Transcript Τεύχος 114 - Ι.Μ. Λαρίσης & Τυρνάβου

Μάρτιος - Ἀπρίλιος 2016, Ἔτος 16ο - Τεῦχος 114ο
Ἐκδίδεται ἀπό τό Γραφεῖο Νεότητας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαρίσης καί Τυρνάβου
Περιεχόμενα
3
Νωεμίν
6
Σ τόν μακαριστό Γέροντα π. Σεραφείμ Δημόπουλο
9
Μέ ἐπιτυχία ἡ πίτα τῶν Θεολόγων
11
Οἱ ἥρωες τοῦ '21 καί οἱ νέοι τοῦ 2016
16
Θέλω νά ζήσω ἐλεύθερος βρέ ἀδελφέ...
17
Τά ξένα μας...
20
Ἡ ἄφιξη τοῦ Ἰ. Καποδίστρια στήν Ἑλλάδα
22
Ὁ πόνος τῆς προσφυγιᾶς
23
Ἀπό τό «je suis», στόν ἀναπάντεχο ξενοδόχο...
24
Χρονικά Μητροπόλεως
“ τά ἔσοδα
ἀπό τίς πωλήσεις
τοῦ Περιοδικοῦ διατίθενται
σέ πολύτεκνες οἰκογένειες καί
γενικά στό φιλανθρωπικό ἔργο
τῆς Μητροπόλεώς
μας”.
Μάρτιος - Ἀπρίλιος 2016, Ἔτος 16ο - Τεῦχος 114ο
Ἐκδίδεται ἀπό τό Γραφεῖο Νεότητας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαρίσης καί Τυρνάβου
Ἐξώφυλλο:
Ἀπό τήν προηγιασμένη θεία Λειτουργία
γιά τούς μαθητές τῆς ἐνορίας
τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Λαρίσης
Tό Tάλαντο
Περιοδικό πού ἐκδίδεται
ἀπό τό Γραφεῖο Νεότητας τῆς Ἱερᾶς
Μητροπόλεως Λαρίσης καί Τυρνάβου.
Ἰδιοκτήτης
Ἱερά Μητρόπολις Λαρίσης καί Τυρνάβου
www.imlarisis.gr
Ἐκδότης - Διευθυντής
Ὁ Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ἰγνάτιος
Ὑπεύθυνος Σύνταξης
π. Ἰγνάτιος Μουρτζανός
Kωδικός Ἐντύπου
5338
Ἐκδοτική Παραγωγή
Τηλ.: 210 34.76.090
Ὀπισθόφυλλο:
Ἡ Λάρισα ὑποδέχεται στίς 19 Μαΐου
τό Ἱερό Λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικολάου
ἀπό τήν Ἰ ταλία
Νωεμίν
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης καί Τυρνάβου
κ. Ἰ γ ν α τ ί ο υ
Π
οιός δέν ξέρει τήν Νωεμίν; Αὐτή
τήν Βηθλεεμίτισσα πού ἀναφέρει
τό βιβλίο τῆς Ρούθ στήν Παλαιά
Διαθήκη, πού ἦταν χαρούμενη κι
εὐτυχισμένη μέ τόν καλό της σύζυγο τόν Ἐλιμέλεχ καί τούς δύο γυιούς της τόν Μααλών
καί Χελαιών; Ἡ πατρίδα της ἡ κοιλάδα τοῦ
Ἐφραθά, ἡ Βηθλεέμ ἡ ἁγία πού τό ὄνομά της
σημαίνει «οἶκος ἄρτου» ἦταν ὁ σιτοβολώνας
τοῦ Ἰσραήλ. Κι ὅμως ἔπεσε λιμός σ’ αὐτή τήν
χώρα. Καί ὁ δίκαιος Ἐλιμέλεχ, πῆρε τή γλυκειά
του σύζυγο, τήν ἀφοσιωμένη Νωεμίν καί τά
δύο παλληκάρια του καί πῆγε στή γῆ Μωάβ
νά δουλέψουν καί νά ζήσουν. Κι ἔμειναν ἐκεῖ
δέκα χρόνια. Μέσα σ’ αὐτά τά χρόνια, ἀπέθανε
ὁ Ἐλιμέλεχ, κι ἔμεινε μέ τούς δύο γυιούς της,
ἐνύμφευσε τούς γυιούς της μέ γυναῖκες Μωαβίτιδες, τήν Ὀρφά καί τή
Ρούθ. Καί ἀπέθαναν οἱ
δύο γυιοί της, κι ἔμεινε
μόνη μέ τίς δύο νύφες
της.
Ὅταν ἔμαθε ὅτι τελείωσε ἡ πείνα στήν πατρίδα της, κι ἦταν ἡ ἐποχή πού θέριζαν τά κριθάρια, κάλεσε τίς νύφες της, τίς φίλησε καί τίς
εἶπε νά γυρίσουν στά πατρικά τους σπίτια, νά
βροῦν νέους συζύγους καί νά παντρευτοῦν. Καί
οἱ δυό τους τήν παρακαλοῦσαν νά μείνουν κοντά της, καί νά τήν ἀκολουθήσουν, ἀλλά ἡ πονεμένη αὐτή μάνα τίς παρότρυνε νά φύγουν, κι
ἀφοῦ τίς ἀποχαιρέτησε ἔφυγε πρώτη ἡ Ὀρφά
καί μέ δάκρυα στά μάτια, ἀφοῦ «κατεφίλησεν
τήν πενθερά αὐτῆς, ἐπέστρεψεν εἰς τόν λαόν
αὐτῆς». «Καί εἶπε Νωεμίν πρός Ρούθ· ἰδού
ἀνέστρεψεν ἡ σύννυμφός σου πρός τόν λαόν
αὐτῆς καί πρός τούς θεούς αὐτῆς· ἐπιστράφηθι δή καί σύ ὀπίσω τῆς συννύμφου σου». Ἀλλά
ἡ Ρούθ τῆς εἶπε: «Δέν σ’ ἀφήνω· ὅπου πᾶς ἐσύ
θά πάω κι ἐγώ· κι ὅπου κι ἄν κατοικήσῃς θά
κατοικήσω· Κι ὁ λαός σου θά γίνῃ λαός μου,
κι ὁ Θεός σου θά γίνῃ Θεός μου, κι ἐκεῖ πού
θά ταφῇς ἐσύ ὅταν ἀποθάνῃς, ἐκεῖ θά γίνῃ κι ὁ
δικός μου τάφος, καί μόνο ὁ θάνατος θά μᾶς
χωρίσῃ». Κι ἔτσι πορεύτηκαν στήν Βηθλεέμ. Κι
ὅλοι εἶπαν αὐτή δέν εἶναι ἡ Νωεμίν; Κι αὐτή
τούς εἶπε «μή μέ λέτε Νωεμίν, νά μέ λέτε Πικρή, γιατί πολλή πίκρα ἐπέτρεψε ὁ Κύριος νά
ζήσω».
