Alergie - Plus Edukacja
Download
Report
Transcript Alergie - Plus Edukacja
Alergie
Alergia - uczulenie
To nabyte nieprawidłowe lub nadmiernie
nasilone reakcja ustroju na zetknięcie się
z czynnikami (alergenami). U osób
niealergicznych nie powodują one żadnych
reakcji.
Alergenami są najczęściej substancje
białkowe.
Odczyny alergiczne
1.
2.
Reakcje alergiczne mogą mieć dwojaki
przebieg:
Bezpośrednie – występują nagle od kilku
do kilkunastu minut od kontaktu
organizmu z alergenem. Najbardziej
gwałtownym tego typu odczynem jest
wstrząs anafilaktyczny.
Opóźnione pojawiające się stopniowo w
dłuższym odstępie czasu po kontakcie z
alergenam
Histamina w alergiach
Jest to związek odpowiedzialny za większość
odczynów alergicznych (objawów alergii).
Produkowany przez nasz organizm w
odpowiedzi na kontakt z alergenem.
Do objawów uwalniania histaminy (w
zależności od miejsca uwalniania) można
zliczyć:
Katar sienny
Pokrzywka
Skurcz oskrzeli
Leki p-histaminowe
Leki te blokują receptor H1. Nie powodują
one zatrzymanie produkcji histaminy, a
jedynie nie pozwalają na łączenie się jej z
odpowiednimi receptorami i wywołanie
efektu (objawów alergii)
Leki te są skuteczne gdy histamina napływa z
krwią do miejsca działania np. do skóry.
Natomiast gdy histamina wydziela się blisko
miejsca działania np. w oskrzelach ich
skuteczność jest słaba.
Leki p-histaminowe - podział
1.
2.
Ogólnie dzieli się je na dwie grupy:
Leki p-histaminowe I generacji
Leki p-histaminowe II generacji
Leki p-histaminowe I generacji
Oprócz blokowania wspomnianego
wcześniej receptora H1, łacza się one z
innymi receptorami (np. cholinergicznymi),
stąd oprócz działania p-alergicznego
wykazują wiele działań niepożądanych. Z
tego względu są stosowane w silniejszych
reakcjach alergicznych oraz gdy leki II
generacji są nieskuteczne.
Leki p-histaminowe I generacji
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Wskazania:
Pokrzywka pokarmowa i polekowa
Uczuleniowe zapalenie skóry
Zmiany spowodowane ukąszeniem
owadów
Katar sienny
Skurcz oskrzeli spowodowany
wdychaniem pyłków roślinnych
Choroba lokomocyjna
Leki p-histaminowe I generacji
1.
2.
3.
4.
5.
Działania niepożądane:
Zawroty głowy
Senność, otępienie
Zaburzenia koordynacji ruchowej –
zakaz prowadzenia pojazdów
mechanicznych
Suchość błon śluzowych
Zaparcia
Leki p-histaminowe I generacji
1.
2.
3.
Przykłady
Klemastyna i difenhydramina – dziłanie
uspokajające
Antazolina
Prometazyna – dziłanie uspokajające i pwymiotne
Leki p-histaminowe II generacji
Leki te nie wywołują typowych działań
niepożądanych charakterystycznych dla
leków I generacji lub są one znacznie
mniej zaznaczone (senność). Mogą być
stosowane u kierowców pojazdów
mechanicznych.
Działanie Leków p-histaminowych II
generacji rozpoczyna się później i trwa
dłużej niż I generacji. Nie są one
podawane pozajelitowo.
Leki p-histaminowe II generacji
Wskazania:
Katar sienny i alergiczny nieżyt nosa
Alergiczne zapalenie spojówek
Przewlekłe pokrzywki
Leki p-histaminowe II generacji
1.
2.
3.
4.
Przykłady:
Loratadyna (np. Claritin)
Cetyryzyna (np. Zyrtec)
Astemizol (np. Hismanal)
Dimentinden (np. Fenistil)
Sole wapnia w alergiach
Sole wapnia hamją przepuszczalność błon
komórkowych, zwłaszcza naczyń
Dzięki temu hamują przenikanie płynu na
zewnątrz naczyń (obrzęki, nieżyty) i hamują
powstawanie wykwitów na skórze
Są stosowane w zapaleniach uczuleniowych skóry,
nieżycie nosa, pokrzywkach.
