Α. ΣΥΝΘΕΣΗΣ Α+Β→ ΑΒ π.χ. Η2 + Cl2 → 2HCl Στο Η ο αριθμός οξείδωσης αυξάνεται (από 0 γίνεται +1) και οξειδώνεται Στο Cl ο αριθμός οξείδωσης.
Download
Report
Transcript Α. ΣΥΝΘΕΣΗΣ Α+Β→ ΑΒ π.χ. Η2 + Cl2 → 2HCl Στο Η ο αριθμός οξείδωσης αυξάνεται (από 0 γίνεται +1) και οξειδώνεται Στο Cl ο αριθμός οξείδωσης.
Α. ΣΥΝΘΕΣΗΣ Α+Β→
ΑΒ
π.χ. Η2 + Cl2 → 2HCl
Στο Η ο αριθμός
οξείδωσης αυξάνεται
(από 0 γίνεται +1) και
οξειδώνεται
Στο Cl ο αριθμός
οξείδωσης ελαττώνεται
(από 0 γίνεται -1)και
ανάγεται
π.χ. Ν2 + 3 Η2 → 2ΝΗ3
Β. ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣΔΙΑΣΠΑΣΗΣ
π.χ. 2ΗΙ → Η2 + Ι2
Αποσύνθεση: η ένωση
σπάει στα
π.χ. 2 Η2Ο2 → 2 Η2Ο + Ο2
2KClO3 → 2KCl + 3O2
CaCO3 → CaO +
CO2
Διάσπαση: η ένωση σπάει
σε απλούστερες ενώσεις
Γ. ΑΠΛΗΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
ΜΕΤΑΛΛΑ
AΜΕΤΑΛΛΑ
Κ
Βα
Α+ΒΓ → ΑΓ+Β
F
+ H2O → M(OH)x + H2
Cl
Όποιο στοιχείο είναι πιο
ψηλά, διώχνει το άλλο που
είναι στην ίδια στήλη πιο
Ca
Br
Na
O
Mg
I
Fe + K2SO4 → X
S
F2 + 2NaCl → 2NaF + Cl
Al
Mn
Zn
Fe
H
Cu
Ag
+ H2O → MO + H2
χαμηλά
π.χ. 2Al + 6HCl → 2AlCl3+ 3H2
ΔΙΠΛΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: AB + ΓΔ → ΑΔ + ΓΒ
π.χ. NaCl + AgNO3 → NaNO3 + AgCl↓
Αν στα προϊόντα βγαίνει H2SO3 ή H2CO3 ή
NH4OH τα γράφω αντίστοιχα:
SO2+H2O
CO2+H2O
NH3+H2O
Τα πιο συνηθισμένα ιζήματα: BaSO4, PbSO4, AgCl,
AgBr, AgI
Τα πιο συνηθισμένα αέρια: CO2, SO2, NH3, HCl, H2
ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ
Ι) οξύ + Βάση → άλας + νερό
π.χ. HCl + NaOH → NaCl + H2O
II) οξύ + οξείδιο → άλας + νερό
π.χ. 2HCl + CaO → CaCl2 + H2O
μετάλλου
III) οξείδιο + βάση → άλας + νερό
π.χ. SO3 + 2NaOH → Na2SO4 + H2O
αμετάλλου
ΙV) οξείδιο
+ οξείδιο → άλας
π.χ. N2O5 + CaO → Ca(NO3)2
αμετάλλου μετάλλου
αμμωνία + οξύ → άλας
π.χ. NH3 + HCl → NH4Cl
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Ar: σχετική ατομική μάζα, μας δείχνει πόσες φορές μεγαλύτερη είναι
η μάζα του ατόμου κάποιου στοιχείου σε σχέση με το 1/12 της
μάζας του ατόμου του άνθρακα C.
Mr: σχετική μοριακή μάζα, μας δείχνει πόσες φορές μεγαλύτρη
είναι η μάζα του μορίου μιας χημικής ένωσης σε σχέση με το 1/12
της μάζας του άνθρακα C.
Για να υπολογίσω το Μr μιας χημικής ένωσης αθροίζω τα Αr των
ατόμων όλων των στοιχείων της ένωσης πολλαπλασιασμένα με
τον αντίστοιχο δείκτη. Τα Αr των στοιχείων θα δίνονται πάντα.
