Lees en de speech

Download Report

Transcript Lees en de speech

alleen de uitgesproken versie is geldig
Toespraak ABVV-voorzitter Rudy De leeuw – 29 september 2016 – nationale manifestatie Brussel
Kameraden, beste vrienden,
over exact 1 week zal deze regering twee jaar aan de macht zijn.
Twee jaar waarin zij heeft bewezen de meest asociale, de meest onrechtvaardige en meest
oneerlijke regering te zijn sinds lang.
Twee jaar waarin alle regeringspartijen van besparen hun hoofdberoep hebben gemaakt en
waarbij uitsluitend de werknemers en de mensen met een uitkering worden geviseerd. Alle
maatregelen die werden doorgevoerd zijn maatregelen die de gezinnen pijn doen. Hogere
facturen voor basisvoorzieningen zoals water, elektriciteit en zelfs onderwijs, een
indexsprong, een loonstop, de pensioenleeftijd opgetrokken, tijdskrediet en landingsbanen
afgeschaft , de uitkeringen verminderd… Op het einde komt het allemaal op 1 ding neer: we
moeten langer werken, we moeten meer werken en we houden op het einde van de maand
minder over.
Deze regeringen hebben niets anders gedaan dan stukmaken wat we hadden. Onze sociale
zekerheid wordt gesloopt door de regels eenzijdig te veranderen, terwijl dat een systeem
moet blijven van solidariteit.
Dát is de verdienste van Michel in België en van Bourgeois in Vlaanderen.
Ik verwelkom vandaag iedereen, maar in het bijzonder onze jongeren. Meer dan 20
jongerenorganisaties hebben zich verenigend om op te komen tegen deze regering en tegen
de plannen van minister Peeters. Zij zijn massaal aanwezig en zullen de kop van de betoging
mee trekken. Want onze jongeren, onze toekomst, zijn de grootste slachtoffers van dit
wanbeleid. De besparingen in het onderwijs, het intrekken van subsidies voor jeugdwerk en
het feit dat deze regering voor hen geen extra inspanningen doet om kwaliteitsvolle jobs te
creëren, maakt van hen een generatie die verloren dreigt te gaan als we niet dringend
ingrijpen.
--------------------Kameraden,
de laatste weken hebben duizenden mensen te horen gekregen dat zij hun job kwijt zijn of is
hun elke zekerheid op een zorgeloze toekomst ontnomen. Politici mogen nog zoveel mooie
woorden van steun uitspreken, zonder dwingende middelen gaan die drama’s zich nog voor
doen. Het is 1 zaak te zeggen ‘hoe erg het wel niet is’, maar als er iets moet gebeuren om
ontslagen zoals in september te voorkomen, dan blijft het heel stil aan de overkant.
Want kameraden, de regering kan wel degelijk voorkomen dat multinationals eerst
miljoenen subsidies binnenrijven om er daarna via de achterdeur mee te gaan lopen.
Er zijn maatregelen die sociaal onweer een halt toe kunnen roepen.
En dat begint bij de erkenning van het economisch fiasco van deze rechtse regering. België is
op economisch vlak helemaal niet goed bezig. De tewerkstellingsgraad in ons land gaat er
sinds Michel op achteruit en vergeleken met de rest van Europa doen wij het heel slecht. Maar
1
alleen de uitgesproken versie is geldig
ook het begrotingstekort wordt groter en onze staatschuld is enkel maar gestegen. Hoe kan
dat als men al zo diep in de zaken van de mensen heeft gezeten? Waar is dat geld dan naartoe?
Kan het echt niet anders?
Ja, het kan anders! Als er een eerlijke fiscaliteit wordt doorgevoerd. Met een
vermogensbelasting zodat de sterkste schouders meer bijdragen dan wat er nu van de
gezinnen wordt gevraagd. Maar laat ons al beginnen met alle fiscale achterpoortjes te sluiten
zodat tenminste alle vermogens gekend zijn en dus ook belast kunnen worden. Want elke
euro die zij niet bijdragen, is een euro extra die ze bij de gezinnen komen halen.
Hoeveel lux- panama- bahama-leaks moeten er nog opduiken vooraleer de schaamte het
wint? Vooraleer de regering eindelijk werk maakt van fiscale fraude en belastingontwijking?
Tot hiertoe is er nog niets gebeurd om langs deze weg inkomsten te vinden. Liever besparen
ze nog iets meer op de kap van de werknemers, dan grote vermogens aan te pakken. Of is het
normaal dat je blijft natrappen wanneer iemand al op de grond ligt? Is dat het handelskenmerk
