Transcript programowanie parametryczne

Dorota Gostołek
Justyna Gala
Jakub Janczewski
Grupa M2-L13
Parametryzacja programów
i podprogramów ułatwia projektowanie
operacji dla części podobnych
technologicznie oraz pozwala pisać
programy w sposób zwięzły
i uniwersalny

W programach sterujących CNC
SINUMERIK 810T istnieje możliwość
stosowania zmiennych, podobnie jak w
językach programowania komputerów

Zmienne w programach nazywane są
parametrami
Na parametrach można:


wykonywać działania matematyczne
wykorzystywać je do tworzenia pętli, skoków i rozgałęzień
Parametrem można zastąpić dowolny kod w słowach bloku
informacji programu sterującego (z wyjątkiem bloku N i numeru
programu %)
Parametr składa się z adresu R i maksymalnie trzycyfrowego
numeru np.
R999
Zapis i przykładowe działania matematyczne
wykonywane na parametrach:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Definiowanie parametru
Podstawienie
Dodawanie
Odejmowanie
Mnożenie
Dzielenie
Pierwiastek kwadratowy
R1=90.4
R1=R2
R1=R2+R3
R1=R2+2.1
R1=R2-R3
R1=R2-3.5
R1=R2*R3
R1=2.6*R2
R1=R2/R3
R1=R2/2
@613 R1 R2 (pierwiastek z liczby R2,
wynik- R1)

Możliwy jest zapis złożonych wyrażeń
algebraicznych (nie można jednak używać
nawiasów w tych działaniach)

Działania wykonywane są od strony lewej do
prawej, nie jest zachowana konwencja
priorytetów działań
Przykład:
Wyrażenie R1=R2-R3*R4+R5/R6 jest obliczane
następująco:
1 krok
R1=R2
2 krok
R1=R1-R3
3 krok
R1=R1*R4
4 krok
R1=R1+R5
5 krok
R1=R1/R6
Czyli R1 wg zapisu matematycznego wynosi:
R1=[(R2-R3)*R4+R5]/R6
Należy pamiętać, że numery parametrów użyte
we własnych fragmentach programu nie mogą
pokrywać się z numerami parametrów
wykorzystywanych w standardowych cyklach
obróbkowych (jeżeli takie stosuje się w
programie)
np. L94 wykorzystuje:
1 2 3 4 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72
73 74 75 78 79 80 81 85 86 87 88 89 90 93 99
1. Równania parametryczne spirali Archimedesa w
płaszczyźnie X-Z
r=Cϕ
x=rsin ϕ+x0
z=rcos ϕ+z0
gdzie:
C- stała
ϕ- kąt bieżący
r- promień wodzący
x- współrzędna x bieżącego punktu
y- współrzędna x bieżącego punktu
x0- przesunięcie początku spirali w osi x
z0- przesunięcie początku spirali w osi z
Dzięki temu współrzędne
wszystkich punktów toru
narzędzia będą miały wartość
dodatnią
2. Algorytm programu
podstaw wartość 100 pod parametr R1
podstaw wartość 100 pod parametr R2
podstaw wartość 0.1 pod parametr R3
podstaw wartość 10 pod parametr R4 (zmiana kąta
bieżącego)
ϕp=0 =>R5
podstaw wartość 0 pod parametr R5
ϕk=360 =>R6
podstaw wartość 360 pod parametr R6
ϕ= ϕp =>R7
ustaw wartość początkową kąta bieżącego (czyli R7=0)
N100 WHILE ϕ≤ ϕk
początek pętli: DOPÓKI ϕ≤ ϕk wykonuj następne bloki w
przeciwnym razie skocz do bloku N200
R=C* ϕ
oblicz bieżący promień spirali
x=r*sin ϕ+x0
oblicz współrzędną X punktu bieżącego
z=r*cos ϕ+z0
oblicz współrzędną Z punktu bieżącego
Wykonaj ruch narzędzia na obliczone współrzędne
ϕ =ϕ+ Δϕ
powiększ kąt bieżący
Skocz do bloku N100
N200 M30
