Transcript EEI2-my
Pole magnetyczne
Pole magnetyczne wytwarza pole sił. Siła działa
pomiędzy 2 magnesami bez ich bezpośredniego
kontaktu (tak jak pole elektryczne).
Pole magnetyczne widać poprzez linie przepływu
lub linie sił. Wskazują one kierunek działania siły
i przebiegają od bieguna N do S.
Linie sił pola zmieniają swój przebieg w otoczeniu
innych materiałów magnetycznych takich jak np.
żelazo, nikiel, kobalt zwanych ogólnie
ferromagnetykami
Elektromagnetyzm
I
Zasada prawej ręki: Połóż
zamkniętą dłoń na przewodniku
liniowym tak aby kciuk pokazywał
kierunek przepływu prądu. Zagięte
Pole magnetyczne
palce pokazują kierunek linii pola
Produkowane przez przewodnik magnetycznego
Cewka (uzwojenie). Połóż
zamkniętą dłoń tak aby palce
N
S
wskazywały kierunek przepływu
prądu. Kciuk wskazuje teraz
kierunek pola magnetycznego.
I
Pole magnetyczne produkowane
Przez cewkę (solenoid)
Natężenie pola & Strumień pola
A1
I
I
A2
2
3
1
Strumień, = Ilość linii pola przebiegających przez
powierzchnię A. Jednostką jest Wb
Natężenie pola, B = /A w Teslach (T) lub Wb/m2
W zamkniętym obwodzie magnetycznym szeregowym
jest stałe.
W połączeniu równoległym natomiast 1 = 2 + 3 .
Krzywe B-H & Pętla histerezy
B = mH = mrmoH, mo = 4px10-7 H/m
B
Namagnesowanie
resztkowe
B
b
a
H
Nasycenie
0
a
c
d
H
Krzywa namagnesowania
Pętla histerezy
Zasada przekaźników
Przekaźnik jest
elektromagnetycznie
włączanym
przełącznikiem
Namagnesowanie
cewki przyciąga
ramię
Ruch ramienia
zamyka lub otwiera
kontakt 2/3 z 1
Armatura
2
1
3
Sprężyna
4
Cewka
5
Schemat podstawowy
NC NO
Cewka
2 13 4 5
Symbol
Napięcie Indukowane
Prawo Faraday’a: W obwodzie o N uzwojeniach
indukuje się napięcie jeżeli strumień magnetyczny
przepływający przez obwód ulega zmianie. Wielkość
tego napięcia zależy od szybkości zmian strumienia:
= N
d
dt
(volts)
Prawo Lenz’a : Polaryzacja napięcia jest taka że
przeciwdziała zmianom strumienia, tzn. jeżeli np..
strumień maleje to pole magnetyczne wywołane
prądem indukowanym zwiększa ten strumień
Samoindukcja
Napięcie indukowane w
cewce:
di
u L = L
(V)
dt
Indukcyjność cewki dla
warunku l/d > 10 wyrażamy:
L=
mN 2 A
l
or
mr mo N 2 A
(H)
I
+
L
v=L
L
-
Voltage across
Napięcie na
inductor
cewce
l
A
d
l
m = przenikalność
di
dt
Inductor
Coil
Cewka
Indukcyjności połączone
szeregowo i równolegle
L1
L2
LT
LN
Poł. szeregowe
Series
inductances
Dla N indukcyjności
szeregowych:
L T = L 1 + L 2 + . . . + LN
Dla N indukcyjności
równoległych:
LT =
LT
L1
L2
LN
Parallel
inductances
Poł. równoległe
1
1
1
1
L + L ++ L
2
N
1
Energia zmagazynowana
W = 1/2 LI2
Chwilowe i ustalone stany natężenia i
napięcia w cewce
v
L
E
vR = E(1-e-t/t)
R
i
L
E
+
vL
-
0
i
t
Transient
Stan
Interval
chwilowy
Steady
Stan
State
ustalony
E
vL = Ee-t/t
R
i = (E/R)(1-e-t/t)
t = L/R
0
t
Stany chwilowe i ustalone w
cewce
Stan chwilowy (przejściowy)
W momencie włączenia cewki w obwód napięcie
indukowane na cewce, vL = -E a więc iL = 0. Zatem
obwód z cewką wygląda jak obwód otwarty.
Następnie napięcie na cewce opada wykładniczo a
prąd płynący w cewce (indukcyjności) wzrasta
odpowiednio do wartości maksymalnej. Ten stan
przejściowy trwa około 5t. Potem stan się ustala
Stan ustalony
vL = 0, i iL = E/R. Cewka wygląda jak zwarcie.
