het jaar dat we feest vierden.
Onze tempel “Vooruit” werd 100 jaar. In
2014 vieren we niet, maar herdenken wij
het begin van Wereldoorlog I.
Je kan gerust een parallel trekken
tussen nu en dan. Ook nu is de wereld
omwille van speculaties van banken in
de greep van een crisis.
Niet dat er een onmiddellijk verband is,
toch stellen we vast dat het voorbije jaar
een pak chemiebedrijven in onze regio
in de problemen kwamen. Met herstructureringen of sluitingen tot gevolg.
We zetten deze bedrijven even op een
rijtje: Triferto, Metso Minerals, Cooper
Standaard Automotive, Wavin, Sidaplax
VOF.
Toch een indrukwekkend lijstje, niet?
Cijfers ? Bij Triferto werd de productie
stilgelegd en verdwenen een 10-tal jobs.
Dat was tevens het geval bij Sidaplax
VOF, ook hier een inkrimpscenario met
het verdwijnen van 7 jobs tot gevolg.
Cooper Standaard Automotive en Wavin
Aalter werden gesloten, met nog eens 90
werknemers op de teller. Metso Minerals werd deels verkocht en er heerst
grote onzekerheid over de toekomst
voor de 50 tal werknemers die tewerkgesteld zijn op de site van Evergem (bij
het ter perse gaan vernemen wij dat de
directie de intentie tot sluiting inmiddels
aankondigde tijdens een bijzondere
ondernemingsraad).
Onze afdeling heeft (had) in alle getroffen bedrijven militanten. Allemaal
hebben ze een bewogen periode achter
de rug.
Sidaplax
Pascal Matthijs en Steve Schwing
Steve: Sidaplax produceerde tot voor kort
folies die aangewend worden als venster in
enveloppes. De markt voor dit product is door
de digitalisering van de manier waarop we
communiceren aan het krimpen.
Pascal: Minder afzet betekent dat er capaciteit uit de markt moet genomen worden. Er
8
heerst dus een ware concurrentieslag onder
de producenten. Het is echt vechten voor een
stukje van de markt. De afdeling extrusie werd
bij ons stilgelegd en momenteel focussen we
ons op het versnijden van moederrollen folie
naar afmetingen op vraag van de klant.
Pascal : Ik had geluk. Ik werd niet ontslagen. Maar ik kan je verzekeren dat het met
gemengde gevoelens is. Je ziet een pak collega’s gaan en dat doet pijn. Wie overblijft
heeft vele vragen. Hoe ziet de toekomst er
voor ons uit?
Steve: Er werd heel lang gewerkt met constante periodes van tijdelijke werkloosheid.
Gelukkig hadden we een bedrijfs-cao die
een aantrekkelijke aanvulling gaf op het
loonverlies. Maar ook dan is er een grens
waarop het niet meer verder kan. Twee jaar
geleden moesten reeds 3 collega’s het bedrijf
verlaten, nu werd afscheid genomen van nog
eens 7 arbeiders.
Metso Minerals
Marnix Van Vynckt en
Filip Van de Meulebroecke
Pascal: Ik was tientallen jaren effectief
afgevaardigde in de syndicale delegatie en
onderhandelde steeds de tweejaarlijkse cao.
We hebben steeds oog gehad voor sociale
bescherming bij tijdelijke werkloosheid en
ontslag door economische redenen. Die
bedrijfs-cao was nu de basis van het sociaal
plan.
Steve: Na de sociale verkiezingen van 2012
werd ik effectief delegee. Ik onderhandelde
dus samen met mijn secretaris het sociaal
plan. Op het moment dat er een akkoord
was over de ontslagmodaliteiten was het
moment van de bekenmaking van de namen
aangebroken. Het is heel raar als de werkgever de namen afleest van arbeiders die het
bedrijf moeten verlaten. Dan moet je even
slikken…..
Sidaplax: Steve
Marnix: Vorig jaar werd door Metso beslist
om de volledige activiteit van productie van
rubberen transportbanden af te stoten. We
stonden dus te koop.
Filip: Ons bedrijf kon worden opgesplitst
in twee delen, een productie eenheid 
in Evergem en een dienst die de service
verzekerde. Zowel in Evergem als in de
service werken een 50 tal werknemers.
Marnix: er waren twee geïnteresseerde multinationals, Conti Tech en het Duitse Lutze. Eind
vorig jaar kregen we bericht dat de service
afdeling was overgenomen door Lutze en dat
Conti Tech alle fabrieken van Metso had overgenomen, op één na, ons bedrijf. We bleven
dus bij Metso. Intussen zijn we wel gehalveerd door het verdwijnen van de collega’s
uit de service en werd een afdeling gesloten,
waardoor 4 werknemers hun job verloren.
Filip: het sociaal plan voor de gesloten afdeling is inmiddels rond en de ontslagen zijn
reeds gevallen. Voor de werknemers uit Evergem is het bang afwachten. Metso onderzoekt
momenteel of onze fabriek leefbaar is binnen
de groep. Maar een eventuele verkoop is ook
niet uit te sluiten. Begin februari krijgen we
hierover uitsluitsel. Maar een inkrimpscenario
behoort ook bij ons tot de mogelijkheden.
Wordt dus vervolgd.
Wavin
Geert Verhoustraete en Patrick De Rycke
Geert: de intentieverklaring tot sluiting
van de Aalterse site kwam aan als een
donderslag bij heldere hemel. In de zoektocht naar meer efficiëntie van bedrijfssites
werd beslist om de productie over te hevelen naar Frankrijk en Nederland. 46 jobs
werden bedreigd, waaronder 36 arbeiders.
Patrick: aangezien het over een sluiting
ging werd binnen de wet Renault eerst
geconsulteerd en werden nadien onderhandelingen gevoerd rond voor het sociaal plan.
van het sociaal plan naar hen. Het bleek de
goede keuze te zijn want het sociaal plan
werd met 100% goedgekeurd. Niemand
stemde tegen.
Geert: voor bedienden was er vrij snel een
oplossing. Hen werd de mogelijkheid geboden om in dienst te blijven, maar dan moesten
ze wel gaan werken in de vestiging van SintNiklaas. Op één na gingen alle bedienden in
op dit aanbod. Voor arbeiders was het andere
koek. Er was de mogelijkheid om vier jobs te
redden, omdat er twee plaatsen vacant waren
in de vestiging van Farciennes (Wallonië) en
twee te creëren jobs in een nieuw op te richten
verkoopsite te West-Vlaanderen. De interesse was echter mager. Volgens mij werden
enkel de jobs in West-Vlaanderen ingevuld.
Cooper Standard Automotive
Astrid Thys en Vincent Okhuysen
Geert: De onderhandelingen over het sociaal
plan waren niet evident. De ontslagen vielen
allemaal na 1/1/2014, waardoor de opzegtermijnen op basis van de nieuwe wetgeving op
het eenheidsstatuut van toepassing waren.
In die wet werd bepaald dat arbeiders met
meer dan 20 jaar anciënniteit onmiddellijk
de hogere opzegtermijnen kregen, terwijl de
arbeiders met minder dan 20 jaar anciënniteit
in de overgangsregelingen zaten. Dat betekende “slechts” een verbetering van 14 dagen
en een ontslagvergoeding van de RVA.
Astrid: de beslissing om ons bedrijf te sluiten
was echt van de pot gerukt. We produceerden
rubberen dichtingen die hun toepassing
kenden in de automobielsector. In onze divisie
was er een productie eenheid in Gent en twee
in Italië. In Gent werd winst gemaakt, in Italië
verlies. Tijdens de onderhandelingen rond het
sociaal plan kregen we te horen dat de winst
van 1 jaar in België werd opgesoupeerd door
1 maand verlies in Italië. Toch moesten wij
sluiten. Het was een pure strategische keuze
van de Amerikaanse eigenaar.
Vincent: Bizar was dat onze productie heel
flexibel was. Dat is toch altijd wat werkgevers
vertellen? Flexibiliteit en efficiënt werken. Wij
konden op korte termijn kleine bestellingen
leveren met hoge kwaliteit. Dat was onze
sterke roef. Het was daardoor wel hard werken
in de fabriek. In Italië konden de vele machines
continu draaien voor de autofabriek Fiat, die
kort in de buurt gevestigd was. Onze machines werden naar Italië verhuisd en werden
mee opgestart met personeel vanuit Gent.
Geert: Een voorbeeld. Voor iemand met 24
jaar anciënniteit ging door de nieuwe regelgeving de opzegvergoeding van 29 weken naar
47 weken. Toch een wereld van verschil. Het
maakte de onderhandelingen er niet gemakkelijk op, aangezien we daar praten over
bovenwettelijke verbrekingsvergoedingen.
Astrid: We maakten een mooi sociaal plan.
Via onderhandelden konden we van de
lokale directie bekomen dat de arbeiders
dezelfde verbrekingsvergoedingen kregen
als de bedienden, zijnde 1 maand loon per
jaar dienst.
