2

3

Korzyści płynące z terapii z udziałem zwierząt • zabawa • • odprężenie, relaks • motywacja do działania, aktywizacja

„Ćwiczę bo chcę”

• poczucie bezpieczeństwa (bezpieczeństwo, brak krytyki, • • akceptacja) kontakt emocjonalny emocje = dłuższa aktywność, • większa mobilizacja wsparcie w trudnych chwilach • • Poprawa samooceny • Zmiana w sposobie postrzegania świata zwiększona koncentracja uwagi • polisensoryczne oddziaływanie na zmysły 4

Korzyści płynące z terapii z udziałem zwierząt cd… • • • • Zachęta do kontaktu Otwarcie na innych ludzi Poprawa komunikacji Resocjalizacja • • • • Pomoc osobom niepełnosprawnym Policja i wojsko Ratownictwo Medycyna • • • Redukcja stresu Osoby po zawale serca Układ krążenia - obniżenie cholesterolu we • krwi (poprzez kontakt z kotem czy psem) Doskonalenie sprawności ruchowej np. poprawa ruchomości stawów • pomoc w zaburzeniach psychicznych np. przy • leczeniu depresji obniżenie napięcia • mięśniowego • ogólna poprawa sprawności małej i dużej motoryki otwieranie się dzieci Autystycznych na otaczający je świat … itd. 5

• Znajomość zbliżona istnienia między animaloterapii placówkami nie zajmującymi dzień.

się pracą o charakterze specjalnym a zajmującymi się nią na co • Wiedza na temat terapii z udziałem zwierząt nie była zależna od wykształcenia • Wiedza ankietowanych osób była większa u osób w przedziale [21-40] niż [41-60].

• Główne źródła wiedzy: - Internet (16) - Inne.. np. książki, w pracy (14) - prasa (13) - znajomi (8) - od lekarza (1) 6

Zwierzęta uczestniczące w animaloterapii, z jakimi badani spotkali się/ słyszeli o nich

[21-30] – pies i koń (ptaki, ryby, kot) [31 -40] – pies, delfin, koń (osioł) [41-50] – koń i pies [51-60] – pies i koń

Co słyszała Pani/Pan na temat terapii z udziałem zwierząt?

Mała znajomość terapii z udziałem kota i delfina 7

• • • • • • • Mała znajomość uczestniczących w niej zwierząt (psy, konie, delfiny) moment 50% stosowania animaloterapii ponad prawidłowo (lata 70 XX w.) ok. 1/3 lata 90 XX w.

dobra znajomość celu animaloterapii (ponad ¾ osób) wspomaganie procesu rehabilitacji nie znajomość terminów „felinoterapia” – wiarygodność ok. 1/3 ankietowanych osób czy „onoterapia” mniej niż 1/3 wpływ na poszczególne choroby/schorzenia itd. Podstawowy poziom Miejsca gdzie najczęściej wg ankietowanych można przeprowadzać terapię z udziałem zwierząt wybierane były

przedszkola specjalne, integracyjne, interakcja w basenie/morzu, domach opieki społecznej, hospicja.

Mniej wybierane były

placówki więzienne, zakłady psychiatryczne, szpitale

itd.

Wiedza ankietowanych osób odnoś nie możliwych kończyn rodzajów (26), chorób, schorzeń, niepełnosprawności na które animaloterapia może oddziaływać (Autyzm (27), Porażenie depresja (24), niepełnosprawność Najmniej intelektualna (20), – choroba parkinsona (8), nowotwory (10), upośledzenie mowy (12), schizofrenia (13). Inne..

Wiedza ukazująca możliwe rodzaje chorób, schorzeń, niepełnosprawności na które animaloterapia może oddziaływać pozytywnie wg ankietowanych osób

8

Carlsberg (7/10) i ORW (6/10) , MSS (2/10) Najczęściej podawany powód na TAK:

• może działać uspakajająco na więźniów , • pozwala zredukować poziom agresji jak również pomóc w kształtowaniu odpowiednich wzorców zachowań.

• Rozwinięcie empatii i wrażliwości.

Powód na NIE:

• obawa o los zwierząt, nie wiara w poprawę zachowania skazanych.

[21-30] – 9/13

uznało

tę formę reoscjalizacji [31-40] – 5/9

uznało

tę formę resocjalizacji [41-50] – 4/5

nie uznało

tej formy resocjalizacji [51-60] – 2/3

nie uznało

tej formy resocjalizacji 9

• • • • • • Wiedza społeczeństwa ma charakter bardzo ogólny (m. in. słaba znajomość pojęć terapii, uczestniczących innych zwierząt jak np. koty czy delfiny jak również możliwych z nimi oddziaływań wspomagających poszczególne terapie).

Nikła wiedza na temat możliwości oddziaływań resocjalizacyjnych za pomocą zwierząt; brak programów resocjalizacyjnych z udziałem np. psa czy kota w zakładach penitencjarnych oraz placówkach więziennych.

Mała liczba konferencji, szkoleń, propagowania wiedzy na ten wpływu animaloterapii.

Brak większego zainteresowania w gronie specjalistów zajmujących się edukacją specjalną, wychowaniem, leczeniem, rewalidacją, psychiką człowieka (psycholodzy, pedagodzy, pedagodzy specjalni, fizjoterapeuci itd.

Mała dostępność tej formy terapii w poszczególnych placówkach tj.

przedszkola/szkoły integracyjne, specjalne, szpitale, hospicja, domy opieki społecznej, więzienia.

Brak inwestorów/finansowania np. Delfinariów.

10

wykorzystanie, rozpowszechnienie materiałów na temat animaloterapii.

zwrócenie uwagi/zachęcenie środowiska specjalistycznego z zakresu medycyny, fizjoterapii, terapii, pedagogiki oraz psychologii itd. na zwiększenie zainteresowania metodą naturalną opartą na uczestnictwie zwierząt.

11

12