Jak uniknąć nagłych zmian
napięcia
Nagłe rozłączanie lub włączanie prądu w
obwodzie z indukcyjnością (np. silniki,
generatory) może spowodować nagłe zmiany
napięcia nawet do wielu kV!. Może to
spowodować wyładowanie na przełączniku!
Indukcyjność wygląda jak źródło prądowe w
momencie włączania.
Aby uniknąć gwałtownych zmian indukcyjnych
należy w obwodzie umieścić rezystor lub diodę.
Rozładowanie induktora
v
0
Vo= Io(R1+ R2)
L
t
R1
i
E
R2
+
L vL
-
-
V
o
i
I
o
vL= -Voe-t/t’
i = Ioe-t/t’
t’= L/(R1+R2)
0
t
Transformatory z rdzeniem
rdzeń
Iron
core
m
ip
e
+
g
Np
e
p
+e
- s
Ns
-
is
Ideal
transformer
Transformator
Ip
+
Eg
-
Load
idealny
IL
+
E
s
-
+
Ep
-
ep/es = Np /Ns = N
pin=ep ip = pout = es is
ip / is = 1/N
+
Load V
L
-
N :1
Transformer
symbol
Schematschematic
transformatora
Ep / Es = N = Is / Ip
Pin = Pout
Zp= N2 ZL
Auto-transformatory i transformatory
wielostopniowe
N2
Vin
V
out
N1
Podnoszący
Zmienny
(a) Step-up
(b) Variable
Autotransformers
Autotransformatory
N2
a2 = N1/N2
N1
+
Eg
-
E2
Z2’ = a22 Z2
Z2
+
Eg
-
Zp E
E3
a3 = N1/N3
N
Zp
Z'
2
Z'
3
Z3
3
(c) Transformer with 2 secondaries
dwa uzw. wtórne
Z3’ = a32 Z3
Obw. zastępczy
(d) Equivalent circuit of (c)
Rzeczywiste transformatory rdzeniowe
Straty w “rzeczywistych” transformatorach :
Prąd upływu
Rezystancja zwojów (grzanie zwojów)
Prądy wirowe w zwojach (grzanie rdzenia)
Prąd magnetyzacji oraz pole rozproszone
Straty prowadzą do zmniejszenia wydajności:
h = (Pout / Pin) x 100% = (EsIs/EpIp) x 100% ;
Pin = Pout + Pzwojów + Prdzenia
Transformatory bezrdzeniowe
i2
i1
M
+
v1
+
L2
L1
v2
-
-
i1 +
v1
Dodaje się: LT+ = L1 + L2 + 2M
Lub odejmuje: LT- = L1+ L2 - 2M
L1
L T+
W transformatory bezrdzeniowe lub
w cewkach połączone w obwodzie
Indukują się napięcia na skutek
indukcji wzajemnych i samoindukcji.
Te napięcia nie są określone przez
stosunek uzwojeń (jak dla i.transform)
+
M
v2
L2
-
M = k
L1 L 2
M = wzajemna indukcyjność
k = wsp. sprzężenia
Napięcia zmienne sinusoidalne
e
i
i
+
e
-
t
R
0
okres
11 cycle
Obwód
AC
AC circuit
Przebiegi
sinusoidalne
waveforms
& current
Voltage
Generowanie napięcie AC
Obrót
Rotation
a
Obrót
b
S
E
m
N
a
b
Coil
Cewka
Generator Voltage
Rotation
0
b
a
b
90
o
b
a
a
o
180
a
b
o
270
360
o
Coil
Pozycja
Position
cewki
e = Em sin a
Parametry impulsu sinusoidalnego
T
E
m
e1
t
0
e2
q
Period, T
Okres
f = 1/T
Okres trwania cyklu, T.
Epk= Em; Ep-p= 2Em; Eave= 0; Erms= 0.707Em
e1 = Em sin w t ; e2 = Em sin (w t - q)
gdzie w = 2pf w radianach/s.
Moc efektywna lub średnia, Pavg = Irms2R or Erms2/R
Liczby zespolone. Interpretacja
w
a
v
0a
Obracamy wektor
Vm
p
2p
Vm
wt
v(t) = Vm sin a = Vm sin wt
Obrót wektora o kąt a powoduje iż jego rzut
Na oś pionową zmienia się jak funkcja sinus
Napięcie i natężenie zmienne
I
Im
v(t)
q
+
Vm
wt
q
i(t)
Im wyprzedza Vm (lub i wyprzedza v) o fazę qo
Zależność od czasu: v(t) = Vm sin w t; i (t)= Im sin (w t + q)
Napięcie i natężenie mają tą samą częstotliwość !