Geert: We vonden echter een hele goede
balans. Als vakbonden maakten we de keuze
om in te zetten op de getroffen arbeiders
met minder dan 20 jaar anciënniteit. We
garandeerden voor hen 75% van de nieuwe
opzegtermijnen. Zo ging een groot budget
Vincent: Ik was niet lang werkloos en ging
bijna onmiddellijk na mijn ontslag aan het
werk in een toeleveringsbedrijf van Arcelor
Mittal. Ik hoorde dat de overgehevelde productie in Italië nooit een succes is geweest. Ik
weet dit niet zeker, maar schrik er niet van.
Cooper Standard Automotive: Vincent en Astrid
de huidige malaise. Om te beginnen waren
de productiemachines sterk verouderd en
dringend aan herstelling toe. De site waarop
het bedrijf gevestigd is, is een doorn in het
oog van Stad Gent. Er wordt immers gewerkt
aan de uitbreiding van het woongebied in
de handelsdokken. Dat geeft problemen met
milieuvergunningen en dus onzekerheid voor
de toekomstig van het bedrijf? Toen de crisis
toesloeg ging het heel snel bergaf. Maand na
maand stapelden de verliezen zich op. Er was
geen geld om te investeren. Er werd dan gekozen om meer te produceren waardoor we een
tijdje volcontinu werkten, met toename van
tewerkstelling als gevolg. Maar het bleek de
verkeerde keuze te zijn. De productiekosten
en loonkosten bleken toch wel zwaar door te
wegen. Neem daar nog eens bij dat er onvoldoende verkoop was, dan weet je hoe laat het
is. De productie viel stil en er werden een 10
– tal werknemers ontslagen. Omdat we een
klein bedrijf waren konden we niet genieten
van de bescherming van de wet Renault. De
ontslagen vielen ook heel gespreid, waardoor
het heel moeilijk was om de werkgever te
overtuigen om overleg te voeren omtrent de
ontslagen. Hier dus geen sociaal plan. Onze
vakbondssecretaris heeft zelfs moeten bemiddelen om de correcte ontslagvergoedingen
te bekomen. Op dit moment verhandelen we
nog kunstmeststoffen en zijn we dus meer een
distributiecentrum geworden.
Triferto: Philippe
Wavin: Geert en Patrick
Triferto
Philippe
Philippe: onze fabriek produceerde
tot voor kort nog kunstmeststoffen
die aangewend worden in de agro
– industrie. Het is een business die
de laatste jaren ups en downs kende.
Goede en slechte jaren wisselden
elkaar af. Maar de crisis trof ons hard.
Meerdere factoren waren oorzaak van
9
Het doek valt definitief over Dekaply.
Een kroniek van een (niet) aangekondigde dood
Bij textielfirma Modulyss te Zele (dochteronderneming van de Balta-group) denken ze daar anders over.
Dekaply, een melaminefabriek in Erembodegem (Aalst), werkte spaanplaten
af voor de meubelindustrie. Het bedrijf maakte sinds jaren deel uit van de Spanogroep. De spaanplaten die in Aalst bewerkt werden, werden voornamelijk
in andere fabrieken binnen de groep geproduceerd.
Slechts enkele maanden nadat Dekaply, als onderdeel van Spano Group, in
handen kwam van Unilin werd beslist de fabriek in Erembodegem te sluiten. Er
werkten een 80-tal mensen.
Crisis in de meubelindustrie
Unilin op overnamepad
Het ging reeds jaren niet zo goed met Dekaply.
Er werd veel gestempeld. Door de crisis in de
meubelindustrie was er overproductie in de
markt van bewerkte spaanplaten. De concurrentie was (is nog steeds) bikkelhard.
Bovendien was het machine park sterk verouderd. Sommige machines hingen bijna
letterlijk met haken en ogen aan mekaar. Dit
kwam een efficiënte en kwaliteitsvolle productie natuurlijk niet ten goede. Investeringen
bleven uit, jaar na jaar.
Het feit dat niet werd geïnvesteerd werd al
jaren aangeklaagd door onze delegees in de
ondernemingsraad, tijdens de jaarlijkse EFIvergadering maar ook tussendoor. De arbeiders in de fabriek wisten wel dat het zo niet
kon doorgaan. Maar de hoofdaandeelhouder
van Spano Group bleef investeringsplannen
blokkeren.
Toen reeds gonsde het van geruchten dat
Unilin de Spano Groep wilde opkopen. Dit
werd maandenlang in alle toonaarden ontkend.
Unilin (bekend van Quickstep) is niet de
minste in de sector. Het heeft een omzet
van 1,2 miljard euro en behoort tot de internationale (Amerikaanse) groep Mohawk.
Wereldwijd stelt Unilin 5.000 mensen tewerk,
waarvan 2.000 in België.
Eind januari 2013 was het dan zo ver. Dekaply
riep een bijzondere ondernemingsraad samen
om te melden dat Unilin de aandelen van
Ackermans & Van Haaren zou overkopen.
Twee elementen konden de overname nog
dwarsbomen.
Jan Ide had contractueel het recht een tegenbod te doen. Hij overwoog dat ook maar gaf
er enkele weken later de brui aan.
En, de Europese Mededingingsautoriteit
moest akkoord gaan met de overname door
Unilin. (Want binnen Europa mag bij een fusie
of overname de vrije concurrentie niet in het
gedrang komen. Er mogen met andere woorden geen monopolies ontstaan.)
Eind april 2013 gaf Europa het fiat voor de
overname. Spano Groep werd eigendom van
Unilin. In een mededeling aan het personeel
gaf het topmanagement aan “dat vanaf nu
intensief wordt gewerkt aan het volledige
integratieproces. Dit zal tegen begin 2014
rond zijn en uitmonden in één enkele organisatie met één geïntegreerd productgama”.
Dat Unilin er geen gras laat over groeien, dat
wisten we. Enkele maanden eerder kocht
het een andere concurrent op, het Zweedse
Pergo. Een paar weken later was de fabriek
gesloten …
Overname
Voorafgaand aan de sluiting van Dekaply
waren er reeds een tweetal jaar overname
perikelen rond Spano Groep.
Jan Ide, de oorspronkelijke “familie eigenaar”
en ondertussen minderheidsaandeelhouder
van Spano Group, probeerde medio 2012
Ackermans & Van Haaren (de hoofdaandeelhouder) uit te kopen.
Hierrond bestond reeds een voorakkoord
tussen beide. Echter, Jan Ide kon niet tijdig
voldoende kapitaal verzamelen en de hoofdaandeelhouder blokkeerde alle verdere
gesprekken omtrent een overname.
Maar het ging verder. Ackermans & Van Haren
blokkeerde ook alle strategische beslissingen binnen Spano en de uitvoering ervan.
Belangrijke investeringen die in de pipe line
zaten – ook voor Dekaply in Erembodegem
– werden on hold gezet.
Een lange periode van stilstand was het
gevolg. Het maakte de situatie bij Dekaply
nog erger.
10
Is het nieuwe werknemersstatuut welkom bij werkgevers ?
wachtte, kwam de sluiting hard aan. Door
de overname door Unilin was er toch ook
een sprankeltje hoop ontstaan : Unilin was
groot en rijk en had de middelen om de
broodnodige investeringen in Erembodegem
te doen.
Het bleek ijdele hoop. Eind augustus vorig jaar
werd opnieuw een bijzondere ondernemingsraad samengeroepen. We kregen er de korte
droge mededeling dat men “de intentie” had
om Dekaply te sluiten.
Voor ons was het duidelijk. Ook al beweerde
de top van Unilin, in alle contacten die we
sinds de overname met hen hadden, steevast
het tegendeel : men had geen enkele interesse
in de fabriek en in de ervaring van de arbeiders. Hun tewerkstelling was van geen tel. Het
enige opzet was een concurrent afslanken en
marktaandeel kopen.
De informatie en consultatieperiode (Wet
Renault) ging van start. Enkel een naïeveling
kon nog denken dat het management van
Unilin op andere gedachten kon gebracht
worden. Enkele weken later werd de sluiting
formeel bevestigd door de raad van bestuur.
De onderhandelingen voor een sociaal plan
konden starten. Na moeilijke onderhandelingen werden deze eind oktober afgerond.
Op 20 december 2013 viel het zwarte doek
definitief over Dekaply. Een kleine 80 mensen
verloren hun job.
Voor grote internationale en kapitaalkrachtige groepen is een industrieel project en de
bijhorende tewerkstelling vaak bijkomstig.
Hun streven richt zich op de stijging van de
aandelenkoers en het uitkeren van een groot
dividend aan de aandeelhouders.
Sluiting: een donderslag
bij heldere hemel ?
Opnieuw bleek dat de werknemers dikwijls
niet meer zijn dan een speelbal in handen van
zulke grote groepen.
Na maandenlange onzekerheid bij de arbeiders, en hoe zeer men ook het ergste ver-
Opnieuw ging een icoon uit de Aalsterse
industrie teloor.
Wat vooraf ging
De plantmanager mocht onlangs zijn valiezen
pakken. Te veel respect voor de werkvloer,
complimentjes wanneer er goed gepresteerd
werd, af en toe een attentie… Wellicht de
verkeerde instelling om lang in deze groep
te kunnen functioneren.
Afschaffing van geschenkjes voor Sinterklaas,
Pasen, Nieuwjaar, een verjaardagskaart, een
fruitmand na vier weken ziekte, een attentie
bij 15 jaar dienst, een etentje met partner op
30 en 35 jaar dienst, de premie voor teambuilding,…
Ingeboet op tegemoetkomingen bij geboorte,
huwelijk, overlijden,… . Allemaal teruggebracht naar middeleeuwse “BALTA-normen”.