koniec programu
X0=100
Z0=100
C=0.1
Δϕ=10
=>R1
=>R2
=> R3
=>R4
3. Program sterujący
%5
N5 G90 S400 M03
N15 G54 G71 G95
N20 T1 D1
R1=100 R2=100 R3=0.1 R4=10
R5=0 R6=360
R7=R5
N100 @136 R7 R6 K200
R8=R3*R7
@630 R9 R7
@631 R10 R7
R11=R8*R9+R1
R12=R8*R10+R2
G1 X=R11 Z=R12 F0.3
R7=R7+R4
@100 K-100
N200 M30
ustawienie parametrów pracy obrabiarki
podstawienie parametrów zadania
ustawienie początkowej wartości kąta bieżącego
pętla WHILE, dopóki R7≤R6 wykonuje pętle
obliczenia wartości promienia bieżącego
obliczenie funkcji sinus R9=sinR7
obliczenie funkcji cosinus R10=cosR7
obliczenie współrzędnej X punktu bieżącego
obliczenie współrzędnej Z punktu bieżącego
ruch roboczy narzędzia z interpolacją liniową
powiększenie kąta bieżącego o wartość R4
skok bezwarunkowy- powrót do bloku 100
Hipotrochoid jest to krzywa zakreślona przez punkt
leżący w stałej odległości od środka koła toczącego się
po wewnętrznej stronie nieruchomego okręgu
R=200 r=40 h=30
R=200 r=40 h=60
R=200 r=71 h=30
200
200
200
150
150
100
100
100
50
50
0
0
0
-50
-50
-100
-100
-100
-150
-200
-200
-150
-200
-100
0
100
200
-200
-100
0
100
200
-200
-200
-100
0
100
200
1. Równania parametryczne
gdzie:
R- promień nieruchomego okręgu
r- promień toczącego się koła
h- odległość punktu od środka koła o promieniu r
x0- przesunięcie środka nieruchomego okręgu w osi X
z0- przesunięcie środka nieruchomego okręgu w osi Z
ϕ- kąt określający położenie środka koła o promieniu oraz kąt obrotu tego koła
x- współrzędna x punktu bieżącego
z- współrzędna z punktu bieżącego
2. Algorytm programu
X0=220
=> R1
Z0=220
=> R2
R=200
=> R3
r=40
=> R4
H=30
=> R5
φp=0
=> R6
φk=360
=> R7
Δφ=10
=> R8
φ=φp
=> R9
N100 WHILE φ <= φk K200
Wykonaj ruch narzędzia na obliczone współrzędne (x, z)
φ=φ +Δφ
Skocz do bloku N100
N200 M30
3. Program sterujący
%123
N10 G90 S400 M03
N20 G54 G71 G95 D1 T1
N30 R1=220 R2=220
R3=200 R4=40
R5=30 R6=0 R7=360
R8=10 R9=R6
R10=R3-R4 R11=R10/R4
N100 @136 R9 R7 K200
N110 R12=R11*R9/360 R21=R12
N120 @622 R21
N130 R22=R12-R21
360
N140 R23=R22*360
N150 @630 R13 R9
ustawienie parametrów obrabiarki
podstawienie zadanych parametrów
obliczenie R-r oraz (R-r)/r
pętla WHILE, dopóki φ <=φK wykonuj pętlę
obliczenie (R-r)φ/r )/360
obliczenie części całkowitej z (R-r)φ/r )/360
obliczenie reszty z dzielenia (R-r)φ/r przez
obliczenie parametru (R-r)φ/r w zakresie 0-360
obliczenie sin ϕ
N160 @630 R14 R23
N170 @631 R15 R9
N180 @631 R16 R23
R17=R5*R16 R18=R5*R14
R19=R10*R15+R17+R2
R20=R10*R13-R18+R1
G1 X=R20 Z=R19 F0.3
R9=R9+R8
@100 K-100
N200 G53 T1 D0
N210 M30
obliczenie sin (R-r)φ/r
obliczenie cos ϕ
obliczenie cos (R-r)φ/r
obliczenie h*cos((R-r)φ/r oraz
h*sin((R-r)φ/r)
obliczenie współrzędnej Z
obliczenie współrzędnej X
ruch roboczy narzędzia
powiększenie kąta ϕ o wartość Δϕ)
koniec pętli, powrót do bloku 100
koniec programu
Epicykloida jest krzywą którą opisuje ustalony punkt
okręgu (o promieniu r) toczącego się bez poślizgu na
zewnątrz innego, nieruchomego okręgu (o promieniu R).