Natężenie i napięcie zmienne (c.d)
j
i(t)
q
Im
Vm
+
0
wt
q
v(t)
Im opóźnia się względem Vm (lub i opóźnia się wzgl. v) o qo
Zależność od czasu: v(t) = Vm sin w t; i = Im sin (w t - q)
Napięcie i natężenie ma tą samą częstotliwość.
Pojęcie liczby zespolonej
Liczba zespolona jest w postaci Z = r + jx, gdzie r i x są częściami
rzeczywistymi i urojonymi: tzn. j = (-1), a więc j2 = -1.
W układzie polarnym , Z = |Z| e jq,
gdzie |Z| = (r2 + x2) 1/2, i q = tan-1 (x/r).
Transfromacje pomiędzy układem polarnym i kartezjańskim:
r = |Z| cos q ; x = |Z| sin q. Czyli: Z=|Z|(cos q + j sin q)
Dodawanie, mnożenie liczb zespolonych:
Z1 + Z2 = (r1 + r2) + j (x1 + x2);
Z1Z2 = |Z1||Z2| e j( q1+ q2 )
Z1/Z2 = |Z1|/|Z2| e j( q1 q2 ) .
Połączenie szeregowe AC
R1
I
Eg
Z
j
XL= jwL
+j
Z
X
L
L
q1
R1
Z = R1 + jXL = |Z|/q
ejq11
R2
Z
ZL
ZR = R
Diagram fazowy
Impedance diagram
XC= j/wC
R2
q2
C
+
X
C
Z = R2 +- jXC = |Z|/q
ejq2 2
-j
Z
ZC
+
Wzory dla obwodów
szeregowych AC
Prawo Ohma: UR= IR; UL= jXL; UC = -jXC
Obwód RLC: ZT = R+jX, gdzie X = XL - XC
|ZT| = (R2+X2)1/2 ; q = tan-1 (X/R)
R = ZT cos q; X = ZT sin q
kiedy XL = XC, układ jest w rezonansie napięciowym a ZT =
R, tzn. obwód ma impedancje całkowitą=rezystancji
UL=-UC IT=UR/R
Zależy od częstości : 1/wC=wL w=1/(LC)1/2 w=2pf
Rezonans w obw. szeregowym
W rezonansie:
XL= XC
ZT =f R
R;=I1max
/ (=
2 pE/R
LC)
UL = UC = QsE, gdzie
Qs = 2pfRL/R=1/(2pfRRC)
Szerokość połówkowa
rezonansu w częstotliwości:
BW = f2 - f1 = fR/Qs (Hz)
= R/(2pL).
I
R
E
L
C
ZT
I max
I
0.7 I max
R
f
1
fR
f
f
2
Prawo napięć Kirchhoff’a . Zasada dzielnika
napięcia dla obwodów szeregowych
+ V1 -
+ V2 -
+ VX -
+ VN -
Z1
Z2
ZX
ZN
I
+
E
-
Całkowita impedancja: ZT = Z1 + Z2 + . . . + ZX + . . .+ ZN
Prawo Kirch. napięciowe: Suma spadków i wzrostów
napięć zespolonych w oczku wynosi zero .
E - U1 - U2 - . . . - UX - . . . - UN = 0.
Zasada dzielnika napięcia: UX = EZX / ZT
Obwody R, L, C (połączenie równoległe)
j
IT
IR
Eg
IL
R
L
IC
IC
Eg
C
IR
+
IL
eg
iL
Diagram
fazowy
Phasor diagram
iC
Eg = IRZR = ILZL = ICZC
2p
p
t
iR
ZR = R
ZL = jXL = jwL = wL ej90
ZC = -jXC = -j/ (wC)=(1/ wC) e -j90
Waveforms
Przebiegi
w = 2p f
Rezonans w obw. równoległym
W rezonansie:
XL= XC (YL=1/XL= YC=1/XC)
YT = Ymin= 1/R; Imin = EYmin
IT
IR
Eg
R
IL
L
IC
C
f R = 1 / ( 2 p LC)
I L = IC = QsImin, gdzie dobroć Qs
Qs = R/(2pfRL)=2pfRRC
Szerokość połówkowa rezonansu w
częstotliwości:
BW = f2 - f1 = fR/Qs (Hz)
= 1/(2pRC).
IT
I min
0.7 I min
Y
T
1/R
f 1 fR
f2
f
Obwody równoległe AC
+j
IT
YC
I1
YT
Y1
I2
Y2
IX
YX
IN
YR = G
YN
YL
-j
Całkowita admitancja (Y=1/Z): YT = Y1 + Y2 + . . . + YN
= 1/ZT
Prawo prądów Kirchoffa: Suma prądów zespolonych
wchodzących i wychodzących z węzła jest zero, tzn:
IT - I1 - I2 - . . . - IN = 0.
