Transcript Procedury kariery naukowej - XIX Seminarium PTM, Lublin 18

XX Jubileuszowe Seminarium PTM 2014
?
2015 r.
Procedury kariery naukowej
XIX Seminarium PTM 2014
Lublin, 18-20 maj 2014 r.
Procedury kariery naukowej
Dane Ogólne:
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów i Jej zadaniem
jest zapewnienie harmonijnego rozwoju kadry naukowej;
liczy 228 profesorów pracujących w następujących Sekcjach:
Sekcja I. Nauk Humanistycznych i Społecznych
Sekcja II. Nauk Ekonomicznych
Sekcja III. Nauk Biologicznych, Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych
Sekcja IV. Nauk Medycznych
Sekcja V. Nauk Matematycznych, Fizycznych, Chemicznych i Nauk
o Ziemi
Sekcja VI. Nauk Technicznych !!!!!!
Sekcja VII. Sztuki
Sekcja VI: Nauk Technicznych - liczy 36 profesorów
reprezentujących następujące Uczelnie:
(7) - Pol. Warszawska
(4) - AGH; Pol. Wrocławska
(3) - Pol. Krakowska
(2) - Pol. Częstochowska; Pol. Łódzka; Pol. Śląska; WAT- Warszawa
(1) - Pol. Gdańska; Pol. Koszalińska; Pol. Opolska;
Pol. Poznańska; Uniwersytet Zielonogórski;
Inst. Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN - Warszawa;
Inst. Badań Systemowych PAN - Warszawa;
Inst. Maszyn Przepływowych PAN - Gdańsk;
Główny Instytut Górnictwa – Katowice.
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów
Przewodniczący - prof. Roman Barlik, Z-ca przew. - prof. Józef Korbicz, Sekretarz - prof. Janusz Kowal
Sekcja VI. Nauk Technicznych ujmuje dyscypliny skupione w 7 podsekcjach:
W. Przetakiewicz, J. Sieniawski
H. Dyja, E. Guzik
I. Krucińska
1.
Inżynieria Materiałowa
Metalurgia
Włókiennictwo
2.
Budowa i eksploatacja
maszyn
Mechanika
6 profesorów
Informatyka , Biocybernetyka
i inżynieria biomedyczna
Automatyka i Robotyka
Transport
7 profesorów
Elektrotechnika
Elektronika
Energetyka
Telekomunikacja
7 profesorów
5.
Budownictwo
Architektura i urbanistyka
5 profesorów
6.
Inżynieria Środowiska
Górnictwo i geologia inżynierska
Inżynieria Chemiczna
6 profesorów
3.
4.
7.
Biotechnologia
Geodezja i Kartografia
Technologia Chemiczna
Rozpatrzono: 33
wnioski na tytuł prof.,
17 na stopień dr hab.
(nowa procedura- postęp.)
należy do dziedziny Nauk Technicznych, lecz sprawy są
rozpatrywane w Sekcji V. Nauk Matematycznych, Fizycznych,
Chemicznych i Nauk o Ziemi
Liczba wniosków rozpatrzonych przez poszczególne Sekcje w 2013 roku
Sekcja I
Sekcja II
Sekcja III
Sekcja IV
Sekcja V
Sekcja
VI
Sekcja VII
Łącznie
Poz. / Neg.
Poz. / Neg.
Poz. / Neg.
Poz. / Neg.
Poz. / Neg.
Poz./ Neg.
Poz. / Neg.
Poz. / Neg.
198 / 12
34 / 2
72 / 1
120 / 9
88 / 3
86 / 6
58 /0
656 / 33
Recenzenci
w przew.
habilitacyjnym
721 / 0
299 / 7
353 / 0
314 / 7
203 / 0
388 / 0
151 / 0
2429 / 14
Recenzenci w
postępowaniu
o nadanie
tytułu prof.
475 / 0
147 / 0
241 / 0
252 / 6
101 / 0
221 / 0
135 / 0
1572 / 6
Postępowania
habilitacyjne
258 / 0
50 / 0
205 / 0
133 / 0
218 / 0
155 / 0
82 / 0
1101 / 0
1652 / 12
530 / 9
871 / 1
819 / 22
610 / 3
850 / 6
426 / 0
5758 / 53
Rodzaj sprawy
Tytuł prof.
Razem
1
2
3
Ponadto, CK rozpatrywała inne wnioski, m.in. Zatwierdzenie stopni dr; dr
hab.; Upoważnienia do nadawania stopni; Odwołanie od negatywnych
decyzji dotyczących uprawnień; Odwołanie od decyzji CK; Odwołanie od
uchwał RW/RN; Opinie w sprawie zatrudnienia na stanowisku profesora
nadzwyczajnego; Recenzje w postępowaniu o nadanie tytułu profesora
nowe przepisy:
Pozytywnie – 124 spraw
Negatywnie – 85 spraw
-----------------------------------------zatem
Pozytywnie: 5758 + 124 = 5882 spraw
Negatywnie:
53 + 85 = 138 spraw
-----------------------
∑ 6020 rozpatrzonych spraw
(ponad 50 % więcej niż w 2012 roku poprzednim)
Sekcja VI. Nauk Technicznych:
Pozytywnie - 868 (850 + 18) spraw
Negatywnie 16 (6 + 10) spraw
---------------------------
∑ 884 rozpatrzonych spraw
Stopnie i tytuł naukowy
procedura kariery naukowej:
dr. , hab. i prof.
Rozporządzenia
A. Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule
naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65 poz.
595, z późn. zm):
B. Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo
o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowym i tytule
naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie
niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 84 poz. 455):
1. ROZPORZĄDZENIU MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO
z dnia 1 września 2011 r. „w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby
ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego”. (Dz. U. nr
196, poz. 1165).
2. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO
z dnia 22 września 2011 r. „w sprawie szczegółowego trybu i warunków
przeprowadzania czynności w przewodach doktorskich, w postępowaniu
habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora”. (Dz. U.
