Transcript Via Dolorosa

Stare Miasto
Via Dolorosa

Munkacsy - Chrystus przed Piłatem
Piłat pytał ich: "Co więc złego uczynił?" Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: "Ukrzyżuj Go!"
Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił im Barabasza,
Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.
Stacja I
Kaplica Skazania na Śmierć
Stacja II.
Zbudowana w XII wieku
Kaplica Biczowania
Droga Krzyżowa liczy 1445 kroków. Przemierza się ją w ciągu jednej godziny.
Łuk „Ecce Homo”,
nawiązujący do słów Piłata
„Oto Człowiek”
Niekiedy Droga Krzyżowa przebiega przez arabski suk.
Stacja III jest kaplicą zbudowaną w 1947 r.
ze składek polskich żołnierzy i uchodźców.
Jest tu płaskorzeźba upadku Jezusa pod
krzyżem dłuta Tadeusza Zielińskiego.
Stacja III
Jezus upada
pod krzyżem po raz pierwszy.
Stacja IV
Płaskorzeźba nad wejściem do kaplicy
przedstawia spotkanie Jezusa z Matką.
Stacja V
Rzymianie każą Symeonowi z Cyrenajki
pomóc Jezusowi nieść krzyż.
Raffael
Weronika kobieta z Jerozolimy, która
niosącemu krzyż Chrystusowi podała
chustę do otarcia twarzy, na której miało
odbić się oblicze Jezusa.
Grecko-rzymskie słowo vera eikon
("prawdziwy wizerunek") dało początek
imieniu Weronika.
Św. Weronika jest patronką fotografów.
Stacja VI
Weronika ociera twarz Jezusa
Stacja VII
Jezus upada pod ciężarem krzyża
po raz drugi.
Jezus pociesza płaczące niewiasty
„Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną;
płaczcie raczej nad sobą
i nad waszymi dziećmi!”
W zaułku arabskiej uliczki
Stacja VIII
Stacja IX
Wmurowana koło wejścia do klasztoru
koptyjskiego kolumna wskazuje miejsce,
w którym Jezus upadł po raz trzeci.
Wejścia do Bazyliki Grobu Świętego.
Bazylika Grobu Świętego (Bazylika Bożego Grobu)
Dziedziniec przed Bazyliką Grobu Świętego
Który z nich tu rządzi?
Ten tu rządzi!
On ma klucze.
Od setek lat klucze do bazyliki przechowują wyznawcy islamu, rody Nusseibeh i Joudeh.
W ręce tych rodziny trafiły one w 1192 roku za czasów panowania Saladyna, który w ten sposób
chciał pogodzić różne frakcje chrześcijan walczące o prawo do opieki nad grobem.
X Stacja Drogi Krzyżowej
Schody prowadzą na Kalwarię do Kaplicy Obnażenia Jezusa z szat.
Bazylika - Rotunda z Kaplicą Grobu Jezusa.
Kamień Namaszczenia
Kaplica Bożego Grobu
Kaplica Anioła,
wejście do grobu.
Kaplica Anioła
Fragmentem kamienia którym zastawiono wejście do grobu.
Grób Jezusa
Schody prowadzące na Golgotę.
Stacja XI.
Golgota - Kaplica
Stacja XII. W tym miejscu wg. wierzeń stał krzyż.
Kaplica Adama znajduje się tuż pod kaplicą grecką na Golgocie. Nazwa jej wiąże się
z
legendą, która mówi, że Jezus umarł w miejscu, w którym pochowano Adama - praojca
ludzkości. Pękniecie w skale, widoczne w apsydzie, według wierzeń, powstało na skutek
trzęsienia ziemi w momencie śmierci Jezusa.
Płyta na miejscu, w którym św. Helena odnalazła relikwię Krzyża Świętego
Katholikon, czyli Chór Grecki, dawniej chór kanoników Grobu Bożego.
Kopuła nad chórem Greków
Cud Świętego Ognia.
Specyfika cudu, według wiernych Kościoła Prawosławnego, polega na fakcie,
iż przez pewien okres czasu ogień zupełnie nie parzy i pielgrzymi mogą
"omywać" nim twarz i ręce nie narażając się przy tym na żadne obrażenia.
