Transcript Rys historyczny telekomunikacji i jego wpływ na rozwój cywilizacji. Początki… Historia komunikacji międzyludzkiej zaczyna małych społeczności, mniej więcej ok.

Rys historyczny
telekomunikacji
i jego wpływ na
rozwój cywilizacji.
Początki…
Historia komunikacji międzyludzkiej zaczyna małych
społeczności, mniej więcej ok. 8 000 lat pne, w
neolicie. To wtedy rozpoczął się jeden z największych
przełomów cywilizacyjno-kulturowych, zwany
rewolucją neolityczną. Wędrowni myśliwi i zbieracze
zaczęli oto osiedlać się w stałych miejscach, uprawiać
rośliny, dziko rosnące. Koniecznością stało się
przekazywanie wiedzy i doświadczeń z pokolenia na
pokolenie.
Ludzie żyli wtedy dużo wolniej i ich świat zmieniał się
powoli. Informacje - poza obrębem danej społeczności
- rozchodziły się w "ślimaczym" tempie, zwykle
przekazywane przez przygodnych wędrowców czy
nielicznych "handlarzy". Okazją do wymiany
doświadczeń stawały się także konflikty zbrojne podpatrywanie techniki wroga i korzystanie z jego
wiedzy jest równie stare, jak ludzkość.
Rozbudowujące się społeczeństwa potrzebowały jednak sprawnego
systemu zarządzania, jednolitych praw i dobrej organizacji
ekonomicznej. Toteż ustne przekazywanie informacji - mimo iż
usprawnione przez wynalezienie koła (ok. 4000 lat pne) oraz
budowę dróg i żeglownych kanałów - okazało się
niewystarczające dla potrzeb tak wielkich. Pojawia się pismo,
utrwalane w Mezopotamii na glinianych tabliczkach, wypalanych
dla większej trwałości (pismo klinowe), a w Indiach i w Egipcie
(pismo obrazkowe, a potem hieroglificzne) - od ok. 3500 lat pne na sporządzanym z rdzenia palmy papierze, na którym pisano
przy pomocy rylca, umoczonego w zmieszanej z olejem sadzy.
500 lat później w Egipcie pojawia się tani materiał pisarski-papirus.
HIEROGLIFY
PISMO KLINOWE
Znaki dymne
i
tam-tamy.
Za pomocą sygnałów dymnych (dym wydzielały
pochodnie nasączone smołą lub żywicą)
przekazywano wiadomości podobny "język"
sygnalizacyjny powstał na kontynencie
afrykańskim. Obok dymu czy ognia używano tu
także... sygnałów akustycznych. Muzykalni
mieszkańcy Czarnego Lądu używali bowiem do
komunikacji tam- tamów, wydających niższe i
wyższe dźwięki.
TAM-TAMY
Pomysłowi Achajowie.
XII w p.n.e. Achajowie byli oni pomysłodawcami i
konstruktorami pierwszego telegrafu - telegrafu
ogniowego, który przekazywał co prawda jedynie
negację lub potwierdzenie wcześniej umówionej
wiadomości. Ta niezwykła linia telegraficzna,
biegnąca między Troją , a Argos liczyć mogła - wedle
współczesnych, szacunkowych obliczeń - od 454 do
800 km. Poszczególne stacje usytuowane były na
wzniesieniach, w zasięgu wzroku sygnalistów.
Eneasz-Taktyk wynalazcą.
Ciekawą innowację do systemu telegraficznego
wprowadził niejaki Eneasz-Taktyk w 360 roku
pne. opisuje on własnego pomysłu telegraf
optyczno-hydrauliczny.
Przekazywanie informacji za pomocą
telegrafu.
Przekazywanie informacji odbywa się przy użyciu identycznych
naczyń na wodę, zaopatrzonych w kurki i ustawionych w
dwóch punktach sygnalizacyjnym. Na każdym naczyniu
znajduje się podziałka, której poszczególne znaki
odpowiadają określonym wiadomościom. Telegrafista ruchem
ręki sygnalizuje moment otwarcia i zamknięcia kurka.
W tym czasie poziom wody opada do odpowiedniej wysokości
i wiadomość może być odczytana. Dzięki temu można
przekazywać więcej niż jedną z góry ustaloną informację
Praktyczni Rzymianie.