Stosowane doustnie (tabletki, proszki, syropy)
W nagłych przypadkach (np. Obrzęk Quinkiego) dożylnie
Glikokortykosteroidy
Są to leki stosowane w uogólnionych i
ciężkich odczynach alergicznych (obrzęk
Quinkiego, wstrząs anafilaktyczny) oraz
przewlekłych i przedłużających się stanach
skurczu oskrzeli (np. dychawicy
oskrzelowej).
Można je stosować doustnie i
pozajelitowo oraz w formie wziewnej.
Glikokortykosterydy
Stosowanie ogólnie, przewlekle powodują
wiele działań nieporządanych.
Można je podzielić na krótko, średnio i
długodziałające.
W gabinecie stomatologicznym najczęściej
stosuje się hydrokortyzon (w przypadkach
nagłych, silnych reakcji alergiznych).
Deksametazon (długo działający) jest
składnikem preparatów stomatologicznych
np. Endomethason N, Dexadent, Cresophen
Wstrząs anafilaktyczny
Wstrząs anafilaktyczny (anafilaksja) jest to szybko
rozpoczynająca się i zagrażająca życiu reakcja
nadwrażliwości organizmu w odpowiedzi na jakiś
czynnik uczulający.
Objawy wstrząsu:
1. Bladość powłok
2. Niepokój
3. Wysypka
4. Uczucie braku powietrza
5. Kołatanie serca
6. Obniżenie ciśnienia
7. Zapaść
Zestaw przeciwstrząsowy
W skład takich zestawów wchodzą zarówno
leki jak i sprzęt oraz materiały.
Leki:
1. Adrenalina
2. Glikokortykosterydy np. Prednizolon
3. Leki p-histaminowe I gen.
4. Sól fizjologiczna, glukoza 5% - do
uzupełniania płynów
5. Wziewne leki rozkurczające oskrzela
6. Leki uspakajające
Zestaw p-wstrząsowy
1.
2.
1.
2.
Sprzęt:
Zestaw do intubacji, rurki ustnogardłowe, maski twarzowe, worek
samorozprężalny
Zestaw do tlenoterapii
Materiały
Strzykawki i igły
Wenflony, aparat do przetoczeń
Postępowanie przeciwwstrząsowe
1.
2.
3.
4.
5.
Jak najszybsze usunięcie zródła alergenu
Podawanie adrenaliny,
glikokortykosteroidów i leków puczuleniowych
Wypełnienie łożyska naczyniowego w celu
utrzymania odpowiedniego ciśnienia krwi
W razie potrzeby inne leki: rozkurczające
oskrzela, uspokajające
Wezwanie pomocy specjalistycznej
Dziękuje
Bibliografia
Mutschler E., Geisslinger G, Kroemer HK . Farmakologia i toksykologia Mutschlera.
MedPharm 2010.
Bobkiewicz-Kozłowska T.: Podstawy farmakologii ogólnej z elementami receptury dla
studentów medycyny. Wydawnictwo AMiKM, Poznań 2001.
Janiec W.: Kompendium farmakologii. PZWL, Warszawa, 2010
Cenajek-Musiał D, Okulicz-Kozaryn I.: Stany zagrożenia życia – postępowanie lecznicze i
leki stosowane w ratownictwie medycznym. Wydawnictwo AMiKM, Poznań 2004.
Katzung B.G.: Basic & Clinical Pharmacology, The McGraw-Hill Companies, 2011.
Kryst L. (red) Chirurgia Szczkowo twarzowa. PZWL., Warszawa 2007
Arabska-Przedpełska B., Pawlicka H.: Współczesna endodoncja w praktyce, wydanie I,
Bestom Łódź 2011
Jańczuk Z.: Stomatologia zachowawcza. Zarys kliniczny. Podręcznik dla studentów
Stomatologii. PZWL Warszawa 2008.Wydanie III (dodruk)
Piątowska D.: Kariologia Współczesna. Postępowanie kliniczne. Med. Tour Press, Warszawa
2009.