Transcript PowerPoint-presentatie - Twentse Modelspoorweg Club

Nr. 8, jaargang 27
Augustus 2016
Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC
Colofon
Redactie
Theo Nagel
Leo Waterman
Peter Smit
Jos Schnitzler
Hans Joosten
Harry Witting
Kopij & contact
[email protected]
De Stuurstand
Is het officiële
cluborgaan van de
Twentse
Modelspoorweg
Club (TMC)
In dit nummer o.a.:
• Globetrotter
• De Oude Doos
• Module nieuws
• Thuis bij…
• Aan de slag!
BESTUURSTAFEL
Geert Klement
Bestuurslid
Naar aanleiding van een nogal rommelige rijavond, zijn er op de bestuursvergadering begin juli een aantal
afspraken gemaakt, die we nogmaals onder de aandacht willen brengen:
 op de rijavond zelf worden geen lokadressen meer uitgelezen of decoder instellingen gemaakt; je kan in
de weken voor de rijavond je materieel na afspraak meenemen naar de club om uitgelezen te worden
en eventuele instellingen te veranderen
 materieel met slechte koppelingen die regelmatig loslaten wordt van de baan verwijderd
 materieel met te hoge flenzen wordt niet meer toegelaten op de baan, dus zorg voor goede wielen
onder je materieel!
 de uitloop (remweg) van het materieel moet beperkt zijn, dit i.v.m. de remsecties voor de seinen en de
blokafstanden op de baan. Zo kun je niet ongewild door een rood sein gaan (ook al staat er geen sein op
sommige plaatsen, zoals in de wokkels), Gaat jouw trein toch door de seinen en blokken wordt deze ook
van de baan gehaald! Je kunt eventueel bij Hans Evering de afstand navragen.
 mensen die een FRED van de club nodig hebben worden verzocht in de week voor de rijavond het
materieel mee te nemen en een FRED te laten toewijzen. Deze FRED wordt dan voor jou ingeregeld en
gereserveerd in de lade gelegd zodat je op de rijavond direct kunt gaan rijden
Dit alles om te voorkomen dat er in het eerste uur chaos op de baan en de zaal is en ook om de leden van de
materieelcommissie eens te kunnen laten rijden met hun eigen materieel.
De eerstvolgende rijavonden zijn 18 en 22/08; op maandag 15/08 eerst schoonmaken.
Uitbreiding van rijavonden zit er nog niet in omdat de technische toestand van de baan het nog niet toelaat,
in de nabije toekomst zal dit wel gaan gebeuren.
Hoewel bijna alle leden ‘Rijbevoegd’ zijn (onze cursus/instructie sein- en regelgeving hebben gevolgd),
nogmaals jullie aandacht dat zonder dit ‘rijbewijs’ je niet op onze baan kunt rijden op de Open Dag en
daarna. Dit is begin dit jaar in de Algemene Ledenvergadering afgesproken!
PANORAMA BLICK
Tekst en foto’s:
Leo Waterman
Het oude en het nieuwe uitzicht vanuit onze coupé
Enkele jaren geleden had ik een foto gemaakt van erve Klein Nijhof, het leek mij een mooi Twents plaatje van
een Twickel boerderij. De plek fascineerde ook vanwege het prachtige landschap ter plaatse tussen Zenderen
en Azelo. Vandaar dat we dit mooie uitzicht in achter ons coupé raam in de zithoek hebben geplakt. Helaas is
dat opplakken van de foto toen niet helemaal goed gelukt. Arnold heeft nog geholpen bij de verlichting en
iemand vond het nodig nog wat vee in de wei te plakken. Inmiddels zijn we er allemaal wat op uitgekeken.
De nieuwe plaat, te zien op de volgende pagina, toont De
Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat
Hondeborg - een eeuwenoude plek op een terp langs de beek.
ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij.
Debestaat
naamniet.