Dopiero praktyczni Rzymianie zdecydowali się ok. 150
roku pne na zbudowanie sieci telegraficznej. I jak
wszystko, co robili, także i to zrobili z imperialnym
rozmachem. Ich telegraficzna sieć obejmowała swym
zasięgiem aż 4500 km
Jak działała rzymska sieć?
Tworzyły ją setki wież, przekazujących informacje w obu
kierunkach. System dymnych sygnałów pozwalał na szybkie
przekazywanie jednej, wybranej z kilku możliwych,
wiadomości. Taka sieć była niezbędna dla sprawnej
komunikacji w rozrastającym się dosłownie z roku na rok
państwie.
Oczywiście tam, gdzie nie sięgała sieć telegraficzna, nadal
korzystano z posłańców (pieszych i konnych) oraz...
z tresowanych gołębi, które jeszcze przez długie wieki pełnić
będą funkcję "listonoszy".
GOŁĄB POCZTOWY
Telegraf optyczny.
Pierwowzorem telegrafu był telegraf optyczny
opracowany przez Clade`a Chappe przy współpracy
swojego brata I. Chappe.
Telegraf ten działał na zasadzie podobnej do
flagowego kodu semaforowego używanego w
marynarce do porozumiewania się między statkami.
Budowa lini telegrafów optycznych.
Jeszcze w 1793 roku rozpoczęto prace nad budową linii
telegrafów optycznych miedzy Paryżem a Lille, którą
uruchomiono rok później. Linia ta miała długość
270 km i liczyła 20 stacji, a przekazywanie
wiadomości trwało zaledwie dwie minuty!
Niedługo po tym linie telegraficzne pojawiły się w
wielu krajach Europy
Rozkwit lini.
W 1849 roku telegraf optyczny łączy za pośrednictwem 534
stacji przekaźnikowych Paryż z 29 miastami, zapewniając
znaczną szybkość przekazywania wiadomości. Był to
ogromny krok naprzód stosunku do stosowanych przedtem
kurierów konnych.
Na ziemiach polskich pierwszą linię Warszawa - Modlin
uruchomiono w 1830 roku.
W 1835 roku zaczęła funkcjonować linia Warszawa –
Petersburg. Trzy lata później powstało połączenie między
Warszawą a Moskwą, złożoną z 220 stacji obsługiwanych
przez 1320 operatorów.
Pierwszy prawdziwy telegraf.
Pierwszym prawdziwym telegrafem by telegraf Samuela
Soemmeringa powstały na terenie Bawarii. Składał
się on z 35 kabli, które odpowiadały znakom
pisarskim. Wysyłanie polegało na podłączeniu
przewodu do odpowiedniego gniazda, odbiór polegał
na odczytaniu w którym pojemniczku z elektrolitem
oznaczonym literami wydziela się gaz.
TELEGRAF
Doskonalenie…
Od 1822 roku pod wpływem osiągnięć Soemmeringa rozpoczął
pracę nad telegrafem elektrycznym
Około 1822 roku zbudował on telegraf elektryczny igiełkowy,
w którym poszczególnym literom odpowiadały wychylenia
igieł , pod wpływem pola magnetycznego wytwarzanego
przez przesyłane impulsy prądu. Telegraf ten nadawał się do
eksploatacji, więc w 1836 roku Szyling połączył nim Pałac
Zimowy i Ministerstwo Komunikacji w Petersburgu. Śmierć
przeszkodziła mu w realizacji linii telegrafu Kronsztadt Peterhof.
Alfabet Morse`a.
W 1840 roku Morse wprowadził stosowany do dzisiaj
kod telegraficzny złożony z kropek i kresek (krótkie i
długie impulsy) - tzw. alfabet Morse'a. Otwarcie lini
telegraficznej Waszyngton - Baltimore, 24 maja 1844
roku. W 1844 roku Morse skonstruował również
odbiornik akustyczny zwany "stukawką
Przykładowy tekst w alfabecie Morsa:
Tekst: PRACA DYPLOMOWA
Alfabet Morsa: .--. .-. .- -.-. .- -.. -.-- .--. .-.. --- -- --.-- .-
Telefon- jego początek.
Historia telefonu zaczyna się w Bostonie, gdzie
Bell'owi zaproponowano pracę na tamtejszym
Uniwersytecie i nadano pozycję profesora fizjologii
dźwięku (1872r.).
Telefon podbija świat…
W 1882 roku w USA było 240 tysięcy telefonów (przy 70 milionach mieszkańców), w
roku 1907 liczba abonentów wzrosła do 6 milionów. W 1909 roku tylko w stu
nowojorskich hotelach działało 21 tysięcy telefonów - tyle samo, co w całej Afryce i
więcej, niż w Hiszpanii.
