DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA ! ALE PROBLEM Z KTÓRYM MOŻNA SIĘ UPORAĆ.

Download Report

Transcript DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA ! ALE PROBLEM Z KTÓRYM MOŻNA SIĘ UPORAĆ.

DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA !
ALE PROBLEM Z KTÓRYM MOŻNA SIĘ
UPORAĆ
CO TO JEST DYSLEKSJA?
Dysleksja to termin stosowany zwykle w stosunku do osób dorosłych. W przypadku dzieci poniżej 10 roku życia
mówimy o dysleksji rozwojowej.
•
Termin dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów zaburzeń:
Dysgrafia - czyli niski poziom graficzny pisma. Litery pisane przez dziecko są
koślawe, różnej wielkości i często są na niewłaściwej wysokości.
Dysleksja – to trudności w czytaniu, przejawiające się zaburzeniami tempa i techniki
czytania, jak i stopnia rozumienia treści. Używanie terminu "dysleksja" do określenia
kłopotów z czytaniem zwiększa bałagan w terminologii, jednak tak się niezbyt szczęśliwie
przyjęło.
Dysortografia - czyli trudności z opanowaniem poprawnej pisowni.
Warunkiem jest znajomość zasad pisowni. U dzieci popełniających błędy
ortograficzne i nie znających zasad pisowni trudno mówić o dysortografii.
Dyskalkulia - czyli problemy w matematyce. Dzieci z dyskalkulią mają
zwykle kłopoty z pojęciem liczby, porównywaniem liczebności zbiorów,
ocenianiem co jest większe a co mniejsze i tak dalej.
CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA
ŚREDNIA
EUROPEJSKA TO
10-15%
UCZNIÓW Z
ORZECZENIAMI
W POLSCE W
2002
ORZECZONĄ
DYSLEKSJĘ
MIAŁO 7%
UCZNIÓW, W
2005 – 9,4%,
NAJWIĘCEJ
ZAŚWIADCZEŃ
WYDAJE SIĘ W
MIASTACH
W NIEKTÓRYCH
REJONACH
ZAŚWIADCZENIE
MA JUŻ PONAD
30% UCZNIÓW!
REKORD PADŁ W
SOPOCIE- 48%
UCZNIÓW
PODSTAWÓWEK I
41 %
GIMNAZJÓW
POSIADAŁO
ZAŚWIADCZENIE
PRZYCZYNY I ETIOLOGIA
PRZYCZYNY
ETIOLOGIA
Objawy, które cechują dzieci tzw.
„ryzyka dysleksji”
Już w okresie przedszkolnym można zauważyć objawy, które mogą sygnalizować ryzyko dysleksji ,
jednak Rzetelna diagnozeęmożna postawić dopiero po 10 roku życia.
opóźniony rozwój mowy
trudności z różnicowaniem
głosek podobnych
fonetycznie, z
wydzieleniem sylab, głosek
ze słów
mylenie prawej i lewej ręki
wadliwa wymowa, błędy
gramatyczne,
trudności z wykonywaniem
układanek i odtwarzaniem
wzorów graficznych
trudności w czytaniu
pomimo dobrej inteligencji
i braku zaniedbania
pedagogicznego
zbyt długo utrzymująca się
oburęczność
trudności z opanowaniem
poprawnej pisowni: pismo
zwierciadlane, mylenie liter
podobnych pod względem
kształtu
mała sprawność i
koordynacja ruchów
podczas zabaw ruchowych,
samoobsługi, rysowania i
pisania
Skala SRD
Jeśli rodzice podejrzewają u dziecko dysleksję mogą
samodzielnie posłużyć się Skalą Ryzyka Dysleksji
( nie wcześniej jednak niż w pierwszej klasie )
Od 21 do 34 punktów: u twojego dziecka raczej na pewno nie ma ryzyka dysleksji, co nie
oznacza, że powinieneś bacznie przyglądać się jego rozwojowi i szkolnym osiągnięciom.
Od 35 do 40 punktów: specjaliści mówią, że twoje dziecko jest „na pograniczu” ryzyka
dysleksji. Wątpliwości powinna rozwiać wizyta w poradni pedagogicznopsychologicznej. A zatem skontaktuj się ze specjalistą na wszelki wypadek, a w czasie
zabaw i codziennych zajęć stymuluj i usprawniaj słabo rozwijające się umiejętności
dziecka.
