Transcript de maatschappelijke meerwaarde van de ru pare community

DE MAATSCHAPPELIJKE MEERWAARDE VAN DE RU PARE COMMUNITY
TEKST: LEENDERT ROOSENBRAND | FOTOGRAFIE: WWW.SROI.NL
PETER SCHOLTEN IS DE OPRICHTER VAN SCHOLTEN&PARTNERS, EEN ADVIESBUREAU DAT OVERHEDEN,
INSTELLINGEN EN MAATSCHAPPELIJK INVESTEERDERS ADVISEERT BIJ HET BEHALEN VAN CONCRETE
MAATSCHAPPELIJKE RESULTATEN. SAMENWONEN-SAMENLEVEN VROEG HEM OM ONDERZOEK TE
DOEN NAAR DE MAATSCHAPPELIJKE MEERWAARDE VAN DE RU PARE COMMUNITY (RPC). ZIJN CONCLUSIE? “DE RU PARE LEVERT AANTOONBAAR MEER OP AAN DE SAMENLEVING DAN ZE KOST.”
Scholten: “Veel maatschappelijke organisaties gebruiken
de prachtigste termen: sociale cohesie, empowerment, versterken van zelfregie. Dat klinkt prachtig, maar als je die niet
meetbaar kunt maken, zijn het loze kreten.” Ook de Ru Pare
Community gebruikt die termen en claimt daarmee ze dat ze
van waarde is voor de wijk. Om te weten of dat wel echt het
geval is, voerg Samenwonen-Samenleven Peter Scholten om
een Social Return on Investment analyse uit te voeren. Die
geeft een indicatie van de sociale effecten van financiele investeringen. Over die vraag zegt hij: “Het is heel makkelijk om te
zeggen dat je iets bij wilt dragen aan de buurt. Maar om dat
ook daadwerkelijk te meten getuigt van lef en ambitie. Want
je stelt je kwetsbaar op en dat doet bijna niemand in de sociale
sector.”
Wat Scholten vooral opviel is het aantal bewoners dat bereid
is om voor de hulp die ze binnen de RPC ontvangen - dat gebeurt in het inloopspreekuur van de Hulp in de Buurt - iets terug doen: maar liefst 60 procent van alle hulpvragers doet in
het kader van wederkerigheid iets terug voor de RPC: ze zetten
zich in als vrijwilliger, bijvoorbeeld als
gastvrouw of receptioniste, als kok of
klusjesman. Het totaal aantal vrijwilligers-uren in het kader van wederkerigheid loopt volgens de berekeningen van Scholten tegen de 20.000.
Ondernemerschap
De verhuur levert inkomsten op waarmee sociale ondernemin26 | Samenwonen-Samenleven Magazine
goeie naam hebben. Kan Nuon misschien een partner worden
in het aanleggen van zonnepanelen op het dak van de Ru Pare?
Of kunne ze huismeesters of beveiligers leveren aan de Albert
Heijn? Om die stappen te maken, is er een andere, meer zakelijke uitstraling en communicatie nodig.”
Die ontwikkeling van sociaal ondernemerschap begint bij kleine stapjes. Een daarvan is bijvoorbeeld de voedselinzamelingsactie van Sadaqah, een anti-armoede project van Samenwonen-Samenleven binnen de Ru Pare Community. “Dat leverde
een hele lading boodschappen op. Dat is indirect geld voor
arme buurtbewoners. Je moet het ook gewoon doen! En dat is
wat deze tent zo leuk maakt.”
De Ru Paré Community (RPC) levert aantoonbaar meer op aan de samenleving dan dat ze kost. Op de thema’s wederkerigheid/vrijwilligerswerk,
ondersteuning bij verzelfstandiging van activiteiten en verhuur wordt
beter gepresteerd dan in 2013 werd verwacht. Op het gebied van werkgelegenheid en arbeid blijven de prestaties iets achter bij de doelstellingen
die Samenwonen-Samenleven zichzelf twee jaar geleden stelde.
WERKGELEGENHEID
Het aantal nieuwe betaalde banen binnen de RPC is aanzienlijk hoger dan
verwacht. De werkgelegenheid voor de buurt iets lager dan verwacht.
WEDERKERIGHEID (VRIJWILLIGERSWERK)
Buurtbewoners die binnen de Ru Pare Community worden geholpen,
wordt gevraagd in ruil voor die ondersteuning iets terug te doen. Dat
wordt binnen de Ru Pare wederkerigheid genoemd. Het totaal aantal
uren vrijwilligerswerk in het kader van wederkerigheid wordt verricht
gen ten behoeve van bewoners, zoals het Kluslab en de Eeterij
kunnen worden doorontwikkeld richting zelfstandigheid. Dat
ziet Peter Scholten als een teken van enthousiast ondernemerschap. “Iedereen heeft het maar over ondernemerschap, maar
we vallen uiteindelijk toch vaak terug op het oude systeem
waarin de overheid moet
betalen. Ik heb bedrijfskunde gestudeerd. Daar is les 1:
wordt nooit afhankelijk van
één opdrachtgever. Waarom
willen we dan wel afhankelijk zijn van een overheid?”
“HET IS HEEL MAKKELIJK OM TE
ZEGGEN DAT JE IETS BIJ WILT
DRAGEN AAN DE BUURT. OM
DAT DAN OOK DAADWERKELIJK
TE METEN GETUIGT VAN LEF EN
AMBITIE.”
