Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη, Εκδόσεις

Download Report

Transcript Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη, Εκδόσεις

1
Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος
Καθηγητής Ε.Μ.Πολυτεχνείου
ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΗ
ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ – ΑΘΗΝΑ 2015
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
11
1
ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΗ
ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος
Καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
(ΕΜΠ)
1
11
©Συγγραφέας:
Παρασκευάς
Ν.
Παρασκευόπουλος.
Τίτλος βιβλίου: Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη, αριθμός
σελίδων 112.
Πρώτη Έκδοση: 2015
©Εκδόσεις:
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Κυκλάδων 122 - 124
15562, Χολαργός, Αθήνα
Τηλ. & Fax: 211-010-9432
E-mail: [email protected]
Webpage: www.philocosmy.com
ISBN: 978-618-80777-6-8
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική,
μερική ή περιληπτική, ή η απόδοση κατά παράφραση ή διασκευή
του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη
γραπτή άδεια του εκδότη σύμφωνα με το Νόμο 2121/1993 και τους
κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
2
11
Αφιερώνεται στον Άνθρωπο
για την προσπάθειά του να εφεύρει έναν
τρόπο διακυβέρνησης του πλανήτη που θα
μας οδηγήσει σε έναν κόσμο ασφαλή,
ειρηνικό, δίκαιο, ευημερούντα και βαθύτατα
ανθρώπινο.
3
11
Ο συγγραφέας εκχωρεί όλα τα κέρδη από το βιβλίο του
«Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη» στο μη κερδοσκοπικό Σύλλογο Φιλοκοσμίας Ελλάδος. Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το
2010. Τα στοιχεία του Συλλόγου δίνονται πιο κάτω.
Ο λόγος για τον οποίο ο συγγραφέας εκχωρεί όλα τα
κέρδη στο Σύλλογο Φιλοκοσμίας Ελλάδος είναι ότι, για τα θέματα της πορείας της Ανθρωπότητας, δε θέλει να μπαίνει μεταξύ του συγγραφέα και των συνανθρώπων του το κέρδος, παρά
μόνο η φροντίδα και η αγάπη για έναν καλύτερο κόσμο.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Διεύθυνση Επικοινωνίας
Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος
Πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού Συλλόγου Φιλοκοσμίας Ελλάδος
Κυκλάδων 122 - 124
15562, Χολαργός, Αθήνα
Τηλ. & Fax: 211-010-9432
E-mail: [email protected]
Webpage: www.philocosmy.com
Facebook (Συγγραφέα): facebook. com/ParaskevasNParaskevopoulos
Facebook (Συλλόγου): Σύλλογος Φιλοκοσμίας Ελλάδος
Youtube: Φιλοκοσμία
4
11
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Σελίδα
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΑ ...................................... 7
ΠΡΟΛΟΓΟΣ .................................................................................... 11
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΠΛΑΝΗΤΗ ...................................................................................... 15
1.1
1.2
1.3
1.4
1.5
1.6
1.7
1.8
Εισαγωγικά ................................................................................ 15
Ο πολεμικός όλεθρος................................................................. 15
Η καταστροφή του περιβάλλοντος ............................................ 20
Το μεταναστευτικό .................................................................... 25
Η οικονομική κρίση................................................................... 32
Η ενεργειακή κρίση ................................................................... 33
Η διεθνής τρομοκρατία ............................................................. 35
Γενικά σχόλια ............................................................................ 39
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΩΝ
ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΗΣ
ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ............................................................................ 45
2.1
2.2
2.3
2.4
2.5
2.6
2.7
Εισαγωγικά ................................................................................ 45
Η κατάρρευση των πανανθρώπινων αξιών ............................... 46
Η απειλή της αυξανόμενης απανθρωπιάς.................................. 47
Η κρίση στην παιδεία ................................................................ 50
Ο ρόλος των μέσων μαζικής ενημέρωσης ................................. 52
Ο άνθρωπος μόνος μέσα στο πλήθος ........................................ 54
Ο άνθρωπος ενηλικιώθηκε αλλά παραμένει ανώριμος ............. 59
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ
ΠΛΑΝΗΤΗ ...................................................................................... 63
3.1 Εισαγωγικά ................................................................................ 63
3.2 Γενικές αρχές σύνθεσης, λειτουργίας και αρμοδιοτήτων .......... 64
5
11
Σελίδα
3.3 Φιλοκοσμικές κοσμο-οργανώσεις ............................................. 68
3.4 Η ανθρώπινη φυλή είναι ο μοναδικός και αιώνιος πλανητάρχης
της Γης ....................................................................................... 71
3.5 Η Φιλοκοσμική Πλανητική Ένωση στα αχνάρια του
Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών .......................................... 72
3.6 Η Φιλοκοσμική Πλανητική Ένωση στα αχνάρια της
Ευρωπαϊκής Ένωσης ................................................................. 73
3.7 Η κατάργηση των πολέμων ....................................................... 77
3.8 Η σημαία του Φιλοκοσμικού Κοσμοκράτους ........................... 78
3.9 Το φιλοκοσμικό πλανητικό διεπιστημονικό επιτελείο .............. 82
3.10 Δυσκολίες εφαρμογής της Φιλοκοσμικής Διακυβέρνησης
του Πλανήτη και τρόποι επίλυσης............................................. 84
3.11 Η ρήξη μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας ........................................ 87
ΕΠΙΛΟΓΟΣ ..................................................................................... 93
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ .......................................................... 97
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ............................. 101
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ .................................................................... 103
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ............................................................................... 103
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: ΤΑ ΕΠΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΑΣ .... 105
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ .................................................................................. 111
6
1
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΑ
Από το 1995 ασχολούμαι με τα μεγάλα προβλήματα της
ανθρωπότητας σε μια προσπάθεια να εκφράσω τη γνώμη μου για το
πώς θα μπορούσαμε να δρομολογήσουμε τη λύση τους. Την
προσπάθεια μου αυτή την εντάσσω κάτω από το γενικό όρο
Φιλοκοσμία*.
Φιλοκοσμία είναι η γνώση, ο σεβασμός, η φροντίδα, η προστασία και η αγάπη για όλο τον κόσμο.
Επιπροσθέτως, αυτόν που υιοθετεί τη Φιλοκοσμία, τον
ονομάζω Φιλόκοσμο και τον ορίζω ως εξής:
Φιλόκοσμος είναι ο μονίμως μαχόμενος άνθρωπος για έναν
καλύτερο κόσμο.
Η συμβολή μου στη Φιλοκοσμία συνίσταται στα επτά φιλοκοσμικά βιβλία τα οποία παρουσιάζω στο Παράρτημα στο τέλος του βιβλίου. Το παρόν βιβλίο έχει αριθμό [3].
Προκειμένου ο αναγνώστης να έχει μια πρώτη γνωριμία με τη
Φιλοκοσμία που θα τον προετοιμάσει για την κατανόηση της ύλης του
ανά χείρας βιβλίου, ενδεικτικά παρουσιάζουμε τα πιο κάτω
προβλήματα της ανθρωπότητας, τα οποία ήταν η κύρια αιτία
συγγραφής των βιβλίων της Φιλοκοσμίας.
(α) Ο πληθυσμός της Γης, μέρα με τη μέρα, αυξάνει ραγδαία,
με αποτέλεσμα να έχει φθάσει σε πρωτόγνωρα ύψη. Το 1830 ήμασταν
γύρω στο 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι. Το 1900 ήμασταν 1.5 δισ. Το
1930 ήμασταν 2 δισ. Το 1960 ήμασταν 3 δισ. Το 1973 ήμασταν 4 δισ.
Το 1986 ήμασταν 5 δισ. Το 2000 ήμασταν 6 δισ. Το 2013 ήμασταν 7
δισ. Σημειώστε ότι, από το 1960 μέχρι το 2013, ο πληθυσμός τής Γης
αυξανόταν κατά 1 δισ., κάθε 13 χρόνια. Αυτή η ραγδαία αύξηση του
πληθυσμού, τα τελευταία εκατό χρόνια, προέρχεται ως επί το πλείστον
*
Η λέξη Φιλοκοσμία αποτελείται από δύο λέξεις: φιλώ + κόσμος.
Διευκρινίζουμε ότι στα αρχαία ελληνικά η λέξη φιλώ σημαίνει αγαπώ. Στα
νέα ελληνικά η λέξη κόσμος έχει πολλές έννοιες, όπως π.χ. λαός, το σύνολο
των ανθρώπων, ολόκληρος ο πλανήτης Γη, ακόμα και ολόκληρο το Σύμπαν
κλπ. Προκειμένου να διευκολύνουμε την παρουσίαση της ύλης του βιβλίου τη
λέξη κόσμος θα την χρησιμοποιούμε κατά το δοκούν. Στα αγγλικά η λέξη
κόσμος γράφεται «cosmos» και έχει μόνο μία έννοια ότι είναι τα πάντα, από
τα φύλλα ενός δένδρου μέχρι τα πέρατα του Σύμπαντος (βλέπε λέξεις όπως
κοσμολογία, κοσμοναύτης, κλπ).
7
Λίγα λόγια για τη Φιλοκοσμία
11
από τις φτωχές και προπαντός από τις πολύ φτωχές χώρες. Οι
εκτιμήσεις για το μέλλον είναι ότι το 2050 θα είμαστε γύρω στα 10
δισ., το 2100 θα είμαστε γύρω στα 15 δισ. και το 2500 θα είμαστε
τουλάχιστον 100 δισ. Ποτέ στο παρελθόν η μάνα Γη δεν είχε τη χαρά
να έχει τόσα πολλά παιδιά αλλά δεν είχε και τη μεγάλη αγωνία πώς θα
τα θρέψει.
(β) Κάθε μέρα που περνάει, ο άνθρωπος στρέφεται πιο πολύ
στα υλικά αγαθά, στο χρήμα, στην προβολή, στα πλούτη, στα μεγάλα
και πολυτελή σπίτια, στα αυτοκίνητα, στα πλούσια φαγητά, στην
καλοπέραση κτλ. Για να ικανοποιήσει την ανάγκη των υλικών αγαθών,
κατακρεουργεί τον πλανήτη ενώ παράλληλα, για να γίνει πιο πλούσιος
και πιο φανταχτερός, ποδοπατά αξίες και συνανθρώπους του, σκορπίζοντας τη φτώχεια και την εξαθλίωση σε κάθε γωνιά της Γης.
(γ) Αν χωρίσουμε τον πληθυσμό τού συνόλου των χωρών της
Γης σε τρεις οικονομικές τάξεις, δηλ. στην ανώτερη, στη μεσαία και
στην κατώτερη, τότε ο πληθυσμός που αντιστοιχεί σε κάθε τάξη, κατά
προσέγγιση, θα έχει ως εξής: Στην ανώτερη το 3%, στη μεσαία το 7%
και στην κατώτερη το 90%. Αυτό σημαίνει ότι το 90% ζει στη φτώχεια,
από το οποίο το 20% των πιο φτωχών ζει σε αυτό που λέμε απόλυτη
φτώχεια.
(δ) Η τεχνολογία που ανέπτυξε ο άνθρωπος, από τη μια μεριά,
τον ανακούφισε σε πολλά, από την άλλη μεριά όμως του δημιούργησε
τεράστιους κινδύνους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων κινδύνων είναι ο πυρηνικός όλεθρος, η καταστροφή του περιβάλλοντος, ο
υπερπληθυσμός, η ενεργειακή και οικονομική κρίση, η κρίση των πανανθρώπινων αξιών, το μεταναστευτικό, τα ναρκωτικά, η διεθνής τρομοκρατία και ο κατάλογος συνεχίζεται. Αυτοί οι κίνδυνοι αυξάνουν εκθετικά με το χρόνο, απειλώντας μας με βιβλικές καταστροφές, ακόμα
και με τον πλήρη αφανισμό μας. Παρόλα αυτά, εμείς δεν κάνουμε σχεδόν τίποτα για να τους αναχαιτίσουμε.
