Transcript Damian Warot (roman-czernecki-2 - 7.33Mb

Roman
Czernecki
1904-1986
Życiorys
cz. I
Urodził się w Sielcu. Jego edukacja przypadła na okres
I Wojny Światowej. Studia ukończył w 1925 roku we
Lwowie jako absolwent filologii polskiej i historii filozofii.
Pracował w gimnazjum w Krzemieńcu potem przeniósł się
do Kielc. W 1939 roku zorganizował i został dyrektorem
Konspiracyjnego Gimnazjum i Liceum Ziemi
Włoszczowskiej w Słupi Jędrzejowskiej- jedna z licznych
filii tej szkoły znajdowała się w Szczekocinach. Po wojnie
w pałacu w Szczekocinach utworzono szkołę średnią pod
nazwą Szczekocińskie Zakłady Naukowe, zaś jej
dyrektorem w latach 1945-1950 był właśnie Roman
Czernecki.
Życiorys
cz.II
To on przekształcił tę szkołę w liceum, a później w liceum
pedagogiczne. Skompletował świetną kadrę nauczycielską
i nadał szkole wysoką pozycję. W 1950 roku został
kuratorem oświaty w Zielonej Górze, a w roku 1952 objął
funkcję rektora WSP w Gdańsku. Potem przeniósł się do
Warszawy, gdzie wykładał historię filozofii na Politechnice
Warszawskiej aż do emerytury.
Swoje losy opisał w książce pt:
,, Z Krzemieńca, Borysławia…”
Na historię narodu polskiego
składają się przede wszystkim historie,
losy pojedynczych ludzi,
wplecione jednak
w codzienne i nadzwyczajne,
spokojne i dramatyczne
wydarzenia poszczególnych
zbiorowości i wspólnot
tworzących nasz naród.
Takie właśnie dzieje przekazuje
autor swojemu czytelnikowi.
I.Morrison
Życie Romana Czerneckiego to jedna wielka podróż, która
obejmuje:
-Kresy Wschodnie,
-Lwów,
-Krzemieniec,
-Borysław,
-Kielce,
-Słupię,
-Szczekociny,
-Zieloną Górę
- Warszawę.
Podróż, która przypada na czasy pełne obaw, niepewności
i lęku. Często zmusza ona podróżnika do zmiany miejsca
zamieszkania i przymusowego przystanku.
Jednym z przystanków w tej podróży były Szczekociny.
Szczekociny -miasto w woj. śląskim w powiecie
zawierciańskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej. Położone
nad rzeką Pilicą na obszarze Niecki Włoszczowskiej.
Okres Szczekociński 1945-1950.
Rok 1945
Styczeń:
Przeniesienie młodzieży z tajnych kompletów nauczania do
pałacu Dembińskich w Szczekocinach i utworzenie
Gimnazjum i Liceum im. Tadeusz Kościuszki w
Szczekocinach.
Marzec:
Pierwsze posiedzenie Rady Pedagogicznej w uzyskaniu dla
szkoły pałacu. Ministerstwo Oświaty nadaje szkole nazwę:
,,Szczekocińskie Zakłady Naukowe”.
Pierwsza matura po wojnie , którą zdaje 56 uczniów.
Rok 1948
Powstanie obok istniejącej szkoły ogólnokształcącej
Liceum Pedagogicznego.
Rok 1950
Przekształcenie IX klasy szkoły ogólnokształcącej w klasę
pedagogiczną, której absolwenci po maturze w 1951 roku
otrzymali nakazy pracy w szkołach podstawowych w całej
Polsce.
Rezygnacja Romana Czerneckiego z funkcji dyrektora
szkoły. Opuszczenie Szczekocin i wyjazd do Zielonej
Góry.
