Transcript Klikk HER for å laste ned.

Årsmelding 2012
Innkalling til årsmøte side 2
Rottweileren Zeb på 2 år og
Christian på 9 mnd.
Eigar: Ann-Christin Norevik
Kontonummer 3720.14.98210 - Organisasjonsnummer: 990 369 275
E-post: post@dyrebeskyttelsen-s.no - Nettstad: www.dyrebeskyttelsen-s.no
Innkalling til årsmøte søndag 17. mars 2013
På møterommet til Peppes Pizza på Handelshuset kl. 16.00
Saksliste
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Godkjenning av innkalling og saksliste
Val av møteleiar
Val av referent
Val av tellekomité
Val av medlemmar til å signere årsmøteprotokollen
Årsmelding 2012
Årsrekneskap 2012
Saker frå styret
Innkomne saker
Budsjettforslag 2013
Val
Har du saker du ønskjer å fremme til årsmøtet, er du velkomen å ta kontakt.
Styret 2012
Leiar:
• Cecilie Hegglund, Naustdal
Styremedlemmar:
•
•
•
•
•
•
•
Bettina Astor, Høyanger
Anja Sægrov, Førde
Steinar Kjøde, Førde
Kristin Solberg, Bremanger
Renate Hjortland, Bremanger
Nina Erichsen, Jølster
Ida Løken,
Varamedlemmar:
Lillian Kråkenes, Eid
Kathrine Røyseth, Naustdal
Anne Grete Nøttingnes, Jølster
Marianne Husebø, Florø
Ove Myrmel, Gaular
Ann Christin Norevik, Hafslo
• Vigdis Aven, Lavikdalen
•
•
•
•
•
3
Leiaren har ordet
Året 2012 har vore eit spennande og innhaldsrikt år for Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og
Fjordane. Vi starta det nye året med å skrive kontrakt angående leige av kontorlokale i
Førde sentrum. Vi har aldri hatt ein fast tilhaldsplass, så dette var eit etterlengta og stort
steg for oss å ta. Vi har no fått samla alt materiell, mat, div. utstyr og dokumenter på ein
plass. Det er takka vere grasrotandelen vi har anledning til å gjere nettopp dette.
Det andre store som har skjedd i 2012 er kattemottaket i Høyanger. Vi har her plass til 10
kattar. Fleire dersom nokon kan bu saman, til dømes kattemødre og deira kattungar. Ved
behov kan vi og ha hunder her. Vi prioriterer å ta inn heimlause, sjuke og eigarlause dyr. No
jobbar vi mot å få sett opp element rundt brakka slik at dyra får mulighet til å gå ut og inn
slik dei sjølv ønskar.
Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og Fjordane sine kjerneverdier er respekt, medfølelse og
toleranse. Desse står svært sentralt i plattformen vår. Våre målsettingar er å forebygge
og bekjempe dyremishandling. Spre kunnskap og skape holdningar om dyras behov og
menneskes forpliktingar. Vidare å påvise, forebygge og bekjempe uansvarlig dyrehald og
umoralsk behandling av dyr.
Vi arbeider for eit lov- og regelverk som bedre sikrar dyras velferd, og prøver å påvirke
sentrale og lokale myndigheitar til å ta større ansvar for dyrs velferd og rettighetar.
Det fins ingen offentleg hjelp for heimlause dyr, derfor rykkjer Dyrebeskyttelsen Norge ut
og reddar over 3.600 heimlause dyr kvart år. Dyra er ofte underernærte eller har akutt
behov for medisinsk hjelp. Ved at norske familier id-merkar dyra sine vil sannsynligheten
for at dei endar som heimlause reduserast. Les meir om Id-merking på side 16.
Heilt til slutt ønsker vi å rette
ein STOR TAKK til alle våre
støttespillere gjennom året.
Medlemmar, forvertar,
hjelparar, grasrotgjevarar, de
som rapporterer om dyr som
treng hjelp, de som har
adoptert dyr fra oss, de som er
aktive på facebooksida vår, de
som gir oss gaver i form av
dyrefôr, utstyr og pengar, kort
sagt ALLE som bidreg til å
halde hjula i gang.
For dyra si skuld håpar vi på eit
glimrande samarbeid med
dykk alle også i 2013, og vi
ønskjer nye støttespillarar
hjarteleg velkommen.
Cecilie
4
Inntekter
Medlemskap og testamentariske gåver
Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og Fjordane har mange trufaste støttemedlemmar, og i 2012
fekk vi mange nye. Vi vil takke alle saman for støtta, og ynskjer alle nye medlemmar
velkomen til oss!
Vi vil og nytte høve å takke hjarteleg for alle pengegåvene vi har fått i år.
Grasrotandelen
Grasrotandelen er ei ordning fra Norsk Tipping, der du som registrert spelar kan velge eit
lag eller ei foreining som du ønskjer å støtte - din Grasrotmottakar.
Les meir på siste side, eller på vår nettside.
Korleis testamentere pengar eller gje gåver
Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og Fjordane er avhengig av gåver for å kunne tale dyra si
sak. Dersom de ynskjer å testamentere pengar, kan de ta kontakt med leiaren vår, som kan
ordne med juridisk hjelp.
Skattefrådrag ved gåver mellom kr 500 og kr 12 000
Man kan nå få skattefrådrag for gåver mellom 500 og 12 000 kr. For å få dette, må du
opplyse om namn, adresse og personnummer. Vi har dessverre ikkje tid og kapasitet til å
sjekke opp i etterkant. Meir om dette kan de lese her:
http://dyrebeskyttelsen.no/publikum/donasjon.shtml
SMS-teneste
Nytheit 2013. No kan du støtte vårt arbeid ved å sende ein SMS med kodeord DNS til 2160,
Du støttar då vårt arbeid med kr 100,-
Bli støttemedlem
Du får tilsendt tidsskriftet «Dyrenes Forsvarer» fire gonger i året og du hjelper
Dyrebeskyttelsen sitt arbeid med å spreie kunnskap om dyra sine behov, praktisk hjelp til
dyr i naud og til å avdekkje brot på dyrevernslova.
• Barnemedlem: kr 150,• Ungdoms-/studentmedlem: kr 300,• Vaksenmedlem: kr 350,Du registrere deg lett på vår nettside: www.dyrebeskyttelsen-sfj.no
Kontonummeret vårt er: 3720 14 98210
NB! Hugs å alltid gje beskjed om kva beløpet gjeld:
Kontingent - Gåve - Betaling for katt/hund osv.
5
Annonsering
Facebook og nettside
På vår Facebookside og vår nettside publiserer vi dyr som treng ny heim, dyr som er funne
og dyr som er mista. Pr. dags dato har vi over 1330 personar som likar vår Facebookside.
Dei er flinke til å dele det vi publiserer med sine venner. På denne måten når vi ut til mange
personar med bodskapen vår. Dette er gratis annonsering, og mange dyr får ny heim via
dette. Vi finn ikkje ny heim til alle via denne kanalen, så vi er nødt til å kjøpe annonser i avis
i tillegg.
Avis
Rubrikkannonser
Ei av dei største utgiftspostane våre er annonsering i avis. Vi nyttar fleire av lokalavisene i
fylket når vi annonserer at dyr er funne eller treng ny heim. Dette er som sagt kostbart,
men nødvendig .