Αν κάποιος κοιτάξει σήμερα τον πλανήτη Γη από ψηλά, θα
παρατηρήσει ότι η ανθρωπότητα ζει και λειτουργεί, σαν να μην έχει
αντιληφθεί τους μεγάλους κινδύνους που η ίδια έχει δημιουργήσει στον
εαυτό της και στη φύση. Ζει με την αίσθηση του παλαιού καλού
καιρού, όπου η ανθρωπότητα δεν απειλήθηκε ποτέ με πλήρη
αφανισμό από τον ίδιο της τον εαυτό. Φαίνεται να αγνοούμε ότι
βρισκόμαστε όλοι πάνω σε ένα καράβι που μπάζει νερά, από τρύπες
που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε στο καράβι και που αναπόφευκτα θα
βουλιάξει οδηγώντας μας στον πάτο του ωκεανού. Φαίνεται να
αδιαφορούμε αν έχουμε πέσει από το μπαλκόνι του πεντηκοστού
8
Λίγα λόγια για τη Φιλοκοσμία
11
ορόφου ενός ουρανοξύστη διότι ενώ πέφτουμε, πλησιάζοντας το
έδαφος, βρισκόμενοι στο ύψος του εικοστού ορόφου, καθησυχάζουμε
τον εαυτό μας λέγοντας, «μέχρι εδώ καλά πάμε».
Είμαστε σε τροχιά αυτοκαταστροφής και εμείς αποφεύγουμε
να το συνειδητοποιήσουμε. Είναι σαν να υπάρχει ένας ελέφαντας στο
δωμάτιό μας και εμείς κάνουμε ότι δεν τον βλέπουμε.
Όλα όσα προαναφέραμε οδηγούν στο προφανές συμπέρασμα
που είναι ότι η ανθρωπότητα και ο πλανήτης μας εκπέμπουν S.O.S. Η
ευθύνη για την τόσο κακή μας πορεία, ανήκει αποκλειστικά σε μας,
ανήκει σε όλους μας.
Η Φιλοκοσμία είναι μια προσπάθεια προσδιορισμού αυτής της
ευθύνης και προπαντός είναι μία πρόταση για την ανάληψη
πρωτοβουλιών, με στόχο την εξουδετέρωση των εξαιρετικά
επικίνδυνων και θανατηφόρων απειλών που εκπέμπει το S.O.S.
Επιπλέον, είναι μία πρόταση με στόχο όλοι οι λαοί της Γης να
συμφωνήσουν από κοινού, σε ένα συνολικό σχέδιο, το οποίο θα
εξασφαλίζει ότι η πρόοδος θα σταματήσει να οδηγεί την ανθρωπότητα
σε έναν τεχνοεπιστημονικό πολιτισμό, χωρίς προσανατολισμό,
παράλογο και τρομερά επικίνδυνο. Αντίθετα, θα τον οδηγήσει σε έναν
κόσμο ασφαλή, ειρηνικό, δίκαιο, ευημερούντα και βαθύτατα
ανθρώπινο.
Είναι γεγονός ότι βρισκόμαστε μέσα σε ένα λάκκο που έχουν
σκάψει τα κάθε λογής κατεστημένα (πλούσιοι, πολιτικοί, θρησκείες,
κλπ.). Αυτόν τον λάκκο τον έσκαψαν πολύ βαθιά, για να μη μπορούμε
να βγούμε και πολύ πλατιά για να χωράει πολλούς. Δε σταμάτησαν
όμως εκεί. Κάθε μέρα που περνάει τον σκάβουν ακόμα πιο βαθιά για
να γίνει πολύ πιο δύσκολο να βγούμε και ακόμα πιο πλατιά για να μας
χωράει όλους. Στην προσπάθειά μας να βγούμε από το λάκκο,
περιοριζόμαστε στο να σκύβουμε το κεφάλι κοιτάζοντας απελπισμένοι
προς τα «κάτω», όπου εκεί δεν υπάρχουν λύσεις. Η στάση μας αυτή
ρίχνει, άφθονο νερό στο μύλο αυτών των ολίγων επιτήδειων που
θέλουν να μας αδικούν, να μας καταπιέζουν και να μας
εκμεταλλεύονται, αρκεί αυτοί να γίνουν πιο πλούσιοι και πιο δυνατοί
αδιαφορώντας για το αν οι υπόλοιποι ζουν στη φτώχεια, στην
αρρώστια, στην ανεργία, στην απόγνωση, στην περιθωριοποίηση, στην
απελπισία και στην απανθρωπιά. Θέλουν να ζουν πνευματικά
αποστεωμένοι και θρησκευτικά παραπλανημένοι, χωρίς την καθαρή
ανάσα ενός νέου Διαφωτισμού που να ταιριάζει στο παρόν και το
μέλλον της ανθρωπότητας. Οι ολίγοι, αυτοί επιτήδειοι, βλέποντας τη
9
Λίγα λόγια για τη Φιλοκοσμία
11
στάση μας αυτή, όχι μόνο χαίρονται αλλά ξεκαρδίζονται στα γέλια
μαζί μας.
Για να βγούμε από το λάκκο, ένας είναι ο δρόμος: Να
σηκώσουμε το κεφάλι μας προς τα «πάνω» όπου εκεί υπάρχουν λύσεις
για το πώς θα βγούμε από το λάκκο. Ένας τέτοιος τρόπος είναι να
σχηματίσουμε «ανθρώπινες» σκάλες, όπου κάθε σκαλί θα είναι ο ώμος
του επόμενου ανθρώπου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο τελευταίος που θα
ανέβει τη σκάλα, θα μπορεί να βγει έξω από το λάκκο. Αν κάνουμε
χιλιάδες τέτοιες σκάλες, τότε θα βγαίνουν από το λάκκο δεκάδες
χιλιάδες άνθρωποι την ημέρα. Όμως, για να πετύχουμε το στόχο αυτό,
θα χρειαστεί να έχουμε μεταξύ μας συνεργασία και συλλογικότητα
καθώς και αισιοδοξία, θάρρος και αποφασιστικότητα. Επίσης,
καθένας μας χωριστά να έχει πεποίθηση και πίστη ότι ο αγώνας μας
θα δικαιωθεί. Την πολυπόθητη αυτή «ανθρώπινη» σκάλα την
ονομάζουμε Φιλοκοσμία.
Οι φιλοκοσμικές μας απόψεις για το παρόν και το μέλλον της
Ανθρωπότητας, είναι προτάσεις για συζήτηση και προβληματισμό
σχετικά με το πώς θα προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τον
πλανήτη από τους μεγάλους κινδύνους και το πώς θα οργανωθούμε με
σκοπό να δώσουμε περισσότερο νόημα στη ζωή μας και να ζήσουμε
μια ζωή που μας αξίζει. Αυτές οι προτάσεις δε γίνονται από
ρομαντισμό ή ιδεαλισμό, αλλά γίνονται διότι υπάρχει επιτακτική
ανάγκη να εφαρμοστούν για το καλό όλων μας. Είναι προτάσεις που
πιστεύω ότι ταιριάζουν να εφαρμοστούν στον αναδυόμενο νέο κόσμο
μας.
Η τωρινή γενιά ίσως έχει το μεγαλύτερο αλλά και αναπόδραστο χρέος έναντι της ανθρωπότητας από οποιαδήποτε άλλη, γιατί δυστυχώς σε εμάς έλαχε ο κλήρος για να τη σώσουμε ή να την καταστρέψουμε. Ένας τρόπος να τη σώσουμε είναι να εφαρμόσουμε τη Φιλοκοσμία.
*
Με το Φιλοκοσμικό συγγραφικό μου έργο, δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μου δοθεί η δυνατότητα να βγω από την καλλιεργούμενη
και επιτεινόμενη μοναξιά των ημερών και να μιλήσω μαζί σας, για το
πώς θα διαχειριστούμε το δώρο της ζωής που έχουμε στα χέρια μας. Επίσης, να σας πω πώς νιώθω για το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας αλλά και να ακούσω και εσάς να μιλάτε και να ενδιαφέρεστε για
τα ίδια.
10
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τις τελευταίες δεκαετίες, η πρόοδος στην επιστήμη και την τεχνολογία υπήρξε εξαιρετικά θεαματική. Η πρόοδος αυτή διάνοιξε τεράστιες δυνατότητες, τόσο για το καλό, όσο, δυστυχώς και για το κακό.
Αν η πρόοδος αυτή χρησιμοποιηθεί για καλό σκοπό, τότε με σιγουριά
μπορούμε να πούμε ότι, ο άνθρωπος σήμερα διαθέτει την εξαιρετικά
ευχάριστη δυνατότητα να μπορεί να παράγει αγαθά ικανά να θρέψουν
ολόκληρη την ανθρωπότητα και συγχρόνως, να βάλει ένα τέλος στη
φτώχεια, την εξαθλίωση, την αρρώστια και την αγραμματοσύνη πάνω
στη Γη. Ποτέ άλλοτε, δια μέσου των αιώνων, ο άνθρωπος δεν είχε την
ανεκτίμητη αυτή δυνατότητα, να φανεί τόσο χρήσιμος στο συνάνθρωπό του και στην οικουμένη ολόκληρη.
Παρόλα αυτά, μέχρι σήμερα δεν αξιοποίησε αυτή την ανεκτίμητη δυνατότητα, που του δόθηκε για να φανεί χρήσιμος στο συνάνθρωπό του, αλλά προτίμησε να συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε από
καταβολής κόσμου, που είναι να αυξάνει την απληστία του εις βάρος
του συνανθρώπου του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, ο άνθρωπος να οδηγείται, σε μία συνεχή ανακύκλωση των πολέμων, της φτώχειας, της αδικίας και της απανθρωπιάς σε ολόκληρο τον πλανήτη. Στην περίπτωση που η πρόοδος συνεχίσει να χρησιμοποιείται με τον τρόπο που γίνεται σήμερα, τότε ο άνθρωπος εύκολα θα οδηγηθεί, από μόνος του, στην
υπονόμευση του ίδιου του εαυτού του, της ίδιας του της ύπαρξης, δημιουργώντας μεγάλους κινδύνους, αδιέξοδα και απειλές. Οι σημαντικότερες από τις απειλές αυτές μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο κατηγορίες, ως εξής:
 Η απειλή των μεγάλων καταστροφών της ανθρωπότητας
και του πλανήτη (πυρηνικός όλεθρος, καταστροφή του περιβάλλοντος,
υπερπληθυσμός, μεταναστευτικό, οικονομική και ενεργειακή κρίση,
διεθνής τρομοκρατία, κλπ.).
 Η απειλή των μεγάλων ηθικών και κοινωνικών αδιεξόδων,
όπως η απειλή της κατάρρευσης των πανανθρώπινων αξιών (πνευματικές, ηθικές και πολιτισμικές αξίες) και η απειλή της αυξανόμενης απανθρωπιάς (φτώχεια, πείνα, αρρώστια και εξαθλίωση), που μαστίζουν
τα 3/4 του πληθυσμού της Γης.