Κι ὅλοι ξέρου­με ὅτι ἡ Ρούθ παν­δρεύτηκε
τόν δίκαιο Βοόζ, πού εἶναι ἕνας ἀπό τούς προπάτορες τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ὁ Βοόζ
ἐγέννησε τόν Ὠβήδ, ὁ Ὠβήδ ἐγέννησε τόν
Ἰεσσαί, κι ὁ Ἰεσσαί ἐγέννησε τόν Δαβίδ τόν βασιλέα. Κι ἐπειδή ἡ Νωεμίν ἦταν ἐκ τοῦ οἴκου
Φαρές, ἀπ’ τόν ὁποῖο κατήγετο κι ὁ Βοόζ, εἶναι
σάν νά ἀπέκτησε κι αὐτή προγονό, προπάτορα
τοῦ Κυρίου. Τό θαυμαστό εἶναι, ὅτι ἡ Ρούθ, εἶχε
πλησίον της μέσα στό σπίτι της, τήν μητέρα τοῦ
πρώτου συζύγου της Χελαιών, μέσα στό σπίτι
τοῦ Βοόζ καί ἡ πικραμένη αὐτή μάνα, δέν ἔζησε
τήν μοναξιά πού νοιώθουν οἱ πικραμένοι μοναχικοί ἄνθρωποι, ὅταν
χάνουν τούς ἀνθρώπους
τους. Ὁ μόνος σύνδεσμός της σ’ αὐτό τό
σπίτι ἦταν ἡ Ρούθ, ἡ σύζυγος τοῦ παιδιοῦ της. Ἀλήθεια, πόσα τέτοια
πικραμένα μοναχικά πρόσωπα, δέν ξέρουμε,
ἀπ’ τό περιβάλλον του ὁ καθένας μας; Καί μακάρι κάθε ἕνα τέτοιο πρόσωπο νἄχῃ στή ζωή
του ἕνα τέτοιο στυλοβάτη ὅπως εἶχε ἡ Νωεμίν τήν Ρούθ. Αὐτή ἦταν ὁ μόνος σύνδεσμός
της, σ’ αὐτή τήν οἰκογένεια. Ἀλλά καί πόσα δέν
πρόσφερε κι αὐτή σ’ αὐτή τήν οἰκογένεια. Μαζί
μάζευαν τόν πρῶτο καιρό στάχυα στά χτήματα
τοῦ Βοόζ. Μαζί μοίραζαν τό λιγοστό κριθαρένιο ψωμί τους, καί μαζί ἔζησαν χαρές καί λύπες.
Πόσο ἀγαπήθηκαν αὐτές οἱ δύο γυναῖκες! Τί
ἦταν ἡ μία γιά τήν ἄλλη!
Καί δέν θά τά θυμόμουν ὅλα αὐτά τώρα
ἄν δέν μοῦ διηγόταν πρίν λίγες μέρες, μιά κοπέλλα, τό τέλος τῆς μάνας της. Πέθαινε ἡ καλή
μάνα στά ὀγδόντα ἕξι της. Τήν παράστεκαν οἱ
κόρες της καί ἡ ἀδελφή της. Ἡ ἀδελφή της δέν
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
3
εἶχε παντρευτεῖ, κι ἔζησαν μιά ζωή μαζί. Μαζί
στίς λύπες καί τίς χαρές. Ὅταν πέρασαν τά
χρόνια καί δέν παντρεύτηκε ἡ ἀδελφή, ἄφησε τό σπίτι της, καί πῆγε κι ἔμεινε ὁριστικά μέ
τήν ἀδελφή της. Μαζί μεγαλώσανε τά παιδιά
της, μαζί ζήσανε τίς χαρές τους, τίς προόδους
τους, ἀλλά καί τίς δυσκολίες τους καί τίς ἀγωνίες τους. Ἡ Θεία μές στό σπίτι. Ἄνθρωπος τοῦ
σπιτιοῦ. Τήν ἀγαποῦσαν κι ὁ γαμπρός της, καί
τά παιδιά. Μέχρι καί ἐγγόνια μεγάλωσαν μαζί.
Καί χρυσοχέρα ὅπως ἦταν ἡ Θεία, τούς ἔρραβε, τούς κεντοῦσε, τούς νοικοκύρευε. Κανένα
χατήρι δέν τούς χάλαγε. Μόνο πού δέν τά εἶχε
γεννήσει αὐτά τά παιδιά, ἀγόρια καί κορίτσια.
Τώρα ἡ μάνα πέθαινε καί στήν ἐπιθανάτια κλίνη της, κοιμόταν καί ξυπνοῦσε κι ἔβλεπε στό
προσκέφαλό της, πότε τίς κόρες της, πότε τίς
νύφες της, ἀλλά πάντα καί τήν ἀδελφή της.
Κανείς δέν καταλάβαινε τό δράμα τῆς
ἀδελφῆς της ὅμως. Αὐτή ζοῦσε τήν Πίκρα τῆς
Νωεμίν. Αἰσθανόταν νά πέφτῃ ὁ στυλοβάτης
τῆς ζωῆς της. Ἡ γέφυρα πού τήν ἕνωνε μέ τά
μέλη τῆς οἰκογένειας τῆς ἀδελφῆς της. Κάποια
στιγμή ξύπνησε ἡ ἑτοιμοθάνατη καί στόν ἥσυχο σιωπηλό χῶρο, ἦταν μαζί της, δίπλα της ἡ
ἀδελφή της. Γύρισε καί τήν κύτταξε. Τήν εἶδε
δακρυσμένη. Ταράχτηκε. Ἤξερε νά διαβάζῃ τή
σκέψι της καί νά εἰσδύῃ στά βάθη τῆς ψυχῆς
της. Ξεχύθηκε ἐκεῖ σ’ αὐτό τόν ἱερό χῶρο, ὅπου
μιά ψυχή ἑτοιμαζόταν νά φύγῃ γιά τόν Οὐρανό,
ὅλη ἡ πίκρα τῆς καρδιᾶς τῆς μοναχικῆς αὐτῆς
ψυχῆς. Κατάλαβε ἀμέσως ἡ ἑτοιμοθάνατη. —
«Τί κλαῖς;» τῆς εἶπε. «Ἐπειδή φεύγω ἐγώ; Καί τί
ἀνάγκη ἔχεις ἐσύ; Ἔχεις τά παιδιά. Σ’ ἀγαπᾶνε
πιό πολύ ἀπό μένα. Ὅ,τι θέλῃς νά μήν ντραπῇς
νά τούς τό ζητήσῃς». Κι ἐκάλεσε τά παιδιά της
καί τούς εἶπε συμβουλές πῶς νά συμπεριφερθοῦν στή Θεία. – «Ἀκοῦς πάτερ Ἰγνάτιε; Μοὖπε
μιά ἀπ’ τίς κόρες. Δέν ξέρεις ἐσύ πῶς τήν ἔχουμε τή Θεία; Κι ὅμως τί κλᾶμα κάναμε ὅλοι ὅταν
μᾶς τἄλεγε αὐτά ἡ μάνα μας δέν λέγεται. Ἴσα
- ἴσα πού ἐμεῖς τώρα, βρίσκουμε τό σπίτι τῆς
μαμᾶς ἀνοιχτό, κι ἡ Θεία εἶναι ἐκεῖ συνέχεια,
καί ὅ,τι θέλουμε σ’ αὐτήν πᾶμε. Μέχρι καί οἱ
κόρες μας». «Θεία κράτα λίγο τό παιδί». «Θεία,
θά μοῦ μαγειρέψῃς κάτι αὔριο;». Ἡ Θεία ξέρεις
δέν λέει ποτέ ὄχι. Νἆναι εὐλογημένοι αὐτοί οἱ
ἄνθρωποι πού δέν ξεχνοῦν τά μοναχικά πρόσωπα. Πού γίνονται στυλοβάτες τους, πού τούς
παίρνουν ὅλη τήν πίκρα καί τούς δίνουν μόνο
χαρά.