Przykłady epicykloid:
Dla stosunku R/r=1
Dla stosunku R/r=2
Dla stosunku R/r=3
1. Równania parametryczne
gdzie:
R- promień nieruchomego okręgu
r- promień toczącego się koła
x0- przesunięcie środka nieruchomego okręgu w osi X
z0- przesunięcie środka nieruchomego okręgu w osi Z
ϕ- kąt ustalonego punktu okręgu o promieniu r
x- współrzędna x punktu bieżącego
z- współrzędna z punktu bieżącego
2. Algorytm programu
x0 = 100
y0 = 80
∆t = 5
t0 = 0
tk = 360
r = 20
→
→
→
→
→
→
R1
R2
R3
R4
R5
R6
R = 40
→
R7
t = t0
N100
→
R8
While t ≤ tk skocz do N200
x = (R+r)*cos(t) – r*cos(t)
z = (R+r)*sin(t) – r*sin(*t)
ruch na x,z
t = t + ∆t
Skok do N=100
N200 KONIEC
podstawienie 100 pod R1 (x początkowy)
podstawienie 80 pod R2 (z początkowy)
podstawienie 5 pod R3 (przyrost kąta)
podstawienie 0 pod R4 (wartość początkowa kąta)
podstawienie 360 pod R5 (wartość końcowa kąta)
podstawienie 20 pod R6 (promień okręgu
toczącego się)
podstawienie 40 pod R7 (promień okręgu
nieruchomego)
podstawienie wartości początkowej kąta
Pętla dopóki t ≤ tk
w przeciwnym razie skocz do N200
wyliczenie bieżącej wartości x
wyliczenie bieżącej wartości z
ruch narzędzia do punktu (x,z)
przyrost kąta bieżącego
koniec programu
3. Program sterujący
% 22
N10 G90 S400 M03
N20 G54 G71 G95
N30 T1
D1
R1=100 R2=80
R3=5 R4=0
R5=360
R6=20
R7=40
R8=R4
R9=R6+R7
N100 @136 R8 R5 K200
R30=R9/R6
R10=R30*R8
R11=R10/360
R12=R11
@622 R12
R13=R11-R12
(parametry pracy obrabiarki)
(parametry zadania)
(początkowa wartość kąta bieżącego)
(R+r)
(rozpoczęcie pętli)
((R+r)/r)
([(R+r)/r]*t)
(stosunek [((R+r)/r)*t]/360°)
wartość całkowita z [((R+r)/r)*t]/360°
reszta z dzielenia [((R+r)/r)*t]/360°
R14=R13*360
@631 R15 R8
@631 R16 R14
@630 R17 R8
@630 R18 R14
R19=R6*R16
R20=R9*R15 – R19
R21=R6*R18
R22=R9*R17 – R21
G1 X=R20 Z=R22
R8=R8+R3
@100 K-100
N200 G53 T1 D0
N210 M30
F=0.3
kąt t w zakresie do 360°
cos t
cos ([(R+r)/r]*t)
sin t
sin ([(R+r)/r]*t)
r* ([(R+r)/r]*t)
x
r*sin ([(R+r)/r]*t
z
ruch roboczy narzędzia z interpolacją liniową)
przyrost kąta bieżącego
koniec pętli – powrót do N100
koniec programu
R1=137
R2=66
R3=60
R4=9
R5=9
R6=155
długość sinusoidy
średnica zewnętrzna
średnica na której umieszczona jest sinusoida
liczba „pół okresów”
współrzędna Z początku sinusoidy
długość wałka
1. Równanie parametryczne
dla Z (R5,R5+R1)
(R2-R3)/2-Amplituda sinusoidy
(180*R4)/R1- Wyrażenie zamieniające Z-R5 z milimetrów na stopnie
2. Podprogram