Το δίπτυχο αυτό των απειλών υπονομεύει σοβαρά το μέλλον
της ανθρωπότητας γιατί κυοφορεί ανυπολόγιστες καταστροφές, ακόμα
και τον πλήρη αφανισμό της. Οι μεγάλες αυτές απειλές μοιάζουν με ένα πολυκέφαλο τέρας, που μέρα με τη μέρα δυναμώνει και θεριεύει,
11
Πρόλογος
κάνοντας όλο και πιο δύσκολη την εξόντωσή του. Κατά συνέπεια, όσο
πιο γρήγορα αποφασίσουμε να το αντιμετωπίσουμε, τόσο πιο πολλές
θα έχουμε πιθανότητες να το δαμάσουμε. Αντιθέτως, όσο το αφήνουμε
ανενόχλητο να δυναμώνει και να θεριεύει, τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες, να το νικήσουμε. Η ανθρωπότητα, «αγκαλιά» με τα πυρηνικά όπλα, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τον υπερπληθυσμό, την οικονομική και ενεργειακή κρίση κλπ., δεν έχει μέλλον. Είναι μία συμβίωση που δε θα κρατήσει για πολύ.
Θέτουμε το εξής ερώτημα: Με αφετηρία το σήμερα και με δεδομένα όλα όσα έχουμε κάνει, καλά και άσχημα, από εδώ και εμπρός,
τι μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να βάλουμε την ανθρωπότητα
σε έναν δρόμο ασφαλή, δίκαιο και ανθρώπινο; Στο ερώτημα αυτό υπάρχουν πολλές απαντήσεις. Υπάρχει όμως και μία απάντηση στην οποία είναι βέβαιον ότι όλοι συμφωνούμε. Η απάντηση αυτή είναι ότι ο
δρόμος της ανθρωπότητας οφείλει να ικανοποιεί, τουλάχιστον, τα βασικά για κάθε κάτοικο του πλανήτη. Και όταν λέμε τα βασικά, μην πάει
ο νους σας σε τίποτα το παράλογο και το ακατόρθωτο (π.χ. βίλες και
παλάτια για τον καθένα μας), αλλά στο λογικό και το κατορθωτό, που
είναι ένας τρόπος ζωής, που όλοι μας τον αξίζουμε. Αυτό σημαίνει έναν τρόπο ζωής, όπου καθένας μας θα έχει τα απαραίτητα για την επιβίωσή του και θα ζει μέσα σε μία κοινωνία ασφαλή, ειρηνική, δίκαιη,
ευημερούσα και ανθρώπινη.
Θέτουμε το εξής επόμενο ερώτημα: Η ανθρωπότητα έχει μέχρι σήμερα καταφέρει να πάρει αυτό το δρόμο; Η απάντηση είναι
γνωστή σε όλους μας και είναι ότι δυστυχώς, η ανθρωπότητα δεν έχει
βρει ακόμα το δρόμο της. Ατράνταχτη απόδειξη είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, από καταβολής κόσμου μέχρι σήμερα,
ήταν και παραμένουν φτωχοί, αγράμματοι, περιθωριοποιημένοι, περιφρονημένοι, ταπεινωμένοι και δυστυχισμένοι. Ζουν μέσα στην ανασφάλεια, την αδικία και την απανθρωπιά. Το χειρότερο από όλα είναι
ότι η ανθρωπότητα, όχι μόνο δεν έχει βρει ακόμα το δρόμο της, αλλά
τα τελευταία χρόνια ο άνθρωπος, με την απληστία και την αφροσύνη
του, έχει πάρει έναν δρόμο ο οποίος θα τον οδηγήσει σε ανυπολόγιστες
καταστροφές, αν όχι στον πλήρη αφανισμό του.
Τώρα, θέτουμε το εξής εύλογο επόμενο ερώτημα: Η ανθρωπότητα είχε ποτέ εκπονήσει και εφαρμόσει ένα συνολικό σχέδιο, που
θα την οδηγούσε κάθε μέρα και πιο κοντά στον πολυπόθητο δρόμο
που αναφέραμε πιο πάνω; Είχε ποτέ ένα πλανητικό όραμα που θα
την ανέσυρε από το επίπεδο της υποβάθμισης και θα την οδηγούσε σε
μια καλύτερη ζωή; Η απάντηση είναι ότι ούτε είχε, ούτε έχει. Μη έχο-
12
Πρόλογος
ντας ένα τέτοιο σχέδιο, έχει αναπτυχθεί και συνεχίζει να αναπτύσσεται
άναρχα, σπάταλα και εξαιρετικά επικίνδυνα, ανακυκλώνοντας τον πόλεμο, τη φτώχεια και την εξαθλίωση σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από
καταβολής κόσμου μέχρι σήμερα.
Τέλος, θέτουμε το κορυφαίο ερώτημα: Η ανθρωπότητα χρειάζεται σήμερα και για το μέλλον ένα τέτοιο σχέδιο; Αν ναι, ποιο είναι αυτό; Πώς μπορούμε να το σχεδιάσουμε και να το εφαρμόσουμε;
Ποιος θα αποφασίσει τελικά γι’ αυτό;
Έχω την άποψη ότι η ανθρωπότητα όφειλε προ πολλού να είχε
ασχοληθεί με τη συνολική πορεία, το συνολικό σχεδιασμό τής πορείας
της ανθρωπότητας και να είχε εφαρμόσει ένα τέτοιο συνολικό σχέδιο.
Αν το είχε κάνει, τότε ο άνθρωπος θα ήταν σήμερα σε πολύ υψηλά επίπεδα ευημερίας και πολιτισμού σε όλες τις γωνιές της Γης. Σε ότι αφορά το μέλλον, έχω την ανυποχώρητη άποψη ότι ένα τέτοιο συνολικό
σχέδιο είναι τελείως απαραίτητο αν θέλουμε, αφενός μεν να επιζήσουμε των μεγάλων απειλών της ανθρωπότητας, αφετέρου δε να οικοδομήσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Καθώς περνάει ο χρόνος, η ανάγκη εκπόνησης και εφαρμογής ενός τέτοιου σχεδίου γίνεται περισσότερο επιτακτική σε βαθμό που, αν σύντομα δεν το κάνουμε, μπορεί και να χαθούμε.
Μπροστά σε αυτή τη μεγάλη ανάγκη, πήραμε την πρωτοβουλία
και διαμορφώσαμε μία πρόταση, με στόχο τη συγκρότηση ενός πλανητικού σχεδίου ικανού, αφενός μεν να μας προστατεύσει από τους φονικούς κινδύνους που μας απειλούν, αφετέρου δε να μας οδηγήσει σε έναν τρόπο ζωής με περισσότερο νόημα και ουσία, σε έναν τρόπο ζωής
που μας αξίζει. Η εν λόγω πρόταση ανήκει στο πλαίσιο της Φιλοκοσμίας. Μια πρόταση που ονομάζουμε Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση
του Πλανήτη.
*
Η ευθύνη για την πορεία της ανθρωπότητας είναι μια εξ αδιαιρέτου ευθύνη όλων μας. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι μια προσπάθεια προσδιορισμού αυτής της ευθύνης και προπαντός είναι μια πρόταση για την ανάληψη πρωτοβουλιών απέναντι
στη ζωή, τον άνθρωπο και τον πλανήτη μας.
Δεκέμβριος 2015
Π.Ν. Παρασκευόπουλος
13
Πρόλογος
14
Οι άνθρωποι πρέπει να δώσουν ένα
τέλος στον πόλεμο αλλιώς ο
πόλεμος θα δώσει ένα τέλος
στην ανθρωπότητα.
Κληρονομήσαμε τον κόσμο
από τους προγόνους μας,
αλλά τους δανειζόμαστε
και από τους απογόνους μας.
Τζων Κέννεντυ
Ο Συγγραφέας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
1.1 ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Η ανθρώπινη συμπεριφορά και ιστορία, από αρχαιοτάτων χρόνων, χαρακτηρίζονται από μια συνεχή ανακύκλωση, από τις πιο ένδοξες κατακτήσεις μέχρι τις πιο απάνθρωπες πράξεις. Όμως, όπως έχει
διαπιστωθεί, ο τρόπος που πορευόμεθα οδηγεί σήμερα σε μεγάλα αδιέξοδα και κινδύνους, που μπορεί να προκαλέσουν ανυπολόγιστες καταστροφές. Ποτέ άλλοτε, ο άνθρωπος δεν υπονόμευσε τόσο πολύ τον ίδιο
τον εαυτό του και δεν υποθήκευσε με βιβλικές καταστροφές, ακόμα
και με πλήρη αφανισμό τούς απογόνους του. Η υπονόμευση αυτή προέρχεται από πολλές απειλές (σχήμα 1.1), οι κυριότερες από τις οποίες
είναι ο πολεμικός όλεθρος, η καταστροφή του περιβάλλοντος, ο υπερπληθυσμός, το μεταναστευτικό, η οικονομία, η ενέργεια και η διεθνής
τρομοκρατία. Τις απειλές αυτές τις παρουσιάζουμε στο παρόν κεφάλαιο.
1.2 Ο ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ
Ο πολεμικός όλεθρος, πέραν των συμβατικών όπλων, μπορεί
να προκληθεί από τα πλέον σύγχρονα όπλα που είναι τα πυρηνικά, τα
χημικά και τα βιολογικά. Στη συνέχεια, πολύ συνοπτικά, θα παρουσιάσουμε τα εν λόγω τρία σύγχρονα όπλα.
15
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Καταστροφή
του
περιβάλλοντος
Πολεμικός
Ενεργειακή και
οικονομική κρίση
Υπερπληθυσμός
όλεθρος
Ανεργία
Ναρκωτικά
Πείνα
Κλιμάκωση της
απανθρωπιάς
Κρίση
πανανθρώπινων
αξιών
Η ανθρωπότητα και η φύση απροστάτευτες.
Σχήμα 1.1. Σήμερα, η ανθρωπότητα και η φύση είναι απροστάτευτες
από τον Κοινοβουλευτισμό και τον Καπιταλισμό, με αποτέλεσμα, οι
μεν άνθρωποι να είναι κατηφείς και δυστυχείς, τα δε λουλούδια (η φύση) να είναι σπασμένα και μαραζωμένα.
16
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
1. Ο πυρηνικός πόλεμος. Αποτελεί, την πλέον καταστροφική απειλή για τον πλανήτη μας. Σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου, η
καταστροφή θα είναι εφιαλτική, θα είναι ολοκληρωτική. Ο πλανήτης
μας, θα μετατραπεί στην κυριολεξία, σε νεκρό τόπο. Η Γη μας, που τόσο ξεχωρίζει στο Σύμπαν ως ένα κόσμημα, ως ένα διαμάντι γεμάτο εκατομμύρια μορφών ζωής, θα παραμείνει να ξεχωρίζει στο Σύμπαν,
αλλά ως ένα πλανητικό νεκροταφείο όλων αυτών των ανεπανάληπτων
μορφών ζωής. Με λίγα λόγια, ο πυρηνικός όλεθρος θα φέρει την ειρήνη του τάφου.
Σε καιρό πολέμου, έως τώρα, έχουν χρησιμοποιηθεί μόνο δύο
ατομικές βόμβες. Η μία στη Χιροσίμα (εικόνα 1.2) και η άλλη στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας, κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 1945. Αυτό δε σημαίνει ότι θα εφησυχάσουμε αποκλείοντας τον κίνδυνο επανάληψης πολέμων με τέτοια φονικά όπλα και μάλιστα, όχι μόνο με ατομικές αλλά και πυρηνικές βόμβες
που είναι χιλιάδες φορές φονικότερες από ό,τι οι ατομικές.
