Transcript Prezentacja PPS
Slide 1
Tranzystor
Miłosz Andrzejewski IE
Slide 2
Tranzystor
Slide 3
Tranzystor - trójelektrodowy półprzewodnikowy element
elektroniczny, posiadający zdolność wzmacniania
sygnału elektrycznego. Według oficjalnej dokumentacji z
Laboratoriów Bella nazwa urządzenia wywodzi się od
słów transkonduktancja (transconductance) i warystor
(varistor), jako że "element logicznie należy do rodziny
warystorów i posiada transkonduktancję typową dla
elementu z współczynnikiem wzmocnienia co czyni taką
nazwę opisową"
Slide 4
Historia
Pierwsze trzy patenty tranzystora zostały udzielone w 1928 r. w
Niemczech Juliusowi Edgarowi Lilienfeldowi. On jednak
prawdopodobnie nie wykorzystał swoich projektów i
tranzystora nie skonstruował - dopiero eksperyment
przeprowadzony w latach 90. XX wieku wykazał, że jeden z nich
działałby prawidłowo.
Pierwszy tranzystor został skonstruowany 16 grudnia 1947 roku
w laboratoriach firmy Bell Telephone Laboratories.
Wynalazcami są John Bardeen, Walter Houser Brattain oraz
William Bradford Shockley, za co otrzymali Nagrodę Nobla z
fizyki w 1956.
Pierwszym tranzystorem produkowanym w małych ilościach w
Polsce był tranzystor ostrzowy TC1. Pierwszymi
produkowanymi na skalę przemysłową przez Tewę były
germanowe tranzystory stopowe TG1 i TG2.
Slide 5
Replika pierwszego tranzystora
Slide 6
Znaczenie
Wynalezienie tranzystora uważa się za przełom w elektronice,
zastąpił on bowiem duże, zawodne lampy elektronowe, dając
początek coraz większej miniaturyzacji przyrządów i urządzeń
elektronicznych, zwłaszcza że dzięki mniejszemu poborowi
mocy można było zmniejszyć też współpracujące z
tranzystorami elementy bierne.
Slide 7
Zastosowanie
Tranzystor ze względu na swoje właściwości
wzmacniające znajduje bardzo szerokie
zastosowanie. Jest wykorzystywany do budowy
wzmacniaczy różnego rodzaju: różnicowych,
operacyjnych, mocy (akustycznych),
selektywnych, pasmowych. Jest kluczowym
elementem w konstrukcji wielu układów
elektronicznych, takich jak źródła prądowe,
lustra prądowe, stabilizatory, przesuwniki
napięcia, klucze elektroniczne, przerzutniki czy
generatory.
Slide 8
Zastosowanie
Dzięki rozwojowi technologii oraz ze
względów ekonomicznych większość
wymienionych wyżej układów
tranzystorowych realizuje się w
postaci układów scalonych. Co więcej,
niektórych układów, jak np.
mikroprocesorów liczących sobie
miliony tranzystorów, nie sposób
byłoby wykonać bez technologii
scalania.
Slide 9
Wyróżnia się dwie główne grupy
tranzystorów
Wyróżnia się dwie główne grupy tranzystorów, różniące się
zasadniczo zasadą działania.
1. Tranzystory bipolarne, w których prąd wyjściowy jest funkcją
prądu wejściowego (sterowanie prądowe).
2. Tranzystory unipolarne (tranzystory polowe), w których prąd
wyjściowy jest funkcją napięcia (sterowanie napięciowe).
Slide 10
Tranzystor bipolarny
tranzystor bipolarny – tranzystor, który zbudowany jest z
trzech warstw półprzewodników o różnym rodzaju
przewodnictwa, tworzących dwa złącza PN; sposób
polaryzacji złącz determinuje stan prac tranzystora.
Tranzystor posiada trzy końcówki przyłączone do warstw
półprzewodnika, nazywane:
-emiter (ozn. E),
-baza (ozn. B),
-kolektor (ozn. C).
Ze względu na kolejność warstw półprzewodnika
rozróżnia się dwa typy tranzystorów: pnp oraz npn; w
tranzystorach npn nośnikiem prądu są elektrony, w
tranzystorach pnp dziury.