van Michel? Steeds maar weer dezelfden viseren?
Michel lijkt de weg van de minste weerstand te kiezen. Het is alsof de ministers van deze
regering collectief in hun broek doen wanneer ze moeten aankloppen bij het groot geld en
de grote vermogens om te eisen wat rechtvaardig is. Hoe verklaar je anders dat Michel 700
miljoen euro niet wil terugvorderen van multinationals? 700 miljoen euro nadat de Europese
commissie oordeelde dat ze gebruik hadden gemaakt van een illegaal fiscaal gunstregime. 700
miljoen euro dat de Belgische staat laat liggen, maar wel bij de werknemers komt halen.
------Kameraden,
Eerst zit deze regering heel diep in onze zakken, en dan verwachten ze ook nog eens dat wij
zomaar akkoord gaan met hun plannen voor werkbaar werk. Ten eerste is er het sociaal
overleg dat door alle partijen serieus moet worden genomen. Werkbaar werk kan er alleen
maar komen als dat onderhandeld is met de vakbonden.
In deze verwacht ik ook dat de werkgevers meer rekening houden met de realiteit van de
werknemers i.p.v. steeds maar te denken aan hogere winstmarges. Wij zijn voor werkbaar
werk en over wendbaar werk willen we spreken. zolang het ook op maat van de werknemers
is en dus onderhandeld met de vakbonden. Het is onze plicht om te waken over het welzijn
van onze collega’s.
Vandaar dat wij de plannen van minister Peeters naar de prullenbak verwezen hebben, want
daar zit voor ons weinig in. Erger nog, het plan Peeters is een voorschrift voor een burn-outepidemie. Mensen willen gerust een ganse loopbaanwerken, maar ze moeten het wel kunnen
volhouden. Vervroegde uitstapregelingen moeten dus mogelijk blijven. Zeker wanneer we het
hebben over zware beroepen. Van zodra iemand 50 jaar is, telt elk jaar in een zwaar beroep
voor anderhalf jaar. Er zijn veel oplossingen voor werkbaar werk zoals overstap van zwaar naar
lichter werk, betere mogelijkheden om werk en privéleven te combineren, maar een piste die
onderbelicht blijft arbeidsduurvermindering met behoud van loon en aanwervingen. Dat is
geen utopie, maar een haalbaar project en noodzakelijk in tijden van robotisering en
digitalisering. Wij leggen het in ieder geval op de overlegtafel.
2
alleen de uitgesproken versie is geldig
-----------------Het wordt tijd dat ze vooruit kijken en op lange termijn werken: investeren in de toekomst
door te zorgen voor werk op maat van de mensen en niet volgens de zucht naar meer kapitaal
en winst. Wat wij nodig hebben is een ambitieus investeringsbeleid dat jobs creëert i.p.v. een
afbraakbeleid dat sociale drama’s voortbrengt;
het wordt hoog tijd dat wij – de werknemers –de aandeelhouders een geweten schoppen en
dat alle werkgevers beseffen welke maatschappelijke rol zij spelen. Dat gaat over
tewerkstelling, over het creëren van meer werkgelegenheid, over het correct besteden van
subsidies, maar ook over een aanwervingsbeleid waarbij iedereen kansen krijgt: jongeren
zonder ervaring, oudere werklozen, werkzoekenden met een wat anders klinkende naam,
alleenstaande ouders…
Het wordt meer dan tijd dat Michel laat zien dat zijn slogan van ‘jobs, jobs, jobs’ geen loze
belofte is. Wil je echt investeren in de sociale zekerheid, dan kan je dat alleen maar doen
door werk te creëren. Dan betaal je minder uitkeringen en ontvang je meer bijdragen. Mocht
het nog niet duidelijk zijn premier Michel: handen af van de SZ , handen af van de
pensioenen en de uitkeringen voor langdurig zieken. en klop nu maar eens aan bij de
vermogenden. Want de mensen pikken het niet langer dat de Couckes geen cent betalen op
de meerwaarden die ze binnen rijven en dat de Hutsen geen cent betalen op hun vermogen
dat ze verstoppen op exotische eilanden.
En dus komen wij 2 jaar later Michel eraan herinneren dat er een andere beleid mogelijk is.
Een beleid waar de sterkste schouders, de multinationals, de grote bedrijven, de
vermogenden… een eerlijke bijdrage moeten doen.
Dat zijn ons ordewoorden voor vandaag:
-
Een ander en eerlijk beleid
-
Met respect voor de werknemers én het sociaal overleg
-
Met respect voor de openbare diensten
-
Met respect voor de mensen
Samen sterk!
3