Έτσι, καταλήγουμε στο εύλογο ερώτημα. Ποιά είναι τελικά, η
ευθύνη του ανθρώπου μπροστά σε μια μεγάλη ή και ολοκληρωτική καταστροφή του πλανήτη από έναν πυρηνικό πόλεμο; Μεγαλύτερη ευθύνη από το να καταστρέψουμε ίσως τη μόνη ζωή στο Σύμπαν δεν υπάρχει. Μόνο ψυχικά άρρωστοι και διεστραμμένοι άνθρωποι, μόνο άτομα
απάνθρωπα, μπορούν να συνεργήσουν σε ένα τέτοιο έγκλημα. Μήπως
«εν δυνάμει» υπάρχουν πολλοί που είναι τόσο άρρωστοι; Μήπως ένας
νέος Χίτλερ ή ένας τρομοκράτης, θα ήταν αρκετός να μετατρέψει τη
Γη μας από έναν πλανήτη γεμάτο ζωή, σε έναν πλανήτη βουβό, καθιστώντας έτσι αντίστοιχα σιωπηλό και ολόκληρο το Σύμπαν, αν όντως
συμβαίνει να είμαστε η μόνη ζωή σε αυτό;
Εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει χώρος για αυταπάτες και εφησυχασμό. Δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην ανθρωπότητα όσοι,
είτε καλόπιστα, είτε υποκριτικά, προσπαθούν με διάφορα επιχειρήματα
να μας πείσουν ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε. Το πιο διαδεδομένο επιχείρημα είναι εκείνο της ισορροπίας του τρόμου. Αλλά τα πάντα κάποτε είναι πολύ πιθανό να χάσουν την ισορροπία τους γιατί ο πλανήτης
Γη είναι ένα συνονθύλευμα άναρχων κρατών. Είναι ένα ακυβέρνητο ανακάτωμα λαών. Αρκεί μια κάποια σοβαρή πολιτική ή στρατιωτική
κρίση (αυτό παραλίγο να συμβεί στην κρίση του 1962 μεταξύ των
Η.Π.Α και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης). Αρκούν ολίγοι ανεγκέφαλοι ή ολίγοι τρομοκράτες ή ολίγοι ψυχικά άρρωστοι ώστε η ισορροπία
να πάει περίπατο και μαζί της ολόκληρος ο πλανήτης. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Η ανθρωπότητα πάντα γεννούσε, γεννάει και θα γεννάει
17
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
δικτάτορες, τρομοκράτες και τρελούς. Οι Χίτλερ, οι Μουσολίνηδες και
οι Χιροχίτο, είναι έτοιμοι να βρικολακιάσουν με την πρώτη ευκαιρία
που θα τους δώσουμε.
2. Ο χημικός πόλεμος. Οι πρώτες ύλες των χημικών όπλων
κυκλοφορούν άνετα στην αγορά. Η παραγωγή τους είναι πολύ εύκολη.
Αρκεί ένα μικρό εργοστάσιο χημικών προϊόντων ή ακόμα και η κουζίνα ενός σπιτιού για να κατασκευαστούν χημικά όπλα.
Τα χημικά όπλα είναι «βόμβες» που όταν εκραγούν, εκτινάζουν αέρια. Όσο πιο μεγάλη είναι η βόμβα, τόσο τα αέρια εκτινάζονται
σε μεγαλύτερη ακτίνα. Τα αέρια αυτά παραλύουν το νευρικό σύστημα
και δρουν όταν εισέλθουν στον οργανισμό με την αναπνοή. Αν είμαστε
τυχεροί και έχουμε μαζί μας μια μάσκα και τη φορέσουμε όταν σκάσει
κοντά μας μια χημική βόμβα, τότε θα αποφύγουμε το βέβαιο θάνατο από την παράλυση του νευρικού μας συστήματος. Σημειώστε ότι, το μέγεθος των χημικών όπλων είναι τόσο μικρό, ώστε να μεταφέρονται εύκολα μέσα σε μια τσάντα.
3. Ο βιολογικός πόλεμος. Βασίζεται στη διάδοση ειδικά επιλεγμένων μικροβίων, που έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά. Είναι
πολύ ανθεκτικά, προκαλούν βαριές ασθένειες με μεγάλη μεταδοτικότητα ή επιφέρουν γρήγορο θάνατο. Μερικά από τα πιο διαδεδομένα μικρόβια και ιούς που χρησιμοποιούνται στο βιολογικό πόλεμο είναι αυτά της πανώλης, της ευλογιάς και του άνθρακα.
Τα βιολογικά όπλα ή οι βιολογικές αμπούλες, είναι εύκολο να
κατασκευαστούν, καταλαμβάνουν πολύ μικρό χώρο και είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά. Για παράδειγμα, αν μια βιολογική αμπούλα, που
το μέγεθός της είναι περίπου όσο ένα πορτοκάλι, τοποθετηθεί στη δεξαμενή νερού ή σε ένα κομβικό σημείο του συστήματος υδροδότησης
μιας μεγάλης πόλης, μπορεί να επιφέρει το θάνατο σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Αν συγκεντρώσουμε όλα τα συμβατικά, ατομικά, πυρηνικά,
χημικά και βιολογικά όπλα που έχουν όλες οι χώρες του πλανήτη, τότε,
κατά προσέγγιση, θα διαπιστώσουμε τα εξής: Σε καιρό ειρήνης, για την
αγορά του εξοπλισμού αυτού, ξοδεύονται συνολικά γύρω στα 1.5 τρισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Επιπλέον, αν μοιράσουμε τη συνολική καταστροφική δύναμη που υπάρχει στον πλανήτη, τότε σε κάθε άτομο (παιδί, γυναίκα, άντρα) κατά προσέγγιση αντιστοιχούν: 300 σφαίρες, 10 χειροβομβίδες, ατομικό και πυρηνικό εκρηκτικό υλικό, το οποίο είναι ισοδύναμο με 5 τόνους ΤΝΤ και εύκολα κατασκευάσιμες αμέτρητες χημικές και βιολογικές «βόμβες». Μερικοί εκτιμούν ότι το σύνολο του εν λόγω πολεμικού εξοπλισμού είναι ικανό να καταστρέψει
18
Εικόνα 1.2. Χιροσίμα. Η ατομική βόμβα έπεσε το πρωί της 6ης Αυγούστου του 1945. Μέσα σε λίγα λεπτά η
πόλη μετετράπη σε νεκροταφείο 70.000 παιδιών και ενηλικιωμένων. Το ρολόι δείχνει οκτώ και δέκαεπτά λεπτά. Ήταν η στιγμή που έπεσε η ατομική βόμβα και σταμάτησε (νέκρωσε, σκότωσε) το κάθετί που κινούνταν:
Από κάθε μορφή ζωής… μέχρι και το ρολόι.
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
19
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
τον πλανήτη μερικές δεκάδες φορές ενώ κάποιοι άλλοι το ανεβάζουν
μέχρι και εκατοντάδες φορές.
Τα παραπάνω δείχνουν ότι ένα και μόνο άτομο και μάλιστα
καθήμενο στον καναπέ του και πίνοντας το ποτό του, είναι σε θέση,
πατώντας ένα κουμπί, να καταστρέψει τον πλανήτη μέσα σε λίγα λεπτά
της ώρας, μετατρέποντάς τον σε ένα απέραντο νεκροταφείο ανθρώπων,
ζώων και φυτών. Ποτέ άλλοτε, ένας και μόνον άνθρωπος, δεν είχε τόση μεγάλη δύναμη.
Αν ο μη γένοιτο συμβεί αυτό, τότε η κόλαση θα ωχριά, μπροστά στην εικόνα μιας τέτοιας καταστροφής. Γνωρίζοντας, αυτά τα δεδομένα, οφείλουμε να μην είμαστε αφελείς και αδρανείς, αλλά αντίθετα όλοι οι λαοί της Γης να συνεργαστούμε για να μη χαθούμε (βλέπε
κεφάλαιο 3). Ας μην ξεχνάμε ότι, εφόσον έχουμε πολεμικό εξοπλισμό
που έχει τη δύναμη να καταστρέψει τον κόσμο, δεν μπορεί, αργά ή
γρήγορα θα συμβεί.
1.3 Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
1. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, αποτελούν τα εργοστάσια και τα αυτοκίνητα. Από τη μια μεριά, τα εργοστάσια λειτουργούν σαν ηφαίστεια παραγωγής ρύπων, σε
βαθμό που όχι μόνο υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής μας, αλλά τη
θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο. Από την άλλη μεριά, τα αυτοκίνητα είναι
αδιαμφισβήτητα ένας άλλος μεγάλος παράγοντας μόλυνσης του περιβάλλοντος. Σχεδόν όλες οι πόλεις, μικρές και μεγάλες, βρίσκονται
πνιγμένες στο νέφος.
Τα πρωτεία σε αυτό το κατάντημα κατέχουν το Πεκίνο, το Νέο
Δελχί και η πόλη του Μεξικού, όπου ο πληθυσμός κάθε πόλης είναι γύρω στα 25 εκατομμύρια και ζει καθημερινά μέσα στο νέφος. Αν ολόκληρος ο κόσμος φθάσει στο μέσο επίπεδο διαβίωσης των πλουσιότερων χωρών (όπου το σύνολο του πληθυσμού είναι γύρω στα 1.5 δισ.
ανθρώπων), τότε τα περίπου 500 εκατομμύρια αυτοκίνητα που υπάρχουν σήμερα στον πλανήτη μας, θα φθάσουν γύρω στα 3 δισεκατομμύρια. Και μόνο που το σκέφτεται κανείς, σταματά το μυαλό του, αναλογιζόμενος τις επιπτώσεις που θα έχει στο περιβάλλον μια τέτοια αύξηση στον αριθμό των ρυπογόνων αυτοκινήτων.
2. Η υπερθέρμανση του πλανήτη ή το φαινόμενο του
θερμοκηπίου. Το φαινόμενο αυτό, οφείλεται στην αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα. Το διοξείδιο του άνθρακα
διοχετεύεται στην ατμόσφαιρα από την καύση στερεών καυσίμων (δηλ.
20
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
από τα εργοστάσια, τα αυτοκίνητα, κλπ.). Το φαινόμενο του θερμοκηπίου γίνεται κάθε μέρα και χειρότερο, εξαιτίας τριών αρνητικών φαινομένων που συμβαίνουν ταυτόχρονα. Το πρώτο φαινόμενο είναι ότι οι
ποσότητες του διοξειδίου του άνθρακα είναι τρομακτικά μεγάλες και
αυξάνουν εκθετικά με το χρόνο. Το δεύτερο είναι ότι τα δάση μας, απορροφώντας μέρος του διοξειδίου του άνθρακα, καταστρέφονται (καίγονται ή εκχερσώνονται) με γοργούς ρυθμούς, με αποτέλεσμα η απορρόφηση αυτή να μειώνεται κάθε μέρα και περισσότερο. Τέλος, το τρίτο
είναι ότι το φυτικό πλαγκτόν των θαλασσών καταστρέφεται από τη ρύπανση που προκαλούν π.χ. τα πετρέλαια, όταν χύνονται στη θάλασσα
εξαιτίας κάποιου ατυχήματος. Όλα αυτά που προαναφέραμε, εντείνουν
ανησυχητικά το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Οι επιπτώσεις του θερμοκηπίου είναι φοβερές. Είναι σαν να είμαστε μέσα σε ένα αυτοκίνητο εκτεθειμένο στον καλοκαιριάτικο Ήλιο
και εμείς να κλείνουμε τα παράθυρα του αυτοκινήτου. Αυτό φυσικά θα
έχει ως αποτέλεσμα την αποπνικτική αύξηση της θερμοκρασίας μέσα
στο όχημα. Το ίδιο ουσιαστικά συμβαίνει στην ατμόσφαιρα, εξαιτίας
της τρομακτικής αύξησης του διοξειδίου του άνθρακα. Αυτή η αύξηση
της θερμοκρασίας θα έχει οδυνηρές συνέπειες, όπως εξηγούμε στο εδάφιο 7, με τίτλο «το κλίμα της Γης».