π.χ. Μr (H2SO4) = Ar(H)∙2 + Ar(S) + Ar(O)∙4 = 1∙2 + 32 + 16∙4= 98
mol: μονάδα μέτρησης της ποσότητας μιας χημικής
ουσίας. Το 1mol αντιστοιχεί (περιέχει) 6,02.1023 (ΝΑ) μόρια.
Ωστόσο εννοείτε πως η ποσότητα μιας χημικής ουσίας
μπορεί να μετρηθεί και σε g και σε L. Οι σχέσεις που
συνδέουν mol με g, mol με L και mol με μόρια είναι:
mol - g
n = m/Mr
mol - L
n =V/22,4
mol - μόρια(Ν)
η = N/NA
Η εξίσωση αυτή λέγεται καταστατική γιατί περιέχει τις
τρεις καταστατικές μεταβλητές P (πίεση), V (όγκο) και Τ
(θερμοκρασία).
όπου: T- θερμοκρασία (K) (oC+273=K)
P- Πίεση (atm)
V- όγκος (L)
n - mol
R- παγκόσμια σταθερά των ιδανικών αερίων
(atm.L/mol.K)
Η συγκέντρωση (c) ενός διαλύματος μας δείχνει πόσα mol διαλυμένης
ουσίας υπάρχουν σε 1000ml (1L). Μονάδα μέτρησης το M (Molarity).
π.χ.
Αν ένα διάλυμα έχει συγκέντρωση c=2M αυτό σημαίνει ότι:
Σε 1000ml (ή 1L) διαλύματος περιέχονται 2mol διαλυμένης ουσίας
Όταν έχω ασκήσεις με συγκεντρώσεις μπορώ να χρησιμοποιήσω και
τον τύπο
sos! ο όγκος πρέπει να είναι πάντα σε L
Ποιον όγκο νερού πρέπει να προσθέσουμε σε 200ml διάλυματος ΚΟΗ συγκέντρωσης
0,5Μ, ώστε να προκύψει διάλυμα με συγκέντρωση 0,2Μ
Λύση
Δ1
Δ2
Η2 Ο
Η2 Ο
ΚΟΗ -->0,1mol +
200ml
0,5M
Η2Ο
->
ΚΟΗ --> 0,1mol
;
0,2M
Δ1: n=cV => n= 0,5.0,2=0,1mol
Δ2: άρα και στο Δ2 περιέχονται 0,1mol KOH οπότε V=n/c=0,1/0,2=0,5L
Δηλαδή το τελικό διάλυμα έχει όγκο 0,5L ή 500ml. Άρα πρέπει να προσθέσουμε 500-200=300ml νερό.
Με ποια αναλογία όγκων πρέπει να αναμείξουμε δυο διαλύματα
ΝαΟΗ με συγκεντρώσεις 0,1Μ και 0,3Μ ώστε να προκύψει διάλυμα με
συγκέντρωση 0,2Μ.
Λύση
Δ1
Δ2
Η2Ο
ΝαΟΗ -->0,1V1 mol
(0,1V1+0,3V2)mol
0,1M, V1L
Δ3
Η2Ο
+
NaOH -->0,3V2mol
Η2Ο
->
0,3M, V2L
NaOH -->
0,2 M, (V1+V2)L
Στην ουσία ψάχνουμε να βρούμε το λόγο V1/V2
Δ1: τα mol που περιέχονται στο Δ1 είναι η1 = 0,1V1mol
Δ2: τα mol που περιέχονται στο Δ2 είναι η2 = 0,3V2mol
Δ3: άρα στο τελικό διάλυμα θα έχω η3 = 0,1V1 + 0,3V2mol
Γνωρίζουμε ότι η συγκέντρωση του τελικού διαλύματος 0,2Μ οπότε
4g Ca διαλύονται σε νερό, οπότε προκύπτει διάλυμα όγκου 200ml. Να υπολογίσετε τον όγκο του αερίου που
παράγεται σε STP συνθήκες καθώς και τη συγκέντρωση του διαλύματος που προκύπτει.
Λύση
Δ
Ca --> 4g ----> 0,1mol +
H2O
->
H2O
Ca(OH)2
200ml
Κατά τη διάλυση του Ca στο νερό γίνεται η αντίδραση:
Ca + 2H2O -> Ca(OH)2 + H2
1mol
0,1
1mol
;0,1
1mol
0,1
Άρα ο όγκος του αερίου Η2 που παράγεται είναι : V = n.22,4 = 0,1.22,4 = 2,24L μετρημένα σε STP.
Η συγκέντρωση του τελικού διαλύματος θα είναι : c =0,1/0,2= 0,5M