Via Dolorosa
Jerozolima
Stare Miasto
Tradycyjna
Wg. S.Gibsona
Dzielnica muzułmańska
Dzielnica chrześcijańska
Brama Lwów
Wzgórze
Świątynne
Bazylika Grobu
Brama Jafska
Ściana Płaczu
Dzielnica ormiańska
Dzielnica żydowska
ENTER
Via Dolorosa. Droga Krzyżowa, którą pokonują pielgrzymi z całego świata, to szlak
wiodący ciasnymi, pełnymi sklepów uliczkami Jerozolimy. Niekiedy bardzo trudno dostrzec
tabliczkę informującą o kolejnej stacji. Wijąca się początkowo przez Dzielnicę Muzułmańską,
a następnie Chrześcijańską prowadzi od miejsca, gdzie w czasach Poncjusza Piłata stała
twierdza Antonia, do Bazyliki Grobu Świętego, uznawanej za miejsce męki i śmierci Jezusa.
Badania profesora Shimona Gibsona, archeologa i znanego specjalisty od historii Ziemi
Świętej, dowodzą, że cała ta trasa, słynna Via Dolorosa czyli droga Męki Pańskiej, jest błędna.
Zdaniem Gibsona jej początek rozmija się z prawdopodobnym miejscem sądu nad Jezusem,
zaś tradycyjnie uznawany punkt ukrzyżowania nie jest rzeczywistą Golgotą. Via Dolorosa
prowadzi od punktu leżącego na północ od Starego Miasta Jerozolimy, gdzie w czasach
Poncjusza Piłata stała twierdza Antonia, do Bazyliki Grobu Świętego, uznawanej za miejsce
męki i śmierci Jezusa. Zdaniem archeologa prof. Shimona Gibsona, Antonia, gdzie miał się
odbyć sąd nad Jezusem, na początku I w. n.e. nie była niczym więcej, niż tylko wieżą
obserwacyjną. Mają na to wskazywać odkryte fundamenty budowli zburzonej w 70 roku n. e.
Sąd nad Jezusem musiał odbyć się w innym miejscu, odpowiednio rozległym, tak by mogli się
na nim zebrać dostojnicy, ale także gapie. Profesor Gibson wierzy, że odnalazł miejsce
idealnie odpowiadające opisowi zawartemu w Ewangelii św. Jana. Jest to duży plac położony
na zachód od Starego Miasta, za bramą wychodzącą na Jaffę. Plac ten znajdował się między
dwiema liniami fortyfikacji, zaraz obok koszar, gdzie mogli być przetrzymywani więźniowie,
tacy jak np. Jezus. Na placu był umieszczony podest o powierzchni około dwóch metrów
kwadratowych, gdzie zdaniem Gibsona mogło znajdować się siedzisko Piłata.
Zdaniem Gibsona także Golgota musiała znajdować się gdzie indziej, prawdopodobnie
ok. 20 metrów od tradycyjnie uznawanego miejsca kaźni, na miejscu już nieistniejącego
Kościoła Świętych Męczenników. Miejsce dotąd uznawane nie pomieściłoby trzech krzyży –
Jezusa i dwóch wspomnianych w Ewangelii łotrów.
ENTER
Bazylika Grobu Świętego (Bazylika Bożego Grobu), znajduje się w Dzielnicy
Chrześcijańskiej na Starym Mieście, w miejscu, gdzie znaleziono domniemany grób Jezusa.
Jest to miejsce niezwykłe - nie ma chyba na świecie drugiego takiego sanktuarium,
w którym osobne miejsca i nabożeństwa mieliby przedstawiciele tylu wyznań chrześcijańskich.
W bazylice znajduje się pięć ostatnich stacji Via Dolorosa.
Pierwszą budowlę w tym miejscu zbudowano za zgodą cesarza Konstantyna I Wielkiego.
Poświęcona w 336 roku została zburzona przez Persów w roku 614. Odbudowana przez
Bizantyńczyków na krótko przed arabskim podbojem została ponownie zniszczona przez
fatymidzkiego kalifa Al-Hakima w 1009 roku. Na jego rozkaz zniszczono też sam grób Jezusa.
Odbudowę rozpoczęto już w 1012 roku i zakończono w latach 40. XI wieku. Po zdobyciu
Jerozolimy w 1099 roku krzyżowcy rozpoczęli przebudowę bazyliki, która trwała do roku 1149.
W późniejszych wiekach. bazylika była jeszcze wielokrotnie przebudowywana
i remontowana. Obecny kształt uzyskała głównie w czasie wypraw krzyżowych.
