Transcript Volg die ster! - Protestantse Gemeente Sint

Volg die ster! Matteüs 2 : 1 – 12
Gemeente verbonden in Christus,
Enige tijd geleden kreeg ik van één van mijn broers een kaars met de volgende
tekst:
Hang je leven aan een ster
zoek te leven in het Licht.
Ik heb hem bij me en zal hem aansteken. De tekst kwam in me op bij de
voorbereidingen van deze dienst. Maar wat betekent dat: Hang je leven aan een
ster.
Misschien is het wat de magiërs deden. Zij waren de wijzen van hun land en zij
keken naar de sterren. Zij wisten toen al dat de sterren je iets te vertellen
hebben. Wanneer je naar de sterren kijkt raak je ontroerd. Je ervaart de
grootsheid van het heelal, van de schepping, en de nietigheid van de mens. Twee
maanden geleden waren Frank en ik een weekje met vakantie in Italië, aan een
meer. We kwamen aan in het pikdonker, zagen geen hand voor ogen, maar wel
een enorme koepel boven ons, bezaaid met sterren! Vast een herkenbare
ervaring. Welnu: de magiërs onderzoeken de sterren. Ze hangen hun leven aan
de sterren.
Elke verandering valt op, zo ook die keer. Een heel bijzondere ster zagen ze, die
wijzen, zo wonderschoon en stralend hadden ze er nog nooit één gezien. En zij
wisten, als er zó’n ster aan de hemel staat, dan verwijst die naar de geboorte
van een Koning. Dat moesten ze zien.
Daarom gaan ze op reis en komen als door een wonder bij het Kind Jezus aan.
De wijzen komen uit den vreemde, uit het Oosten. Het zijn vreemdelingen,
buitenlanders. Op die manier staan zij symbool voor de mensen buiten het
toenmalig bekende gebied, voor de heidenen. Zij staan symbool voor de
zoekende volken. Voor de zoekende mensen. Als dus de wijzen bij Jezus
neerknielen, dan knielen eigenlijk alle volken bij Jezus neer. En dat is precies wat
Matteüs wil zeggen met zijn evangelie.
Matteüs beschrijft de geboorte van Jezus anders dan bijvoorbeeld Lucas. Lucas
vond het belangrijk om alles precies in detail te vermelden: de aankondiging,
Maria, de stal, de herders en engelen. Dat doet Matteüs niet. Al die gegevens
over de geboorte slaat hij over, alsof hij zeggen wil: dat is mooi, maar daar gaat
het niet alleen om. Ik vind het belangrijk, zegt matteüs, dat je weet met wat
voor Kind je te maken hebt. Het is de Messias die we verwachten. Dit is de zoon
van God, hij is gekomen voor iedereen. Of je nu rijk bent of arm, een baan hebt
of niet, iets belangrijks hebt gedaan, of op de achtergrond leeft, die Jezus is er
voor iedereen. Daarom laat Matteüs die magiërs uit het Óosten optreden. Om zo
te laten zien: Jezus is van betekenis voor iedereen. Hij geeft om iedereen, zelfs
de vreemdelingen van heinde en verre. Iedereen van over de hele wereld.
Daarom zingen we ook Psalm 117 als slotlied, de psalm van alle volken.
Zo komen de wijzen aan bij dat Kind.
En ik vroeg me af: is hun aankomst nu het einde van de reis, of juist het begin
van iets nieuws?
Begin en einde, is dat niet wat we herkennen? Soms gaan deze vloeiend in elkaar
over, soms gaat dat gepaard met veel pijn. En dat is wat ik de afgelopen tijd
merk hier in onze gemeente. Pijn, ongemak, ongerustheid ook. Hoe kan het toch
allemaal zo gelopen zijn en hoe moet het verder? En natuurlijk gaat het me hier
niet aan om het over de situatie van vandaag te hebben, en tegelijk is dat waar
‘iedereen’ mee rond loopt.
Wat zo mooi en hoopvol is begonnen is pijnlijk geëindigd voor iedereen. Tegelijk:
waar iets eindigt, kan ook iets nieuws beginnen. Waar een deur dicht gaat, kan
er ook een andere geopend worden. Soms is dat zichtbaar, en soms zie je de
opening helemaal niet. En voelt het als keihard werken om überhaupt overeind te
blijven.
