Transcript Rechtenfaculteit moet herinschrijving 40% studenten

10 oktober 2016
Jaargang 43
Nummer 3
Op snuffeltocht naar nuchtere studenten (p. 14)
Navraag
Alicja Gescinska
Rechtenfaculteit moet herinschrijving
40% studenten weigeren
Eerder maakte de KU Leuven bekend dat 26,9% van de vorige eerstejaarsstudenten
zich dit jaar niet mag herinschrijven in dezelfde richting. De verschillen tussen
de faculteiten zijn opvallend groot.
Tekst Simon Grymonprez
Wie aan de KU Leuven in zijn eerste jaar minder dan 30% cumulatieve studie-efficiëntie
(of 18 studiepunten) behaalt, kan zich het jaar
erop niet meer inschrijven voor diezelfde opleiding. Die regel geldt nu voor het eerst voor
de eerstejaars die zich vorig academiejaar
hebben ingeschreven. 26,9% haalde minder
dan 30% CSE, maakte De Morgen onlangs
bekend, en wordt dus geweigerd bij een herinschrijving.
De cijfers verschillen echter sterk van faculteit tot faculteit. Vooral de groep Humane
Wetenschappen ziet veel studenten minder
halen dan 30% CSE. (voor berichtgeving, zie
pagina 4) Aan de faculteit Rechtsgeleerdheid
gaat dat zelfs om 431 studenten, ofwel 40,7%
van de ingeschreven eerstejaars. Decaan
Bernard Tilleman is niet verwonderd. ‘Wij
monitoren de cijfers van de studie-efficiëntie
al sinds enkele jaren nauwkeurig. De cijfers
liggen in de lijn van de vorige jaren.’
Hoe dan ook, nergens falen procentueel
meer eerstejaars dan aan de Rechtenfaculteit.
Waarom? ‘Laat ons er één factor uit nemen’,
vertelt Tilleman. ‘Men moet rekening houden met het feit dat er aan de faculteit geen
Dubbelinterview
Eva Wittocx
- Bisser
pag 16-17
voorafgaandelijke toelatingsproef is zoals bij
geneeskunde, of een niet-bindende oriënteringsproef zoals bij de ingenieurs.’
‘De moeilijkheidsgraad van de opleiding
en de wijze waarop de instromende studen-
ten met een wiskundige vooropleiding scoren
echter sowieso statistisch gezien het best. Dat
is bij rechten niet anders.’
Opvallend is dat de cijfers voor rechten en
criminologie ongeveer gelijk zijn. Tilleman
‘We willen niet afdingen op de
kwaliteitsstandaarden die we van een jurist
of criminoloog verwachten’
BERNARD TILLEMAN
DECAAN FACULTEIT RECHTSGELEERDHEID
ten deze correct kunnen inschatten, speelt
natuurlijk mee’, vervolgt Tilleman. ‘Ook de
instroom speelt een rol. Sommige studenten
maken een negatieve studiekeuze: omwille
van het ontbreken van wiskunde of wetenschappen kiest men voor rechten. De studen-
denkt dat ook hier een deel van de studenten
een verkeerd beeld heeft van de opleiding.
‘Sommige studenten die aan die opleiding beginnen, denken bij criminologie ten onrechte
aan ‘detectives’, maar zoals duidelijk gemaakt
wordt, is dat zo niet.’
Tilleman wijst erop dat het aantrekken van
het juiste studentenprofiel een belangrijke factor is. ‘In het tweetalig traject in Brussel is de uitvalsgraad maar 20%. Dat zijn echter mensen die
heel gemotiveerd kiezen.’
De rechtendecaan maakt duidelijk dat er
niet gemorreld zal worden aan het niveau van
de opleiding. ‘We willen niet afdingen op de
kwaliteitsstandaarden die we van een jurist of
criminoloog verwachten.’ Tilleman wil echter
wel onderzoeken hoe de begeleiding nog te optimaliseren valt. ‘Bij wijze van experiment krijgen de rechtenstudenten van Kulak, in samenwerking met ILT, een interactieve werksessie
over hoe notities nemen en hoe de leerstof samenvatten.’
De 30% maatregel lost niet alle problemen
op’, besluit Tilleman. ‘We moeten ook nauwkeurig de studenten opvolgen die tussen 30-50%
CSE scoren en kijken wat wij kunnen doen om
het afhaken van deze studenten te vermijden.
Wij hopen dat de 30% CSE maatregel mogelijk
maakt om deze categorie van studenten nog beter op te volgen.’
Berichtgeving pagina 4.
Access guide
voor rolstoelgebruikers in
Leuven
p. 9
Deze week
2 ONLINE
VETO.BE
Nu online.
De CulTip: Veto gidst je
door de culturele week
VETO TV
Maandag. Een
Vetoweek in beeld
EDITORIAAL
Ethiek en dienstsverlening
De KU Leuven werkt in het kader van Horizon
2020, een Europees subsidieprogramma voor
onderzoek en innovatie, mee aan het project
LAW-TRAIN.
Het doel van LAW-TRAIN is om ondervragingstechnieken voor veiligheids- en politiediensten efficiënter te maken, waaronder die van Israël. De rol van Leuvense onderzoekers is om het
legale kader voor te bereiden.
Bij de opening van het academiejaar smeet de
Leuvense Actiegroep Palestina zich voor de trein
der togati. Een dertigtal academici van de KU
Leuven uit verschillende faculteiten klaagden
diezelfde dag de samenwerking aan in een open
brief.
De reputatie van Israëlische veiligheidsdiensten is natuurlijk niet de meest koosjere. Ze is in
het verleden meermaals aangeklaagd door internationale organisaties als Human Rights Watch
voor het overtreden van de mensenrechten. De
universiteit die het project leidt, Bar-Ilan, wordt
gesponsord door zionistische organisaties.
Daarnaast heeft Bar-Ilan de Ariel Universiteit
opgericht in een Israëlische nederzetting op de
Westelijke Jordaanoever, op Palestijns grondgebied.
Op z'n minst heeft de Bar-Ilan Universiteit een
bedenkelijke reputatie. Dat is voor de KU Leuven
blijkbaar geen beletsel. Bovendien is de universiteit niet aan haar proefstuk toe. Onderzoekers
van onze alma mater gingen in het verleden onder meer een bedenkelijke samenwerking aan
met een Israëlisch wapenbedrijf (zie Veto 3912).
Rector Rik Torfs is voorstander van vrijheid
van onderzoek en academische vrijheid, wij ook.
Het LAW-TRAIN project is goedgekeurd door
de ethische commissies en daarmee is voor de
rector de kous af. Volgens Torfs moeten die commissies dan wel weer ‘vernieuwender’ zijn en
‘teruggaan naar de fundamenten van de ethiek’.
Impliciete kritiek dus, zonder een duidelijke belofte.
De ethische commissie updaten is een stap in
de goede richting. Maatschappelijke dienstverlening is namelijk belangrijk, zolang ze gestoeld is
op degelijke ethische grondslagen.
Simon Thys
Redacteur Internationaal. Het editoriaal bevat een mening die gedragen wordt door de
redactie.
SPLINTER
‘Grab her by
the pussy’
'Die zou ik toch nooit doen.' Hij roept het.
Enerzijds opdat heel de Naamsestraat het zeker zou horen, anderzijds opdat zijn compagnon hem kan belonen met een goedkeurende
blik.
Vrouwen als marktvee behandelen 101 –
geslaagd met grote onderscheiding. Zelf voel
ik me minder geslaagd. Teleurgesteld zelfs.
Laatst kreeg ik tenminste een 'Die zou ik nog
wel doen na een bolleke of twee.' Niet dat ik
licht til aan die feiten. Ik wil bij dezen mea culpa slaan voor de ravage die ik in menig gezin
heb aangericht. Maar wulps door de straten
flaneren, in de ijdele hoop zoonlief het hoofd
op hol en het bloed aan de XTC te brengen, is
sterker dan mezelf.
Seksuele intimidatie op straat: een term die
vele ladingen dekt. Een term met veel betekenissen, maar één bepaalde nooit. Stop met
catcalling af te doen als flatteren. Als zogenaamde hoffelijke daad waarvan de charme
gekaapt is door het betoog van misnoegde
feminazi’s. Zelf zou ik niet weten waarop ik
jaloers moet zijn: de denigrerende opmerkingen? De publieke vernedering? De constante
angst verkracht te worden in een verlaten station? Wie street harassment anno 2016 nog als
flirten beschouwt: get your head out of your
fucking ass.
Want, jongeheer die met bravoure de dames het hof probeert te maken met een 'check
die kont', ik heb slecht nieuws. Succesratio:
0%. Maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen. Conclusie: met avances heeft het niets
te maken.
Met macht daarentegen wel. We reageren
allen onthutst op de 'Grab her by the pussy'quote van soon-to-be president Trump. Maar
Leuven op een donderdagavond is heus niet
veel hoofser. Het doet er niet toe of je machtsgevoel een gevolg is van de presidentsverkiezingen van ’s werelds grootste mogendheid,
of doordat jij niet en zij wel alleen over straat
loopt. Macht is macht. En macht is lekker. Het
is met een paar woorden je lul tot kokhalzen
toe in haar strot duwen, om vervolgens je
zaad vol in haar gezicht te spuiten. Voor jou,
voor haar.
'Die vraagt gewoon om verkracht te worden.' Ik weet niet of het de bedoeling is dat
ik het hoor, maar het is alleszins niet de bedoeling dat ik erop reageer. Vee hoort niet te
spreken. Hij schrikt duidelijk wanneer ik hem
een verontwaardigde what the fuck toegooi.
Schaamte in zijn blik. Een milliseconde weliswaar, voor hij zich naar zijn vriend omdraait
voor bevestiging van zijn stoere daad en ze
schaterlachend hun weg naar de Oude Markt
voortzetten. Maar schaamte desondanks.
Dat is het ook: beschamend. Dat dit kan.
Dat dit mag. Dat dit is. Toch kan ik niet anders dan er ook hoop uit te putten. De echte
nederlaag is wanneer desbetreffende heren
zich niet eens bewust zijn van de vernedering. Van het feit dat niemand op straat vraagt
om gereduceerd te worden tot seksobject. Zolang er schaamte is, is er de mogelijkheid op
te komen voor basisrespect. Niet voor mij als
vrouw, maar voor ons als mens.
Nora Sleiderink
De Splinter bevat de
mening van de auteur.
Ze bevat niet de mening
van de redactie.
VETO.BE
VETO.BE
Donderdag.
Nieuwe reeks: ‘De
Figuur’
Woensdag.
Interview met
Reinbert De Leeuw
VETO.BE
Vrijdag.
Erasmus na de Brexit
KU Leuven onder vuur vanwege
bedenkelijke samenwerking
De KU Leuven werkt in het kader van Horizon2020 aan het LAWTRAIN project. Omstreden, al denkt de KU Leuven er anders over: ‘We
gaan ons niet terugtrekken uit een goedgekeurd project.’
Tekst Simon Thys, Aline Van Driessche en Victor Van Driessche
Beeld Anneleen van Kuyck
Wat is het LAW-TRAIN project juist? Sarit Kraus,
een Israëlische computerwetenschapper en coördinator van het project vertelt: ‘LAW-TRAIN is
een project van Horizon2020 (een Europees subsidieprogramma voor onderzoek en innovatie,
red.) dat een methode wil ontwikkelen om po-
litie- en veiligheidsdiensten te trainen in een gemeenschappelijk onderzoeksteam. Het doel van
het project is om misdaad in verband met drugs
te voorkomen. Criminelen werken meer en meer
samen over landsgrenzen heen. We hebben ook
ontdekt dat het erg moeilijk is voor politiediensten
van verschillende landen om samen te werken.
Dat is ook een reden waarom we LAW-TRAIN
hebben. Zo kunnen verschillende politiediensten
samenwerken.’
De coördinator van het project is de Israëlische Bar-Ilan Universiteit. Naast de KU Leuven
zijn ook de Belgische FOD Justitie, het Israëlische
Ministerie van Publieke Veiligheid en de Israëlische Nationale Politie betrokken. Kraus benadrukt daarbij dat ze zich wel degelijk aan de regels
houden. ‘We volgen de procedures en regels van
de Europese Unie’, stelt ze.
Het project bestaat uit een team dat onderverdeeld wordt in drie groepen. De eerste groep is in
het vakgebied van computerwetenschappen, de
tweede groep is het criminologische team, waartoe de KU Leuven behoort, en de derde groep zijn
verschillende bedrijven waarmee ze samenwerken. ‘De KU Leuven heeft erg veel kennis over
criminologie, ethiek en gemeenschappelijk onderzoek voeren. De universiteit draagt veel bij tot
het onderzoek’, zegt Kraus vol lof.
Vernieuwender
Bij de opening van het academiejaar was er minder lof voor de KU Leuven. Op 26 september ver-
scheen er een open brief van een dertigtal KU
Leuven-academici die de rector opriepen om de
samenwerking met Bar-Ilan te stoppen. ‘Gericht
op de directe samenwerking met het Israëlische
veiligheidsapparaat, helpt LAW-TRAIN de onderdrukking van het Palestijnse volk legitimeren en faciliteren’, stellen zij.
Over de commotie rond het hele project is
rector Rik Torfs duidelijk: ‘We gaan ons niet
terugtrekken uit goedgekeurde projecten vanwege actiegroepen.’ Het LAW-TRAIN project
is namelijk door de ethische controles geraakt,
waaronder die van Horizon2020, op Europees
niveau. Ook de KU Leuven heeft een ethische
toets. ‘Enerzijds is er de algemene ethische toets
en anderzijds de zogenaamde Dual Use-toets.
Die gaat over mogelijk gebruik van bepaalde
wetenschappelijke resultaten in een context
waarvoor de resultaten niet bedoeld zijn’, aldus
de rector.
Tegenstanders van het project vrezen echter
dat de ethische screening onvoldoende goed gebeurd is. De vrijwilligersbeweging Palestina Solidariteit en Ludo De Brabander, woordvoerder
van Vrede vzw, maakten hun twijfels over het
project ook al over aan de KU Leuven. Zij vragen transparantie. ‘A ls dit project effectief door
de ethische commissies is gepasseerd, toon dan
eens op grond van welke evaluatie men dat gedaan heeft’, aldus De Brabander. ‘Ik vrees dat het
allemaal een beetje pro forma is, dat men daarmee nu schermt zonder dat het grondig werk is.’
De commotie is in ieder geval niet zonder resultaten gebleven. Ook de rector vindt zelf dat
ethische commissie van de KU Leuven vernieuwender kan zijn. Op dit moment zijn, algemeen
genomen, de ethische commissies volgens hem
‘vaak gewoon afvinken van de algemene toestand in de samenleving.’
‘De ethische commissie is niet verouderd,
maar wij moeten vernieuwend zijn. Daarom denk
ik dat we terug naar de fundamenten van de ethiek
moeten. Wat in onze tijd erg moeilijk is geworden’,
aldus Torfs. ‘We moeten terug proberen om een
overkoepelende ethische discussie te voeren over
de grenzen van de verschillende subethieken
heen. Onze onderzoekers hebben ook al gezegd
dat ze daar interesse voor hebben.’
