Transcript Historia stacji kolejowej - Zespół Szkół nr 8 w Lublinie

POWSTANIE STACJI
KOLEJOWEJ W
ZEMBORZYCACH
I WOJNA ŚWIATOWA
I wojna światowa mimo, iż zginęło w niej
wielu mieszkańców wsi Zemborzyce, przyniosła
też pozytywne skutki.
Austriacy, w ofensywie przeciwko carskiej
Rosji wybudowali bowiem linię kolejową
Rozwadów - Lublin, skutkiem czego było to, że
Zemborzyce zyskały stację kolejową, która
została oddana do użytku 31 grudnia1914roku.
A zaczęło się to tak…
Pod koniec XIX wieku w Lublinie rozpoczął
stacjonowanie pułk wojsk
kolejowych. Zadaniem ówczesnych wojsk
kolejowych była szybka budowa i
rozbiórka tymczasowych wąskotorowych
(prześwit 750mm) linii kolejowych
służących do zaopatrywania walczących na
froncie wojsk.
Pułk stacjonujący w Lublinie miał na stanie
około 300 kilometrów linii wąskotorowych, kilka
parowozów i kilkadziesiąt wagonów.
Stacjonował po drugiej stronie dworca, w
tej chwili są to rejony byłej jednostki wojskowej
na Wrotkowie miedzy torami a ulicą Nowy
Świat. Murowane baraki z charakterystycznymi
lukami to pamiątka po lokomotywowniach
i znajdujących sie w nich parowozach.
Pułk co roku ćwiczył budowę i rozbiórkę linii
kolejowych. Biegły one w kierunku Kraśnika,
Janowa i dalej w kierunku granicy cesarstwa.
Generalicja słusznie zakładała ze w tamtym kierunku
będzie przebiegała linia frontu przyszłej wojny. W
czasie wojny wojska kolejowe miały okazje w 1914
roku zbudować linie biegnącą z Motycza przez Kraśnik
do granicy. Miały okazje ją również rozebrać w tym
samym roku.
Wybuch „Wielkiej
Wojny” spowodował
konieczność budowy
szerokotorowej linii z
Lublina na południe.
Zbudowano
jednotorową linię do
najbliższej stacji po
stronie austriackiej do
Rozwadowa.
Budowa miała iście
stachanowskie
tempo bo w ciągu dnia
układano około 1 kilometra
toru.
Skutkiem tego na
sylwestra w roku 1914
ukończono linię w całości .
1914 – 2014
100 LAT STACJI KOLEJOWEJ W ZEMBORZYCACH
Ekspresowe tempo budowy odbiło sie na
jakości linii. Linia była budowana w
zasadzie na nieutwardzonej ziemi, bez
odwodnienia, co zaskutkowało tym, ze
po wiosennych roztopach na wiosnę
1915 roku linia była nieprzejezdna.
Dodatkowo Rosjanie wycofujący sie z
powodu licznych klęsk na froncie,
zniszczyli linie w całości. Wkraczający
do Lublina 30 lipca 1915 roku
Austriacy zastali zdemolowane
urządzenia kolejowe i zniszczone
torowiska. Linia ta w prawie
niezmienionym kształcie dotrwała do
chwili obecnej.