Een voorstel om het uurrooster van de bedienden aan te passen.
Wat kwam er nog ?
Uitgerekend op dag één van de geboorte van
het nieuwe werknemersstatuut…
Uitgerekend op de eerste werkdag in een
nieuwe wereld…
Uitgerekend op die dag ...!!!
… slaagt de grote baas
van de Balta-groep erin
om de nieuwjaarsreceptie voor de arbeiders bij
Modulyss af te schaffen
en een exclusieve nieuwjaarsreceptie te organiseren voor de bedienden
op het hoofdkwartier te
Sint-Baafs-Vijve.
De arbeiders pikken
dit niet langer! Overal
wordt verkondigd dat
deze onderneming het
juweeltje is aan de kroonvan de groep. Ze
heeft een super goed jaar achter de rug. Er
werden massa’s aan overuren geklopt… maar
als het er op aan komt, krijgen de arbeiders de
middenvinger als beloning.
Daarom hebben de vakbonden op woensdag
8 januari 2014 tijdens het wisselen van de
ploegen zelf een nieuwjaarsreceptie georganiseerd aan de bedrijfspoorten, voor alle
werknemers. Deze actie was een begin van
een periode van protest.
Op 27 januari hebben we tijdens de maandelijkse OR-vergadering alle pijnpunten
aangekaart. Het spijtige van de zaak was dat
de nieuwe plantmanager pas twee dagen in
dienst was, de personeelsverantwoordelijke
ziek was en dat de twee hoofdmanagers van
de Groep verstek lieten.
De nieuwe plantmanager nam akte van onze
eisen en ging dit verder bekijken. Tijdens de
komende OR-vergaderingen zal dieper ingegaan worden op alle eisen.
Onze seniorencommissie op stap
Iedereen weet dat onze afdeling speciale inspanning doet om militanten die in
(brug)pensioen gaan nog te betrekken bij onze syndicale werking.
We hebben een actieve seniorencommissie die een 5-tal keer per jaar syndicaal politieke
onderwerpen bespreekt. Onze senioren zijn ook steeds present op betogingen en acties.
We doen ook af en toe een educatieve uitstap. Zo gingen we in december 2014 naar de
Dossin kazerne in Mechelen. Dit is de plaats waar duizenden mensen door de nazi’s verzameld werden om nadien getransporteerd te worden naar concentratiekampen.
Het museum gaat niet alleen over de tweede wereldoorlog. Het wil ook een statement
maken tegen uitsluiting en onverdraagzaamheid. Een boodschap die ook voor deze tijd
dus kan tellen.
11
Fusie van de algemene centrale met
de textiel kleding en diamant
De militanten bij Clean Lease Fortex Vlnr : Chantal Roelandts, Marc Spittael, Monique Van Overloop, Vera Verhé,
Martine Van Hecke en Claudine Van Overloop
We stellen graag aan je voor:
Clean Lease Fortex Eeklo
Deze onderneming ressorteert onder de sector textielverzorging (wasserijen) en
maakt deel uit van de groep CleanLeaseFortex met een Belgische hoofdzetel in
Oedelem en een Nederlandse hoofdzetel in Kouden Kerk aan de Rijn. In totaal
heeft de groep 19 vestigingen waarvan er vijf in België gevestigd zijn (Doornik,
Eeklo, Hoogstraten, Lokeren en Oedelem).
Er is een diversiteit aan dienstverlening van de
groep verspreid over de diverse locaties :
- OK-diensten
- Bed- en badgoed
- Dienstkleding
- Persoonsgebonden goed
- Schoonloopmatten
- Gordijnservice
- Linnengoed
- Gordijnservice
- Kleding
- Serviceproducten
- Schoonloopmatten
Nico: Ik werk sinds vele jaren in de Textielcentrale. Aanvankelijk als medewerker, daarna als
secretaris. Vandaag volg ik de verschillende
sectoren van de textiel en confectie op in de
regio Gent en Dendermonde. Vanzelfsprekend is het even wennen: de ploeg van de
Algemene Centrale is vele malen groter. Ik
ben er echter van overtuigd dat de collega’s
van de AC alles zullen doen om de integratie
van onze militanten vlot te laten verlopen. Ik
heb trouwens al op verschillende terreinen
12
12
een meerwaarde vastgesteld van onze fusie.
Zo beschikt de AC Oost-Vlaanderen over een
perfect draaiende ploeg medewerkers die in
vier hoofdkantoren en tijdens twaalf zitdagen
het individueel dienstbetoon organiseert. Als
TKD was dit voor ons niet meer mogelijk.
Johan: Ook ik ben “een ancien” ! Naast de
Textielcentrale heb ik ook nog voor de BTB
(de transportcentrale) gewerkt. Ik volg nu
de bedrijven op in de regio Aalst en Ronse.
Natuurlijk is door de vele sluitingen in onze sectoren het aantal leden sterk gedaald. In de regio
Ronse echter staan we heel goed ons mannetje:
in de meeste bedrijven is het ABVV de sterkste
vakbond. Ook voor mij zal het aanpassen zijn :
vroeger stond ik als secretaris meestal alleen, nu
maak ik deel uit van een ploeg secretarissen die
allemaal hun inbreng hebben. Op die manier
kan ik - zelfs na mijn lange staat van dienst
- ideeën opdoen waarmee ik mijn militanten
nog beter kan ondersteunen.
De vestiging in Eeklo is gespecialiseerd in
het wassen van linnen voor ziekenhuizen,
rusthuizen en persoonsgebonden goed voor
rusthuisbewoners.
2013 is een bewogen jaar geweest voor de
Belgische vestigingen want tot in het voorjaar
maakte ze nog deel uit van de wasserij groep
Initial Hospital Services. Vóór de zomermaanden was de verkoop aan CleanLeaseFortex
rond.
Nieuwe bazen nieuwe wetten; het was ook
hier niet anders. In oktober 2013 kwam de
directie met een nieuw werkschema op
de proppen. In plaats van iedere werkdag
7,5 uren te werken moesten er vier dagen
van 9 uur worden gewerkt en daarenboven
nog eens acht zaterdagen van 4,5 uren, niet
betaald aan het tarief van overuren.
Na ettelijke vergaderingen en diverse stemmingsrondes van het personeel, werd onder
druk van de directie om de vestiging te laten
doodbloeden gezwicht om vanaf februari
2014 het nieuwe werkschema in te voeren.
Als ABVV zijn we consequent gebleven en we
hebben de cao tot invoering van de nieuwe
uurregeling niet ondertekend. Er waren geen
garanties voor een duurzame tewerkstelling.
Er is geen enkele garantie dat deze vestiging
open blijft, gezien een verhuis naar Oedelem
(20 km) een optie blijft. Dit zou voordelen
bieden voor de werkgever (eigenaar van het
pand in Oedelem – Eeklo wordt gehuurd).
De andere vakbonden hebben wel ondertekend.
Samen met onze militanten blijven we ijveren
voor een duurzame tewerkstelling.
Opletten voor oplichters
Een arbeider in de bouw werd na zijn eerste week
proeftijd ontslagen.
Dat is niets bijzonders, zou je denken.
Dat wordt het echter wel wanneer je een week
later een factuur van €4500 in de bus krijgt.
Ons lid reed met een vrachtwagen van het bedrijf
dat grondwerken uitvoert.
De vrachtwagen liep schade op nadat deze de
zijkant van een brug raakte.
De werkgever legde aan ons lid een document
voor waarop stond dat hij akkoord was om de
helft van de herstellingskosten te betalen voor de
schade die aan de vrachtwagen was toegebracht ,
evenals het huurgeld voor een vervangingsvrachtwagen die de week nadien zou worden ingezet.
Ons lid, anderstalig van origine, vertrouwde het
zaakje niet, heeft niet getekend en is bij ons
gekomen.
De werkgever was bereidwillig om ons hun
kant van het verhaal te geven en stuurde
documenten op (facturen van de herstelling,
foto’s van de schade, een beschrijving van
wat er gebeurd was) maar geen huurovereenkomst voor een vervangingsvrachtwagen.
De werkgever had het ook over een andere datum
dan degene waarop de schade was toegebracht.
Wij stelden dat het onwaarschijnlijk was dat er in
die bewuste week een vrachtwagen gehuurd zou
geweest zijn, gezien er toen erkend vorstverlet van
toepassing was en het bedrijf gespecialiseerd is in
grondwerken en we benadrukten dat ons lid het
document niet heeft ondertekend voor akkoord.
Een huurovereenkomst hebben we nooit te zien
gekregen.
De werkgever is hier niet meer op teruggekomen.
Intussen vorderen we het loon voor deze werkweek via de arbeidsrechtbank.
FLASH of Het leven zoals het is… op de vakbond
In vorige nummers van Accent hebben we al de medewerkers Christa, Bea en
Wim voorgesteld. Zij werken al ruim een jaar samen met ons en functioneren
opperbest in ons dienstbetoon !