4
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
Καί ξέρουμε πολλά μοναχικά πρόσωπα ὁ
καθένας μας στό περιβάλλον του. Ἀνθρώπους
θυσίας πού πρόσφεραν, πού θυσιάστηκαν, πού
κοπίασαν καί συνέβαλαν στίς οἰκογένειες μές
στίς ὁποῖες ἔζησαν. Πρόσωπα πού ἐνῶ ἀνῆκαν
σέ μιά οἰκογένεια, ἔνοιωθαν ὅτι δέν ἀνῆκαν.
Κι εἶχαν τήν πίκρα τῆς Νωεμίν. Πού εἶχαν τήν
ἀναφορά τους μόνο σ’ ἕνα πρόσωπο, πού τό
θεωροῦσαν σύνδεσμο τῆς ζωῆς τους, μ’ αὐτό
τόν κόσμο. Νά τά ἀγαπᾶτε τά μοναχικά πρόσωπα. Ἔχουν ἀνάγκη ἀπό ἀγάπη, ἀπό στοργή.
Κι ὅταν τούς προσφέρετε ἕνα θά σᾶς προσφέρουν ἑκατό. Ξέρω πολλά τέτοια πρόσωπα πού
ζοῦν σ’ αὐτόν τόν κόσμο, ἀλλά καί πολλά πού
ἔφυγαν. Δασκάλες πού δέν παντρεύτηκαν, καί
θυσιάστηκαν γιά τό ἔργο τους. Στήν πρώτη νιότη τους εἶχαν τήν φλόγα νά διδάξουν τά παιδιά, τούς μαθητές τους. Νά τούς μεταδώσουν
γνώσι καί πίστι στό Θεό! Πέρασαν ἀπ’ τά χέρια τους γενεές γενεῶν παιδιῶν. Τά θεωροῦσαν
παιδιά τους. Δέν ἦταν ὅμως, γιατί αὐτή τἄβλεπε
νά περνοῦν πιασμένα χέρι - χέρι μέ τούς γονεῖς
τους. Τῆς ἔλεγαν ὅλοι ἕνα καλό λόγο ὅταν μεγάλωναν καί σπούδαζαν, τήν τιμοῦσαν καί τήν
ἀγαποῦσαν, ἀλλ’ αὐτῆς τῆς ἔλειπε τό στήριγμα. Τἄφερε ἔτσι ἡ ζωή, οἱ συγκυρίες, ὁ Θεός
στό τέλος καί δέν ἔκαναν δική τους οἰκογένεια.
Προσκολλήθηκαν στήν πιό πλησιέστερή τους
συγγενικά οἰκογένεια, καί παρ’ ὅλον ὅτι ὅλα
τά μέλη τῆς οἰκογένειας δέν τούς ξεχώριζαν,
αὐτοί ἔνοιωθαν ὅτι κάποιες στιγμές εἶναι δικές
τους, κι αὐτοί δέν δικαιοῦνται νά βρίσκωνται σ’
αὐτές. Εἶναι πόνος ἡ μοναξιά. Εἶναι ὅμως καί μιά
δύναμι. Μοναχικά ἄτομα, ἀναπλήρωσαν πολλές
ἀνάγκες στίς οἰκογένειες. Βοήθησαν, μεγάλωσαν παιδιά, θυσιάστηκαν, δούλεψαν σκληρά,
σήκωσαν φορτία, συνέτρεξαν σέ γέννες, σέ
ἀρρώ­στειες σέ θλίψεις καί πένθη.
Θυμᾶμαι μιά κοπέλα πού θυσιάστηκε γιά
νά μεγαλώσῃ τά παιδιά τῆς ἀδελφῆς της πού
ἀρρώστησε. Τἄβλεπες πάντα περιποιημένα, τακτικά, μελετηρά, πρῶτα στήν Ἐκκλησία,
στό Κατηχητικό, στά γράμματα. Πήγαινε αὐτή
κι ἔπαιρνε τούς βαθμούς τῶν παιδιῶν ἀπ’ τό
Σχολεῖο καί γύριζε πάντα μέ καύχησι, μέ χαμόγελο, γιατί τά παιδιά ἦταν ἄριστοι μαθητές.
Ὑπολογίστε σεῖς τώρα τίς θυσίες της. Πῆρε τά
παιδιά νήπια καί τά μεγάλωναν μαζί μέ τούς γονεῖς της, ἀλλά μετά μεγάλωσαν οἱ γονεῖς κι εἶχε
ὅλο τό φορτίο μόνη της. Εἶχε τά παιδιά πού
εἶχαν γίνει παλληκαράκια τώρα, εἶχε καί τούς
γερασμένους της γονεῖς. Δέν γόγγυσε. Δέν τήν
ἄκουσα νά λέῃ παράπονο. Πάντα γελαστή. Πάντα στό καθῆκον. Στήν Ἐκκλησία, στό κήρυγμα,
στό φιλανθρωπικό ἔργο τῆς Ἐνορίας, σ’ ὅλα
πρώτη. Πρόσωπο ἅγιο πού τώρα ἀπολαμβάνει
στόν Οὐρανό τούς κόπους του. Θυμᾶμαι μιά
θεία. Δέν παντρεύτηκε καί βοήθησε ὅλες τίς
ἀδελφές καί στό τέλος καί τίς ἀνηψιές. Πήγαινε
ὅπου ὑπῆρχε ἀνάγκη. Ἔφερνε τήν ἀνηψιά στήν
Ἐξομολόγησι ἀπό μικρό κοριτσάκι ἕως τήν
ὥρα τοῦ γάμου της. Αὐτή ρωτοῦσε γιά τήν ὥρα
τῆς ἐξομολογήσεως. Τήν ἔφερνε πάντα. Τήν
συνώδευε. Κι ὅλο μιλοῦσε γι’ αὐτήν, κι ἐνδιαφερόταν γιά τήν πνευματική της κατάρτισι. Καί
τά κατάφερε. Αὐτή τώρα εἶναι στόν Οὐρανό,
ἀλλά τό κορίτσι δέν ἄφησε τήν ἐξομολόγησι.
Τώρα αὐτή φέρνει τά παιδιά της στόν Πνευματικό. Θυμᾶμαι κι ἕναν ἄνδρα. Σοβαρό καί
μετρημένο. Πέθανε ἡ γυναῖκα του, κι αὐτός
ἦταν ἀκόμη νέος ἄνθρωπος. Δέν παντρεύτηκε
πάλι. Δέν εἶχε παιδιά. Ἔμενε μόνος του στό σπίτι του. Ἡ ἀδελφή του τοῦ
συμπαραστάθηκε. Αὐτός
ἀπό γενναῖος ἔγινε δειλός καί συνεσταλμένος. Ἡ
μοναξιά τόν ἔκανε νά μήν
ἔχει τό θάρρος πού εἶχε
μέσα στήν οἰκογένεια. Τά
κορίτσια τῆς ἀδελφῆς του
πήγαιναν καί τοῦ συγύριζαν, τοῦ ἔπλεναν, τοῦ πήγαιναν φαγητό. Πόσες φορές δέν τίς ἔβλεπες
μέ τά σιδερωμένα πουκάμισα τοῦ θείου, νά τοῦ
τά πηγαίνουν! Αὐτός χαιρόταν, τίς ἀγαποῦσε.
