Prezentacja Nr 4.

Download Report

Transcript Prezentacja Nr 4.

Benchmarking Parków Technologicznych
w Polsce
Modele biznesu parków technologicznych w Polsce
w kontekście badań benchmarkingu
Dr Joanna Hołub – Iwan
Warszawa
14 października 2010
Wnioski z benchmarkingu – wartościowe czy nie?
Wszystkie grupy interesariuszy, począwszy od Zleceniodawcy, przez
eksprtów i osoby zarządzające, a skończywszy na uczestnikach
konferencji kończącej projekt, którzy kiedykolwiek będą pochylali się
nad wynikami badań benchmarkingowych muszą pamiętać, że
wartościowe wnioski wymagają uwzględnienia czynników
determinujących działalność parków.
Porównanie przez pryzmat ...
Punktem wyjścia dla właściwego odbioru wyników badań
benchmarkigowych jest absolutna konieczność analizy wyników
poszczególnych parków przez pryzmat czynników określających
specyfikę parków, i nie chodzi tu bynajmniej o tak oczywiste
różnice, jak pomiędzy parkiem technologicznym a przemysłowym,
które zostało wyeliminowane już na pierwszym etapie badania, ale o
złożone czynniki:
• prawne,
• ekonomiczne
• zarządcze.
Podstawowe modele jako punkt wyjścia
Model parku naukowo-technologicznego, blisko powiązanego
i współpracującego z uczelnią wyższą, częściej techniczną, nastawionego
na współpracę ze środowiskiem akademickim.
Model parku przemysłowo-technologicznego, nastawionego na
przyciąganie inwestorów oraz współpracę z przedsiębiorstwami i klientami
na zewnątrz parku. Park technologiczny oprócz miejsca, ma umożliwić
także transfer technologii oraz wymianę informacji pomiędzy instytucjami
naukowymi a przedsiębiorstwami.
Podstawowe modele to za mało
•
•
•
Badania benchmarkingu pokazują, że powyższe modele to jednak za
mało, żeby znaleźć benchmark dla swojego parku – aby znaleźć w
grupie wzorzec rozwoju.
Badania pokazały, że w Polsce funkcjonuje wiele parków, które
spełniają kryteria parku naukowo- technologicznego, a jednak są
bardzo różne.
Badania pokazały jak zróżnicowane mogą być cele działalności jaką
jest park
Naszym zadaniem jako ekspertów było to widzieć i podkreślać, a
również naszym celem jest to opisywać i doskonalić podejście
badawcze.
Czynniki determinujące
Specyfika właścicieli i podmiotów zarządzających
Cele poszczególnych właścicieli parku determinują jego misję i
zakres działalności.
Specyfika właścicieli i podmiotów zarządzających parkami, w
warunkach polskich są to:
•
uczelnie,
•
strefy ekonomiczne,
•
samorządy,
•
prywatni właściciele.
Ocena wartości wskaźników
•
Cele właścicieli bardzo mocno determinują działalność parku,
a tym samym jego podejście do wartości wskaźników.
•
Wysoka wartość wskaźnika dla jednego parku będzie atutem
a dla innego porażka.
Przykład:
Odsetek dochodów z wynajmu w przychodach ogółem – według
badań benchmarkingowych w badanych parkach od 6% do 80%.
Czynniki determinujące
Forma organizacyjna podmiotu
To co jest możliwe do realizacji przez jeden park, nie będzie możliwe
do zrobienia przez innych.
Dla przykładu można przytoczyć najprostszy argument formy
organizacyjnej podmiotu jakim jest park, np.
• podmiot prawa handlowego,
• fundacja,
• jednostka organizacyjna samorządu.
Faza Cyklu Życia Parku/ faza rozwojowa
Faza Cyklu Życia Parku, czyli etap rozwoju na jakim znajduje sie
park.
Poszczególne etapy Cyklu Życia Parku charakteryzowane są przez
takie zmienne jak:
• czas funkcjonowania parku,
• dynamika przyrostku/ spadku liczby lokatorów,
• typy świadczonych usług,
• liczba realizowanych projektów,
• uczestnictwo w organizacjach zrzeszających parki oraz inne.
Zasoby parku
•
