Transcript Prezentacja - materiały informacyjne

 Pilotaż nowych rozwiązań został wdrożony w siedmiu
szkołach w roku szkolnym 2010/2011
 Szkoły wzięły udział w pilotażu dobrowolnie
 Działania podejmowane wspierał i koordynował
ekspert - dyrektor Poradni PsychologicznoPedagogicznej
W czasie trwania pilotażu podjęte zostały
następujące działania:
 Zorganizowano w Kuratorium Oświaty w Rzeszowie
spotkanie przedstawicieli wszystkich szkół biorących udział
w pilotażu przed rozpoczęciem współpracy. Uczestniczyli
w nim dyrektorzy, pedagodzy, wizytatorzy, ekspert. Podczas
spotkania omówione zostały założenia pilotażu, wymagania
odnośnie szkół, rola eksperta, ustalono obszary działania.
Szkoły zaprezentowały swoje dotychczasowe doświadczenia
w zakresie postępowania z dziećmi z SPE. Ustalono
wstępny harmonogram spotkań w szkołach.
 W okresie luty-marzec w każdej ze szkół pilotażowych
odbyło się pierwsze spotkanie z ekspertem, podczas
którego przeprowadzono :
 szkolenie rady pedagogicznej,
 spotkanie z rodzicami,
 konsultacje z zespołem zaangażowanym w pilotaż
poświęcone
analizie
dotychczasowej
dokumentacji,
uzgodnieniu działań,
 konsultacje indywidualne z rodzicami i nauczycielami.
 W czasie pilotażu odbywały się konsultacje e-
mailowe, telefoniczne związane
z przeprowadzeniem spotkań zespołów
i opracowaniem potrzebnej dokumentacji.
 W niektórych szkołach odbyła się kolejna
wizyta eksperta poświęcona szczegółowym
zagadnieniom związanym z IPET KIPU, PDW.
 W czerwcu przeprowadzona została ewaluacja
w szkołach.
W każdej ze szkół zorganizowano spotkania
eksperta z zespołami nauczycieli
i koordynatorami poświęcone omówieniu
przebiegu pilotażu i zebraniu badań
ankietowych.
 W miesiącach lipiec-sierpień opracowane
zostały wyniki badań ankietowych oraz
przygotowany został raport.
 W grudniu odbyło się spotkanie
w Kuratorium Oświaty podsumowujące
pilotaż.
Spostrzeżenia:
1. Wszystkie szkoły uczestniczące w pilotażu
wykazały duże zaangażowanie
i zainteresowanie problematyką pomocy
psychologiczno pedagogicznej realizowanej
w szkole. W niektórych z nich działania te miały już
bardzo zaawansowany charakter; obowiązywały
pewne procedury działania oraz systemowe
podejście. W niektórych szkołach (zwłaszcza tych,
w których dyrektorem jest osoba związana
wcześniej zawodowo z omawianą problematyką)
pomoc ta była realizowana w sposób bardzo
profesjonalny na miarę posiadanych środków
i możliwości.
2. Należy także podkreślić, że wszystkie szkoły
w sposób świadomy i zaangażowany wzięły udział
w działaniach pilotażowych.
Współpraca z dyrektorami miała bardzo rzeczowy
charakter, zawsze byli przygotowania do spotkań
(organizacja szkoleń rad pedagogicznych,
zespołów specjalistów, konsultacji dla rodziców
i nauczycieli czy przygotowanie dokumentacji).
We wzajemnych kontaktach wykazali się
zaangażowaniem i odpowiedzialnością za obszar
działań objętych pilotażem.
3.W radach pedagogicznych obserwowane
były różne postawy: od akceptacji
i zaangażowania do sceptycyzmu, niekiedy
niechęci do nowych rozwiązań.
4. Sygnalizowane przez nauczycieli trudności
dotyczyły tworzenia dokumentów,
postrzeganych jako nowe, dodatkowe
obciążenie.
5. Wskazywano utrudnienia w realizacji pomocy:
 brak zabezpieczenia finansowego na zajęcia
specjalistyczne,
 brak zatrudnionych w szkole specjalistów,
 brak pomocy dydaktycznych dla uczniów ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi,
 brak narzędzi do przeprowadzania diagnozy
w szkołach,
 utrudnienia w przepływie informacji między
rodzicami i nauczycielami,
 niechęć niektórych rodziców do kontaktów
z poradnią.
6. Częstym problemem zgłaszanym przez
nauczycieli jest konieczność radzenia sobie
z dużą różnorodnością problemów
skupionych w jednej klasie, do czego nie są
przygotowani. Trudności dotyczą sposobów
pogodzenia podejścia do uczniów ze SPE
(od upośledzenia po szczególnie
uzdolnionych; z problemami w zachowaniu)
i pozostałej części zespołu klasowego. Przy
braku wsparcia ze strony asystenta, pomocy
czy nauczyciela wspomagającego bywa to
bardzo trudne.
7. Nauczyciele sygnalizują nadmierne skupienie
się na problemach uczniów ze SPE (konieczność
bardzo wielu działań i dokumentacji) kosztem
pozostałych uczniów i procesu dydaktycznego.
8. Szkoły nie są wyposażone w środki dydaktyczne
niezbędne do działań wspierających uczniów
ze SPE.