R1=137 R2=66 R3=60 R4=9 R5=9
R6=155 R8=R1/R4 R10=R8/180
R11=R4*180 R13=R5+R1 R41=0
R12=10 R40=R3/2
N5 R46=R6-R5 R50=R40+R36 R51=R6+5
N15 G1 X=R50 Z=R47
N18 Z=R46
N20 @136 R41 R11 K150
N30 R43=R41/360
N40 @622 R42
N50 R43=R42*360
N60 R44=R41-R43
N70 @630 R30 R44
N80 R31=3*R30+R40
R31=R31+R36
Początek zarysu sinusoidalnego
obliczenie współrzędnej x
N90 R32=R41*R10+R5 R45=R6-R32 (obliczanie współrzędnej z)
N95 @123 R31 R37 K100
(„ucięcie” sinusoidy)
N99 X=R37 Z=R45
@100 K110
N100 X=R31 Z=R45
N110 R41=R41=R12
N120 @100 K-20
(koniec zarysu sinusoidalnego)
N150 G1 G40 Z=R5
N155 X=R37
(wycofanie narzędzia)
N160 G0 Z=R47
N165 R36=R36-1
(zwiększanie warstwy skrawnej)
N170
M17
(koniec)
3. Program sterujący (główny program)
%87
R1=137 R2=66 R3=60 R4=9 R5=9
R6=155 R8=R1/R4 R10=R8/180
R11=R4*180 R13=R5+R1 R41=0 R12=10
R40=R3/2 R14=67 R35=R2-R3
R36=R35-1 R37=R14/2+1
N50 G90 S400 M41 M3
N60 G71 G95 F.2
N70 G54 T5
D5
R47=R6+5
N80 G0 X=R37 Z=R47
N90 L87 P=R35
N100 G0 X=150 Z=160
N110 G53 G40
N120 M30
(definiowanie parametrów)
(dojazd w pobliże materiału)
(wywołanie podprogramu L87 6 razy)
(odjazd od materiału)
(koniec [programu)
1. Generowanie n-kąta wieloboku foremnego o
zadanej długości promienia koła opisanego
2. Algorytm programu
∆t=360/n
tb=0 – t bieżące
N100 dopóki t0<tk N200
t:=t+∆t
sint=x/r
xb=r*sint
zb=r*cost
G1 x=xb z=zb
Powrót do N100
N200
3. Program sterujący
N10 G90 S54 G95 T1 D1 M3
N20 G71 N30 R1=100 R2=11 R3=0 R15=360
N40 R4=360/R2
N50 G0 X0 Z=R1
N60 @135 R3 R15 K140
N70 R3=R3+R4
N800 @630 R5 R3
N90 @631 R6 R3
N100 R10=R1*R5
N110 R11=R1*R6
N120 G1 X=R10 Z=R11 F0.3
N130 @100 K-60
N140 G0 X=R1 Z=R1
N200 G53 T1 D0
N300 M30
dane do zadania
while t0<tk, skocz K140
t=t+∆t
sin t
cos t
xb=r*sin t
zb=r*cos t
wykonanie ruchu
1. Równanie parametryczne na elipsę
x=a*sin(t)+x0
x=b*cos(t)+z0
Gdzie:
a, b- półosie
x0- przesunięcie środka elipsy w osi x
z0- przesunięcie środka elipsy w osi z
t- kąt, 0≤t≤2π
2. Podstawiane parametry
Δt → R1
tp → R2
tk → R3
x0 → R4
z0 → R5
a → R6
b → R7
przyrost kąta
kąt początkowy elipsy (0o)
kąt końcowy elipsy (360o)
przesunięcie środka elipsy w osi x
przesunięcie środka elipsy w osi z
półoś x
półoś z
3. Podprogram- obrócenie punktu o kąt
L10
G90
@614 R25 R8 R9
R26=R8/R25
@634 R27 R26
R28=R27+R21
@360 R29 R28
@631 R30 R28
R8=R25*R29
R9=R25*R30
M17
Układ bezwzględny
sinϕA=xA/r
ϕA=arcsin(xA/r)
ϕB=ϕA+Δϕ
R29=sinϕB
R30=cosϕB
xA’=r*sinϕB
zA’=r*cosϕB