Hondeborg
betekende
hetkent
nodig
Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast
Nederland
is dan nogdat
echtde
verbewoner
weg. Het als
leven
was
100 Ik
man
konverder
leveren
om te vechten.
geleden
geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de
dagen.
dwaal
af. Beelden
van mijn Enkele
jeugd injaren
zuidelijk
kocht
het
schildersbedrijf
Huls
uit
Borne
de
boerderij.
De
Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als
familie
schitterend
gerestaureerd
en de
we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan,
halenheeft
we nogde
net boerderij
de stoomtrein
naar Duitsland.
De machinist
lelijke
varkensstallen
slopen.naar
Hethem
is nu
een gouden
verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook
op het
moment dat laten
wij uitbundig
zwaaien.
Ook nu plek
hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadertvolgens
het zwarte
achterfoto
zich ettelijke
groene
rijtuigen.
Jos,gevaarte
die demet
nieuwe
uiteindelijk
heeft
gemaakt.
Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt
ons
lachend
in
een
langzaam
wegtrekkende
Remco heeft de afdruk verzorgd. Er is nu een mogelijkheid
voor vergaderen en om er uit te rusten en wat te drinken.
Twee buitengewoon vriendelijke en gastvrije dames runnen
die afdeling. Ik stel voor er een wandeling te organiseren, ook
al omdat dichtbij een uitstekende trainspot-overweg is. De
Zwanenhof is op onze baan te zien, het AZC Azelo ligt er ook
vlakbij. Komt dat zien!
PANORAMA BLICK
Tekst en foto’s:
Leo Waterman
Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat
ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij.
Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent
geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk
Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als
we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist
verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu
hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen.
Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende
MODULE NIEUWS
Tekst en foto’s:
Rudi Bettman
Voortgang van de Module Groep
Op woensdag 13 juli jl.. kwam de modulegroep weer bij elkaar in de clubruimte. Door een groot aantal
afzeggingen bestond de groep ditmaal uit 4 personen, maar wel diverse activiteiten…
Zo was Benno bezig met ‘landmeten’ om problemen met zijn modelburen te voorkomen, je weet maar nooit!
Ook Herman had zijn bak te voorschijn gehaald om een begin te maken met een onbewaakte overweg.
Paul heeft toen het talud aangepast voor Herman, compleet met duikers. Gezien de vele regenbuien in ons
land geen overbodige luxe!
Nadat ondergetekende 4 nieuwe landhoofden had gemaakt voor zijn tunnel
Ritselende
palmbladeren
het bij
zonlicht,
golven
rollen
af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat
module, heb
ik Hermanfilteren
geholpen
het inkabbelende
elkaar plakken
van
de overweg
ooit
was.
De
fantastische
tropische
jaren,
zo'n
wezenlijk
deel
van
mijn
inmiddels
oude leven, komen als vanzelf voorbij.
onderdelen.
Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent
geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk
Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als
we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist
verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu
hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen.
Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende
Met elkaar adviseren en ideeën uitwisselen, schiet de tijd toch sneller op dan
gedacht. Na een leuke hobbyavond ging ieder rond half tien huiswaarts.
Tekst en foto’s:
Rudi Bettman
Snelheidsborden en andere signalen voor de machinist in H0.
AAN DE SLAG!
Misschien kennen sommigen van jullie het programma Inkscape , een free downloadable tekenprogramma.
Je moet er wel even mee leren werken, maar dan kun je in elke schaal verkeersborden, straatnaamborden,
firmanaam borden etc. maken.
Ik heb met dit programma voor de club reeds een aantal snelheidsborden gemaakt voor langs de baan (dus
machinisten houd u aan de opgedragen snelheid!). Ook de van Gend & Loos borden zijn met dit programma
gemaakt. De borden werden na het tekenen uitgeprint op fotopapier maar helaas blijkt dit, na een aantal
Ritselende
filteren het de
zonlicht,
kabbelende
golven
rollen af en
aan. Mijn
gedachten
dwalen
af naar wat
maanden, palmbladeren
geen succes aangezien
borden
verkleuren
en vervagen.
Vandaar
deze
aangepaste
methode:
ooit
was.
De
fantastische
tropische
jaren,
zo'n
wezenlijk
deel
van
mijn
inmiddels
oude
leven,
komen
als
vanzelf
voorbij.