Od 41 do 53 punktów: u twojego dziecka występuje umiarkowane ryzyko dysleksji.
Koniecznie odwiedź specjalistów w poradni, być może najwyższy czas zacząć pracować z
dzieckiem.
Od 54 do 84 punktów: u twojego dziecka występuje bardzo wysokie ryzyko dysleksji!
Czeka ciebie i dziecko dużo pracy wraz z nauczycielem terapeutą
PEDAGOG
SZKOLNY
Rodzicu!
NAUCZYCIEL
JĘZYKA
POLSKIEGO
Jeśli u dziecka
występują
problemy w nauce
czytania i pisania
zwróć się do:
PORADNIA
PSYCH.
PED.
WYCHOWAWCA
DZIECKA
ZAJĘCIA, KTÓRE MAJĄ
POMÓC DZIECIOM
RYZYKA DYSLEKSJI TO
TERAPIA
PEDAGOGICZNA
TERAPIA POLEGA NA
USPRAWNIANIU
ZABURZONYCH
FUNKCJI WZROKU,
SŁUCHU, RUCHU, ZA
POMOCĄ RÓŻNYCH
ĆWICZEŃ
ZAJĘCIA Z TERAPEUTĄ
MAJĄ SENS WTEDY,
KIEDY RODZICE
POWTARZAJĄ JE Z
DZIECKIEM !
TERAPIA MOŻE BYĆ
PROWADZONA W
SZKOLE, PORADNI
MOŻE JĄ JEDNAK
PRZEPROWADZAĆ
WYKWALIFIKOWANY
TERAPEUTA
Rodzicu nie lekceważ!
Brak pomocy w wieku
przedszkolnym powoduje,
że w klasie I do trudności
w czytaniu dochodzą
trudności w nauce
pisania. Dzieci te piszą
powoli, nie nadążają za
grupą, często opuszczają
litery, mylą je z innymi,
piszą zwierciadlanie lub
niekształtnie. Przeżywają
niepowodzenia szkolne,
pojawia się lek przed
szkołą.
Od klasy IV pojawiają się
problemy ze wszystkimi
przedmiotami- pisanie i
czytanie potrzebne są by
uczyć się przyrody czy
geografii.
W gimnazjum uczeń ma
już bardzo duże zaległości,
skuteczność pracy z nim
jest zdecydowanie
mniejsza.
adres:
ul. Pomorska
68, 80-343
Gdańsk, tel. (058) 557-05-31
dyżury: środy w
godz. 9.00 - 14.
00
WROCŁAWSKI ODDZIAŁ PTD
Rozpoczęło
działalność w 1990
roku, posiada
obecnie 26
oddziałów. Zrzesza
rodziców dzieci ze
specyficznymi
trudnościami w
czytaniu pisaniu
oraz
profesjonalistów
służących pomocą
tym dzieciom:
psychologów,
logopedów i
nauczycieliterapeutów.
ZARZĄD GŁÓWNY POSKIEGO TOWARZYSTWA
DYSLEKSJI
INFORMACJA O POLSKIM TOWARZYSTWIE DYSLEKSJI
TU ZNAJDZIESZ DOKŁADNE
INFORMACJE I POMOC
Oddział Terenowy Nr
19
Poradnia
PsychologicznoPedagogiczna Nr 3
ul. Januszowicka 15A,
53-135 Wrocław
tel. (0-71) 367-19-10
PRAWA UCZNIÓW Z DYSLEKSJĄ
ROZWOJOWĄ W SZKOLE
TO NIE PRZYWILEJE I ZWOLNIENIE OD PRACY!