koniec podprogramu
4. Podprogram na elipsę
L6
G90
R8=0 R9=R6
R8=R8+R4 R9=R9+R5
G00 X=R8 Z=R9
R10=R2
N100 @135 R10 R3 K200
R10=R10+R1
@630 R11 R10
@631 R12 R10
R8=R7*R11
R9=R6*R12
R8=R8+R4 R9=R9+R5
G1 X=R8 Z=R9
@100 K-100
N200 M17
Układ bezwzględny
podstawienie R8=0, R9=a (współrzędne punktu A)
przesunięcie środka elipsy w osi x i z
ruch szybki do punktu rozpoczęcia rysowania elipsy
t=tp
pętla while dopóki t<tk, w przeciwnym razie skocz do K140
t=t+Δt
R11=sin(t)
R12=cos(t)
R8=b*sin(t)
R9=a*cos(t)
Ruch roboczy narzędzia
koniec podprogramu
5. Program sterujący na jedną obróconą elipsę
%6
N10 G54 G90 G95 S1000 T1 D1 M3
N20 G40 G71 F0.2
N30 R1=5 R2=0 R3=360
N40 R4=300 R5=300
N50 R6=100 R7=40
N60 R20=0
N70 R21=45
N80 L6 P1
N90 T1 D0
N100 G53
N110 M30
parametry pracy obrabiarki
dane do zadania
wywołanie podprogramu L6
Koniec programu
6. Program sterujący na zbiór obróconych elips
N10 G54 G90 G95 S1000 T1 D1 M3
N20 G40 G71 F0.2
N30 R1=5 R2=0 R3=360
N40 R4=300 R5=300
N50 R6=100 R7=40
N60 R20=0
N70 R21=45
N100 @135 R21 360 K90
N80 L6 P1
R21=R21+R21
N90 T1 D0
N100 G53
N110 M30
parametry pracy obrabiarki
dane do zadania
pętla while ϕ<360, w przeciwnym razie skocz do N90
wywołanie podprogramu L6
powiększenie kąta ϕ
odwołanie narzędzia
koniec programu
1. Równania parametryczne
x=A1sin(pωt+φ1)
y=A2sin(pωt+φ2)
gdzie:
pω, pω- częstość drgań
2. Program sterujący
N5 G90 S400 M03
N15 G54 G71 G94
N20 T1 D1 F300
R1=75
R2=50
R3=1
R4=3
R5=1
R6=90
R7=0
R8=0
(ustawianie parametrów pracy obrabiarki)
(amplituda a1)
(amplituda a2)
(wartość p)
(wartość q)
(wartość ω)
(wartość kąta φ)
(wartość kąta φ)
(wartość początkowa parametru t=t)
R9=360
R10=0.5
R11=R8
R20=360
R29=360
N50 @136 R11 R9 K400
N60 R12=R3*R5*R11+R6
N70 @125 R12 R20 K100
N80 @630 R30 R12
N90 R16=R30*R1
N95 @100 K200
N100 R13=R12/R29
N110 @622 R13
N120 R14=R13*R29
N130 R15=R12-R14
N150 @630 R30 R15
N160 R16=R30*R1
N200 R17=R4*R5*R11+R7
N220 @125 R17 R20 K250
N230 @630 R31 R17
(wartość końcowa parametru t-t2)
(przyrost parametru Δt)
(chwilowa wartość parametru t)
(parametr pomocniczy)
(parametr pomocniczy)
(wykonuj instrukcje wewnątrz pętli dopóki t<=t2)
(obliczenie wartości nawiasu R12=(pωt+φ1))
(jeżeli wartość (pωt+φ1)>=360 skocz do N100)
(obliczenie wartości sinus)
(mnożenie przez amplitudę R16=A1*sin (pωt+φ1))
(skok do bloku N200)
(dzielenie wartości w nawiasie przez 360)
(obliczanie części całkowitej)