Zasadniczo wyróżnić można następujące jej części: rotundę z kaplicą Grobu Jezusa w centrum,
chór Greków, kaplicę Golgoty, kryptę św. Heleny, klasztor franciszkanów z kaplicą
Najświętszego Sakramentu, klasztor grecki z dziedzińcem oraz szereg kaplic usytuowanych
przy wspaniałej średniowiecznej dzwonnicy. Za wejściem do wnętrza Bazyliki Grobu Świętego
znajduje się Kamień Namaszczenia, na którym po zdjęciu z krzyża obmyto Ciało Jezusa,
namaszczono i przygotowano do złożenia do grobu. Kamień Namaszczenia, barwy różowej,
ma wymiary ok. 2,70 na 1,30 metra. Stale jest pokryty wonnościami i pachnidłami,
które odgrywają wielką rolę w kulturze oraz pobożności i liturgii prawosławnej. Chrześcijanie
prawosławni przykładają ogromną wagę do ucałowania tego miejsca i pocierania o kamień
fragmentów swojej odzieży lub modlitewników.
ENTER
W centrum rotundy znajduje się dwuczęściowa kaplica (8 x 5,9 m; wysokość 5,9 m).
Przez niewielkie drzwi wchodzi się najpierw do tzw. kaplicy Anioła z centralnie usytuowanym
kwadratowym ołtarzykiem. Jego mensa zrobiona jest z fragmentu większego bloku skalnego.
Jest to jedyna pozostałość po kamieniu wspominanym w ewangeliach. Miał on być zatoczony
u wejścia do grobu Jezusa, rozbito go w czasie najazdu perskiego. Z kaplicy Anioła wchodzi się
do kolejnego, jeszcze mniejszego pomieszczenia, które miało być właściwą komorą grzebalną.
W jej wnętrzu, po prawej stronie znajduje się wykuta w skale wnęka z kamienną płytą, na której
miało zostać złożone ciało Jezusa zaraz po zdjęciu z Krzyża. Oprócz grobu Jezusa w kościele
znajduje się także Golgota, a więc skała na której wetknięto krzyż w czasie ukrzyżowania
Jezusa. Dolna część skały widoczna jest w absydzie dolnej kaplicy, zwanej Kaplicą Adama.
Z dwóch stron dostać się można po niewielkich schodach na piętro kaplicy Golgoty,
Bazylika Grobu Pańskiego w Jerozolimie jest jednym z najświętszych miejsc chrześcijaństwa.
Obowiązujący w niej tzw. "status quo" określa, że współgospodarzami tego miejsca świętego
są trzy Kościoły: prawosławny, ormiański i katolicki, reprezentowany przez franciszkanów.
Poszczególne części Bazyliki Grobu należą do różnych Kościołów, istnieje tam szczegółowo
określony porządek nabożeństw i zakres odpowiedzialności za godziny liturgii, przebieg
procesji, porządek sprzątania, lampy oliwne, naczynia liturgiczne i sprzęty. Kolejnym
paradoksem jest fakt, że klucze do Bazyliki należą do dwóch rodzin muzułmańskich.
Codziennie wieczorem, pozostający wewnątrz świątyni mnisi grecko-prawosławni i ormiańscy
oraz franciszkanie, są zamykani przez przedstawicieli tych rodzin. Rano muzułmański odźwierny
otwiera odrzwia bazyliki dla wszystkich. Obecnie właścicielami kaplicy Grobu Chrystusa są
prawosławni, którzy w nocy odprawiają tam Eucharystię, po nich Ormianie, a od świtu do rana
franciszkanie. W innych porach katolicy mogą odprawiać msze i nabożeństwa tylko w należącej
do franciszkanów tamtejszej kaplicy Najświętszego Sakramentu.
ENTER
Święty Ogień.
Przedstawiciele Kościoła Prawosławnego dowodzą, iż we wnętrzu bazyliki każdego roku
zobaczyć można tzw. Cud Świętego Ognia. Ma on miejsce każdego roku w Wielką Sobotę
(według kalendarza juliańskiego). Około godziny 13:45 czasu miejscowego prawosławny
patriarcha Jerozolimy trzykrotnie obchodzi kaplicę Bożego Grobu. Następnie zdejmuje szaty
liturgiczne i z dwoma dużymi pękami świec (po 33 sztuki - tyle ile lat miał Jezus) wchodzi do
kaplicy Anioła, a następnie do właściwej kaplicy Grobu. Wejście do kaplicy jest pieczętowane,
a sam patriarcha, jeszcze przed wejściem do jej wnętrza, sprawdzany jest czy nie wnosi niczego
dzięki czemu mógłby zaprószyć ogień. Po modlitwie, wedle relacji patriarchy, samoistnie pojawia
się ogień na płycie Grobu Pańskiego, od którego zapala on świece i wynosi do wiernych,
ogłaszając radosną nowinę o Zmartwychwstaniu Jezusa. Ogień schodzi też na pęki świec
trzymanych przez zgromadzonych w świątyni.
www.rotfl.com.pl
ENTER BG