Transcript Corpusnieuws nr: 185

CORPUSCOMITÉ VZW
OORLOGSTRAAT 6B
9700 WELDEN- OUDENAARDE
www.corpuscomite.be
Na de natte Corpusfeesten sloeg de droogte toe. De ‘pelouses’ in onze wijk werden links en
rechts wat bruin. Er werd al eens een zwembadfeestje gehouden. Er werd al eens samen een
pint gedronken op een terras. Er liep al eens wat schaarser gekleed volk door de voortuin.
Maar uw vrienden van het Corpuscomité maakten van de droge zomer gebruik om de koppen
bij elkaar te steken, ons team wat uit te breiden en plannen te maken voor de rest van het jaar.
En daar lees je in dit krantje alles over!
[ Katogentocht]
Al een hele tijd ijvert het Corpuscomité voor een betere straatverlichting op bepaalde plaatsen
in de wijk. De respons van de verantwoordelijke diensten en overheden was tot nu toe aan de
magere kant. Maar wij zijn optimisten! Het kan immers altijd nog donkerder. Daarom
organiseren we een wandeling van een zestal kilometer die enkele van de donkerste straten
van ons dorp verkent. Een deel van de weg kan je vinden door het volgen van katogen!
Noteer dus 11 november alvast in je agenda. Starten in kleine groepjes kan tussen 18u30
en 19u30 in Ruhuna, Kouterstraat 2. Deelnemen is gratis, maar om organisatorische
redenen vragen we om in te schrijven tegen 7 november.
Dat doe je door het aantal deelnemers door te geven aan één van de comitéleden of via mail:
[email protected] of [email protected];. Het enige wat je niet mag vergeten is
aangepaste kledij, een fluohesje en een degelijke zaklamp met kersverse batterijen!
Wij zorgen voor een hapje en een drankje aan, zoals steeds, democratische prijzen.
Na het wandelen, maken we ook nog de winnaars van de ballonnekeswedstrijd bekend!
Corpusnieuws 185
www.corpuscomite.be
1
[ Welkom]
De nieuwe buren blijven toestromen. In de Oorlogstraat namen Brigitte en Jean-Pierre hun
intrek in nummer 3. We verwelkomen ook Geert Bradt in Corpusstraat 11. En enkele huizen
verderop kwam de jongste wijkbewoner er bij. Tim Bostyn en Jessica Magnus deden aan
gezinsuitbreiding. Lotta is het nieuwe zusje van Annabel en Elmo!
[ Hij komt!!!!!]
Sinterklaas had het beloofd: hij zou ook in 2016 naar de Corpuswijk komen. Belofte maakt
schuld, dus we staan in zijn agenda!! Het eerste bezoek is op zaterdag 26 november 2016.
Dan gaat hij vanaf 9u met paard en koets samen met zijn Pieten de Oorlogstraat op en af en
brengt een cadeautje voor iedere inwoner die niet meer in zijn of haar bed zit <. Het zal dan
wel tegen de middag aanlopen als zij ook nog de huizen in de Corpusstraat voorbij het
kapelleke aandoen (naar ‘de mode’ toe). Na de middag mogen dan de inwoners van de
Eugeen Schepensweg en de
Stedelos hen verwachten. De
daaropvolgende zaterdag 3
december, is de rest van de
Corpusstraat aan de beurt. In de
voormiddag gaan ze langs bij de
mensen van de oneven
huisnummers, en in de namiddag
bellen ze aan bij de even nummers.
Wie een verlanglijstje heeft kan dit
bezorgen in Oorlogstraat 6B, of
mailen naar [email protected],
of het natuurlijk ook zelf afgeven aan
de Sint bij zijn bezoek samen met de
mooie zelf te kleuren tekening die je
achteraan in ’t krantje vindt.
[Walhalla spreekt oftewel ‘de memoires van een tent’]
Part 2: mijn jeugdjaren < van hot naar her
Mijn jeugdjaren < amaai, ’t was soms van d’ene feeste naar d’andere – vooral ‘s zomers. Ah ja, in ’t
comité hadden ze mij beloofd om naast de jaarlijkse Corpusfeesten ook bij allerlei feesten van de
inwoners van onze bruisende buurt een gezellig onderdak te zijn voor de late avonden, en ook een
perfect schuiloord voor als het zou regenen <!