- Print de borden op gewoon papier
Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent
- Vervolgens gaat u een Chinese maaltijd halen en na het nuttigen de bakjes goed reinigen!
geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk
- Knip van de zijkanten en de bodem van de bak(jes) een ruim vlak stuk uit.
Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als
-we doorlopen
Plak dan de
afgedrukte
en onderweg
benodigdeverstaan,
uitgeknipte
plastic ondergrond.
(HetDe
makkelijkste
en de
verleidingen
halenborden
we nogop
netdeze
de stoomtrein
naar Duitsland.
machinist is
omons
een
gemaakt
bord
te wolk
kopiëren,
open
hetrook
scherm
naast
elkaar
ennaar
danhem
als een
strook
opnu
de
verrast
altijd
met een
flinke
stoom
op het
moment
dattewijplakken,
uitbundig
zwaaien.
Ook
plastic
ondergrond
hebben
wij geluk.
Wij zijn lijmen).
op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen.
- Hierna
over Hij
de zwaait
bordenterug
plakken
en dan
uitknippen
Onze
handencellotape
gaan omhoog.
en baadt
onspas
lachend
in een langzaam wegtrekkende
Ik hoop, want ik doe deze bewerking nu voor het eerst, dat de infrarood straling geen vat krijgt op deze kleur
printafdrukken. Bijgevoegd wat eerste resultaten.
AAN DE SLAG!
Tekst en foto’s:
Rudi Bettman
Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat
ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij.
Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent
geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk
Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als
we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist
verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu
hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen.
Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende
THUIS BIJ…..
Tekst en foto’s:
Jos Schnitzler
Rudie Reuver
Aangestoken door het reisvirus van zijn vrouw Karin - samen
reisden zijn per trein naar vele bestemmingen - ontwaakte bij
Rudi de liefde voor treinen en daarmee ook de liefde voor
modeltreinen. In 2007 kocht hij een Fleischmann digitale startset
met een Duitse locomotief, die nog steeds vrolijk zijn rondjes
mag rijden op de baan. Op zolder werd een grote plaat
geïnstalleerd, waarop door de aankoop van rails, wissels, seinen
langzamerhand 2 grote ovalen ontstonden: een binnen-en een
Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat
buitenbaan met opstelstations. De treinen kunnen van baan
ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij.
wisselen.
Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent
Alle
wordenvriendschap
digitaal aangestuurd
een ECOS.
Het
geen treinen
zorgen. Warmte,
en licht vullenmet
de dagen.
Ik dwaal
verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk
materieel
blijft
op
de
baan
staan,
zodat
er
altijd
gereden
kan
Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als
worden.
Daardoor
vraagt het onderweg
schoonhouden
uiteraard
de de stoomtrein naar Duitsland. De machinist
we
doorlopen
en de verleidingen
verstaan,
halen we wel
nog net
nodige
aandacht.
verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu
Rudi
koopt
veel Wij
op zijn
beurzen,
dan wel
dathet
wat
hemgevaarte
boeit. met achter zich ettelijke groene rijtuigen.
hebben
wij geluk.
op tijd.maar
In de verte
nadert
zwarte
Onze
handen
gaan omhoog.
terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende
Een rode
Krokodil
staat nogHijopzwaait
zijn verlanglijstje.
Op de baan staat Nederlands, Duits, Zwitsers en Frans materieel;
stoom-, elektrische en dieseltractie.
Rudi vindt het werken aan zijn baan een heerlijke bezigheid.
Zoveel mogelijk zelf doen, van digitaliseren tot programmeren,
van rail leggen tot wisselbesturing realiseren. Veel van wat hij op
de club leert brengt hij thuis in praktijk. Lukt het niet, dan is er
altijd wel wat hulp te vinden.
De aankleding van het landschap vraagt nog aandacht. Dat staat
voor de komende jaren o.a. op het programma.
THUIS BIJ…..
Tekst en foto’s:
Jos Schnitzler
Het eerste lokje
Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat
ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij.
Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent
geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk
Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als
we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist
verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu
Baas aanwij
hetgeluk.
werk…
hebben
Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen.
Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende
Nog wel wat te doen!
GLOBETROTTER
Tekst en foto’s:
Wim Kruijer
Rasender Roland & Rügense Bäderbahn (RBB)
Deze zomer hadden we het plan opgevat om onze vakantie op het eiland Rügen door te brengen.
Het eiland dat met Duitse trots wordt aangekondigd als hun grootste eiland. Als ik een schatting moet maken
over de grootte dan denk ik dat onze provincie Drenthe daar mee overeen komt.
Kom je bij Stralsund de brug over naar het eiland dan is het nog ongeveer 50 km rijden voordat je in de
centraal op het eiland gelegen Bergen auf Rügen bent aangekomen. Een mooi stadje met een gezellig klein
centrum waar het leuk uitgaan is. En waar een hotspot is voor ons digitale contact met de buitenwereld,
aangezien er op ons vakantieadres geen WiFi voorhanden was.
Een van de eerste dingen die we zijn gaan doen is een treinreis maken over
het smalspoortraject
van de Rasender Roland. Een bedrijf dat museale
Onder toezicht werden de wagens schepje
voor schepje geladen.
activiteiten combineert met de behoefte aan openbaar vervoer in haar
werkgebied. Het traject van Lauterbach Mole naar Göhren beslaat een
afstand van ruim 24 km waar de trein dan zo'n anderhalf uur over doet.
Het eerste deel van Lauterbach Mole naar Putbus geeft de
spoorbaan een ‘vreemd’ beeld aan de toeschouwer: drie
railstaven in plaats van twee. Rasender Roland deelt hier
het spoor met de normaalsporige Pressnitztalbahn.
Lauterbach Mole heeft geen mogelijkheid voor omlopen
van de locomotief. De RBB heeft dat opgelost door
achteraan de trein een dieselloc te koppelen welke de door
de stoomlocomotief getrokken trein terugtrekt naar
Putbus. In Putbus is ook de werkplaats van de RBB.
GLOBETROTTER
Tekst en foto’s:
Wim Kruijer
Onze reis begint in Putbus. De fietsen gaan mee in de trein want na afloop hadden we het plan opgevat om
fietsend vanaf Göhren naar Putbus terug te gaan. Loc 99 1781-6 wordt voor onze trein gezet en voor € 10,-p/p en € 3,-- p/p voor de fiets mogen we plaats nemen in de derde wagon van de negen wagons lange trein.
Een open wagon want de weersomstandigheden laten het wel toe om in de open lucht te reizen. Wel wat
anders om een keer in de openlucht een treinreis te maken maar of het wel zo handig is? Er waren
momenten dat er behoorlijk zwaar gestookt werd waardoor we met enige regelmaat onttrokken werden aan
het uitzicht over de velden van Rügen. Maar dat namen we voor lief, uiteindelijk reisden we met een
stoomtrein dat toch wel enigszins als uniek mag worden beschouwd in deze tijd.
Het werd, ondanks het af en toe zware stoken, een schitterende
reis langs bloeiende velden en door prachtige bossen. Maar
naarmate de trein dichter bij het eindstation Göhren komt laten
de weersomstandigheden ons toch een beetje in de steek.
Onder toezicht werden de wagens schepje voor schepje geladen.
GLOBETROTTER
Tekst en foto’s:
Wim Kruijer
De trein stopte alleen op de grotere stations als Binz LB, Sellin Ost, Baabe en het eindstation Göhren. Voor
wie als eindbestemming één van de andere tussenliggende stations had (met namen als Beuchow, Posewald,
Seelvitz, Serams, Jagdschloss, Garftitz, Sellin West en Philippshagen) moest dat kenbaar maken bij de
conducteur en dan stopte de trein op verzoek aan het verlangde station. Mocht je willen vertrekken van één
van deze stations dan hoefde je maar je hand op te steken en de trein stopte om jou te laten instappen. Komt
daar eens om bij onze spoorwegen!
