Transcript The story is told by a certain Warden Scudder of a friend of him who once sat on a train next.

The story is told by a certain Warden Scudder of a
friend of him who once sat on a train next to an
obviously troubled and anxious young man.
After an awkward time of no conversation
between the two the boy just blurted out to this
complete stranger that he was a convict
returning from prison. His crime had brought
tremendous shame on his poor but proud
family and they had never visited or written to
him during all the years that he was in jail.
He so much hoped that the reason for their
absence and silence was that they were too
poor to travel the long distance and too
uneducated to write. However, there was no
way he could be sure about this hope he had
or that his family had in fact forgiven him.
The young man went on to explain that he
wanted to make it easy for his family, therefore
he had written to them in advance, asking
them to put up a signal when the train passed
their little farm on the outskirts of the town on
the day he would return. If they had forgiven
and he was welcome in the home they were to
tie a white ribbon in the big apple tree near the
railway.
But if they did not want him back they were simply to
do nothing and he would stay on the train, go
west, and find himself another place to live. Upon
nearing his home town, the boy’s suspense and
discomfort grew to the point where he could not
find the courage to look for the tree. His friend
offered to watch for him and they changed places
on the bench in the train. A few minutes later this
travelling companion put his hand on the young
offender’s shoulder and whispered in a broken
voice, ‘It's all right, the whole tree is white with
ribbons.’
Rom 4:18-25. ‘Hy het teen hoop op hoop geglo
dat hy vader sou word van baie volke volgens
wat gesê was: So sal jou nageslag wees.’
:19 ‘En sonder om te verswak in die geloof het hy,
al was hy omtrent honderd jaar oud, nie gelet
op sy eie liggaam wat alreeds verstorwe was,
en op die verstorwe toestand van die
moederskoot van Sara nie.’
Kol 1:3-5. ‘Ons dank die God en Vader van onse
Here Jesus Christus altyd as ons vir julle bid,
omdat ons gehoor het van julle geloof in
Christus Jesus en julle liefde tot al die heiliges,
vanweë die hoop wat vir julle weggelê is in die
hemele, waarvan julle vroeër gehoor het deur
die woord van die waarheid van die
evangelie...’
Rom 4:20. ‘En hy het nie deur ongeloof aan die
belofte van God getwyfel nie, maar hy is
versterk deur die geloof en het aan God die
eer gegee en was ten volle oortuig dat Hy ook
die mag het om te doen wat Hy beloof het.
Daarom is dit hom ook tot geregtigheid gereken.
Maar dit is nie alleen om sy ontwil geskrywe
dat dit hom toegereken is nie, maar ook om
ons ontwil aan wie dit toegereken sal word, ons
wat glo in Hom wat Jesus, onse Here, uit die
dode opgewek het, wat oorgelewer is ter wille
van ons misdade en opgewek is ter wille van
ons regverdigmaking.’
Rom 5:1-5. ‘Omdat ons dan uit die geloof
geregverdig is, het ons vrede by God deur
onse Here Jesus Christus; deur wie ons ook
deur die geloof die toegang verkry het tot
hierdie genade waarin ons staan; en ons roem
in die hoop op die heerlikheid van God.
: 3 En nie alleen dit nie, maar ons roem ook in die
verdrukkinge, omdat ons weet dat die
verdrukking lydsaamheid werk, en die
lydsaamheid
beproefdheid
en
die
beproefdheid hoop; en die hoop beskaam nie,
omdat die liefde van God in ons harte
uitgestort is deur die Heilige Gees wat aan ons
gegee is.’
Heb 6:13-20. ‘Want toe God aan Abraham die
belofte gegee het, het Hy, omdat Hy by geen
meerdere kon sweer nie, by Homself gesweer
en gesê: Voorwaar, Ek sal jou ryklik seën en
jou grootliks vermeerder. En so het hy die
belofte verkry nadat hy geduldig gewag het.
Want mense sweer by een wat meer is, en die
eed van bevestiging is vir hulle die einde van
alle teëspraak.’
‘Daarom het God, omdat Hy nog kragtiger aan
die
erfgename
van
die
belofte
die
onveranderlikheid van sy raad wou toon, dit
met ‘n eed gewaarborg; sodat ons deur twee
onveranderlike dinge, waarin dit onmoontlik is
dat God sou lieg, kragtige bemoediging kan
hê, ons wat ontvlug het, om vas te hou aan die
hoop wat voorlê; en ons het dit as ‘n anker van
die siel wat veilig en vas is en ingaan tot
binnekant die voorhangsel waar Jesus as
voorloper vir ons ingegaan het, Hy wat volgens
die orde van Melgisédek ‘n hoëpriester
geword het vir ewig.’
Hd 24:14-16. ‘Maar dit erken ek voor u dat ek
volgens die Weg wat hulle sekte noem, so die
God van my vaders dien, terwyl ek alles glo
wat in die wet en in die profete geskrywe is, en
‘n hoop op God het, ‘n hoop wat hulle self ook
verwag, dat daar ‘n opstanding sal wees van
die dode, regverdiges sowel as onregverdiges.
Daarom oefen ek my ook om altyd voor God
en die mense ‘n rein gewete te hê.’
1 Pt 1:3-5. ‘Geseënd is die God en Vader van onse
Here Jesus Christus wat na sy grote barmhartigheid
ons die wedergeboorte geskenk het tot ‘n lewende
hoop deur die opstanding van Jesus Christus uit die
dode, sodat ons ‘n onverganklike en onbesmette
en onverwelklike erfenis kan verkry, wat in die
hemele bewaar is vir ons wat in die krag van God
bewaar word deur die geloof tot die saligheid wat
gereed is om geopenbaar te word in die laaste
tyd.’