Transcript ćwiczenie (szachownica - adresowanie komórek)

opracował:
Patryk Besler
Aby poprawnie uzupełnić szachownicę
potrzebna nam będzie do tego funkcja
„Złącz teksty”.
Pamiętaj
o zaznaczeniu
odpowiedniej
komórki
Aby ją wybrać należy przejść do
zakładki „Formuły”.
Po ukazaniu się okna opcji
„Wstawianie funkcji” wybieramy
z zakładki wybierz kategorię
„wszystkie”.
Następnie wybrać opcję „Wstaw funkcję”.
Możemy również przejść do okna
wyboru funkcji poprzez kliknięcie
w strzałkę na przycisku
„Autosumowanie” w zakładce
„Narzędzia główne” i wybraniu operacji
„Więcej funkcji…”.
Wystarczy teraz jedynie zjechać na dół samej listy
i odnaleźć interesującą nas funkcję. W tym przypadku
będzie to „Złącz teksty”.
Jeżeli masz problem z odnalezieniem funkcji
skorzystaj z opcji „Wyszukaj funkcję”.
Po naciśnięciu przycisku „OK” przy wybranej
funkcji „Złącz teksty” otworzy nam się nowe okno
wyboru tekstów. W tym oknie wybieramy komórki
z tekstem, które chcemy połączyć.
Aby to zrobić naciskamy
w ikonę wyboru komórki.
Następnie wpisujemy adres danej komórki lub po
prostu zaznaczamy ją lewym przyciskiem myszy.
Ponownie naciskamy na ikonę znajdującą się tuż pod znakiem
zamknięcia okna. To samo robimy dla drugiej komórki. Po
wykonaniu tych czynności nasz okno wyboru komórek powinno
wyglądać tak.
Następnie naciskamy OK.
Pamiętaj by zaznaczać dane
komórki oddzielnie. Tzn.
Tekst1 pozwala tobie
zaznaczyć jedynie jedną
komórkę, nie więcej.
Nasz tekst został połączony, jednak żeby móc
w masowy sposób wypełnić wszystkie komórki
musimy zablokować odpowiedni wiersze
i kolumny. Aby to zrobić trzeba wstawić znak
$ (Shift + 4) w odpowiednim miejscu. To znaczy
przed literą (kolumną) lub cyfrą (wierszem).
W tym przypadku interesuje nas kolumna N i wiersz trzeci.
Czemu ? Musimy zablokować całą kolumnę, bądź wiersz
po to by program łączył dokładnie to co chcemy.
Gdybyśmy tego nie zablokowali Excel łączyłby błędne
komórki i wyglądałoby to w następujący sposób.
Teraz wystarczy najechać w prawy dolny róg komórki
i przytrzymując lewy przycisk myszy, przemieścić kursor
w odpowiednią stronę, by wypełnić wszystkie pola.
Niestety po wypełnieniu komórek ich
formatowanie się zmieniło (brak czarnych pól).
Można próbować znaleźć odpowiednie
ustawienia, jednak jeżeli wzór otrzymaliśmy
odgórnie ciężko nam będzie idealnie przywrócić
komórki do poprzedniego stanu. Jest jednak
sposób, który znacznie nam to ułatwia. Ikona,
która pojawiła się tuż po wypełnieniu służy
właśnie do tego. Wystarczy na w nią kliknąć
i zaznaczyć opcje „wypełnij bez formatowania”.
Malarz formatów również jest
w stanie pomóc nam
z sformatowaniem komórek.
Stosując się do poprzednich kroków
analogicznie wypełniamy cała szachownicę.
Poprawnie wykonana wygląda tak.
Kluczowym punktem w tym zadaniu jest umiejętność zablokowania
odpowiednich kolumn i wierszy. Gdy to opanujemy, reszta nie
będzie stanowiła dla nas większych problemów.
Następnym zadaniem jest wypełnienie tabeli z przeliczeniem waluty.
Do tego będzie nam potrzebna funkcja ilorazu. Zaczynamy od
wpisania w pierwszej pustej komórce znaku „=‘’, a następnie
wpisaniu adresu pierwszej komórki, którą chcemy jako dzielną.
Możemy również najechać kursorem na daną komórkę i wcisnąć
lewy przycisk myszy. W ten sposób adres komórki sam zostanie
wpisany. Kolejnym krokiem jest wpisanie znaku „/” (tuż obok
klawisza Shift) i wpisaniu adresu drugiej komórki.
Kolejną ważną rzeczą jest zablokowanie odpowiednich wierszy
i kolumn jak we wcześniejszym ćwiczeniu. Tym razem za
każdym razem dzielimy sprzedaż produktu przez kurs euro.
Oczywistym będzie, że trzeba zablokować komórkę. Aby to
zrobić należy postawić znak $ zarówno przed liczbą jak i literą.
W tym przykładzie to wystarczy. Nie trzeba blokować nic
więcej.
Nasze pole z funkcją
powinno wyglądać
właśnie tak.
Teraz wystarczy wypełnić wszystkie
komórki naszą funkcją. Nasza tabela
powinna teraz wyglądać tak.
Zadanie wymaga jednak od nas przyporządkowania
waluty danym komórkom. Aby to zrobić zaznaczamy
interesujące nas komórki, a następnie w zakładce
„Narzędzia główne” naciskamy na strzałkę „Księgowych
formatów liczb”. Stamtąd wybieramy interesującą nas
walutę.
Dzięki tej opcji program sam zaokrągli liczby do
odpowiedniego miejsca po przecinku dopisując również
w odpowiednim miejscu znak danej waluty.
Po poprawnym sformatowaniu całej tabeli
powinna ona wyglądać następująco.
W kolejnym przykładzie postępujemy analogicznie do
wcześniejszych zadań. Cała sztuka polega na
zrozumieniu tego, który wiersz, bądź kolumnę trzeba
zablokować. W tym przypadku wystarczy zablokować
wiersz 18. W nim mieści się kurs euro w poszczególnych
latach. Reszta pozostaje tak jak jest.
Tak powinna wyglądać funkcja
pierwszej wolnej komórki w tej
tabeli.
A tak cała
tabela.
W ostatnim natomiast zadaniu zamiast blokować
wiersz z kursem Euro, blokujemy kolumnę,
ponieważ liczby w kolumnie są ustawione jedna pod
drugą, pionowo.
Tak powinna wyglądać funkcja
pierwszej wolnej komórki w tej
tabeli.
A tak cała
tabela.
opracował:
Patryk Besler