Ζοῦσε ὅμως τόν πόνο τῆς μοναξιᾶς.
— Μπράβο κορίτσια, δέν τόν ἀφήσατε τό
Θεῖο.
— Γλυτώνουμε ἀπ’ τή μάνα μας; ἔλεγαν.
Ὅταν ὅμως ἔφυγε ἡ μάνα, κι αὐτές συνέχιζαν νά προστατεύουν τό Θεῖο, τούς ἔλεγα πάλι.
— Μπράβο κορίτσια, τό Θεῖο τόν φροντίζετε.
— Ἀλοίμονο, ἔλεγαν, θά βγῇ ἡ μάνα μας ἀπ’
τό μνῆμα ἄν τόν ἀφήσουμε, καί θά μᾶς παραπονεθῇ.
Ἄλλη πάλι, ἔζησε σ’ ἕνα μεγάλο σπίτι μέ γονεῖς καί ἀδέλφια πολλά. Ἦταν θεία ἑνός φίλου
μου. Πηγαίναμε σ’ αὐτό τό σπίτι ἀπό μικρά. Ὁ
παπποῦς ἐκεῖ, ἡ γιαγιά, οἱ θεῖοι, οἱ θειάδες, μιά
αὐλή γεμάτη κόσμο. Κι ὅμως σ’ αὐτό τό σπίτι
μέ τίς φωνές καί τούς θορύβους ἔμεινε μόνη
της ἡ μία ἀδελφή. Ἔφυγαν οἱ γονεῖς. Τά ἀδέλφια
καί οἱ ἀδελφές παντρεύτηκαν ὅλοι. Ἔμεινε μόνη
της, στό παληό πατρικό σπίτι, ἐκεῖ ὅπου ἔζησε
χίλιες χαρές. Οἱ ἀδελφές της τήν μάλωναν.
— Ἔλα μαζί μας, τί κάθεσαι ἐδῶ;
— Ἀφῆστε με, τούς ἔλεγε, καλά εἶμαι.
Πήγαιναν ὅλοι καί τήν ἔβλεπαν. Πήγαινα κι
ἐγώ μέ τό φίλο μου, κι ὅταν ἀκόμη ἔγινα παπάς καί τή βλέπαμε. Ἦταν εὐτυχισμένη στό
χῶρο της. Ζοῦσε ὅμως πιό πολύ μέ τίς ἀναμνήσεις. Ὁ παληός καθρέφτης, στόν τοῖχο, καί
γύρω - γύρω τά κάδρα μέ τούς γονεῖς, καί μέ
φωτογραφίες ἀπό παληές εὐτυχισμένες οἰκογενειακές στιγμές. Ἐδῶ ἡ Λούλα ντυμένη μέ τά
κουλουριώτικα. Ἐκεῖ ὁ Λάμπρος ναύτης. Ἐδῶ
τό καΐκι τοῦ παπποῦ. Γύρω - γύρω ἀναμνήσεις.
Πρόσωπα πολυαγαπημένα πού μιλοῦσαν. Ἡ
μαμά σ’ ἕνα κάδρο μεγάλο μέ τήν μπόλια καί
τά φλουριά, ὅταν ἦταν νέα. Τό κρυφό μαράζι
τῆς μοναξιᾶς ὅμως, κρυβόταν πίσω ἀπ’ τό γλυκό καί ἤρεμο πρόσωπό της. Χαρά σ’ αὐτούς
πού δίνουν χαρά σέ τέτοια
πρόσωπα. Πού δέν τούς
ξεχνοῦν. Πού τἄχουν κοντά τους καί τούς μεταδίδουν ἕνα μέρος ἀπ’ τίς χαρές τους, πού τούς βάζουν
στή θέσι ἑνός μέλους τῆς
οἰκογένειας καί δέν τούς
ξεχωρίζουν.
Στήν Ἐκκλησία, ἔνοιω­
θαν τήν θαλπωρή τῆς πνευματικῆς οἰκογέ­νειας.
Τήν ζεστασιά τῆς ἐν Χριστῷ Κοινωνίας. Προγεύονταν τήν χαρά τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ
συμμετοχή τους στήν λειτουργική ζωή, ἀναπληροῦσε τά πάντα. Πρόσωπα ἅγια καί ἱερά, Γονεῖς
πολυαγαπημένους, ἀδέλφια καί οἰκείους τούς
ἔνοιωθαν δίπλα τους ὅταν τούς ἔφερναν στό
νοῦ τους καί τούς μνημόνευαν. Ἀλλά καί ἡ συνεργασία τους μέ τά ἄλλα μέλη τῆς Ἐνορίας, σέ
ἐνοριακές ἐξορμήσεις, σέ φιλανθρωπικά ἔργα,
σέ συσσίτια καί προσκυνηματικές ἐκδρομές,
δέν ἄφηναν περιθώρια γιά θλίψεις. Πρό πάντων
ὅμως, ὅταν εὑρεθοῦν στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ,
θ’ ἀναπληρωθοῦν οἱ πίκρες τους μέ χαρές. Ἐκεῖ
ὁ ἦχος ὁ καθαρός τῶν ἑορταζόντων εἶναι γιά
ὅλους. Ἐκεῖ δέν ὑπάρχει μοναξιά, ἀλλά κοινωνία
προσώπων. Οἱ Ἄγγελοι καί οἱ Ἄνθρωποι, παρατάξεις Κυρίου πού ἔχουν κοινωνία μέ τήν Παναγία Τριάδα, τόν Πατέρα καί τόν Υἱό καί τό
Ἅγιο Πνεῦμα.
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
5
ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ
π.
ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΩΣ 8 ΕΤΩΝ
ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ
«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ»
τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀχιλλίου Τσούτσουρα, Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱ.Μ. Λαρίσης & Τυρνάβου
Ξ
εφυλλίζοντας μία παλιά εἰκόνα τοῦ
ἀρχείου εἶδα τόν μακαριστό πλέον
Ἀρχιμανδρίτη π. Σεραφείμ Δημόπουλο, τόν εὐλογημένο ἄνθρωπο τοῦ θεοῦ νά
συμμετέχει στή λιτανεία τῆς θαυματουργοῦ
εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Αἰγάνης, ἀνήμερα
τῆς ἑορτῆς της στίς 8 Σεπτεμβρίου, ὅπου
πανηγυρίζει ἡ ἐκκλησία τό Γενέσιο τῆς Θεοτόκου, στόν ἱστορικό
της Ναό, ὅπου παλαιότερα ὑπῆρξε καί καθολικό τῆς ἐκεῖ παλαιφάτου
Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Παναγίας. Δίπλα του ὁ σεμνός
καί ἐνάρετος, εὐλαβής
καί χαρούμενος πάντα
ἐφημέριος του χωριοῦ,
ἀλησμόνητος πιά καί
ἐκεῖνος π. Ἀντώνιος Ζαφείρης, ὁ ὁποῖος πέταξε
κι ἐκεῖνος νωρίς γιά τήν
βασιλεία τῶν Οὐρανῶν,
ἀφήνοντας πίσω του
ἕνα μεγάλο κενό ἀλλά
καί ἕνα πολύ σπουδαῖο
πνευματικό ἔργο, γιά τό
ὁποῖο μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ἀγωνίστηκε
σκληρά.