3. Οι τρύπες του όζοντος. Το στρώμα του όζοντος εμποδίζει
να φθάσουν στη Γη οι θανατηφόρες υπεριώδεις ακτινοβολίες του Ήλιου. Η χρήση κοινών «σπρέι» κατά το χτένισμα των μαλλιών και η λειτουργία ψυγείων και κλιματιστικών, είναι οι κύριες πηγές της καταστροφής του λεπτού στρώματος του όζοντος. Κατά συνέπεια, έχουν
προκληθεί «τρύπες» στο στρώμα του όζοντος, μέσα από τις οποίες περνούν ανενόχλητα οι υπεριώδεις ακτινοβολίες του Ήλιου. Όσο μεγαλώνουν οι τρύπες αυτές τόσο θα καταστρέφουν όλο και περισσότερο το
στρώμα του όζοντος το οποίο εκτιμάται ότι θα οδηγήσει στο θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, από καρκίνο του δέρματος.
4. Η ρύπανση του περιβάλλοντος από πολεμικές αλλά και
ειρηνικές χρήσεις της ατομικής ενέργειας. Το περιβάλλον επιβαρύνεται αφόρητα σε ραδιενέργεια, τόσο από τις πολεμικές, όσο και από
τις ειρηνικές χρήσεις της ατομικής ενέργειας. Οι επιβαρύνσεις αυτές έχουν προκαλέσει πολλούς θανάτους και πάρα πολλές ασθένειες, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά. Η ειρηνική χρήση της ατομικής ενέργειας μολύνει το περιβάλλον, ιδιαίτερα όταν συμβεί κάποιο ατύχημα. Παραδείγματος χάρη, το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ (Chernobyl) της Ουκρανίας την άνοιξη του 1986, όπου εκτιμάται ότι γύρω στα 5 εκατομμύρια άτομα βρέθηκαν επικίνδυνα εκτεθειμένα στη ραδιενέργεια. Επίσης, το
21
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
ατύχημα στη Φουκουσίμα (Fukushima = τυχερό νησί) της Ιαπωνίας το
Μάρτιο του 2011, όπου εκτιμάται ότι άφησε πίσω του ανάλογες ραδιενεργές επιπτώσεις με αυτές του Τσερνόμπιλ.
5. Η ρύπανση του εδάφους. Ο υδροφόρος ορίζοντας (δηλ.
το έδαφος και το υπέδαφος του πλανήτη), τα τελευταία χρόνια, έχει
αρχίσει να αλλοιώνεται σε βάθος μερικών μέτρων από τα λιπάσματα,
τα φυτοφάρμακα και άλλες ανθρώπινες παρεμβάσεις. Ειδικότερα, τα
τελευταία χρόνια, τα ζιζανιοκτόνα έχουν πολλαπλασιαστεί κατά 25 φορές ενώ τα συνθετικά λιπάσματα κατά 12 φορές. Τα ζιζανιοκτόνα και
τα λιπάσματα παρασύρονται από τα νερά της βροχής και εισέρχονται
στα υπόγεια ύδατα, όπου προκαλούν μαζική ρύπανση τεραστίων εκτάσεων. Οι ρύποι αυτοί πέφτουν στις θάλασσες, στις λίμνες και στα ποτάμια, απειλώντας έτσι σοβαρά, σε παγκόσμια κλίμακα, τη ζωή μέσα
στο νερό.
Συνολικά, στεριά και θάλασσα, μολύνονται αφόρητα από τη
διασπορά προϊόντων που είναι επικίνδυνα για την υγεία μας, όπως τα
ζιζανιοκτόνα, το DDT, τα ραδιενεργά, τα πλαστικά προϊόντα και άλλα.
Οι χωματερές κατακλύζουν τον πλανήτη κατά εκατοντάδες χιλιάδες,
δημιουργώντας μολύνσεις του περιβάλλοντος και του πόσιμου νερού
παρακείμενων περιοχών.
Η Γη αρχίζει να παρουσιάζει σημεία σοβαρής κόπωσης. Τα εδάφη της, σε πολλά σημεία του πλανήτη, είναι εξαντλημένα και δεν αποδίδουν (όπως απέδιδαν παλαιότερα) στις γεωργικές καλλιέργειες, εξαιτίας της εντατικής εκμετάλλευσης. Τα υπόγεια ύδατα λιγοστεύουν,
και πολλά από αυτά που μας απέμειναν είναι μολυσμένα από την κατάχρηση χημικών ουσιών.
6. Η καταστροφή των δασών. Τα τροπικά δάση, και γενικά
όλα τα δάση, εξαιτίας των πυρκαγιών αλλά και των εκχερσώσεων, οδηγούνται στον αφανισμό. Οι πυρκαγιές καταστρέφουν τους πνεύμονες
της Γης. Ο μισός δασικός πλούτος της Γης κάηκε τα τελευταία 30 χρόνια. Ο ρυθμός εκχέρσωσης των τροπικών δασών κυμαίνεται από 10 έως 20 εκατομμύρια εκτάρια το χρόνο. Μόνο στην περιοχή του Αμαζονίου, κάθε χρόνο, καίγονται και εκχερσώνονται εκτάσεις, όσο είναι η
έκταση του μισού κράτους του Βελγίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι
κάτοικοι περιοχών γύρω από μεγάλες δασικές περιοχές να ζουν με το
φόβο των πλημμυρών, που μεγαλώνει κάθε χρόνο και περισσότερο.
Αυτό συμβαίνει, διότι κάθε χρόνο έχουμε τεράστιες πυρκαγιές σε ολόκληρο τον πλανήτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι περιοχές
γύρω από τα Ιμαλάια, όπου 50 έως 100 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν
με τον εφιάλτη των πλημμυρών.
22
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
7. Το κλίμα της Γης. Το κλίμα της Γης αλλάζει εντυπωσιακά τα τελευταία χρόνια και οι αλλαγές αυτές φαίνεται ότι θα είναι μεγάλες στα επόμενα 10 έως 50 χρόνια. Τα αίτια των κλιματολογικών αλλαγών είναι πολλά, με σπουδαιότερο την υπερθέρμανση του πλανήτη,
όπου αναμένεται ότι για τα επόμενα εκατό χρόνια η μέση θερμοκρασία
θα αυξηθεί από 3 έως 5 βαθμούς Κελσίου. Η αύξηση αυτή θα λιώσει ένα ποσοστό από πάγους στους δύο πόλους της Γης και η στάθμη του
νερού στις θάλασσες θα ανέβει με αποτέλεσμα, να πνίξει πόλεις, παραλίες, δάση και ό,τι άλλο υπάρχει στις ακτές. Σημειώνεται ότι στις παραθαλάσσιες ακτές κατοικεί περίπου το 1/4 του πληθυσμού της Γης, δηλ.
σήμερα κατοικούν περίπου 1.750 δισεκατομμύρια άνθρωποι.
Στο παρελθόν, έχουν γίνει παγκόσμια συνέδρια με στόχο την εξεύρεση και την εφαρμογή μιας λύσης που θα μείωνε αισθητά την αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη. Όλα αυτά τα συνέδρια απέτυχαν. Όμως, στο μόλις πρόσφατο παγκόσμιο συνέδριο που έγινε στο
Παρίσι στις 12 Δεκεμβρίου του 2015 στο οποίο πήραν μέρος 196 χώρες, αποφασίστηκαν ομόφωνα τα εξής: Κάθε χρόνο θα διατίθεται το
ποσό των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την καταπολέμηση της
κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη. Η χρηματοδότηση αυτή, θα προέρχεται από τις πλούσιες προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Απώτερος στόχος της προσπάθειας αυτής θα είναι η μείωση της θερμοκρασίας του
πλανήτη κατά 1.5 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνας μας.
Διευκρινίζουμε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη, οφείλεται
στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες, εξαιτίας της αλόγιστης χρήσης
πηγών ενέργειας, όπως είναι το πετρέλαιο, το κάρβουνο και το αέριο,
προκειμένου να παράγουν, σε πολύ χαμηλό κόστος, άφθονα βιομηχανικά προϊόντα, να κατασκευάζουν αμέτρητους δρόμους, να χρησιμοποιούν εκατοντάδες εκατομμύρια αυτοκίνητα κλπ.. Όμως, παραλείψανε να
πάρουν τα απαραίτητα μέτρα, έτσι ώστε παράλληλα με την παραγωγή
των εν λόγω αγαθών να προστατεύουν το περιβάλλον και ιδιαίτερα τον
πλανήτη από την υπερθέρμανση. Επειδή πολλές από τις δραστηριότητες στις αναπτυσσόμενες χώρες ακολουθούν το δρόμο που χάραξαν οι
πλούσιες χώρες, είναι επόμενο το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής
να γιγαντωθεί. Το ποσό των 100 δισ. δολαρίων το χρόνο έχει στόχο να
επιβάλλει στις αναπτυσσόμενες χώρες τους απαραίτητους όρους, έτσι
ώστε σε κάθε δραστηριότητά τους που θα επιβαρύνει την κλιματική
αλλαγή στον πλανήτη, η επιβάρυνση να μειώνεται στο ελάχιστο. Από
εδώ και μπρος τους ίδιους όρους θα εφαρμόζουν και οι πλούσιες χώρες, χωρίς καμία επιδότηση.
23
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
8. Η αλόγιστη χρήση του νερού. Το νερό, ο «λευκός χρυσός», αποτελεί βασικότατο συντελεστή στη ζωή των φυτών, των ζώων
και των ανθρώπων. Επιπλέον, αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς
πλουτοπαραγωγικούς πόρους της ανθρωπότητας. Όμως, τα τελευταία
εκατό χρόνια, παρατηρείται μια ανησυχητική αύξηση λειψυδρίας σε
πολλά σημεία του πλανήτη. Υποστηρίζεται από πολλούς ότι πολλοί πόλεμοι στο μέλλον θα γίνονται εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης νερού.
9. Η όξινη βροχή. Η βροχή αυτή περιέχει ισχυρά οξέα (γι’
αυτό ονομάζεται έτσι). Τα οξέα αυτά (αποτελούμενα κυρίως από θείο
και άζωτο), βρίσκονται στην ατμόσφαιρα σε μεγάλες ποσότητες και
προέρχονται από την καύση άνθρακα και πετρελαίου. Όταν πέφτει
βροχή που έχει ρυπανθεί από αυτά τα οξέα, νεκρώνονται λίμνες και ποτάμια, ενώ καταστρέφονται τεράστιες εκτάσεις δασών.
10. Η ρύπανση στις θάλασσες. Η συνολική εικόνα του πλανήτη μας είναι ότι παντού ασφυκτιά. Στις θάλασσες, στις λίμνες, στα
ποτάμια, στη στεριά και στην ατμόσφαιρα. Ειδικά οι θάλασσες και οι
λίμνες, έχουν καταντήσει τα «βολικά» δοχεία απορριμμάτων της ανθρωπότητας. Ο κατάλογος των σκουπιδιών και των τοξικών αποβλήτων που πέφτουν στις θάλασσες και τις λίμνες είναι τεράστιος. Ενδεικτικά αναφέρουμε, μερικά από αυτά: Απορρυπαντικά, διαλυτικά, κατάλοιπα λιπασμάτων, εντομοκτόνων, ζιζανιοκτόνων, πλαστικά πάσης φύσεως (σακούλες, ποτήρια, τραπεζομάντηλα, παιχνίδια, ξυριστικές μηχανές, κλπ.), ελαστικά (αυτοκινήτων, ποδηλάτων, εξαρτημάτων διαφόρων μηχανημάτων, κλπ.), αλουμίνια (κουτιά αναψυκτικών, οικιακές
συσκευές, πόρτες, παράθυρα, κλπ.). Αν ήθελε κάποιος να δώσει αριθμούς που αντιστοιχούν σε μερικά από τα πιο πάνω «σκουπίδια», θα μας
τρόμαζε. Το αφήνω σε εσάς να υπολογίσετε π.χ. πόσα άδεια κουτιά αλουμινίου μπύρας και αναψυκτικών πετάνε όλοι οι λαοί της Γης στη
στεριά, στις θάλασσες και στις λίμνες, κάθε χρόνο; Πόσες πλαστικές
σακούλες; Πόσα ελαστικά αυτοκινήτων (αν σκεφτείτε ότι υπάρχουν
500 εκατομμύρια αυτοκίνητα στον πλανήτη);
Είναι γνωστή η λαϊκή ρήση που λέει ότι: «Όποιος κατουράει
στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι». Πόσο σοφά και πόσο επίκαιρα είναι αυτά τα λόγια. Μόνο που με τους σημερινούς ρυθμούς, αν δε σταματήσουμε να «κατουράμε» με τόσες βρωμιές, όχι μόνο τη θάλασσα,
αλλά και τα ποτάμια, το έδαφος, το υπέδαφος, την ατμόσφαιρα, τότε
τις βρωμιές αυτές θα τις βρούμε, όχι μόνο στο αλάτι, αλλά σε κάθε τι
που τρώμε, που πίνουμε και που αναπνέουμε.
