Δευτέρα 17-10-2016
Download
Report
Transcript Δευτέρα 17-10-2016
17 - 10 - 2016
Είμαστε φτιαγμένοι για πολύ υψηλότερα πράγματα από αυτά που νομίζουμε ότι είναι
σημαντικά και που μας απασχολούν.
Αν ένας άνθρωπος συγκλονίζεται μέσα του από το μυστήριο του Θεού, αυτός ο ίδιος ο
άνθρωπος συγκλονίζει τον κόσμο μέσα στον οποίο κινείται.
Για να γίνει ένας άνθρωπος όργανο του Θεού χρειάζονται δύο προϋποθέσεις: α) Να μην
πιστεύει στη λογική του και β) να μην ενδιαφέρεται για την εικόνα του και την αναγνώριση
των άλλων.
Ο άγιος είναι αυτός που πήρε τη ζωή του στα σοβαρά.
Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι ότι δεν πήραμε τη ζωή μας στα σοβαρά. Δεν
αναγνωρίσαμε τις πραγματικές δυνατότητες της ζωής μας.
Ό,τι κι αν κάνουμε, από τα πιο κοσμικά μέχρι τα πιο πνευματικά πράγματα, αν είμαστε
ξιπασμένοι, θα αποτύχουμε.
Στον πνευματικό μας αγώνα να είμαστε συγκεντρωμένοι και αφοσιωμένοι. Μόνο έτσι θα
επιτύχουμε.
Ο άγιος είναι στην πραγματικότητα ένας ασκητής, με την έννοια ότι αρνείται τα
δικαιώματά του και δέχεται ως μόνα δικαιώματα τη σταύρωσή του και την ανάστασή του.
Αυτός που νοιάζεται υπερβολικά για τα δικαιώματά του είναι ο ανασφαλής.
Οι άγιοι θέλουν να γίνουν οι αδούλωτοι της ζωής, οι ελεύθεροι από κάθε γήινη επιθυμία.
Υπήρξαν σημαντικοί άνθρωποι στον κόσμο που τους κουβέντιαζε όλη η οικουμένη.
Πέθαναν και ξεχάστηκαν. Και υπήρξαν ασκητές κρυμμένοι στις σπηλιές. Έφυγαν από αυτό τον
κόσμο και τώρα μιλάει γι’ αυτούς όλη η οικουμένη. Και είναι η ελπίδα της οικουμένης. Αυτοί
είναι οι άγιοί μας.
Οι άγιοι εξαφανίζονται από τον κόσμο, αλλά υπάρχουν αιώνια.
Χαρακτηριστικά των αγίων είναι η σιωπή και η εσωτερική ειρήνη.
Αντίθετα απ’ ό,τι ισχύει στην κοσμική ζωή, στην πνευματική ζωή η σιωπή είναι η πλέον
δυναμική και κινητική κατάσταση.
Μόνο αν σιωπήσουμε και ησυχάσουμε, θα μπορέσουμε να προσέξουμε τους άλλους και
ακόμη να τους καταλάβουμε και να σχετισθούμε μαζί τους.
Για τον κόσμο ο άγιος είναι ξένος και άχρηστος. (Γέροντας Αιμιλιανός)
Έχουμε ανάγκη από ανθρώπους θεληματικά "άχρηστους", που έχουν όμως πολύ ψηλά
στραμμένη την καρδιά τους.
Οι "άχρηστοι" με την πνευματική έννοια άνθρωποι είναι οι χρήσιμοι που έχουμε ανάγκη.
Αντίθετα, οι άχρηστοι με την ψυχολογική έννοια άνθρωποι δεν είναι χρήσιμοι ούτε για τον
εαυτό τους.
Να ζήσουμε τα πράγματα του κόσμου, αλλά να τα ζήσουμε συνδεδεμένα με το
παραπέρα, δηλαδή με τον Χριστό. Και τότε θα είμαστε αληθινά χρήσιμοι.
Ο άγιος φεύγει από όλα, ζει στη σιωπή και μπαίνει στην καρδιά του. Και έτσι χαίρεται την
παρουσία του Θεού.