Nr 204 poz. 1200)
Przewód doktorski
Art. 11. 1. Stopień doktora jest nadawany w drodze przewodu doktorskiego,
a stopień doktora habilitowanego w drodze postępowania habilitacyjnego, wszczętych
na wniosek osoby ubiegającej się o nadanie stopnia.
2. Warunkiem wszczęcia przewodu doktorskiego jest posiadanie wydanej
lub przyjętej do druku publikacji naukowej w formie książki lub co najmniej jednej
publikacji naukowej w recenzowanym czasopiśmie naukowym o zasięgu co najmniej
krajowym, określonym przez ministra właściwego do spraw nauki na podstawie
przepisów dotyczących finansowania nauki lub w recenzowanym sprawozdaniu
z międzynarodowej konferencji naukowej lub publiczna prezentacja dzieła
artystycznego.
Art. 13. 1. Rozprawa doktorska, przygotowywana pod opieką promotora albo pod
opieką promotora i promotora pomocniczego, o którym mowa w art. 20 ust. 7,
powinna stanowić oryginalne rozwiązanie problemu naukowego lub oryginalne
dokonanie artystyczne oraz wykazywać ogólną wiedzę teoretyczną kandydata w danej
dyscyplinie naukowej lub artystycznej oraz umiejętność samodzielnego prowadzenia
pracy naukowej lub artystycznej.
Art. 20.1. W przewodach doktorskich powołuje się co najmniej dwóch recenzentów
spośród osób zatrudnionych w szkole wyższej lub jednostce organizacyjnej innej niż
ta, której pracownikiem jest osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora i nie
będących członkami rady jednostki organizacyjnej przeprowadzającej przewód.
c.d. przewód doktorski
Art.13
2. Rozprawa doktorska może mieć formę maszynopisu książki, książki wydanej lub
spójnego tematycznie zbioru rozdziałów w książkach wydanych, spójnego tematycznie
zbioru artykułów opublikowanych lub przyjętych do druku w czasopismach
naukowych, określonych przez ministra właściwego do spraw nauki na podstawie
przepisów dotyczących finansowania nauki, jeżeli odpowiada warunkom określonym
w ust. 1.
3. Rozprawę doktorską może stanowić praca projektowa, konstrukcyjna,
technologiczna lub artystyczna, jeżeli odpowiada warunkom określonym w ust. 1.
4.
Rozprawę doktorską może także stanowić samodzielna i wyodrębniona część
pracy zbiorowej, jeżeli wykazuje ona indywidualny wkład kandydata przy
opracowywaniu koncepcji, wykonywaniu części eksperymentalnej, opracowaniu
i interpretacji wyników tej pracy, odpowiadający warunkom określonym w ustawie.
c.d. przewód doktorski
5. Za zgodą rady jednostki przeprowadzającej przewód, rozprawa doktorska może być
przedstawiona w języku innym niż polski.
6. Rozprawa doktorska powinna być opatrzona streszczeniem w języku angielskim,
a rozprawa doktorska przygotowana w języku obcym również streszczeniem w języku
polskim. W przypadkach, gdy rozprawa doktorska nie ma formy pisemnej powinna być
opatrzona opisem w języku polskim i angielskim.
7. Streszczenie rozprawy doktorskiej łącznie z recenzjami zamieszcza się na stronie
internetowej szkoły wyższej lub jednostki organizacyjnej przeprowadzającej przewód
doktorski. Streszczenie rozprawy doktorskiej zamieszcza się w dniu podjęcia przez radę
jednostki uchwały o przyjęciu rozprawy doktorskiej, a recenzje w dniu ich przekazania
przez recenzentów. Streszczenie rozprawy i recenzje pozostają na stronie internetowej
co najmniej do dnia nadania stopnia doktora. Warunek zamieszczenia streszczenia
rozprawy doktorskiej i recenzji nie dotyczy rozprawy doktorskiej, której przedmiot jest
objęty ochroną informacji niejawnych.
8. Recenzje podlegające zamieszczeniu na stronie internetowej przekazuje się
niezwłocznie po ich złożeniu do Centralnej Komisji w celu ich opublikowania
w Biuletynie Informacji Publicznej.
c.d. przewód doktorski
Art. 14a
1. Przewody doktorskie mogą być przeprowadzane wspólnie, na podstawie porozumienia,
przez rady jednostek organizacyjnych szkół wyższych lub innych jednostek organizacyjnych,
w tym także zagranicznych, jeżeli posiadają one uprawnienia do nadawania stopnia doktora.
2. W przypadku szkoły wyższej stroną porozumienia, o którym mowa w ust. 1, jest szkoła
wyższa, której jednostki posiadają uprawnienia do nadawania stopnia doktora.
3. W przypadku gdy przewód doktorski jest prowadzony wspólnie z inną szkołą wyższą lub
inną jednostką organizacyjną, w tym zagraniczną, czynności przewodu doktorskiego,
o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, 2 i 5, kończą się uchwałami podejmowanymi w trybie
określonym w porozumieniu, z zachowaniem przepisu art. 14 ust. 2 pkt 4.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, uprawnienie do podejmowania uchwał, o których
mowa w art. 14 ust. 2 pkt 3 i 4, przysługuje komisji powołanej przez rady jednostek
prowadzących przewód doktorski.
5. Jednostki, o których mowa w ust. 1, wydają osobie, której nadano stopień doktora, wspólny
dyplom według wzoru określonego w porozumieniu i zawierającego niezbędne elementy
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 31 pkt 7.
Art. 20
4. W przewodach doktorskich prowadzonych w ramach współpracy międzynarodowej,
o których mowa w art. 14a ust. 1–3, można powołać kopromotora.
7.
Promotorem pomocniczym w przewodzie doktorskim, który pełni istotną funkcję
pomocniczą w opiece nad doktorantem, w tym w szczególności w procesie planowania badań,
ich realizacji i analizy wyników może być osoba posiadająca stopień doktora
w zakresie danej lub pokrewnej dyscypliny naukowej.