9. Dodatkowe zajęcia specjalistyczne
organizowane po lekcjach nie sprzyjają
efektywnemu wsparciu; uczniowie na ogół są
już zmęczeni lub ograniczeni transportem.
10. KIPU rozrastają się do dużych dokumentów,
trudności występują w ustaleniu form,
sposobów, zakresu działań.
11. Niektórzy dyrektorzy i nauczyciele wyrazili
rozczarowanie brakiem obiecanych narzędzi
i pomocy dla szkół, mieli nadzieję na testowanie
ich podczas trwania pilotażu.
Wnioski:
1.Przepisy oświatowe powinny obligować do
zatrudniania zespołu specjalistów oraz
zabezpieczania środków finansowych na
wsparcie dla uczniów.
2. W nowej formule brakuje rozwiązań
dotyczących uczniów opuszczających szkołę
(powoływanie dla nich zespołów i
proponowanie zajęć powinno odbyć się na
początku roku szkolnego w nowej szkole).
Podobnie uczniowie klas pierwszych – nie
wiadomo, kto przyjdzie do szkoły i jakiego
będzie potrzebował wsparcia.
Wnioski:
3.W organizowaniu zespołów powinno się obligować
wszystkich nauczycieli do zapoznania się z
dokumentacją ucznia i ustaleniami, natomiast
uczestniczenie wszystkich nauczycieli w
spotkaniach gdy w szkole jest duża grupa uczniów
ze SPE jest trudne do przeprowadzenia.
4. Zamiast tworzonych KIPU, które w każdej szkole
są inne wydanie książeczki SPE (na wzór
książeczki zdrowia) jak było proponowane w
projektach zmian. Umożliwi to zebranie
informacji o dziecku z różnych instytucji, które
swoje działania po prostu wpiszą
w odpowiednie miejsce.
 Podsumowując należy stwierdzić, że nowa
formuła udzielania pomocy psychologiczno pedagogicznej w szkołach wymusza większą
wnikliwość analizy sytuacji dziecka i obliguje do
świadomego planowania pomocy oraz pracy
zespołowej. Jest też nakierowana na zwiększenie
przepływu informacji oraz zacieśnienie
współpracy z rodziną.
 Są to cenne zmiany, które w wielu szkołach miały
już bardzo zaawansowany charakter. Są także
takie szkoły, które po wejściu w życie
rozporządzeń podejmują się w związku z tym
nowych wyzwań.
 Na pewno pojawienie się zmian spowodowało
aktywność środowiska oświatowego w tym
obszarze.
Pytania w ankiecie dla nauczycieli
1. Czy uczestniczył/a Pan/Pani w spotkaniach zespołów organizowanych dla uczniów,
z którymi prowadzi Pan/Pani zajęcia?
2. Czy nowa formuła udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej miała
pozytywny wpływ na ofertę szkoły w zakresie pracy z uczniem ze specjalnymi
potrzebami edukacyjnymi?
3. Czy udział w spotkaniu/ach Zespołu/ów dostarczył Panu/Pani więcej informacji o
uczniu/ach i jego/ich indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych?
4. Czy zespołowa analiza potrzeb ucznia, pozwoliła Panu/Pani na bardziej efektywne
planowanie dla niego pomocy psychologiczno-pedagogicznej?
5. Czy nowa formuła udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym analiza
potrzeb ucznia, pozwoliła na bardziej efektywne organizowanie dla niego
kształcenia specjalnego?
6. Czy uzyskane informacje wpłynęły na osiągnięcie lepszych efektów w pracy z
uczniem, podczas prowadzonych przez Pana/Pani zajęć?
7. Czy napotkał/a Pan/Pani na trudności w realizacji nowej formuły pomocy
psychologiczno-pedagogicznej?
Pytania w ankiecie dla rodziców
1. Czy został/a Pan/Pani poinformowana o spotkaniu Zespołu powołanego dla Pan/Pani
dziecka?
2. Czy uczestniczył/a Pan/Pani w spotkaniach Zespołu?
3. Czy podczas spotkania umożliwiono Panu/Pani wyrażanie swojej opinii i przekazanie
informacji o Pana/Pani dziecku?
4. Czy Pana/Pani dziecko było objęte wcześniej w szkole pomocą psychologicznopedagogiczną?
5. Czy Pana/Pani dziecko było objęte wcześniej w kształceniem specjalnym?
6. Czy zauważył/a Pan/Pani różnicę w sposobie udzielania przez szkołę pomocy
psychologiczno-pedagogicznej Pana/Pani dziecku, w stosunku do lat ubiegłych?
7. Czy zauważył/a Pan/Pani różnicę w sposobie organizacji kształcenia specjalnego dla
Pana/Pani dziecka, w stosunku do lat ubiegłych?
8. Czy zaproponowane Pana/pani dziecku formy pomocy uwzględniały jego potrzeby?
9. Czy udzielona w szkole Pana/Pani dziecku pomoc przyniosła zamierzone efekty?
10.Czy Pana/Pani zdaniem, należy w zespole, z nauczycielami i specjalistami, analizować
potrzeby dziecka i rodzaj udzielanej mu pomocy?