Miejscem zamieszkania i wytężonej pracy, która przypada na
okres pobytu Romana Czerneckiego w Szczekocinach jest
pałac Dembińskich. Ówczesna szkoła i internat. To okres
pracy związanej z rozwojem szkolnictwa, nauki i
wychowaniem młodzieży. Pomimo, że okres ten jest ciężki, to
szczęściem jest to, że w tym miejscu i w tym okresie podjął
się tego rozwoju człowiek z pasją. Pomocą i wsparciem
Romana Czerneckiego była jego żona Janina Czernecka,
która wiernie towarzyszyła w jego życiowej podróży.
Pochodziła z zamożnej, spolonizowanej niemieckiej rodziny
Lickendorfów, osiadłej we Lwowie. Świetnie uczyła języka
niemieckiego. Ceniona przez wszystkich za wrodzony takt,
wyrozumiałoś i profesjonalizm.
,,Trzeba mieć wytrwałość i wiarę w siebie. Trzeba wierzyć, że
Człowiek jest do czegoś zdolny i osiągnąć to za wszelką cenę.’’
M. Skłodowska-Curie
Pałac Dembińskich
Barokowo-klasycystyczny zespół pałacowy Dembińskich
zbudowany w latach 70. XVIII w. przez Jana Ferdynanda Naxa,
otoczony parkiem z końca XVIII w.
Pałac, zabudowania gospodarcze przedstawiały
straszliwy obraz zniszczenia. W ocalałych częściach ani
jednej szyby, ani jednych drzwi. Otaczający park i ogród
zryty wzdłuż i wszerz rowami strzeleckimi. Jednak
nauczyciele, pracownicy i młodzież ma dobrą wolę i
zdrowe ręce. Ma cel.
,,Jest bowiem w młodych ludziach olbrzymi potencjał dobra
i twórczych możliwości.’’
J.P.II
Park porządkują, pałac odnawiają, meblują i wznawiają
zajęcia szkolne. Zaczynają nowe życie…
Działa Zespół Szkół różnych typów:
Licea Ogólnokształcące
Licea Pedagogiczne
Szkoły zawodowe:
ekonomiczna
rolnicza
samochodowa
Nazwa Zespołu Szkół
nadana przez Ministerstwo Oświaty
Szczekocińskie Zakłady Naukowe
Dyrektor prof. Roman Czernecki
Przydzielone szkole
przez Ministerstwo Rolnictwa:
-pola uprawne
-ogród warzywny
-szklarnia
-dwa młyny
-stawy rybne
-cały kompleks zabudowań
gospodarczych
Przeznaczenie dochodów:
-potrzeby internatów
-odnawianie pomieszczeń
-zakup pomocy naukowych
-stypendia
Wychowanków szkoły tworzy różnorodna młodzież:
 partyzanci, dowódcy drużyn, grup, plutonów, żołnierze
BCH, żołnierze AK, inwalidzi, dzielni odznaczeni żołnierze,
blagierzy i awanturnicy. Prawie wszyscy od dawna
pełnoletni, kilku żonatych.
 młodzież w normalnym wieku szkolnym.
Głównie pochodzenia chłopskiego, pracowita o różnych
zdolnościach i bardzo słabym przygotowaniu.
Plan dydaktyczno-wychowawczy ówczesnego
grona pedagogicznego:
,,… dążyć do wychowania młodzieży w umiejętności
zbiorowego współżycia i współpracy…”
,,…starać się wciągnąć młodzież w nurt
ogólnonarodowego życia i pracy …”
,,…ukazanie wychowankom perspektywy, jaką da im
wykształcenie…”
,,…ukazanie młodzieży ich roli dziś i jutro w życiu
odradzającego się narodu…”
Skład grona pedagogicznego
,,Znakomitym nauczycielem jest dopiero ten,
kto umie innych nauczać nawet tego, czego
sam nie umie”
T.Kotarbiński
23 nauczycieli.
Sześciu z nich miało pełne zawodowe kwalifikacje.