Sedert de fusie op 1 januari 2014 zijn we nu ook volop bezig met de integratie
van de syndicale werking. Deze verloopt via de secretarissen Nico Reyns en
Johan Lievens die onze ploeg komen versterken. Een kort gesprek.
maken brengt geen oplossing
Ruzie
Een bouwvakker meldt telefonisch dat hij al een
paar maanden geen loon meer heeft gekregen
van zijn baas. Onze medewerker stelt voor
om tussen te komen bij de werkgever om de
tegoeden op te vragen… “Neen, toch niet”, zegt
de man.
Alweer een paar maanden later komt dezelfde
man langs. Hij is ondertussen ontslagen om
dringende redenen naar aanleiding van een uit
de hand gelopen discussie/bijna handgemeen
met de baas in verband met het achterstallige
loon…
Onze juridische dienst stelt dat we de dringende
reden niet kunnen aanvechten…
De achterstallen moeten nog steeds betaald
worden maar de man is zijn werk kwijt… Een
geluk met een ongeluk is dat hij vrijwel onmiddellijk elders kon beginnen werken waardoor hij
geen probleem heeft met de RVA.
13
Hoe besparingen bij de overheid
jobs in de privé onder druk zetten
In aanloop van de verkiezingen roepen tal van politieke partijen om het luidst om belastingverminderingen en besparingen bij de overheid. Deze besparingen hebben echter ook gevolgen voor de privésectoren die werken uitvoeren in
opdracht van de overheid. Zo zijn de gevolgen nu al duidelijk merkbaar voor de schoonmaakbedrijven die opdrachten
uitvoeren voor o.a. Stad Gent in het UZ Gent.
Miloud Amathil, Didier von der Crone, Steve De Ruyck en Secretaris Gerrit Muylaert: Regelmatig wordt er overleg gepleegd met de delegees van de site te Anderlecht.
Corelio Printing reorganiseert!
Dat de grafische sector al een tijdje onder druk staat is geen nieuws meer. Iedereen weet dat er steeds minder gelezen wordt
op papier. De computers en de i-pads nemen steeds meer de plaats in van een krant of magazine. Een dalende vraag en
overcapaciteit in de sector is het resultaat. De gevolgen blijven ook niet uit in onze regio. Om de kosten te drukken besliste
Corelio Printing zijn drukkerij-activiteiten binnen enkele jaren volledig te concentreren in Erpe-Mere. Dat is het goede nieuws!
Het slechte nieuws is dat dit ten koste gaat van de drukkerij te Anderlecht, deze afdeling zal worden gesloten.
Corelio Printing is de grafische afdeling van
de mediagroep CORELIO, de uitgever van de
dagbladen De Standaard, Het Nieuwsblad,
De Gentenaar, L’ Avenir en de huis-aan-huisbladen Passe-Partout. Corelio Printing is de
grootste Belgische krantendrukkerij.
Corelio Printing omvat drie drukkerijen: de
coldsetdrukkerij in Groot-Bijgaarden, de heatset-drukkerij in Erpe-Mere en de heatset- en
vellendrukkerij in Brussel (Anderlecht). In de
drukkerij te Anderlecht werken een 100-tal
medewerkers, in de drukkerij te Erpe-Mere
werken momenteel 140 medewerkers. De
bedoeling is om ten laatste in 2016 - mogelijk
al in 2015 - alle activiteiten te groeperen op
site te Erpe-Mere.
14
Goed nieuws is dan weer dat bij deze operatie
een omvangrijk investeringsprogramma is
voorzien. In Erpe-Mere wordt over een periode van vijf jaar 20 miljoen euro geïnvesteerd,
in drukkerijmachines, de automatisatie van
werkprocessen en digitale druktechnieken.
Begin maart 2014 zou er worden gestart met
de eerste werkzaamheden aan de gebouwen.
Sinds enkele maanden worden er onderhandelingen gevoerd met de directie. Aangezien
niet iedereen kan of wil muteren van de
drukkerij te Anderlecht naar Erpe-Mere zal er
gesproken worden over ontslagvergoedingen, outplacement en brugpensioen.
De ABVV-delegatie van Corelio Printing, Didier
von der Crone, Miloud Amahtil en Steve De
Ruyck, volgen deze onderhandelingen op de
voet. Op het moment van het schrijven van dit
artikel zijn de onderhandelingen nog steeds
niet afgerond, voorlopig zouden er een 60
arbeiders muteren naar de site Erpe-Mere en
zouden 22 medewerkers met brugpensioen of
SWT kunnen gaan. Voor de medewerkers die
muteren naar Erpe-Mere werd nog een extra
mutatiepremie voorzien. Voor de 17 medewerkers die niet muteren wordt nog naar een
sociaal aanvaarbare oplossing gezocht. De
afronding van deze onderhandeling wordt
snel verwacht.
Bij elke nieuwe besparing worden de te
besteden budgetten voor de schoonmaakwerken naar beneden gehaald. Dit resulteert
in minder jobs en voor diegenen die nog een
job hebben een hogere werkdruk. Uiteraard
lijdt ook de kwaliteit van het afgeleverde
schoonmaakwerk hier onder met gevolgen
voor de werknemers van de klant, de burgers,
de bezoekers, de patiënten en de bewoners.
Voorheen bonden schoonmaakbedrijven
een concurrentiestrijd aan met mekaar om
een contract binnen te halen van een werf
zoals Stad Gent of UZ Gent. Waar de strijd
eerder ging om het binnenhalen van het
contract voor de totale werf, gunt men,
zoals nu bij het UZ Gent, en vorig jaar bij
Stad Gent, de concurrerende bedrijven ieder
een stukje van de werf waarvoor zij het
goedkoopst zijn. Het hoeft niet uitgelegd
dat het bedrijf dat de laagste prijs bood het
contract binnen haalde. Dit is trouwens voor
openbare aanbestedingen bij wet opgelegd.
Het gevolg hiervan is dat de concurrentiestrijd
op het terrein gelegd wordt. De winstmarges zullen voor de bedrijven kleiner zijn,
waardoor de werkdruk op het schoonmaakpersoneel, die nu al zijn grenzen bereikt
heeft, nog hoger wordt.
Bij deze grote openbare aanbestedingen voor schoonmaakopdrachten zijn vaak
honderden werknemers
betrokken.
Bijkomend probleem is dat
de sectorale cao “overname
personeel” van een overgenomen werf uitgehold
en zelfs bijna onuitvoerbaar wordt. Deze cao zorgt
ervoor dat wanneer een
nieuw schoonmaakbedrijf
een contract binnenhaalt,
dit bedrijf het schoonmaakpersoneel op de werf van
het verliezend bedrijf moet
overnemen. Deze overeen-
komst geeft voordelen voor alle betrokken
partijen. De klant kan rekenen op de continuïteit van de werken, de winnende firma krijgt
personeel die de werf kent, de verliezende
firma moet geen personeel ontslaan en de
werknemer heeft werkzekerheid op de werf.
Omdat er nu verschillende bedrijven betrokken zijn, ontstaat een zeer complexe situatie
met niet te overziene problemen. Heel waarschijnlijk komen een aantal werknemers bij
meerdere werkgevers terecht voor verschillende werkposten. Op termijn is dit onhoudbaar omdat uurroosters zullen wijzigen en er
dan onvermijdelijk conflicten ontstaan tussen
de uurroosters die ze bij verschillende bedrijven hebben. Eén van de bedrijven, ISS, dat nu
een deel binnenhaalde was al actief op het UZ,
maar de werkposten die ze binnenhalen in de
nieuwe verdeling zijn quasi allemaal andere
dan diegene die ze nu bedienen. Bijgevolg
moet ISS zijn eigen personeel laten overnemen voor de posten dat het kwijt is aan een
ander schoonmaakbedrijf en moet het personeel van een concurrerende firma aannemen
voor de nieuwe posten die ze binnenhaalden.
De gevolgen voor iedere werknemer zijn:
grote onzekerheid over hun tewerkstelling,
werkposten, het aantal uren dat ze krijgen, en
in welke uurroosters ze zullen terecht komen.
Daarbovenop neemt UZ Gent een niet
onzienlijk aantal schoonmaakposten terug
in eigen beheer. Op het eerste gezicht zou dit
een verbetering kunnen zijn voor de betrokken werknemers, ware het niet dat er geen
overnameplicht van personeel geldt voor een
openbaar ziekenhuis als het UZ (CAO 32bis is
niet van toepassing op openbare instellingen).
Het UZ herschikt zijn eigen schoonmaakpersoneel (verhoogt ook hier de werkdruk) en
zal dit o.a. inzetten op de posten die van de
onderaannemingen ingesourcet worden. Dus
riskeren een groot aantal werknemers van de
schoonmaakbedrijven, waarvan er sommige
meer dan 20 jaar op de werf UZ werken, om
straks helemaal zonder werk te vallen. En met
wie het geluk heeft om te kunnen blijven,
wordt er een koehandel opgezet om daarna
in een arena van competitiviteit en werkdruk
tewerkgesteld te worden.
Dit is allemaal het gevolg van besparingen en
belastingverminderingen.
Applaus verzekerd.
15
Netwerken vanop de schoolbanken
Je eerste werkdag. Iedereen herinnert zich dat moment, niet? Zenuwachtig, onwetend, niet voorbereid…..