Sponsa haldningskampanje
I år har vi i tillegg laga eit par annonser som vi har sendt til lokalavisene i fylket, med
forespørsel om dei kan sette dei inn når dei har ledig plass.
Dette er annonser som vi håper kan være opplysande og haldningsendrande. Dei fleste
katteeigarane er bevisst sitt ansvar, og er gode eigarar. Det er allikevel dessverre fleire som
ikkje er det. Det er dei vi ønskte å nå med denne kampanjen.
Avisa Firda har gitt oss mange innrykk av desse annonsene, og det er vi svært takksame for.
6
Sjarmørgrisen Oreo
Små historier
- stor betydning
Oreo er ein festleg liten gris og kan få deg til å le med eit av sine triks. Glad i selskap av
andre dyr og mennesker. Likevel så skjedde det som skjer med så mange andre kjæledyr;
eigar hadde ikkje tid, anledning eller plass i livet sitt lenger. Gjennom Dyrebeskyttelsen
fekk Oreo seg ein ny heim på eit idyllisk småbruk i Gaular. Her ei helsing frå Oreo og hans
nye familie:
Hei
Oreo har det fint, og har fått mange nye venner på Hestegarden. Han har vokst
mye siste året, og har fått flotte lange tenner. Oreo liker å være der det skjer, og
gjør alt for en godbit. Han kan både “sitt” og stå på to. Han er veldig flink til å
“rydde”, og alt løsøre havner på liggeplassen hans. Han er en skikkelig samler! I
sommer bodde Oreo ute i eget hus, men nå når det er kaldt ute, har han fått plass
i kjelleren vår.
Der stortrives han sammen med en flokk marsvin.
7
Esmeralda
Ein fin sommardag i juni blei stillheta i Breim brutt
av skjærande hyl. Oppmerksame naboar fann to
bitte små kattungar under ei busk. Den eine hylte
sårt, var stille nokon sekund medan den samla
energi, og starta hylinga igjen. Den andre
kattungen var død. Naboane var i villrede, men
bestemte seg for å gå litt på avstand i håp om at
kattemor dukka opp. Spente fulgte dei med frå
kjøkkenvindauget, men ingen kattemor dukka
opp. Dei fekk henta den hylande kattungen, som
no ante håp og derfor hylte enda høgre. Dei
ante råd og skaffa melkeerstatning for
kattungar, som dei gav med ei lita sprøyte. Da
Esmeralda 3 mnd
kattungen var mett og god, kontakta dei oss,
og møtte Dyrebeskyttelsens på halvvegen,
nærare bestemt i Førde. Den vesle kattungen var
rundt halvanna veke gammal og ho fekk det royale navnet Esmeralda. Dag og natt
trengte Esmeralda mat og omsorg. Ho fekk fast tilhaldsstad i halsgropa, og blei bært rundt
som ein baby. Vi prøvde å la ulike diande kattemødre ta seg av ho, men ingen kattemødre
ville vite av ho. Da ho var 15 veker, fekk ho bli Prinsesse i sin nye heim. Ein familie frå
Høyanger som gret av glede da dei fekk ho heim til seg, og ho blir dulla med etter alle
kunstens reglar.
8
Molly
- frå lite verdt til fylkes rikaste katt
Små historier
- stor betydning
Matfar var nok langt ifrå ved sine fulle fem då han heiv kjæledyret sitt ut frå verandaen. Det
var høgt ned og farten var stor, Molly rakk ikkje ein gong å få beina under seg.
Ved sidan av ho i graset der ho landa låg det frå før av ein kattunge død. Det var ein av
hennar fire kattungar, alle døde, årsaka er ukjend. Eit par naboar fekk dette skuet med seg
og reagerte kjapt noko som berga katten. Dei henta ho til seg og ringte Dyrebeskyttelsen.
Kattemora som vi etterkvart kalla Molly hadde ein blødning rundt skaden i
bekkenregionen pluss nokre sår i ansiktet. Lenge frykta veterinærane at hofta var ute av
ledd eller brote.I såfall kunne veterinærrekninga kome på fleire tusen og vi starta dermed
ein liten kronerulling på facebook. Vi la ut bilde og historien om Molly. Reaksjonen var
overveldane og pengane strømma inn. Vi vart rørt over folk sitt engasjemang og vilje til å
bidra. Vi håpa på eit par tusen kroner. Til saman 28 000 kr trilla inn på Molly sin konto i
løpet av to døgn!! Sjølv etter at vi meldte om at vi hadde meir enn nok pengar så fortsette
folk å gje.På facebook var det utallige “delingar” og kommentarar. 155 kommentarar på
Dyrebeskyttelsen Norge si facebookside. Historia vart også nyheit i lokalavisa.
Ved første veterinærbesøk var røntgenapperatet på service derfor var det ikkje før ved
andre sjekk ein kunne avdekkje at Molly sitt problem var eit gjennomgåande brot i
bekkenet. Operasjon var ikkje naudsynt likevel. Vi kan ikkje bevise at katten vart kasta ut frå
verandaen av eigar, men der er vitne og ein skade som er forenlig med slik mishandling.
Gjerningsmannen burde vore anmeldt, men denne gongen vart dette dessverre ikkje
tilfelle.
9
Molly fekk kome til ein av våre dyktige fòrvertar. Der opplevde Molly ro, omsorg og
kjærleik. Ho kvikna til og viste seg som ei herlig pusejente. Pusejenta hadde slettes ikkje
mista trua på oss tobeinte. Til slutt fekk ho seg ny heim på ein gard i eit landleg miljø. I lag
med 2 hundar, 3 kattar og andre dyr på garden fann ho seg raskt tilrette. På grunn av
skaden går Molly no på spesialfór men ho kan tilsynelatande bevege seg normalt og
smertefritt. Lykke til vidare Molly!
Molly fekk ikkje bruk for alle dei 28 000 kronene og ho bestemte seg difor å donere dei til
alle skadde kattar hos Dyrebeskyttelsen som treng veterinærhjelp.
Her er det ikkje noko spørsmål.
Molly spanderar.
Fugl
Nest etter katt så er det truleg spørsmål relatert til fugl vi får mest henvendelser om.
Spesielt i hekketida er det mykje henvendelser og då gjerne relatert til fugleunger som er
falt ned frå reirplassen.
Måsunger er ein gjenganger men vi har og hatt henvendelser ang mange fugleslag. For
dei som husker årsmeldinga frå i or så skreiv vi ein del om problemer relatert til at
måsunger blei drepne og reirplasser raserte. Dette fekk vi Fylkesmannen til å reagere mot
og sende brev til alle fylkets kommuner.
Bildet til denne artikkelen viser ei ugle som blei påkjørt av ein bil på Jølster der vi gjorde
forsøk, utan hell, å halde i live til den greide seg sjølv.
Takk til Bjørn Angell-Jacobsen i Florø som hjelper oss i vansklige fuglespørsmål.
10
Fjøskatt
Små historier
- stor betydning
Noken kattar er født ute og vakse opp utan nærkontakt med mennesker. For desse kan
vegen fram til eit tillitsforhold med oss tobeinte vere lang og virke umulig. Andre har hatt
ein heim men har av ein eller annan grunn mista den og dermed gått utandørs over tid.