Dzielnik prądu: IX = ZTIT /ZX lub YXIT /YT
Wzory dla obwodów
równoległych AC
YR = G ej0 , G=1/R; YL = -jBL , BL =1/wL, YL=Bl e-i90
YC = jBC , BC =wC, YC = BC ej90
gdzie G = konduktancja, oraz B = susceptancja = 1/X
1
Całkowita impedancja Z T = 1
1
1
+
+ ...+
Z1 Z 2
Zn
2 impedancje równoległe:
I1 =
Z 2 IT
Z1 + Z 2
; I2 =
ZT =
Z1IT
Z1 + Z 2
Z 1Z 2
Z1 + Z 2
Moc w obwodach AC
UmIm
i
+
e_
R
+
v_
UmIm
2
0
p(t)
½T
Pmaks
Pśred
i
T
t
v
Dla obwodu z rezystancją, u oraz i są w fazie.
Średnia wartość mocy (lub rms) rzeczywistej lub czynnej,
P = URIR = 1/2 UmIm (W), gdzie UR and IR
są wartościami rms , a Um i Im są wartościami w maksimum.
Moc na cewce
i
u
t
¼T
Energia magazyn.
T
Energia wydziel.
L
+
v
_
p(t)
Energia magaz.
+
e_
UI
Energia wydziel.
i
u wyprzedza i o 90o
-UI
W pierwszej ćwiartce,
p = ui jest dodatnie, a więc
moc wpływa na cewkę.
W czasie 2 ćwiartki, p jest ujemne i moc zmagazynowana
w L jest zwalniana z powrotem do obwodu
Moc na kondensatorze
i
UI
p(t)
u
+
e_
C
+
v_
i
Energia wydziel.
Energia magazy.
T
Energia wydziel.
Energia magaz.
¼T
t
u opóźnia się o 90o
-UI
W czasie 1 ćwiartki,
p = ui jest dodatnie, a więc
Moc magazynowana jest w C.
W czasie 2 ćwiartki, p jest ujemne a energia zmagazynowana
na C jest oddawana do obwodu.
Moc bierna
Dla obwodów czysto pojemnościowych lub
indukcyjnościowych (cewka), średnia moc
uśrednionia po jednym okresie wynosi zero; tzn.
nie odbiera się i nie traci się żadnej mocy
Moc bierna płynąca do L i C:
Indukcyjna, QL = ULIL = IL2XL = UL2/XL
Pojemnościowa, QC = UCIC = IC2XC = UC2/XC
Przez konwencję moc bierną na pojemności
definiuje się ujemnie.
Moc w złożonych systemach
Dla obwodów składających się z k rezystorów, m
indukcyjności, i n pojemności połączonych,
szeregowo, lub równolegle moc czynną i bierną
można obliczyć :
Całkowita moc czynna, PT = P1 + P2 + . . . + Pk
Całkowita moc bierna, QT = QLT - QCT, gdzie QLT =
QL1 + QL2 + . . . + QLm, pochodzi od L a
QCT = QC1 + QC2 + . . . + QCn od C
Trójkąt mocy dla obwodów RLC
I
+
E
_
+ VR _
_
UC+
+
UL
_
q
P = IUR
| S |=
QT = QL-QC
P + QT
2
2
Moc zespolona, S = P + QT= EI* = I2Z = E2/Z =
|S|e jq (VA) gdzie Z = R + j (XL - XC)
Moc czynna, P = |S| cos q lub EI cos q (W)
Moc bierna, QT = |S| sin q lub EI sin q (VAR)
Czynnik Mocy
Czynnik mocy, Fp = cos q = P/S
Faza czynnika mocy, q = cos-1 (P/S)
W obwodach RL, czynnik mocy się opóźnia
ponieważ natężenie się opóźnia , w czynnik mocy
wyprzedza.
Urządzenia elektryczne pracujace w AC mają moc
wyrażana w VA a nie w W aby uwzględnić extra
prąd potrzebny do obciążeń typu indukcyjnego.
Poprawka ze względu na czynnik
mocy
+
E
-
Q
C
Inductive
load
L
+
E
-
Resistive
load
R
Power
factor corrected
load
Poprawiony
czynnik mocy
Poprawka na czynnik mocy is używana jest poprzez dodanie
do obwodu reaktancji odwrotnego typu do danej w
obwodzie. W większości elektrowni gdzie obciążenie są
typu indukcyjnego (cewki), dodaje się pojemności
równolegle aby zredukować prąd ze źródła i obniżyć moc
bierną (rezonans prądów).