Eén van de eerste keren dat ik op stap ging was bij Johan Soenen, hij werd toen 50 geloof ik, Abraham
was er niet, maar wel een heleboel anderen ☺. Voor wie hem niet zou gekend hebben, Johan schreef
destijds (in de jaren zeventig) d’eerste ‘gazette van Welden’, lang voordat ons eerste Corpuskrantje
verscheen in 1982. In ieder geval heb ik in menige tuin in de Corpus hier letterlijk ‘mijn tentje gezet’. Zo
heb ik de buren en hun vrienden en familie dan ook beter leren kennen! Natuurlijk ga ik hier niet teveel
namen noemen hé, < kwestie van correct te blijven in verband met de mensen hun privacy.
’t Werd toen ook gauw een leuke gewoonte dat de communicanten een feestje gaven voor de inwoners
van de Corpus, waarom niet hé? Meestal deden ze dat met een aantal samen en werd er rondgegaan
voor nen cadeau voor de feestelingen. Dat is met den tijd weggevallen, zoals het nu met de communies
zelf ook aan ’t gebeuren is < . Een beetje jammer vind ik, maar ja, er zijn ook zoveel feesten hé.
Corpusnieuws 185
www.corpuscomite.be
-2-
Want ook voor een verjaardagsfuif was ik ‘van de party’, zelfs voor een jubilee werd ik opgeroepen,
allee opgesteld. Maar nen echte trouw zelf heb ik niet meegemaakt, of toch ene keer bijna. Ik was er
ooit wel bij voor een fameuze pre-trouw-receptie met grote witte zetels en lichtgevende ijskoelers < da
was ‘cool’ jong, en ferme ambiance ook! Waar is den tijd?
Maar mijn favoriete plekje waar ik ieder jaar opnieuw mocht terugkomen was natuurlijk ‘bij Remi’ – op
de hoek schuin tegenover ’t kapelleke, en dat ter
gelegenheid van de Corpusfeesten.
Ik werd er telkens door een heleboel hulpvaardige
buren opgebouwd zo ongeveer een week vóórdat het
evenement begon, (rekening houdende met de
studerende jeugd hmhm) en ik stond er letterlijk
beschut tegen alle weersomstandigheden. Daarom
alvast een dikke merci aan al die sterke mannen en
vooral aan Luc DC, die er bijna elke keer bij was.
Gelukkig ook, want die wist perfect hoe hij mij moest
in haak zetten. Jacques had ook een perfect
afgemeten haag geplant langs het terrein waar ik
mocht staan, met ongeveer een halve meter speling
– ja, van meten en planten heeft hij wel verstand he.
‘k Voelde mij daar echt thuis, ‘hoog en droog, en dicht
bij ’t geluk’, en letterlijk ook uit de wind gezet. Alhoewel, als mijn dak niet perfect opgespannen was, zat
ik nu en dan bij aanhoudend regenweer toch met een paar waterbekkens in de hoeken van mijn dakzeil.
En zo moesten de buren mij komen verlossen van het overtollige water < Ja, in den Belgique regende
het wel eens, en gelukkig was dat hier in Welden meestal vóór de feesten en niet tijdens < (n.v.d.r.
2016: de geschiedenis leert dat het ook wel eens anders was <!)
Nu ja, ik was al gauw zo graag gezien dat ik ook links en rechts al eens buiten de wijk mocht optreden.
Ik vond dat echt wel plezant natuurlijk, en zo kwam er ook een beetje “afbetaling” binnen in de
Corpuskas, want blijkbaar was ik toch een duurdere vogel dan eerst gedacht < .
Ah ja, er was niet alleen mijn ijzeren gebinte, en het op maat gemaakte dakzeil, en de zijwanden, maar
na een tijdje kwamen ze in ’t comité overeen dat er ook wel best een ‘plancher’ mocht gelegd worden.
Nu goed, dat was een prima beslissing, want als de mensen ’s avonds tijdens de feesten in het ‘natte
gras’ moesten zitten, kregen ze koude voeten, en bleven ze niet lang < En als je een plancher hebt,
kunnen ze ook dansen, blijven ze langer, drinken ze
eentje meer, en zo is iedereen gelukkig, ja toch?!
Zo beslist, zo gedaan, op een zaterdag ‘algemene
werkvergadering’ bij Marc in zijn schuur. Er waren
degelijke houten planken besteld, en met een paar
kilo vijzen, een schroefboormachine of twee en nog
een serieus schietpistool in de aanslag werd de eerste
‘malle’ gemaakt. De rest was koekenbak: de ene
dansplaat na de andere werd perfect in mekaar gezet.