11. Η εξαφάνιση πολλών μορφών ζωής. Η απληστία του ανθρώπου φθάνει σε καταστροφές που είναι μη αναστρέψιμες, με κορυ-
24
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
φαία εκείνη της εξαφάνισης μορφών ζωής πάνω στον πλανήτη. Εκτιμάται ότι ο άνθρωπος εξοντώνει καθημερινά γύρω στα 100 είδη ζώων,
πουλιών, ψαριών και φυτών. Αυτό σημαίνει ότι όλος αυτός ο παράδεισος των μορφών ζωής χάνεται για πάντα και έτσι ο άνθρωπος ποτέ δε
θα έχει την ευκαιρία να τα μελετήσει, να τα αγαπήσει και να μάθει το
ζωτικό ρόλο που παίζουν στην αλυσίδα της ζωής.
12. Η οικολογική ισορροπία σε κίνδυνο. Το οικοσύστημα,
φτιαγμένο με περίσσια φροντίδα από τη μάνα Γη μέσα σε 3.5 δισεκατομμύρια χρόνια, είναι ένα υπέροχο θαύμα της φύσης (εικόνα 1.3). Είναι ένας ιστός που εμπλέκει έμψυχα και άψυχα, μέσα στο νερό, μέσα
στη Γη, πάνω στη Γη και μέσα στην ατμόσφαιρα, με έναν τρόπο
θαυμαστό. Το οικοσύστημα είναι ταυτόχρονα εύρωστο αλλά και πολύ
ευαίσθητο.
Επιπλέον, είναι αυτό που κρατά την ισορροπία του δισεκατομμύρια χρόνια. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, του έχουμε καταφέρει
πολλά πλήγματα. Το φρόνιμο είναι να σταματήσουμε να το προκαλούμε γιατί τόσο οι ευαισθησίες του, όσο και οι αντοχές του, είναι μέσα σε
κάποια όρια. Αν τα ξεπεράσουμε, θα έχουμε επιφέρει ανεπανόρθωτες
καταστροφές, ίσως και την ολοκληρωτική καταστροφή της ζωής στον
πλανήτη.
1.4 ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ
(α) Εισαγωγικά
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία συνεχώς κλιμακούμενη μετακίνηση λαών από τις πιο φτωχές προς τις πιο πλούσιες χώρες του πλανήτη. Σε γενικές γραμμές, οι πιο πλούσιες χώρες είναι οι χώρες της Ευρώπης, των Η.Π.Α., του Καναδά, της Αυστραλίας, της Ιαπωνίας και οι
χώρες της Αραβικής Χερσονήσου. Ως εκ περισσού, τονίζουμε ότι οι
μετακινούμενοι λαοί χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: Στους πρόσφυγες
και τους μετανάστες, όπου οι μεν πρόσφυγες προέρχονται από φτωχές
αλλά και από πλούσιες χώρες που βρίσκονται υπό καθεστώς πολέμου,
οι δε μετανάστες προέρχονται από φτωχές χώρες.
Ειδικότερα, η Δυτική Ευρώπη και ιδιαίτερα η Ελλάδα, για κάθε χρόνο που περνάει, από περίπου το 2013, δέχεται, αφενός μεν περισσότερους πρόσφυγες από χώρες που γίνονται πόλεμοι (π.χ. Συρία, Ιράκ), αφετέρου δε περισσότερους μετανάστες από πολλές χώρες της Ασίας (π.χ. Πακιστάν, Ινδίες, Μπαγκλαντές) και από πολλές χώρες της
Αφρικής (π.χ. Αλγερία, Αίγυπτο, Νιγηρία, Σουδάν). Το ίδιο συμβαίνει
στις Η.Π.Α. και στον Καναδά, όπου καταφθάνουν μετανάστες από σχε-
25
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
δόν όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ηπείρου της Αμερικής (π.χ. Κούβα,
Μεξικό, Βραζιλία, Αργεντινή).
Με τέτοιους ρυθμούς προσφυγιάς και μετανάστευσης μια χώρα
σαν την Ελλάδα που έχει πληθυσμό γύρω στα 10 εκατ., μετά από 30,
40 ή 50 χρόνια, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχει περισσότερους ξένους
παρά ντόπιους.
Αξιοσημείωτο είναι ότι υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποί μας
που υποστηρίζουν την άποψη ότι η κλιμακούμενη μετακίνηση των λαών οφείλεται στους πολέμους όπως είναι π.χ. οι σημερινές περιπτώσεις
της Συρίας και του Ιράκ. Γι’ αυτό πιστεύουν ότι όταν σταματήσουν οι
πόλεμοι, τότε θα σταματήσει, τόσο η ροή προσφύγων, όσο και η ροή
μεταναστών στη Δυτική Ευρώπη.
Σε ότι αφορά τη ροή των μεταναστών, η εκτίμηση αυτή είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος. Από εδώ και εμπρός, είτε γίνονται πόλεμοι, είτε δε γίνονται, η μετανάστευση θα κλιμακώνεται με γεωμετρική πρόοδο εξαιτίας της γεωμετρικής αύξησης του πληθυσμού στις φτωχές χώρες. Απόδειξη αυτού, είναι η περίπτωση της Ηπείρου της Αμερικής, όπου εκατομμύρια φτωχοί άνθρωποι μετακινούνται από σχεδόν όλες τις
χώρες της κεντρικής και νότιας Ηπείρου προς τις Η.Π.Α. και τον Καναδά, όχι εξαιτίας κάποιου πολέμου (διότι δεν υπάρχουν πόλεμοι), αλλά
εξαιτίας της μεγάλης φτώχειας που υπάρχει σε αυτές τις χώρες. Επομένως, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε με τη σκέψη ότι η μετακίνηση λαών θα σταματήσει όταν θα σταματήσουν οι πόλεμοι αλλά αντίθετα θα
αυξάνει ραγδαία. Για την ακρίβεια, η μετακίνηση θα αυξάνει τόσο ραγδαία όσο ραγδαία θα αυξάνει και ο πληθυσμός στις φτωχές χώρες.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι, όταν το πρόβλημα της μετανάστευσης γιγαντωθεί, τότε οι μετανάστες θα γίνουν περισσότερο απαιτητικοί και επιθετικοί, στο βαθμό που μπορούν να δημιουργήσουν
μεγάλα προβλήματα, είτε στις χώρες δια μέσου των οποίων είναι αναγκαίο να περάσουν προκειμένου να φθάσουν στη χώρα της προτίμησή
τους, είτε όταν εγκατασταθούν σε αυτές. Παραδείγματα τέτοιων προβλημάτων είναι οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις κτιρίων, δρόμων, συνόρων μεταξύ κρατών, αύξηση της εγκληματικότητας, δημιουργία γκέτο
και ο κατάλογος συνεχίζεται. Επίσης, ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα
που προκύπτει από τη μετανάστευση είναι η μετάδοση πολλών και σοβαρών ασθενειών (π.χ. χολέρα, φυματίωση, ηπατίτιδα και HIV). Οι ασθένειες αυτές μπορούν να μεταδοθούν και να γίνουν η αιτία πρόκλησης επιδημιών. Ας αναλογιστούμε, πόσο μεγαλύτερα θα γίνουν αυτά τα
προβλήματα καθώς περνούν τα χρόνια.
26
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
(α) Η ισορροπία της φύσης στις πιο όμορφες στιγμές της.
(β) Η ισορροπία της φύσης στις πιο σκληρές στιγμές της.
Εικόνα 1.3. Η ισορροπία της φύσης στις πιο όμορφες αλλά και στις πιο
σκληρές στιγμές της.
27
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
(β) Μια πρόταση για την επίλυση του μεταναστευτικού
Τίθεται το εύλογο ερώτημα: Με πιο τρόπο μπορούμε να μειώσουμε δραστικά τους «ποταμούς» φτωχών ανθρώπων που προσπαθούν
να φθάσουν στις πλούσιες χώρες με απρόβλεπτες ανθρώπινες, κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές κλπ. επιπτώσεις, τόσο για τους πλούσιους, όσο και για τους φτωχούς; Ο πυρήνας της απάντησής μας στο κρίσιμο αυτό ερώτημα έγκειται στην αναζήτηση τρόπων που θα ακυρώνουν το πρόβλημα της μετανάστευσης στη «ρίζα» του, που είναι η
φτώχεια, με τον απαράβατο όρο ότι θα έχουμε εξασφαλίσει τρόπους όπου η βοήθεια θα πηγαίνει εξ ολοκλήρου στους φτωχούς και ούτε δεκάρα στους μεσάζοντες.
Είναι Ηλίου φαεινότερο ότι εκ πρώτης όψεως η εν λόγω πρότασή μας είναι εξαιρετικά δύσκολη. Για το λόγο αυτό δε θα προσπαθήσουμε να λύσουμε το μεταναστευτικό πρόβλημα στο σύνολό του, αλλά
θα ξεκινήσουμε την εφαρμογή του στην περίπτωση των πολύ φτωχών
που ζουν στην απόλυτη φτώχεια, που είναι γύρω στα 1.5 δισεκατομμύρια. Προκειμένου να πετύχουμε αυτό το στόχο, προτείνουμε να τους
βοηθήσουμε, κατά κύριο λόγο, οικονομικά, στο βαθμό που θα μπορούν
να ζουν μια ζωή αρκούντως ικανοποιητική έτσι ώστε να μη θέλουν να
αφήσουν τη χώρα τους και να μεταναστεύσουν σε πλούσιες χώρες.
Από επίσημες μελέτες για την ανάπτυξη των πολύ φτωχών που
ζουν στην απόλυτη φτώχεια σε θέματα τροφής, εκπαίδευσης και πόσιμου νερού, υπολογίζεται ότι θα απαιτηθούν γύρω στα 40 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Σημειώνουμε ότι οι φτωχοί, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζωή, καταστρέφουν το περιβάλλον. Όπως
ήδη αναφέραμε, ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η περιοχή του Αμαζονίου
ποταμού, όπου κάθε χρόνο οι φτωχοί εκχερσώνουν περιοχές όσο είναι
το μισό Βέλγιο. Εξαιτίας αυτού του λόγου, αν θέλαμε η ανάπτυξη αυτή
να γίνει με τον περιορισμό να μην καταστραφεί το περιβάλλον, τότε το
ποσό ανεβαίνει στα 120 δισ. δολάρια το χρόνο. Για τη συγκέντρωση
του ποσού των 120 δισ. δολαρίων το χρόνο, έχουν γίνει διάφορες προτάσεις. Αναφέρουμε τρεις από αυτές:
 Σε κάθε βαρέλι πετρελαίου, να μπει οικολογικό τέλος ενός
δολαρίου. Αυτό θα επέφερε ένα συνολικό ποσό ανά έτος, γύρω στα 60
δισ. δολάρια.