Desse er skeptiske og har kanskje gløymt evna si til stole på eit menneske.
Noken kan igjen verte familiekattar gjennom litt trening, medan andre vil helst foretrekke å
halde ein distanse. Ligge i eit mjukt fang og kose er ikkje interessant, denne katten ynskjer
å vere ute, luske og jakte. Nyter selskap av folk på ein viss avstand, men har også eit behov
for omsorg i form av mat, medisinsk hjelp og varme. Ingen familiekatt men ein perfekt
“øskatt” som har stålkontroll på gardens muse- og rottebestand.
- og «Mr. Nicefarmer»
Mannen frå Fjaler henvendte seg til Dyrebeskyttelsen i haust fordi han ynskte seg ein
øskatt på garden. Vi hadde på det
tidspunktet ein sky kattefamilie på 5
som vi hadde teke inn frå eit byggefelt
i Førde. Det vart veldig vanskeleg å
velge ut berre ein. Difor var gleda stor
då bonden let seg overtale til å ta
fleire. Den skye kattemora med sine
like skeptiske tre born fekk seg ein
heim i bondens øs. Lunt og beskytta,
landeleg fritt, alltid tilgang på mat og
selskap i kvarandre og andre dyr.
Kattar som “ingen vil ha” men som
mannen i Flekke tok fire av.
«Mr Nicefarmer» rapporterer at
kattane trivst utmerket, og sjølv synes han det er førnøyeleg å ha dei der. Siste nytt er at
kattefamilien har oppgradert statusen slik at dei i tillegg til å vere øskattar, no også er
låvekattar. Det skjedde då ein av hestane sparka opp døra slik at låven var tilgjengeleg. Det
spekulerast no i om dyra seg imellom har ein hemmeleg avtale; kattane leverer luksushøy
til hesten mot at dei får danse på låven.
Fjalerbonden vart populært på facebook. Her er nokre av mange kommentarar:
«For ein helt» - «Sånne ting redder helgen min» - «Fantastisk bra, blei skikkelig rørt»
«Dette var ei veldig god løysing....takk til mannen med det store hjertet»
«Elsker solskinnshistorier» - «Både kattane og bonden er heldige»
11
Herman
Då dei tilsette på Sogneord Hotel på Hermansverk skulle til og frå jobb, såg dei
innimellom ein liten kattunge som gøymde seg under bilane utanfor hotellet.
Først trudde dei han budde i nærleiken, men når dei såg han fleire gonger i søppelet, byrja
dei å ane uråd.
Dei tok han inn på hotellet. Der fekk han førsteklasses oppvarting og spesiallaga mat frå
hotellkjøkkenet – kun til denne firbeinte gjesten.
Heilt etter boka tok dei bilde av kattungen, og la han ut på heimesida deira, samt facebook.
Dei hadde også annonse i lokalavisa, og spurde både gjestar og naboar om dei kjende
katten.
Ingen meldte sitt eigarskap ovanfor kattungen, så dei tilsette på hotellet kontakta
Dyrebeskyttelsen. Vi reiste inn og henta han samme dag. Noko skeptisk, men snill og
kjælen katt som satte i gong male-maskineriet med det same han følte seg trygg i
armkroken.
Han hadde ein skade på halen, haletuppen var hår- og hudlaus og det var berre ein
rotten beinstubb som stakk ut. Hos veterinær fekk han amputert bort nesten 10 centimeter
av halen, og han fekk antibiotikabehandling for å unngå ytterlegare infeksjon. Han gjekk
og på smertelindring første tida etter operasjonen. Med lyseblå bandasje på haletuppen
vandra han dei første vekene hos forvert.
Den unge hannkatten frå Hermansverk fekk navnet Herman, og viste seg å være ein
storsjarmør. Ikkje berre sjarmerte han seg inn på hotellet og hos forverten.
Gromguten sjarmerte óg veterinæren i senk, og etter sitt tredje veterinærbesøk fekk han
bli med veterinæren heim, og dermed fekk Herman Drømmeheimen :-)
12
Kaniner
Små historier
- stor betydning
Som kjent formerer kaniner seg veldig fort.
Det fekk vi erfare i sommar. To kaniner blei slept fri og fraflytta.
Vi fikk tips om det, og etter nokre dagar med intensiv "jakt" fekk vi endeleg fanga dei. Dei
hadde nytta tida på frifot godt, dei hadde bl.a gravd seg inn i ei innhegning der det gjekk
ein hannkanin.
Vi frykta at det fort kunne bli fleire, sidan begge vi hadde fanga var hokaniner. Ganske
riktig. Med få timers mellomrom fekk dei kvart sitt kull! Den eine fekk 9 unger, den andre
fekk 7.
Plutselig hadde vi no 18 kaniner! Med såpass store kull blei vanskeleg for desse to unge
kaninene.Vi måtte til med flaskemating fleire gonger i døgnet.
Ungane vart fort større, så då vi måtte bygge større bur.
Så kom tida for å dele dei etter kjønn og enda fleire bur måtte til.
Vi bygde nokre, og fekk låne nokre av andre. Mykje tid og ressurser gjekk med denne
sommaren, pga ein kanineigars tankeløyse.
Vi rettar ein stor takk til dei som sa ifra til oss. Tenk på kva som ville ha skjedd om dei ikkje
blei fanga inn i tide og fortsatte å formere seg ute.....
13
Sandra
I september fekk vi ei melding om ein kattunge som var observert i ei steinur i Sandvika,
Svelgen. Vi reiste ut, og etter litt lokking kom katten fram frå ura. Den viste seg å vere
veldig tillitsfull, tydeleg ein eigd katt. Ho fekk navnet Sandra, etter plassen ho blei funne.
Etter ei rundspørring utan å finne eigar, frykta vi at dette var eit nytt tilfelle av dumping.
Sandra halta kraftig på den eine bakfoten, men ho var veldig aktiv.
Vi tok turen til veterinæren i Florø for å undersøkje helsetilstanden. Der blei det teke fleire
røntgenbilete. Det viste seg at lårbeinet var knekt rett av og låg over kvarandre. Mistanken
om dumping blei forsterka, det skal eindel kraft til for å få den skaden.
Røntgenbilda blei oversendt til Førde med spørsmål om mulig operasjon. Det å sette inn
naglar på ein liten kattunge ville bli svært vanskeleg. Ho var berre 6 veker gamal. I tillegg
hadde brotet alt begynt å stabilisere seg, så det beste for vesle Sandra ville vere å la brotet
fortsette å lege seg sjøl. Ho ville få ein kortere bakfot og bli litt halt. Sandra let seg ikkje
hemme av skaden. Ho var høgt og lågt, leika med dei to andre kattane i huset og terga litt
på hundane. Men når det var tid for å sove kom ho klatrande, for då var det berre halsgropa
som var god nok. Vi prøvde å lage mjuke, gode soveplasser, men det hjalp ikkje. Så når ho
skulle sove var det berre å sitte i ro.
Etter nokre veker fekk ho ein trygg og god heim i Førde.
Vi ønsker dei lykke til i åra framover!