(mnożenie części całkowitej przez 360)
(wynik R14 zostaje odjęty od wartości nawiasu R12)
(wartość f. sinus ze „zredukowanego” kąta R15)
(mnożenie przez amplitudę R16=A1sin(pωt+φ1))
(obliczanie wartości nawiasu R17=(qωt+φ2))
(jeżeli wartość (qωt+φ2)>=360 skocz do N250)
(obliczenie wartości funkcji sinus)
N240 R18=R31*R2
N245 @100 K300
N250 R19=R17/R29
N260 @622 R19
N270 R21 R19*R29
N280 R22=R17-R21
N290 @630 R31 R22
N295 R18=R31*R2
N300 G01 X=R16+90
Z=R18+190
N310 R11=R11+R10
N320 @100 K-50
N400 M30
(mnożenie przez amplitudę)
(skok do bloku N300)
(dzielenie wartości w nawiasie przez 360)
(obliczanie części całkowitej)
(mnożenie części całkowitej przez 360)
(wynik R21 zostaje odjęty od wartości nawaisu R17)
(wartość f. sinus ze „zredukowanego” kąta R22)
(mnożenia przez amplitudę R18=A2sin (qωt+φ2))
(ruch na obliczone współrzędne+ przesunięcie)
(do parametru t zostaje dodany przyrost Δt)
(powrót do bloku N50)
(zakończenie programu)
X=171*mod(x,177)-2*(x/177)
Z=172*mod(z,176)-35*(z/176)
Gdzie:
Mod(a,b)- funkcja „modulo”
Mod(a,b)=a-[„całość z” (a/b)]*b
Jeżeli x<0 to x=x+30296
Jeżeli z<0 to x=z+30107
1. Program sterujący
N5 G90 S355 M03
N10 G54 G71 G94
N20 T1 D1
R1=1
R2=100
R40=0
N100 @136 R1 R2 K300
R10=R3/177
R13=R10
@622 R10
R11=R10*177
R12=R3-R11
R14=2*R13
(ustawienie parametrów pracy obrabiarki)
(inicjowanie licznika generowanych punktów)
(ustalenie liczby generowanych punktów)
(dopóki R1<=R2 wykonuj instrukcję wewnątrz pętli)
(początek obliczeń wg wzoru x=…)
(obliczanie całości z R10)
(mod(R3,177))
R3=171*R12-R14
N140 @135 R3 R40 K150
R3=R3+30269
@100 K-140
N150 R14=R3/100
N170 R21=R20/176
R22=R21
@622 R21
R23= R21*176
R24-R20-R23
R25=35*R22
R20=172*R24-R25
N190 @135 R20 R40 K200
R20=R20+30307
@100 K-190
N200 R30=R20/100
N240 G1 X=R15 Z=R30 F300
R1=R1+1
@100 K-100
N300 M30
(generowanie współrzędnej „X”)
(jeżeli R3<0 wykonaj instrukcję następną)
(powrót do bloku N140)
(skalowanie współrzędnej „X”)
(początek generowania zmiennej „Z”)
(obliczanie całości z R21)
(mod(R2,176))
(koniec generowanie współrzędnej „Z”)
(jeżeli R20<0 wykonaj instrukcję następną)
(powrót do bloku N190)
(skalowanie współrzędnej „Z”)
(powrót do bloku N100)
(koniec programu)
1.Symulacja toru narzędzia wzdłuż paraboli
x=z -5*z+15
2.Analiza matematyczna
Równanie parametryczne paraboli w
płaszczyźnie X-Z
x=a*z2+b*z+c
gdzie:
a,b,c-stałe,
z-współrzędna z bieżącego punktu,
x- współrzędna x bieżącego punktu.
