SPOŁECZEŃSTWO ŚREDNIOWIECZA POWTÓRZENIE WIADOMOŚCI Społeczeństwo średniowieczne Społeczeństwo średniowieczne podzielone było na 4 stany: - rycerstwo - duchowieństwo - mieszczaństwo - chłopstwo Stan – grupa ludzi o podobnych prawach obyczajach, zróżnicowana pod względem majątkowym.
Download ReportTranscript SPOŁECZEŃSTWO ŚREDNIOWIECZA POWTÓRZENIE WIADOMOŚCI Społeczeństwo średniowieczne Społeczeństwo średniowieczne podzielone było na 4 stany: - rycerstwo - duchowieństwo - mieszczaństwo - chłopstwo Stan – grupa ludzi o podobnych prawach obyczajach, zróżnicowana pod względem majątkowym.
SPOŁECZEŃSTWO ŚREDNIOWIECZA POWTÓRZENIE WIADOMOŚCI Społeczeństwo średniowieczne Społeczeństwo średniowieczne podzielone było na 4 stany: - rycerstwo - duchowieństwo - mieszczaństwo - chłopstwo Stan – grupa ludzi o podobnych prawach obyczajach, zróżnicowana pod względem majątkowym. System feudalny Feudalizm - system społeczny w średniowieczu oparty na wzajemnych zależnościach seniora i wasala. - senior przekazywał wasalowi lenno (ziemię) - wasal zobowiązywał się do wierności seniorowi radą i służenia mu i pomocą Obok: Drabina feudalna Feudalizm - pojęcia lenno (feudum) – ziemia przekazana przez seniora wasalowi. suzeren – najwyższy senior, nie był niczyim wasalem, był nim władca. Feudalizm - pojęcia inwestytura (hołd lenny) - uroczyste nadanie lenna, senior wręczał wasalowi włócznie, chorągiew, pierścień lub pastorał jako symbol lenna a ten przysięgał mu wierność. Hołd lenny Państwo w średniowieczu PAŃSTWO PATRYMONIALNE – władca uważał państwo za swoją własność, odziedziczoną po przodkach i mógł swobodnie nim rozporządzać np. dzielić. MONARCHIA STANOWA – władca dzielił się władzą z reprezentacją stanów, na mocy ich przywilejów, początkowo doradzała ona władcy później współdecydowała o losach państwa. Rycerstwo - turnieje Rycerstwo - herby Wieś w średniowieczu Większość społeczeństwa średniowiecznego stanowili mieszkańcy wsi – chłopi (kmiecie), których głównym zajęciem było rolnictwo. Wieś w średniowieczu W XIII w. zaczęto zagospodarowywać pustki, sprowadzając osadników z Europy Zachodniej. Akcja to kolonizacja na prawie niemieckim. Wieś w średniowieczu Zasadźca – zawierał umowę z panem feudalnym i sprowadzał osadników do nowej wsi, później zostawał w niej dziedzicznym sołtysem. Łan – jednostka powierzchni ziemi – ok. 25 ha. Wolnizna – okres zwolnienia z opłat czynszowych na rzecz pana wsi, trwał kilka lat, był to czas, w którym osadnicy mieli się zagospodarować. Ława – sąd wiejski na czele z sołtysem. Metody uprawy ziemi: - - metoda wypaleniskowa – ziemię do uprawy uzyskiwało się po wypaleniu lasu, po 1 ZASIEW UGÓR kilkuletniej uprawie wyjałowieniu przenoszono rok się w inne miejsce dwupolówka – ziemię dzielono na 2 części, co roku na przemian jedną 2 rok UGÓR ZASIEW obsiewano, a drugą nie (ugór) Metody uprawy ziemi: trójpolówka – ziemię dzielono na 3 pola i w cyklu trzyletnim zmieniano: na jednym siano zboże jare, na drugim ozime, trzecie odpoczywało (ugór). 1 rok jare ozime ugór 2 rok ugór jare ozime 3 rok ozime ugór jare Miasto w średniowieczu Pierwsze miasta powstały poprzez przekształcenie się z: podgrodzi, osad przy klasztorach, osad przy placach targowych. Miasta zakładano także od podstaw wytyczając odpowiednie miejsce. Miasto w średniowieczu Zakładanie miasta wraz z nadaniem mu praw lub tylko nadanie praw ośrodkom już istniejącym nazywamy lokacją. Wzorem dla lokacji miast polskich były wzory niemieckie: prawo magdeburskie lub lubeckie. Miasto w średniowieczu Średniowieczny układ miasta: - na środku rynek - na rynku ratusz (siedziba władz miejskich) - obok ratusza pręgierz i waga miejska - ulice przecinające się pod kątem prostym - miasto otaczano murami obronnymi Miasto w średniowieczu Miasto w średniowieczu Miasto w średniowieczu Miasto w średniowieczu Mieszczanie dzielili się na 3 warstwy: - patrycjat (bogaci kupcy) - pospólstwo (rzemieślnicy) - plebs (biedota miejska) Miasto w średniowieczu Patrycjusze mieszkali w kamienicach blisko rynku. Byli bogatymi kupcami i właścicielami