Het is wel toekomstmuziek, verduidelijkt de
rector. Projecten uit het verleden worden niet met
nieuwe parameters gecontroleerd. ‘Want dat zou
de retroactiviteit van regelgeving betekenen, wat
op zich ook tegen de mensenrechten is.’ Nochtans
beloofde de rector volgens emeritus professor
Jan Engelen, ondertekenaar van de open brief, in
onderling gesprek dat de ethische commissie het
project nog eens onder de loep zal nemen en herbekijken.
Bedenkelijke partner
De Bar-Ilan Universiteit kwam in het verleden
al in opspraak vanwege de oprichting van de Israëlische universiteit van Ariel op de Westelijke
Jordaanoever dus Palestijns grondgebied. Bovendien is ze nauw verbonden met het Israëlische
veiligheidssysteem. ‘Het is een bijzonder onbetrouwbare partner. Vandaar dat het zeer verbazingwekkend is dat de KU Leuven met hen wil samenwerken’, aldus Engelen. ‘Het gaat bovendien
niet zomaar over deelnemen aan het project. Het
gaat over meewerken met groepen die bloed aan
hun handen hebben.’
Naast de bedenkelijke reputatie van de universiteit, hebben ook de Israëlische veiligheidsdiensten niet altijd binnen de lijntjes gekleurd. ‘Het is
gemakkelijk om te zeggen dat LAW-TRAIN niet
over de Palestijnse kwestie gaat. Dat het een eer-
‘LAW-TRAIN helpt
de onderdrukking
van het Palestijnse
volk te legitimeren
en faciliteren’
OPEN BRIEF VAN
KU LEUVEN ACADEMICI
lijke poging is tot ondervraging van drugsdealers.
Iets wat ook moet gebeuren. Maar de Israëlische
partner daarin heeft een bijzonder slecht palmares wat ondervragings- en folteringstechnieken
betreft’, aldus Engelen. Palestina Solidariteit benadrukt dat de Israëlische Nationale Politie bovendien deel uitmaakt van een ‘heel racistisch
systeem.'
‘De KU Leuven moet zich uit het project terugtrekken om geen legitimiteit te geven aan dat
soort instanties’, meent Engelen over het land dat
al meermaals is aangeklaagd door internationale
organisaties als de VN. ‘Het is naïef te geloven dat
men zinnig onderzoekswerk kan doen of neutraal onderzoek kan voeren met een partner die
zo’n slechte reputatie heeft op dat vlak.’
Torfs vindt dat de focus op het project moet
liggen: ‘Je moet kijken naar het project, niet naar
de landen. Als je nee zegt tegen landen die mensenrechten overtreden, dan kan je met de meeste
landen geen samenwerking aangaan.’
Palestina Solidariteit vindt echter dat dat geen
reden is om in dergelijk project te stappen. ‘De KU
Leuven werkt samen met entiteiten die actief deelnemen aan bezetting en onderdrukking. Die bezetting is op zich echter illegaal en alles wat daaruit voortkomt, daar moet je niet aan meewerken.’
‘De KU Leuven, die nog altijd een K in haar naam
heeft, mag iets meer nadenken, iets meer met de
ethica ten gevolge van haar onderzoek bezig zijn’,
besluit Engelen.
4
Onderwijs
2 Veto
www.veto.be
[email protected]
10 oktober 2016
Wetenschap en Technologie doet het beter dan universitair gemiddelde
Vooral Humane Wetenschappen
moet veel studenten weigeren
Niet alleen de Rechtsfaculteit ziet veel eerstejaars weinig studiepunten halen (zie voorpagina).
Letteren, Sociale Wetenschappen en Psychologie en Pedagogische Wetenschappen (PPW) hebben
het ook moeilijk.
Tekst Simon Grymopnrez
Voor Letterendecaan Jo Tollebeek is 33,0%
geen verrassing. ‘Binnen de faculteit verschillen de resultaten sterk per opleiding en dat
hadden we ook verwacht.’ Een eenduidige
verklaring is er volgens Tollebeek niet. ‘Het is
voor laatstejaars secundair blijkbaar relatief
moeilijk om goed te oriënteren op een Letterenstudie en een juist beeld te krijgen van de
opleidingen.’
Het toont volgens Tollebeek dat de kwestie
van oriëntering voor de faculteit cruciaal is.
‘Wij willen graag een meer diepgaande oriëntatie. Het LUCI-platform (oriënteringsplatform
van de KU Leuven, red.) en infomomenten op
bijvoorbeeld SID-ins zijn voor ons te oppervlakkig en gelden bovendien nog te veel als
rekruteringsinstrumenten.’ Tollebeek wil dan
ook graag het Junior College-project uitbreiden, een initiatief dat laatstejaars secundair
onderwijs een projectvak laat volgen om al
even te proeven van de universiteit.
‘Aspirant-studenten moeten veel beter
begrijpen wat een academische opleiding
aan Letteren inhoudt’, is Tollebeek duidelijk.
‘Neem nu archeologie: er zijn nogal wat studenten die met een romantisch beeld starten
aan die opleiding, terwijl die een zwaar wetenschappelijk karakter heeft.’
‘Een betere oriëntering is één ding, een
betere begeleiding is even cruciaal’, stelt de
decaan. ‘Het resultaat toont dat we moeten
blijven inzetten op specifieke doelgroepen,
zoals pioniersstudenten (studenten die
voor het eerst binnen de familie hoger onderwijs studeren, red.) of studenten met
een migratieachtergrond. Daar is duidelijk
extra begeleiding nodig als je hen door het
eerste jaar wil halen. Het is onze morele
plicht om dat te doen, vind ik. De conclusie
zou te bot zijn als je zegt: deze studenten horen niet thuis aan de universiteit.’
Ook Bart Kerremans, decaan van de faculteit Sociale Wetenschappen, wijst naar
een verkeerde oriëntatie. ‘Bij een groot deel van
de studenten én leerkrachten in het secundair
heeft Sociale Wetenschappen nog steeds de reputatie gemakkelijk te zijn, wat absoluut niet zo
is. Elk jaar zijn er veel eerstejaarsstudenten die
zich compleet mispakken aan de opleiding.’
‘Op het vlak van oriëntering gaan we dus een
tandje moeten bijsteken’, geeft Kerremans toe,
‘alhoewel we daar al serieus mee bezig zijn. We
hebben natuurlijk niet gewacht op deze resultaten.’ De faculteit zet volop in op heroriëntering na
het eerste semester. Studenten die onder de 30%
CSE scoren na januari, worden al op heroriëntatie
Decaan Mathijs Lamberigts denkt dat het
hoge aantal geslaagden drie redenen heeft.
‘Onze generatiestudenten zijn meestal serieus gemotiveerd. Het is niet evident om aan
deze faculteit te gaan studeren in de nadagen
van bijvoorbeeld het Vangheluwe-schandaal
en de wijze waarop de Kerk jaren negatief in
het nieuws is geweest. Je moet al 300% overtuigd zijn dat dit de juiste richting is. Bovendien zijn de selectiecriteria voor internationale studenten behoorlijk streng en is de
kwaliteit van onze zij-instromers hoog.’
‘Het LUCI-platform en infomomenten
op SID-ins zijn voor ons te
oppervlakkig en gelden bovendien nog
te veel als rekruteringsinstrumenten’
JO TOLLEBEEK
DECAAN LETTEREN
gewezen in samenwerking met de hogescholen
van de Associatie KU Leuven.’
‘A ls een student onder de 30% CSE haalt en
geweigerd wordt, is dat heel pijnlijk voor die student’, besluit Kerremans. ‘Daarom moeten we dat
zo veel mogelijk voorkomen en absoluut inzetten
op oriëntering.’
Binnen Humane Wetenschappen scoren de
eerstejaars aan de faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen dan weer het universitair gemiddelde. Aan de faculteit Theologie en Religiewetenschappen scoorden vorig jaar zelfs maar 10%
van de studenten onder de 30% CSE. Het gaat hier
echter om een bijzonder klein aantal nieuw ingeschrevenen (namelijk 20), zodat harde conclusies
moeilijk zijn en bijzonder afhankelijk van een gevarieerde jaar-per-jaar instroom.
Sterke W&T
Opvallend is dat het gemiddelde resultaat
van de groep Wetenschap en Technologie
een stuk onder het universitair gemiddelde ligt. Speelt de niet-verplichte en nietbindende ijkingstoets daarin een rol?
Aan de faculteit Ingenieurswetenschappen haalt bijvoorbeeld ‘slechts’ 19,2% van
de eerstejaars de 30% CSE niet. ‘Vermoedelijk doordat we volop inzetten op ijkingstoetsen, heroriëntatie na de proefexamens
en goede begeleiding van de studenten
door het monitoraat’, meent decaan Michiel Steyaert. ‘We kunnen enkel hopen
dat andere universiteiten in Vlaanderen de
ingevoerde maatregel volgen.’
RESULTATEN PER FACULTEIT
40%
De ijkingstoets lijkt er dus inderdaad voor iets
tussen te zitten. Die toets is een handig en specifiek oriënteringsinstrument voor studenten.
Voor echt harde conclusies is het echter te vroeg.
Dat blijkt uit de reactie van Nadine Buys,
decaan van de faculteit Bio-ingenieurswetenschappen. Die faculteit scoort met 19,2% serieus
onder het universitair gemiddelde. ‘Ik sluit het
effect van de ijkingstoets niet uit, maar we hebben er niet direct aanwijzingen voor aangezien
tot en met vorig academiejaar het aantal studenten dat deelnam aan de ijkingstoets vrij laag
was. Bijgevolg kon ook niet echt een verband
aangetoond worden met de slaagcijfers.’
De faculteit Architectuur scoort zelfs nog lager: maar 14,1% aan geweigerden. ‘De situatie
aan de faculteit is complex’, licht decaan Dag
Boutsen toen. ‘Enerzijds rekruteren wij uit een
heel divers publiek, uit het aso maar ook uit het
tso en kso. Sommigen van hen hebben een aanpassingsperiode nodig.’
Anderzijds suggereert Boutsen dat de cijfers
misschien zelfs té laag liggen. ‘Het is zo dat het
studiefalen bij ons jammer genoeg meer gespreid is over de bachelor, door de combinatie
van drie sterk uiteenlopende pijlers in de curricula (ontwerpen, geschiedenis en theorie,
bouwtechnieken, red.). We zouden strenger
moeten zijn in het eerste jaar. We hebben daar al
actiepunten rond opgezet en zijn benieuwd naar
het resultaat.’
De groep Biomedische Wetenschappen duikt
net als W&T ook onder het universitair gemiddelde. Vooral de faculteit Geneeskunde duwt het
gemiddelde naar omlaag, met 19,8%. Decaan
Paul Herijgers laat weten dat het nog te vroeg
is voor conclusies, aangezien de cijfers van de
opleiding biomedische wetenschappen en logopedische en audiologische wetenschappen nog
niet gekend zijn. Voor de opleidingen geneeskunde en tandheelkunde geldt namelijk een
strenge toelatingsproef, die de groep studenten
die onder de 30% CSE scoort, serieus verkleint.
33,0
30%
26,0
23,2
20%
40,7
31,0
31,2
26,7
26,3
23,3
19,8
19,2
21,7
19,2
14,1
10,0
10%
te
er
be
oo
rW
ijs
sc
itu
ut
v
W
et
en
et
ie
w
l ig
Re
H
og
er
In
st
en
ie
og
ge
pp
ha
sc
en
ha
sc
en
W
et
al
e
ci
So
Th
pe eo
n l
en
pha
en
pp
he
i
rd
le
e
ch
ts
Re
Pe
d
en
ie
og
ho
l
yc
ge
is
og
ag
et
w
rs
d
.
ch
e
t te
en
sc
Le
ha
W
et
re
n
en
pp
et
w
rs
ni
eu
ni
eu
In
In
du
s
tr
ië
le
G
In
ge
en
ee
sk
ch
e
un
de
W
et
.
.
en
eu
t is
ac
m
Fa
r
ijf
s
dr
Be
ge
Ps
on
om
ie
en
ge
ni
eu
rs
w
w
et
et
en
en
sc
sc
ha
ha
pp
pp
.
et
ie
w
at
l id
Bi
oin
Ec
Be
w
eg
in
gs
-e
n
Re
va
Ar
ch
ite
ct
uu
r
en
Aandeel studenten
onder de 30% CSE
na 1 jaar
10 oktober 2016 Veto
Onderwijs
2
vetoleuven
@veto_be
5
EVALUATIE VAN DE VERSCHILLENDE MEERKEUZESYSTEMEN
‘Gokken wordt aangemoedigd
aan de UGent’
Meerkeuze-examens zijn en blijven een oud zeer. Zowel de
UGent als de KU Leuven onderzoeken alternatieven voor de
klassieke giscorrectie, maar ook de nieuwe systemen blijven
vatbaar voor kritiek.
Tekst Simon Grymonprez, Nora Sleiderink en Pjotr Hubin
Beeld Guillaume Deprez
Op 5 december 2013 besliste de Raad van Bestuur van de Gentse universiteit de giscorrectie bij meerkeuze-examens te vervangen door
een hogere cesuur (zie kader) om de examens
eerlijker te maken.
Uit onderzoek bleek dat bij giscorrectie
studenten veel bezig zijn met tactische overwegingen over het al dan niet invullen van
vragen. ‘Durven gokken’ heeft zo een sterke
invloed op het uiteindelijke resultaat, verduidelijkt Luc Van de Poele, afdelingshoofd Onderwijsaangelegenheden aan de Universiteit
Gent.
'De bias die door persoonlijkheidsfactoren,
bijvoorbeeld de geneigdheid tot gokken, bij
giscorrectie in de evaluatie sloop, is door de
hogere cesuur uitgeschakeld.' Risicoschuwe
studenten worden door de klassieke giscorrectie dus benadeeld. Als je bij een paar vragen
twijfelt tussen twee antwoorden, is het statistisch beter om de gok te wagen.
‘Risicoschuwe
studenten
moeten leren
om het risico
soms toch maar
te nemen’
ROLAND PEPERMANS
VUB
Randomness aan UGent
Antwoorden in partjes
In tegenstelling tot wat de UGent laat uitschijnen, wordt gokken onder het systeem van de
hogere cesuur niet uitgesloten, maar net aangemoedigd. Dat is althans de conclusie van
Tinne De Laet en Jef Vanderoost, respectievelijk professor en onderzoeker aan de faculteit
Ingenieurswetenschappen aan de KU Leuven
en beide actief bij de dienst Studiebegeleiding
van de faculteit. 'Het systeem van de UGent
veroorzaakt het fenomeen dat je studenten
dwingt te gokken, waardoor risicoschuwe studenten inderdaad niet meer benadeeld worden. De vraag is of je gokken wil aanmoedigen.'
Bovendien bekritiseren de twee onderzoekers het feit dat de UGent communiceert dat
de student door een hogere cesuur niet meer
benadeeld wordt door te gokken. ‘Dat is dus
niet waar’, stelt Vanderoost. ‘Een oneerlijke
communicatie. Hogere cesuur is net hetzelfde
als giscorrectie, maar dan zonder de mogelijkheid om blanco te laten’, vult De Laet aan.