Uwagi ogólne:
dotyczące propozycji Senatu RP zmian w ustawie
o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki
1.
Warunkiem wszczęcia przewodu doktorskiego jest posiadanie wydanej lub przyjętej do druku
publikacji naukowej w formie książki lub co najmniej jednej publikacji naukowej
w recenzowanym czasopiśmie naukowym wymienionym w wykazie czasopism naukowych
ogłaszanym przez ministra właściwego ds. nauki na podstawie przepisów (Art. 44 ust. 2 ustawy
z dnia 30 kwietnia 2010 roku) lub w recenzowanych materiałach z międzynarodowej konferencji
naukowej lub publiczna prezentacja dzieła artystycznego
2.
Streszczenie rozprawy doktorskiej i recenzje podlegające
zamieszczeniu na stronie
internetowej przekazuje się niezwłocznie po ich złożeniu do Centralnej Komisji w celu ich
opublikowania w Biuletynie Informacji Publicznej.
(dotychczasowe brzmienie: streszczenie rozprawy doktorskiej łącznie z recenzjami zamieszcza
się na stronie internetowej szkoły wyższej lub jednostki organizacyjnej przeprowadzającej
przewód doktorski).
POSTĘPOWANIE HABILITACYJNE
Prawidłowy tok postępowania po złożeniu przez habilitanta zgodnego
z przepisami prawa wniosku powinien, zdaniem Centralnej Komisji, mieć
następujący przebieg:
1.
Centralna Komisja informuje wskazaną we wniosku habilitanta (§ 12 ust.
1 Rozporządzenia) radę uprawnionej jednostki (wydziału lub instytutu)
o wszczęciu procedury powołania komisji habilitacyjnej i wnosi
o wyznaczenie przez radę trzech członków komisji (zgodnie z art. 18a
ust. 5 pkt 2 Ustawy).
2.
Dziekan (przewodniczący rady):
kieruje do rady sprawę przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego,
o podjęciu się którego rada decyduje w drodze uchwały podejmowanej
w trybie art. 20 ust. 1 i 2 Ustawy. O wyniku głosowania rada informuje
Centralną Komisję. W razie nie wyrażenia zgody na przeprowadzenie
postępowania habilitacyjnego przez radę jednostki wskazanej we
wniosku przez kandydata, Centralna Komisja wyznacza inną jednostkę
organizacyjną, która przeprowadza postępowanie, bez możliwości
odmowy, zgodnie z art. 18a pkt 3 Ustawy.
3.
Rada wyznacza trzech członków komisji w drodze uchwały, podejmowanej w trybie jak w pkt. 1.
4. Centralna Komisja wyznacza, zgodnie z art. 18a ust. 5 pkt 1 Ustawy,
pozostałych członków komisji habilitacyjnej i powołuje pełny skład
komisji – przekazując komisji habilitacyjnej uzyskane od habilitanta
dokumenty za pośrednictwem dziekana (przewodniczącego rady).
5. Habilitant we wniosku przekazanym Centralnej Komisji wskazuje tę
część jego dorobku naukowego lub artystycznego (powstałą po
uzyskaniu stopnia doktora), która jako osiągnięcie naukowe lub
artystyczne odpowiada treści art. 16 ust. 1 i 2 Ustawy i stanowi
podstawę ubiegania się o nadanie stopnia doktora habilitowanego.
Jeżeli takim osiągnięciem jest „jednotematyczny cykl publikacji”, to
opatruje go tytułem (tak jak posiada swój tytuł monografia wskazana
jako „osiągnięcie naukowe” w rozumieniu art. 16 ust. 2 pkt 1
Ustawy).
6. Komisja habilitacyjna (w imieniu której działa przewodniczący lub
sekretarz), za pośrednictwem dziekana (przewodniczącego rady),
ma prawo zażądać od habilitanta przedstawienia we wskazanym
terminie prac składających się na „osiągnięcie” lub „osiągnięcia
naukowe lub artystyczne”, o których mowa w art. 16 ust. 2 Ustawy.
Jeżeli habilitant nie przedstawi żądanych prac w wyznaczonym
terminie, przewodniczący lub z jego upoważnienia sekretarz komisji
zawiadamia habilitanta o zawieszeniu postępowania na czas do
spełnienia żądania.
7.
•
•
Recenzenci powinni być poinformowani, iż sporządzona przez nich
recenzja powinna obejmować, w odrębnych, wyraźnie zaznaczonych
częściach (zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy), ocenę:
„osiągnięcia naukowego lub artystycznego”, które jest opisane w art.
16 ust. 2 pkt 1 i 2 Ustawy;
„istotnej aktywności naukowej lub artystycznej”.
8.
Oceny osiągnięć o których mowa powyżej, dokonuje się (jak to
nakazuje art. 16 ust. 3 Ustawy) stosując kryteria oceny ujęte w
rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1
września 2011 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby
ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego (Dz. U. Nr
196, poz. 1165).
9.
Komisja habilitacyjna ma również prawo zażądać, za pośrednictwem
dziekana (przewodniczącego rady), udostępnienia komisji przez
habilitanta rozprawy doktorskiej.
10. Komisja habilitacyjna działa w siedzibie jednostki prowadzącej dane
postępowanie habilitacyjne.
11. Członkowie komisji (w liczbie 7 osób) działają na podstawie
zawartych z nimi, przez dziekana (przewodniczącego rady), umów.
Umowy uwzględniają wynagrodzenia określone w rozporządzenia
Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie wysokości
i warunków wypłacania wynagrodzenia promotorowi oraz za
recenzje i opinie w przewodzie doktorskim, postępowaniu
habilitacyjnym oraz postępowaniu o nadanie tytułu profesora (Dz. U.
Nr 206, poz. 1219).