3. Algorytm programu
a=1
=> R1
b=-5
=> R2
c=15
=> R3
zp=0
=> R4
zk=20
=> R5
z=zp
=> R6
Δz=1
=> R7
N100 WHILE z≤zk K200
razie
podstaw wartość 1 pod parametr R1
podstaw wartość -5 pod parametr R2
podstaw wartość 15 pod parametr R3
podstaw wartość 0 pod parametr R4
podstaw wartość 20 pod parametr R5
ustaw wartość początkową położenia początkowego(czyli R6=0)
podstaw wartość 1 pod parametr R7(zmiana bieżącej współrzędnej z)
początek pętli: Dopóki z≤zk wykonuj następne bloki w przeciwnym
skocz do bloku N200
oblicza bieżący punkt paraboli
wykonaj ruch narzędzia na obliczone współrzędne(Z,X),
z=z+Δz
powiększ bieżącą współrzędną z
skocz do bloku N100
N200 M30
koniec programu
4. Program sterujący
N5 G90 S400 M03
N15 G54 G71 G95
N20 T1 D1
R1=1 R2=-5 R3=15
R4=0 R5=20 R7=1
R6=R4
N100 @136 R6 R5 K200
R16=R1*R6*R6
R26=R2*R6
R8=R16+R26+R3
(ustawienie parametrów pracy obrabiarki)
(podstawienie parametrów )
(z=zp)
(pętla WHILE: dopóki R6 ≤ R5 wykonuj pętle)
(obliczanie współrzędnej X punktu bieżącego)
G1 X=R6 Z=R8 F0.3
(ruch roboczy narzędzia z interpolacją liniową)
R6=R6+R7
(powiększanie współrzędnej bieżącej R6 o wartość R7)
@100 K-100
(skok bezwarunkowy-powrót do bloku 100)
N200 M30
(koniec programu)
1. Rysunek konstrukcyjny.
2. Rysunek technologiczny, sparametryzowany.
Dane dotyczące gwintu:
M36
D=36
D2=33,402
D1=31,670
P=4-skok gwintu t=2,631-głębokość gwintu
D3=30,738
3. Zależności geometryczne.
R111=R3/2, R112=R1-R14,
tg(R15)=R113/R111, @632 R115 R15, R113=R115*R111
R114=R113-R112,
cos(R15)=R111/R116, @631 R117 R15, R116=R111/R117,
R18*R116=R111*R18+R111*R114
R18(R116-R111)=R111*R114
Wzór na promień:
4. Podprogram na zarys wałka
N360 L1
Podprogram (opis konturu)
N370 G0 X=R105 Z= R16
Ruch szybki do punktu A
N380 G1 A135 A180 X=R6 Z=R4
Ciąg trójpunktowy do punktu D, ruch roboczy z
interpolacją liniową
N390 G1 A90 A180 X=R1 Z=R17
Ciąg trójpunktowy do punktu E, ruch roboczy z
interpolacją liniową
N400 G2 A=R101B=R18 X=R14 Z=R19 Ciąg dwupunktowy z promieniem, interpolacja
kołowa zgodnie z ruchem wskazówek zegara do
punktu F
N410 G2 B=R18 A=R102 X=R1Z=R2 Ciąg dwupunktowy z promieniem, interpolacja
kołowa zgodnie z ruchem wskazówek zegara do
punktu G
N420 G1Z-1
Wybieg w osi Z do punktu H
N430 G0 X60
Wybieg w osi X
N440 M17
Koniec podprogramu
5. Program sterujący do wykonania wałka
%13
N010 G90 G95 T1 D1 F0.3
N020 G54G42 G71
N030 G96 S150 M3 M8
N040 R1=80 R2=10 R3=80 R4=100
R5=230 R6=36 R7=30 R8=6
R9=100 R11=3 R13=2*R11
R14=40 R15=30 R16=R5+R11
R17=R2+R3R19=R4/2
N050 R1=R1/2 R6=R6/2 R7=R7/2
Programowanie w układzie absolutnym, wywołanie
narzędzia 1 i korekcji narzędzia 1, jednostka posuwu
[mm/obr], posuw 0.3 [mm/obr]
Układ współrzędnych przedmiotu, korekcja promienia
wierzchołka noża – narzędzie z prawej strony,
programowanie drogi narzędzia w [mm]
Programowanie stałej prędkości skrawania, obroty
wrzeciona zgodnie z ruchem wskazówek zegara,
włączenie chłodziwa
Przypisanie wartości wymiarów przedmiotu obrabianego
do parametrów
Zamiana średnic na promienie
R14=R14/2
N051 R101=R15+180 R102=180-R15
Przypisanie wartości wymiarów do parametrów
R105=R6-R13 R106=R1+2.5
R107=R5+1 R108=R5-R9
R109=R108+R8 R110=R6+1
R111=R3/2
R112=R1-R14
N052 @632 R115 R15
Obliczenie tg kąta R15
N053 R113=R115*R111
Obliczenie R113
N054 R114=R113-R112
Obliczenie R114
N055 @631 R117 R15
Obliczenie cos kąta R15
N056 R116=R111/R117
Obliczenie R116
N057 R118=R114*R111
Obliczenie R118
N058 R119=R116-R111
Obliczenie R119
N059 R18=R118/R119
Obliczenie promienia R18
N060 G0X= R106Z= R107
Programowe doprowadzenie do punktu
startu
N065 R20=1 R21=R105
R22=R16 R24=0.5
Parametry cyklu L95
R25=0.5 R26=3 R27=42R29=41
N070 L95 P1
Cykl toczenia wzdłużnego, liczba powtórzeń
N090 Z260 M9
N100T2D2
N110 G0 X=R110 Z=R108
N120 G1 X=R7 F0.1 M8
N140 G0 X60 M9
N150 Z260
N160 T3D3
N170 R20=4 R21=R6 R22=R5 R23=1
R24= -2.631 R25=0.2 R26=3 R27=3
R28=12 R29=5 R31=R6 R32=R109
N190 L97 P1
N300 X60
N330 Z260 M5 M9
N340 G53
N350 M30
Odjazd ruchem szybkim w osi Z,, wyłączenie chłodziwa
Wywołanie narzędzia 2 i korekcji narzędzia 2
Najazd ruchem szybkim do punktu B
Toczenie najmniejszej średnicy wałka, włączenie chłodziwa,
najazd do punktu C
Odjazd ruchem szybkim w osi X, wyłączenie chłodziwa
Odjazd ruchem szybkim w osi Z
Wywołanie narzędzia 3 i korekcji narzędzia 3
Parametry gwintu
Toczenie gwintu
Odjazd ruchem szybkim w osi X
Odjazd ruchem szybkim w osi Z, zatrzymanie obrotów
wrzeciona, wyłączenie chłodziwa
Przejście do układu współrzędnych obrabiarki
Koniec programu