Znaki interpunkcyjne Kropka .

Przecinek , Znak zapytania ?

Wykrzyknik !

Myślnik (jest to coś innego niż dywiz) – Średnik ; Cudzysłów „” Dwukropek : Nawias () [] {} Wielokropek …

KROPKA

Trzeba mieć ogromy szacunek dla takich wysiłków (zauważmy, że np. Polska i Czechosłowacja były przed drugą wojną światową, obok Szwecji i Finlandii, krajami przodującymi w dekoracji wnętrza ).

(Czesław Miłosz)

Oto słowa z wiesza Gałczyńskiego: „Ile chlebów rozkrajanych, pocałunków, wschodów, książek ”.

Rospond w swojej monografii krytycznie odniósł się do klasyfikacji Taszyckiego 1 .

Nie stawiamy kropki:

O dwóch takich, co ukradli księżyc

Przeczytałam wczoraj Małego Księcia.

Zimowa opowieść Przełożył Stanisław Barańczak Katarzyna Sznuk pianistka Księgarnia Koncert znanego tenora

Inne funkcje kropki

Zaczął lekturę od 2. tomu.

a. Zaczął lekturę od 2 tomu.

W mieście zbudowano 1. kino.

(= pierwsze)

W mieście zbudowano 1 kino.

(= jedno)

Spotkaliśmy się we Francji 1 października 1990 roku dokładnie o godzinie 7 rano.

Zapisy dat (osiemnasty stycznia dwa tysiące dziesiątego roku)

18.01.2010 roku albo 18.01.2010 r.

18 I 2010 roku albo 18 I 2010 r.

18 stycznia 2010 roku albo 18 stycznia 2010 r.

2010 01 18 lub 2010-01-18

W datach mogą pojawić się następujące skróty:

p.n.e. – przed naszą erą n.e. – naszej ery A.D. – Anno Domini (Roku Pańskiego)

Pisownia skrótów

at – atmosfera techniczna (jednostka fizyczna) a.t. – a tergo (łac. od tyłu, ułożony w porządku alfabetycznym ostatnich liter wyrazu) ie. – indoeuropejski i.e. – id est (łac. to jest) br. – bieżącego roku b.r. – bez roku

Mam dziś wizytę u dr Krupy.

(= pani doktor)

Mam dziś wizytę u dr .

(= pan doktor)

Krupy.

a. = albo p. = pan prof. = profesor ale: t = tona, m = metr, kg = kilogram, cos = cosinus, tg = tangens, C = Celsjusza

cdn. = ciąg dalszy nastąpi ds. = do spraw m.in. = między innymi r.u. = roku ubiegłego p.o. = pełniący obowiązki

(samogłoski)

l.c. = loco citato (w miejscu cytowanym) o.c. = opus citatum (opcjonalnie: op. cit. – wówczas ze spacją) – dzieło cytowane

dol. = dolar kop. = kopiejka ale: zł = złoty gr = grosz

dr = doktor mgr = magister wg = według Byłam wczoraj u mgr. Kowalskiego. Byłam wczoraj u mgra Kowalskiego.

MS

USA (nie: U.S.A.)

PKO

Poprawny jest zapis: SA zamiast starszego S.A. Poprawny jest zapis: PS zamiast starszego P.S.

N.T. a. NT = Nowy Testament S.T. a. ST = Stary Testament N.N. a. NN = nazwisko nieznane I.N.C. a. INC – in nomine Christi – w imię Chrystusa

hPa = hektopaskal n.gr. = nowogrecki obok: ngr. n.łac. = nowołaciński, obok: nłc. ska (tylko w mianowniku) obok: s-ka (również w przypadkach zależnych).

PRZECINEK

Ludzie plotkują, narzekają, wymyślają.

Gazety, papiery, książki leżały porozrzucane w całym pokoju.

Ona jest taka piękna, fascynująca, niedostępna.

Pierwsze powojenne wybory wywołują teraz kontrowersje. Współczesne polskie elity polityczne są często krytykowane.

Opowiadała o wszystkim długo, długo.