14
Vanja
Små historier
- stor betydning
Frå Vadheim fekk vi inn ei sliten og pjusk kattefrøken.
Ho var berre ”skinn og bein”, og berre sov og spiste dei første vekene. Ho freste om vi kom
for brått på, men ho var svak til å flytte på seg.
Ho fekk kvile så lenge ho hadde behovet, og det var lenge. Ekstra næringsrik mat, kvile,
ormekurar og mykje trøst hjalp ho ”tilbake”, og i slutten av november meinte veterinærane
at ho klar for kastrering og pelsstell.
Veterinærane vart paffe da dei hadde bedøvd ho og opna ho for kastrering. Eggstokkar,
livmor, tarmar og diverse andre indre organar var lite og mangelfullt utvikla. Dyrlegane
meinte at ho må ha vore kraftig underernært heile tida frå ho var kattunge, og at ho har
levd heile sitt ca 2 år unge liv på randen av å svelte i hjel. Dermed har ikkje organa fått
næring til å utvikle seg normalt. Veterinærane børsta og ut alle flokane, men pelsen var
fortsatt matt og livløs. Vanja trengte fortsatt ro og kvile for å bli sterkare, og dyrlegane
anbefalte at vi beholdt ho til vi såg kva veg det gjekk. Gjett om vi blei glade da vi etter
nokre veker merka tendensar til at Vanja kjeda seg. Da forstod vi at faren var over, og at ho
begynte å bli klar for ein roleg heim.
Eit sambuarpar frå Høyanger blei hennar nye familie, og heldige Vanja blir behandla som
deira baby.
15
Mixi
Tidlig i vår fekk vi inn ei lita, fin blandingstispe på 4 månader. Ho var redd, spinkel og
skvetten, eit sørgjeleg resultat av ein dårleg start på livet.
I løpet av sine få levemånader hadde ho allereide hatt 3 ulike eigere, der minst ein av dei
behandla ho dårleg. Ho var nervøs og viste tegn til å angripe oss.
På grunn av rasesamansetjinga visste vi at vi hadde dårleg tid på oss om vi skulle greie å
snu utviklinga hennar til noko positivt. Husky og Rottweiler er store rasar og ikkje å spøke
med om dei kjem i feil hender.
Først fekk ho ei veke hos forvert, ein snill, trygg og roleg kar med kunnskap og hundetekke
heilt utanom det vanlege. Denne veka var Gull verdt for den vesle Mixi. Omsorg, tolmod og
forsiktig tilnærming samt roleg sosial trening var det som skulle til for å knekke Mixi’s kode.
Ho vart som forvandla på berre nokre dagar.
Så kom vi kontakt med ei dyktig dame som har hund som både utdanning og største
interesse. Ho henta Mixi heim til seg, og der blei ho :-)
Ho har jobba konsentrert og målretta for å berge hennar mentale helse, og ho har plukka
av det eine adferdsproblemet etter det andre, i akkurat riktig tempo.
I dag framstår Mixi som ei stor, sunn og flott tispe. Treng vi nevne kor glade vi er?
16
ID merking - hvorfor det?
ID-merking
Hanne H Kristensen, dyrlege Flora dyreklinikk:
Mikrochip-merking har fått stor utbredelse de siste tiårene. Den lille elektroniske brikken
injiseres under huden på dyret. Id-merking med mikrochip er ikke smertefull og kan
sammenlignes med å få en vaksine.
Mikrochipen er programmert med et nummer som vil følge dyret resten av livet.
For å avlese id-nummeret fra en mikrochip trengs en skanner.
Fordelen med mikrochipmerking er først og fremst at det er en varig og sikker
merkingsmetode som ikke påfører dyret smerte, og som derfor kan benyttes allerede på
valpe/kattungestadiet. En annen fordel er at det er umulig å forfalske.
ID-merking knytter dyret ditt til deg. Det er til uvurderlig hjelp for dyrleger,
dyrevernsorganisasjoner og andre hjelpere av dyr. Ved dyreklinikken har vi tilfeller nesten
hver eneste uke der vi får inn katter som enten er forvillet eller skadet, og der vi trenger å
finne eierne raskt. Uten ID-merking er dette svært vanskelig. Går det for lang tid er den
eneste muligheten å finne nye hjem til forvillede katter. For dyr som er så skadet at de
trenger mer omfattende dyrlegehjelp blir ofte alternativet avliving dersom en ikke kan få
tak i en eier i løpet av rimelig tid. Alle skadete dyr får selvsagt øyeblikkelig hjelp – uansett
om eier er kjent eller ikke. Men dyr som ikke er ID-merket gir altså svært mye ekstraarbeid
og tar opp sårt tiltreng plass hos fôrverter og på dyreklinikkene.
For den som er så uheldig å f.eks kjøre på en katt er det også fortvilende å ikke kunne finne
eier og gi beskjed om dette. Mange katte-eiere får heller aldri vite hva som har skjedd med
sitt savnede kjæledyr. Det er gratis å få sjekket om et dyr er ID merket dersom en kommer i
klinikkens åpningstid.
Ulempen med mikrochip er at den ikke synes, så ingen kan se om dyret har eier eller ikke.
For å finne ut det, må dyret forflyttes til nærmeste skanner, men utbredelsen av skannere
øker. Dyrleger, politi, Falken og etter hvert mange andre har tilgang til skannere. Metoden
er ikke feilfri. Det har forekommet at mikrochip "vandrer" i underhudsvevet og at enkelte
har sviktet teknisk, men dette er sjelden.
Det norske katteholdet innebærer et fritt og godt liv for kattene våre. Det stiller også krav
til den ansvarlige katte-eier. Ved å ID merke katten din sikrer du ikke bare hjelp til katten
din, men sørger også for at den ikke belaster andre unødig i situasjoner der den trenger
hjelp – og ikke minst at du blir kontaktet slik at den får den hjelpen den trenger.
Ved Flora dyreklinikk har vi hatt en svært positiv utvikling de siste årene når det gjelder IDmerking av katt. De aller fleste nye katte-eiere velger å få sin katt ID-merket og vaksinert
samtidig med kastreringen. De fleste dyreklinikker har en pakkepris på ID merking dersom
den gjøres samtidig med fks vaksinering eller kastrering.
Vær en ansvarlig katte-eier – ID merk katten din!
17
Kven er Oseana?
Mange hadde møtt opp på Osen gard denne sommardagen for å nyte gardskafe og
kunstutstilling. Dette var ikkje tilfelle for den grå spede pusejenta som sprang desperat
mellom alle gjestane. Kanskje det var lukta av nysteikte svelekaker som hadde reist med
vinden og lokka ho hit? Måten ho slukte ei etterlengta svelekake fortalde sitt.
Turen gjekk vidare til
det rosa rommet i
Dyrebeskyttelsen sitt
då nye kattemottak i
Høyanger. Ho fekk
navnet Oseana, nyte
mat og kvile. Med
mett mage viste ho
seg som kosete og
hengiven katt.
Kastrert var ho også.
Flott, då var ho iallefall
ikkje heimlaus og
hadde garantert ein
eigar som brydde seg
tenkte vi. Annonse
med bilde i avis,
Oseana kviler ut hos Dyrebeskyttelsen.
etterlysing på
facebook og
heimside. I dette tilfelle tok vi til og med ei ringerunde til fleire veterinærar i omegn i håp
om at dei kunne gje oss ein ledetråd. Ingen eigar meldte seg og Oseane var dermed ein av
dei mange heimlause. Tenk om ho hadde vore ID- merka.