Slide 11
Tranzystor-bipolarany-epiplanarny
Slide 12
Cztery stany pracy tranzystora
bipolarnego:
Rozróżnia się cztery stany pracy tranzystora bipolarnego:
stan zatkania (odcięcia): złącza BE i CB spolaryzowane są w
kierunku zaporowym,
stan nasycenia: złącza BE i CB spolaryzowane są w kierunku
przewodzenia,
stan aktywny: złącze BE spolaryzowane w kierunku
przewodzenia, zaś złącze CB zaporowo,
stan aktywny inwersyjny (krócej: inwersyjny): BE zaporowo, CB
w kierunku przewodzenia (odwrotnie niż stanie aktywnym).
Stan aktywny tranzystora jest podstawowym stanem pracy
wykorzystywanym we wzmacniaczach; w tym zakresie pracy
tranzystor charakteryzuje się dużym wzmocnieniem prądowym
(kilkadziesiąt-kilkaset).
Stany nasycenia i zatkania stosowane są w technice
impulsowej, jak również w układach cyfrowych.
Stan aktywny inwersyjny nie jest powszechnie stosowany,
ponieważ ze względów konstrukcyjnych tranzystor
charakteryzuje się wówczas gorszymi parametrami niż w stanie
aktywnym (normalnym), m.in. mniejszym wzmocnieniem
prądowym.
Slide 13
Zasada działania
Slide 14
Zasada działania
Zasada działania tranzystora bipolarnego od strony 'użytkowej'
polega na sterowaniu wartością prądu kolektora za pomocą
prądu bazy. (Prąd emitera jest zawsze sumą prądu kolektora i
prądu bazy). Prąd kolektora jest wprost proporcjonalny do
prądu bazy, współczynnik proporcjonalności nazywamy
wzmocnieniem tranzystora i oznaczamy symbolem h21E lub
grecką literą β
Napięcie przyłożone do złącza baza-emiter w kierunku
przewodzenia wymusza przepływ prądu przez to złącze –
nośniki większościowe (elektrony w tranzystorach NPN lub
dziury w tranzystorach PNP) przechodzą do obszaru bazy (stąd
nazwa elektrody: emiter, bo emituje nośniki). Nośniki
wprowadzone do obszaru bazy przechodzą bezpośrednio do
kolektora – jest to możliwe dzięki niewielkiej grubości obszaru
bazy – znacznie mniejszej niż droga swobodnej dyfuzji
nośników ładunku w tym obszarze (ok. 0,01-0,1 mm), co
pozwala na łatwy przepływ nośników przechodzących przez
jedno ze złącz do obszaru drugiego złącza – nośniki
wstrzyknięte do bazy niejako 'siłą rozpędu' dochodzą do złącza
kolektor baza. Ponieważ złącze to jest spolaryzowane w
kierunku zaporowym to nośniki mniejszościowe są 'wsysane'
do kolektora.
Slide 15
Parametry dla przykładowych
tranzystorów.
Slide 16
Tranzystor polowy, tranzystor
unipolarny
Tranzystor polowy, tranzystor unipolarny, FET (ang. Field
Effect Transistor) - tranzystor, w którym sterowanie
prądem odbywa się za pomocą pola elektrycznego.
Zasadniczą częścią tranzystora polowego jest kryształ
odpowiednio domieszkowanego półprzewodnika z
dwiema elektrodami: źródłem (symbol S od angielskiej
nazwy source) i drenem (D, drain). Pomiędzy nimi tworzy
się tzw. kanał, którym płynie prąd. Wzdłuż kanału
umieszczona jest trzecia elektroda, zwana bramką (G,
gate). W tranzystorach epiplanarnych, jak również w
przypadku układów scalonych, w których wytwarza się
wiele tranzystorów na wspólnym krysztale, wykorzystuje
się jeszcze czwartą elektrodę, tzw. podłoże (B, bulk albo
body), służącą do odpowiedniej polaryzacji podłoża.
Slide 17
Klasyfikacja tranzystorow
unipolarnych .