Ὁ μακαριστός Γέροντας καί Ἱεροκῆρυξ
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, π. Σεραφείμ
Δημόπουλος κατέρχεται στήν ἱερά λιτάνευση, μετά ἀπό τό πέρας τῆς θείας λειτουργίας
ψάλλοντας τήν ἱερά παράκληση τῆς Παναγίας
μας, μαζί μέ τόν ἀείμνηστο π. Ἀντώνιο, τούς
Ἱεροψάλτες καί ὅλο τό πλήρωμα τῆς ἐνορίας,
6
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
πού συνοδεύουν τήν ἱερά εἰκόνα πρός τήν
πλατεία τοῦ χωριοῦ. Ἀσκητικός, χαρούμενος,
γεμάτος ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ, εὐλογεῖ καί
ἁγιάζει τούς πιστούς, πού τόν χαιρετοῦν μέ
σεβασμό καί ὑπόκλιση βαθεία.
Ἡ θύμιση τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος π. Σεραφείμ, ἀπό μία καί μόνο φωτογραφία τήν
ἡμέρα τοῦ μνημοσύνου του στόν Ἱερό Ναό
τῆς Ἁγίας Τριάδος, στήν
Λάρισα, τό Σάββατο 9
Ἀπριλίου 2016, τό πρωί,
μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως ὀκτώ ἐτῶν
ἀπό τῆς κοιμήσεώς του,
μοῦ γέννησε πολλές
σκέψεις γιά τόν ξεχωριστό αὐτό εὐλογημένο
καί χαριτωμένο ἀπό τόν
Θεό, ἄνθρωπό του.
Ἕνα ἀπό τά κύρια
χαρακτηριστικά τῆς εὐ­
λογημένης διακονίας
τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Σεραφείμ
ἦταν ἡ ὑπακοή του πρός
τήν οἰκεία του ἐκκλησιαστική ἀρχή, ὁ σεβασμός του καί ἡ ἀγάπη του
πρός τόν Ἐπίσκοπο τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας,
χωρίς τήν εὐλογία τοῦ ὁποίου δέν ἔπρατε
τίποτε. Ἔτσι τόν πρωτογνωρίσαμε, νά διέρχεται ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη να λαμβάνει
τήν εὐχή τοῦ Μητροπολίτου καί νά τόν κάνει
κοινωνό τῶν πολλῶν δράσεών του, ἱεραποστολικῶν, φιλανθρωπικῶν, ποιμαντικῶν, λατρευτικῶν, κοινωνικῶν καί ἄλλων, μέσω τῶν
ὁποίων ἐπιτελοῦσε ὁ πύρινος αὐτός λειτουργός τῶν Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ τό σπουδαῖο
ἔργο του.
Ἀπό τῆς νεότητός του στήν μεγαλόνησο
τῆς Κρήτης καί ἀργότερα ἐδῶ στήν Λάρισα,
ὡς νέος κληρικός διακρίθηκε γιά τό βαθύ
καί γνήσιο ἐκκλησιαστικό του φρόνημα, τήν
ἄδολη καί γι’ αὐτό πραγματικά φιλάνθρωπη
καρδιά του, τήν σπουδαία πνευματική του διακονία πρός κάθε ἄνθρωπο, πού ἔπασχε καί
πονοῦσε, ἐνῶ διακρίθηκε ἀκόμη καί γιά τήν
πλούσια ἀγάπη του, μέ τήν ὁποία περιέβαλε
τόν κάθε ἄνθρωπο, στό πρόσωπο τοῦ ὁποίου ἔβλεπε μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς του, τήν
εἰκόνα τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι ἀκριβῶς, πρόθυμος, ζηλωτής, ταπεινός, ἀγαθός, διακριτικός, πατερικός, ἕτοιμος
νά βοηθήσει κάθε ἄνθρωπο πού πεινοῦσε
καί διψοῦσε τήν σωτηρία του, ἔφτανε καί στό
τελευταῖο, τό πιό ἀπόμακρο χωριό τῆς Ἱερᾶς
Μητροπόλεως, προκειμένου νά ἱερουργήσει, νά προσφέρει τήν ἀναίμακτο θυσία, μέ
δάκρυα στά μάτια του, νά κηρύξει μετάνοια
καί σωτηρία στόν λαό τοῦ Θεοῦ, ἐπιτελώντας συγχρόνως καί μία ἄλλη ἱερουργία, ἕνα
ἄλλο μυστήριο, αὐτό τοῦ μέλλοντος αἰῶνος,
μπροστά στό ὁποῖο στεκόταν ἐκστατικός μέ
τόν νοῦ του πολλές φορές νά ἔχει ὁλοκληρωτικά στραφεῖ πρός ἐκεῖνο τό φοβερό μυστήριο, πού τόν ἔκανε νά πατοῦσε ἐδῶ, ἀλλά
νά εὐρίσκετο ἐκεῖ, νά ζοῦσε τό παρόν καί νά
ἔβλεπε το μέλλον…
Ὁ πολυαγαπημένος Ἅγιος τοῦ π. Σεραφείμ, ὁ Ἅγιος Ἰσαάκ, ὁ Σύρος λέει χαρακτηριστικά πώς θά συναντήσετε στήν ζωή σας
–ἐάν τό ἐπιτρέψει ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Θεοῦ–
ὥριμους ἀνθρώπους καί ὁλοκληρωμένους
πνευματικά, ἀλλοιωμένους ἀπό τήν χάρη
τοῦ Ἁγίου Θεοῦ και μεταμορφωμένους κυριολεκτικά καί τότε ἄς μήν τρομάξετε, ὑπάρχουν καί θά ὑπάρχουν πάντοτε ἀνάμεσά μας
ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι δέν θά αὐτοδιαφημίζονται βέβαια, δέν θά προβάλονται, θά εἶναι
σάν κι ἐμᾶς, ἀλλά ἐνῶ θά πατοῦν ἐδῶ καί
θά βρίσκονται ἀνάμεσά μας, ὡστόσο θά βλέπουν πράγματα διαφορετικά, θά βλέπουν ὄχι
μόνο τήν ἰσχύ τῶν κτισμάτων καί τῶν ἀθεάτων τά κάλλη, ἀλλά θά ἔχουν καί τήν δύναμη
πορευόμενοι ἀπό τό κατ’ εἰκόνα στό καθ’
ὁμοίωσιν νά περνοῦν σέ νέους κόσμους,
στούς κόσμους τοῦ Θεοῦ. Καί ὅποιος ζεῖ
στούς κόσμους τοῦ Θεοῦ εἶναι ἤρεμος, εἶναι
γεμάτος εὐφροσύνη καί ἀγαλλίαση, εἶναι
πρόθυμος γιά τό καλό, εἶναι πλέον πολύ καλλιεργημένος, ἔχει προχωρήσει πολύ πρός τό
ἔλεος τοῦ Θεοῦ, στήν ἀπερινόητη εὐσπλαχνία καί ἀγαπᾶ τήν κτίση ὅλη. Εἶναι ἀνώτερος
τῶν κτισμάτων, ἔχει ξεπεράσει ἀσφαλῶς τίς
ἀνθρώπινες ἀδυναμίες καί τίς ἐμμονές, ἔχει
γίνει ἰδιαίτερα εὐσπλαχνικός καί γι’ αὐτό μέ
τά μάτια του τώρα πιά δέν ἀντέχει να βλέπει νά πονᾶ ἔστω καί τό ἐλάχιστο πλάσμα.