12. Koszty wynagrodzeń członków komisji habilitacyjnej (w tym
recenzji) oraz pozostałe, ustalone w umowie koszty ponosi albo
jednostka przeprowadzająca postępowanie habilitacyjne, albo
habilitant, albo inna jednostka zatrudniająca habilitanta – na
podstawie odrębnie zawartych umów cywilnoprawnych między
dziekanem wydziału (dyrektorem instytutu) i habilitantem albo
kierownikiem jednostki zatrudniającej habilitanta (§ 5 rozporządzenia, o którym mowa w pkt 6).
13. Umowa powinna być zawarta z recenzentami przed przekazaniem im
materiałów do zaopiniowania.
14. O obradach w formie wideokonferencji (§ 15 ust. 2 Rozporządzenia) lub
o przeprowadzeniu rozmowy z habilitantem (art. 18a ust. 10 Ustawy)
komisja habilitacyjna decyduje w drodze glosowania. Głosowanie to
odbywa się w drodze komunikacji elektronicznej (w szczególności za
pomocą poczty elektronicznej).
15. Posiedzenia
komisji
zwołuje,
za
przewodniczący komisji. Sekretarz
techniczną posiedzeń komisji.
pośrednictwem
sekretarza,
komisji zapewnia obsługę
16. O organizacji i trybie pracy komisji decyduje jej przewodniczący, który
korzysta z pomocy sekretarza komisji. Przewodniczący komisji jest
zobowiązany do zapoznania wszystkich członków komisji z materiałami
dostarczonymi przez habilitanta. Przewodniczący udostępnia też
członkom komisji opinie sporządzone przez recenzentów. Recenzje są
dostępne innym recenzentom dopiero wówczas, gdy wszyscy
recenzenci je sporządzą.
17. O liczbie odbytych posiedzeń komisji decyduje jej przewodniczący.
Organizację posiedzeń komisji przewodniczący zleca sekretarzowi
komisji. Przewodniczący komisji może kontaktować się z członkami
komisji drogą elektroniczną.
18. Tekst uchwały, o której mowa w art. 18a ust. 8 i 11 Ustawy, podjętej
w składzie wskazanym w § 15 ust. 1 Rozporządzenia, wraz
z uzasadnieniem, oraz recenzje i protokół z posiedzenia komisji
i wyniki głosowania przewodniczący komisji przekazuje, za
pośrednictwem sekretarza, dziekanowi (przewodniczącemu rady) –
w celu podjęcia przez radę uchwały o której mowa w art. 18a ust. 11
Ustawy, podejmowanej w trybie art. 20 ust. 1 i 2 Ustawy.
19. Po zakończeniu postępowania o nadanie stopnia doktora
habilitowanego dziekan (przewodniczący rady) przekazuje
Centralnej Komisji, w terminie do 30 dni, uchwałę w przedmiocie
nadania stopnia doktora habilitowanego wraz z recenzjami
złożonymi w postępowaniu habilitacyjnym w wersji elektronicznej,
uwzględniając oryginalne podpisy na ww. dokumentach.
Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Kryterium oceny osiągnięć osoby o ubieganie się o nadanie dr hab.
§ 1. p. 4. W obszarze nauk technicznych:
a) autorstwo lub współautorstwo publikacji naukowych w czasopismach znajdujących się
w bazie Journal Citation Reports (JCR),
b) autorstwo zrealizowanego oryginalnego osiągnięcia projektowego, konstrukcyjnego lub
technologicznego,
c) udzielone patenty międzynarodowe lub krajowe,
d) wynalazki, wzory użytkowe i przemysłowe, które uzyskały ochronę i zostały wystawione na
międzynarodowych lub krajowych wystawach lub targach.
§ 4. Kryteria oceny w zakresie osiągnięć naukowo-badawczych habilitanta we
wszystkich obszarach wiedzy obejmują:
1) autorstwo bądź współautorstwo monografii, publikacji naukowych w czasopismach
międzynarodowych lub krajowych innych niż znajdujące się w bazach lub na liście JCR,
2) autorstwo bądź współautorstwo odpowiednio dla obszaru: opracowań zbiorowych, katalogów
zbiorów, dokumentacji prac badawczych, ekspertyz, utworów i dzieł artystycznych,
3) sumaryczny impact factor publikacji naukowych wg JCR, zgodnie z rokiem opublikowania,
4) liczbę cytowań publikacji według bazy Web of Science (WoS),
5) indeks Hirscha opublikowanych publikacji według bazy Web of Science (WoS),
6) kierowanie międzynarodowymi lub krajowymi projektami badawczymi lub udział w takich projektach,
7) międzynarodowe lub krajowe nagrody za działalność odpowiednio naukową albo artystyczną,
8) wygłoszenie referatów na międzynarodowych lub krajowych konferencjach tematycznych.
§ 5. Kryteria oceny w zakresie dorobku dydaktycznego i popularyzatorskiego oraz
współpracy międzynarodowej habilitanta:
1) uczestnictwo w programach europejskich i innych programach międzynarodowych lub krajowych,
2) udział w międzynarodowych lub krajowych konferencjach naukowych lub udział w komitetach
organizacyjnych konferencji,
3) otrzymane nagrody i wyróżnienia,
4) udział w konsorcjach i sieciach badawczych,
5) kierowanie projektami realizowanymi we współpracy z naukowcami z innych ośrodków polskich
i zagranicznych, a w przypadku badań stosowanych we współpracy z przedsiębiorcami,
6) udział w komitetach redakcyjnych i radach naukowych,
7) członkostwo w międzynarodowych lub krajowych organizacjach i towarzystwach naukowych,
8) osiągnięcia dydaktyczne i w zakresie popularyzacji nauki,
9) opiekę naukową nad studentami,
10) opiekę naukową nad doktorantami w charakterze opiekuna naukowego lub promotora
pomocniczego, z podaniem tytułów rozpraw doktorskich,
11) staże w zagranicznych lub krajowych ośrodkach naukowych lub akademickich,
12) wykonanie ekspertyz lub innych opracowań na zamówienie organów władzy publicznej,
samorządu terytorialnego, podmiotów realizujących zadania publiczne lub przedsiębiorców,
13) udział w zespołach eksperckich i konkursowych,
14) recenzowanie projektów międzynarodowych lub krajowych oraz publikacji w czasopismach
międzynarodowych i krajowych.