Pozostali przygodni: inżynier, lekarz i studenci wśród nich:
-Krystyna Skuszanka, późniejszy sławny reżyser
-Wiesław Jażdżyński, publicysta i literat
oraz
-Malwa Faszczowa,
-Zofia Starowieyska,
-ks. Cygan.
Szkoła jako gościnne miejsce
spotkań wielu uczonych, działaczy
społecznych, polityków i artystów.
-rektor UJ prof. dr Tadeusz Lehr-Spławiński
-gawędziarz, poeta, były żołnierz Batalionów Chłopskich
Józef Ozga-Michalski
-redaktor naczelny ,,Wsi” Jan Aleksander Król
-pianistka Halina Czerny-Stefańska
-śpiewaczka operowa Alina Bolechowska
-pianista, dyrygent Adam Kopyciński
Hymn szkolny
muzykę skomponował ówczesny polonista
i muzyk Ignacy Rączka.
1. Jak górne orły rwą się do lotu,
gdy poczują moc i czar swoich piór.
I nie lękają się wcale grzmotów,
ni ziejących ogniem chmur.
Refren:
Tak my, młodzi, pełni wiary
w siłę prawic, dusz.
Hej, rozwijamy nasze sztandary,
pragnąc wichrów, pragnąc burz.
2. Polska mocarna dziś naszym celem,
Przez nas Polska musi trwać i żyć.
Chcemy w narodzie być budzicielem,
Państwu wszystkim chcemy być.
Refren:
W boju być mu tarczą, gromem,
nieść w pokoju pracy plon.
I w słońcu prawdy być mu widomym,
w zjednoczenia bije dzwon.
Formy wychowawczego oddziaływania
na młodzież:
1.Osobisty przykład nauczyciela
2.Odpowiednie dobranie materiału lekturowego
3.Samowychowanie się młodzieży:
Organizacje młodzieżowe polityczne:
-Związek Walki Młodych,
-Związek Młodzieży Wiejskiej ,,Wici”,
4.Samorząd ogólnoszkolny
5.Spółdzielnia szkolna
-Szkoła
-Internat
Kursy organizowane w szkole.
 w trosce o szkoły wiejskie
-pedagogiczne
w celu pobudzenia przedsiębiorczości mieszkańców
-koszykarski
-3 miesięczne samochodowe
-pisania na maszynie
-roczne samochodowe
-roczny spółdzielczy
Problemy szkolnej młodzieży:
-pijaństwo
-palenie papierosów
-kradzieże
Metody ich rozwiązywania:
-pogadanki o szkodliwości picia alkoholu i palenia
papierosów
-odczyty lekarskie
-organizacja kół zainteresowań np: sportowego
( warunkiem przyjęcia było przyrzeczenie abstynencji
w paleniu)
-ostatecznie usunięcie ucznia ze szkoły
Wycieczki szkolne:
Uświadomienie młodzieży,
że Polska to nie tylko to, co wokół
nich, to nie tylko wieś, nie tylko
chłop. Polska to także kopalnie,
fabryki, ośrodki uniwersyteckie,
wielkie centra miejskie, to
inżynierowie, ekonomiści,
wykwalifikowani fachowo
robotnicy.
-do dużych miast np: na Śląsk
-ośrodków fabrycznych np: do Królewskiej Huty
-ośrodków uniwersyteckich
-krajoznawcze np: Zakopane
Wycieczki młodzieży.
Strój szkolny.
Chłopcy nosili ciemne garnitury, a dziewczęta białe bluzki
i ciemne spódnice lub ciemne sukienki z białymi
kołnierzykami. Koniecznie musiała być przyszyta tarcza
z numerem 54.