 Στα κέρδη από το διεθνές χρηματιστήριο να γίνονται κρατήσεις 0.05%. Αυτό θα επέφερε το χρόνο, γύρω στα 160 δισ. δολάρια
(πρόταση Τόμπιν, Νόμπελ οικονομίας).
28
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
 Οι πλούσιες χώρες να διαθέτουν το 0.7% του ακαθάριστου
εθνικού προϊόντος (Α.Ε.Π.). Αυτό θα επέφερε το χρόνο, γύρω στα 150
δισ. δολάρια.
Εμείς, προσθέτουμε μία ακόμα πρόταση: Κάθε άτομο στις
πλούσιες χώρες να δίνει 100 δολάρια το χρόνο. Αυτό θα επέφερε ένα
συνολικό ποσό ανά έτος, γύρω στα 120 δισ. δολάρια.
Επίσης, προτείνουμε να συνδυαστούν οι πιο πάνω τέσσερις
προτάσεις σε μια «μικτή πρόταση», με μείωση για κάθε μία του ποσού
προσφοράς στο 1/4 του αρχικού ποσού, οπότε έχουμε: 1/4 του δολαρίου ανά βαρέλι πετρελαίου (15 δισ. δολάρια), συν 0.0125% των κερδών
από το διεθνές χρηματιστήριο (40 δισ. δολάρια), συν 0.175% του ακαθάριστου ποσού των πλούσιων χωρών (42.5 δισ. δολάρια), συν 25 δολάρια ανά άτομο των πλούσιων χωρών (30 δισ. δολάρια). Σύνολο:
15+40+42.5+30=127.5 δισ. δολάρια. Και το πρόβλημα λύθηκε !
Τα στοιχεία του ΟΗΕ αποκαλύπτουν επιπρόσθετες πηγές από
τις οποίες μπορούν να καλυφθούν τα έξοδα για την καταπολέμηση της
απόλυτης φτώχειας στον πλανήτη μας. Αναφέρουμε τις παρακάτω:
 Οι 225 πιο πλούσιοι άνθρωποι της Γης να διαθέτουν κάθε
χρόνο μόνο το 4% των κερδών τους. Και το πρόβλημα λύθηκε !
 Να μειωθούν κατά 4% οι ετήσιες δαπάνες για πολεμικούς
εξοπλισμούς σε όλο τον πλανήτη. Και το πρόβλημα λύθηκε !
Είναι πολλοί που θα διερωτηθούν. Είναι ποτέ δυνατόν, το τόσο
σχετικά μικρό ποσό των 120 δισ. δολαρίων το χρόνο να ανεβάσει τη
ζωή των πολύ φτωχών σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο; Η απάντηση είναι ναι. Αρκεί να σας αναφέρω ότι το μεροκάματο στις πολύ φτωχές
χώρες είναι ένα δολάριο. Επιπλέον δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο πατέρας της φτωχής οικογένειας θα βρει το μεροκάματο.
Η λύση του προβλήματος του υπερπληθυσμού βασίζεται στην
εξής διαπίστωση: Όταν το βιοτικό επίπεδο μιας φτωχής οικογένειας είναι πολύ χαμηλό, τότε ο αριθμός των παιδιών της είναι πολύ μεγάλος
(π.χ. είναι από πέντε έως οκτώ παιδιά). Αντίθετα, όταν το βιοτικό επίπεδο μιας φτωχής οικογένειας βελτιώνεται, τότε ο αριθμός των παιδιών
της μικραίνει (π.χ. γίνεται δύο ή τρία παιδιά).
Εν κατακλείδι, η πρότασή μας για την αντιμετώπιση του προβλήματος του υπερπληθυσμού και κατ’ επέκταση και του μεταναστευτικού, είναι η εξής: Να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο των φτωχών
χωρών με οικονομική υποστήριξη από τις πλούσιες χώρες, διότι
όταν βελτιώνεται το βιοτικό επίπεδο ενός φτωχού λαού, ταυτόχρονα μειώνεται ο αριθμός των παιδιών στην οικογένεια και επομένως
και ο ρυθμός μετακινήσεων των φτωχών σε πλούσιες χώρες. Άρα,
29
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
με αυτόν τον τρόπο θα περιορίσουμε, ταυτόχρονα, τη φτώχεια, τον
υπερπληθυσμό και το μεταναστευτικό. Την πρόταση αυτή τη θεωρούμε
ως μία σημαντική και ευλογημένη πρόταση για το καλό όλων μας.
Η πρότασή μας μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μια προσπάθεια,
τρόπος του λέγειν, «πειραματόζωου». Αν η πρότασή αυτή στεφθεί με
επιτυχία, τότε μπορούμε να διευρύνουμε την εφαρμογή της στην κατηγορία των ολιγότερο φτωχών. Αν αποτύχει, τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε άλλες προσεγγίσεις.
Κατά την άποψή μου, αν οι πλούσιες χώρες θέλουν (και βεβαίως θέλουν) να αναχαιτίσουν αποτελεσματικά το μεταναστευτικό με ειρηνικούς τρόπους, οφείλουν να βάλουν το χέρι βαθειά στην τσέπη
τους και να βοηθήσουν οικονομικά τους φτωχούς. Αν γίνει αυτό, το
αποτέλεσμα θα είναι ότι οι φτωχοί δε θα έχουν λόγο να αφήσουν τα
σπίτια τους, οπότε πλούσιοι και φτωχοί, ως ένα λογικό βαθμό, θα είμαστε όλοι ικανοποιημένοι.
Εξ όσων γνωρίζω, μέχρι σήμερα, από καμία πηγή δεν έχουν
διατεθεί σοβαρά κονδύλια για τη στήριξη των φτωχών, για να έχουν
πόσιμο νερό, επαρκή τροφή και μια στοιχειώδη μόρφωση. Αυτό δείχνει ότι δεν τίθεται θέμα έλλειψης χρημάτων για να διορθώσουμε λίγο τα πράγματα και να βάλουμε την ανθρωπότητα στο δρόμο μιας ικανοποιητικής ανάπτυξης για όλους μας. Αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση των αρχηγών κρατών των πλουσίων χωρών.
Η «τούρτα» που μοιράζονται οι λαοί του πλανήτη μας είναι η
Γη μας, είναι η Μάνα Γη (βέβαια η μοιρασιά είναι τελείως άνιση). Ωστόσο, ο πληθυσμός της Γης αυξάνει ραγδαία ενώ η «τούρτα» Γη δεν
μεγαλώνει ούτε έναν πόντο. Ούτε πρόκειται να μεγαλώσει. Διερωτώμαι, όπως νομίζω και όλοι μας. Πως θα είναι ο κόσμος μας και τι θα απογίνουμε όταν ο πληθυσμός της Γης φθάσει τα 10, 15, 25 κλπ. δισ.
κατοίκους; Που θα βρίσκουμε τροφή και νερό, για να μπορούμε να επιζήσουμε; Που θα βρίσκουμε πετρέλαιο ή αέριο ή ηλεκτρικό ρεύμα για
να εφοδιάζουμε με καύσιμα τα αυτοκίνητα, τα τραίνα, τα πλοία, τα αεροπλάνα, τις βιομηχανίες, να έχουμε ηλεκτρικό φωτισμό και ψυγεία
στα σπίτια μας, για να ζεσταινόμαστε το χειμώνα και να δροσιζόμαστε
το καλοκαίρι και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Η οικονομική ανάπτυξη επιβάλλεται να μην είναι αυτοσκοπός,
αλλά να στοχεύει στην κοινωνική ανάπτυξη, δηλ. στην άνοδο του εισοδήματος κάθε πολίτη, στην εξάλειψη της φτώχειας και στην κοινωνική
δικαιοσύνη. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αναβάθμιση της
ποιότητας ζωής των φτωχών, των προσφύγων, των μεταναστών και
των κατατρεγμένων. Πρέπει όλοι οι άνθρωποι να έχουν στέγη, τροφή,
30
Κεφάλαιο 1: Η απειλή των μεγάλων καταστροφών
νερό, υγεία, παιδεία και εργασία. Πρέπει να σταματήσει, ή έστω να περιοριστεί δραστικά, κάθε μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και προπαντός, κάθε μορφή εκμετάλλευσης του ανίσχυρου φτωχού
συνανθρώπου μας. Πρέπει να μπει ένα τέλος στον αισχρότερο τρόπο
εκμετάλλευσης που είναι η παιδική εργασία και τον ακόμα φρικτότερο,
που είναι η παιδική πορνεία.
(γ) Η φτώχεια είναι ο μεγαλύτερος τρομοκράτης της ανθρωπότητας
Η φτώχεια είναι μία διαχρονική τρομερή επιδημία πάνω στον
πλανήτη. Μια επιδημία που πολύ έντεχνα σχεδιάζεται, εφαρμόζεται και
συντηρείται από μερικούς συνανθρώπους μας, προκειμένου αυτοί να
ζουν πλουσιοπάροχα ενώ οι υπόλοιποι να ζουν στην ανέχεια, στην εξαθλίωση, στην αγραμματοσύνη και στην περιθωριοποίηση.
Η φτώχεια είναι ο μεγαλύτερος τρομοκράτης της ανθρωπότητας, που την ξεσηκώνει και την κατευθύνει η αδικία, η αγανάκτηση
και η οργή. Γι’ αυτό η φτώχεια οπλίζει τον πεινασμένο με αποφασιστικότητα και τον τυφλώνει με φανατισμό με αποτέλεσμα να χτυπά αλύπητα τους συνανθρώπους του, ακόμα και αυτούς που δεν του φταίνε σε
τίποτα.
Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι, στην εποχή μας, η φτώχεια
στον πλανήτη μας είναι μια αληθινή ωρολογιακή βόμβα. Όταν σκάσει, τα αποτελέσματα θα είναι οδυνηρά. Οι φτωχοί θα μετακινηθούν
κατά εκατομμύρια, ακόμα και κατά δεκάδες εκατομμύρια το χρόνο
προς τις πλούσιες χώρες με απρόβλεπτες ανθρώπινες, κοινωνικές και
οικονομικές επιπτώσεις, τόσο για τους πλούσιους, όσο και για τους
φτωχούς. Τότε τι θα κάνουν οι εύπορες χώρες; Θα βάλουν φράχτες με
ηλεκτροφόρα καλώδια, για να μην εισέρχονται στη χώρα τους οι οικονομικοί μετανάστες; Θα πυροβολούν όσους περνούν τα σύνορά τους
(shooting boarders = σύνορα τουφεκισμού), όπως ως ένα βαθμό γίνεται
σήμερα στα σύνορα Μεξικού και Η.Π.Α.; Θα σκοτώνουν τους φτωχούς
με πυρηνικές βόμβες ή με άλλα πιο «ύπουλα» και πιο «αποτελεσματικά» μέσα;
Αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, τότε ο άνθρωπος θα πάψει να
είναι ο «άνω θρώσκω», αλλά ο «κάτω θρώσκω». Θα είναι η ντροπή της
Γης και το κατακάθι του Σύμπαντος. Θα είναι η μεγαλύτερη αμαρτία
που μπορούσε να κάνει μπροστά στα μάτια του ίδιου του Θεού.
31
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΤΑ ΕΠΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟ 1
Πρώτη Έκδοση
[1α] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Αναγέννηση της
Αθηναϊκής Δημοκρατίας, η Φιλοκοσμική Δημοκρατία, Πρώτη Έκδοση, Σύλλογος Φιλοκοσμίας Ελλάδος, Αθήνα, 2013, σελ. 78, ISBN:
978-618-80777-0-6.