Het systeem van een hogere cesuur zorgt
door het schrappen van de giscorrectie - en
dus ook het dwingen om te gokken - tot een
grotere onzekerheid. De cesuur wordt bepaald
op het gemiddeld aantal juiste antwoorden dat
de student door gokken kan behalen. 'De individuele student kan dus geluk hebben en alles
juist gokken, maar hij kan ook minder geluk
hebben. Je verliest zo betrouwbaarheid, doordat je iedereen in het kansspel dwingt’, stelt De
Laet.
Door het gokken kunnen twee studenten
met gelijke kennis van de stof uiteindelijk een
volstrekt andere score behalen op hetzelfde
examen, bevestigt Joris Walraevens, professor
aan de Gentse vakgroep Telecommunicatie
en Informatieverwerking. 'Gewoon doordat
een deel van de gegokte antwoorden van de
ene toevallig wel juist is en bij de andere niet.’
Om het gokken zoveel mogelijk uit te sluiten
is de KU Leuven naar buiten gekomen met
het eliminatiesysteem, waarbij de student beloond kan worden voor partiële kennis. 'Het
kansspel verdwijnt, waardoor de student kan
kiezen voor de gegarandeerde opbrengst. Het
voordeel is dat je de tussenstap kan meten’, verduidelijken De Laet en Vanderoost.
Jasper Daniels, mandataris Onderwijsraad
van de Studentenraad KU Leuven, bevestigt
de voordelen van het nieuwe systeem, maar
nuanceert: 'Uit de testen met de eliminatiemethode blijkt dat die wel lijkt te werken. Wij
staan er op zich wel achter, als alternatief voor
de klassieke meerkeuze. Wij vinden echter
niet per se dat alle klassieke meerkeuze moet
vervangen worden.' Bovendien wijst Daniels
op het gevaar van verwarring. Het eliminatiesysteem is gecompliceerder dan klassieke giscorrectie. 'Bovendien is het volledig nieuw dus
studenten kunnen erdoor in de war geraken, al
blijkt dat niet uit de eerste testresultaten.'
Het belang van het meten van de partiële
kennis lijkt echter vooral aan de KU Leuven
een prioriteit te zijn. Van de Poele plaatst de
waarde ervan wat in perspectief: '40 meerkeuzevragen meten op zich al meer partiële
kennis dan een examen met drie open vragen.
De vraag is of je binnen die 40 vragen ook nog
eens partiële kennis moet meten. Dat extraatje
is het wat ons betreft niet waard.'
Eenduidig vs.
detailinformatie
De nieuwe systemen komen vooral voort uit
het maatschappelijk debat dat ontstond nadat
de UGent aangaf geen risicoschuwe studenten
meer te willen benadelen. De Vrije Universiteit
Brussel (VUB) heeft zich vooralsnog niet expli-
‘Hogere cesuur
is net hetzelfde
als giscorrectie,
maar dan zonder
de mogelijkheid
om blanco te
laten’
TINNE DE LAET
KU LEUVEN
ciet voor of tegen uitgesproken. Roland Pepermans, decaan van de faculteit Psychologie en
Educatiewetenschappen aan de VUB, erkent
het standpunt van de UGent. Maar hij wijst er
ook op dat de klassieke giscorrectie niet per se
slecht is: ‘Ik denk dat risicoschuwe studenten
misschien moeten leren om als ze echt twijfelen, toch maar het risico te nemen.’ Hij bevestigt dat giscorrectie al bij al niet zo’n slechte
examenvorm is: ‘duidelijkheid voor studenten
is zeer belangrijk.’
Bram De Wever, hoogleraar Onderwijskunde aan de UGent, wijst erop dat het Gentse systeem inderdaad het minst stress veroorzaakt
door de duidelijkheid: alles moet ingevuld
worden. ‘Het creëert echter ook een grotere
kansfactor en dat is net positief bij de KU Leuven.’ De gedetailleerde informatie zorgt ervoor
dat risicoschuwe studenten meer mogelijkheden hebben enerzijds en dat er minder gegokt
zal worden anderzijds.
Het grootste verschil blijkt dus te liggen in
de prioriteiten van de universiteiten. De UGent
wil het zo simpel mogelijk houden, de KU Leuven wil zo gedetailleerd mogelijke informatie
vergaren. ‘Er zijn voor- en nadelen. De vraag is
waar je meer belang aan hecht’, besluit Walraevens.
DE TWEE METHODES UITGELEGD:
Hogere cesuur (UGent)
Eliminatiesysteem (KU Leuven)
Bij een hogere cesuur is het nodig meer dan de helft van de vragen
juist te beantwoorden om op het examen te kunnen slagen (bijvoorbeeld 25/40 om 10/20 te halen). De hogere cesuur of slaaggrens wordt
ingesteld als een compensatie voor de juiste antwoorden die door gokken bekomen zijn. In tegenstelling tot het giscorrectiesysteem worden
foute antwoorden niet meer bestraft door aftrek van een punt. De
student heeft er dus baat bij alle vragen te beantwoorden en te gokken
waar hij een antwoord niet weet.
Om een volledig punt op een vraag te behalen bij het eliminatiesysteem
moet de student nog steeds het juiste antwoord aanduiden. Wanneer
hij of zij echter twijfelt tussen twee antwoorden, kan de student de twee
antwoorden waarvan hij of zij zeker is dat deze foutief zijn, elimineren,
om zo een deel van de punten te behalen. Het eliminatiesysteem blijft
echter een vorm van giscorrectie, waarbij de student een punt verliest
wanneer hij het enige juiste antwoord elimineert. Voor een niet ingevulde vraag verliest noch ontvangt de student punten.
Antwoord op de vraag
Antwoord op de vraag
A B C D
A B C D
Kan niet
Kan
6
Onderwijs
HONOURSPROGRAMMA’S AAN DE KU LEUVEN
2 Veto
10 oktober 2016
www.veto.be
[email protected]
Honours veroveren
de universiteit
Vorige week presenteerde de KU Leuven haar Honours
Programs aan het publiek. Deze programma’s passen in het
beleidsplan van de universiteit dat studenten stimuleert
hun ‘future self’ te ontwikkelen.
Tekst Margot De Boeck en Ruth-Marie Henckes
'Er zijn al heel wat initiatieven voor studenten
met leermoeilijkheden', licht Steven Huyghe,
aanspreekpunt van de honoursprogramma’s
binnen de KU Leuven toe. 'We wilden ook
studenten die een extra uitdaging zoeken een
aanbod geven.'
De honoursprogramma’s zijn extracurriculaire lessenreeksen, al dan niet voor
studiepunten, die dieper ingaan op bepaalde onderwerpen. Zo zijn er interfacultaire
programma’s zoals Think Tank, Conflict en
Conflictbeheersing en Evil, Retribution and
Forgiveness. Andere programma’s aan de faculteiten Rechtsgeleerdheid, Ingenieurswetenschappen en Economie en Bedrijfswetenschappen gaan dieper in op hun discipline en
bouwen bruggen met de praktijk.
De onderwijsvorm van honoursprogramma’s verschilt van dat van reguliere bachelorof masteropleidingen. Zo gaat het programma
Conflict en Conflictbeheersing bijvoorbeeld
naar het STUK en gaat de Think Tank op studiereis naar Stellenbosch University in Zuid
-Afrika.
Uit de boot
Honoursprogramma’s klinken als erg exclusief en elitair, maar dat is absoluut niet de
bedoeling volgens de verschillende coördinatoren. 'We mikken op een doelgroep die
wat uit de boot viel', vertelt medeorganisator
van het ingenieursprogramma Marjolijn Burman. 'Uit gesprekken met studenten bleek dat
velen extra uitdagingen zochten in een extra
bachelor of extra keuzevakken, en dat soort
studenten vindt nu een extra opportuniteit
door het honourprogramma.'
Je kans niet wagen omdat je niet consistent
achttienen scoort, is een onnodige zorg, aldus de programmacoördinatoren. 'Toelating
wordt altijd op basis van een combinatie van
3 factoren berekend: een motivatiebrief, je CV
en je studieresultaten.'
Student Bram nam al deel aan drie honoursprogramma’s. 'In het begin werd er bij
de Rechtenfaculteit te veel gelet op studieresultaten. Daar kwam veel kritiek op en het
leidde niet tot een diverse groep. Nu worden nomische en Bedrijfswetenschappen Nicky
ook andere engagementen meegenomen in Rogge. 'Het heeft een signaalfunctie. Je toont
de selectie.'
immers dat je je wil engageren en een extra
uitdaging aan wil gaan.' Dat relativeert student Bram: 'Volgens mij doen veel studenten
CV-polishing
het omdat ze echt iets willen leren, slechts
een aantal doen het om aan CV-polishing te
Daarnaast blijken zorgen van te veel werk doen.'
overbodig, volgens de coördinatoren. Er
'Daarnaast is het ook een vormende ervais weinig drop-out en de evaluatie is in de ring. Ingenieurs kunnen bijvoorbeeld eens
meeste programma’s op constante basis. Er proeven van het doctoraatsleven, zelf in een
wordt actieve participatie in de lessenreek- labo werken en persoonlijk deel uitmaken
sen verwacht, maar deze zijn niet allemaal van echt onderzoek', aldus Marjolijn Burman.
erg tijdsintensief. Afhankelijk van het pro- In het programma voor de geesteswetengramma kan je drie uur per week of acht schappen wordt de student verrijkt met een
langere sessies op een jaar hebben. Het indi- bredere kijk op zaken, door actualiteit te leren
viduele project voor ingenieurs kan je zelfs benaderen vanuit een ethisch, psychologisch,
tijdens de zomer inplannen, zodat je tijdens sociologisch en politiek perspectief.
het jaar helemaal geen extra zorgen hoeft te
hebben.
Honours zijn hip
'Een honourscertificaat plaatst je op een
hogere categorie op de arbeidsmarkt', zegt De universitaire trend van honoursprogramhonourscoördinator van de faculteit Eco- ma’s sloeg al in de jaren 2000 aan in Neder-
‘Slechts een aantal studenten
doet het voor hun CV’
BRAM
STUDENT
Je kans niet wagen omdat je niet
consistent achttienen scoort,
is een onnodige zorg, aldus de
programmacoördinatoren
land, maar sinds enkele jaren vinden ze ook
ingang aan de Belgische universiteiten. De
Universiteit van Antwerpen biedt een individueel gekozen en een wetenschappelijk honoursprogramma aan voor 18 studiepunten,
en ook zo’n 180 studenten aan de Universiteit
van Gent genieten al 5 jaar van een dergelijk
aanbod.
In tegenstelling tot de KU Leuven zijn de
programma’s van de UGent op bachelorstudenten gericht en is er een universiteitsbreed
programma waar werkelijk alle disciplines
aan bod komen. 'Kunst, cultuur, economie,
politiek, archeologie, kosmologie … het is
echt een heel breed spectrum van onderwerpen waarmee studenten in aanraking komen',
zegt Kristiaan Versluys, honourscoördinator
aan de UGent.
'Het zijn vormende programma’s die van
studenten allround intellectuelen maken.'
Het honourscertificaat hielp zelfs een studente een plaatsje te bemachtigen in de prestigieuze universiteit van Cambridge.
‘Een honourscertificaat plaatst je op een
hogere categorie op de arbeidsmarkt’
NICKY ROGGE
HONOURSCOORDINATOR FACULTEIT ECONOMISCHE EN
BEDRIJFSWETENSCHAPPEN
10 oktober 2016 Veto
Internationaal
2
vetoleuven
@veto_be
7
STUDENTENNIEUWS
UIT DE WERELD
2
‘De wereld rond’ brengt deze week
studentennieuws uit Nederland,
India en het Verenigd Koninkrijk.
2
Tekst Katrien Dreesen
De wereld
rond
Nederland De Landelijke Kamer van Verenigingen (LKvV), het overkoepelende orgaan van 48 Nederlandse studentenverenigingen,
diende een aanvraag in om de studentenverenigingen van het
land op de lijst van Immaterieel Erfgoed te laten plaatsen.
De recente heisa rond de Groningse studentenvereniging
Vindicat heeft echter stokken in de wielen van de aanvraag gestoken. Zo werd een schacht, een gedoopt iemand, afgevoerd
naar het ziekenhuis na een klap op het hoofd tijdens een doop.
Kort daarvoor kwam ook al een beoordelingslijst van vrouwelijke eerstejaarsstudenten aan het licht. Omwille van de incidenten heeft het kenniscentrum voor Immaterieel Erfgoed de
beslissing over de aanvraag van de LKvV een à twee maanden
uitgesteld.
Binnenkort gaan de LKvV en het kenniscentrum rond de tafel zitten. De bedoeling is om maatregelen te treffen die ervoor
zorgen dat studentendopen niet meer uit de hand lopen. ‘Momenteel heeft de universiteit al heel wat regels opgesteld om
studentendopen in goede banen te leiden’, licht Ruben Hoekman, voorzitter van de LKvV, toe. ‘Ik hoop dat we samen nog
andere maatregelen kunnen vinden om de studentendopen op
een prettige manier te laten verlopen. Op die manier kunnen de
Nederlandse studentenverenigingen alsnog erkend worden als
Immaterieel Erfgoed.’
Lees meer op veto.be
2
Studentenleven in opspraak door
doopincidenten
India Verenigd Koninkrijk
Studenten weigeren examens af te leggen
Piek in zelfmoordcijfers
Door de opdeling van India in 1947 ontstond er een territoriaal
conflict tussen China, India en Pakistan over het gebied van
Kashmir. Na bijna 60 jaar kwam het in 2003 tot een wapenstilstand tussen India en Pakistan, maar militaire operaties blijven
dagelijkse kost en er is nog steeds geen akkoord over wie mag
regeren over het gebied.
Begin juli vielen heel wat doden en gewonden bij militaire
acties. In Srinagar protesteren studenten nu tegen dat onrecht.
Met spandoeken waarop ze de ‘brutaliteiten van mannen in
uniform tegenover burgers’ aanklagen, vullen ze het straatbeeld. Het Staatsministerie van Onderwijs, dat ‘blind is voor de
situatie’, wordt met de vinger gewezen. Verder weigeren de studenten examens af te leggen. ‘Hoe zouden we aan de examens
kunnen beginnen nadat sommige van onze vrienden blind zijn
geworden of verminkt door schotwonden?' klinkt het.
De studenten eisen een geweldloze oplossing van het
Kashmir-conflict. Pas dan willen ze weer examens afleggen.
Op één jaar tijd pleegden maar liefst vijf studenten aan de universiteit van York zelfmoord, vermoedelijk het hoogste aantal
ooit aan een Britse universiteit. De universiteit stelt een onderzoek in en kondigt aan dat ze de komende drie jaar 500.000
pond extra zal besteden aan de mentale gezondheid van haar
studenten.
Volgens cijfers van het Office for National Statistics (ONS) verdubbelde het aantal zelfmoorden onder Britse studenten bijna
tussen 2007 en 2014. In het Verenigd Koninkrijk komt mentale
gezondheid bij studenten dan ook steeds meer in de aandacht.
De vraag naar hulp is de voorbije vijf jaar met 50% gestegen. Opvallend: meer internationale studenten en eerstejaars vinden
hun weg naar mentale begeleiding. Universiteiten hebben de
middelen niet meer om alle studenten op te vangen, waardoor
bepaalde universiteiten hun budget voor mentale gezondheidszorg zelfs hebben moeten verdriedubbelen.
