Protestantse Gemeente te Oost-Souburg

37e jaargang nr 1 - januari 2017

Stand-by gelovige

God speelt eerlijk gezegd geen rol in mijn leven. Mijn doen en laten wordt niet bepaald door geloof in Hem. Als ik aan de dood denk, vraag ik me wel af: Is er dan nog iets? Misschien dat ik zou gaan geloven als ik helemaal aan de grond zou zitten en dan God zou ervaren. Maar zoiets is me nog nooit overkomen. Vandaar dat ik blijf zeggen: Misschien…. Misschien is er een God en misschien kom ik hem ooit tegen.

Mijn God is geen ervaring, impressie of gevoel.

Tegenwicht:

Mijn God is anders

God is geen gedachtenspinsel van mensen. Dan zou de mens God gemaakt hebben naar zijn beeld, in plaats van andersom. Is God dan wel echt God? Een geschreven liedje ‘Mijn God’ verwoordt het als volgt:

Mijn God is een persoon die altijd weet wat ik bedoel. Niet ik heb Hem, maar Hij heeft mij persoonlijk zelf bedacht.

Met mijn God kun je praten

Hoe ik contact heb met God? Door tot Hem te bidden. Hij praat ook terug. In de Bijbel hoor ik duidelijk zijn stem. Hij is begonnen. En ik praat terug. Woord en antwoord. Bijbel en gebed. Dat zijn de twee rails waarop de trein rijdt. De trein van het contact tussen mijn God en mij.

Christenen zeggen: “God heeft met ons een verbond”, tegenwoordig hoor je vaker: “God heeft met ons een relatie” Het woord ‘relatie’ klinkt meer vriendschappelijk. Meer intiem. Ik hou van allebei die woorden. Er is sprake van een vriendschap tussen God en mij. Aan de andere kant is het ook niet iets vrijblijvends. We zijn voor altijd met elkaar verbonden. De doop is eigenlijk dat contract. In drievoud: In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Daar kan niets of iemand tussenkomen.

G. van Dijk in ‘Een en anders’.

Bovenstaande bijdragen zijn mij onder ogen gekomen en ik vind ze zo waardevol dat ik ze met de lezers van BrugKontakt wil delen.

De kerk. Altijd nog een gebouw waarin mijn God en - ik hoop zo - ook jullie God ter sprake komt.

En niet vergeten: God heeft gewoon wat met alle mensen.

Een gemeentelid namens College van Kerkrentmeesters, Ad Asscheman

2017