ARI HASTALIK VE ZARARLILARI

Download Report

Transcript ARI HASTALIK VE ZARARLILARI

Slide 1

ARICILIK
GIDA TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI

ZİRAAT MÜHENDİSİ / ZOOTEKNİST
OĞUZHAN ÜNLÜ
2013


Slide 2

BAL ÇEŞİTLERİ
Elde edildiği bitki kaynağına göre;
Kestane Balı
Çam Balı
Ihlamur Balı
Narenciye Balı
Okaliptüs Balı, vs
Elde edildiği yöreye göre;
Anzer Balı
Pervari Balı
Kars Balı
Şemdinli Balı
Toros Balı
Bitlis Balı, vs
Elde ediliş ve işleme şekline göre;
Petekli Bal
Süzme Bal
Karakovan Balı


Slide 3

KOLONİ BİREYLERİ
İŞÇİ ARI

ANA ARI

ERKEK ARI


Slide 4

KASTAMONU BÖLGESİ ARICILIĞI
Nisan ayı başında ilk kontroller yapılır.
Besleme ve ilaçlamaya başlanır.
Haziran başına kadar beslemeye devam
edilir.
Haziran sonunda oğul çalışmaları yapılır.

Temmuz ayı ana nektar akımı dönemidir.
Ağustos sonunda bal hasadı yapılır.
Eylül’den sonra sonbahar beslemesi yapılır.
Kasım ayında koloniler kışlamaya alınır.


Slide 5

ARI HASTALIK VE ZARARLILARI


Slide 6

ARI HASTALIKLARI
Ergin Arı

YAVRU

Nosema Hastalığı

Amerikan YÇ

Trake Biti

Avrupa YÇ

Mum Güvesi

Kireç Hastalığı

Varroa

Taş Hastalığı


Slide 7

ARI ZARARLILARI
Varroa destructor
Acarapis woodi
Büyük mum güvesi
Arı kuşu
Eşek arısı


Slide 8

AMERİKAN YAVRU ÇÜRÜKLÜĞÜ
Etkeni Paenibacillus larvae’dır.
Hastalıklı kolonide gelişme hızı düşer, ergin arı
sayısı ile yavru miktarında büyük azalma görülür.
Arıların polen ve nektar toplama aktivitesi azalır.
Bakteriye ait sporlar 40 yıl kadar canlı kalabilmekte ve olumsuz
şartlardan etkilenmemektedir
İhbarı mecburi hastalıklardandır.

Hastalıkla bulaşık koloniler imha
edilmelidir.


Slide 9

TEŞHİSİ
Hastalıklı kolonide yavrulu alan düzgün olmayıp açık ve kapalı gözler
karışmıştır.
Petek gözleri içeriye doğru çökmüş Kapalı petek gözlerin rengi
matlaşmıştır
Larvaların rengi sararmış,
ileri dönemlerde
kahverengileşmiştir.
Hasta larvalara lastik gibi uzar.
Hastalığın ileri aşamalarında kovandan tutkal kokusu yayılmaya
başlar.
Ölen larvalar sulu ve yapışkan olup göz tabanına yapışırlar.


Slide 10

TEDAVİSİ
Hastalık başlangıcında tedavi olasıdır.
Hastalıklı koloninin tüm yavrulu ve
ballı petekleri yakılarak imha edilir.
Kovanın içi pürmüz ile sterilize edilir.
Temiz kovana yerleştirilen ergin arılar ilaçla tedavi edilir.
Hastalığa sebep olan bakterinin sporları antibiyotiklere
dayanıklıdır antibiyotikle tedavi edilemez.

Hastalıklı koloniler yakılarak imha edilir. Kovan ve diğer
malzemeler 450 g çamaşır sodası + 4.5 l su ile hazırlanmış
ve kalsiyum klorid ile çökeltilmiş karışımla dezenfekte
edilmelidir.

Њ


Slide 11

TEDBİRLER
Hastalıklı petekler açıkta bırakılmamalıdır.
Kullanılmış malzeme satın alınmamalıdır.