Jednym z najważniejszych czynników decydujących o rozwoju
parku są jego zasoby.
• Wielkość zasobów determinuje rozwój parku i jego pozycję
wśród innych parków. Prezesi, Dyrektorzy parków chcą sie
porównywać do tych o podobnych zasobach.
W kontekście zasobów pojawia się kolejne pytanie jak oceniać
efektywność wykorzystania tych zasobów w parkach?
1. Czy stosować tu podejście stricte biznesowe?
2. Czy chcemy oceniać efektywność zarządzania czy też
skuteczność realizacji innych celów społecznych i gospodarczych
podmiotów założycielskich?
3. Może wpływ parku na region?
Model biznesu (model działania)
Zwykle mówiąc o biznesie mamy na myśli również pewną ogólną
koncepcję aktywności przedsiębiorstwa, wyrażoną w pewnym
„modelu działania”, uwzględniającym cele i sposoby ich realizacji,
które przyczyniają się do dostarczania określonej wartości dla
otoczenia w zamian za wartość materialną dla przedsiębiorstwa.
K. Obój.
Model biznesu (model działania)
Model biznesu jest to także otwarty system organizacyjny obejmujący
relacje organizacji z otoczeniem,
„z którego pobiera się zasilenia po czym je transformuje na wyniki
(produkty, usługi, środki finansowe) a następnie je przekazuje dalej
otoczeniu”.
Podczas wszystkich etapów procesu transformacji – począwszy od
pomysłu, idei do zaspokajania potrzeb otoczenia – powstaje określona
wartość.
R.L Acknoff,
Koncepcje modeli biznesu (model działania)
Opisywane w literaturze koncepcje konstytuują modele biznesu na
trzech poziomach:
• model biznesu jako uniwersalna (teoretyczna) koncepcja o
najwyższym stopniu abstrakcji, który może mieć zastosowanie
we wszystkich dziedzinach (biznesach) gospodarczych;
• modele biznesu, które mają cechy (charakterystyki) wspólne dla
danego typu działalności, które sprawdzają się w określonej
gospodarce, wielu branżach, bądź poszczególnych branżach
• modele biznesu dla określonego rodzaju przedsiębiorstw np. sieci
handlowych, sklepów internetowych, opisujące określone studia
przypadków, ...... parkach naukowo - technologicznych
Elementy konstytuujące model biznesu
A.J. Slywotzky, D.J. Morrison, B. Adelman, którzy w swoim modelu
wskazują na cztery strategiczne wymiary:
1. zakres działania (domeny, jakie oferuje produkty i usługi, zasięg
działania);
2. wybór (klientów i partnerów) (określenie grupy docelowej, z kim
firma chce współpracować),
3. tworzenie i/lub przechwytywanie wartości (tworzenie jej dla
klientów, ale również przejmowanie od konkurentów);
4. kontrola strategiczna, która dotyczy przede wszystkim analizy
finansowej pod kątem płynności, zysków i obrotów.
Elementy konstytuujące model biznesu/ działalności parków
Opierając się na wynikach benchmarkeingowych można wskazać
następujące, przykładowe elementy konstytuujące modele biznesu
działalności parków w Polsce:
• wąsko wyspecjalizowane i multispecjalizacyjne,
• generujące większość przychodów z wynajmu powierzchni i
takie, w których udział wynajmu bardzo mały,
• posiadające inkubujące i takie, które nastawione są tylko na
wyższą naukę i generowanie innowacji,
• z dużą liczbą lokatorów i z bardzo małą liczbą lokatorów,
• prowadzące prace badawczo – rozwojowe, wynajmujące
laboratoria badawcze i takie, które bazują tylko na
innowacyjności lokatorów.
Różne parki, różne modele
..... Wszystkie na swój sposób skuteczne
Zastanowienia wymaga na ile takie charakterystyki jak ująć w modelu
biznesu/ działalności parku
• Specyfika właścicieli i podmiotów zarządzających parkami
• Forma organizacyjna podmiotu
• Zasoby parku
Dziękuję za uwagę
Dr Joanna Hołub – Iwan