Η Εκκλησία είναι ένα άνοιγμα.
Το αν δεχόμαστε τη ζωή ή αν την αρνούμαστε κρίνεται μέσα στην καρδιά μας. Όμως εμείς
φοβούμαστε να μπούμε στην καρδιά μας και να δούμε την κατάστασή της.
Ο άγιος είναι αυτός που πυρπολείται από το Άγιο Πνεύμα, χαίρεται και σιωπά.
Τον Θεό δεν μπορούμε ούτε καν να Τον φανταστούμε. Είναι πέρα από κάθε λογική και
από κάθε φαντασία.
Λείπει σήμερα από τον κόσμο ο ησυχαστικός τρόπος ζωής. Και αυτό είναι ένα πολύ
μεγάλο πρόβλημα.
Στην Εκκλησία μπαίνεις λύκος και βγαίνεις περιστέρι. (Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Ο άγιος έχει ζωντανή την παρουσία του Χριστού μέσα του. Τον άγιο δεν τον κερδίζει ο
κόσμος αλλά ο Χριστός.
Ο Θεός γνωρίζει άριστα τον κάθε άνθρωπο και τον αγαπά. Ο άνθρωπος μπορεί ή να
ανταποκριθεί στην αγάπη του Θεού και να σχετισθεί μαζί Του ή ακόμα και να απορρίψει τον
Θεό.
Στη γνήσια ελευθερία είμαστε ελεύθεροι από κάθε δέσμευση και από κάθε προσδοκία.
Είμαστε μόνο εμείς και ο Θεός.
Οι ιδεοληψίες στις οποίες είμαστε κολλημένοι είναι μια κόλαση. Είναι βαρίδια που μας
εμποδίζουν να δούμε την πραγματική ζωή. Κυρίως όταν τις αγαπούμε και τις αφήνουμε να
μας καθορίζουν ως πρόσωπα.
Ο άνθρωπος που είναι προσκολλημένος στον Θεό δεν είναι προσκολλημένος πουθενά
αλλού. Είναι πραγματικά ελεύθερος.
Η Εκκλησία δεν είναι ίδρυμα διδασκαλίας ιδεών. Η Εκκλησία είναι ο Χριστός και προτείνει
το πρόσωπο, τη σχέση, την κοινωνία.
Η αγάπη του Χριστού είναι τέτοια, που καμιά ανθρώπινη δύναμη δεν μπορεί να μας
χωρίσει από αυτήν.
Όταν έχουμε στη ζωή μας την εμπειρία του Χριστού, διαχειριζόμαστε σωστά και όλα τα
θέματα που μας απασχολούν.
Η ησυχία περισσότερο είναι μια εσωτερική κατάσταση παρά ένα εξωτερικό γεγονός.
Όταν έχουμε την ησυχία του Χριστού, ασχολούμαστε και με τα πράγματα του κόσμου,
αλλά αυτά δεν μας αγχώνουν και δεν κλέβουν την καρδιά μας.
Να είμαστε ή όρθιοι, δηλαδή αγωνιζόμενοι, ή γονατιστοί, δηλαδή προσευχόμενοι. Ποτέ
να μην είμαστε καθιστοί, δηλαδή ποτέ να μην τεμπελιάζουμε.
Οι άγιοί μας είναι οι φίλοι μας. Με ορισμένους από αυτούς έχουμε προσωπική σχέση. Σε
κανένα από τα διάφορα φιλοσοφικά συστήματα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Να ενθαρρύνουμε τον εαυτό μας να είναι στραμμένος προς τον Θεό. Για μας είναι η
πνευματική ζωή. Το μεγαλύτερο σφάλμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να πούμε ότι η
πνευματική ζωή δεν είναι για μας.
Ο πνευματικός άνθρωπος είναι ελεύθερος από την τιμή των ανθρώπων. Είτε τον επαινούν
είτε τον περιφρονούν και τον βρίζουν η διάθεση της καρδιάς του δεν αλλάζει. Η καρδιά του
παραμένει ειρηνική.