• wczesne rozpoznanie (diagnoza)
• wczesna, fachowa interwencja:
• ukierunkowanie edukacji (ze względu na style uczenia
się, dobór metod nauczania),
• terapia
• dostosowania wymagań edukacyjnych
• wyrównania szans na egzaminach
Uczeń i jego rodzice lub prawni opiekunowie powinni
sami zdecydować, czy zechcą skorzystać z podanych
powyżej praw
SPOSOBY DOSTOSOWANIA WARUNKÓW EGZAMINACYJNYCH
(SPRAWDZIAN I EGZAMIN GIMNAZJALNY)
Występujące trudności
Sposób dostosowania
warunków egzaminacyjnych
Problemy z czytaniem i
rozumieniem tekstu, problemy
emocjonalne i trudności
z koncentracją uwagi
możliwość pisania sprawdzianu w oddzielnej sali, w której członek komisji
egzaminacyjnej na początku jeden raz głośno odczyta instrukcję, tekst
wstępny oraz treść zadań, a uczniowie będą mogli równocześnie śledzić
wzrokiem tekst zapisany w arkuszu;
Wolne tempo czytania i pisania
wydłużenie czasu pisania o 50% (czas przeznaczony na jednorazowe głośne
odczytanie instrukcji, tekstu wstępnego oraz poleceń nie będzie wliczany do
czasu rozwiązywania zadań);
Niski poziom graficzny pisma
pisanie samodzielnie formułowanych odpowiedzi do zadań drukowanymi
literami, co zwiększa czytelność pisma;
Problemy z koncentracją uwagi i
możliwość pracy z arkuszem pisanym bezszeryfową czcionką 14 pkt;
spostrzeganiem,
Problemy ze stosowaniem zasad
ortografii i interpunkcji, z
możliwość specjalnego kodowania karty odpowiedzi, aby zadania, w których
prawidłowością graficzną
uczeń samodzielnie formułuje wypowiedź, mogły być sprawdzane za pomocą
obliczeń
kryteriów dostosowanych do dysfunkcji uczniów;
i orientacją przestrzenną
możliwość zaznaczania przez uczniów odpowiedzi do zadań zamkniętych
Problemy z koncentracją uwagi i
bezpośrednio na arkuszach; po zakończeniu sprawdzianu członkowie komisji
orientacją przestrzenną oraz
egzaminacyjnej przeniosą na karty odpowiedzi odpowiednie zaznaczenia
zaburzenia percepcji wzrokowej
uczniów (dotyczy tylko głębokiej dysleksji).
RODZICU
PO PIERWSZE
NAUCZ SIĘ
ROZPOZNAWAĆ
SYMPTOMY
PO DRUGIE
PROFILAKTYKA
RYZYKA
DYSLEKSJI
PO TRZECIE
ZWRÓĆ UWAGĘ NA EMOCJE
SWOJEGO DZIECKA
Rodzicu pamiętaj
•Kochaj, ale wymagaj.
•Okazuj dziecku swoje uczucia.
•Przekazuj dziecku pozytywne informacje o nim (pochodzące od ciebie i osób trzecich).
•Dostrzegaj wszystkie osiągnięcia dziecka, nawet bardzo drobne.
•Doceniaj nawet niedokończone dzieło dziecka.
•Zanim skrytykujesz, pozwól dziecku wyjaśnić.
•Zachowaj umiar w udzielaniu pomocy przy odrabianiu lekcji.
•Przerzuć na dziecko odpowiedzialność za jego naukę.
•Pozwól dziecku podejmować decyzje o dodatkowych zajęciach i innych sprawach.
•Pozwól dziecku wybrać kierunek rozwoju i wspieraj je w tym.
•Pokaż dziecku korzyści płynące ze spróbowania swoich sił w nowej dziedzinie - i nie naciskaj dłużej.
•Okazuj dziecku swoją wiarę w jego sukces.
•Stawiaj poprzeczki na miarę własnych ambicji.
•Zaufaj dziecku i okazuj mu to zaufanie.
•Naucz się rozmawiać z dzieckiem.
•Pozwól dziecku poczuć jego sukces.
•Naucz się słuchać dziecka.
•Nie monologuj.
•Rozmawiaj z dzieckiem wtedy, gdy panujesz nad swoimi
emocjami.
•Nie obarczaj dziecka poczuciem winy.
•Wyszukuj pozytywy w każdej sytuacji.
•Okazuj zainteresowanie zamiast kontrolować.
•Nie mów "nigdy", "wszystko" i "zawsze".
Tomasz
Edison
Leonardo
da Vinci
Albert
Einstein
Hans
Christian
Andersen
Tom
Cruise
SŁAWNI DYSLEKTYCY