Amerykanie już w latach 40 ubiegłego wieku całkowicie "uzależnili się" od telefonu, a
Stany Zjednoczone stały się największym potentatem światowego systemu
telekomunikacyjnego.
W 1975 roku liczba rozmów telefonicznych w przeliczeniu na liczbę mieszkańców była w
USA dwukrotnie wyższa, niż w Japonii, Danii i Szwajcarii, a cztery razy wyższa,
niż w Niemczech zachodnich, Włoszech, Wielkiej Brytanii i Grecji.
Polska, a telefon
oraz przełom.
W Polsce po raz pierwszy skorzystano z telefonu w
Warszawie, w 1878 r - linia łączyła cukiernię z zakładem
optycznym.
Wiadomo, że telefon założyli sobie Eliza Orzeszkowa - w 1909
1909 r. i Henryk Sienkiewicz - w 1914 r. Trzeba jednak
pamiętać, że w tamtych czasach telefon był rzeczą
ekskluzywną, a przyjemność jego posiadania była droga równała się rocznej pensji przeciętnego robotnika.
W roku 1955 przeprowadzono pierwszy kabel telefoniczny
łączący Europę z Amerykę pokonując ostatnią barierę
komunikacji międzykontynentalnej.
Wynalezienie radia.
W 1887 roku niemiecki wynalazca Heinrich Rudolf Hertz, odkrył fale,
które po emisji mogły być wychwycone przez ustawiony w pewnej
odległości odbiornik. W 1890 roku urządzenie do wykrywania tych fal
skonstruował francuski fizyk Eduard Branly; następnie udoskonalił je
Brytyjczyk Oliver J. Lodge. Łączność radiową po raz pierwszy uzyskał
Włoch Guglielmo Marconi w 1894 roku (na odległość 10 metrów!).
W 1903 Duńczyk Valdemar Poulsen zbudował nadajnik łukowy i za jego
pomocą dokonał pierwszej radiowej transmisji głosu ludzkiego.
Ważnym uzupełnieniem aparatury radiowej stały się lampy
elektronowe - dioda wynaleziona w 1904 roku przez Anglika Johna A.
Historia radia…
Pierwszy, sprawnie działający, jednokierunkowy, ruchomy system radiowy oficjalnie
uruchomiono 7 kwietnia 1928 roku. Dwa lata później wprowadzono system
umożliwiający komunikację w dwóch kierunkach. Od tego czasu następuje gwałtowny
rozwój podobnych systemów w wielu miastach Stanów Zjednoczonych.
Już w 1865 r. 20 krajów zawiązało Międzynarodową Unię Telegraficzną, która ustanowiła
pierwsze międzynarodowe regulacje dotyczące telegrafii. W 1885 r. Berlińska
Konfederacja Telegraficzna wydała pierwsze zezwolenie na międzynarodowe połączenia
telefoniczne. 24 grudnia 1906 roku wyemitowano pierwszy program radiowy, na który
składały się: piosenka, wiersz, solo na skrzypcach i krótkie przemówienie. Stały program
zaczęto emitować w USA i Francji w 1921 roku.
W Polsce stałe audycje radiowe (z Warszawy), rozpoczęto nadawać od marca 1926 roku.
W roku 1990 zaczęło nadawać Radio Zet, pierwsze prywatne radio w Polsce.
Telewizja.
Radio miało duży wpływ na rozwój telewizji. Idea przesyłania obrazu
pojawiła się pod koniec XIX wieku. Julian Ochorowicz, polski
psycholog, tworzy teoretyczne podstawy telewizji monochromatycznej,
rozważając możliwości przekazywania obrazu złożonego z maleńkich
punkcików - koncepcja Ochorowicza opiera się na wykorzystaniu
wynalezionej wcześniej fotokomórki przez Ernesta von Siemensa.
Skonstruowana przez niego kamera przekazywała sygnał pękiem kabli
do ekranu zbudowanego z żarówek. W roku 1884 powstaje pierwsze
urządzenie tzw. tarcza Nipkowa potrafiące dokonać mechanicznooptycznej analizy i syntezy obrazu. Opracowany przez Paula Nipkowa
mechanizm działa w oparciu o wykorzystanie wynalezionej w 1875 r.
przez Ernesta von Siemensa pierwszej komórki fotoelektrycznej.