Kryteria oceny w zakresie
osiągnięć naukowobadawczych habilitanta we
wszystkich obszarach wiedzy
Kryteria oceny w zakresie
dorobku dydaktycznego i popularyzatorskiego oraz współpracy
międzynarodowej
Ogólne zalecania Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów:
1. Jest nie dopuszczalne, aby członek komisji posiadał wspólny dorobek publikacyjny oraz wspólne
prace badawcze z Habilitantem. Należy też unikać powoływania na członka Komisji Habilitacyjnej
osoby, która była promotorem lub recenzentem w przewodzie doktorskim Habilitanta a także
recenzentem prac, wchodzących w skład osiągnięć naukowych w postępowaniu habilitacyjnym.
Jeśli wyznaczając skład Komisji naruszono te zasady – należy w trybie pilnym zgłosić to do CK,
która dokona zmiany w składzie Komisji Habilitacyjnej.
2. Komisja Habilitacyjna ma prawo zażądać od Habilitanta, za pośrednictwem Dziekana,
przedstawienia we wskazanym terminie, rozprawy doktorskiej, w celu sprawdzenia
oryginalności dorobku po uzyskaniu stopnia doktora. Jeżeli Habilitant tego nie uczyni,
Przewodniczący Komisji Habilitacyjnej lub z jego upoważnienia Sekretarz Komisji zawiadamia
Habilitanta o zawieszeniu postępowania.
3. Recenzenci powinni być poinformowani, że sporządzone przez nich recenzje muszą obejmować
w odrębnych, wyraźnie zaznaczonych częściach, ocenę „osiągnięcia naukowego” oraz „istotnej
aktywności naukowej” habilitanta, wg kryterium oceny ujęte w rozporządzeniu MNiSW z dnia
01.09.2011 roku.
4. Habilitant ma prawo wglądu do dokumentacji związanej z postępowaniem habilitacyjnym na
każdym jego etapie. Habilitant ma też prawo do wycofania wniosku o przeprowadzenie
postępowania habilitacyjnego w trakcie jego trwania.
5. Do postępowania habilitacyjnego może zostać dopuszczona osoba, która posiada stopień
doktora oraz osiągnięcia naukowe, uzyskane po otrzymaniu stopnia doktora, stanowiące znaczny
wkład autora w rozwój określonej dyscypliny naukowej oraz wykazuje aktywność naukową; gdy
osiągnięciem naukowym jest część pracy zbiorowej, habilitant przedkłada oświadczenia
wszystkich jej współautorów, określające indywidualny wkład każdego z nich w jej powstanie.
5a. W odniesieniu do prac zaliczonych przez habilitanta do „osiągnięcia naukowego” (określanego
w praktyce działania Centralnej Komisji jako „praca habilitacyjna”) oświadczenia o wkładzie
merytorycznym i procentowym składa Kandydat oraz wszyscy (może być to oddzielny dokument)
pozostali twórcy, precyzując dokładnie swój własny, merytoryczny i procentowy, wkład
w powstanie osiągnięcia naukowego. Przykład formy takich oświadczenia:
1. Wykaz publikacji stanowiących osiągnięcie naukowe, o którym mowa w art. 16 ust. 2 ustawy
A) Tytuł osiągnięcia naukowego………………………………
B) Publikacje lub inne prace wchodzące w skład osiągnięcia naukowego:
1. Autor/autorzy, data wydania, tytuł, wydawca lub czasopismo, strony.
(Mój wkład w powstanie tej pracy polegał na …..(określić precyzyjnie wkład, np. w zaplanowaniu
doświadczeń……, wykonaniu doświadczeń polegających na ……, których wyniki zamieszczone
zostały na rys. ……, interpretacji wyników badań ….., napisaniu wstępnej wersji rozdziałów….
manuskryptu….). Mój udział procentowy szacuję na ……%).
2. W odniesieniu do wszystkich pozostałych opublikowanych prac naukowych lub twórczych prac
zawodowych (prace naukowo – badawcze kandydata niewchodzące w skład osiągnięcia
naukowego, przedstawionego jako „praca habilitacyjna”) kandydat podaje swój własny, precyzyjnie
określony tylko przez siebie, wkład merytoryczny i procentowy w autorstwo danej publikacji
(innego osiągnięcia). W PRZYPADKU PRAC NIEWCHODZĄCYCH W SKŁAD „OSIĄGNIĘCIA
NAUKOWEGO” NIE JEST WYMAGANE OŚWIADCZENIE O WKŁADZIE POZOSTAŁYCH TWÓRCÓW
!!!!!!!.
3. PODEJMOWANIE UCHWAŁA W AWANSACH (dotyczące uchwala Rad Wydziałów i Komisji
powoływanych w sprawach przewodów doktorskich i postępowań habilitacyjnych) są
podejmowane w głosowaniu tajnym i zapadają bezwzględną większością oddanych głosów
ważnych, tj suma głosów przeciwnych i wstrzymujących się (przy obecności co najmniej połowy
ogólnej liczby osób uprawnionych do głosowania).
Bezwzględna większość oddanych głosów ważnych
Komentarz:
W postępowaniu habilitacyjnym powołuje się komisję habilitacyjną
licząca siedem osób. W posiedzeniu komisji, podczas którego jest
podejmowana uchwała zawierającą opinię w sprawie nadania lub
odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego dopuszcza się
nieobecność jednej osoby (nie może to być przewodniczący lub
sekretarz komisji). W głosowaniu może zatem brać udział 6 osób.
