a nova narrativa galega

Download Report

Transcript a nova narrativa galega

A NOVA NARRATIVA
GALEGA:
CARACTERÍSTICAS,
AUTORES E OBRAS
REPRESENTATIVAS.
DEFINICIÓN
 Conxunto de obras publicadas nas
décadas dos 50 e 60, constituíndo o
primeiro intento colectivo de
RENOVACIÓN RADICAL TÉCNICA E
TEMÁTICA do discurso narrativo galego.
 Non conforman unha xeración, senón
que teñen en común unha serie de
recursos anovadores e formarse nun
ambiente de posguerra semellante.
INFLUENCIAS
 Incorporan ás súas obras técnicas,
temas e procesos moi renovadores,
utilizados na narrativa universal do
século XX.
 Precursor: Xohán Casal con O
camiño abaixo (soidade e morte,
símbolos como a araña, sapo,
lama…)
KAFKA
 O absurdo
 Personaxes
alienados nun
mundo agresivo
 Non hai fronteira
clara entre o real e o
soñado.
JAMES JOYCE
 Monólogo interior
(representación do
pensamento do
personaxe, tal e
como flúe da mente
deste).
 Contrapunto ( seguir
simultaneamente a
varios personaxes).
NOUVEAU ROMAN
 Focalización
obxectivista
 Condutismo (os
personaxes
defínense a través
dos diálogos e
feitos).
 Narrador= cámara
cinematográfica.
FAULKNER
 Non hai linealidade
cronolóxica.
 Rupturas temporais
(analepses e
prolepses).
JOHN DOS PASSOS
 Técnicas
procedentes da
linguaxe
cinematográfica.
MARCEL PROUST
 Tempo lento
(narración
demorada,
análise de
sensacións e
evocacións de
lembranzas).
RECURSOS TEMÁTICOS
 Personaxes anónimos, marxinais, trastornados por
conflitos internos e pola inadaptación ao seu medio
social e cultural. Traumas, complexos manifestados
por medio de soños, fobias, violencia e lembranzas da
infancia.
 Rexeitamento da trama argumental (mestura do real e
o fantástico).
 Espazo urbano.
 Temas: absurdo existencial, violencia, agresividade,
tensión nas relacións humanas, morte e sexo.
 Interculturalidade (múltiples referencias culturais e
literarias).
Anonimato, lugares
sórdidos, claustrofobia
RECURSOS TÉCNICOS
 Monológo interior
 Distorsión temporal. Prolepses e
analepses. Elipses e ralentis
 Pluralidade de voces narrativas,
ofrecendo un enfoque múltiple da
realidade.
FASES DA NNG
 Fase de formación (1954-1961): predominio da
temática existencialista, influxo de kafka e afán
experimentalista. Memoria de Tains/Percival
 Fase de auxe (1964-1968): experimentación
formal e influencia obxectalista. O crepúsculo e
as formigas/ Cambio en tres
 Fase de liquidación (a partir de 1968):
Abandono do afán experimentalista e temática
política. Adiós, María/ Retorno a Tagen Ata.
AUTOR@S






Gonzalo Mourullo
Camilo Gonsar
Mª Xosé Queizán
Xohana Torres
Xosé Luís Méndez Ferrín
Carlos Casares
GONZALO MOURULLO
 Memorias de Tains
 Relatos en forma
epistolar
 Fragmentos da hª da
cidade de Tains,
arruinada e
destruída.
CAMILO GLEZ SUÁREZLLANOS
 Lonxe de nós e
dentro, relatos
 Como calquer outro
día, novela.
 Nela, Anselmo,
desde Madrid,
lembra momentos do
seu pasado.
Mª XOSÉ QUEIZÁN
 A orella no buraco
 Novela obxectalista,
influenciada pola
nouveau roman .
 Biografía dun
emigrante fracasado
que regres a Galicia
e logo morre.
XOHANA TORRES
 Adiós, María
 Integración na
cidade dunha familia
que provén do rural.
 Narradora: a
adolescente, filla dos
pais emigrados.
 Técnica innovadora:
monólogo interior,
tempo subxectivo.
XOSÉ LUÍS MÉNDEZ
FERRÍN
 Percival e outras historias
(clima misterioso, mestura do
cotiá co mítico, mundo
lexendario celta…)
 O crepúsculo e as formigas
(ambiente urbano sórdido,
personaxes marxinais e
patolóxicas, violencia, morte,
medo…)
 Arrabaldo no norte: influencia
da Nouveau Roman.
Personaxe anónimo na busca
de algo que non sabe o que é
nunha cidade sen nome.
As obras anteriores
conforman un ciclo e teñen
en común:
-Rexeitamento do
costumismo e realismo
clásicos.
- Innovación temática e
formal
Outras obras: Retorno a
Tagen Ata, Amor de Artur,
Arnoia, Arnoia…
CARLOS CASARES
 Vento ferido: protagonistas adolescentes,
monólogo interior e rupturas temporais.
Violencia e tensión nas relacións humanas.
 Cambio en tres: moi experimental.
 Xoguetes para un tempo prohibido..
 Trazos comúns: renovación formal (monólogo
interior, ruptura temporal…), Galicia do
franquismo, elementos autobiográficos
CARLOS CASARES