Ochrona przed podmakaniem... cd
Download
Report
Transcript Ochrona przed podmakaniem... cd
dr inż. Dariusz Andraka
Katedra Systemów Inżynierii Środowiska
odwadnianie terenów zurbanizowanych jest
konieczne wszędzie tam, gdzie
przewidywane lub istniejące stosunki wodne
w gruncie odbiegają od wymaganych
zaprojektowanie skutecznego sposobu
ochrony terenów przed podmakaniem lub
zabagnieniem wymaga przed wszystkim
poznania przyczyn występowania tego
zjawiska
na obszarach zabudowanych – są to grunty, na
których budowle tam zlokalizowane znajdują się w
stałym kontakcie z wodami zaskórnymi
(gruntowymi) zalegającymi płytko pod
powierzchnią terenu
na terenach zielonych – są to tereny, gdzie woda
gruntowa zalega płycej niż jest to wymagane ze
względu na normalną wegetację roślin
obszary na których wody podziemne stale
„występują” na powierzchnię terenu lub zalegają
tak płytko, że powodują stałe rozmiękczenie gleby;
roślinność na tych terenach jest zwykle karłowata i
ma chorobliwy wygląd;
użytkowanie terenów zabagnionych jest utrudnione
z uwagi na grzęźnięcie kół pojazdów, nóg ludzi i
zwierząt itp.
wody podziemne powinny znajdować się na takim
poziomie, aby nawet przy najwyższych stanach,
tzw. „wznios kapilarny” nie osiągnął fundamentów
budowli lub jej piwnic; jeżeli jest to niemożliwe
wymagane są izolacje przeciwwilgociowe lub
drenaże
dla gruntów piaszczystych głębokość zalegania
wód gruntowych przyjmuje się zwykle 0,5-1,2 m
poniżej fundamentu
dla gruntów pylastych i gliniastych wody
podziemne powinny znajdować się 0,8-2,0 m
poniżej fundamentów (a nawet więcej – zależnie od
wyników badań geologicznych)
nie powinny zalegać głębiej niż 1,0 – 1,5 m
pod terenem
przy większych głębokościach – konieczne
jest intensywne nawadnianie
wznios
kapilarny
niekorzystny klimat lokalny (wysoka wilgotność,
częste zamglenia, oszronienia itp.)
zwiększone ryzyko osuwisk terenu
płytko zalegająca strefa przemarzania gruntu
(niszczenie fundamentów, przewodów
podziemnych, nawierzchni)
podwyższone koszty posadowienia budowli i
infrastruktury podziemnej
zawilgocenie budowli (a w efekcie - zagrzybienie),
przy nieodpowiedniej izolacji przeciwwilgociowej
fundamentów
czynniki klimatyczne – opady atmosferyczne,
wilgotność powietrza, temperatura
rzeźba terenu – ma decydujący spływ na stosunki
wodne w gruncie (ze względu na ew. utrudnienie
spływu powierzchniowego)
sieć hydrograficzna – strumienie, rzeki, jeziora itd.
stanowią zazwyczaj naturalny „dren”, utrzymujący
poziom wody podziemnej na znacznej głębokości;
zmiany poziomu wody w
ciekach istotnie wpływają na
poziom wód podziemnych
zlewni
budowa geologiczna i warunki hydrograficzne
wysoki poziom
zalegania warstw
nieprzepuszczalnych
jest jednym z
najczęstszych
powodów
podmakania lub
zabagniania terenu
sztuczne utrudnienie naturalnego spływu
powierzchniowego wód opadowych,
roztopowych itp.
sztuczne utrudnienie naturalnego odpływu wód
podziemnych
wadliwie działające urządzenia wodociągowe lub
kanalizacyjne
brak sieci kanalizacyjnej na terenie wyposażonym
w wodociąg
wadliwie działające lub uszkodzone urządzenia
drenarskie
budowle hydrotechniczne
szkody górnicze
ochrona przeciwpowodziowa
wały przeciwpowodziowe
kanały odciążające
poldery
usprawnienia odwadniającego działania
cieków powierzchniowych
obniżanie poziomu wody w cieku
oczyszczanie i regulacja koryta cieku
pogłębianie koryta
skracanie biegu rzeki
itp.
rowy opaskowe
◦ mają na celu nie dopuszczenie do infiltracji
obcych wód opadowych na powierzchni terenu
chronionego;
◦ umieszcza się je wzdłuż dróg, granic parcel itp.
od strony napływu wód opadowych;
◦ powinny mieć one dobre spadki aby jak
najszybciej odprowadzić wody, niekiedy stosuje
się też w tym celu szczelne koryto
plantowanie powierzchni terenu
◦ jest to sztuczne ukształtowanie terenu, tak aby
maksymalnie ułatwić spływ powierzchniowy w
kierunku odbiornika (np. wpustów kanalizacji
deszczowej)
podnoszenie powierzchni terenu przez
zalądowianie
◦ stosowane bardzo rzadko (kosztowne i pracochłonne)
odwadnianie (drenowanie) gruntu
◦ sztuczne odprowadzenie wody gruntowej z terenu
chronionego celem jego odwodnienia
izolacje wodoszczelne budowli podziemnych
◦ stosuje się zawsze w budowlach sięgających poniżej
naturalnego poziomu wód podziemnych, nawet przy
sprawnie działających systemach odwadniających
poziomy
◦ rowy, koryta, sączki, rury drenarskie, galerie itp.
◦ stosuje się głównie wtedy gdy wody podziemne zalegają na
niewielkiej głębokości, a wymagane obniżenie ich poziomu
nie przekracza 2 – 3 m (koszty wykonania);
pionowy
◦ studnie, sztolnie, igłofiltry, otwory chłonne
◦ stosuje się gdy wody podziemne zalegają głęboko,
wymagane jest znaczne obniżenie ich poziomu, warstwa
wodonośna ma dużą miąższość i niewielką
przepuszczalność, lub gdy budowa drenażu poziomego jest
utrudniona (np. teren zabudowany)
mieszany
◦ stosowany z reguły w terenie o zróżnicowanej budowie
hydrogeologicznej
drenaż systematyczny
◦ równomiernie rozmieszczony układ urządzeń
odprowadzających wody podziemne i infiltracyjne
bezpośrednio ze swojego sąsiedztwa
drenaż opaskowy
◦ umieszczany na obrzeżach obszaru chronionego od strony
napływu obcych wód podziemnych
drenaż nadbrzeżny
◦ stosowany dla ochrony obszarów przed podtapianiem wodą
infiltrującą ze zbiorowisk wody powierzchniowej
drenaż okólny
◦ stosowany z reguły dla ochrony pojedynczych budynków
lub głęboko posadowionych obiektów
każdy z powyższych układów może być
realizowany jako poziomy, pionowy lub mieszany
działanie polega na odprowadzeniu w pierwszej
kolejności pewnych zasobów statycznych wód
podziemnych, a następnie na ciągłym odprowadzaniu
infiltrujących wód opadowych lub naporowych
najczęściej wykonywany jest w postaci galerii,
drenu poziomego lub głębokiego rowu, ułożonych
powyżej terenu chronionego, najlepiej prostopadle
do kierunku napływu wód obcych
podobnie jak dr. opaskowy, wykonywany jest
najczęściej jako dren poziomy lub bariera studzien
umieszczona w poprzek strumienia przepływającej
wody podziemnej
projektowany tylko do odprowadzenia wód
podziemnych (należy go zabezpieczyć przed
dopływem wód infiltracyjnych np. z opadów
atmosferycznych)