Jeżeli tylko trzy głosy będą za pozytywną opinią w sprawie nadania
stopnia, a pozostałe trzy osoby będą zawierać głosy: wszystkie
przeciw lub wszystkie wstrzymujące się lub przeciw i wstrzymujące
się, wówczas uznaje się, że komisja nie podjęła uchwały zawierającej
pozytywnej opinii w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego
danemu habilitantowi.
Komisja powinna zatem przystąpić do głosowania nad uchwałą
zawierającą opinię w sprawie odmowy nadania stopnia doktora
habilitowanego,
która
przedstawia
radzie
wydziału
wraz
z uzasadnieniem (w tym przypadku głos TAK – jest głosem przeciw nadaniu
tego stopnia).
TAK SAMO POSTĘPUJE RADA WYDZIAŁU przy podejmowaniu uchwały
o nadaniu lub odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego.
Tytuł profesora
Art. 26. 1. Tytuł profesora może być nadany osobie, która uzyskała stopień doktora
habilitowanego lub osobie, która nabyła uprawnienia równoważne z uprawnieniami
doktora habilitowanego na podstawie art. 21a, oraz:
1)
ma osiągnięcia naukowe znacznie
w postępowaniu habilitacyjnym;
przekraczające
wymagania
stawiane
2) posiada doświadczenie w kierowaniu zespołami badawczymi, realizującymi projekty
finansowane w drodze konkursów krajowych i zagranicznych;
3)
posiada osiągnięcia w opiece naukowej – uczestniczyła co najmniej trzy razy
w charakterze promotora lub promotora pomocniczego w przewodzie doktorskim,
w tym co najmniej raz w charakterze promotora, oraz co najmniej dwa razy
w charakterze recenzenta w przewodzie doktorskim lub postępowaniu
habilitacyjnym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
4) odbyła staże naukowe i prowadziła prace naukowe w instytucjach naukowych, w tym
zagranicznych.
Tytuł profesora
Art. 27.1. Postępowanie o nadanie tytułu profesora przeprowadzają rady jednostek
organizacyjnych posiadających uprawnienia do nadawania stopnia doktora
habilitowanego w zakresie danej dziedziny nauki lub sztuki, na wniosek osoby ubiegającej
się o uzyskanie tytułu.
2. Czynności postępowania w sprawach o nadanie tytułu profesora kończą się uchwałami
rady w przedmiocie:
1) wszczęcia postępowania o nadanie tytułu profesora;
2) wyznaczenia kandydatów na recenzentów;
3) poparcia wniosku o nadanie tytułu profesora.
3. Rada jednostki organizacyjnej przekazuje Centralnej Komisji listę co najmniej
dziesięciu kandydatów na recenzentów, spośród osób zatrudnionych w szkole wyższej
lub jednostce organizacyjnej innej niż ta, której pracownikiem jest osoba ubiegająca się
o nadanie tytułui nie będących członkami rady jednostki organizacyjnej przeprowadzającej postępowanie.
4. W postępowaniu o nadanie tytułu profesora, Centralna Komisja powołuje pięciu
recenzentów o renomie międzynarodowej spośród osób zaproponowanych przez radę
jednostki organizacyjnej lub spośród innych osób.
5. Recenzentem w postępowaniu o nadanie tytułu profesora może być osoba posiadająca
stopień doktora zatrudniona przez co najmniej pięć lat w zagranicznej szkole wyższej lub
instytucji naukowej na stanowisku profesora, która przez okres co najmniej pięciu lat
kierowała samodzielnie zespołem badawczym, była promotorem co najmniej dwóch osób,
które uzyskały stopień doktora oraz posiada znaczny dorobek naukowy.
ZALECENIA DLA RECENZENTÓW
WNIOSKÓW PREZENTUJĄCYCH OCENY NA
POSIEDZENIU CENTRALNEJ KOMISJI
KRYTERIA OCENY WNIOSKÓW
W POSTĘPOWANIU
O NADANIE
TYTUŁU NAUKOWEGO PROFESORA
KONSPEKT PREZENTACJI RECENZJI W SPRAWIE WNIOSKU O
TYTUŁ PROFESORA DLA POTRZEB SEKCJI NAUK TECHNICZNYCH
Centralna Komisję (ZALECANY CZAS PREZENTACJI : 10 – 20 MIN.)
INFORMACJE OGÓLNE
1. Ocena przebiegu postępowania i spełnienia warunków formalnych
przez RW, a także stwierdzenia odnoszące się do kompetencji
i obiektywizmu recenzentów (prezentowane tylko w przypadku
wątpliwości),
2. Stwierdzenie, że po zaznajomieniu się z dokumentacją wniosku,
dorobek kandydata znacznie przekracza wymagania stawiane
w postępowaniu habilitacyjnym i upoważnia do poparcia wniosku
(w stopniu zdecydowanym, umiarkowanym, minimalnym, wniosek
uzasadniony, itp.).
OCENA DZIAŁALNOŚCI NAUKOWEJ
1. Określenie istotnych osiągnięć naukowych kandydata (np. opracowanie
metod, algorytmów, wybitnych konstrukcji, technologii, teorii, koncepcji,
projektów, ….), szczególnie w odniesieniu do okresu po habilitacji (liczba
lat).
2. OCENA ZNACZENIA NAUKOWEGO I APLIKACYJNEGO OSIĄGNIĘĆ
NAUKOWYCH.
3. OCENA UPOWSZECHNIENIA UZNANIA DLA OSIĄGNIĘĆ NAUKOWYCH.
4. Charakterystyka dorobku publikacyjnego, dokumentującego osiągnięcia
naukowe; łączna liczba publikacji, a w tym po uzyskaniu stopnia dra hab.
5. Należy wyszczególnić:
• Monografie naukowe (tytuł, wydawnictwo, liczba stron monografii którą
można uznać za zwyczajowo wymaganą monografię „profesorską”. Czy
monografia zawiera wyniki badań własnych? Czego dotyczą? Czy jest
współautorska? Udział kandydata).