Het ideale moment om de nieuwe generatie werknemers op de arbeidsmarkt te informeren en te begeleiden is vanop de schoolbanken.
Daar zijn wij als ABVV van overtuigd.
Tom Bodyn, medewerker bewegingswerk ABVV en Tony Neyt, vakbondssecretaris van de Algemene Centrale ABVV sloegen de handen
in elkaar. Zij bezochten het OLV college Ten Doorn te Eeklo en gingen in gesprek met de laatstejaarsstudenten haarzorg.
Accent: wat was de bedoeling?
Beschutte en sociale werkplaatsen
worden MAATWERKBEDRIJVEN
Op 24 mei 2013 is het Maatwerkdecreet
goedgekeurd door de Vlaamse regering en
op 19 juni 2013 aangenomen in de Commissie
voor Economie, Economisch Overheidsinstrumentarium, Innovatie, Wetenschapsbeleid,
Werk en Sociale Economie in het Vlaams
Parlement.
Met het maatwerkdecreet zal de huidige
opdeling in beschutte en andere werkplaatsen verdwijnen.
Vanaf midden 2014 zullen er enkel nog maatwerkbedrijven zijn, met als kernactiviteit de
tewerkstelling van mensen met een grote
afstand tot de arbeidsmarkt. Daarnaast krijgen reguliere bedrijven de kans om binnen
de eigen werking een maatwerkafdeling op
te richten.
De ondersteuning zal dan niet langer vertrekken van forfaitaire subsidies voor ondernemingen.
Het maatwerkdecreet
steunt op drie principes:
Een transparant beleidskader: het maatwerkdecreet maakt komaf met de huidige
opdeling in beschutte en andere werkplaatsen en zet één beleidskader, het maatwerkdecreet, in de plaats. Dat betekent dat er vanaf
midden 2014 enkel nog maatwerkbedrijven
zullen zijn, die als kernactiviteit de tewerkstelling van mensen met een grote afstand tot de
arbeidsmarkt organiseren. Daarnaast krijgen
reguliere bedrijven de kans om binnen de
eigen werking een maatwerkafdeling op te
richten, waarin meerdere mensen met een
grote afstand worden tewerk gesteld.
Werknemer staat centraal: De werknemers
krijgen een “rugzakje” mee met tegemoetkomingen voor werkgevers die hen in dienst
16
nemen, om het eventueel rendementsverlies
op te vangen. De ondersteuning zal niet
langer vertrekken van forfaitaire subsidies
voor ondernemingen, maar zal berekend
worden op basis van de afstand die een
werknemer heeft tot de arbeidsmarkt en aan
de nood aan begeleiding. De VDAB zal de
personen screenen en bepalen hoeveel de
loonsubsidie de werknemer krijgt, hoeveel
opleiding en begeleiding hij nodig heeft. Dat
alles gaat mee in een ondersteuningspakket
of rugzakje met de werknemer naar het bedrijf
dat voldoet aan de tewerkstellingscriteria
en hem in dienst neemt. Dit betekent dat
ook reguliere bedrijven die voldoen aan
de tewerkstellingscriteria mensen met een
grote afstand tot de arbeidsmarkt in dienst
kunnen nemen en dus dezelfde subsidies
kan krijgen als een sociale economiebedrijf.
Op die manier wordt komaf gemaakt met de
kritiek dat sociale economiebedrijven door
hun subsidiëring de reguliere bedrijven valse
concurrentie aandoen.
Doorstroom met terugkeergarantie: het
nieuwe systeem zou ook de doorstroom van
werknemers van sociale economiebedrijven
naar de reguliere bedrijven door middel van
een doorstroomstage moeten bevorderen.
Als deze stage succesvol afgewerkt wordt,
kan de werknemer effectief aan de slag in
het bedrijf. Indien nog een ondersteuning
nodig is, zal deze in een rugzak meegaan
naar de volgende werkgever. Omdat niet alle
werknemers succesvol zullen kunnen doorstromen, is er de garantie ingebouwd dat zij
na de doorstroomstage kunnen terugkeren
naar de sociale economie.
Samenwerkingsverbanden?
De sector kent geen gemakkelijke tijden
door de economische crisis. De werkplaatsen
voelen dit als eerste. Als de bedrijven in de
reguliere sectoren het minder goed doen,
dan dalen de opdrachten van de werkplaatsen
meteen. Het wordt steeds moeilijker om grote,
langdurige opdrachten binnen te halen. De
concurrentie onder de werkplaatsen onderling is bovendien enorm groot.
Wij krijgen op sommige werkplaatsen te
horen dat opdrachten worden weggesnoept
door andere werkplaatsen die daardoor zelfs
niet break-even draaien of amper uit de kosten
geraken. Dit gegeven is een echte dooddoener voor de sector. Zal het maatwerkdecreet
ervoor zorgen dat meer werkplaatsen zullen
samenwerken? Is dit een oplossing om de
tewerkstelling van de doelgroepwerknemers
op lange termijn te garanderen?
Tom Bodyn: We speelden een spel. ‘NETWERK’
is een prikkelend spel gericht op leerlingen
van de derde graad secundair onderwijs die
binnenkort hun eerste stappen op de arbeidsmarkt zetten. Zo kunnen zij kennismaken met
alle aspecten van een toekomstig beroepsleven. Het interactieve spel is inhoudelijk opgebouwd rond zeven verschillende thema’s; je
eerste job, diversiteit op de arbeidsmarkt,
mannen & vrouwen, beroepskeuze en competenties, werk en welzijn, verder studeren…
Tony Neyt: Daarnaast werden de leerlingen
extra geprikkeld met vragen omtrent de
sector waarin ze zouden werken.
Welke loon- en arbeidsvoorwaarden gelden
er? Welke specifieke regels zijn van toepassing
in de sector ?
Accent: En? Had je het gevoel dat deze
leerlingen voorbereid waren?
Tony Neyt: Amaai. Het waren allemaal zeer
mondige dames ( jaja, geen heren in dit gezelschap). Wat dat betreft waren ze klaar om hun
“mannetje” te staan op de arbeidsmarkt.
Tom Bodyn: Maar ze hadden heel veel vragen.
Wat is een contract, hoeveel moet ik verdienen, hoe lang mag ik werken….
Tony Neyt: Het viel inderdaad op dat er heel
veel onwetendheid is omtrent contractuele
verplichtingen, zoals uurroosters, verloning
en arbeidsduur.
Accent: Denken jullie dat dit soort van
voorlichting nut heeft?
Tom Bodyn: Zeker en vast. Het doel om hen
te “prikkelen” is zeker gelukt. De leraar moest
zijn leerlingen na wat overtime zelfs de klas
uitjagen.
Tony Neyt: Wat ik belangrijk vond is dat ze
op een positieve manier in aanraking zijn
gekomen met de vakbond als organisatie. Het
was immers geen promotour.
Hoe speel je Netwerk?
Spelers kruipen in de huid van verschillende personages en komen op
een zeer unieke wijze in aanraking
met typische situaties, problemen en
kansen op de arbeidsmarkt. Het spel
kan worden gespeeld met 15 individuele spelers of in verschillende groepjes
tot 30 personen.
Op de website www.schoolatwork.be
vind je alle nuttige info hoe je er mee
aan de slag komt.
Voor meer info over het spel
‘NETWERK’ kan je terecht bij:
Tom Bodyn, Houtmarkt 1, 9300 Aalst
T 053/72 78 21 [email protected]
In West-Vlaanderen hebben 8 beschutte en
20 sociale werkplaatsen zich verenigd in het
samenwerkingsverband 4Werk. Doelstelling is
de onderlinge samenwerkingen tussen de 28
maatwerkbedrijven verder te versterken en te
professionaliseren.
Wij verwachten dat door het maatwerkdecreet beschutte en sociale werkplaatsen meer
met elkaar zullen praten en overeenkomsten
zullen zoeken en/of vaststellen.
Mogen wij in de toekomst dit soort samenwerkingsverbanden ook verwachten in OostVlaanderen? Wij stellen hoe dan ook vast dat
meer en meer beschutte werkplaatsen op
elkaar beroep doen via enclave. Wij volgen
dit samen met onze militanten in de sector
op. Het zal ook voor onze syndicale werkingen
een uitdaging zijn om over de grenzen heen
elkaar beter te leren kennen en met elkaar
informatie uit te wisselen rond het reilen en
zeilen binnen de werkplaatsen.
Samen sterk!
17
17
no
3
ag 01
ied 2
ud er
St emb
v
25
Kevin Samoy, Patrick Serlet en Patrick De Creus
Je rechten laten gelden
Bewaking
De sector bewaking is geen gemakkelijke sector. Vraag het maar aan onze sociaal medewerkers aan de loketten. De cao’s,
de werkposten, de uurroosters, de diverse werkomstandigheden, het is uitdaging om daar je weg in te vinden. Al wordt er
wel eens, zoals in een recente Vlaamse tv-reeks, de draak gestoken met het cliché van de bewakingsagent, het is en blijft een
vaak onderschatte job.
Rien van Houtte
Om delegee te zijn in een bewakingsfirma
moet je uit het goede hout gesneden zijn.