Hastalıklı koloni satın alınmamalıdır.
Şeker şurubu ile besleme yapılmamalıdır.

Arılıkta yağmacılığa izin verilmemelidir.
Arıların kovanları şaşırmasını önleyici önlemler alınmalıdır.
Koloniler hastalıksız bölgeye götürülmelidir.
Hastalık görüldüğü anda tüm koloniler koruyucu olarak ilaçlanmalıdır.


Slide 12

AMERİKAN YAVRU ÇÜRÜKLÜĞÜ


Slide 13

AVRUPA YAVRU ÇÜRÜKLÜĞÜ
Etkeni Melissococcus pluton’dur.
Etken gıdalarla alınmaktadır.
Hastalıklı kolonide gelişme hızı düşer,
ergin arı sayısı ile yavru miktarında
büyük azalma görülür.
Arıların polen ve nektar toplama aktivitesi azalır.


Slide 14

TEŞHİSİ
Ölümler genellikle açık gözlerdeki larvalarda görülür. Larvanın rengi
önce sarıya, sonra kahverengi ve siyaha dönüşür.
Ölüm pupa döneminde olmuşsa kapalı gözler üzerinde delikler vardır.
Kapalı petek göz üzerindeki sır tabakasının rengi matlaşarak
içeriye doğru çöker.
Ölü larvanın kıvamı önceleri sulu ve yumuşak, sonra sertleşerek
hamur kıvamı alır.
Ölü larvalar petek gözü tabanında C şeklinde kıvrılmış durumdadır.
Gözün tabanına yapışmazlar ve petek göze bir kibrit çöpü
sokulduğunda gözden rahatlıkla çıkarılabilirler.

Hastalığın ileri aşamalarında kovandan kokuşmuş et kokusu
yayılmaya başlar.


Slide 15

TEDAVİSİ
Amerikan yavru çürüklüğündeki gibi kovanları imha
etmeye gerek yoktur. (bakteri sporu oluşturmaz)
Düzenli antibiyotik kullanılmalıdır.

Ana arı değiştirilmelidir
Genç arılar hastalığı zamanla temizleyecektir.
İyi bir kovan takibi güçlü arı hastalığa izin vermez.


Slide 16

TEDBİRLER
Hastalıklı petekler açıkta bırakılmamalıdır.
Kullanılmış malzeme satın alınmamalıdır.

Şeker şurubu ile besleme yapılmamalıdır.
Arılıkta yağmacılığa izin verilmemelidir.
Hastalıklı koloniler diğer koloniler ile birleştirilmemelidir.
Arıların kovanları şaşırmasını önleyici önlemler alınmalıdır.
Koloniler hastalıksız bölgeye götürülmelidir.
Hastalık görüldüğü anda tüm koloniler koruyucu olarak ilaçlanmalıdır.


Slide 17

AVRUPA YAVRU ÇÜRÜKLÜĞÜ


Slide 18

KİREÇ HASTALIĞI
Kireç hastalığının etmeni fırsatçı bir fungus olan
Ascosphaera apis 'tir.

Etken gıdalarla alınmaktadır.

Hastalığa yakalanan larvalar kireç beyazı bir renkte petek
gözler içerisinde kuruyarak mumyalaşır.


Slide 19

TEŞHİSİ
Ölmüş larva kirece benzer

Mumyalaşmış bir görüntüsü vardır.

Beyaz, gri yada siyah sporlar ölmüş larvanın yüzeyini
kaplar.


Slide 20

TEDAVİSİ
Tedaviye ihtiyaç yoktur.
Kovan üyeleri zamanla hastalığı temizler.
Çok fazla etkilenmiş çerçeve varsa değiştirilmesi
işgücü kaybını ortadan kaldıracaktır.
Arılar böylece hemen kendi işlerini yapmaya
başlayacaklardır.