Einde en nieuw begin, zo staan we aan het begin van een heel nieuw jaar. En wie
zal zeggen wat het brengen zal? Het is iets nieuws en daar moeten we aan
wennen. Je begeeft je op onbekend terrein, en weet je niet zo goed waar het
heen moet. Hoe moet het toch met al het werk dat gedaan moet worden, hoe zal
het gaan nu er zoveel verandert?
Al het nieuwe roept verwarring op, onzekerheid ook, pijn. Verlangen naar hoe het
was, wellicht herkenbaar voor iedereen.
Als een vertrouwde situatie opeens verandert, doordat je je baan verliest, of
doordat iemand in je omgeving een besluit neemt, of omdat iemand ziek wordt
of je een geliefde moet loslaten. Er eindigt iets, en voordat je kunt zien dat daar
dan nieuwe wegen open liggen, kost dat soms heel wat strijd en lijden.
Bij al die verandering en nieuwe situaties waar we vandaag en in ons leven mee
te maken hebben is er misschien iets wat ons kan bemoedigen, wat onze hoop
levend houdt en kracht kan geven voor onderweg.
Laten we daarvoor nog even naar de ster terugkeren.
De ster speelt een belangrijke rol in het verhaal van vandaag. De ster staat voor
de verbinding tussen hemel een aarde. De ster met zijn prachtige stralen laat
zien dat het hier gaat om iets wat veel groter is dan wijzelf, het verwijst naar het
goddelijke, dat hadden de wijzen goed gezien. Dat goddelijke dat misschien
‘daar’ is en tegelijk ook hier, in ons hart. In ons hart bevindt zich de goddelijke
wijsheid, ergens diep in ons ‘weten’ wij. Wanneer wij ons verbinden met ons
hart, verbinden wij ons met God.
In het Kind is iets van dat goddelijke terug te zien. Het herinnert ons daaraan.
Omdat het ons herinnert aan liefde, aan omzien, aan geborgenheid, aan
compassie en licht. Daar verlangen wij naar, en u kunt er gevoeglijk van uit gaan
dat iedereen daar naar verlangt. Alle mensen over heel de wereld verlangen naar
vrede en rust. Daarom is de liefde van dat Kind universeel, voor allen en
iedereen. De ster straalt voor iedereen en als jij ermee verbonden bent, kun jij
hem ook laten stralen.
Hang je leven aan een ster. Dat gaat over je persoonlijke verbinding daarmee.
Dat heeft dan van doen met de richting in je leven. Bewust of onbewust maak je
plannen zo en zo wil ik ongeveer mijn leven inrichten. Of op die manier wil ik de
kerk vormgeven. Je stemt je af op dat wat gaande is in de roerselen van je hart.
Daar heen. En dat is goed, dat maakt ook dat je in de benen komt. Maar hoe die
koers eruit ziet, hoe je weg eruit ziet en wat je onderweg tegen zult komen, tja,
dat is dan weer een heel ander verhaal. Daar gaan wij niet over. En het is dan
aan ons hoe we een omgang vinden met dat wat ons overkomt.
De wijzen gingen op weg, daar moet het ergens heen. Ze hadden wellicht geen
rekening gehouden met Herodes en zijn snode plannen. Maar ze houden vol
omdat ze diep van binnen ‘weten’, hun leven aan een ster hingen…
Welke ster volgt u?
De ster van zorgen over hoe het nu toch moet in het nieuwe jaar? De ster van de
toestand waarin u beland bent? De ster van hangen in onzekerheid over de
toekomst?
Of volgt u de ster van vertrouwen, de ster die verbonden is met je hart en zo
met het goddelijke. Volg je de ster die je herinnert aan liefde, die krachtig maakt
en de hoop levend houdt. Niet omdat je weet dat het goed afloopt, maar omdat
je weet dat dit goed is.
Als je zo leeft dan leef je in het Licht.
Ik zou u en mijzelf aan het begin van dit roerige nieuwe jaar willen meegeven:
Hang je leven aan een ster, zoek te leven in het Licht.
Amen