Uiteraard proberen we de mannelijke en
vrouwelijke militanten zoveel als mogelijk
syndicaal bij te staan in hun dagelijkse uitdagingen. De traditionele vormingen die
elke afgevaardigde kan volgen zijn echter
vaak niet aangepast aan de realiteit in een
bewakingsfirma.
Sinds kort is er een mogelijkheid om vanuit de
sector studiedagen te organiseren. Hiermee
kunnen twee maal per jaar de afgevaardigden
vrijgesteld worden. Om praktische redenen
besloten de AC-afdelingen Oost Vlaanderen,
Kortrijk en BRIO een eerste studiedag samen
te organiseren. Deze is doorgegaan in Brugge
en er waren deelnemers van verschillende
bewakingsfirma’s. Het was een nieuw en
tevens uniek concept voor de secretarissen
en de afgevaardigden.
De onderwerpen die aan bod kwamen,
werden dan ook heel bewust gezocht op
het dagelijkse werkterrein van de delegees. In deze eerste studiedag werd “het
onthaal van nieuwe werknemers” en
bijstand bij “convocatie van een collega”
onder de loupe genomen. Het eerste zal
bij iedere militant wel herkenbaar zijn,
maar het tweede is een typische terminologie in de bewaking. Eigenlijk is dit
de bijstand die een delegee geeft bij een
individueel conflict tussen de werkgever
en een collega-agent (cao 5) of met
andere woorden wanneer een collega
“op het matje geroepen wordt”.
De drie secretarissen Dominiek Puype
(BRIO), Christophe Vanhoutte (Kortrijk)
en Patrick Serlet (Oost- Vlaanderen)
namen de rol van vormingswerker op.
Er was veel interactie met de deelnemers die soms een jarenlange
anciënniteit en ervaring in de sector
hadden. Maar ook van de nieuwere
delegees die met vragen zaten en verschillende probleemsituaties aankaartten.
Iedereen leerde van iedereen, en tevens
werd er vastgesteld dat er nog veel uitdagingen zijn zoals het beter organiseren
van het syndicaal onthaal.
De reacties achteraf waren dan ook unaniem positief. We laten enkele afgevaardigden aan het woord:
François De Backer
18
18
François De Backer: Het is altijd tof om
met collega’s rond de tafel te zitten om
naar oplossingen te zoeken voor de problemen in de sector, maar het wordt pas
heel interessant als we samen zitten met
collega’s van de verschillende bewakings-
nuttig en als je mijn mening vraagt mag het
zeker twee, ja driemaal per jaar doorgaan.
Patrick De Creus: Ik ben nog maar pas vakbondsafgevaardigde. Voor mij is alles nieuw,
dus ik moet nog veel leren. Die studiedag
was heel interessant voor mij en zo heb ik
ook nieuwe mensen leren kennen van andere
regio’s en van andere firma’s.
Rien van Houtte: Ik vond de handleiding
onder de vorm van een technische fiche voor
het verdedigen bij convocaties heel handig en
bruikbaar. Volgende vorming kan er misschien
ingegaan worden op hoe we beter contact
kunnen leggen met de collega’s op andere
werven, waar de grens ligt voor niet-bewakingsgebonden taken en de samenwerking op
syndicaal vlak over de bedrijfsgrenzen heen.
Gino De Prins: Eindelijk eens een studiedag
enkel voor mensen van de bewaking, met
specifieke zaken die ons aangaan. Het was
heel duidelijk dat de secretarissen veel tijd
gestoken hadden in de voorbereidingen.
Aan de hand van de talrijke vragen en verschillende problematieken hebben we veel
bijgeleerd, ook van mekaar. Eén ding is zeker:
een zeer geslaagde studiedag. Meer van
hetzelfde aub.
firma’s. Op deze manier wordt het duidelijk dat
niet alle firma’s dezelfde regels toepassen, en
zelfs sectorale CAO’s verschillend interpreteren. Door de aanwezigheid van de secretarissen van Gent, Kortrijk en Brio kregen wij een
unieke kans om op onze vragen de correcte
antwoorden te krijgen.
Marc Goethals: Het was een leerrijke ervaring, mensen uit de bewaking en cit (waardentransport) zaten samen aan tafel en deelden
hun ervaringen over hoe het er in hun bedrijf
op syndicaal vlak aan toe gaat. Als kersverse
delégee heb ik heel wat opgestoken over het
bijwonen van een convocatie. Tijdens het
middagmaal werd rustig verder gepraat met
collega’s van andere firma’s. Ik vond het zeer
Gino De Prins
Een eerste aangetekende brief aan de
firma – met een berekening van deze
mobiliteitsvergoeding vanaf 2009 tot
de uitdiensttreding – bleef zonder
reactie.
Een tweede schrijven om de werkgever
één en ander in herinnering te brengen
werd beantwoord door zijn advocaat;
die vond onze eis totaal ongegrond
omdat de arbeider voor de bewuste
verplaatsingen de beschikking had
over een bedrijfswagen (camionette).
Echter, ook in die situatie heeft de caobouw het recht op een mobiliteitsvergoeding vastgelegd.
We kozen er dan ook voor om in dit
dossier een beroep te doen op de
diensten van de Inspectie Sociale
Wetten om de rechten van ons lid te
laten gelden.
En inderdaad, al nà de eerste tussenkomst van de sociaal inspecteur kon de
werkgever niet anders dan tot inkeer
komen …
Een volledige regularisatie werd afgedwongen en zijn sociaal secretariaat
werd opdracht gegeven de ABVVberekening in detail in een aantal
loonbriefjes over te nemen.
Kort daarna werd de achterstallige
mobiliteitsvergoeding over een tewerkstellingsperiode van bijna 5 jaar – ruim
3.000€ - door zijn ex-werkgever overgeschreven naar de bankrekening van
een meer dan tevreden lid. (Mario)
FLASH of Het leven zoals het is… op de vakbond
Ik kreeg begin vorig jaar het bezoek
van een lid – arbeider in de bouwsector
– die was ontslagen ingevolge zogenaamde economische redenen.
De werkelijke reden voor de beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst
was echter het feit dat de zaakvoerder
van langs om meer verveeld zat met
zijn herhaalde vragen (mondeling en
schriftelijk) om een mobiliteitsvergoeding betaald te krijgen – zoals bepaald
in de cao-bouw – voor zijn dagelijkse
verplaatsingen van de woonplaats
(Zottegem) naar het depot van de
werkgever (Oudenaarde); heen en
terug ging het over 38 kilometer per
dag.
19
Wanneer we aan de bouwsector denken, is het eerste wat bij ons opkomt veelal een metser, schilder, bekister,… De sector
herbergt echter een amalgaam aan werkzaamheden en evenveel beroepen. Sommige bedrijven zijn dan ook echt gespecialiseerd in een bepaald segment: algemene bouwbedrijven, woningbouw, industriële bouw, isolatiewerken, schilderwerken,…
de lijst is veel te lang om op te sommen.
Wanneer we aan de bouwsector denken, is het
eerste wat bij ons opkomt veelal een metser,
schilder, bekister,… De sector herbergt
echter een amalgaam aan werkzaamheden
en evenveel beroepen. Sommige bedrijven
zijn dan ook echt gespecialiseerd in een
bepaald segment: algemene bouwbedrijven,
woningbouw, industriële bouw, isolatiewerken, schilderwerken,… de lijst is veel te lang
om op te sommen.
Begin december kwamen de kabelleggers in
het nieuws, toen bleek dat enkele bedrijven
achter het net gevist hadden bij de aanbesteding van recente grote contracten van
nutsbedrijven, actief in de sector van elektriciteit, aardgas, kabeltelevisie, riolering,…
De aanbestedingen zouden toegewezen zijn
aan andere (nieuwe?) spelers op de markt,
die op basis van de ingediende bieding, de
werken klaarblijkelijk voor een veel lagere
prijs kunnen uitvoeren, zelfs aan de helft van
de prijs van andere bedrijven. Als men op
basis van de ingediende bieding, de personeelskost gaat bekijken, kan men niet anders
dan zich serieus vragen stellen in hoeverre
deze bedrijven correct werken, en er geen
sprake is van “foefelarij” of anders gezegd
sociale dumping.
Energieverlener Eandis haastte zich alleszins
om de berichten te ontkennen en beweerde
daarentegen dat het bij aanbestedingen
steeds de Europese aanbestedingsregels volgt
en dat het bovendien nog extra voorwaarden
oplegt aan zijn onderaannemers Naast de
prijs worden ook een aantal andere zaken
bekeken, o.a. erkenning, veiligheid, kwaliteit,… Zo moeten aannemers – alhoewel dit
wettelijk niet verplicht is - Dimona- of Limosaattesten voorleggen voor hun werknemers.
Het Dimona-attest garandeert de inschrijving
van een werknemer bij de R.S.Z., en dus dat
er sociale zekerheidsbijdragen in ons land
worden betaald. Het Limosa-attest is er voor
gedetacheerde werknemers, voor wie in het
land van herkomst sociale zekerheidsbijdragen verschuldigd zijn. Eandis beweert dus
het ene of het andere document op te vragen,
en beweert tot nu toe vooral werknemers met
een Dimona-attest gezien te hebben bij de
onderaannemers...