Προσέξτε συνεχίζει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ, γιατί θά
ὑπάρξουν ἄνθρωποι, πού μακάρι νά τούς συναντήσετε στήν ζωή σας, πού ἐξ αἰτίας τῆς
καθάρσεως τῆς καρδιᾶς τους καί τοῦ ταπεινοῦ τους φρονήματος, δέν θά φανερώνουν
ἐπάνω τους τό θνητό τους σαρκίο, τό ὁποῖο
ἀναμφίβολλα φοροῦν, ἀλλά θα διαφαίνεται ἡ
ἄκτιστη θεία χάρη, ἡ ὁποία θά ἀντανακλᾶται
μέ ἕναν τρόπο σπάνιο καί μοναδικό. Αὐτοί
θά εἶναι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ!
Ἕναν τέτοιο ἄνθρωπο, καλλιεργημένο, ταπεινό καί ἀσκητικό, ἰδιαίτερα εὐσπλαχνικό,
στοργικό, συγχωρητικό καί πάντα πρόθυμο
συναντοῦσαν καί οἱ πιστοί τῆς περιοχῆς μας
γιά δεκαετίες πολλές μπροστά τους. Ἕναν
ταπεινό κληρικό πού τά πρῶτα καί ὄχι μόνο,
χρόνια της διακονίας του μετέβαινε πεζός
ἀπό χωριό σέ χωριό, ἐξυπηρετώντας τίς πολλαπλές πνευματικές καί λειτουργικές ἀνάγκες
τῶν πιστῶν, συζητώντας μαζί τους, ἐνισχύοντάς τους καί παρηγορώντας τους στίς δύσκολες ὧρες τους.
Πολλές φορές ὁ ἀκούραστος ἐργάτης
τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ π. Σεραφείμ νουθετοῦσε
τούς ἱερεῖς, πῶς νά πορεύονται μέσα στήν
διακονία τους, ἐνίσχυε τίς πονεμένες ψυχές
τῶν ἀσθενῶν καί τῶν πονεμένων, ποδηγετοῦσε καί συμβούλευε τίς τραυματισμένες
ψυχές τῶν νέων, περιέθαλπε τά ὀρφανά καί
τά νήπια στό ἵδρυμά του, ἔσπειρε τόν λόγο
του Θεοῦ μέ τό θεολογικότατο κήρυγμά του
στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, ἄλλαζε κυριολεκτικά τίς καρδιές τῶν ἀπίστων καί τῶν σκληρόκαρδων πού συναντοῦσε μπροστά του καί
τούς μετέβαλε μέ τό παράδειγμά του καί τήν
γεμάτη ἀγαθότητα καρδιά του σέ καλούς κι
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
7
εὐλογημένους χριστιανούς, συνέβαλε στήν
σωστή διαμόρφωση τῆς προσωπικότητος
τῶν ἀνθρώπων, χωρίς καταναγκασμούς καί
ὑπερβολές καί ἀπέπνεε παντοῦ τήν ἠρεμία
καί τήν γαλήνη, τήν ἀγάπη καί τήν στοργή,
τόν γλυκασμό τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ
μέσα στόν κόσμο.
Οἱ ἄνθρωποι πού τόν γνώρισαν ἀπό κοντά εἶχαν τήν εὐλογία καί νά τόν καταλάβουν
καί νά ὠφεληθοῦν ψυχικά, ἐκεῖνοι πού τόν
ἔζησαν λιγότερο κάνουν λόγο γιά ἕναν πολύ
διαφορετικό καί ἀλλοιωμένο ἄνθρωπο τοῦ
Θεοῦ, ἐκεῖνοι πού τόν συνήντησαν λιγοστές
φορές ἐντυπωσιάστηκαν ἀπό τήν παρουσία
του καί προβληματίστηκαν μέ τήν στάση του
καί τήν μορφή του ἀκόμη.
Ἐμεῖς πού ἀξιωθήκαμε νά τόν ἔχουμε
γιά πολλά χρόνια ἀνάμεσά μας τόν εὐχαριστοῦμε γιατί μᾶς ἀγάπησε καί πλουσίως μᾶς
εὐεργέτησε καί γιατί ἀκόμη μᾶς ἔδειξε πώς
οἱ λόγοι τῶν πατέρων μας βρίσκουν τελεία
ἐφαρμογή ἀκόμη καί στήν ἀντιαγιοπνευματική ἐποχή μας, πού τά πάντα ἀλλάζουν μέ τάχιστους ρυθμούς. Καί πῶς θά ἦταν δυνατόν
νά συμβαίνει τό ἀντίθετο!
Εὐχαριστοῦμε τόν πολυσέβαστο Γέρον­
τα π. Σεραφείμ γιατί μᾶς ὑπέδειξε τόν τρόπο νά προσεγγίσουμε τό μυστήριο, νά πλησιάσουμε τόν Κτίστη καί Δημιουργό μας, νά
βιώσουμε κοντά του τήν ἄπειρη εὐσπλαχνία
τοῦ Ἁγίου Θεοῦ καί τόν εὐχαριστοῦμε ἀκόμη καί γιά κάτι ἄλλο, γιατί μᾶς ἔδωσε μέ τό
πέρασμά του αὐτό ἀπό τά γήϊνα στήν αἰωνιότητα, νά καταλάβουμε πώς παρά τήν πολλή μας ἁμαρτία θα συνεχίσουμε ἀκόμη καί
σήμερα νά ἔχουμε πρεσβευτές στήν αἰώνια
πατρίδά μας, πού θά πονοῦν μαζί μας, πού
θά συναντιλαμβάνονται τούς μυστικούς πόθους τῆς καρδίας μας, πού μᾶς σκλάβωσαν
ἐν ἐλευθερίᾳ καί ἀγάπῃ στό ἦθος τους καί
τήν ἁγιότητά τους, πού μᾶς ἔκαναν συνδαιτημόνες στό αἰώνιο τραπέζι τῆς χαρᾶς τους
καί τώρα μένει ἀπό ‘μας, νά καθαρίσουμε
ἀποτελεσματικά, ὄχι τά αὐτιά μας, ἀλλά τόν
νοῦν καί τήν καρδιά μας, γιά νά μπορέσουμε νά ἀκούσουμε τήν θαυμάσια παναρμόδια
μελωδία νά ἀναδύεται μυστικῶς ἀπό τήν
ἁγιασμένη καρδία τους καί ἀπό τό βαθύ καί
ὥριμο κήρυγμά τους, πού τόσο φιλάνθρωπα καί σήμερα ἀκούγεται ἀπό ψηλά καί μέ
ἕναν θαυμάσιο τρόπο μᾶς ἀποκαλύπτει τόν
Θεό…
ΕΝΙΣΧΥΣΤΕ ΤΑ ΟΡΦΑΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΣ
τα
ρ
ό
π
ν
ή
τ
ε
τ
ξ
ῖ
ο
Ἀν
ς
α
σ
ς
ᾶ
ι
δ
ρ
α
κ
τῆς
Μᾶς ἔχουν ἀνάγκη...