Tranzystor
Miłosz Andrzejewski IE
Slide 2
Tranzystor
Slide 3
Tranzystor - trójelektrodowy półprzewodnikowy element
elektroniczny, posiadający zdolność wzmacniania
sygnału elektrycznego. Według oficjalnej dokumentacji z
Laboratoriów Bella nazwa urządzenia wywodzi się od
słów transkonduktancja (transconductance) i warystor
(varistor), jako że "element logicznie należy do rodziny
warystorów i posiada transkonduktancję typową dla
elementu z współczynnikiem wzmocnienia co czyni taką
nazwę opisową"
Slide 4
Historia
Pierwsze trzy patenty tranzystora zostały udzielone w 1928 r. w
Niemczech Juliusowi Edgarowi Lilienfeldowi. On jednak
prawdopodobnie nie wykorzystał swoich projektów i
tranzystora nie skonstruował - dopiero eksperyment
przeprowadzony w latach 90. XX wieku wykazał, że jeden z nich
działałby prawidłowo.
Pierwszy tranzystor został skonstruowany 16 grudnia 1947 roku
w laboratoriach firmy Bell Telephone Laboratories.
Wynalazcami są John Bardeen, Walter Houser Brattain oraz
William Bradford Shockley, za co otrzymali Nagrodę Nobla z
fizyki w 1956.
Pierwszym tranzystorem produkowanym w małych ilościach w
Polsce był tranzystor ostrzowy TC1. Pierwszymi
produkowanymi na skalę przemysłową przez Tewę były
germanowe tranzystory stopowe TG1 i TG2.
Slide 5
Replika pierwszego tranzystora
Slide 6
Znaczenie
Wynalezienie tranzystora uważa się za przełom w elektronice,
zastąpił on bowiem duże, zawodne lampy elektronowe, dając
początek coraz większej miniaturyzacji przyrządów i urządzeń
elektronicznych, zwłaszcza że dzięki mniejszemu poborowi
mocy można było zmniejszyć też współpracujące z
tranzystorami elementy bierne.
Slide 7
Zastosowanie
Tranzystor ze względu na swoje właściwości
wzmacniające znajduje bardzo szerokie
zastosowanie. Jest wykorzystywany do budowy
wzmacniaczy różnego rodzaju: różnicowych,
operacyjnych, mocy (akustycznych),
selektywnych, pasmowych. Jest kluczowym
elementem w konstrukcji wielu układów
elektronicznych, takich jak źródła prądowe,
lustra prądowe, stabilizatory, przesuwniki
napięcia, klucze elektroniczne, przerzutniki czy
generatory.
Slide 8
Zastosowanie
Dzięki rozwojowi technologii oraz ze
względów ekonomicznych większość
wymienionych wyżej układów
tranzystorowych realizuje się w
postaci układów scalonych. Co więcej,
niektórych układów, jak np.
mikroprocesorów liczących sobie
miliony tranzystorów, nie sposób
byłoby wykonać bez technologii
scalania.
Slide 9
Wyróżnia się dwie główne grupy
tranzystorów
Wyróżnia się dwie główne grupy tranzystorów, różniące się
zasadniczo zasadą działania.
1. Tranzystory bipolarne, w których prąd wyjściowy jest funkcją
prądu wejściowego (sterowanie prądowe).
2. Tranzystory unipolarne (tranzystory polowe), w których prąd
wyjściowy jest funkcją napięcia (sterowanie napięciowe).
Slide 10
Tranzystor bipolarny
tranzystor bipolarny – tranzystor, który zbudowany jest z
trzech warstw półprzewodników o różnym rodzaju
przewodnictwa, tworzących dwa złącza PN; sposób
polaryzacji złącz determinuje stan prac tranzystora.
Tranzystor posiada trzy końcówki przyłączone do warstw
półprzewodnika, nazywane:
-emiter (ozn. E),
-baza (ozn. B),
-kolektor (ozn. C).
Ze względu na kolejność warstw półprzewodnika
rozróżnia się dwa typy tranzystorów: pnp oraz npn; w
tranzystorach npn nośnikiem prądu są elektrony, w
tranzystorach pnp dziury.