Straffe kortingen op kranten en magazines!
tot
-66%
ANTWOORD OP
AL UW VRAGEN
OVER TERREUR
Zijn aanslagen
wraak omdat wij
vechten in Irak?
Kunnen we
Wat zijn
IS niet beter
de volgende doodzwijgen?
doelwitten?
maandag 04/07/2016
4-6
Antwerpen & noordrand
weekend 30 en 31 juli 2016
www.demorgen.be
HH
nieuwe
reeks
O N A F H A N K E L IJ K W E E K B L A D
EK-verlies
Is het
omdat
Belgen nu
eenmaal
losers-DNA
hebben?
he
hebb
en?
Radio- en tv-programma’s van 5 tot 11 augustus 2016, 2 augustus 2016, nr. 3961/31 BELGIË: € 3,50 NED.: € 3,85
?
HUM O SPRAK
In de
coulissen van
HET WITTE
PAARD
MET
DIRK DE WACHTER
(psychiater)
&
10&11
Foto Vanstockstraeten
WEEKEND
VAN HIER EN GINDER
JANINE BISCHOPS (73)
Oudere vrouwen
schrijf je
niet af. Nàh
BELLINGS
17&18
Hoe kán je nu
carpaccio
verknoeien?! 16
In grote steden is het aantal letselongevallen
Fikry El Azzouzi,
ouzi,
in vijf jaar fors gedaald. In veel dorpen
en Waasland
tussen
asland
gemeenten is dat cijfer gestegen. Reden:
en Marokko
gevaarlijke gewestwegen
n en slechte► 8-9
mobiliteitsplannen.
teitsplannen.
• BRECHT HERMAN •
Veiliger verkeer
in steden,Helft Vlaamse
niet in dorpen
►6
In vijf jaar tijd is het aantal ongevallen in ons land met 14% gedaald.
Vooral de provinciehoofdsteden
doen daarbij een stevige duit in het
zakje, met Hasselt als primus
(-27%). Maar, zo blijkt uit een analyse van het Belgisch Instituut Voor
de Verkeersveiligheid (BIVV), in
gemeenten en dorpen is de daling
beperkter. Er gebeuren in een heleboel kleinere plaatsen zelfs meer
ongelukken, zoals bijvoorbeeld in
De Pinte, waar het aantal letselongevallen bijna verdubbelde.
«Deels een kwestie van infrastructuur», meent het BIVV. «Een grote
stad kan makkelijker een voetgangerszone, eenrichtingsstraat of zone 30 creëren.
fietspaden
deugt niet
Leerkracht?
En zulke maatregelen maken een
groot verschil in het aantal ongevallen en de ernst van verwondingen.» Johan De Mol, verkeersexpert
aan de Universiteit van Gent, wijst
naar gebrekkige mobiliteitsplannen in gemeenten en de kilometers
gewestwegen die haast iedere
dorpskern doorkruisen. «De maximumsnelheden liggen daar vaak te
hoog, met alle gevolgen van dien.
Het Vlaams Gewest moet aan de
hand van parameters — zoals het
soort fietspad en het aantal opritten — duidelijke richtlijnen uitwerken. Niet als advies, maar als verplichting. Dat zal al een pak
LIEVEN DESMET
schelen in het aantal
ongevallen.»
Onze man
na Werchter
‘Een slopende
editie, maar
ook dát is
rock-’n-roll’
+ Alle tien top:
van Macca
tot Rammstein
► FOCUS 17-20
Minister Weyts belooft meer subsidies
PAUL VERHAEGHE
(psychoanalyticus)
FRÉDÉRIK
DEBURGHGRAEVE
StuAbo_1_2p_Veto.indd 1
MARIJN
DEVALCK
MARTIN
AMISalParkeerfraude
10 jaar bezig
De fraude bij parkeerbedrijf
Apcoa Belgium loopt mogelijk op
tot 5 miljoen euro, bijna dubbel
zo veel als oorspronkelijk gedacht. De verdachte zou ook
al tien jaar bezig zijn met z’n duistere zaakjes. Dat blijkt uit bankdocumenten die gevonden werden tijdens huiszoekingen bij
Patrick R., de technisch directeur
van Apcoa die parkeergeld wegsluisde bij zijn werkgever. De
man had de documenten die zijn
ranzig discours»
De woordenoorlog tussen
’s lands bekendste ex-kartelpartners bereikt een nieuw
dieptepunt na uithalen van
N-VA naar Angela Merkel
en de controversiële CD&Vmedewerker Youssef Kobo.
Wouter Beke is het zat. «Wat
N-VA nu verkondigt, zie ik
zelfs Dewinter niet doen.»
In het magazine ‘Joods Actueel’ noemt Bart De Wever het
verontrustend dat CD&V Kobo
heeft binnengehaald, een
man die volgens de Antwerpse burgemeester dicht tegen
de grenzen van het antisemitisme aanschuurt. Hij ziet
maar één verklaring: CD&V
hengelt naar moslimstemmen. Wouter Beke pikt de
aanval niet, die samenvalt met
een tweet waarin de partijsecretaris van N-VA Angela
Merkel verantwoordelijk stelt
voor de moord op een Franse
priester door IS. «Dit is ranzig»,
zegt Beke in een interview
met ‘De Morgen’. «Dit is een
discours dat je bij Trump ziet,
maar nooit het mijne zal zijn.
Ook als je verschilt van achtergrond, moet je respectvol met
elkaar omgaan. We moeten
mensen als individuele personen behandelen in plaats van
permanent groepen te culpabiliseren.» De Wever blijft bij
zijn stelling en wijst ook nog
eens op de aanwezigheid
van de omstreden advocaat
Lahlali bij CD&V. En zo gaan
de twee regeringspartners vechtend de
vakantie in.
2
Een vat, een vat, een vat
Groen licht fusie
AB InBev en
SABMiller 47
Foto PN
Foto De Bock
Bekijk de exclusieve aanbiedingen
op
leerkrachtenabonnement.be
Beke: «N-VA
hanteert
14
Uit een onderzoek van de Fietsersbond blijkt
dat zowat de helft van de fietspaden in
Vlaanderen oncomfortabel is. Zowel de
fietsers als-de gemeenten zijn ontevreden.
KV MECHELEN
CLUBMinister
BRUGGEBen Weyts (N-VA) wil het budget
optrekken en de subsidieregels aanpakken.
0-2
“De huidige subsidies voor die herstellingen houden enkel rekening met breedte en afscheiding van
de weg”, zegt Coessens. “En dus is er voor een voldoende breed en afgescheiden fietspad in slechte
staat geen subsidie. De financiering voor herstelling
komt dan volledig voor rekening van de gemeenten.
In financieel moeilijke tijden is dat vaak geen prioriteit”, weet Coessens. “Een vijfde van de ondervraagde
gemeenten zit met dergelijke dossiers die ze wel wil
maar budgettair niet kan aanpakken.”
Eerst het goede nieuws: er is de voorbije jaren
behoorlijk geïnvesteerd in meer en veiliger fietspaGroter budget
den. Zo zijn er steeds meer fietspaden die niet alleen
Minister van Openbare Werken Ben Weyts (N-VA)
breder zijn geworden, ook de afscheiding van de rijerkent dat er op het vlak van subsidieregeling een en
weg zit stevig in de lift. Elk jaar proberen zowel de
ander beter kan. “Van de 10 miljoen euro die in het
gewestelijke, provinciale als gemeentelijke overFietsfonds steekt, heb ik er vorig jaar maar
heden om 150 tot 200 miljoen te investe5 miljoen euro kunnen uitschrijven.
ren in die fietsinfrastructuur in
De reden is dat de gemeenten zelf
Vlaanderen. Goede punten dus,
minder investeerden.” Dat komt
die de Fietsersbond ook erkent.
ook omdat niet alle kosten in
Tegelijk voldoet de helft
van de fietsers klaagt
aanmerking komen voor
van fietspaden niet aan de
over te veel schokken
subsidies. Dat wil Weyts
verwachtingen, vooral dan
bekijken. “Bijvoorbeeld de
op het vlak van trilcomfort.
studiekosten die nu niet
Dat zegt Bruno Coessens,
subsidieerbaar zijn, wil ik
onderzoeker
bij
de
nog deze legislatuur aanFietsersbond. Hij onderpakken zodat die ook zelf
vroeg 2.500 fietsers en 173
steun kunnen ontvangen.
gemeenten over de kwaliteit
van de fietspaden en de
“Er zijn vandaag ook te veel
manier waarop geïnvesteerd
fysieke drempels, zoals de overwordt. Van de fietsers blijkt 71
steek van een snelweg of een
procent ontevreden vanwege te
drukke gewestweg. Nu moet je daar
veel schokken.
over via een fietsbrug of eronder via
“Bijna de helft van de fietspaden in
een tunnel. Welnu die kosten wil ik volledig
Vlaanderen is in cementbeton. Dat resulteert in veel
subsidieerbaar maken.”
meer barsten en dus schokken. Terwijl asfalt beter
Het huidige budget van 90 miljoen euro per jaar
is als ondergrond en bovendien goedkoper, is amper
wil Weyts daarom dit jaar nog optrekken tot 100 mileen kwart van de fietspaden zo aangelegd. Ook bij
joen euro. Aan het trilcomfort zelf, de voornaamste
nieuwe fietspaden wordt nog te vaak naar beton
vraag van de Fietsersbond, kan Weyts evenwel niets
gegrepen.”
verhelpen: “Het is niet aan de overheid om te gaan
‘Jos’
scoort,
maar
juicht
niet
Anderlecht
vraagt fans
71%
► Bloemen
voor Goose,
ook volgens
deze toeschouwer.
20-09-16 10:25
© Stefaan
temmerman
Na de brexit
VWY)+c-i
JEAN
LAMBRECKS
orgen,
ws, De M
u
ie
N
te
,
Laats
V Familie
g op He t
ry, Blik, T
eel kortin
aart.
to
v
k
S
l
n
é
l,
é
te
a
h
n
a
Krijg
stude
Allem
g
je
a
t
D
e
,
m
o
l
voe
Hum
ment.be
De Tijd,
Goe d Ge
abonne
itaya en
n
V
e
,
t
d
n
la
e
d
-B
stu
TeVe
ge n op
e kortin
ll
a
k
ij
k
Be
8
Sociaal
2 Veto
10 oktober 2016
www.veto.be
[email protected]
REEKS: STUDEREN MET EEN FUNCTIEBEPERKING
72 studenten met motorische
beperking aan KU Leuven
Studeren aan de KU Leuven is niet voor iedereen
even vanzelfsprekend. Studenten met een motorische
functiebeperking moeten zich soms letterlijk een weg
doorheen hun studies banen.
Tekst Jan Costers, Eva Sevrin en Karen Aerts
Beeld Josje Kerkhoven
Vorig jaar studeerden er aan alle campussen
van de KU Leuven 72 studenten met een motorische functiebeperking. Een motorische beperking houdt in dat men met een houdings- of
bewegingshandicap te kampen heeft. Dat
heeft bepaalde gevolgen voor de studenten in
kwestie. De KU Leuven probeert pijnpunten
zoals toegankelijkheid van lokalen, zelfstandig op kot gaan, stigmatisering en zo veel meer
aan te pakken, ook al gaat dat niet steeds zonder slag of stoot.
vriendelijk op’, laat Kalina De Blauwe, een andere studente met een motorische beperking,
weten. Al is dat niet voor iedereen even gemakkelijk. ‘Je bent meteen de persoon met de beperking die iedereen kent, maar zelf ken je nog
niemand’, vult Esther aan.
Ontoegankelijkheid gebouwen
Het grootste knelpunt
blijft echter de toegankelijkheid van gebouExtra
wen. Zorgcoördinator
faciliteiten
Leen Buelens legt uit dat
het plannen van lokalen
Studenten met een
geen gemakkelijke klus
motorische functieis: ‘Een veelheid aan facbeperking kunnen
toren zoals de beschikzich aanmelden bij
baarheid van de prof, de
de Cel Studeren met
grootte van het lokaal en
een Functiebeperde aansluiting tussen de
king. Daar kunnen ze
lessen zorgt ervoor dat
ESTHER VANGENECHTEN
samen zitten met een STUDENTE MET MOTORISCHE FUNCTIEBEPERKING een goede planning niet
van de vier zorgcoevident is.’
ördinatoren, die met
Het is dan ook geen
hen mogelijke noden en oplossingen bekijkt.
verrassing dat het soms misloopt met de toeNet als sommige studenten met leerstoor- gankelijkheid van lokalen, getuigt Esther, ‘Ik
nissen (zie Veto 4302) kunnen studenten met heb al voor lokalen gestaan waar ik niet in kan.
een motorische beperking rekenen op exa- Achteraf kunnen ze dat wel aanpassen, maar
menfaciliteiten. Die faciliteiten kunnen zeer dat is een heel gedoe en vaak zijn er al wat lesuiteenlopend zijn, en hebben als doel studen- sen voorbij eer het opgelost is. Toen ik in Liverten de kans te geven om op hun examen hun pool op de universiteit zat werd dat automakennis van het afgelegde vak correct weer te tisch geregeld.'
geven. ‘Ik krijg bij een examen meer tijd om
Er wordt vanuit de KU Leuven ook gewerkt
te schrijven omdat ik daar zelf niet zo goed in om bestaande gebouwen aan te passen en
ben’, vertelt Esther Vangenechten, een studen- nieuwe gebouwen meteen toegankelijk te
te met een motorische beperking.
maken voor iedereen, laat Heidi Mertens van
De proffen weten door de wetgeving rond de dienst Diversiteit weten: ‘Er is al jaren een
privacy niet op voorhand of er studenten met wettelijke norm rond toegankelijkheid, maar
een functiebeperking in hun les zitten, maar de KU Leuven heeft ook een eigen toegankesommige studenten lossen dat zelf op. ‘Ik stel lijkheidsnorm opgesteld in samenwerking met
me altijd voor aan de proffen zodat ze weten de technische diensten.’ Het aanpassen van
dat ik een beperking heb en ze zich daarvan gebouwen in Leuven is door hun historische
bewust zijn. Meestal reageren de proffen daar
‘Het is belangrijk dat
mensen weten wat er
mogelijk is. Anders
blijf je maar thuis
zitten’
waarde echter vaak een moeilijk en langdurig
proces.
Ann Heylighen doceert sinds het academiejaar 2006-2007 het keuzevak Inclusieve
Design aan ingenieur-architecten. ‘Het is
belangrijk dat de studenten inzicht hebben
in hoe een gebouwde ruimte mensen kan
belemmeren of ondersteunen.’ De studenten geven, in combinatie met mensen met
functiebeperking, suggesties aan de Technische Diensten, die daar dan rekening mee
probeert te houden bij het aanpassen van
gebouwen. Zo zijn de suggesties in de tien
jaar dat het vak gedoceerd wordt, meermaals
opgenomen in de verbouwingen. ‘We hebben onder andere inspraak gehad bij aanpassingen van de Grote Aula in het MTC en de
herinrichting van het Van Dalecollege’, geeft
Heylighen mee.
Omkaderd wonen
De KU Leuven biedt aangepaste huisvesting
aan voor studenten met een functiebeperking.