Oseana si historie er ikkje unik. Mange av “våre” kattar er eigentleg ikkje heimlause men dei
blir det fordi dei går seg vekk og aldri finn heim att. Hadde alle eigde kattar vore ID- merka
så hadde vi i dyrebeskyttelsen hatt ein mykje enklare “jobb” og mange fleire
gjenforeiningar kunne vore mulig. Skuffande få har ID-chip, og dei fleste er heller ikkje
kastrert. Men vi veit at dei har hatt god kontakt med mennesker tidlegare i måten dei viser
oss tillit på.
Takke vere bildeannonser og ikkje minst facebook er det likvel noken som får katten sin
heim att. Alle kattar som vert omplassert gjennom Dyrebeskyttelsen får ID-chip og når vi mottek
ein bortkomen hund eller katt, sjekkar vi alltid dette. Det gjeld også ved funn av døde
kattar uansett årsak.
18
ROTTWEILER
Hunderase:
Rottweiler
Skrekkhistoriar om ville rottweilere som skambit
menneske, hundar og andre dyr har florert i pressa og vore med på å gje
rasen eit dårleg rykte. Men er ein rottweiler godt oppdregen og positivt stimulert så vert
hunden vanlegvis snill, omgjengelig og ein super familiehund.
Ein rottweiler er til deg som...
• Helst har hatt hund før og veit kva som trengst av tid og oppmerksomheit for å gjere
den lydig. Er det din første rottweiler bør du velge ei tispe.
• Er konsekvent i oppdragelsen og tar leiarrollen.
• Har god plass, tid til mosjon og kanskje interesse for å vere med i eit fellesskap som f.eks.
Norsk Rottweilerklubb under Norsk Kennel Klubb.
Men ikkje til deg som...
• Vil ha ein hund for å imponere naboen og halde uvedkomande vekke.
• Synes at rottweilerkvalpar er søte, men ikkje kjenner hundens eigenskaper.
• Trur at to lufteturer om dagen er nok og ellers lar den greie seg sjølv.
ZEB
Zeb på 3 år har fulgt sønnen vår
Christian siden fødselen og de er
verdens beste venner. Vi har alltid
latt han få bli kjent, kose og vise
hengivenhet for vår sønn under
oppsyn, dette er viktig for at flokken
Zeb 4 år og Christian 2 og et halvt år
til Zeb skal føles komplett for hunden
og at alle som skal være inkludert er
det. Mange hundeeiere vil ikke la
hunden bli kjent med det nye
tilskuddet i familien, men dette kan i
noen tilfeller virke mot sin hensikt.
Hunden blir sjalu og føler seg
tilsidesatt. Inkludering av de
firbeinte, uansett rase er svært viktig.
Rottweileren er en mentalt sterk rase med et ekstremt instinkt for beskyttelse, den er trygg
og tålmodig ved rett oppdragelse. Vi kunne ikke bedt om en bedre familiehund og kan ikke
se for oss at vi skal ha en annen rase igjen, Zeb er utrolig hengiven til familien sin og viser
det mer enn gjerne, det ville vi i Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og Fjordane vise til dere
lesere.
Ann-Christin Norevik, eier
19
Katt og trafikk
Kva tal katteliv som går tapt i trafikken er uvisst men at talet er høgt er vi sikre på. Fleire
som har henvendt seg til Dyrebeskyttelsen for å få katt har fått avslag grunna
trafikkforhold. Noken synes kanskje vi er for strenge. Men skal vi omplasssere ein katt nær
ei 80-sone veg, sit vi ikkje att med noko god kjensle. Kattane er ulike og nokon kan vere
dyktige på å takle trafikk men dette veit vi ofte lite om på førehand. Om ein har katt og bur
utsett til, kan ein merke katten med reflekshalsband i tillegg til å halde den inne om natta,
då det statistisk sett skjer flest påkøyrsler.
I følge vegtrafikkloven har sjåføren eit særskilt ansvar for å sjekke skadeomfanget og yte
den hjelp som er naudsynt i tilfelle påkøyrsel. Den generelle hjelpeplikta i dyrevernlova
gjeld også her og pålegg føraren det same ansvaret. Skulle du vere så uheldig å skade ein
katt i trafikken så er det beste du kan gjere å bringe pus til veterinær for helsesjekk og/eller
lesing av ID-chip. Utanom opningstida lyt ein ringe til vakthavende veterinær i aktuelle
området. Om katten er eigarlaus skal ikkje vedkomande som leverer katten belastast
økonomisk.
Om dyret allereie er dødt skal det i utgangspunktet handterast i følge avfallsbestemmelsen
og kommunen skal kontaktes. Kommune har diverre ingen rutine på sjekk av ID- chip, så
det aller beste er å sørgje for at dette vert gjort. Mattilsynet, veterinær, Dyrebeskyttelsen
og nokon stader politiet, har ein ein scanner for avlesing av ID-chip. Om ein lyt flytte på
dyret så ikkje legg det ute av syne! Gje noken andre sjansen til å gjere noko og ikkje minst
eigaren muligheit til å finne att katten sin. Om dyret er dødt betyr det ikkje at det er utan
verdi.
Det aller minste ein kan gjere er å varsle per tlf. Ta gjerne kontakt med Dyrebeskyttelsen sin
vaktlf for råd og veiledning. Bry deg og pus med eigar vil vere deg evig takknemleg.
Utandørs kattehus
Gje katten ly medan du er vekkreist
eller for kattar som ikkje vågar seg inn.
Kattehuset på bildet er heimelaga og
kan vere ein idè til andre som ynskjer å
gjere det same.
Huset er laga av vatnbestandig
kryssfiner.Det er isolert med isopor.
Vindauget er ei plastikkplate, dei fleste
kattar likar utsikt. Taket er hengsla, slik
at ein kan få gjort reint og lagt inn
tepper og mat. Her kjem ikkje skjor og
kråke til.
20
Barne- og ungdomsaktiviteter.
Barn og ungdom
Det meste av vårt arbeide gjennom året er prega av
hasteoppdrag, kall det gjerne "brannslukking". Då er det lett for at det
forebyggande og det langsiktige arbeidet kjem litt i bakevja. Det å få engasjert barn og
unge er aktiviteta som kan definerast som langsiktig arbeide då disse unge ein dag vil bli
større og via sin aktivitet hos oss ha seg danna seg gode holdninger til dyr samt at nokon
av disse ein gong kansje vil vere blant våre mest aktive støttespelera. Vi har hatt litt
aktiviteter for barn og unge dette året og nevner i den samanheng følgande:
Kjæledyr og foring av fugl.
Fleire barn og unge har vore samla på Myrmel Dyrepensjonat der det har blitt gitt
informasjon om kattehald, hundehald samt foring av villfugl. Her blei det gitt praktiske
råde samt opplæring i korleis dei kunne veilede andre som har kjæledyr. Det vart og
anledning til å besøke katter og hunder i dyrepensjonatet, turgåing med hunder samt
besøk på ein foringsplass for villfugl der det blei gitt praktiske råd om fortyper, foringsmåte
samt råd om egna plass til foring av fugl.