[1β] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Αναγέννηση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, η Φιλοκοσμική Δημοκρατία, Πρώτη Έκδοση, Seaburn Publishing Group, N.Y. 2013, σελ. 78, ISBN: 1-59232412-6.
[1γ] Paraskevas N. Paraskevopoulos, Rebirth of Athenian Democracy, Philocosmic Democracy, First Edition, Seaburn Publishing
Group, N.Y. 2013, pp. 78, ISBN: 1-59232-413-4.
Δεύτερη Έκδοση
[1δ] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Αναγέννηση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, η Φιλοκοσμική Δημοκρατία, Δεύτερη Έκδοση, Σύλλογος Φιλοκοσμίας Ελλάδος, Αθήνα, 2015, σελ. 104, ISBN:
978-618-80777-3-7.
ΒΙΒΛΙΟ 2
Πρώτη Έκδοση
[2α] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Αναγέννηση της Αθηναϊκής Οικονομίας, η Φιλοκοσμική Οικονομία, Πρώτη Έκδοση,
Σύλλογος Φιλοκοσμίας Ελλάδος, Αθήνα, 2015, σελ. 72, ISBN: 978618-80777-4-4.
105
Παράρτημα: Τα επτά βιβλία της Φιλοκοσμίας
ΒΙΒΛΙΟ 3
Πρώτη Έκδοση
[3α] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη, Πρώτη Έκδοση, Σύλλογος Φιλοκοσμίας
Ελλάδος, Αθήνα, 2015, σελ. 112, ISBN: 978-618-80777-6-8.
ISBN
ΒΙΒΛΙΟ 4
Πρώτη Έκδοση
[4α] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, το Τέλος των Θρησκειών και ο Τελευταίος Θεός, Πρώτη Έκδοση, Σύλλογος Φιλοκοσμίας Ελλάδος, Αθήνα, 2015, σελ. 132, ISBN: 978-618-80777-5-1.
ΒΙΒΛΙΟ 5
Πρώτη Έκδοση
[5α] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Φιλοκοσμικός Διαφωτισμός, Πρώτη Έκδοση, Σύλλογος Φιλοκοσμίας Ελλάδος, Αθήνα,
2016 (υπό ολοκλήρωση).
ΒΙΒΛΙΟ 6
Πρώτη Έκδοση
[6α] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Το Βιβλίο της Ανθρωπότητας, Το «Ευφυές Σχέδιο» του Ανθρώπου, Πρώτη Έκδοση,
Σύλλογος Φιλοκοσμίας Ελλάδος, Αθήνα, 2011, σελ. 784, ISBN 978618-80777-2-0.
[6β] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Το Βιβλίο της Ανθρωπότητας, Το «Ευφυές Σχέδιο» του Ανθρώπου, Πρώτη Έκδοση,
Seaburn Publishing Group, N.Y., 2011, σελ. 784, ISBN 159232293Χ.
[6γ] Paraskevas N. Paraskevopoulos, The Book of Humanity,
Man’s «Intelligent Design», First Edition, Seaburn Publishing Group,
N.Y., 2011, pp. 752, ISBN 1592322743.
Δεύτερη Έκδοση
[6δ] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Φιλοκοσμικό Βιβλίο
της Ανθρωπότητας, (πρώην τίτλος: Το Βιβλίο της Ανθρωπότητας, Το
106
Παράρτημα: Τα επτά βιβλία της Φιλοκοσμίας
«Ευφυές Σχέδιο» του Ανθρώπου), Δεύτερη Έκδοση, Σύλλογος Φιλοκοσμίας Ελλάδος, Αθήνα, 2016 (υπό προετοιμασία).
ΒΙΒΛΙΟ 7
Πρώτη Έκδοση
[7α] Παρασκευάς Ν. Παρασκευόπουλος, Φιλοκοσμικό Μανιφέστο, Πρώτη Έκδοση, Σύλλογος Φιλοκοσμίας Ελλάδος, Αθήνα, 2015
(υπό προετοιμασία).
Το βιβλίο [1] παρουσιάζει το σημαντικό θέμα της αναγέννησης
της Αθηναϊκής Δημοκρατίας της αρχαίας Αθήνας, κατά αναλογία με
την αναγέννηση των Ολυμπιακών Αγώνων που ήδη έχει συμβεί.
Το βιβλίο [2] παρουσιάζει το επίσης σημαντικό θέμα της αναγέννησης της Αθηναϊκής Οικονομίας.
Το βιβλίο [3] παρουσιάζει μια πρόταση αναφορικά με τη Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη.
Το βιβλίο [4] παρουσιάζει τη φιλοκοσμική μας θρησκευτική άποψη και θέση.
Το βιβλίο [5] παρουσιάζει ένα νέο Διαφωτισμό, που ονομάζουμε Φιλοκοσμικό Διαφωτισμό.
Το βιβλίο [6] παρουσιάζει το περίγραμμα μιας ολοκληρωμένης
εισήγησης αναφορικά με το θέμα της Φιλοκοσμίας. Όπως θα ήταν επόμενο, μια εμπεριστατωμένη εισήγηση για ένα τόσο σπουδαίο και ευρύ
θέμα θα απαιτούσε ένα μεγάλο σε μέγεθος σύγγραμμα. Όμως, προκειμένου το σύγγραμμα αυτό, να είναι προσιτό στον αναγνώστη, αφιέρωσα χρόνο προσπαθώντας να μειώσω τον αριθμό των σελίδων όσο μπορούσα περισσότερο.
Το βιβλίο [7] παρουσιάζει, εν συντομία, τον πυρήνα της Φιλοκοσμίας που είναι το Φιλοκοσμικό Μανιφέστο.
Στο σχήμα που ακολουθεί, δίνουμε τη σχέση μεταξύ των επτά
βιβλίων. Ειδικότερα, τα βιβλία [1], [2], [3], [4] και [5] συνθέτουν την
πενταγωνική βάση της Φιλοκοσμίας. Πάνω σε αυτή τη βάση εδράζεται
το Φιλοκοσμικό Βιβλίο της Ανθρωπότητας [6]. Την κορυφή του σχήματος την κατέχει το Φιλοκοσμικό Μανιφέστο, που είναι το βιβλίο [7].
Ο λόγος για τον οποίο γράψαμε τα επτά πιο πάνω βιβλία της
Φιλοκοσμίας είναι για να διευκολύνουμε τον ενδιαφερόμενο αναγνώστη να επιλέξει εκείνο το βιβλίο για το οποίο διαθέτει, αφενός μεν τον
απαιτούμενο χρόνο για να το διαβάσει, αφετέρου δε τα χρήματα για να
το αγοράσει.
107
Παράρτημα: Τα επτά βιβλία της Φιλοκοσμίας
Τα βιβλία εκδίδονται από το Σύλλογο Φιλοκοσμίας Ελλάδος
και μπορείτε να τα προμηθευτείτε είτε από το ελεύθερο εμπόριο είτε απευθείας από το Σύλλογο (για περισσότερες πληροφορίες βλέπε σελ.
4).
108
Παράρτημα: Τα επτά βιβλία της Φιλοκοσμίας
ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΟ
ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ
[7] ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
[6] ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
[4]
[5]
ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΟΣ
ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ
ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
ΚΑΙ Ο
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ
ΘΕΟΣ
[3]
ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΗ
ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
[5]
[2]ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
[1]
ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ:
Η ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ:
Η ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Σχηματική παράσταση των επτά βιβλίων της Φιλοκοσμίας.
109
ΦΙΛΟΚΟΣΜΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
Τις τελευταίες δεκαετίες, η πρόοδος στην επιστήμη και την τεχνολογία υπήρξε εξαιρετικά θεαματική. Παρόλα αυτά, μέχρι σήμερα, ο άνθρωπος δεν αξιοποίησε αυτή την ανεκτίμητη ευκαιρία για να φανεί χρήσιμος στο συνάνθρωπό του.
Αντίθετα, συνέχισε να αυξάνει την απληστία του εις βάρος του συνανθρώπου του
και της φύσης. Αν όμως η πρόοδος συνεχίσει να χρησιμοποιείται με τον τρόπο που
γίνεται σήμερα, τότε ο άνθρωπος θα οδηγηθεί, από μόνος του, στην υπονόμευση
του ίδιου του εαυτού του, της ίδιας του της ύπαρξης, διότι η ανθρωπότητα, «αγκαλιά» με τα πυρηνικά όπλα, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τον υπερπληθυσμό, το μεταναστευτικό, την οικονομική και ενεργειακή κρίση, τη διεθνή τρομοκρατία, κλπ., δεν έχει μέλλον. Είναι μία συμβίωση που δε θα κρατήσει για πολύ.
Όλα τα παραπάνω, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ανθρωπότητα και
ο πλανήτης εκπέμπουν S.O.S. Η ευθύνη για την τόσο κακή μας πορεία, είναι εξ αδιαιρέτου. Ανήκει σε όλους μας.
Η Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη είναι μια προσπάθεια
προσδιορισμού αυτής της ευθύνης και προπαντός είναι μία πρόταση για την ανάληψη πρωτοβουλιών με στόχο την εξουδετέρωση των εξαιρετικά επικίνδυνων
και θανατηφόρων απειλών που εκπέμπει το S.O.S. Παράλληλα, είναι μία πρόταση
με στόχο όλοι οι λαοί της Γης να συμφωνήσουν από κοινού, σε ένα συνολικό σχέδιο, το οποίο θα εξασφαλίζει ότι η πρόοδος θα σταματήσει να οδηγεί την ανθρωπότητα σε έναν τεχνοεπιστημονικό πολιτισμό, χωρίς προσανατολισμό, παράλογο
και τρομερά επικίνδυνο. Αντιθέτως, θα την οδηγήσει σε έναν κόσμο ασφαλή,
ειρη-νικό, δίκαιο, ευημερούντα και βαθύτατα ανθρώπινο.
Η Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη αποτελεί μία πρώτη προσπάθεια παρουσίασης ενός φιλόκοσμου, μετριοπαθούς και ρεαλιστικού πλανητικού σχεδίου, το οποίο προσφέρει λύσεις στα τρέχοντα και μελλοντικά προβλήματα της ανθρωπότητας. Έχει πανανθρώπινο καθολικό προσανατολισμό με δύο
κύριους στόχους. Ο πρώτος στόχος είναι η κατοχύρωση της συνέχειας της ζωής
στον πλανήτη, αναχαιτίζοντας και ακυρώνοντας τους μεγάλους κινδύνους που μας
απειλούν με βιβλικές καταστροφές, ακόμα και με πλήρη αφανισμό. Ο δεύτερος
στόχος είναι η αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής με την ανόρθωση των πανανθρώπινων αξιών και την καταπολέμηση της διαπλοκής, της διαφθοράς, της αδικίας, της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της φτώχειας, της αγραμματοσύνης και της απανθρωπιάς.
Η Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη είναι ο νέος πανανθρώπινος ιστός που τα υλικά του είναι η επιτακτική ανάγκη και το κοινό συμφέρον
και που θα πλεχτεί από τις δύο καλύτερες κλωστές που έφτιαξε ποτέ ο άνθρωπος:
Τη γνώση και την αγάπη. Αυτός ο ιστός θα μας φέρει όλους κοντά για να διαφεντέψουμε από κοινού τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη και της ανθρωπότητας,
με βαθειά πίστη ότι ο Πλανητάρχης της Γης είναι ένας, μοναδικός και αιώνιος και
είναι η Ανθρώπινη Φυλή. Θα τα διαφεντέψουμε με παγκόσμια ψηφίσματα και
με μία ουδέτερη και αμερόληπτη Φιλοκοσμική Διακυβέρνηση του Πλανήτη
που θα εκλέγουν όλοι οι πολίτες της Γης.