Hier leven studenten met een functiebeperking samen met studenten zonder functiebeperking.
‘Het zoeken naar een residentie voor studenten met een functiebeperking is echt maatwerk. Naast het praktische aspect houden we
ook rekening met de persoonlijkheid van de
student', vertelt Hella Debelder, adviseur Omkaderd Wonen van de KU Leuven. Zij volgt de
situatie in de residenties van dichtbij op.
Zo woont Esther in Romero, een van de residenties die omkaderd wonen aanbiedt. Esther
heeft een motorische functiebeperking, de
andere bewoners in haar gang zorgen voor de
ondersteuning. Minne, een van de studenten
Geen reden tot feesten
zonder functiebeperking die bij Esther op kot
zit, vertelt hoe de proceduHet studentenre werkt: ‘Eerst moet je een
leven bestaat
motivatiebrief schrijven
niet enkel uit
naar de dienst huisvesting
studeren, maar
en de adviseur Omkaderd
ook uit stuWonen. Daarna volgt er
dentikoze aceen gesprek.’ Debelder
tiviteiten. Dat
duidt het concept: ‘Het geblijkt in Leuven
sprek is een aftoetsing of
niet
vanzelfde student erbij stil staat
sprekend voor
wat er allemaal komt kijstudenten met
ken bij het op kot gaan met
ESTHER VANGENECHTEN
motorische bestudenten met een motoriSTUDENTE MET MOTORISCHE FUNCTIEBEPERKING
perkingen. ‘De
sche beperking.’
straten in LeuSeliene legt uit: ‘We
ven zijn vaak niet aangepast aan mensen hebben een 24-uurspermanentiesysteem. Iemet een beperking. Dat zorgt ervoor dat ge- dereen neemt tussen de vier en de zes uur perbouwen of lokalen extra moeilijk te bereiken manentie per week op en blijft daarbij nog eens
zijn’, vertelt Kalina.
minstens een nacht per twee weken op kot.’
Ook uitgaan is geen gemakkelijke op- Elke week wordt er vergaderd. Problemen met
dracht, legt Esther uit: ‘Op Erasmus in Li- het permanentierooster zijn er doorgaans niet.
verpool besefte ik dat ik eigenlijk echt van ‘Enkel tijdens de examens is het soms moeiuitgaan houd, maar hier is dat gewoon niet lijk, omdat de emoties dan iets hoger oplaaien',
mogelijk. Ook al zijn de mensen van de fak- lacht Esther, 'maar uiteindelijk komt dat altijd
bars vaak lief en behulpzaam, de toeganke- allemaal in orde.'
lijkheid is zo slecht! Daarbovenop kan je als
Ondanks de toename van studenten met
persoon met een beperking haast nergens een functiebeperking, volgt de aanvraag van
naar het toilet gaan, dus dan kan je al niets huisvesting die stijgende lijn niet. Debelder
drinken.'
verduidelijkt. ‘Het merendeel kan – mits wat
Op vlak van toegankelijkheid kan dus niet inspanning en creativiteit – ook op andere
alleen de KU Leuven maar ook de stad Leu- koten terecht wanneer er geen permanente
ven nog verbeteringen aanbrengen. De huis- begeleiding nodig is.’ Esther besluit: ‘Het is bevesting voor studenten met een beperking langrijk dat mensen weten wat er mogelijk is.
lijkt alvast het goede voorbeeld te geven.
Anders blijf je maar thuis zitten.’
‘Je bent meteen
de persoon met de
beperking die iedereen
kent, maar zelf ken je
nog niemand’
10 oktober 2016 Veto
Sociaal
2
vetoleuven
@veto_be
9
Nieuwe website
toegankelijke gebouwen
De KU Leuven heeft een webtoepassing
ontwikkeld die alle gebouwen op toegankelijkheid
screent. Een stap die het leven van zowel
studenten als bezoekers van de KU Leuven heel
wat vergemakkelijkt.
Tekst Eva Sevrin
Beeld Anneleen van Kuyck
De Access Guide, zoals de nieuwe site heet,
staat momenteel al online, maar is nog niet officieel gelanceerd. Hier kan je reserveerbare
lokalen opzoeken en controleren op toegankelijkheid. Concreet kan je als rolstoelgebruiker
opzoeken of je je aula kan bereiken. Als dat het
geval is, kan je daarbovenop je route doorheen
het gebouw plannen.
Ook naar de toekomst toe is de website een
grote hulp. Ze geeft namelijk ook alle pijnpunten aan, die naar verbouwingen of renovaties
toe een leidraad kunnen bieden.
gaderlokalen', aldus Marie Verlinden, van de
divisie Monumenten en Bouwkundig Onderhoud en lid van de werkgroep fysieke toegankelijkheid van de KU Leuven.
Er zijn nog geen concrete plannen om ook
de externe campussen van de KU Leuven te
screenen. ‘We willen eerst zien hoe dit loopt',
vertelt Verlinden.
‘Het zou wel mogelijk zijn om de software
die we ontwikkeld hebben uit te rollen binnen
de Associatie, maar dat is sowieso pas in de
toekomst', verduidelijkt Bart Hendrickx.
zijn gebracht van de website. ‘Dat is jammer,
want die site zou echt een grote hulp zijn', vertelt Esther. ‘Ze zouden niet moeten wachten tot
de officiële lancering als de site al online is om
te communiceren. Er zijn studenten die deze
toepassing echt broodnodig hebben', voegt Kalina daaraan toe. De studenten hebben dit semester wel nog geen afspraak gehad met hun
zorgcoördinator.
‘Intern is het doorgegeven, dus de mensen
van de dienst diversiteit zijn wel op de hoogte
van de site', zegt Hendrickx.
Enkel centrum Leuven
Een nodige verbetering
Intensieve onderneming
Momenteel staan enkel de reserveerbare lokalen in het centrum van Leuven online. ‘Daar
komt tegen de lancering nog Arenberg bij’, vertelt Bart Hendrickx van de Technische Diensten. ‘Daar is reeds gescreend, maar staat nog
niet op de site.’
Gebouwen zoals het Van Dalecollege, waar
het gezondheidscentrum zich bevindt, zijn
niet beschreven. Aan de toegankelijkheid van
dat gebouw, dat studenten toch vaak nodig
hebben, moet nog gewerkt worden. De kasseien voor de ingang maken het nu ondoenbaar
voor de rolstoelgebruiker. ‘We leggen de focus
op reserveerbare ruimtes, zoals aula’s en ver-
Toch is dit een hele verbetering. Studenten
met een motorische beperking geven aan dat
het zoeken van lokalen nog steeds het grootste
probleem is. ‘Vroeger stond al op de site van de
KU Leuven aangegeven of sommige lokalen
rolstoeltoegankelijk waren of niet’, vertelt Leen
Buelens, zorgcoördinator aan de KU Leuven,
‘maar dan werd er bijvoorbeeld enkel gekeken
of er trappen waren of niet. Dan kon het dus
nog steeds zijn dat de deur niet breed genoeg
was voor een rolstoel, of de drempel te hoog.’
Kalina De Blauwe en Esther Vangenechten,
studenten met een motorische functiebeperking, geven aan dat ze nog niet op de hoogte
Het ontwikkelen van de webtoepassing ging
niet zonder slag of stoot. ‘De kost voor de site
alleen lag rond de 30.000 euro,' aldus Hendrickx, ‘Maar dat is natuurlijk maar een miniem deel van de kost, het grootste deel zit in
personeelsuren.’
‘Het is heel wat werk om alle gebouwen te
onderzoeken en die informatie te verzamelen,'
meent Verlinden. ‘Dan moet je nog een manier
vinden om deze informatie weer te geven.’
Daarvoor is specifieke software ontwikkeld
door de Technische Diensten van de KU Leuven. ‘We zijn aan het kijken of we de software
ook kunnen gebruiken om koten mee te scree-
Bridgeclub
Pieterman
nen. Dan zou deze informatie ook op de site
kunnen komen.’
‘Het is een webapp, dit betekent dat de site
zo ontwikkeld is dat je hem zowel vanop je
computer, je tablet of gsm kan raadplegen’, zegt
Verlinden.
‘Er zijn studenten
die deze toepassing
echt broodnodig
hebben’
KALINA DE BLAUWE
STUDENT MET MOTORISCHE
FUNCTIEBEPERKING
al 15 jaar De goedkoopste
fuifzaal van Leuven
Bridgecursus
voor studenten
12 gratis lessen,
Leopold I-straat 19,
Leuven
dinsdagavond 19u30
start 18 oktober
Inschrijving en info :
Boek nu al voor
volgend academiejaar!
365 per avond, 260 euro tijdens het weekend of
voor kringen die aangesloten zijn bij loko,
of 180 euro voor een cantus
Bij elke vierde fuif van een vereniging binnen het zelfde academiejaar is de
huur van de zaal gratis. Dat geldt ook als je het vatenrecord breekt!
Centje bijverdienen?
wij zoeken steeds
avondverantwoordelijken.
[email protected]
Reservaties en inlichtingen: 016/22.31.09 of [email protected]
www.loko.be/albatros
Waar is Wally?
Rector Rik Torfs heeft onze Veto-Wally (sommigen herkennen hem misschien
als Gilles, redacteur Cultuur) alvast gevonden. Nu jij nog! Meer zoekfoto’s
verschijnen deze week op onze Facebookpagina.
Beeld Daphne de Roo (boven) en Anneleen van Kuyck (rechts)
12
Student
2 Veto
‘Als het moet staan we hier nog een heel jaar’
10 oktober 2016
www.veto.be
[email protected]
REEKS: VOOR ELK WAT WILS
Onrust aan UCLL Internationaal
Mahjongtoernooi
Sociale School
De Sociale School in Heverlee staat in rep en roer.
Aanleiding is het ‘ontslag’ van restaurantmedewerkster
Marleen na 21 jaar dienst op de campus. ‘Sociale
dumping!’ klinkt het bij de actievoerders.
in Leuven
Tekst Jef Cauwenberghs
Bij het verschijnen van deze Veto gaat wellicht de derde week van protest in aan de
UCLL (University Colleges Leuven-Limburg) campus Sociale School in Heverlee.
‘Marleen moet blijven’, staat er in grote witte
letters op het asfalt, en ‘Horeservi hors service’ prijkt op verschillende affiches.
Geen kat gaat nog eten in het lokale studentenrestaurant. De studenten schuiven liever
aan een van de actietentjes op het schoolplein die verse pasta verkopen. 'Marleen is
onze schat, de mama van deze school. Dat zij
weg moet, komt heel hard aan', verzucht student sociaal werk Marie-Louise (20).
Sociale dumping
Alles begon toen op 6 juli van dit jaar restaurantmedewerkster Marleen Van Loock te
horen kreeg dat zij, na 29 jaar voor Alma gewerkt te hebben waarvan 21 jaar op campus
Sociale School, onder de voorwaarden van
nieuwe cateraar Horeservi zou moeten werken. Die werd na een aanbesteding van de
campus tot nieuwe uitbater van het studentenrestaurant gekozen, ten koste van Alma.
Marleen sloeg het aanbod van Horeservi
vriendelijk af, waarmee haar ontslag dreigde.
In geen tijd zette UCLL-docent Peter Raymaekers een petitie op die ondertussen al
meer dan 1100 handtekeningen telt.
‘Het woordje
‘ontslag’ is helemaal
niet aan de orde’
'Uit grote verontwaardiging', stelt Raymae-
HANS DESMET
BEDRIJFSLEIDER HORESERVI
kers. 'Marleen zou plots enkel nog tijdelijke
contracten van schoolvakantie tot schoolvakantie krijgen en zou bovendien flink op haar
loon moeten inleveren. Deze bedrijfspolitiek
van flexicontracten wordt meer gangbaard.
Bijgevolg wil deze boycot eigenlijk niet enkel
Marleen steunen maar eveneens aantonen
dat flexicontracten helemaal niet oké zijn.
Dat is niets meer of niets minder dan sociale
dumping!'
Geen uitzonderingen
Daar is uitbater Horeservi het niet mee eens:
'De actievoerders vertellen niet het hele
verhaal', zegt bedrijfsleider Hans Desmet.
'Marleen kreeg wel degelijk een vast contract
aangeboden, op voorwaarde dat ze ook op
andere campussen in de buurt zou werken.
Dat wilde ze niet. Ze wilde koste wat het kost
op de Sociale School blijven werken en had
ook geen oren naar het alternatieve flexicontract dat we haar dan maar aanboden.
'Het woordje ‘ontslag’ is dus helemaal niet
aan de orde. Het contract ligt klaar, de handtekeningen zijn gezet op eentje na, die van
haar', stelt Desmet. Over de beschuldiging
van sociale dumping is hij duidelijk. 'Sociale
dumping? Veel medewerkers in ons bedrijf
kiezen zelf voor een flexibel contract om
goed de balans tussen privé en werk te kunnen houden.'
'Bovendien is het brutoloon bij ons hoger
dan bij Alma', vervolgt Desmet. 'Vanuit sociaal oogpunt begrijp ik de hele actie wel, maar
wij kunnen voor één werkneemster geen
uitzondering maken. De actievoerders willen gerechtigheid voor Marleen, wij willen
gerechtigheid voor al onze werknemers. Op
een gegeven moment wilden sommigen onder hen zelfs een tegenbetoging op touw zetten omdat het voor hen niet eerlijk zou zijn
mocht Marleen wél die uitzondering krijgen.'
‘De actie duurt
voort tot er een
faire oplossing
wordt gevonden’
PETER RAYMAEKERS
UCLL-DOCENT EN ACTIEVOERDER
Meer dan een medewerkster
Marleen vertelt over het gebeurde: 'Ik
word er eigenlijk vooral wat ambetant
van dat ik nu niets te doen heb', zegt ze.
'Maar ik ben uiteraard wel overdonderd
door de hele actie hier. Ik heb altijd een
goede band gehad met de studenten van
deze campus. Ik heb altijd het beste voor
hen gewild, zowel op vlak van voeding als
een gesprek wanneer ik zag dat iemand
het moeilijk had. De Sociale School heet
niet voor niets sociaal. Bij Alma 3 was ik
maar een medewerkster, hier mocht ik
zelfs mee op schooluitstappen.' Hoe het
verder moet weet ze nog niet. 'We zullen
wel zien zeker?'
Haar vakbond staat ondertussen in de
voorjaarskoude op het binnenplein actie
te voeren. 'Wat Horeservi doet mag wettelijk dan wel 100% koosjer zijn, ook ik vind
dit een vorm van sociale dumping', vertelt
ACV-afgevaardigde Kris Vanautgaerden.
'Het is frappant dat de overheid altijd
spreekt over duurzaamheid maar dat een
gesubsidieerde school een aanbesteding
doet die een duurzaam personeelsbeleid
niet ten goede komt. De enige manier om
dat soort praktijken tegen te gaan, is door
bedrijven in hun drijfveer, winst, te raken.’
Dat de boycot Horeservi flink wat geld
heeft gekost kan Desmet bevestigen. 'Maar
dat geldt evengoed voor de school', stelt hij.
'Dit is dus een situatie die we liever vandaag
dan morgen oplossen want iedereen heeft
er nadeel bij.'