Postęp telewizji.
W 1897 roku wynaleziony zostaje przez niemieckiego fizyka Karla
Brauna pierwszy oscylator katodowy. W rozwiązaniu Brauna wirujące
tarcze Nipkowa zastępuje lampa próżniowa z promieniowaniem
katodowym, które regulowane jest przez elektromagnesy. Technologia
stworzona przez Brauna wywiera zasadniczy wpływ na rozwój
telewizji. W 1907 roku w Petersburgu skonstruowano prototyp
kineskopu, wykorzystujący możliwości oscylatora katodowego.
Zbudowany przez Borysa Rosinga kineskop wyświetlał obraz dzięki
wiązce elektronów padającej na pokryty luminoforem obraz. Było to
pierwsze urządzenie potrafiące dokonać syntezy obrazu w odbiorniku.
Rosyjski fizyk Władymir Zworykin sprzęga lampę próżniową Brauna z
opracowaną przez siebie kamerą. Rozwiązanie Brauna-Zworykina .
→
W 1923 roku Amerykanie Vladimir Zworykin i Philo T. Farnsworth otworzyli
drogę do emisji telewizyjnej. Rok później szkot John Baird przekazuje obraz na
odległość. Stworzone przez niego urządzenie elektro-mechaniczne
wykorzystuje urządzenie wynalezione przez Nipkowa. Pierwszym
transmitowanym na odległość obrazem są nieruchome zarysy przedmiotów. W
1925 roku Władymir Zworykin konstruuje pierwszy kineskop barwny, jest to
jeszcze niezbyt udane rozwiązanie. John Baird po raz pierwszy dokonuje
transmisji obrazu dynamicznego: przekazano na odległość obraz poruszającego
się człowieka. Niestety, mechaniczne ograniczenia konstrukcji urządzenia
Birda stawiają pod znakiem zapytania możliwość jego dalszego doskonalenia.
W 1928 roku w Stanach Zjednoczonych Władymir Zworykin konstruuje
urządzenie zwane ikonoskopem, który umożliwia elektroniczną analizę
obrazu.
→
W 1927 roku Wielka Brytania rozpoczęła emisję telewizji
państwowej. W Wielkiej Brytanii uruchomiona zostaje
pierwsza eksperymentalna stacja nadawcza. Wykorzystuje się
w niej technologię opracowaną przez Birda. Rozwój technologii
telewizyjnej, a w szczególności udoskonalenie kineskopu i
kamery, pozwala swobodnie transmitować obraz drogą
radiową. Stany Zjednoczone zainaugurowały stałą emisję
programów telewizyjnych w 1936 roku, w. Podobnie jak w
przypadku praktycznego zastosowania telefonu, Amerykanie
pierwsi docenili znaczenie telewizji. W 1955 w Stanach
Zjednoczonych było już 37,6 mln odbiorników telewizyjnych trzyipółkrotnie więcej, niż we wszystkich pozostałych krajach.
W tym roku w ZSRR było 823 tys. odbiorników, w Wielkiej
Brytanii - 5,4 mln, we Francji 261 tysięcy, a w Polsce - 5
tysięcy.
W głąb techniki.
Firma Bell System w USA zajmowała się opracowaniem technologii kabla
koncentrycznego, umożliwiającego przenoszenie wielkiej liczby rozmów
telefonicznych i jej pierwszy kabel współosiowy pozwolił w 1941 roku
na przenoszenie w jednym czasie dwukierunkowo kanału telewizyjnego
lub sześciuset rozmów telefonicznych. W 1948 roku Western Union
połączyła dzięki mikrofalom Nowy Jork, Filadelfię Waszyngton i
Pitsburgh siecią 21 stacji przekaźnikowych. Dzięki jej własnym
rozwiązaniom w technice mikrofalowej, stacji przekaźnikowych i kabli
koncentrycznych, w styczniu 1953 roku 75 milionów widzów w 74
miastach USA śledziło na żywo transmisję z wprowadzenia na urząd
prezydenta Dwighta Eisenhowera.
Telewizja w Polsce.
W Polsce prace nad telewizją
mechaniczno - elektroniczną rozpoczęto w 1935 roku, w dwa
lata później uruchomiono Eksperymentalną Stację
Telewizyjną w Warszawie. Doświadczalną eksploatację
telewizji monochromatycznej (czarno - białej) rozpoczęto w
1952 roku, a w 1956 roku wprowadzono ją do powszechnego
użytku. Ale na odbiór telewizji kolorowej Polacy musieli
poczekać do początku lat 70.