Zajęcia internackiej młodzieży
-dyżur przy rannym udoju
-sprawdzanie stanu dziennego stołowników
-udział w podziale porcji
-wydawanie posiłków
-udój południowy
-udój wieczorny
-kontrola porządku w sypialniach, świetlicach, łazienkach
-zaplanowanie menu
-pomoc przy hodowli , pielęgnacji ogrodu
W oborach, chlewach, ogrodach, kwiaciarniach młodzież
uczyła się metod racjonalnego, nowoczesnego
i spółdzielczego gospodarowania.
Park w pobliżu pałacu
ulubione miejsce spędzania wolnego czasu
przez młodzież.
Dyrektor Roman Czernecki wraz z młodzieżą.
Absolwenci :
Liceum
Ogólnokształcącego
Liceum
Pedagogicznego
Protokół z I posiedzenia Rady Pedagogicznej.
Świadectwa szkolne tamtego okresu.
,,To, co zbudowałeś przez lata, może być zniszczone
w jednej chwili. Nieważne, buduj!”
Matka Teresa z Kalkuty
Po latach radosnej i twórczej pracy w życiu Romana
Czerneckiego pojawiają się trudne sytuacje:
-śledzenie
-cenzurowanie korespondencji
-napis na ścianie domu ,,Tu mieszka AK-owiec-bandyta”
-rewizja UB
Pomimo, że kilka lat później nazwano to ,, czasami błędów
i wypaczeń’’ w owym czasie przyczyniło się, do opuszczenia
Szczekocin przez Romana Czerneckiego.
Dyrektora wspominają…
,,Jedyne, czego nikt nam nie zabierze,
to wspomnienia.’’
Z. Abrysowska-Luty
… często i chętnie wracam we wspomnieniach do tamtych
czasów, czasów szkolnych. Szkoła była wówczas dla nas
czymś ważnym…
… tak, tak… miało być o dyrektorze
…dyrektor Roman Czernecki był wspaniałym polonistą
i wychowawcą, wzorem do naśladowania przez uczniów.
… w gwarze uczniowskiej nosił przydomek ,,Jowisz”.
… dawał z siebie uczniom to co miał najlepsze: wiedzę i
poświęcenie.
Fragmenty z rozmowy z Panią Sabiną Olmińską ( Wrona ) ,
Absolwentką LP z 1948 roku.
… oczywiście, wiem o kogo mnie pytasz . Pan Roman
Czernecki był dyrektorem Szkoły w Szczekocinach. Szkoły
w której ja zacząłem moją pierwszą pracę w 1952 roku na
stanowisku nauczyciela matematyki.
…nie miałem przyjemności współpracy z Panem Czerneckim
… jestem przekonany że był to człowiek z powołaniem z pasją
wiedząc o jego dokonaniach
… praca w tym okresie była niełatwa, obfitowała w wiele
wyzwań
…przetrwały Szczekociny, przetrwała Szkoła
jest młodzież która chce się w niej uczyć , więc dzieło
dyrektora nie poszło na marne
Fragmenty z rozmowy z Panem Stefanem Bajorem
Nauczycielem matematyki w latach 1952-1989
per aspera ad astra…
przez trudy do sukcesu…
Gimnazjum Publiczne
im. prof. Romana Czerneckiego
w Słupi Jędrzejowskiej
My uczniowie Gimnazjum Publicznego w Słupi Jędrzejowskiej
jesteśmy dumni, iż patronem naszej szkoły jest profesor
Roman Czernecki. Człowiek niestrudzony, niezłomny,
człowiek z pasją. Wierzący i pokładający nadzieję w młodzież.
Młodzież nie zawsze łatwą, ale spragnioną nauki, wiedzy,...
czegoś nowego.
Profesor pomagał młodzieży w czasach minionych, ale jego
pomoc pomimo tego , iż nie ma go wśród nas, my uczniowie
odczuwamy i dziś. Pomocą tą jest:
Edukacyjna Fundacja im. prof. Romana Czerneckiego.
Założona przez syna Andrzeja Czerneckiego.
Dziękujemy
Prezentację przygotował
Damian Warot uczeń kl. II „ c ”