8
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
ΜΙΧΑΗΛ ΤΡΙΤΟΣ:
«Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ…»
«Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΕ ΥΨΗΛΑ ΜΕΤΡΑ ΘΕΟΠΤΙΑΣ»
ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Η ΠΙΤΑ ΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ
M
έ τήν συμμετοχή πολλῶν Θεολόγων, ἀν­
δρῶν καί γυναικῶν, πρεσβύτερων στήν
ἡλικία καί νεωτέρων, πραγματοποιήθηκε, τήν
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016, τό ἀπόγευμα,
στό Ἐπισκοπεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαρίσης, ἡ κοπή τῆς πίτας τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων (παράρτημα νομοῦ Λάρισας).
Προηγήθηκε ὁ πανηγυρικός ἑσπερινός στόν
Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Λαρίσης, μέ τήν
εὐκαιρία αὐτή τῆς συνάξεως τῶν Θεολόγων τῆς
τοπικῆς ἐκκλησίας καί ἐν συνεχείᾳ ἔλαβε χώρα
ἡ ἐμπεριστατωμένη ὁμιλία τοῦ α Ἐλλογιμωτάτου Καθηγητῆ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ
ΑΠΘ κ. Μιχαήλ Τρίτου, μέ θέμα: «Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ ἐμπειρικός Θεολόγος».
Ὁ λόγιος ὁμιλητής κατέπληξε ὅλους τούς
παρευρισκομένους, μέ τήν θαυμάσια ὁμιλία του
καί τίς σπουδαῖες ἀναφορές του στό πρόσωπο
τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, τοῦ Ἁγιορείτου, ἔτσι μάλιστα ὅπως τόν γνώρισε ὁ ἴδιος πρίν ἀπό πολλές
δεκαετίες.
Πραγματικός Θεολόγος, τόνισε ὁ κ. Καθηγητής εἶναι αὐτός πού βιώνει τήν ἀλήθεια τοῦ
Εὐαγγελίου καί πού λαμβάνει τήν ἐμπειρία τῆς
Ἀναστάσεως, ὅπως ὁ νέος αὐτός ἅγιος τῶν
ἡμερῶν μας, πού διακρίθηκε γιά τήν αὐταπάρνησή του, τήν μοναχική του ἀκρίβεια, τήν διάκρισή του, τήν εὐγένεια τῆς ψυχῆς του, τήν θυσιαστική του ἀγάπη πρός τόν κάθε ἄνθρωπο.
Ὑπῆρξε ὁ γλυκύς καί ὁ πράος μοναχός, πού
ἀκτινοβολοῦσε τό πρόσωπό του γιατί ἐβίωνε τήν πείρα τῆς Ἀναστάσεως. Ὁ Ἅγιος τῶν
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
9
ἡμερῶν μας ἔφτασε σέ ὑψηλά μέτρα Θεο­πτίας
καί εἶχε μοναδικές ἐμπειρίες καί σπουδαῖες
ἀποκαλύψεις στήν ταπεινή ζωή του. Κέντρο τῆς
διδαχῆς του ἦταν ἡ μετάνοια καί ἡ σωτηρία, ὁ
ἴδιος ἐνσάρκωνε ὅλες τίς μοναχικές ἀρετές καί
κυρίως τήν ξενιτεία καί τήν ὑπακοή. Ἡ ὁλοφώτεινη παρουσία του στόν σημερινό κόσμο, πού
διαρκῶς παραπαίει, ἀποδεκνύει κάτι πολύ ὑψηλό: ὅτι ὁ Κύριος, παρά τήν ἁμαρτωλότητά μας
δέν ἀπέστρεψε τό πρόσωπό του ἀπό ἐμᾶς καί
ἀσφαλῶς ὅτι «Ἰησοῦς Χριστός, χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰώνας».
Στή συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἰγνάτιος, ἀφοῦ
εὐχαρίστησε θερμότατα τόν κ. Καθηγητή, μίλησε γιά τήν ἀξία τοῦ Θεολόγου Ἐκπαιδευτικοῦ
σήμερα στά σχολεῖα καί ἐπαίνεσε τούς Θεολόγους τῆς Λάρισας γιά τήν καλή συνεργασία
τους καί γιά τήν μαρτυρία πού δίδουν ὑπέρ τοῦ
δοκιμαζομένου μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν
καί ἀκολούθως εὐλόγησε τήν πίτα τῶν Θεολόγων τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, εὐχηθείς καλή χρονιά κι εὐλογημένη.
Στήν πνευματική αὐτή ἐκδήλωση μίλησαν
ἀκόμη ἡ Σχολική Σύμβουλος Θεολόγων Λαρίσης καί Μαγνησίας κ. Φωτεινή Σταλίκα, ἡ ὁποία
βράβευσε πολλούς καί πολλές Θεολόγους, πού
10
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
συνεργάστηκαν μαζί της μέ ἰδιαίτερη ἐπιτυχία,
μέσα στά σχολεῖα τήν παρελθοῦσα χρονιά, ὁ
ἀπερχόμενος Πρόεδρος τῆς ΠΕΘ κ. Ἰωάννης
Καραμῆτρος, ὁ πολιός Σχολικός Σύμβουλος
Θεολόγων κ. Ἀχιλλεύς Πιτσίλκας, ὁ παλαιός
Πρόεδρος κ. Βασίλειος Στεργιούλης καί ὁ ἐπί
τιμή Πρόεδρος τῆς Χριστιανικῆς Ἑστίας Λάρισας κ. Κωνσταντῖνος Ἀθανασόπουλος. Συγκινητική ἦταν ἡ στιγμή πού ὁ νεοεκλεγείς Πρόεδρος τῆς ΠΕΘ Λαρίσης κ. Δημήτριος Οἰκονόμου, Θεολόγος, υἱός ἱερέως καί πολύτεκνος πατέρας πέντε παιδιῶν ἐτίμησε μεταξύ ἄλλων τόν
ἀπερχόμενο Πρόεδρο κ. Ἰωάννη Καραμῆτρο,
εὐχαριστώντας τον γιά τήν σπουδαία προσφορά του ἐδῶ καί δεκαετίες στόν χῶρο αὐτό,
ἐνῶ ἡ μεγάλη καί πολύ εὐχάριστη ἔκπληξη τῆς
βραδιᾶς ἦταν ἡ παρουσία τοῦ νέου Προέδρου
τῆς ΠΕΘ κ. Κωνσταντίνου Σπαλιώρα, τόν ὁποῖο
καλοσώρισε μέ πολλή ἀγάπη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Ἰγνάτιος καί ὁ ὁποῖος ὡς
δόκιμος καί ἄριστος Θεολόγος καί Διδάκτωρ
τῆς ἱερᾶς ἐπιστήμης μίλησε γιά τήν ἀνάγκη
τῆς καλῆς συνεργασίας καί τῆς βοήθειας ὅλων
ὥστε τό μάθημα νά μήν ἀποχρωματιστεῖ καί νά
μήν ἀδικηθεῖ, ἀλλά νά συνεχίσει νά δίδει σωστή
πνευματική τροφή, χαρά καί ἐλπίδα στούς μαθητές τῶν σχολείων μας.
Οἱ ἥρωες
τοῦ ’21
καί οἱ νέοι τοῦ 2016…
Σάββατο ἀπόγευμα, 26
Μαρτίου καί ὅλοι οἱ δρόμοι ὁδηγοῦσαν στή φιλόξενη αἴθουσα τοῦ 4ου καί
37ου δημοτικῶν σχολείων.
