Transcript KLIK HIER voor de reportage van Piet Aelberts naar

SCHROYEN-HENDERIX (HEUSDEN): ‘De stand van de
maan? Ik geloof erin’
Fernand Schroyen speelt in het Limburgse Heusden, deelgemeente
van Heusden-Zolder, de pannen van het dak onder de naam
Schroyen-Henderix. Deze gepensioneerde bovengrondse mijnwerker
wint ons nationaal kampioenschap halve fond jaarse met
volgende uitslagen voor zijn eerste inzet: Bourges 58/13588 ;
Chateauroux
121/19691;
Poitiers
2619/13135;
Montlucon
54/21827;
Gueret
1479/15007;
Argenton
67/22463
en
La
Souterraine 1131/11236. Fernand woont vlakbij ons kweek- en
trainingscenter in Heusden. Het wakkert de concurrentie bij de
jonge duiven fors aan. De commerciële belangstelling voor het
‘Goed Blauw’ was groot, temeer daar ze als jonge duif al haast
niet miste, ze pakte zelfs twee eerste prijzen en o.m. 22ste
nationaal Gueret (16.988 jonge duiven). Maar Fernand hield het
‘Goed Blauw’ in Heusden om dit jaar als eerstejaars oude haar
exploten te herhalen.
De stand van de maan
Fernand wikt en weegt zijn woorden als het over zijn maantheorie gaat. Hij praat er precies niet graag over, maar
blijft wel geloven in de theorie. ‘De jonge duiven moeten
kippen bij volle maan tot 10 dagen na volle maan. Het is hier
volgens mij de reden van het feit dat ik opvallend weinig
jonge duiven verlies. Een wetenschappelijke verklaring zal er
wel niet voor zijn, maar bij mij werkt het. Het systeem heeft
bovendien niet alleen het voordeel voor de jonge duiven, het
spaart ook de kwekers. Die herkoppel ik pas als het goede
maan-moment is aangebroken. Tussendoor kunnen ze dan even op
adem komen.’ Fernand heeft het systeem van de maanstand drie
jaar uitgetest, en blijkbaar met succes. “Uiteraard ligt het
niet alleen aan de maan dat ik hier weinig jonge duiven
verspeel. Ik heb er nooit een geheim van gemaakt. Een goeie
kameraad (Ludo) vroeg me 2 jaar geleden om hulp. Ik heb
toegezegd maar wel op voorwaarde dat hij ‘mijn systeem’ zou
toepassen. Hij deed het, en veroverde intussen al enkele
kampioenstitels in Kermt.”
Fernand speelt alles en verwacht van zijn duiven dat ze zich
weren in alle categorieën. Een van zijn beste vrienden is
Lummenaar Ivan Stockmans. “Ivan is een prima kameraad, we zien
elkaar geregeld en dan wordt er uiteraard alleen over duiven
geklapt, over de aangename ervaringen en de tegenslagen. Ik
heb echt goeie duiven van Ivan, en die doen het uistekend
samen met mijn eigen oud ras.”
Masker
Fernand Schroyen is eigenlijk een late roeping in de
duivensport. “Ja, da’s waar, ik heb een tijdje geen duiven
gehad, maar de microbe liet me niet los. Ik heb ook veel
gesukkeld met de beruchte ‘duivenlong’, en altijd een masker
moeten dragen op de hokken. Maar nu ligt het hier, al een
tijdje onaangeroerd. Begin vorig jaar ben ik met homeopathie
begonnen, inspuitingen en pilletjes. Ze hebben maar één doel:
uw weerstand verhogen, en het werkt. Tot nu toe toch,” zo
relativeert hij meteen.
Microscoop
Uit ons gesprek leid ik toch af dat Fernand erg veel voor zijn
duiven doet. Een keer per jaar krijgen de duiven een zware
tiendaagse tricho-kuur. “Voor de rest hou ik de zaak onder
controle, vooral bij de jonge duiven. Die controleer ik
allemaal individueel om de veertien dagen met de microscoop.
Enkele trichomonen kan geen kwaad, maar ik moet zeggen dat de
kwaal veelal bij dezelfde duifjes de kop opsteekt. En zoiets
mag niet te dikwijls gebeuren, als ge begrijpt wat ik bedoel.”
Fernand is een man van principes. “Een weduwnaar waarvan ik
geen jonge wil, wil ik niet houden. Ik heb maar 8 kweekkoppels
en dus kweek ik ook uit alle weduwnaars.”
En nog een stelling: “Ik loop niet graag hoog op met de
prestaties van mijn duiven. Echt op de kampioenschappen let ik
niet. Hoe meer ik daarover speculeer, des te meer fouten maak
ik.”
Auteur: Piet Aelberts