Het bedrijf is begonnen op 22 juli 1895 als Rügensche Kleinbahn-Aktiengesellschaft (RüKB) met de lijn van
Putbus naar Binz. Het exploiteerde een netwerk van ongeveer 125 km en bediende grote delen van het
eiland. Het bediende o.a. de plaatsen Altefähr en Stralsund. Ook Altenkirchen in de buurt van Kaap Arkona
werd aangedaan. Het grootste deel van de lijnen werden gesloten op 3 december 1967, op 10 september
1968 en op 20 januari 1970.
In 1949 behoorde Rasender Roland tot de Oostduitse Staatsspoorwegen. Op 1 januari 1996 kwam het onder
de hoede van de nieuw opgerichte Rügensche Kleinbahn GmbH & Co. Begin 2008 werd de maatschappij een
dochteronderneming van Pressnitztalbahn Gmbh. De handelsnaam werd veranderd in Rügensche Bäderbahn.
Momenteel beschikt de RBB over meerdere stoom- en diesellocs en personenrijtuigen.
UIT DE OUDE DOOS
Tekst:
Rudi Bettman
Excursies uit het verleden - deel 1
Als ‘oudste’ lid van deze Modelspoorclub, heb ik als jeugdlid ook diverse excursies mee gemaakt. Het werd
toentertijd niet zo goed georganiseerd zoals Geert Klement op dit moment doet.
De club had destijds, 60-er jaren, ca. 12 tot 15 leden. Geen eigen clubruimte, men kwam om de beurt bij
elkaar thuis, elkaars baan werd bekeken en van commentaar voorzien. Tijdens deze bijeenkomsten werd er
ook over uitstapjes gesproken. Een van de toenmalige leden werkte bij NS en had daar diverse ingangen, zo
ook bij de DB. Zo is ondergetekende op diverse plaatsen geweest die nu helaas geen toegang meer hebben of
inmiddels zijn opgeheven.
Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat
ooit
was. Deme
fantastische
tropische
zo'n wezenlijk
deel vanéén
mijnvan
inmiddels
oude leven, komen als vanzelf voorbij.
Ik herinner
een excursie
naarjaren,
de Moerser
Kreisbahnen,
de
Exotische
geuren ontwaken
de herinnering.
Haast bestaat
is dan nog echt ver weg. Het leven kent
eerste uitstapjes
die ik als injong
lid mocht meemaken.
Er niet.
werdNederland
op
geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk
Koninginnedag vertrokken naar Moers, in een VW kever.
Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als
De Moerser Kreisbahnen bestaan allang niet meer. Hier werd met een door
we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist
Henschel
verleden
tijd)wolk
gebouwde
gereden.dat
Deze
verrast ons(ook
altijdalmet
een flinke
stoom motorwagens
en rook op het moment
wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu
waren
dusdanig
sterk
dat
ze
ook
goederenwagens
mee
konden
nemen,
hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen.
die
voorkomend
gevallen
een bepaald
station
met
de motorwagen
Onzeinhanden
gaan omhoog.
Hijop
zwaait
terug en baadt
ons
lachend
in een langzaam wegtrekkende
uitgerangeerd werden. Iedereen had toen nog tijd, er werd niet
geklaagd. Men kon gewoon naast de ’Triebwagenführer’ plaatst nemen.
Dat was wat, als jonge jongen voorin bij de machinist…!
Na deze retourrit van Moers naar Uerdingen gingen we s’middags naar Krefeld. Hier werd de Krefelder
Stadtbahn bezocht. Nu geef ik zelf niet zoveel om trams, maar het was toch leuk om mee te maken.
Aan het einde van de dag werd de terugtocht richting Twente aanvaard. Niet via de A31, die bestond toen
nog niet, maar gewoon de oude weg via Hamminkeln, Bocholt, Aalten naar Hengelo.
In volgende artikelen kom ik terug op andere excursies uit de oude tijd.
ONZE SPONSOREN
HIER
had ook uw advertentie kunnen staan…!
DE TMC zoekt adverteerders,
mail [email protected] voor
een passende offerte!