Vorige week draaide een overlegronde
op niets uit. Peter Raymaekers blijft alvast
strijdvaardig. 'De actie duurt voort tot er
een faire oplossing wordt gevonden. Als het
moet staan we hier nog een heel jaar.' Zover
wil Hans Desmet niet denken. 'Het is niet
nodig om op de zaken vooruit te lopen. Ik
heb er veel vertrouwen in dat er zeer snel
een oplossing wordt gevonden.'
In ‘Voor elk wat wils’ gaan we op zoek naar de meest
obscure hobby’s die je als student kan uitoefenen.
Voor deze eerste editie waren we te gast op een
Mahjongtoernooi.
Tekst Arne Sonck
Beeld Vincent Peeters
Het is net middagpauze wanneer we aankomen op het internationale Mahjongtoernooi,
georganiseerd door speelclub ‘De Rode Lotus’. Spelers van over de hele wereld schrokken snel een bord soep naar binnen tussen
de vele wedstrijden door. Aanwezig zijn
Mahjongers uit Nederland, Portugal, China,
Frankrijk en België.
Marieke Verheyden, vorig jaar nog Belgisch
kampioene Mahjong, wijdt ons in in de bevattelijke spelregels. ‘Mahjong wordt gespeeld
met stenen, die als speelkaarten dienen. De bedoeling is dat je bepaalde combinaties maakt
die je dan punten opleveren.’
Best simpel dus. Verheyden vervolgt: ‘Je hebt
vier soorten stenen, deze hebben elk een teken:
bamboestokken, kringen, draken of windrichtingen. Ook kunnen stenen cijfers van één tot
en met negen bevatten. Daarnaast zijn er ook
nog bloemen- en seizoensstenen.’
10 oktober 2016 Veto
Student
2
vetoleuven
@veto_be
13
Facelift voor De Valk
Het Academisch Kwartiertje, de ontmoetingsruimte in de nieuwe
Valk van de rechtsfaculteit, werd deze zomer grondig vernieuwd. Een
groendak, klimaatneutrale bekleding en een groen terras buiten volgen.
Tekst Arne Sonck
Beeld Jef Cauwenberghs
Vier jaar geleden begon de rechtsfaculteit aan de
renovering van de oude Valk. Achtereenvolgens
werden de bibliotheek, de monitoraatslokalen
en de lounge gerenoveerd, daarna werd de binnenplaats vergroend. Bernard Tilleman, decaan
van de rechtsfaculteit, vertelt trots over de vernieuwing: 'De bedoeling is om de Valk opnieuw
zijn oorspronkelijke functie van pedagogie terug
te geven, er een living campus van te maken die
aantrekkelijk oogt om te studeren of om gewoon
vriendschapsbanden voor het leven te smeden.'
Vorig jaar begonnen de werken aan de Nieuwe Valk. 'De Nieuwe Valk was eigenlijk een
eufemisme geworden', verklaart Tilleman, 'dat
gebouw was afgeleefd en door diverse ingrepen
foeilelijk geworden.' Daar moeten de vernieuwingen nu iets aan doen: eerst werden de aula’s
en de pleitzaal vernieuwd, deze zomer werd dan
de studieruimte gerenoveerd. Ook verving men
de oude banken door afzonderlijke comparti-
Rummikub, wiezen en Poker
In totaal zijn er dus 144 verschillende soorten
stenen, waarmee men vijf soorten combinaties kan maken. Deze leveren punten op naargelang hun moeilijkheidsgraad en zijn een
beetje te vergelijken met pokercombinaties.
Dat geeft veel stenen, en nog veel meer combinaties.
‘Eigenlijk lijkt het een beetje op Rummikub, wiezen en poker’, versimpelt Verheyden.
‘Wanneer je dan in het achterhoofd houdt welke stenen er al gespeeld zijn, kan je dus makkelijk de kansen berekenen die je hebt om een
nodige steen te trekken. Het is dus een hele
goede oefening voor bijvoorbeeld studenten
statistiek.’
Gouden Gong
Wanneer de spelers weer plaats nemen aan de
tafels volgt naast een serieus stilzwijgen een
geratel van blokjes. De stenen worden blind
opgestapeld in een vreemde constructie die
‘de Chinese muur’ wordt genoemd alvorens
het spel begint.
Een gouden gong weerklinkt, en geconcentreerd begint men beurt om beurt combinaties neer te leggen. De stilte wordt enkel
onderbroken wanneer een volgende ronde begint en iedereen van plaats wisselt, een stoelendans van jewelste.
menten met werkvriendelijke zetels en kreeg de
cursusdienst een nieuwe look.
Jonas Vertommen, preses van Crimen, reageert positief op de vernieuwingen: ‘Vooral de
nieuwe cursusdienst, die we nu met VRG delen,
is een verbetering. De vorige was veel te klein en
bovendien kunnen we nu in grotere oplagen en
dus goedkoper aankopen.’
Studiebooths
Een minpuntje vindt Vertommen de wat spaarzame inrichting van ‘t Academisch Kwartier:
‘Vroeger zat het steeds al vol en nu zijn er nog
minder plaatsen. Bovendien is de inrichting zo
associaler: dit was een sociale plek waar mensen
samen kwamen zitten, nu lijkt het meer op een
mini-Agora met allemaal aparte compartimentjes.’
Die studiebooths vindt Karolien Haelterman,
preses van VRG, net een meerwaarde. ‘Die
booths zijn super handig voor groepswerk. De
nieuwe inrichting is ruim, modern en er is meer
dan genoeg plaats.’
Inspraak
Haelterman vertelt dat ze weinig betrokken
waren bij de vernieuwing van de studieruimte.
‘Maar dat was ook helemaal niet nodig, we zijn
zeer tevreden met het resultaat. Bovendien heeft
VRG wel heel vaak samengezeten met de architect voor de cursusdienst.’
De laatste stappen in de verbouwingen van de
Nieuwe Valk zijn het aanleggen van een groendak en het bekleden - en zo klimaatneutraal maken - van het gebouw. Als laatste volgt het aanleggen van wat groen rondom de Nieuwe Valk.
Bij de financiering waren verschillende overheden betrokken. ‘Zo financierde de stad Leuven
de restauratie van de muur. Het algemeen beheer van de KU Leuven zelf en de faculteit stonden ook in voor de geldstroom’, vertelt Tilleman.
‘Daarnaast hebben we voor de mooiere, kunstzinnige vernieuwing beroep gedaan op externe
sponsors. De laatste fase van de vernieuwing
wordt gefinancierd door de kostenbesparing die
het klimaatneutraal maken van het gebouw met
zich mee zal brengen.’
‘De Nieuwe
Valk was eigenlijk
een eufemisme
geworden, dat
gebouw was
afgeleefd en
foeilelijk’
BERNARD TILLEMAN
DECAAN FACULTEIT RECHTSGELEERHEID
14
Student
2 Veto
10 oktober 2016
www.veto.be
[email protected]
'HEB JIJ AL INGEDRONKEN VANAVOND?'
Beloning voor nuchtere
studenten
De jaarlijkse Oktobercampagne van de Leuvense Overkoepelende Studentenkring (LOKO) staat dit
jaar in het teken van 'indrinken'. Een ludieke actie gaf maandag het startschot.
Tekst Tom Dinneweth
Beeld Seppe Duwé
Een bont gezelschap van Leuvense prominenten, politie-officieren en studenten verzamelt
zich maandagavond aan het politiekantoor
om de jaarlijkse campagne tegen overlast af te
trappen. Enkel lachende gezichten vanavond:
er wordt immers een positieve boodschap
verspreid. Met behulp van een snuffelaar, die
alcohol kan opsporen in de adem, worden studenten die nog niet hebben ingedronken opgespoord en beloond.
‘Zij krijgen een verwenmaaltijd voor twee
in de Alma, waar ze bediend zullen worden
door de vicerector, de schepen Studentenzaken en de studenteninspecteur’, zegt Pieterjan
Vaneerdewegh, overlastmandataris bij LOKO.
Studenteninspecteur Rik De Lange is mee op
pad en steunt de positieve aanpak. ‘Het is niet
de bedoeling om altijd de belerende vinger te
tonen’, zegt hij. ‘Leuke acties blijven vaak veel
beter hangen.’
‘Het is niet de
bedoeling om altijd
de belerende vinger
te tonen’
RIK DE LANGHE,
STUDENTENINSPECTEUR LEUVEN
Iets voor tien confronteert Rik ‘de snuffelflik’
in de Tiensestraat de eerste studenten met de
snuffelaar. Ondanks hun enthousiasme blijken
de heren van Hesbania toch nét iets te veel op
te hebben.
De overlast lijkt best
mee te vallen tot het
gezelschap richting
Oude Markt gaat
Als troostprijs krijgen ze wel een latje met
daarop de slogan van de campagne ('Doe het
eens op café!') en een QR-code die linkt naar
de website van de sensibiliseringsactie.
Een groot deel van de gecontroleerde studenten blijkt rond tien uur nog te slagen voor
de snuffeltest. Ook de Oktobercampagne
blijkt al relatief bekend bij de studenten. ‘Ben
jij nu ook al nuchter?’ schertst LOKO-voorzitter Bram Van Baelen, terwijl hij een tweedejaarsstudent haar beloning overhandigt.
Wanneer de student
van huis is ...
Het lijkt best nog mee te vallen met de
overlast tot het gezelschap zich rond elf uur
verplaatst richting Oude Markt. Een veertigtal aangeschoten studenten zingt in volle
borst cantusliederen tijdens hun wandeling
naar de langste toog van West-Europa.
Nadat studenteninspecteur De Langhe
tussenkomt en de zangwonderen verzekert
dat hij wel degelijk al van de zevensprong
heeft gehoord, trekt het gezelschap verder,
met het vingertje op de mond, ‘shhh!’ fluisterend naar elke willekeurige passant.
‘Een mooi voorbeeld van de overlast die
door indrinken veroorzaakt wordt’, zegt De
Langhe. ‘Veel studenten gaan pas na middernacht aangeschoten op pad, en zo verplaatst
het kwaad zich telkens’.
De actie meandert rustig verder tot er geen
verwenmaaltijden (en nuchtere studenten)
meer over zijn. Daarna delen de campagnevoerders nog zoveel mogelijk latjes uit. Missie geslaagd, stellen ze zelf, alvorens richting
bed of - wie weet - zelf nog even op café te
gaan.
Sluipwegen voor de Leuvense student
Deze week: Shortcut van de Pieter De Somer aula naar het Hogeschoolplein
Shortcuts zijn er overal in Leuven. Iedereen kent wel het gangetje ‘door De Valk’
of het Jozef Vounckplein.
Moeder aller shortcuts is de doolhof
door het Maria-Theresiacollege die de
Deberiotstraat verbindt met het Hoge-
schoolplein. Ga vanuit het park richting
de Pieter De Somer aula, loop één trap af
en ga naar links door een poort.
Even verder is een deur, ga die door en
dan rechtdoor door een grotere deur. Je
komt nu aan de Grote Aula van het MTC.
Blijf rechtdoor lopen de gang in en open
de deur naar buiten aan je rechterhand.
Loop door de grote poort links en voilà:
je bent aan brasserie De Werf.
Joes Minis
10 oktober 2016 Veto
Cultuur
2
vetoleuven
@veto_be
Soundcheck
Bazart en The Herfsts
Twee nieuwe Belgische albums op de rooster gelegd
In de SoundCheck licht Veto maandelijks toe waarom je die twee kersverse
albums al dan niet aan je gehoor mag blootstellen. Deze maand ondergaan de
Belgische bands Bazart en The Herfsts de test.
Tekst Eva Sevrin
Bazart - Echo
Nu die vijf liedjes zijn grijsgedraaid waarmee
Bazart zijn overweldigende bekendheid bereikte, heeft de band met Echo eindelijk zijn
eerste volledige album beet. Hoe klinkt het?
Als een mix van donkere gedachten en seks,
zonder op een van beide te diep in te gaan.
Vooral doordringende nummers als Nacht,
Echo en Voodoo slagen erin de perfecte balans
tussen deze twee te vinden. De stemmen van
de drie zangers vullen elkaar aan en vallen
elkaar op de juiste momenten bij. Samen spinnen ze zo daadwerkelijk aan een vloeiend en
warm geheel.
Het album volgt de stijl van de eerdere songs
(met als uitzondering misschien Zienderogen,
dat de plaat ook niet gehaald heeft). De Nederlandse teksten maken het meezingen natuurlijk, al laat de inhoud je toch vragen stellen zon-
der antwoorden te bieden. Wat betekent 'Mijn
trein zoekt nieuwe wagon' nu eigenlijk? Zijn er
misschien geen vlottere manieren om uiting
aan je existentiële crisis te geven?
Of de soms verregaande metaforen nu een
teken van pseudo-intellectuallisme of net van
diepgang zijn, is nog niet helemaal duidelijk.
De jongens van Bazart zullen ons die vragen
wel doen vergeten tijdens hun live optredens.
The Herfsts - Gran Cavallo
Ook The Herfsts brengen met Gran Cavallo
hun eerste album uit. De volledige plaat blijkt
al bij al erg genietbaar. Niet dat er grote vernieuwers of opvallende composities te horen
zijn, integendeel,The Herfsts lijken nog volop
hun eigen stem te zoeken. Dit mag je zowel fi-
guurlijk nemen (horen we soms The Editors?
Of welke indiepop band dan ook?) als letterlijk.
Zo zat de zang in Into The Rubble nog niet helemaal goed. De verschillende stemmen zijn
niet steeds helemaal op elkaar afgestemd, wat
soms een wrange nasmaak laat.
Toch is Gran Cavallo een aangenaam album. De energieke indiepop komt vooral tot
zijn recht in de krachtige nummers. Hier slaagt
de zevenkoppige band uit Leuven erin om je
te doen dansen in je bureaustoel, treinzitje of
waar dan ook. Het reeds bekende Two Dancers
blijft je tot neuriën aanzetten. Een plaat die je
misschien kwijt zou raken tussen al je andere
platen, maar waarvan je toch blij bent wanneer
je hem terugvindt. The Herfsts kleuren dan ook
binnen de lijntjes van hun eigen genre, maar
creëren daarbij wel een luisterrijk geheel.
‘Wij’ veroordeelt meer dan hij verbindt
Recensie monoloog 'Wij'
De Nederlandse theatermaakster
Laura van Dolron roept in haar
monoloog 'Wij' op om open te staan
voor de ander. Helaas wordt die
boodschap overschaduwd door haar
eigen negativiteit.
Tekst Josje Kerkhoven
Persbeeld EYES2 Photography
Ik stel me voor dat iemand een pistool tegen mijn
hoofd zet en zegt: wie zijn jullie’, begint Laura van
Dolron haar monoloog. Tijdens de hele voorstelling geeft ze dergelijke voorbeelden: een pistool
tegen je slaap, een veilig bed als een eiland in de
wereld, het eindeloze zappen om maar niet te
hoeven nadenken. De zinnen blijven even hangen, maar vormen hoogstens een vluchtig beeld.
Het zou kunnen dat het sobere decor, met alleen
een zwarte stellingkast met een paar voorwerpen, het er erger op maakt.