21
Dyrene i skogen.
Ein finn dag i mars var vi ein heil gjeng ute i skogen for å starte arbeidet med å skaffe til
veie tømmer som vi skulle lage Dyremottak av. Dei unge hjalp til med rydding av kvist og
greiner frå felte tre. Samstundes blei det informert om ville dyr i skogen med hovedvekt på
hjorteviltet.
Viltband.
Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og ordane har i mange år vore engasjert i dei
dyrevernmessige problemene med påkjørsle av dyr. I 2012 har vi fleire stader i fylket delt
ut viltband til trafikanter, totalt 1000 band. Viltbandet bruker ein om uhellet er ute, det
fortel kva ein skal gjere, kor ein skal varsle og at bandet viser kor eventuelt
ettersøkspersonell skal starte søke etter skadde dyr. Nokre av våre ungdommer delte seg i
2 grupper og hadde utdeling av viltband i Førde og i Høyanger der dei avslutta med å gå
på kafe og spise pizza.
Arbeidet med dyremottaket.
I forbindelse med etablering av eit dyremottak var det behov for litt skogrydding o.l. Her
hadde vi med nokre barn og unge som deltok flittig.
Nokre av disse har og hjelpt til med stell av dyr, reinhald og rydding i det ferdige mottaket.
Sjå fleire bilder på vår nettside www.dyrebeskyttelsen-s.no
22
Dyremottaket i Høyanger
Dyremottak
Alle lokalforeiningar i Dyrebeskyttelsen har behov for ein stad å
plassere dyr for kortare og lengre tidsrom. Slik har det og vore for Dyrebeskyttelsen Norge
Sogn og Fjordane heilt sidan oppstarten for over 20 år sidan.
Ofte trengs det snarlige tiltak med ein midlertidig stad, omsorg og medisinsk hjelp. Vi har
uvurderleg hjelp av våre forvertar rundt omkring i fylket, i tillegg stiller vi sjølv våre heimar
til disposisjon til trengande dyr. Likevel er ikkje dette nok til å dekkje det eksisterande
behovet.
Det å kunne få ein eigen stad for akuttmottak har vore på vår ønskeliste heilt sidan
oppstarten. For å kunne få til ei slik løysing, krevs det god nok økonomi, ein plass til sjølve
mottaket, og personar som kan ta seg av det daglige stell.
2012 vart det året vi vedtok å realisere denne draumen. Planen var å byggje om ein
gammal låve, men undervegs i planlegginga fann vi ei heilt anna løysing på finn.no. Det
var ei stor, ombygd brakke som hadde vore nytta til dyrepensjonat, og var ferdig innreia til
dette føremål. Dyrepensjonatet var og godkjendt av Mattilsynet der det kom frå.
Vi vedtok kjapt å endre på planane, og gå for denne løysinga. Det baud sjølvsagt på ein del
utfordringar, spesielt sidan brakka vog heile 5 tonn, og måtte hentast i Drammensområdet.
Både vekt, breidde og transportdistanse gjorde det naudsynt med spesialtransport. 22. mai
2012 ankom transporten til Høyanger.
23
Brakka måtte midlertidig parkerast i påvente av ferdigstiling av tomta. Først litt
skogrydding - mykje godt dugnadsarbeid vart lagt ned av både vaksne og unge.
Anleggsmaskinar måtte på plass, og nokre dagar seinare var tomta klar, og brakka vart
løfta på plass av ein enorm hjullastar. Vidare var snikkar, rørleggar og elektrikar i aktivitet
for å få klargjort brakka. Mange arbeidstimar, ein kostbar affære.
Allereide i løpet av juni månad var dei første dyra på plass i dyremottaket. I første omgang
er det lagt til rette for katt, men vi kan og ta imot hund, kaninar og andre smådyr.
Dyremottaket har 10 romløysingar i ulike størrelsar, og dermed kapasitet til å ta inn
minimum 10 dyr, avhengig av størrelse og dyreslag.
No gjenstår det å byggje luftegardar, noko som står på programmet for 2013, dersom
økonomien vidare tillèt det. Vi har i heile prosjektperioden hatt gåande ei kronerulling.
Dette, i lag med andre pengegåver som har komt inn, har gjort investeringane og arbeidet
mulig.
Vi nyttar dette høvet til å takke alle som har bidratt så langt. Vi har fortsatt behov for
økonomisk støtte for å komme i mål og for vidare drift.
Kronerullinga er fortsatt open, kontonummer 3720.15.61788.
Utstyr som klatrestativ, kattesenger, tepper og katteleiker er forbruksvare, og vil heile tida
vere behov for. Vidare er ei hjelpande hand og dugnadsand alltid velkommen.
I perioden dyremottaket har vore aktivt i bruk i 2012, utgjer det ca 1200 overnattingsdøgn,
som igjen har bidrege til at vi har kunne hjelpe fleire dyr på ein god måte. Vi håpar at
dyremottaket vil bidra positivt i vår aktivitet i mange år framover.
Sjå fleire bilder på vår nettside www.dyrebeskyttelsen-s.no
24
Omplassering av dyr.
Omplassering
For oss dyrevenar er det å ha kontakt med dyr ein enorm
rikdom i livet, og ekstra privilegerte er nok vi som har anledning til å ha eitt
eller fleire kjæledyr i heimen vår. Selskapet dei gir er uvurdeleg for menneske i alle aldre, vi
får rett og slett ein nær ven i eit kjæledyr. Det seiast at å ha kjæledyr er positivt for både
den mentale og fysiske helsa vår – til dømes kan det å ha ein katt på fanget senke
blodtrykket og auke mengda av lykkehormonet endorfin. At dyr er bra for oss, herskar det
med andre ord liten tvil om. Men det er vel så viktig å huske på at nytteverdien må gå
begge vegar. Dyra er totalt avhengige av oss og vår omsorg for dei. Det er vår plikt som
dyreeigere å ta ansvar for at dei firbeinte har det godt på alle måtar, til ein kvar tid – og i
alle våre og deira livsfasar.
Det å skaffe seg kjæledyr er for dei fleste ei grundig gjennomtenkt avgjersle. Ein bør på
førehand ha tenkt igjennom alle situasjonar som kan oppstå, og tenke så langsiktig som
råd er gjennom heile dyrets antatte levetid. Ingen kan forutsjå framtida, men vi kan til ein
viss grad førespegle om det er mogleg å behalde dyret dersom det skulle oppstå
uforutsette situasjonar.
For mange er eit kjæledyr som eit fullverdig familiemedlem, der det er naturlig at dyret
følgjer familien gjennom tykt og tynt. Dessverre kjem ikkje dette like naturleg hos alle. Det
er heller ikkje alle situasjonar som er foreinlege med å ha dyr. Da gjeld det å ha ein plan B.
Ero. 9 månader gammal Shæfergutt, har fått ny god heim i Bergen.