Może by satelita?
Pisarz Science Fiction, Arthur C. Clarke , napisał w
1945 roku o możliwości wysłania na orbitę ziemi
satelity. Wyeliminowałaby jednocześnie problem
znikania satelity z zasięgu obszaru nadawania i
odbioru transmisji sygnałów. W 1963 roku taką
geostacjonarną orbitę nad Brazylią osiągnął satelita
Syncom 2.
Telewizja satelitarna.
Erę telewizji satelitarnej rozpoczęło wystrzelenie w przestrzeń
kosmiczną
4 października 1957 r. - pierwszego sztucznego satelity o
nazwie Sputnik. Był to niewielki obiekt w kształcie kuli o
średnicy 58 cm i ważył 83 kilogramy.
Wysyłanie fal radiowych miało służyć badaniu propagacji fal
radiowych przez jonosferę. 4 stycznia 1958 roku wypadł z
orbity i spłonął, opadając na Ziemię. Operacja ta stworzyła
możliwości techniczne do rozpoczęcia prac w dziedzinie
telekomunikacji satelitarnej.
Dalszy rozwój…
Transmisja ta do indywidualnych odbiorców była przekazywana za
pomocą telewizyjnych stacji naziemnych. ok 1963 przyjmuje się za
początek powstania telekomunikacji satelitarnej. Na przełomie lat
60 i 70. transmisje satelitarne odbywały się jedynie przez satelity
telekomunikacyjne (profesjonalne), które przekazywały sygnały radiowe
i telewizyjne między ośrodkami telewizyjnymi, a później również do
urządzeń czołowych telewizji kablowej.
Pierwszy w Europie satelita telekomunikacyjny został umieszczony na
orbicie w czerwcu 1983 r .
W 1986 roku satelita ECS-1 przekazywał już na obszar całej Europy 11
programów telewizyjnych
Era internetu.
Historia Internetu zaczyna się w końcu lat sześćdziesiątych. Departament
Obrony rządu amerykańskiego rozpoczyna wtedy projekt badawczy
realizowany przez agencję ARPA mający na celu stworzenie sieci
komunikacyjnej dla celów wojskowych.
W 1967 roku odbyła się konferencja naukowa ARPA na temat
technicznych możliwości budowy rozległych sieci komputerowych o
rozproszonym zarządzaniu.
Zespół UCLA w 1968 wykonał pokaz automatycznego routingu
połączeń w sieci liczącej kilkanaście serwerów rozproszonych na tych
trzech uniwersytetach. W ten sposób w roku 1969 doszło do powstania
sieci ARPAnet. Zaledwie dwa lata później połączyła ona już piętnaście
instytucji rządowych i akademickich.
→
W roku 1979 powstał Usenet, kolejny z najważniejszych
elementów Internetu. Jego twórcami są trzej studenci - Tom
Truscott, Jim Ellis i Steve Bellovin. W Polsce Usenet
pojawił się w roku 1994. W 1982 roku ARPA wprowadziła
jako standard dla swej sieci protokół TCP/IP. Pozwoliło to
na ujednolicenie sposobu przesyłania danych w całej sieci.
W 1983 roku następuje historyczny moment - została oto
stworzona brama (gateway) pomiędzy ARPAnet a CSNET.
→
W 1990 zakończył swoją działalność ARPAnet - sieć rozrosła się
tak bardzo, że jej pierwotny fundament stał się niepotrzebny. Rok
później pojawiły się systemy WAIS (Wide Area Information
Servers) i Gopher, które pozwoliły na znaczne rozszerzenie liczby
usług internetowych.
Rok 1992 przynosi kolejny przełom - to początek funkcjonowania
World-Wide Web, stworzonej przez Tima Bernersa-Lee.
Jednocześnie liczba podłączonych do sieci komputerów
przekroczyła milion!
W 1993 roku pojawiła się przeglądarka Mosaic, służąca do
odczytywania stron World Wide Web
Z roku na rok wzrasta liczba użytkowników Internetu. Zaczyna
otwierać „okno na świat”.
Telefonia komórkowa.
W roku 1946, w St. Louis, nastąpiło połączenie sieci telefonii ruchomej ze
stałą siecią telefoniczną.
W pierwszych systemach stosowany był jeden nadajnik o dużej mocy, który
swym zasięgiem obejmował obszar o promieniu 40-50 mil.
