Transcript De dwaasheid van doodstraffen

De dwaasheid van doodstraffen
(uit de ‘Basisuitleg over het leven’)
1 januari 2017 / www.johannesdejong.eu / gratis download
Johannes P.de Jong
Er zijn mensen die de meest afschuwelijke dingen doen richting andere mensen. Dat die mensen voor langere
tijd uit de samenleving verwijderd dienen te worden is vanzelfsprekend. En vele mensen zijn ervan overtuigd
dat ze óók het recht hebben die mensen ter dood te brengen. Maar hebben mensen dit recht wel, en als ze al
van dit ‘recht’ gebruik maken, wat zijn dan de gevolgen voor henzelf?
Wanneer je deel uitmaakt van een samenleving zijn er regels nodig waar mensen zich aan dienen te houden.
Er zijn regels die mensen de nodige vrijheid geven, maar er zijn ook regels die zijn voortgekomen uit zulk star
denken van machthebbers dat het haast onmogelijk is om je aan die regels te kunnen houden. Mensen hebben
- zelfs in wetten vastgelegd - afgesproken dat je andere mensen niet mag doden, tenzij, en dan blijkt er opeens
een lijst met uitzonderingen te bestaan. Nu kun je als samenleving wel afspreken dat - wanneer je mensen
vanwege hun gepleegde afschuwelijke daden het leven beneemt - dit geen moord is, maar dat is een wel erg
naïeve gedachtegang.
God heeft de wet van Oorzaak en Gevolg geschapen als een middel tot opvoeding en evolutie. Deze wet zorgt
ervoor dat de effecten van je gedachten, woorden en daden altijd als een boemerang naar jezelf terugkeren,
opdat je zelf ook de andere kant leert kennen. Als er geen omkeringen zouden zijn, dan zouden mensen leven
na leven steeds dezelfde negatieve daden blijven verrichten, soms zelfs in de valse overtuiging daarmee goed
bezig te zijn. Maar omdat je alle verdriet, pijn en lijden voortgekomen uit die negatieve daden zelf ook in een
overtuigende mate krijgt te ervaren gaat dat negatief handelen automatisch veranderen.
Je verschuilen achter religies, regeringen, instanties, culturele achtergronden of ‘nobele doelen’ om negatieve
omkeringen te vermijden is niet mogelijk, daar Gods wetten geen enkele boodschap hebben aan menselijke
verzinsels en afspraken. ‘Wat jij anderen laat ervaren krijg je zelf ook te ervaren.’ Omkeringen zijn de enige
manier waarmee je kunt achterhalen wat voor effecten je daden hebben gehad op anderen. Daders die
afschuwelijke misdaden hebben gepleegd hoeven maar naar hun slachtoffers te kijken - niet alleen naar het
slachtoffer zelf maar ook naar familie en vrienden van het slachtoffer - om zichzelf te zien in eigen toekomstige
ervaringen.
Niet bestraffing maar bewustwording is het doel van de omkeringen. Mensen die ter dood zijn gebracht
vanwege hun zware misdaden - indien die daadwerkelijk zijn gepleegd - krijgen in enkele toekomstige levens
de ervaringen van hun slachtoffers zelf ook in een overtuigende mate aan den lijve te ervaren, maar dat geldt
uiteraard óók voor de direct betrokkenen aan de andere kant van deze ‘gelegaliseerde moorden’ zoals rechters
en machthebbers. Die hebben ze zich op sleeptouw laten nemen door een wraakzuchtige samenleving c.q.
wraakzuchtige machthebbers die de doodstraf uitgevoerd willen zien voor de (in hun ogen) zware criminelen.
Die rechters zijn zelf niet sterk genoeg geweest om tegen de wens van die wraakzuchtige samenleving c.q.
wraakzuchtige machthebbers in te gaan mogelijk omdat ze er precies dezelfde opvattingen op nahouden. Ze
hebben zich het ‘recht’ toegeëigend om andere mensen te doden, en hebben geen enkel besef dat deze daden
óók gevolgen gaan hebben voor henzelf.
De mens heeft niet het recht om andere mensen ter dood te brengen ongeacht hun misdaden of
veronderstelde misdaden. Een rechter die conform de wetten van een land iemand ter dood veroordeelt en
waarvan het doodvonnis wordt voltrokken dient er rekening mee te houden dat hij in een toekomstig leven zelf
ook ter dood zal worden veroordeeld en op een vergelijkbare manier ter dood zal worden gebracht als
onvermijdelijke karmische reactie op zijn aandeel in die ‘gelegaliseerde’ moord. En wat voor de rechter geldt,
geldt uiteraard óók voor de verantwoordelijken die de doodstraf krachtig hebben gepromoot om die ingevoerd
te krijgen of om die in stand te houden.
In het kader van het herschepping proces van je ware aard via de weg van het ervaren krijg je zelf ook te
ervaren wat jij anderen hebt laten ervaren. Rechters, vele verantwoordelijken in de politiek, alsmede vele
religieuze leiders lijken niet te beseffen welke ellendige ervaringen zij voor zichzelf hebben gereserveerd in
meerdere toekomstige levens als gevolg van hun bekrompen en wraakzuchtige denken en handelen in het
huidige leven. Alle omkeringen zijn overigens alleen maar bedoeld als een middel tot opvoeding en om
daarmee je verdere evolutie veilig te kunnen stellen, want de enige echte God zal nimmer oordelen en straffen.
Je inzetten om in de gehele wereld alle ‘gelegaliseerde’ moorden uit te bannen kan de karmische reactie voor
de rechter en andere betrokkenen in genoemd voorbeeld mogelijk nog ongedaan maken, want niet bestraffing
maar bewustwording is het doel van de omkeringen.
1
Het is zeer waarschijnlijk dat die rechter in toekomstige levens nimmer meer voor de doodstraf zal zijn. In onze
door God als primitief bestempelde samenleving leven vele mensen bij wie wraakgevoelens nog sterk
aanwezig zijn, en het is aan elke mens om deze gevoelens te ontgroeien. Het in volmaakte harmonie
samenleven met alles dat leeft is immers het doel van alle leven. Haat richting een bepaald persoon koppelt
betrokkenen net zo lang aan elkaar totdat die haat zal zijn geneutraliseerd, en daar kunnen weleens vele
levens overheen gaan.
In dit artikel gaat het over het recht dat mensen zich hebben toegeëigend om andere mensen te doden. Het
gaat dus om een ethische zaak. Het recht om mensen voor korte of langere duur uit te sluiten om deel te
mogen nemen aan de samenleving is van een geheel andere orde.
2