25
Dyrebeskyttelsen får ofte telefonar frå fortvilte menneske som ikkje lenger kan ha
kjæledyret sitt. Årsakene er oftast jobbskifte, familieauke, skilsmisse, flytting eller generell
tidsmangel. Her bør eigar først vurdere om dette er gode nok grunnar til å skiljast frå ein
ven, eller om det fins ei løysing som inneber å behalde Pus og Passopp. Om dette er
umogleg, bør eigar legge ned ein betydeleg innsats for å finne ein god ny heim til
kjæledyret sitt. I den samanheng har vi nokre tips; Spør øvrige familie og venar. Bruk
bildeannonsar i lokalavisa og internett.
Vær selektiv med hensyn til kven som får overta dyret, den første som tek kontakt er ikkje
alltid den beste. Kastrer, ID-merk og vaksiner katten før omplassering – om det ikkje
allereie er gjort. Nokre dyreslag, spesielt kattar og kaninar har lav samfunnsverdi, så ein bør
ikkje underbyggje dette ved å gje dyra bort gratis. Skriv kontrakt, ta betaling, og følg opp i
ettertid.
Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og Fjordane har hovudfokus på eigar- og heimlause dyr, der
vi jobbar kontinuerleg med førebyggande og hjelpande tiltak. Kvart enkelt dyr vi tek inn,
viast ein lang og krevjande prosess for at dei skal sikrast ei god framtid.
Når vi får henvendingar som gjeld omplassering av eigde dyr, må vi dessverre ofte seie nei,
men det hender at vi kan hjelpe. Vi prioriterar først og fremst å hjelpe ved alvorleg sjukdom
eller dødsfall. Elles blir det til einkvar tid ei vurdering på grunnlag av kor mange dyr vi har
inne, samt vår kapasitet av både menneskelege og økonomiske ressursar. Fordi det ligg
svært mykje arbeid i å omplassere dyr, og vi har utgiftar i forbindelse med dette, må vi ta
eit gebyr når vi inngår avtalar om omplassering av eigde dyr.
I 2012 omplasserte vi om lag 100 dyr. Av desse er det 18 hundar, 5 kaninar og ein minigris.
Resten er kattar. Ca. 20 % av desse dyra var eigde. Elles var alle definert som eigar- og
heimlause. Korleis så mange opphavleg eigde dyr kan bli eigar- og heimlause, er for oss ei
gåte. Vi meinar likevel å ha noko av løysinga på denne gåta, (og det kan ikkje seiast for ofte)
– om alle kastrerar kattar av begge kjønn, samt ID-merkar alle husdyr, vil talet på eigar- og
heimlause dyr gå betydeleg ned.
26
Hjort
Vi meiner...
Jaktstart vart flytta fram, frå tidligare 10. september til no frå 1.
september. Vi meiner at dette må vere eit brot på ynglefredningsprinsippet der avkommet skal få
tilstrekkeleg tid på seg før jaktstart til å bli mest mulig i stand til å greie seg dersom mordyret
skulle bli skutt.
27
Sogn og Fjordane er det fylket i landet der det skytes mest hjort, ca 11000 hjort årleg. Hjortejakt er krevande og kvar enkelt jegar har eit stort ansvar på sine skuldre. Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og Fjordane har heilt sia oppstarten vore engasjert i
hjortejakt med krav om beire kompetanse og økt etisk standard. Kvart år får vi
urovekkande meldingar om uansvarleg jakt der uansvarlege jegera her vore i aktivitet. No
er det ikkje berre jakta og jegera vi set søkelys på men og myndighetenes rolle som
ansvarlege for lover og foreskrifter. Dessverre må vi seie at 2012 medførte ytterlegare
svekka vern for hjorten og då spesielt for hjortekalven. Jaktstart vart flytta fram, frå
tidligare 10. september til no frå 1. september. Vi meiner at dette må vere eit brot på
ynglefredningsprinsippet der avkommet skal få tilstrekkeleg tid på seg før jaktstart til å bli
mest mulig i stand til å greie seg dersom mordyret skulle bli skutt. Denne framskundinga på 10 dagar betyr veldig mykje for ein kalv. Sjølv med den tidligare
jaktstarten frå 10 september ville kalver som mista mordyret ha begrensa mulighet til å
greie seg. No med 10 dagers framskunding er sjangsen etter vår meining nærmast lik null.
Dette har vi gjort henvendelse til Direktoratet for Naturforvaltning om, i god tid før
innføringa av den nye jaktstarten. Vi har og bedt Dyrebeskyttelsen Norge sentralt ta dette
opp i dei fora det måtte passe.
Den nye jaktstarten skal vere ein prøveordning på 5 år men vi frykter at dette er starten på
ein permanent jaktstart 1. september. Her i Sogn og ordane har jakttida på hjort blitt
utvida med 1 månad på dei siste 2 årene, det er etter vår meining ikkje nødvendig og det
er uetisk. Det er med beklagelse vi ser at Norsk Jeger og Fiskerforbund igjen er aktive med og få
utvida den generelle jakta til også å gjelde enkelte dagar i jule -og nyttårstida samt i påska.
Norge har i lang, lang tid hatt eit generelt forbud mot jakt i denne tida og det er dei einaste
dagane i løpet av året at alt vilt er freda. Dette har NJFF prøvd på før så vi får håpe at
myndighetene har såpass bein i nasa at dei ikkje lar seg villede.
Det er lett å gløyme at det er langt fleire her i landet som set pris på å sjå ville dyr i sitt
naturlege miljø enn dei som representerer jegerinteressane. Alle ville dyr er egentleg eit
allemannseige men myndighetene har bestemt at bestandsoverskuddet skal tilfalle
grunneigarane.
Kalver født seint i kalvingsperioden vil vere små og kolla vi ofte skjule kalven når ho er å
beiter. Det kan lett medføra at jegaren ikkje ser at kolla har kalv med seg og resultatet blir
ein kalv som ligger igjen og som vil sulte i hjel eller blir drept av rovdyr og fugl. Enkelte jaktfelt meiner som oss at denne tidlige jaktstarten er uheldig og har tatt det standpunkt
at jaktstart blir som før 10 september. Dyrebeskyttelsen vil få understreke at det er vedtak som er
prisverdig og som alle jaktfelt burde følge. Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og Fjordane, Postboks 626 - 6804 FØRDE
Kontonummer 3720.14.98210 - Organisasjonsnummer: 990 369 275
E-post: [email protected] - Nettstad: www.dyrebeskyttelsen-sfj.no
28
Kjæledyr: Angelina. Rase: Fransk mastiff. Eigar: Jan Frank Bøe.
Kvifor har du kjæledyr?
Mest for kosen. Eg har ein hund til, pluss kattar, høner, ender og gjæser.
Kor gammal er Angelina?
Ho vart to år 1. juledag. Eg kallar henne berre Angie.
Kvifor valde du denne rasen?
Eg vart fasinert av typen ein gong eg passa ein unghund.
Korleis vil du skildra Angie?
Eg her berre godt å seia. Ho er kjælen og uproblematisk å ha i hus. Ho går fint saman med
folk, kattar og høner. Barnebarnet vårt rir på henne. Angie er såkalla omplasseringshund.
Eg overtok henne frå Dyrebeskyttelsen i Førde då ho var eitt år. Franske mastiffar er
kraftige hundar. Dei vart opphavleg nytta til å gjæta krøter. I nyare tid er rasen nytta som
vakthund, men også til jakt og kamp.