20
Verder reageert Eandis nog dat eens de
beroepsperiode voorbij is, de gunning definitief is, en ze niet meer kunnen terugkomen op
de beslissing. Eens de werken begonnen zijn,
is het de Sociale Inspectie die op het terrein
controles kan uitvoeren om te zien als alles
correct verloopt.
Geconfronteerd met de kritiek dat de werkgelegenheid in de sector daalt, reageert
Eandis bevestigend: het investeringstempo
van de nutsbedrijven ligt lager dan in het
verleden…
Wat er ook van aan is, feit is dat we in de loop
van december 2013 verschillende leden, werkzaam in de sector, over de vloer kregen met de
mededeling dat ze – individueel of in groep
– zouden afgedankt worden. Bovendien
kwamen half december de eerste berichten
dat een grote speler in de sector, namelijk
het bedrijf Algrondbo uit Zele, het faillissement zou aanvragen, wat uiteindelijk
ook gebeurde op 17
december.
Tijdens een gesprek
met de curatoren
vernamen we dat
naast Algrondbo ook
nog vijf zusterbedrijven de boeken
hadden neergelegd.
De oorzaak bleek
inderdaad te liggen
in het feit dat een
contract met Eandis
beëindigd was, en
dat het bedrijf bij de
hergunning buiten
de prijzen was gevallen. Aangezien de
activiteiten van
de bedrijven voor
80% bestonden uit
werken in opdracht
van Eandis waren
de gevolgen nefast
voor de ongeveer
150 arbeiders en een
zevental bedienden.
Uit deze cijfers konden we al vermoeden dat
de verwerking van het dossier het nodige
werk zou meebrengen: bij nazicht bleken een
zeventig arbeiders bij onze vakbond aangesloten te zijn. Bovendien stond de eindejaar
periode voor de deur, zodat we betrokkenen
pas begin januari konden uitnodigen naar een
gemeenschappelijke vergadering, voor het
geven van de nodige uitleg, en het opmaken
van alle documenten. Uiteindelijk ging deze
vergadering door op maandag 6 januari in
onze kantoren te Dendermonde. Dankzij de
medewerking van alle beschikbare sociale
medewerkers, konden de aanwezigen op een
correcte manier en in beperkte tijdspanne hun
dossier laten opmaken. Uiteindelijk waren
niet alle betrokken werknemers aanwezig.
Een niet te verwaarlozen aantal had – zoals de
curator in december reeds had aangegeven
– reeds ander werk gevonden, en naar verluidt
bij bedrijven, actief in dezelfde sector. Het
interesseert ons natuurlijk om te weten over
welk bedrijf of bedrijven het gaat. Vergeet niet
dat het bedrijf in faling ging om reden dat de
opdrachten toegewezen zouden zijn aan
een bedrijf of bedrijven die mogelijks aan
deloyale concurrentie
doen. Het is dan ook
niet denkbeeldig dat
betrokkenen aan de
slag gegaan zijn bij
deze concurrenten,
mogelijk aan minder
goede loon- en
arbeidsvoorwaarden.
Niet echt verkwikkend
mocht dit zo blijken
te zijn.
Dit verhaal benadrukt
nog maar eens de
problematiek van de
deloyale concurrentie in onder meer de
bouwsector. Al jaren
neemt de tewerkstelling via detachering
en schijnzelfstandigheid toe. Al zou het
niet mogen, blijkt het
in veel gevallen dat er een loopje wordt genomen met de geldende bepalingen, en worden
de werkkrachten uitgebuit.
Alhoewel deze praktijken langzaamaan een
bedreiging vormen voor de Belgische bedrijven, waren en zijn er bij deze laatste toch, die
dankbaar gebruik maken van het systeem
om meer winst te maken. Als de inspectie
daar aanklopt volstaat het dat ze een aantal
documenten voorleggen, waarop de aandacht verlegd wordt naar de bedrijven die de
diensten aanbieden, waar het onderzoek een
gans stuk moeilijker wordt, en meestal stopt
aan de landsgrenzen.
Het fenomeen is niet nieuw, en er werden in
het verleden dan ook al verschillende maatregelen genomen om deze evolutie een halt
toe te roepen.
Zo nam de regering in het verleden reeds
enkele beslissingen (invoering van de hoofdelijke aansprakelijkheid bij loonschuld, verruiming van de aansprakelijkheid bij sociale
en fiscale schulden), en pleiten we als vakbond
dat de aanwezigheidsregistratie op de werf nu
snel zou ingevoerd worden.
Wel een voltijds contract,
geen voltijds loon
Onze medewerkers maken
de dossiers op zodat onze leden
krijgen waar ze recht op hebben.
Bovendien keurde het Europees Parlement
onlangs een nieuwe richtlijn goed, die net de
sociale dumping bij OPENBARE AANBESTINGEN moet aanpakken. De richtlijn voorziet
immers dat bij openbare aanbestedingen
niet langer enkel de prijs van belang zal zijn,
maar ook een aantal andere criteria zoals
kwaliteitsnormen, duurzaamheid en sociale
bescherming. Daar waar de opdrachtgever in
het verleden de opdracht zonder meer moest
toekennen aan de laagst biedende, zal men
op basis van de richtlijn in de toekomst abnormaal lage biedingen kunnen onderzoeken en
desgevallend opzij schuiven. Vooraleer het
zover is moet de richtlijn wel nog omgezet
worden in wetgeving door de lidstaten, en
dus ook door België. Dit moet binnen de 24
maanden. Hopelijk zal de Belgische regering
niet talmen, en de richtlijn zo spoedig mogelijk omzetten in dwingende wetgeving, zodat
we er opnieuw een wapen bij hebben om de
deloyale concurrentie in de bouw, maar ook
in andere sectoren te lijf te gaan!
Een vrouw komt bij me, ze werkt
reeds drie jaar voltijds met dienstencheques maar vindt dat ze netto zo
weinig loon ontvangt.
Na controle van de loonfiches en
prestatiestaten blijkt dat de werkgever zeer vaak gerechtvaardigde
afwezigheid of verlof zonder wedde
inschrijft op de loonfiches. Dit
gebeurt regelmatig in deze sector.
Als er een klant niet thuis is, wordt
er op de prestatiefiche ‘GA’ ingevuld.
Op het einde van de maand vraagt
de werkgever om te ondertekenen,
want anders “kunnen ze het sociaal
secretariaat niet de opdracht geven
om de lonen te berekenen en kan
de betaling van het loon niet tijdig
gebeuren.”
De werkneemster tekent. Vanaf
dat moment kunnen wij geen loon
meer vorderen voor de onterecht
niet betaalde uren, aangezien de
werkneemster akkoord is gegaan.
In deze zaak gebruikte de werkgever
vaak de code ‘GC’ op de prestatieformulieren, wat blijkbaar wil zeggen
‘Geen Cheques’. Het komt er op
neer dat ons lid wél gewerkt heeft
voor die uren, maar dat er voor die
uren geen dienstencheques zijn
afgeleverd aan de werkgever. De
werkgever betaalt de gepresteerde
uren niet, want hij vindt dat ons lid
per gepresteerd uur een dienstencheque moet afleveren.
Maar… een gepresteerd uur moet
worden betaald door de werkgever,
ongeacht er een dienstencheque
werd afgeleverd. Sinds 2011 gaat
het voor mevrouw over ongeveer
100 uren die niet zijn betaald waar
zij wel recht op heeft. In de volgende
weken zou er een antwoord moeten
volgen van de werkgever. Benieuwd
of deze zal overgaan tot de betaling
van het loon! (Wim)
FLASH of Het leven zoals het is… op de vakbond
SOCIALE DUMPING BIJ DE KABELLEGGERS!
De ABVV-leden van Algrondbo op een info vergadering.
21
regio overleg tussen vakbond en politiek, kortom kanaalzoneoverleg
Tony Neyt: Maar dan nog heeft het kanaal te
kampen met een beperking. De tunnel van
Zelzate ligt op 14,5 meter diep, terwijl schepen
die bijvoorbeeld naar het bedrijf Oiltanking
moeten toch snel 15 meter en meer nodig
hebben. Voorlopig wordt dit opgelost door
schepen ter hoogte van Terneuzen over te
laden naar kleinere boten. Op termijn zal de
tunnel van Zelzate dieper worden gemaakt,
maar dat is nog niet voor de eerstkomende
jaren.
Reeds enkele jaren treffen leden en mandatarissen van sp.a en ABVV mekaar in Wachtebeke
voor het kanaaloverleg. Het is een geslaagde
poging om politiek en vakbond dichter bij
elkaar te brengen. Initiatiefnemer en huidig
burgemeester van Wachtebeke, Rudy Van
Cronenburg, kreeg met Freya Van den Bossche, Monica De Coninck en Daan Schalck
(directeur havenbedrijf ) al schoon volk over
de vloer. Karin Temmerman ( fractieleider voor
SP.a in de federale regering) is Voorzitter van
het overleg. Provinciaal secretaris van sp.a
Wim Van Damme verzorgt de agenda, maar
vooral ook een vlotte organisatie.
Velen onder ons werken en wonen in de
Kanaalzone. De ontwikkeling van de haven
van Gent is immens en is eigenlijk de motor
van onze welvaart in de regio. Het is dus
belangrijk dat beleidsactoren op regelmatige
basis tekst en uitleg geven bij hun plannen.