Zwiedziliśmy i Pragę, i Wiedeń, i Bratysławę.

Ho, ho, ho, jaki dowcipny! a. Ho ho ho, jaki dowcipny.

Hej, zawołaj Olka!

Bała się teraz śmierci. Straszliwie, ach, straszliwie. (S. Żeromski)

Oj nie, są rzeczy, których nie da się załatwić nawet miliardami papierosów, konserw i innych darów.

Ach tak? To szkoda!

Oj nie, dziś!

Oj, nie dziś!

Kurde, ale mieliśmy farta!

Kasiu, popatrz na te piękne kwiaty!

Spójrz, jakie piękne kwiaty!

Boże, jakie piękne kwiaty!

Proszę pana, jakie piękne kwiaty!

Słuchaj, ty kochliwy pacanie, pluń na nią i wracaj do domu!

Ach, panie Piotrze, nie ma pan pojęcia, jakie są klientki.

O, Boże, co za zmiany! a. O Boże, co za zmiany!

Nie stawiamy przecinka przed:

i, oraz, tudzież, lub, albo, bądź, ani, ni, a (w funkcji i)

Wyjątki:

Lakier samochodu jest stary, i kamienie łatwo go uszkadzają. Przyjaźnimy się bardzo mocno, i to od dawna. Interesował się i filmem, i teatrem, i muzyką. Ale: Chwycił karabin i wystrzelił szybko i celnie.

Chyba dostanie na gwiazdkę rower, o którym tyle marzył, i będzie mógł trenować.

Stawiamy przecinek przed wyrazami:

a, bowiem, by, byle, byleby, chociaż, dopiero gdy, inaczej, innymi słowy, iż, jednakże, jeśli, natomiast, nim, ponieważ, póki, toteż, więc, wszakże, zwłaszcza gdy

ale

Tak a tak mówiłeś, to a to czyniłeś.

Niestety nie było go wczoraj w pracy.

a. Niestety, nie było go wczoraj w pracy. Według mnie, powinieneś się ożenić. a. Według mnie powinieneś się ożenić.

Moim zdaniem, postąpiłeś bardzo

dobrze.

Czy twoim zdaniem dobrze zrobiłem?

Przecinek w zdaniu złożonym

Myślę o tym podobnie jak ty. Myślę o tym podobnie, jak ty myślałeś zeszłego lata.

Marek, choć jest jeszcze trochę chory, idzie do pracy.

Książka, którą od ciebie pożyczyłam, bardzo mi się podobała.

Powinieneś postępować szlachetnie, tak aby nikogo nie skrzywdzić. Powinieneś postępować tak, aby nikogo nie skrzywdzić.

Nie mówił dlatego, że nie chciał być niegrzeczny.

Nie mówił nic, dlatego że nie chciał być niegrzeczny.

Obudziwszy się, o niczym nie pamiętał.

Wlókł się, kulejąc, brzegiem lasu. Nudzisz nas, opowiadając to po raz setny.

Wiele mówiono o chłopcu, który nie ucząc się wcale, przeszedł do następnej klasy.

Przecinkami oddzielamy również utarte połączenia wyrazowe (frazeologizmy), typu: krótko

mówiąc, szczerze mówiąc, prawdę

powiedziawszy.

Wyjąwszy

Ale:

profesora Kowalskiego

wszyscy zostali skrytykowani.

Był to zły system wychowawczy, wyzwalający w człowieku najgorsze cechy.

Spotkałem koleżankę, mieszkającą obok. a.

Spotkałem koleżankę mieszkającą obok.

Mieszkającą obok koleżankę spotkaliśmy tam, gdzie nigdy byśmy się tego nie spodziewali.

Spotkałam, mieszkającą od kilku lat za granicą, koleżankę.

Parlament znów obraduje, czy raczej prowadzi ciągłe kłótnie.

Kup jej nową kreację wieczorową, albo lepiej od razu zamów ich kilka.

Przecinek stawiamy również przed wyrażeniami typu: imieniem, nazwiskiem:

W chacie mieszkał gajowy, imieniem

Szczepan.