Kor mykje mat treng ho?
Ho et alt, men mest tørrfôr. Hundar av denne rasen et om lag like mykje som rottweilerar,
som eg har hatt før.
Går det mykje tid til stell?
Det er viktig å halda den
innvendige sida av øyro
reine og tørre. Elles kostar
eg henne og steller
klørne. Labbane er like
store som nevane mine og
har kraftige klør. Ho kan
lett klora nokon, sjølv om
det ikkje er meininga.
Vert du stundom lei henne?
Eg kan ikkje seia det. Det
verste er at ho slevar
mykje når ho et. Ho likar
seg i bilen, men når eg er i
butikken, bryt ho seg ofte
gjennom stengsla. Då sit
ho i framsetet når eg
kjem.
Kva er det beste med Angie?
Dei beste stundene er når
me ligg saman på sofaen.
Då legg ho hovudet i
armkroken min og snorkar
høgt.
Åsmund Soldal
Frå Hordaland Folkeblad. Innlegget er redigert
29
Hei..
Katten vår Spitz forsvant frå heimen vår på
Takkebrev
Viebøen i slutten av mai 2012. Vi leita og leita, men
fann han ikkje. Etter nokre få dagar kontakta vi dyrebeskyttelsen v/Ove Myrmel.
Han fekk eit bilde av Spitz som han la ut på heimesidene deira ilag med
informasjon om katten og kor han høyrde heime. Vi hang opp plakater og vi
etterlyste han i Firda, men ingen hadde sett katten vår. Det er tydeleg at folk les
på dyrebeskyttelsen sine sider for vi fekk ein del telefonar frå folk som hadde sett
etterlysninga der og trudde dei hadde sett Spitz. Men det var dessverre feil katt
kvar gong. Då Spitz hadde vore vekke i fem veker hadde vi ikkje store håpet om å
finne han att. Gleda var difor stor då Bettina frå dyrebeskyttelsen ringde oss og sa
at dei hadde funne Spitz fordi ei dame hadde ringt dei om ein katt som sat under
verandaen hennar. Vi torde nesten ikkje tru at det var han, men det var Spitzen
vår!!!Han var blitt svært tynn og hadde eit stygt sår på den eine foten, men ellers
var alt bra med han. Det var gledestårer frå både matmor og jentene våre på fem
og åtte år då Bettina og Cecilie frå dyrebeskyttelsen kom på døra vår med han..
Tusen takk for hjelpa til dyrebeskyttelsen og for alt det bra arbeidet dei gjer!
Mvh Trude Lundekvam
30
Til minne om Berly Grytten
Gjennom vårt årelange arbeid
med eigarlause kattar, kom vi i
kontakt med Berly Grytten på
Omsorgssenteret i Eikefjorden.
Berly døydde 2 nov etter kort tids
sjukeleie, og ho vart gravlagd frå
Stavang kyrkje ein vakker
haustdag.
Norsk lov pålegg alle som treffer
på eit hjelpelaust dyr, å hjelpe
det. Og ein katt som går ute, utan
tilsyn, mat og ly, er hjelpelaus.
Den har eit liv i stadig svolt,
frost og sjukdom. Dette forstod
Berly svært godt, og ho brukte
mykje tid. pengar og engasjement
på desse stakkarane som sat på altanen hennar og ville ha mat. Omsorgssenteret
er ikkje ein eigna stad for kattar men den 90 år gamle dama hadde ikkje samvit
til å berre la dei gå, ho måtte hjelpe. Vi stilte opp så godt vi kunne og samarbeidde
godt med Berly. Så ofte vi hadde tid stakk vi innom for å helse på henne, og den
smilande og glade dama som vinka oss inn vil vi hugse lenge. Trass i høg alder var
Berly imponerande klår i tanken. Ho var interessert i arbeidet vårt og ho brydde
seg.Omsut for dyr og fuglar og dei som stakk innom, gav Berly meining med livet.
Ho gjorde livet lettare for mange. Når vi dreg forbi Stavang, vert turen alltid lagt
om grava hennar. Ho vil bli hugsa. Minna om Berly er gode.
Unn Vadsø
( tidlegare styremedlem i Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane)
31
Vi takkar
Zoo Senteret i Førde og Dyrebutikken i Sogndal
Trufaste hjelparar som stiller opp år etter år. Vi har fått masse godt fór frå desse.
Fóret kan holde på å gå ut på dato eller det kan være hol på sekkande, men er like godt.
Dette har spart oss for veldig mykje pengar.
Våpenloftet i Førde
Vi og medlemmane våre får 10 og 15 % på for og utstyr.
Felleskjøpet
Dyrebeskyttelsen får 15 % rabatt på mat og sand.
Sport´n i Høyanger
Vi og medlemmane våre får 15 % på for og utstyr.
Alt dette er til heilt uvurderleg hjelp for den stramme økonomien vår, og gjer til at dyra vi
tek hand om får godt fór som er ekstra viktig for å få dyr fort friske att. Det er viktig å ha
slike gode støttespelarar i ryggen.
Veterinærar i Førde, Eid og Flora.
Vi vil takke for godt fagleg og økonomisk samarbeid med fleire veterinærar i fylket,
veterinærkontoret i Førde, Eid veterinærkontor og ein spesiell takk til Hanne Kristensen ved
Flora Dyreklinikk
Sponsorane våre
www.myrmelbruk.no
Fôr til hund og katt
Merethe Bjerck
Veteropat MNVF
Mob. 951 39 410
www.optimaldyrehelse.no
Dyretolk
www.tribolas-kennel.no
Aud Hestvik
mobil: 971 65 746
6983 Kvammen
Gje di støtte til Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og Fjordane.
Grasrotandelen er ei ordning fra Norsk Tipping, der du som registrert spelar kan velge eit
lag eller ei foreining som du ønskjer å støtte - din Grasrotmottakar.
Vi oppfordrar deg til å støtte oss i Dyrebeskyttelsen Sogn og Fjordane.
5 % av innsatsen går direkte til ditt lag eller foreining - du blir ikke belastet noko for å være
grasrotgjever. Du treng Norsk Tipping Spelarkort for å knytte deg til Grasrotandelen. Vi
oppfordrar deg til å knyte deg til ordninga allerede i dag, og du gjer det på ein av følgjande
måtar:
1.
2.
3.
4.
Hos Kommisjonær: Ta med deg strekkoden og ditt spelarkort til ein av Norsk
Tippings mange kommisjonærer.
SMS: GRASROTANDELEN 990369275 til 2020 (tjenesten er gratis).
internett: grasrotandelen.no eller norsk-tipping.no.
Norsk Tipping Mobilspill.
Meir informasjon finn du på www.grasrotandelen.no. Her vil du også kunne følgje med på
kor mykje Grasrotandelane genererer for dei enkelte Grasrotmottakerane.
Takk for at du støtter oss via Grasrotandelen!
Organisasjonsnummer: 990369275
32774990369275
Dyrebeskyttelsen Norge Sogn og Fjordane, Postboks 626 - 6804 FØRDE
Kontonummer 3720.14.98210 - Organisasjonsnummer: 990 369 275
E-post: [email protected] - Nettstad: www.dyrebeskyttelsen-sfj.no