Slide 11
Tranzystor-bipolarany-epiplanarny
Slide 12
Cztery stany pracy tranzystora
bipolarnego:
Rozróżnia się cztery stany pracy tranzystora bipolarnego:
stan zatkania (odcięcia): złącza BE i CB spolaryzowane są w
kierunku zaporowym,
stan nasycenia: złącza BE i CB spolaryzowane są w kierunku
przewodzenia,
stan aktywny: złącze BE spolaryzowane w kierunku
przewodzenia, zaś złącze CB zaporowo,
stan aktywny inwersyjny (krócej: inwersyjny): BE zaporowo, CB
w kierunku przewodzenia (odwrotnie niż stanie aktywnym).
Stan aktywny tranzystora jest podstawowym stanem pracy
wykorzystywanym we wzmacniaczach; w tym zakresie pracy
tranzystor charakteryzuje się dużym wzmocnieniem prądowym
(kilkadziesiąt-kilkaset).
Stany nasycenia i zatkania stosowane są w technice
impulsowej, jak również w układach cyfrowych.
Stan aktywny inwersyjny nie jest powszechnie stosowany,
ponieważ ze względów konstrukcyjnych tranzystor
charakteryzuje się wówczas gorszymi parametrami niż w stanie
aktywnym (normalnym), m.in. mniejszym wzmocnieniem
prądowym.
Slide 13
Zasada działania
Slide 14
Zasada działania
Zasada działania tranzystora bipolarnego od strony 'użytkowej'
polega na sterowaniu wartością prądu kolektora za pomocą
prądu bazy. (Prąd emitera jest zawsze sumą prądu kolektora i
prądu bazy). Prąd kolektora jest wprost proporcjonalny do
prądu bazy, współczynnik proporcjonalności nazywamy
wzmocnieniem tranzystora i oznaczamy symbolem h21E lub
grecką literą β
Napięcie przyłożone do złącza baza-emiter w kierunku
przewodzenia wymusza przepływ prądu przez to złącze –
nośniki większościowe (elektrony w tranzystorach NPN lub
dziury w tranzystorach PNP) przechodzą do obszaru bazy (stąd
nazwa elektrody: emiter, bo emituje nośniki). Nośniki
wprowadzone do obszaru bazy przechodzą bezpośrednio do
kolektora – jest to możliwe dzięki niewielkiej grubości obszaru
bazy – znacznie mniejszej niż droga swobodnej dyfuzji
nośników ładunku w tym obszarze (ok. 0,01-0,1 mm), co
pozwala na łatwy przepływ nośników przechodzących przez
jedno ze złącz do obszaru drugiego złącza – nośniki
wstrzyknięte do bazy niejako 'siłą rozpędu' dochodzą do złącza
kolektor baza. Ponieważ złącze to jest spolaryzowane w
kierunku zaporowym to nośniki mniejszościowe są 'wsysane'
do kolektora.
Slide 15
Parametry dla przykładowych
tranzystorów.
Slide 16
Tranzystor polowy, tranzystor
unipolarny
Tranzystor polowy, tranzystor unipolarny, FET (ang. Field
Effect Transistor) - tranzystor, w którym sterowanie
prądem odbywa się za pomocą pola elektrycznego.
Zasadniczą częścią tranzystora polowego jest kryształ
odpowiednio domieszkowanego półprzewodnika z
dwiema elektrodami: źródłem (symbol S od angielskiej
nazwy source) i drenem (D, drain). Pomiędzy nimi tworzy
się tzw. kanał, którym płynie prąd. Wzdłuż kanału
umieszczona jest trzecia elektroda, zwana bramką (G,
gate). W tranzystorach epiplanarnych, jak również w
przypadku układów scalonych, w których wytwarza się
wiele tranzystorów na wspólnym krysztale, wykorzystuje
się jeszcze czwartą elektrodę, tzw. podłoże (B, bulk albo
body), służącą do odpowiedniej polaryzacji podłoża.
Slide 17
Klasyfikacja tranzystorow
unipolarnych .