• Liczbę publikacji w czasopismach z listy JCR (nazwy ważniejszych
czasopism).
• Liczbę publikacji w czasopismach punktowanych przez ministerstwo
(nazwy czasopism).
•
Liczbę referatów opublikowanych w recenzowanych materiałach
konferencji międzynarodowych, w tym ewentualnych konferencji
ujętych w bazie Web of Science (nazwy konferencji, kraje).
•
Liczbę artykułów opublikowanych w czasopismach
nicznych, niebędących na liście ministerstwa.
•
Liczbę artykułów opublikowanych w czasopismach o zasięgu
ogólnopolskim, niebędących na liście ministerstwa właściwego
ds. nauki.
•
Liczbę referatów zamieszczonych w recenzowanych materiałach
konferencji ogólnopolskich.
•
Liczbę artykułów w czasopismach lokalnych (zeszyty naukowe
uczelni, wydawnictwa branżowe, instytutowe).
•
Liczbę referatów opublikowanych w materiałach krajowych
konferencji lokalnych.
•
Liczbę patentów, w tym zastosowanych (przez kogo, określenie
korzyści wymiernych).
•
Oszacowanie (procentowe) liczby publikacji samodzielnych
i publikacji w języku angielskim (innym obcym), średni
procentowy udział kandydata w publikacjach.
zagra-
•
Czy są oświadczenia poszczególnych współautorów o ich
procentowym i merytorycznym udziale w opublikowanych pracach?
•
Należy podać wskaźniki bibliometryczne wg bazy Web of Science
(indeks Hirscha, liczba cytowań, łączny Impact Factor) - jeśli baza
obejmuje publikacje z danej dyscypliny.
•
•
Ocenić liczbę i tematykę opracowań niepublikowanych.
Określić liczbę i tematykę kierowanych przez kandydata projektów
badawczych (finansowanych przez ministerstwo – NCN i NCBiR,
projekty międzynarodowe, opracowania dla przemysłu lub innych
instytucji; wskazane podanie wysokości pozyskanych przez
kandydata środków finansowych, przeznaczonych na badania).
•
Udział kandydata w realizacji projektów badawczych krajowych
i międzynarodowych.
•
Inne osiągnięcia o charakterze naukowym i twórczym (np. udziały
w konkursach, wystawach, itp.).
•
Odbyte staże naukowe zagraniczne / krajowe.
4. Sprecyzowanie syntetycznej oceny osiągnięć naukowych po
uzyskaniu stopnia dra hab. (np. w skali: dorobek dostateczny …
bardzo dobry, wyróżniający) w odniesieniu do danej dyscypliny
naukowej. W przypadku braku monografii „profesorskiej” należy
wskazać inny dorobek, kompensujący ten brak.
1. Liczba wypromowanych doktorów ( Czy dotyczyły spójnej tematyki?
Czy były wyróżnione? W której jednostce naukowej były prowadzone
przewody?).
2. Liczba wszczętych przewodów doktorskich, w których promotorem jest
kandydat (stopień zaawansowania).
3. Liczba uczestników studiów doktoranckich będących pod opieką
kandydata.
4. Liczba opracowanych recenzji rozpraw doktorskich (dla których
uczelni?).
5. Liczba opracowanych recenzji w postępowaniach habilitacyjnych (wg
starych i nowych zasad).
6. Kierowanie zespołami badawczymi, złożonymi z młodych pracowników
nauki.
7. Prowadzenie wykładów na studiach doktoranckich.
8. Sprecyzowanie syntetycznej oceny osiągnięć w zakresie kształcenia
kadry (np. w skali: dostateczny… bardzo dobry, wyróżniający)
w odniesieniu do danej dyscypliny naukowej.
OCENA POZOSTAŁEJ DZIAŁALNOŚCI DYDAKTYCZNEJ
1. Rodzaj i tematyka prowadzonych zajęć dydaktycznych w całym okresie
pracy zawodowej.
2. Liczba prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich wykonanych
pod opieką kandydata (czy były wyróżnianie np. w konkursach?
3. Opracowane stanowiska laboratoryjne.
4. Liczba (ew. tytuły, objętości, wydawnictwa, autorstwo- współautorstwo)
podręczników akademickich, skryptów, innych materiałów dydaktycznych.
5. Opieka nad kołami naukowymi.
Sprecyzowanie syntetycznej oceny działalności dydaktycznej (np. w skali:
dostateczny … bardzo dobry, wyróżniający).
OCENA POZYCJI NAUKOWEJ KANDYDATA
1. Udział (kierowanie) w komitetach naukowych (programowych) konferencji
krajowych i międzynarodowych (Czy są to konferencje cykliczne?).
2. Wykłady zapraszane, referaty zapraszane.
3. Redaktor naukowy wydawnictw, redaktor czasopisma naukowego,
członek rady programowej czasopism naukowych.
4. Prowadzenie sesji na konferencjach krajowych i międzynarodowych.
5. Recenzowanie prac zgłaszanych do czasopism i na konferencje
(przykładowe nazwy czasopism, nazwy konferencji).
6. Recenzowanie
w
sprawach
projektów
badawczych
(wnioski,
sprawozdania) zlecane przez ministerstwo właściwe ds. nauki).
7. Recenzowanie monografii naukowych.
8. Współpraca naukowa z zagranicą, w tym wyjazdy na staże naukowe.
9. Funkcje
z
wyboru
w
towarzystwach
naukowych
krajowych
i zagranicznych (ew. członkostwo).
10. Inne wyróżniające się działania, świadczące o wysokiej pozycji naukowej
(np. kierowanie zespołami eksperckimi, ekspert NCN, NCBiR, innych
zespołów ministerialnych, członkostwo w radach naukowych).
Sprecyzowanie syntetycznej oceny pozycji naukowej kandydata (np.
znacząca, osoba rozpoznawalna w środowisku naukowym krajowym
i międzynarodowym).