'Het zijn geen
spannende irritaties'
Ook Van Dolron is volledig in gedekte kleuren
gekleed. Misschien was het de bedoeling om het
beeld neutraal te laten, om de fantasie van het
publiek te prikkelen. Maar met gebrek aan veel
beeldtaal of echt acteerwerk staat er uiteindelijk
te weinig op de planken en blijft het wapen uit de
eerste zinnen een luchtpistool. Het spel van wij,
jullie en zij is soms echt grappig. Vaak is het echter niet meer dan een spel.
Emoticons en nee-zeggers
Laura van Dolron ergert zich aan Facebook,
emoticons en nee-zeggers. Mensen zouden
allemaal gelijk zijn in het gevoel dat ze uniek
zijn. Het zijn geen spannende irritaties, ze worden
bovendien zelden verrijkt met een interessante
observatie.
Kritische toeschouwers zet ze alvast een hak:
‘als je bij iets denkt dat het voor jou niet geldt, moet
je maar bedenken dat iedereen in de zaal dat ergens over denkt vanavond.’ Hoewel het voor een
deel verbindend bedoeld zal zijn, komt het een
beetje pinnig over. Tegen het einde van de voorstelling komen de verlossende woorden: ‘Eigenlijk
ben ik ook een nee-zegger.’ Van Dolron geeft toe
dat ze in sommige opzichten weinig openstaat
voor wat anderen doen en dat zijzelf ook ‘zij’ en
‘jullie’ zegt als het te ingewikkeld wordt. Echte zelfspot is het nog niet, maar de zelfreflectie maakt de
voorafgaande stroom aan kritiek draaglijker.
De tekst zet bij vlagen wel aan tot denken. Zo
leert Van Dolrons dochter van anderhalf elke dag
een nieuw woord, en elke dag komt ze daarmee
verder van de echte dingen af te staan. De vraag op
welke dag het meisje zich woorden als ‘Holocaust’
en ‘depressie’ eigen zal maken doet een rilling
door de zaal gaan. Als de theatermaakster buitenstaanders observeert, blijft de voorstelling vrij vlak.
Op het moment dat het heel persoonlijk wordt,
raakt ze pas echt aan filosofische vraagstukken.
Laura van Dolron is een prettige verschijning,
fijn om naar te kijken en luisteren. Interessant als
ze haar warme, liefhebbende kant de ruimte laat.
Maar het stuk mist net de spanning en variatie om
er meer van te maken dan een goed geschreven,
en iets te negatieve, speech.
‘Op het moment
dat het persoonlijk
wordt, raakt ze echt
aan filosofische
vraagstukken’
15
16
Cultuur
2 Veto
10 oktober 2016
www.veto.be
[email protected]
In de reeks ‘Antipodium’ brengt Veto schijnbare
antipoden of tegenhangers in het culturele veld
met elkaar in gesprek. Eva Wittocx en Bisser bijten
de spits af.
'Mag ik een
tentoonstelling in
Museum M?'
Dubbelinterview:
Eva Wittocx en Bisser
Eva Wittocx is curator bij het M-Museum, street artist
Bisser verovert de wereld met zijn muurschilderingen.
De overeenkomst? Een gesprek over penissen in het
straatbeeld en de hoge drempel van musea.
Tekst Margot De Boeck en Gilles Michiels
Beeld Anneleen van Kuyck
W
anneer de
klok 12 na 9
aangeeft in het
M-Museum, 12 minuten
na afspraak, is van Bisser
nog steeds geen spoor.
‘Bijna een academisch
kwartiertje’, grapt Wittocx
wat ongemakkelijk. De
curator en algemeen
coördinator van het
museum ontvangt ons
in haar ruime kantoor.
De straatkunstenaar wil
op zijn beurt liever niet
overal herkend worden,
dus ook wij weten niet
hoe hij eruit ziet. Nooit
handig als je met iemand
afspreekt, dus zijn we
genoodzaakt om toevallige voorbijgangers aan te
klampen.
Ondertussen peilen we
naar Wittocx’ liefde voor
de kunst. Wanneer ze
van wal steekt over haar
voormalige directeur
Jan Hoet, ‘die ‘s middags
ging kaarten met de
poetsploeg’, stommelt
Bisser verlegen binnen.
Hij draagt een gescheurde
hoodie en jeans. Op zijn
t-shirt prijkt ‘graffiti street’.
Bisser, hoe ben jij bij graffiti en street art
terechtgekomen?
Bisser: ‘Er is een groot verschil tussen graffiti en
street art. Graffiti heeft vaak met illegaliteit en
vandalisme te maken. Street art is eerder legaal
en veel breder. Artiesten werken er met meer
technieken en materialen. Zelf heb ik nooit veel
illegaal graffiti gespoten. Eerst maakte ik letters
en daarna 3D vormen. Maar in mijn eerste jaar
Animatie moest ik bissen en toen ben ik radicaal veranderd van stijl. Street art dus. Vandaar
de naam Bisser.’
Heeft die anonimiteit dan niet te maken
met illegale straatkunst?
Bisser: ‘Nee, niet echt. Ik vind gewoon dat daar
geen gezicht op geplakt moet worden. Het mag
op zichzelf staan. Als ik artiesten persoonlijk
leer kennen, kijk ik anders naar hun werk.’
Keith Haring
Waarom is er zo weinig street art te zien
in een museum?
street art komt voort uit graffiti.’
Wittocx: ‘Zoals minister van Cultuur Sven
Gatz onlangs schreef, vind ik niet dat we die
muurschildering moeten censureren en overschilderen. Maar of het kunst is? Ik denk dat je
die vraag op veel verschillende manieren kan
beantwoorden. Kunst als een uitdrukking van
creativiteit bijvoorbeeld, of als een reflectie.’
Denk je dat mensen het sneller als kunst
zien als zoiets binnen een museum
wordt geplaatst?
Wittocx: ‘Ik vind dat zeer moeilijk omdat een
museum een andere context geeft en waarde
heeft dan een publieke ruimte. Die penis werkt
juist in de publieke ruimte, want mensen staan
stil en praten erover. Als je dat inkadert en in een
museum zou hangen, verliest het de waarde van
de sociale context. We bieden in de tuin van M
trouwens elke zomer graffitimuren aan en die
worden vaak gebruikt, maar je voelt dat dat iets
anders is dan een muur die voor altijd ergens
blijft staan.’
Wittocx: ‘Als street artist vertrek je vanuit een
interesse om je tot de publieke ruimte te verhouden. Het mooie aan street art is juist dat
het in het stadsbeeld vervat zit, ook voor toevallige voorbijgangers. Wel merk je dat er sinds de
jaren 80 met Keith Haring regelmatig overlapping optreedt tussen street artists en musea.
Maar dat hoeft niet altijd. Soms ben ik meer
onder de indruk van een muur in de publieke
ruimte dan een afgeleide daarvan in een kadertje achter glas.’
Omdat Bisser zijn gezicht liever niet in de krant
ziet, wringt onze fotograaf zich in allerlei hoeken en bochten. Voor de dubbelfoto trekt de
street artist de kap van zijn trui over zijn hoofd.
Bisser en Wittocx gaan tegenover elkaar staan.
Zij lacht, zijn gezicht zien we niet. Hij grijpt
grappend zijn kans. 'Mag ik dan een tentoonstelling in Museum M?' 'Dat zal je dan toch wat
formeler moeten vragen’, lacht Wittocx terug.
Wat vinden jullie van de grote penis op
die Brusselse muur? Is zoiets kunst?
Wittocx: ‘Zelf zie ik dat niet zo. Ik ben geïnteresseerd in creativiteit en kunst en ik probeer daar
ruimte aan te geven. Ik zie veel meer raakvlakken dan tegenstellingen.’
Bisser: ‘Ik denk dat veel mensen me anders
zien dan ik ben. Ik ben echt niet de underground
graffitiman, ik werk ook vaak binnen.’
Bisser: ‘Dat is de vraag: noem je graffiti kunst?
Graffitispuiters noemen zichzelf geen kunstenaars, het zijn jongeren die voelen dat ze
buiten de maatschappij staan en hun namen op
muren schrijven. Ik beschouw die penis wel als
graffiti. Het dient om te choqueren. Maar de lijn
tussen graffiti en street art is erg dun, want veel
Zien jullie jezelf als twee uiteinden van
een spectrum?
Als straatkunstenaars ook in musea
10 oktober 2016 Veto
Cultuur
2
vetoleuven
@veto_be
17
'Dat zal je dan
toch wat formeler
moeten vragen'
Via de installatie kijk je zelfs binnen in
de huizen van de bewoners.
Wittocx: ‘Bij al die mensen hebben we gezegd:
kijk, wij willen de grens tussen privéruimte en
publieke ruimte bevragen. Wil jij daar wel of
niet in meestappen? Een aantal hebben geantwoord: laat me met rust. Iemand wilde dat we
de muur hoger maakten om de zwervers in het
park niet meer te zien. Die heeft een scherm
gekregen. Iemand wou een tentoonstellingsruimte in de tuin en die toont daar nu kunstwerkjes. Sommigen bieden je zelfs een pintje
aan.’
Dat valt dan zeker eens te proberen.
Treed je dan ook in dialoog met
eigenaars van muren, Bisser?
Bisser: ‘Dat verschilt per muur. Als het een
binnenmuur is, zou ik dat met de mensen bespreken. Op buitenmuren doe ik liefst mijn
eigen ding. Niet dat ik een grote penis ga schilderen hé.’ (lacht)
‘Maar ik vind het wel leuk om te praten met
mensen terwijl ik aan het schilderen ben. Als je
een kind hoort reageren op een werk: dat is echt
zalig.’
exposeren, doen ze dat dan vooral voor
het geld?
Bisser: ‘Er zit veel geld in, ja.’
Wittocx: ‘Hoe bedoel je dat?’
Bisser: ‘Er zit enorm veel geld in street art. Als
ik nu de prijzen zie, en dan spreek ik niet alleen
over Banksy, zijn er enorm veel artiesten die
meer dan 10.000 euro verdienen met een werk.’
Raakt die tendens om te verkopen aan
de essentie van street art en graffiti?
Bisser: ‘Die evolutie begon in de jaren ‘80. Al
heel snel vroegen de galeries die kleine mannekes om werk te maken. Zo is dat gegroeid,
vooral in de street art. Maar ook in de graffiti zijn
er artiesten, zelfs echte ghettokerels, die werk
voor een galerie beginnen te maken. Dat is logisch: ikzelf ben er voortdurend mee bezig en
moet er ook van kunnen leven. En het is niet zo
dat er nu slechter werk wordt gemaakt.’
Disneyland Venetië
Eva, je bent volgend jaar gekozen om in
het Belgisch Paviljoen op de Biënnale
van Venetië te exposeren met Dirk
Braeckman. Wat zul je daar exact doen?
Wittocx: ‘De Biënnale is een belangrijk platform voor hedendaagse kunst. Dirk Braeckman
zal daar nieuwe werken brengen, die wel voortbouwen op de eigenheid van zijn eerder werk.
Het Belgisch Paviljoen is niet zo heel groot. Veel
landen proberen zo spectaculair mogelijk te
zijn om de aandacht naar zich toe te trekken,
maar wij zullen het eerder klassiek aanpakken.’
Wordt in Venetië veel met straatkunst
gewerkt?
Wittocx: ‘Venetië is bijna Disneyland. Het is
één groot monument. Om iets te doen buiten
de muren van het Belgisch paviljoen moet je al
toestemming vragen. Mag je een beeld voor je
paviljoen? Mag er een vlag daar? Het is allemaal
heel streng gereguleerd.’
In Venetië is alles sterk op erfgoed
gericht. Kan graffiti erfgoed worden?
Wittocx: ‘In Berlijn zijn plexiplaten voor bewaarde stukjes van de Berlijnse Muur geplaatst,
om de echte graffiti op de echte muur nog te
kunnen tonen. Dat geeft me een kunstmatig
gevoel.’
Bisser: ‘In Berlijn is het wel erg geworden. Blu,
één van de bekendste artiesten daar, heeft de
twee grootste muurschilderingen van Berlijn
overgeschilderd omdat de eigenaar van het gebouw zijn huurprijzen omhoog getrokken had.
Hij heeft dus zijn eigen kunstwerk uitgewist
om een statement te maken. Berlijn is wel een
beetje fucked-up.’
Hoe is die muur nu?
Bisser: ‘Pikzwart. (lacht) Blu heeft ongelofelijk
veel schilderingen in Berlijn gemaakt maar die
twee grote naast elkaar kwamen op elke postkaart te staan. Hij heeft na een tijd gezegd: nu
is het genoeg.’
Wittocx: ‘In New York heeft Banksy eens op een
garagepoort geschilderd en toen heeft die eigenaar dat voor veel geld verkocht.’
Bisser: ‘Een brouwerij daar heeft ook een muur
die door Keith Haring onder handen genomen
is en die wordt nu elk jaar herschilderd door
nieuwe artiesten.’
Wittocx: ‘In het café van het MuHKA in Antwerpen hebben ze ook een Keith Haring die
recent werd opgefrist.’
Pintjes in het Stadspark
Eva, kun je de installatie die Adrien
Tirtiaux in het Stadspark voor Tracing
The Future maakte in verband brengen
met street art?
Wittocx: ‘Ik denk dat dat afhangt van je definitie van street art. Zie je het in de traditie van
protest van de vorige eeuw, in de traditie van
de jaren ‘60, of zie je het heel breed als iets wat
in de openbare ruimte staat? Zelf beschouw ik
het werk van Adrien niet als street art. Hij wil
iets vertellen over de grens tussen publieke en
private ruimte en daarvoor trekt hij naar buiten.’
Ik zie die lege muur
van het M-Museum
achter je en dan
vraag ik mij af:
zou je daar niets mee
willen doen?
verlichting.’
Drempels
Dat is een uitdaging die alle musea
moeten trotseren, niet? Er blijft toch
een soort drempel bestaan.
Bisser: ‘Die drempel heb je niet bij street
art. Neem nu die penis in Brussel. Dat zorgt
ervoor dat je er net naar móét kijken.’
Wittocx: ‘Een museum heeft vaak zuilen en
trappen omhoog. Bij het M-Museum heeft
architect Stéphane Beel die drempel al
omgekeerd: hier ga je de trap af naar beneden. De hoogdrempeligheid zou letterlijk
omgekeerd worden, hoewel we niet weten
of dat veel meespeelt in de psychologie van
mensen.’
Kunstinstellingen worstelen toch vaak
met die drempel?
Bisser: ‘Ik denk dat veel mensen ook gewoon
niet naar een museum willen gaan.
Wittocx: 'Maar dat moet ook niet.’
Kan naar buiten trekken een oplossing
zijn om ook mensen te bereiken die niet
‘Veel mensen in Leuven weten
nog steeds niet dat het gebouw
van M-Museum een museum is’
Bisser: ‘Natuurlijk. Ik
EVA WITTOCX
zou die buitenmuur wel
CURATOR M-MUSEUM
onder handen nemen,
denk ik.’
Wittocx: ‘Bedoel je die linkse bakstenen muur?’ naar het museum gaan?
Wittocx: ‘Dat doen we al een tijdje. We hebZou dat kunnen binnen het
ben een project in het UZ gedaan en in De
M-Museum?