W końcu lat czterdziestych w laboratorium Bella pojawiła się koncepcja
telefonii komórkowej. Nowe rozwiązanie pozwalało na zwiększenie
pojemności systemu poprzez podział całości obszaru na mniejsze części
zwane komórkami, które obsługiwane były przez nadajniki małej mocy.
Budowa takiej sieci od samego początku byłaby niezmiernie kosztowna,
dlatego zdecydowano się na konstrukcję systemu, dzieląc obszar na
kilka dużych komórek, które z czasem miały być dzielone na coraz to
mniejsze.
Od chwili wprowadzenia telefonii komórkowej tempo, w jakim wzrastała ich
popularność, było zaskoczeniem dla wielu ekspertów.
Główne założenia poczynione zostały do roku 1986. Widząc wielkie możliwości, jakie
niesie ze sobą technika cyfrowa, zadecydowano, że nowy standard będzie
całkowicie cyfrowy. Dawało to możliwość lepszego wykorzystania pasma
radiowego, a tak że uzyskania zdecydowanie wyższej jakości transmisji. System
cyfrowy umożliwia również realizację usług nieznanych w systemach analogowych
oraz gwarantuje swoim użytkownikom większe bezpieczeństwo.
We wrześniu 1987 roku powołano porozumienie przyszłych operatorów systemu,
którego zadaniem miał być nadzór nad standaryzacją, opracowanie zasad
taryfikacji oraz planowanie wprowadzenia usług. Ustalono wówczas termin
uruchomienia systemu na lipiec 1991 roku. Mimo że podstawowa wersja systemu nazwanego GSM była gotowa już w roku 1989, planowane wcześniej
uruchomienie systemu opóźniło się. Przyczyną był brak opracowanych na czas
testów homologacyjnych, służących do testowania elementów sieci GSM. Pierwszy
system GSM został zaprezentowany na targach TELECOM w Genewie w
październiku 1991 roku, a pierwsze komercyjne systemy uruchomiono w roku 1992.
Od tej chwili popularność systemu rośnie w oszałamiającym tempie.
Ciekawostki.
Ericsson został założony przez Larsa Magnusa Ericssona w 1876 r. jako
warsztat naprawy urządzeń telegraficznych. To właśnie Lars wymyślił
pierwszy aparat wyposażony w oddzielny, ręczny mikrofon, co dało
początek nowoczesnym telefonom. Firma Ericsson jako pierwsza na
świecie uruchomiła w 1981 r. system komórkowy NMT 450.
Założycielem firmy Nokia (1865 r.), przedsiębiorstwa przemysłu
drzewnego w połudnowo-zachodnim rejonie Finlandii, był górnik.
Firma eksploatowała młyn papierniczy nad rzeką... Nokia. Przygoda z
telefonem rozpoczęła się dla firmy 100 lat później. Najpierw nokia
produkowała jedynie sprzęt dla wojska, dopiero w latach 80. XX wieku
rozwinęła produkcję systemów i urządzeń dla sieci ruchomych.
Pierwsze telefony komórkowe, opatrzone marką Nokia, przeznaczone
dla sieci krajowej, ukazały się w roku 1981.
Firma Motorola, założona w 1928 r. przez braci Galwin, jako pierwsza
seryjnie produkowała radia do samochodów Forda, Chryslera i General
Motors już w latach 30. i 40. XX wieku. Autorstwa Motoroli jest
również przebojowa krótkofalówka walkie-talkie, która swój chrzest
bojowy przeszłą w czasie II wojny światowej. To dzięki urządzeniom
Motoroli usłyszano na Ziemi głos Neil'a Armstronga, pierwszego
człowieka na księżycu (1969).
Historia Siemensa zaczyna się w 1847 r. od utworzenia Przedsiębiorstwa
Budowy Telegrafów. Wtedy przedsiębiorstwo zatrudniało 10 osób.
Obecnie liczba jego pracowników na świecie sięga 400 tys. osób.
Siemens zapisał się w historii wynalazkiem dynam, opatentowaniem
lampy rentgenowskiej i stworzeniem metody podwodnego układania
kabli.
Opracowały:
Monika Antolak
Justyna Traczyk
Ewa Kowalczyk.
Źródło:
http://www.wiohrt.wsi.edu.pl/pt1.html
DZIĘKUJEMY ZA
POŚWIĘCONĄ
UWAGĘ 