warsztatów. Wchodzili w skład rady miejskiej, z ich grona był wybierany burmistrz. W Polsce często byli pochodzenia niemieckiego. Miasto w średniowieczu Pospólstwo to głównie rzemieślnicy należący do cechów. Cechy skupiały ludzi o podobnych zawodach. Ludzie wykonujący ten sam zawód mieszkali zwykle przy jednej ulicy (stąd też brała się jej nazwa). Kształcenie rzemieślnicze: uczeń, czeladnik, mistrz. Miasto w średniowieczu Plebs to najbiedniejsi mieszkańcy miast, nieposiadający praw miejskich: - najemni pracownicy - żebracy i włóczędzy - chłopi zbiegli ze wsi Kościół w średniowieczu Kościół i duchowieństwo zajmowali ważną pozycję w średniowieczu. Kościół: - składał się z ludzi wykształconych (elita intelektualna), - posiadał ogromne majątki, - wywierał duży wpływ na politykę (władców), - posiadał wiele przywilejów np. własne sądownictwo, Kościół w średniowieczu Dużą rolę w Kościele odgrywały zakony. Ich członkowie – mnisi mieszkali w klasztorach. Swoje życie opierali na zasadach tzw. reguły zakonnej. Najstarszym zakonem są benedyktyni (założyciel św. Benedykt z Nursji). Kościół w średniowieczu Zasada benedyktynów: ora et labora (módl się i pracuj). Benedyktyni byli głównie kopistami (skrybami) – przepisywali księgi. Inny znany wówczas zakon to cystersi. Kościół w średniowieczu W średniowieczu powstały też 2 tzw. zakony żebracze: - franciszkanie (św. Franciszek z Asyżu) – ubóstwo i umiłowanie przyrody, - dominikanie (św. Dominik Guzman) – głoszenie kazań i walka z heretykami, Kościół w średniowieczu Gromadzenie bogactw i zaangażowanie Kościoła w politykę wywołało jego krytykę. Tak powstały ruchy uznane przez Kościół za heretyckie: - albigensi (katarzy) - waldensi Papiestwo znalazło się też w tzw. niewoli awiniońskiej. Kultura średniowiecza Kulturę Europy w średniowieczu określa się jako uniwersalną. Cechuje ją: - wspólna religia chrześcijańska i duża rola Kościoła (ideały), - wspólnota języka łacińskiego, dziedzictwo kultury i nauki starożytnej, - wspólna architektura i sztuka (romańska i gotycka). Kultura średniowiecza Wzorce osobowe w średniowieczu: a) Asceta – człowiek rezygnujący z przyjemności, żyjący w ubóstwie, pokutujący, przestrzegający postów np. Szymon Słupnik. b) Waleczny rycerz – wierny królowi, seniorowi i damie serca, walczy w obronie wiary, ojczyzny, broni słabszych np. Zawisza Czarny. Kultura średniowiecza c) Sprawiedliwy władca – wzór cnót, mądry i odważny, troszczący się o poddanych np. Karol Wielki. d) Ideał kobiety (dama lub święta) Kultura średniowiecza Uniwersytet w średniowieczu: - uważano, że każde twierdzenie należy udowodnić odpowiednim cytatem z Biblii, traktatów religijnych lub dzieł antycznych myślicieli (tak powstała scholastyka – św. Tomasz z Akwinu), - najstarsze uniwersytety powstały w Paryżu i Bolonii, na nich wzorowały się inne. Kultura średniowiecza Uniwersytet w średniowieczu: a) 7 sztuk wyzwolonych: - trivium (gramatyka, dialektyka, retoryka) - quadrivium (muzyka, arytmetyka, geometria, astronomia) - uzyskanie tytułu bakałarza. b) prawo, medycyna lub teologia - uzyskanie tytułu doktora. Styl romański (cz. 1) Panował w architekturze i sztuce we wczesnym średniowieczu. Cechują go w architekturze sakralnej m.in.: - budowle z kamienia - masywne grube mury - niewielkie okna, półmrok - kościoły na planie krzyża lub koła, orientowane, absydy - sklepienia kolebkowe, półkoliste łuki Styl romański (cz. 2) Styl romański (cz. 3) absyda rotunda Styl gotycki (cz. 1) Panował w architekturze i sztuce w dojrzałymi i późnym średniowieczu. W architekturze sakralnej cechowały go m.in.: - wysokie, ceglane kościoły i katedry, - ostre łuki, sklepienia żebrowe, przypory i filary podtrzymujące strop, - wysokie okna z witrażami - strzeliste wieże, Styl gotycki (cz. 2) Styl gotycki (cz. 3) Styl gotycki (cz. 4) portal witraż Styl gotycki (cz. 5) przypory rozeta Średniowieczne zdobnictwo Inicjał – pierwsza litera rozdziału w średniowiecznej księdze, bogato zdobiona. Miniatury – barwne ilustracje w księgach średniowiecznych. Średniowieczne zdobnictwo Średniowieczne zdobnictwo