In januari waren Burgemeester van Gent,
Daniel Termont en Frank de Mulder ( provincie
Oost Vlaanderen) gastspreker.
Voor onze afdeling was Luc Van Waesberghe,
syndicaal afgevaardigde bij BP Gent en
22
22
gemeenteraadslid in Zelzate en Tony Neyt,
vakbondsecretaris, aanwezig. Ze hoorden
Frank de Mulder een toelichting geven over
de vele werken die momenteel in uitvoering
zijn op de R4. Burgemeester Termont gaf
dan weer zijn visie over de toekomst van de
Genste haven.
Luc Van Waesberghe: het aantal werken aan
de R4 is immens. Een groot project wordt
momenteel in Zelzate ( rotonde aan Arcelor
Mittal) afgerond, maar er volgen er nog.
Sluitstuk van de mobiliteit rond Gent zou
een tunnel moeten worden tussen Wondelgem (aan de Brico) en het Sifferdok (aan de
graansilo’s). Alle werken werden op een rijtje
gezet. Het zijn er twaalf. Niet zo heroïsch als
Heracles, maar toch.
Luc Van Waesberghe: BP Gent ligt naast het
Kluizendok.
Tussen het ovaal van Wippelgem en de aansluiting met ons bedrijf zijn stukken fietspad
nog niet aangelegd en is niet overal is er
straatverlichting. Een gevaarlijke situatie
voor wie met de fiets naar het werk komt. Ik
meldde dit en vroeg of dit op korte termijn
kon verholpen worden.
Tony Neyt: de werken die momenteel in
onze regio uitgevoerd worden staan in schril
contrast met Antwerpen. Daar staan ze letterlijk “stil”. Dat kan je niet zeggen over onze
noorderburen, daar werken ze al jaren aan
een alternatieve route tussen de wereldhavens Rotterdam en Le Havre. Door de Westerscheldetunnel, de tunnel in Sluiskil en het
ontdubbelen van de Traktaatweg hebben zij
het laatste stukje op hun grondgebied vlot
getrokken. Zij zijn dus klaar.
Luc Van Waesberghe: wij niet. Jarenlang
werd niet geïnvesteerd door de Provincie
Oost-Vlaanderen en de Vlaamse regering
in mobiliteit richting het Noorden. Alsof de
wereld eindigt aan de grens in Zelzate. Binnenkort mogen we ons dus aan massafiles
verwachten. Gelukkig wordt daar nu met man
en macht aan gewerkt.
Luc Van Waesberghe: er wordt ook hard
gewerkt aan de toekomst van de haven. Op
korte termijn wordt er voor 400 miljoen euro
geïnvesteerd in distributie ( Katoennatie),
chemie (Taminco) en een nieuwe biomassakrachtcentrale. Bij het aantrekken van nieuwe
activiteiten wordt steeds gekeken naar de
tewerkstelling die wordt gegenereerd. Pure
container logistiek zoals in Antwerpen het
geval is niet echt de visie van dit bestuur,
aangezien dit niet echt veel tewerkstelling
met zich mee brengt.
De haven van Gent
in enkele cijfertjes
300 bedrijven zijn actief in de haven van
Gent.
70.000 werknemers worden tewerkgesteld
via directe en indirecte tewerkstelling.
Tony Neyt: Waar ook aan gewerkt wordt is
de toegankelijkheid van de haven. Schepen
worden steeds groter en hebben meer diepgang nodig. Bovendien is de sterk verouderde
zeesluis in Terneuzen niet meer in staat om op
efficiënte wijze de vele schepen te versluizen,
met lange wachttijden tot gevolg. We kregen
te horen dat de nieuwe zeesluis in Terneuzen
zou moeten klaar zijn in 2020.
De haven zorgt voor 7,4 miljard euro toegevoegde waarde.
Luc Van Waesberghe: Waar ik wel van schrok
is de investering die Vlaanderen moet doen
om die zeesluis te bouwen. Totale kostenplaatje is 930 miljoen euro. 104 miljoen euro
wordt gedragen door de Nederlandse over-
Zweden ( 3 miljoen ton) heeft het meeste
activiteit in de haven.
Rusland ( 2,3 miljoen ton) voor de staalindustrie en Brazilië ( 2 miljoen ton) volgen op
de voet.
63% van de activiteit is bulk. Daarmee is Gent
de grootste drogebulkhaven van België.
48,2 miljoen ton overslag aan goederen in
2013 ( via overslag meet men de groei in
een haven)
Dienstenchequesbedrijven !
Er valt altijd iets over te vertellen. Meer en meer voelen ze zich verheven
boven de wet. In onze regio steken er 2 kantoren met kop en schouders
bovenuit zijnde Tempo-Team en A+ Dienstencheques (Group-f ).
De ene bezondigt zich aan het feit dat ze werknemers verplicht meer
uren te doen dan hun familiale situatie toelaat of wat contractueel is
afgesloten. Bij weigering van meer prestaties maken zij het “dossier“ over
aan de VDAB die het doorspeelt als werkweigering naar de RVA !
De tweede onderneemt juridische stappen tegen het personeel wanneer deze zelf opstappen naar een concurrerende firma. De ex-werknemers worden beschuldigd van “afwerving” van cliënteel, schending
van bedrijfsgeheimen en commerciële know-how,…. Volgens A+
Dienstencheques duidt deze systematische en gerichte benadering
van het cliënteel op een misbruik en wil ze dit laten sanctioneren via
de bevoegde rechtbanken. Ook de weggelokte klanten zijn volgens
het kantoor in overtreding en kunnen worden aansprakelijk gesteld
wegens derde medeplichtigheid.
Het spreekt vanzelf dat wij onze leden hierin bijstaan en verdedigen !
Telefonisch contact
Onze medewerker Sanny
Dagelijks vragen veel
mensen zich af: Hoeveel
is de opzeggingstermijn
die ik moet presteren?
Mag ik een wederzijds
akkoord tekenen en kan
ik hiermee stempelgeld
krijgen? Kan ik tijdskrediet opnemen wanneer
ik wil? Wat is ontslag om
medische redenen? Kan
mijn werkgever zomaar
verlof inschrijven wanneer er geen vervanging
of werk voorzien is?...
Mensen hebben niet
altijd de mogelijkheid
om langs te komen op
ons kantoor en denken
er niet altijd aan om ons telefonisch te contacteren. Wij blijven
er als vakbond echter op hameren om in deze omstandigheden
toch met ons contact op te nemen. Beter voorkomen dan genezen luidt een spreekwoord en niets is minder waar… Een daad die
gesteld wordt zonder over de noodzakelijke informatie te beschikken kan zware gevolgen hebben voor de toekomst en dit willen
we vermijden. Indien je twijfelt of je bent in de onwetendheid van
allerlei zaken omtrent het werk, aarzel dan niet om (telefonisch)
contact met ons op te nemen. Onze ploeg staat altijd voor je klaar!
FLASH of Het leven zoals het is… op de vakbond
heid. De rest betalen wij. Vlaanderen krijgt
wel een aandeel van 15%.
23
Erwin Callebaut duwt de opvolgerslijst van de Sp.a voor het Vlaams Parlement.
Accent vroeg aan Erwin om even kort uit te leggen waarom hij inging op de vraag van
de Sp.a om kandidaat te zijn bij de moeder aller verkiezingen.
Ik kon niet langer
aan de kant
blijven staan...
Door mijn job bij de socialistische vakbond weet
ik maar al te goed hoe belangrijk de verkiezingen van 25 mei worden. Met het Vlinderakkoord
(de zesde staatshervorming) komen een pak
bevoegdheden over van de federale overheid
naar de deelstaten. Arbeidsmarkt, tewerkstelling, economie en industrie, gezondheidszorgen, gezinsbeleid, justitie, verkeer, mobiliteit,
lokaal bestuur, …
Allemaal zaken waaraan we in het verleden als
socialisten op het federale vlak mee hebben
gebouwd. Samen, de socialistische vakbond
en de socialistische partij.
Allemaal dossiers waar wij als socialisten ook
morgen in Vlaanderen nog onze zeg moeten
over hebben. Dat is echt broodnodig hoor,
geloof me !
De voorstellen van de rechtse partijen in Vlaanderen zijn er immers op gericht om op al deze
domeinen onze sociale rechten af te bouwen,
nee zelfs af te pakken ! 
Wij moeten met alle linkse krachten voorkomen
dat dit gebeurt ! En ik wil daartoe mijn bescheiden bijdrage leveren. De lijst duwen van de
beleidspartij waarvan ik al sinds 1976 lid ben en
waarvan ik persoonlijk denk dat ze daarvoor de
beste garanties biedt !
Maar ik wil ook lijstduwer zijn voor een pak
jonge mensen die de dood gewaande Sp.a
weer nieuw leven hebben ingeblazen in mijn
woonplaats Aalst. Jonge mensen die in Aalst
van de Sp.a opnieuw een linkse partij hebben
gemaakt. Een jonge ploeg die waarden als solidariteit, rechtvaardigheid en gelijkheid hoog in
het vaandel draagt.
Hartverwarmend is dat ! Mijn stem en steun
hebben ze !
24