Slide 21

TEDBİRLER
Dayanıklı hat kullanılmalı.
Sterilize edilmiş balmumu kullanılmalı.
Arıcılık alet ve ekipmanları dezenfekte edilmelidir.
Çok yıllık petek kullanmamaya özen gösterilmelidir.

İlkbaharda oğul önleme çalışmaları yapmalı ve arılarını
bölme yapmak sureti çoğaltmalıdırlar.


Slide 22

TEDBİRLER
Gerekmedikçe antibiyotik uygulaması yapılmamalıdır.

İlkbaharda havaların serin olduğu günlerde kovan fazla açık
tutulmamalıdır.

Havalandırmasına dikkat , nem birikmesine olanak verilmemelidir.

Hastalıklı koloniden arılı, yavrulu ve ballı petekler sağlıklı kolonilere
verilmemelidir.


Slide 23

KİREÇ HASTALIĞI


Slide 24

TAŞ HASTALIĞI
Larvayı ve pupayı etkileyen bir mantar hastalığıdır.
Nadir yada hiç görülmez.
Yavru taşlaşır yada mumyalaşır. Sert ve katıdır.
Bazı yavruların etrafı pudramsı yeşil bir mantar ile kaplıdır.
İlaç tedavisine gerek yoktur.
Ölü yavrular dışarı atılır.
Çerçevede çok fazla taşlaşmış yavru varsa işçi arıların zaman
kaybetmesini önlemek için değiştirilmelidir.


Slide 25

TAŞ HASTALIĞI


Slide 26

NOSEMA HASTALIĞI
Ergin arı hastalığıdır.

Etmeni Nosema apis adı verilen bir protozoadır .

Gıdalarla alınan ve ağız yolu ile sindirim sistemine giren
sporlar ergin arıların orta midesinde çimlenerek epitel
hücrelere geçerek hızla çoğalarak hastalık yaparlar


Slide 27

TEŞHİSİ
Hastalığa yakalanan arılar uçmaya çalışırlar, uçamazlar.
Kovan önündeki ot ve çöplere tutunarak yürürler.

Hasta arıların abdomenleri şişmiş ve uzamıştır. Bu nedenle
iğneleme refleksi azalmıştır.
Sağlıklı arıların midesi sarımtırak veya amber renktedir.
Hasta arıların midesi şişkin, kıvrımları kaybolmuş ve süt
beyazı rengindedir
Hasta arılarda görülen bu belirtiler açlık, felç veya ilaç
zehirlenmelerinde görülen belirtilerle karıştırılabilir.


Slide 28

TEDAVİSİ
Arı kolonilerine koruyucu olarak ilkbahar ve sonbahar
aylarında ilaçlı şurup verilerek hastalığa karşı etkili bir
önlem alınabilir.
Sonbaharda 2:1, ilkbaharda 1:1 oranında şurup hazırlanır.
Hazırlanan şuruba ilaç eklenir.
Isıtılarak hazırlanan şurup soğuduktan sonra, içerisine ilaç
eklenerek karıştırılmalıdır.
Hazırlanan karışımdan her koloniye 4 lt verilmelidir.

Hastalık çıktığı durumlarda ayrıca boş kovan ve petekler
fumige edilmelidir.


Slide 29

TEDBİRLER
İlkbaharda kovanların sık sık açılarak koloniler rahatsız
edilmemelidir.

Ana arı yetiştiriciliği ve paket arıcılığında koloni
populasyonunun azaltılarak kolonilerin strese
sokulmamalıdır.
Yetersiz beslenme nedeni ile kolonilerin fizyolojik olarak
hastalığa duyarlı olacakları için beslemeye dikkat
edilmelidir.
Arılar kışın rahatsız edilmemelidir.


Slide 30

TEDBİRLER
Hastalıklı, arılı, ballı ve yavrulu çerçevelerin sağlıklı
kolonilere verilmemelidir.
Koloni kontrolleri sırasında ergin arıların ezilmesi, ezilen
arıların dışarı atılması esnasında sağlıklı arıları sporlarla
temas ettirilmemelidir.
Uzun süren arı taşımacılığı, kovanların kapalı kalmasının
önüne geçilmelidir.