OCENA DZIAŁALNOŚCI ORGANIZACYJNEJ KANDYDATA
1. Pełnione funkcje organizacyjne w miejscu pracy (uczelni, instytucie, innej
jednostce), z podkreśleniem funkcji z wyboru (dziekan, prodziekan, dyrektor
instytutu, kierownik zakładu, kierownik laboratorium).
2. Pełnione funkcje organizacyjne na zewnątrz uczelni (innej instytucji) – np.
w organach państwowych, ministerialnych, itp.
3. Sprecyzowanie syntetycznej oceny działalności organizacyjnej kandydata.
INNE ELEMENTY ŚWIADCZĄCE O DZIAŁALNOŚCI ZAWODOWEJ
KANDYDATA
- np. otrzymane odznaczenia, nagrody i wyróżnienia.
Podsumowanie
Stwierdzenie, że dorobek naukowy kandydata, a także inne
osiągnięcia zawodowe, spełniają wymagania stawiane kandydatom
do tytułu naukowego profesora przez obowiązującą ustawę.
Sformułowanie końcowej oceny np. ”uważam, że wniosek Rady
Wydziału … o nadanie tytułu jest zasadny i zasługuje na
(zdecydowane) poparcie”.
WYCIĄG z PROPOZYCJI ZMIAN w USTAWIE o STOPNIACH i TYTULE
NAUKOWYM (SFORMUŁOWANE przez CKdsSiT)
1. Doprecyzowanie wymagań stawianych kandydatom do stopnia doktora; uściślenie
wymogu dotyczącego pełnienia funkcji promotora lub promotora pomocniczego
poprzez dodanie „w przewodzie doktorskim zakończonym nadaniem stopnia doktora”;
rezygnacja z wymogu określania maksymalnej liczby doktorantów będących pod opieką
jednego promotora.
2. Zmiana terminów (wydłużenie) w postępowaniach habilitacyjnych.
3. Wprowadzenie głosowania tajnego przy podejmowaniu uchwał w sprawie nadania
stopnia doktora habilitowanego.
4. Obowiązek wygłoszenia seminarium naukowego podczas posiedzenia Rady Wydziału,
na którym ma być podejmowana uchwała w sprawie nadania stopnia dra hab.
5. Zmiana treści uchwał w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego.
6. Złagodzenie wymagań w porównaniu do kandydatów w postępowaniu o tytuł
w odniesieniu go do kierowania projektami badawczymi (zmiana „i” na „lub”).
7. Zwiększenie wymagań odnośnie minimum kadrowego: dr- 12 osób; hab.- 18 osób
w tym 6 z tytułem (obecnie co najmniej 12 osób z tytułem lub hab., co najmniej 3 z tytułem prof.).
8. Wprowadzenie refundacji kosztów postępowań prowadzonych dla habilitantów
z zewnętrz.
UWAGI DO SYSTEMU i NIEKORZYSTNE
ZACHOWANIA WOBEC KANDYDATÓW
1. Recenzenci w ocenach dorobku formułują uwagi i pytania.
W obecnym systemie nikt na nie odpowiada. Recenzje przestają być
elementem kształtowania postaw naukowych Kandydatów. Są kandydaci,
którzy chcieliby odpowiedzieć i tacy, którzy powinni odpowiedzieć.
2. Uproszczenie drogi do habilitacji spowodowało, że Kandydat nie ma nic
do powiedzenia po rozpoczęciu postępowania. Za pożyteczną można uznać
praktykę polegającą na organizowaniu przez Dziekana otwartego
seminarium, w którym mogą także uczestniczyć członkowie komisji
habilitacyjnej.
3. Korzystne jest publikowanie recenzji i dokumentów z postępowania, bo
inni po zakończonym postępowaniu mogą skorzystać z ich treści dla
przyjęcia dobrej strategii własnego rozwoju.
Motywacje:
W NAUCE NIE CHODZI O PUNKTY LECZ O WYNIKI
• W systemach wskaźnikowej oceny pracowników, są ono motywowani nie
do najlepszej pracy, ale do osiągania najkorzystniejszej dla nich wartości
wskaźnika.
• Pracownik zawsze dla dowolnie skomplikowanego wskaźnika, znajdzie
sposób na to by go maksymalizować, bez względu na znaczną rozbieżność z
optymalizacją wartości i jakości pracy.
• „PIRUETYZACJA” NAUKI – MOŻLIWA TENDENCJA W SYSTEMIE OCENY
FORMALNEJ ZAMIAST MERYTORYCZNEJ.
• WYNIKI BADAŃ, KTÓRYMI ZAINTERESOWANY JEST PRZEMYSŁ RACZEJ NIE
GENERUJĄ CYTOWAŃ.
W dążeniu do najwyższych sum punktów za publikacje, zaczyna się
w różnych środowiskach naukowych rozwijać zjawisko, które można
określić jako „piruetyzacja” nauki, czyli kreowanie sztucznej złożoności
problemów, zwłaszcza o małym znaczeniu dla rozwoju wiedzy.
W pewnym stopniu wynika to z oczywistego dążenia do uzyskania
najlepszego wyniku, zgodnie z kryterium maksymalizacji liczby punktów,
w warunkach słabego wchłaniania innowacji przez otoczenie gospodarcze.
Tematy, dotyczące przyszłych zastosowań o dużym znaczeniu, są trudne do
realizacji w warunkach, gdy nakłady nie zawsze mogą być proporcjonalne
do pracochłonności i trudności w osiąganiu wartościowych wyników.
Wówczas UNIKATOWOŚĆ PROBLEMÓW często jest „SUBSTYTUTEM”
NOWYCH KIERUNKÓW BADAWCZYCH, co wynika niekiedy także
z hermetyzacji zespołów i dążenia do pracy w warunkach zmniejszonej
konkurencji.
Dziękuję
za uwagę