Maar nu, waar moest die plancher dan naartoe? Ja,
je kan dat niet zomaar opplooien en aan de kant
zetten hé, bijna 100m² ! Gelukkig kon Wardje nog een
beetje extra ruimte vrijmaken in één van de vroegere
stallingen. Ook al was het soms een beetje wringen
om door de deur binnen te kunnen manoeuvreren <
- het spreekwoord zegt toch: zo stijf als een plank?!
Nu ja, ik was aan ’t vertellen dat ik ook wel eens buiten de Corpus mocht, < Weet je, ik heb zelfs op
het Rode Plein gestaan! Ooit van Schelderock gehoord? Nee? Awel hé, ik heb daar de Walter
Grootaers echt van dichtbij leren kennen, met al zijn Kreuners. Mijn eerste rockfestival, < dat was wel
één van mijn hoogtepunten, en inderdaad op ’t Rode Plein < van Eine, santé ! < enfin, daar zijn wel
een paar whiskyflessen gesneuveld <
Corpusnieuws 185
www.corpuscomite.be
-3-
Van Eine gesproken, (Jacques is ook van ginder hé), ‘k heb ook nog bij de Koninklijke Harmonie Sint
Cecilia gestaan voor hun BBQ, ’t was daar ook ambiance, < al vanaf ’t moment dat ze mij moesten
opstellen op ’t pleintje achter de zaal van de Kring, < dat is een bekend café < nog eens santé !
Maar ik was er niet alleen voor de muziek hé, ik zat eigenlijk ook graag in sportief en competitief
gezelschap. Tijdens de eerste 24 uren van Welden – waar is den tijd - heb ik geen oog, en zeker geen
tentzeil dichtgedaan < Marc Meirlaen heeft die eerste keer een hoop kilometers gelopen, jawel 144km
in 24u om precies te zijn! Je moet het toch maar doen hé, chapeau! Vele keren daarna in de
daaropvolgende edities, heb ik honderden atleten door mijn tent zien lopen – inclusief de
Corpusschildpadjes ! Alle afstanden werden dan perfect geregistreerd door de computer, want ze liepen
met zo’n verklikkertje aan hun been, voorzeker de ‘voorloper’ van den enkelband ?! Maar één van mijn
tegenvallers was toch als ik voor ’t één of ’t ander voetbaltornooi bijna 3 weken lang buiten gestaan
heb, in weer en wind, zeg maar volledig onbeschut. Daar heb ik spijtig genoeg mijnen eersten ‘kraak’
gekregen < maar ik heb het overleefd!
Ah ja, bij de KSA heb ik ook nog dienst gedaan voor de fietsrally of zo, en op de schoolkoer van ’t KBO
hier in Welden, < alles voor het goede doel hé. Ze hebben daar eens ‘klasgenoten’ opgenomen, neen,
niet van de VTM, maar wel life met echte Weldenaars, zoals bvb onze loper Peter Vandekerkhove en
juffrouw Rolande < – en ’t was dan ook free podium met Dorus en ‘figaro Mario’ !
Ook de dames van de KVLV wisten mij te appreciëren! Het ene jaar was ik aperitieftent, het andere
jaar goed voor het hoofdgerecht, en daarna ideaal voor het taartenbuffet. Nooit heb ik zoveel moeten
watertanden van al die zelfgebakken taarten, < dat was zoals de ‘crème de la crème’ zonder er zelf te
mogen aankomen, < aan die taarten hé.
Ja, dat waren mooie tijden, al dat feesten, maar daarna < doeken dicht, en eenzaam ‘op stal’ <
En hoe ?! < dat lees je in het volgende krantje !
[ Nieuw in’t Comité]
Goed nieuws uit ons Corpuscomité. We hebben versterking
gekregen en tot ons jolijt van een dame. Iris Van der Borght uit
Corpusstraat 30. Ze woont al 17 jaar in onze bruisende buurt.
Nu kinderen Timon en Laurien allebei naar het secundair
onderwijs gaan, vond ze de tijd rijp om zich bij het
Corpuscomité aan te sluiten. Ze meende dat ons comité nog
wel een vro(uwe)lijke noot kon gebruiken. Iris hoopt jullie
allemaal te mogen ontmoeten op één van onze volgende
activiteiten.
[ Halloween ?! ]
Ontvang je op Halloween ook graag kleine en grotere monsters aan jouw deur? Hang dan de
affiche op de volgende pagina op 31 oktober zeker aan je deur of raam!
Corpusnieuws 185
www.corpuscomite.be
-4-
Corpusnieuws 185
www.corpuscomite.be
-5-
Corpusnieuws 185
www.corpuscomite.be
-6-