Austriackie wojska
kolejowe dość energicznie
wzięły sie do odbudowy
linii i urządzeń
kolejowych.
Przy okazji przekuli
wszystko na rozstaw
normalny. Taki stan
dotrwał do
uzyskania przez Polskę
niepodległości w roku
1918
II WOJNA ŚWIATOWA
Okres wczesno powojenny miał nie tylko bolesne
strony. Był to także okres odbudowy państwa po
zawieruchach wojennych. 1 stycznia 1945
postanowiono o dobudowaniu jednego
dodatkowego toru. I tak to, odbudowano i
rozbudowano stację kolejową. W sąsiedztwie
zmodernizowanej linii kolejowej zaczęły powstawać
zakłady pracy, działające głównie w branży
budowlanej ale także szewskiej, krawieckiej i
szklarskiej.
Widok stacji kolejowej w latach 60-tych XX wieku.
Na zdjęciu wieloletni zawiadowca stacji Mieczysław Jawor.
LATA 70 -TE XX WIEKU
W latach 70-tych wybudowano drogi tor na linii
rozwadowskiej do stacji Zemborzyce Lubelskie
(obecnie Lublin Zemborzyce) oraz zelektryfikowano
go (w 1976 roku). Miało to na celu odciążenie
stacji Lublin od manewrów związanych ze zmianą
trakcji z elektrycznej na parową (później
spalinową) pociągów towarowych wyjeżdżających w
kierunku Rozwadowa. Chodzi tu głównie o
całopociągowe wahadła z węglem z Bogdanki
kierujące się do Elektrowni Połaniec.
LUBLIN ZALEW
Niejako przy okazji zbudowano przystanek
Lublin Zalew (już nieistniejący). Ze Świdnika
kursował kolejowy wahadłowiec, który miał
dowozić mieszkańców aglomeracji lubelskiej
nad Zalew Zemborzycki. Pociągi pasażerskie
złożone z „kibelków” nad Zalew Zemborzycki
kursowały w latach 70 –tych przez dwa sezony.
Z upływem lat Zemborzyce nabierają
charakteru osady podmiejskiej.
Niestety , z biegiem lat coraz mniej
osób dojeżdżało do Lublina koleją.
DWORZEC PKP
Budynek dworca powstał w okresie
PRL, w latach 70 – tych XX wieku. Po
usunięciu jego ścian poczekalnia
pełniła funkcję wiaty. Obecnie została
rozebrana.
XXI WIEK
Na przełomie lat 2012 i 2013 dokonano
przebudowy układu torowego stacji wybudowany został nowy peron wyspowy
między dotychczasowymi torami nr 1 i 4. Tor 2
został zlikwidowany, a jego funkcje przejął tor 4.
Oprócz torów głównych istnieje także jeden
ładunkowy. Zabudowane zostały także nowe
semafory świetlne i tarcze ostrzegawcze.
Ruch prowadzą dwie nastawnie: dysponująca
"LZ" i wykonawcza "LZ1", które posiadają
urządzenia mechaniczne z sygnalizacją
kształtową. Oprócz tego nastawnie sterują
rogatkami na dwóch przejazdach kolejowych.
Stacja posiada 5 torów, z czego dwa są
przelotowe (1 i 2). Przy torze nr 4 znajduje się
peron, a przy torze nr 5 - zabezpieczony
wykolejnicami plac ładunkowy. Tor nr 3 jest
wyłączony z ruchu.
Na stacji kończy się
zelektryfikowany i
dwutorowy odcinek linii,
dalej aż do Stalowej Woli
Rozwadowa pociągi
kursują po jednym,
niezelektryfikowanym
torze.
Niegdyś zajeżdżały
tutaj pociągi, złożone z
EZT, które dowoziły
wczasowiczów nad
zalew w
Zemborzycach. Od
tego czasu (połowa lat
90.) sieć
wykorzystywana była
przez pociągi towarowe
relacji Jaszczów Połaniec, które
zmieniały na stacji
lokomotywę.
Obecnie stacja ma coraz bardziej lokalne znaczenie
zatrzymują się
tutaj tylko pociągi osobowe.
NASTAWNIA DYSPONUJĄCA
WIDOK NA TORY STACYJNE I PLAC ŁADUNKOWY
JAK ZMIENIAŁA SIĘ NAZWA STACJI
Lata obowiązywania
 Zemborzyce - 1914 - 1950
 Zemborzyce Lubelskie - 1951 - 1974
 Lublin Zemborzyce - od 1975
SEMAFORY WYJAZDOWE W KIERUNKU LUBLINA
Bibliografia
https://groups.google.com/forum/#!topic/pl.misc.
kolej/XhQQ2IpFwtA
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Lublin_Zemborzyce
 http://semaforek.kolej.org.pl/wiki/index.php/Lubli
n_Zemborzyce
 http://www.lubelskiekoleje.cba.pl/lbn_zemborzyce
.html
 http://www.tnn.pl/Dzielnice_Lublina__Zemborzyce,1117.html

Wykonała klasa 3B
GIM.