Slide 31

NOSEMA HASTALIĞI


Slide 32

TRAKE BİTİ
Bal arısının soluk borusuna yerleşir.
Yavrular arının kanı ile beslenir, oksijen alımını
azaltır.
Koloniyi zayıflatır yok olmasına neden olur.
Varoa ya karşı kullanılan ilaçlar bu zararlıyıda
öldürdüğü için farkında olmadan kontrol altına
alınmaktadır.


Slide 33

TRAKE BİTİ


Slide 34

MUM GÜVESİ
Güçlü kolonilerde mum güvesine rastlanmaz.

Koloni zayıflayınca güve saldırır
İçeri giren güve balmumu üzerine sırlanmış peteklere
yumurtalarını bırakır.
Kovan içerisine örülen ağlar beslenmeye ve temizliğe
engel olduğundan larvalar büyüyemez.
Güçlü enfeksiyonlarda koloni kovanı terk eder.


Slide 35

MÜCADELESİ
Kalıntı nedeniyle kimyasal mücadele önerilmez.

Arılık temiz tutulmalı, sürekli bakım yapılmalıdır.
Ana kontrol edilmeli, koloni güçlü tutulmalıdır.
Kullanılan malzeme, bal, petek depoda düşük
sıcaklıklarda saklanmalıdır.
İşgal edilen kovanlar ayrılıp temizlenmelidir.


Slide 36

MUM GÜVESİ


Slide 37

VAROA ZARARLISI
Ergin arılar ile larva ve
pupaların kanını emerek
beslenen tehlikeli bir
dış parazittir.
Kış aylarında yumurta
bırakmadan işçi arılar
üzerinde yaşamını
sürdürmektedir.
Varroa ile bulaşık kolonilerde kuluçka gelişim hızı azalmakta,
arılar üzerinde açtığı yaralar enfeksiyon oluşturmakta, ileri
dönemlerinde yavru gözlerinden kanatsız ve bacaksız arılar
çıkmaktadır.


Slide 38

YAŞAYIŞI
Dişi bitler larva gözlerine yumurtlarlar, larvanın kanı ile
beslenirler.
Birden fazla yavru larvadan beslenirse larva ağırlık
kaybedip ölür.
Yetişkinlere yapışanlar arıyı zayıflatır, çok yapışırsa ölür.

Arılarda deformasyon meydana getirir koloniyi zayıf
düşürür.


Slide 39

TEDAVİSİ
Arıcı kontrol sırasında mutlaka çerçevelere ve arılara
bakmalıdır.
Kovan içerisinde ve dışarısında deformasyona
uğramış arıların varlığı VAROA belirtisidir.
Ruhsatlı ilaçlar kullanılmalı, arı ve bal sağlığı gözardı
edilmemelidir.


Slide 40

TEDBİRLER
Hastalıklı, arılı, ballı ve yavrulu çerçevelerin sağlıklı kolonilere
verilmemelidir.
Koloni kontrolleri sırasında ergin arıların ezilmesi, ezilen
arıların dışarı atılması esnasında sağlıklı arıların sporlarla
teması önlenmelidir.
İlkbaharda kovanların sık sık açılarak koloniler rahatsız
edilmemelidir.
Ana arı yetiştiriciliği ve paket arıcılığında koloni populasyonunun
azaltılmaması gerekir.

Yetersiz beslenme nedeni ile kolonilerin fizyolojik olarak
hastalığa duyarlı olacaklardır.


Slide 41

VAROA HASTALIĞI


Slide 42

DİĞER ZARARLILAR
EŞEK ARISI

ARI KUŞU

KİRPİ


Slide 43

GIDA TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI
SAFRABBOLU / KARABÜK İLÇE MÜDÜRLÜĞÜ

2013

ZİRAAT MÜHENDİSİ
ZOOTEKNİST
OĞUZHAN ÜNLÜ

TARGEL
TARIMSAL YAYIMI GELİŞTİRME PROJESİ