Verder loopt de verhuur van het gebouw boven de verwachting. De bezettingsgraad is binnen twee jaar na
de start van de Ru Pare nagenoeg
100 %. Gezien het feit dat Samenwonen-Samenleven een
marktconforme huur aan het stadsdeel (de verhuurder van
het gebouw) betaalt is dat best bijzonder te noemen. Scholten
merkt op dat de ruimten bovendien worden verhuurt aan “organisaties die passen binnen de maatschappelijke doelstellingen van de Ru Pare.”
RESULTATEN ONDERZOEK PETER SCHOLTEN
IN
HET
KORT
Dat sociale ondernemerschap in de Ru Pare Community kán en moet overigens
verder worden uitgebouwd: “Het gaat goed, maar het moet
nog beter. De filosofie is goed en die is nu ook onderbouwt met
cijfers. Maar als je stil blijft staan, kan alles binnen vijf jaar bij
het grof vuil gezet worden. En er zijn mogelijkheden genoeg.
Op de zakelijke markt bijvoorbeeld. Daarin kan de Ru Pare
Community nog wel een aantal stappen zetten. Hoe kan er
bijvoorbeeld worden samengewerkt met bedrijven als de Albert Heijn en Nuon? Die hebben er ook belang bij dat mensen
zich prettig voelen in hun buurt en dat ze bij wijkbewoners een
Stilstand is achteruitgang
Een ander punt van zorg is dat er volgens Scholten een heleboel mensen nog niet worden bereikt: “Jongeren bijvoorbeeld.
Als dat niet gebeurt, wordt het echt een ouwe lullen club.”
Over het algemeen vormen de gebruikers en vrijwilligers volgens Scholten geen goede afspiegeling van de buurt. “Het
hangt een beetje te veel naar de armoede kant. Zo loop je ook
inkomsten mis.”
loopt tegen de 20.000. Dit is meer dan 100% boven de prognose van 2013
(die uitging van 20% groei). Als aan dat vrijwilligerswerk een waarde zou
worden toegekend van € 10,00 p/u, dan bedraagt de waarde van het vrijwilligerswerk alleen al zo’n 200.000 euro. De kwaliteit van het werk (o.a.
sfeer, diversiteit bereikte doelgroepen, aantallen bezoekers) zou volgens
de vrijwilligers nog wel verbeterd kunnen worden.
ZELFSTANDIGE ORGANISATIES DIE
VOORTKOMEN UIT SW-SL
In 2013 was de ambitie om vier organisaties te verzelfstandigen. In het
onderzoek werd duidelijk dat het de afgelopen twee jaar niet zozeer ging
Even daarvoor werd het gesprek kort onderbroken toen Hans
Krikke, directeur van Samenwonen-Samenleven, binnen
kwam: “Eet je zo mee Peter?” Hij doelt op de Bonte Maaltijd die
elke dinsdagavond wordt georganiseerd waar vrijwilligers koken voor buurtbewoners. Nee, Peter Scholten eet thuis. Krikke:
“Het kost maar drie euro!” Daarover zegt Scholten later: “Het
eten doet hier echt niet onder voor dat in de lunchroom waar
mensen voor een tientje een sateetje halen.” Zijn voorstel is
dan ook om voor de maaltijd een tientje te vragen en mensen
die deze prijs niet kunnen betalen een kortingscode te geven,
eventueel in ruil voor bepaalde (weder)dienst. Zo straal je uit
naar buiten dat je kwaliteit levert en trek je een ander publiek.
“En zo kan je ook de wederkerigheid verder uitbouwen.”
om verzelfstandiging maar veeleer een ondersteuning van initiatieven
naar zelfstandigheid middels fondsenwerving en projectontwikkeling.
Daarbij vallen vooral het Kluslab en Eeterij op, die sterk in ontwikkeling
zijn.
NETWERK & TOEGANKELIJKHEID
Het aantal organisaties aan wie ruimte worden verhuurd, en die passen
binnen de maatschappelijke doelstellingen van de RPC bedraagt 12
(waarvan Samenwonen-Samenleven er zelf één is). De bezettingsgraad
van het pand is nagenoeg 100%. Omdat niet is gemonitord hoeveel er
onderling wordt doorverwezen, is niet duidelijk in hoeverre het bij elkaar
brengen van verschillende dienstverleners in één gebouw een meerwaarde heeft. Maar vanuit het oogpunt van het beheer van maatschappelijk
vastgoed is de verhuur sowieso een meerwaarde.
HULP IN DE BUURT
Ambitie
Over de toekomst zegt Scholten: “Het is mijn ambitie dat de
Ru Pare dit pand koopt. Dat is nog tien stappen verder.” Daar
denkt hij momenteel met Hans Krikke, Ton Groen en het bestuur van Samenwonen-Samenleven in mee. De toekomst ziet
hij zonnig in: “Als ik er geen vertrouwen in heb, doe ik het niet.
Anders had ik wel een stagiair gestuurd.” <<<|
Wanneer wordt berekend wat de sociale helpdesk van de Hulp in de
Buurt aan kosten bespaart op de reguliere professionele dienstverlening,
en we van de 2000 interventies in 2014 er daadwerkelijk 1800 (2000
minus 10%) zouden toerekenen aan HiB, en de gemiddelde kostprijs per
interventie per professional op 250 euro schatten, dan zou het al snel
gaan om een bedrag van 1800 maal 250 euro/interventie = € 450.000.
Interessanter echter is het percentage HiB gebruikers dat in ruil voor de
ondersteuning vrijwilligerswerk binnen de RPC is gaan doen: 60%.
Ru Pare special | 27