Valk bij de rechtenstudenten organiseren we
Wittocx: ‘Wel, ik denk dat je die muur volgend jaar een tentoonstelling. Ook als we
nauwelijks ziet als je op straat loopt. Maar er sluiten, plannen we een paar projecten extra
zijn muren rondom het museum waarop wel muros.’
tekeningen staan. Wij zijn ons ook bewust van
die moeilijke zichtbaarheid. We bevinden ons Als Mohammed niet naar de berg komt,
in het midden van de stad en toch weten veel komt de berg naar Mohammed.
mensen niet dat dit gebouw een museum is. Wittocx: ‘Om dan later toch naar de berg te
Volgend jaar gaan we het museum even sluiten gaan.’ (lacht)
en herinrichten. Momenteel willen we vooral
meer zichtbaarheid creëren, bijvoorbeeld door
Colofon
Veto
’s-Meiersstraat 5
3000 Leuven
Tel - 016 22 44 38
Fax - 016 22 01 03
[email protected]
veto.be
twitter.com/veto_be
instagram.com/veto_be
facebook.com/vetoleuven
snapchat: veto_be
Jaargang 43, nummer 3
Maandag 10 oktober 2016
Veto is een uitgave van de Leuvense Overkoepelende Kringorganisatie. De
standpunten verdedigd in Veto stemmen niet noodzakelijk overeen met de
standpunten van LOKO.
Hoofdredacteur
Simon ‘In de Bermuda-driehoek’ Grymonprez
Redactiesecretaris & V.U.
Brecht ‘In een kudde zebra’s met mazelen’ Castel
Redactie
Martijn ‘Cel Vermiste personen aan het kloten’ Stoop, Anneleen ‘50°52’42.5”N
4°42’21.5”E’ van Kuyck, Arne ‘Waarschijnlijk overal behalve op zijn werk, dat
hebt ge met die rooie’ Sonck, Bavo ‘Rik torfs aan het overtuigen van zijn kwaliteitsjournalistiek’ Nys, Naomi ‘Zich weer ergens in West-Vlaanderen aant
verstoppen in een patattenveld’ Bonny, Simon ‘Naast mij’ Thys, Eva ‘Zoersel’
Sevrin, Gilles ‘Uw dichtst bijzijnde Vetoredactie’ Michiels
Schrijvers
Jasper ‘vertrappeld bij Bazart in de Commerce’ Van Loy, Nora ‘In mijn vak dat
ik meeneem naar mijn derde jaar’ Sleiderink, Pjotr ‘Zich in een hoop mensen
slecht aan het verstoppen’ Hubin, Aline ‘Bij mijn broer Victor’ Van Driessche,
Victor ‘Bij mijn zus Aline’ Van Driessche, Margot ‘Wally is gaan wandelen’ De
Boeck, Ruth-Marie ‘aan de UHasselt’ Henckes, Katrien ‘Hij heeft zich vastgereden door het nieuwe circulatieplan’ Dreesen, Karen ‘In mijn Chirogebouw’
Aerts, Jan ‘In de Ecuadoriaanse ambassade van Londen’ Costers, Jef ‘Zoals iedereen die permanent een muts draagt: Latte Macchiato aan het drinken in een
duurzame doch veel te dure koffiebar op het Antwerpse Zuid.’ Cauwenberghs,
Joes ‘Daar’ Minis, Tom ‘In de baard van Simon Grymonprez’ Dinneweth, Josje
‘Wie is Wally’ Kerkhoven, Nicolas ‘In de ogen van Alicja’ Priem
Beeld voorpagina
Anneleen van Kuyck, Seppe ‘In mijn lens’ Duwé
Fotografen
Jef Cauwenberghs, Seppe Duwé, Vincent ‘Op Grindr in Aleppo’ Peeters, Fred ‘In
mijn portefolio’ Debrock, Daphe ‘Goeie vraag’ De Roo
Tekenaars
Pjotr Hubin, Guillaume Deprez, Josje Kerkhoven
KU Leugen
Thomas ‘Waarom vraagt niemand eens “Hoe gaat het met Wally?” ?!’ Winters,
Klaas ‘In het vliegtuig MH370’ Van den Broeck
Eindredactie
Simon Grymonprez, Brecht Castel, Arne Sonck, Eva Sevrin, Gilles Michiels,
Mika Tuyaerts, Jan Costers, Simon Thys
Vormgeving
Tim ‘Komt voor in mijn songs’ van Eijzeren, Simon Grymonprez, Brecht Castel,
Josje Kerkhoven
Advertenties
Alfaset cvba - [email protected]
016 22 44 38w
Drukkerij
Coldset Printing Partners (Groot-Bijgaarden)
Oplage
9.000 exemplaren
ISSN-nummer
0773-5162
Abonnementen
Wil jij elke week een Veto in de bus?
Mail dan je naam en adres naar [email protected] en schrijf 11 euro over op BE22
0011 4801 9147.
Meedoen?
Redactievergaderingen vinden iedere vrijdag plaats om 16 uur en staan open
voor iedereen. Alle geïnteresseerden (tekst, foto, video, cartoons, IT, lay-out...,
Waar is Wally?) zijn welkom op het redactieadres. Lezersbrieven kunnen tot
vrijdag 14 uur, liefst mailsgewijs, ingezonden worden op het adres: veto@veto.
be. De redactie behoudt zich het recht reacties in te korten of op het internet te
publiceren.
Is jouw verzameling al compleet?
Inzameling en verkoop van tweedehands goederen
met een enorm en steeds wisselend aanbod!
IJzerenmolenstraat 10-12 • 3001 Heverlee
Diestsestraat 253 3000 • Leuven
016 26 09 21 • www.spit.be
Rechtzetting
In het artikel over Tracing The Future
(zie Veto 4302) werd beweerd dat Ecuador het enige land is met rechten voor
de natuur. In werkelijkheid hebben ook
andere landen rechten voor de natuur
en was Ecuador enkel het eerste land.
Ontdek jezelf, begin bij de ‘j’
Voorspelling:
Algehele
chaos in rode
zone
Vanaf 10 oktober gaat ook in de
rode zone het nieuwe Circulatieplan in. De Stad Leuven zet
extra politie en paramilitairen
in. Schepen van mobiliteit Rob
Beets: ‘Na de spontane volkswoede en de lynchpartijen die in
september plaatsvonden, willen
we dit keer op alles voorbereid
zijn.’ De politie heeft al verschillende aangescherpte hooivorken
en brandende fakkels in beslag
genomen.
Cynthia Bakker, uitbaatster van
een bekende ijszaak, is zeer kritisch
over het plan: ‘We draaien de laatste
tijd al veel minder omzet, en voor de
wintermaanden zie ik het heel somber in. Straks moeten we nog wafels
gaan verkopen om het hoofd boven
water te houden.’ Zij had liever gezien
dat er meer auto’s in Leuven zouden
komen: ‘Dan kunnen de mensen ijsjes
eten in de auto met de airco aan. Dan
smelt het minder snel en dan kunnen
ze meer bollen kopen,’ redeneert ze.
Beets legt uit dat dat niet het geval zal
zijn: ‘Als mensen ijsjes eten in de auto
staat de auto stil en wordt er minder
gecirculeerd. Dat zou de doodsteek
zijn voor een circulatieplan.’ (jm)
Navraag
Alicja Gescinska
‘Kant zouden we nooit een job
aan de universiteit geven’
Wekelijks neemt filosofe Alicja Gescinska je in 'Wanderlust' op Canvas
mee in het leven van inspirerende filosofen, kunstenaars en wetenschappers. Veto draait vandaag de rollen om.
Tekst Gilles Michiels en Nicolas Priem
Persbeeld Fred Debrock
Wie haar in Wanderlust ziet, zou het niet
vermoeden, maar Alicja Gescinska doet
het niet graag rustig aan. Zelfs nu de PoolsVlaamse hoogzwanger is, kan er probleemloos een interview bij. ‘Ik heb het gevoel
dat ik mijn bestaan moet rechtvaardigen.’
Hoe ben je als Poolse in België beland?
Alicja Gescinska: 'In 1988, toen ik zeven was,
zijn mijn ouders het communistische Polen
ontvlucht. Ze hebben de auto tjokvol geladen
en zijn met hun drie dochters op de achterbank
vertrokken. Voor de val van de Muur was dat
geen sinecure. We zijn in september in het Klein
Kasteeltje in Brussel beland en in december
verhuisden we naar Lede in Oost-Vlaanderen.
Daar heb ik gans mijn kindertijd doorgebracht.'
Heb je tijdens je kindertijd hinder ondervonden van je migratieachtergrond?
'Er waren in die tijd amper Poolse migranten in Lede. Door mijn exotische naam
moest ik vaak toelichten wat ik hier deed
en of ik ooit zou terugkeren. Zo sta je een
beetje buiten de groep. Het is niet altijd leuk
om voor de klas je naam te moeten spellen.'
Positieve vrijheid
positieve vrijheid gaat dan kijken naar de vraag
wat je kan doen om de vermogens van mensen te maximaliseren. Elke generatie moet
opnieuw nadenken over haar eigen vrijheid.’
Vind je dat deze generatie te weinig op straat
komt om haar vrijheden te verdedigen?
‘Ik denk niet dat we de laatste tijd minder politiek geëngageerd zijn. Volgens mij is er vandaag een groter bewustzijn. Je wilt ‘s ochtends
weten wie je gemaild heeft en je leest vanzelf
wat er in de politiek gebeurt.’
‘De gasten in
Wanderlust
mochten niet
denken: ze heeft
gekregen wat ze
wou horen’
'Op straat staan en je ontevredenheid uiten hoef je ook niet voortdurend te doen.
De problemen in België vandaag zijn niet te
vergelijken met die in Polen of Zuid-Ameri-
naar het aantal publicaties, maar filosofie werkt
zo niet! Filosofie vraagt tijd. We kijken niet naar
wat urgent is om gedacht te worden, maar wat
publicaties opleveren. Het systeem corrumpeert het denken.'
'Wittgenstein heeft in zijn leven slechts twee
boeken gepubliceerd en hij is een filosofisch
genie! Kant heeft tien jaar over een boek gedaan. Die zouden we nooit een job aan de universiteit geven. De humane wetenschappen
moeten zich loskoppelen van publicatiedruk.'
'Stilte kan een
bevestiging zijn of
een nieuwe vraag'
Een soort van stilte
Wanneer filosoof Roger Scruton in de eerste
aflevering een gespreksonderwerp wil zoeken, zeg je dat stilte onderschat wordt. Kunnen we meer stilte gebruiken op televisie?
'Ik weet niet echt wat er op tv gebeurt, want ik
heb er geen. Toen ik besloot om Wanderlust te
maken, heb ik meteen gezegd dat ik gewoon
mezelf wilde zijn. Ik wilde de mens achter de
denker ontmoeten. Ik wilde aan mensen als
Scruton vragen: waarover wil jij het hebben?'
'Stilte is daarin cruciaal. Stilte kan een bevestiging zijn of een nieuwe vraag. Stilte kan
twijfel tonen. Maar alles mocht van de gasten
komen. Ik wou niet dat ze dachten: ‘Alicja is
gekomen en ze heeft gekregen wat ze wou
horen.’ Nee, ze moesten zeggen: 'Alicja is
gekomen, maar ze heeft ook iets gegeven.''
In Wanderlust spreek je met je gasten over de
meest dagelijkse dingen. Kan filosofie ook
banaal zijn?
'Het is een misvatting dat filosofie over ingewikkelde dingen moet gaan. Er zijn mensen die
Je maakt televisie, schrijft, geeft lezingen ...
Hoe krijg je die drukke agenda rond, zelfs
nu je hoogzwanger bent?
'De Franse moraalfilosoof Vladimir Jankélévitch heeft ooit gezegd dat hij zich schuldig
denken: als het niet over de categorische imperatief van Kant gaat, ben je niet met filosofie
bezig. De moeilijkheid van de filosofie ligt niet
in het woordgebruik. De moeilijkheid is om over
wat banaal lijkt, toch filosofisch na te denken.'
'Zo spreek ik in Wanderlust met schrijfster
Connie Palmen, die al twee mannen verloren
heeft. Als ik vraag naar haar relaties, begint ze
niet over hen als persoon, maar over het belang
van rouwen, van liefhebben.'
voelt als hij slaapt. Ik heb iets gelijkaardigs: ik
moet bezig zijn. Desnoods slaap ik maar vier
uur per nacht. Ik ben nu vijfendertig, waarschijnlijk op de piek van mijn energie, dus ik
stel de dingen niet graag uit.'
'Ik heb ergens het gevoel dat ik mijn bestaan elke dag moet rechtvaardigen. Zo blijf je
natuurlijk bezig en eindig je hoogzwanger op
een lezing. (lacht) Ja, misschien is mijn rusteloosheid de bron van mijn rust.'
Heeft de filosoof vandaag te veel de reputatie
van moralist?
'Wie zich mengt in het publieke debat, wordt al
snel betweter genoemd. Ik ben geen relativist:
sommige manieren om met elkaar om te gaan
zijn beter dan andere. Ik ben ook niet iemand
die met gebalde vuist staat te scanderen. Er zit
altijd twijfel en uitnodiging voor dialoog in mijn
discours. Toch word ik moraalridder genoemd.
Dan denk ik: mag ik hier niets meer zeggen?'
Is die achtergrond de aanleiding geweest
voor je boek De verovering van de vrijheid?
'Dat denk ik wel. In Polen wilden mijn ouders
ons warm maken voor de overstap. Ze vertelden verhalen over het ‘vrije Westen’, waar je alles wat je maar begeerde kon kopen. Maar dan
kom je hier terecht in het Klein Kasteeltje, een
voormalige gevangenis. Als je als kind ziet wat
je ouders zich maar kunnen veroorloven, heeft
vrijheid ineens een wrange smaak.'
‘We kijken niet
naar wat urgent
is om gedacht te
worden, maar naar
wat publicaties
opleveren’
'Later, toen ik als student de roman Oblomov van
Ivan Gontsjarov las, stelde ik mezelf de vraag:
‘Wanneer is de mens vrij in de maatschappij?’
Ik ben toen gestuit op het verschil dat Isaiah
Berlin maakt tussen positieve en negatieve
vrijheid. Tot mijn verbazing zag ik dat de meesten het opnamen voor de negatieve vrijheid.
Zo is mijn scriptie De Verovering van de Vrijheid ontstaan, dat later als boek is uitgegeven.'
Wordt de term ‘vrijheid’ in de politiek op
dit moment te veel gekaapt door rechts?
'In de politiek wordt het concept vrijheid door
iedereen gekaapt. Elke partij belooft vrijheid.
Communisten zeggen ook: ‘We moeten ons
bevrijden van het juk van het kapitalisme.’
'Wel sluit het rechtse vrijheidsbegrip dichter aan bij wat we intuïtief onder vrijheid verstaan: doen wat je wilt, zonder overbodige
beperkingen. Dat is de negatieve vrijheid. De
kaanse landen. Daar worden mensen, als ze
niet op straat zouden komen, echt beknot in
hun vrijheden. We zijn zeker geen lakse, papperige muisjes die de politiek laten doen.'
Zitten filosofen volgens jou vandaag
nog in een academische ivoren toren?
'De situatie wordt alleen maar slechter. Wat mij
stoort in de academische filosofie vandaag, is
de publicatiedruk. Er wordt constant gekeken