Οἱ σχετικές ἀνακοινώσεις
εἶχαν γίνει. Ἡ προετοιμασία εἶχε ξεκινήσει
ἐδῶ καί καιρό. Ἡ κ. Μαρία Παπακαλούση,
ἀφοσιωμένη ὅπως πάντα στό καθῆκον της,
εἶχε δώσει τό προηγούμενο χρονικό διάστημα ὅλο της τόν ἑαυτό, γιά νά φέρει εἰς πέρας
τήν «ἀποστολή» της.
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
11
Τά παιδιά στίς ἐπάλξεις.
Ἐκτός ἀπό τά διαβάσματά
τους, τούς προστέθηκε ἀκόμη ἕνα δύσκολο ἀλλά ὄμορφο καί ψυχωφελές μάθημα.
Μάθημα ζωῆς καί ἔμπνευσης. Σίγουρα ὅταν θά μεγα-
12
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
λώσουν, θά ἔχουν νά δείχνουν πλούσιο φωτογραφικό ὑλικό στά παιδιά τους, μά κυρίως
θά ἐνθυμοῦνται τίς προσπάθειές τους καί θά
καμαρώνουν πού κάποτε πρωταγωνίστησαν
σέ κάποια ἑορτή ἀφιερωμένη στήν Πατρίδα
μας, σέ κάποια ἑορτή πού τή διοργάνωσε ἡ
τοπική Ἐκκλησία.
Σέ μία ἑορτή, ὅπου ὁ
Ποιμενάρχης μας κ. Ἰγνάτιος, ἄνοιξε τήν καρδιά
του καί χαιρέτισε τά παιδιά του μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς του. Κοντά
του καί ὁ βουλευτής κ.
Μάξιμος Χαρακόπουλος,
ἕνας ἀπό τούς ἀληθινούς
ὀρθόδοξους ἐκπροσώπους τοῦ κοινοβουλίου
μας. Σέ μία ἑορτή ὅπου οἱ
πατέρες, οἱ κατηχήτριες,
οἱ κατηχητές, ὁ χοράρχης
μας κ. Νικόλαος Οἰκονόμου, οἱ μουσικοί, τά πολυτάλαντα παιδιά μας καί
ὅλοι ὅσοι ἐργάστηκαν
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
13
πίσω ἀπό τή σκηνή, ἔδωσαν ψυχή καί σῶμα
γιά τήν ἐπιτυχῆ παρουσίασή της.
Τά νέα παιδιά διαθέτουν σημαντικό πνευματικό καί ψυχικό δυναμικό, ἀλλά τό ρεῦμα
τοῦ σήμερα ἐπιδιώκει νά τούς τό ἀνατρέψει.
14
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
Ἔχουν ἀνάγκη ἀπό μία γνήσια ἀγκαλιά καί κατανόηση.
Καί ἡ Ἐκκλησία, ἡ Ὀρθοδοξία μας, δίνει
στούς νέους τήν ἐλευθερία τῆς ἀγάπης. Ἀγάπη κι ἐλευθερία χωρίς Χριστό δέν ἔχουν νόημα καί ἀληθινό περιεχόμενο.
Ὁ δρόμος τῆς ζωῆς ἔχει πολλά μονοπάτια
καί ὁ καθένας πιθανότατα θά ἀκολουθήσει
τελικά τό δικό του. Ὁ κάθε νέος καλεῖται νά
θυμηθεί ὅτι ὁ Χριστός δέν θά τόν ἐγκαταλείψει σέ ὅποιο μονοπάτι κι ἄν διαλέξει, ἀρκεῖ
νά θέλει νά Τόν νιώσει παρόντα στή ζωή του.
Καί ἀπόψε τά παιδιά ἔδειξαν σέ ὅλους μας
ὅτι θέλουν τό μονοπάτι τοῦ Χριστοῦ. Θέλουν
νά ἀπλώσουν τό χέρι τους καί νά ζητήσουν
ἀπό τόν Κύριό τους νά τούς τό κρατήσει.
Οἱ νέοι ἔχουν ἀνάγκη πλέον ἀπό πρότυπα. Ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά τούς γνωρίσει τό
Χριστό, ἕνα Χριστό ὄχι ἐγκλωβισμένο σέ μία
ἐποχή πού δέν καταλαβαίνουν, ἀλλά τό Χριστό πού ζεῖ ἀνάμεσά τους καί σήμερα.
Συγχαρητήρια σέ ὅλα τά παιδιά μας.
π. Ἰγνάτιος
www.imlarisis.gr
Ἀπό 1η Ἰανουαρίου ἕως 29 Φεβρουαρίου 2016
οἱ ἐπισκέψεις στήν Ἱστοσελίδα μας ἀνῆλθαν
σέ
28.720 !
Συνεχίζουμε δυναμικά!
Θέλω νά ζήσω ἐλε
ύθερος
βρέ ἀδελφέ....
Λ
ένε πώς τό νά εἶσαι γαλήνιος σημαίνει
ὅτι θά εἶσαι γιά τούς ἄλλους τό στήριγμα στά κύματα τῆς ζωῆς. Λένε πώς
τό νά εἶσαι ἐπαναστάτης σημαίνει ὅτι θά εἶσαι
νέος μέχρι τά βαθιά γεράματά σου. Λένε πώς
τό νά εἶσαι πονετικός σημαίνει ὅτι θά πᾶς στόν
Παράδεισο. Ὅταν ὅμως ἡ κουβέντα φτάνει
στό νά εἶσαι ἐλεύθερος «αὐτό εἶναι μία ἄλλη
ἱστορία»...!!!! Σέ ἕνα ὄμορφο τραγούδι, ὁ στιχουργός του
μᾶς λέει: θέλω νά ζήσω ἐλεύθερος δίχως ταυτότητα πιά...
Εἶναι ἀλήθεια πολύ δύσκολο, νά βρεῖς
ἀνθρώπους πού εἰλικρινά θά σοῦ ποῦν πώς
γνωρίζουν καλά αὐτή τή μοναδική αἴσθηση τῆς
ἐλευθερίας, ἐπειδή τήν ἔχουν ζήσει. Καί εἶναι
ἐξίσου δύσκολο, ὁ ἄνθρωπος τῆς σύγχρονης
ἐποχῆς νά ἰσχυριστεῖ ὅτι εἶναι ἐλεύθερος.
Γνωρίζουμε καλά ὅτι ὅσο κι ἄν ὅλοι οἱ μεγάλοι μαζί μέ τή δική μας λογική συγκλίνουν
στό ὅτι εἴμασθε ἐλεύθεροι, –γιατί δέν ἔχουμε
κανέναν ἐπάνω ἀπό τό κεφάλι μας καί μποροῦμε νά κάνουμε ὅτι θέλουμε– ἡ καρδιά μας
δέν τό ἀποδέχεται καί παραδεχόμασθε πώς
ποτέ δέν ἔχουμε νιώσει τί εἶναι ἐλευθερία. Παρ’ ὅλα αὐτά, ὅσοι ἔχουν ζήσει αὐτή τήν
ὑπέροχη αἴσθηση, ὑποστηρίζουν ὅτι εἶναι μεγάλο πράγμα τό νά εἶσαι ἐλεύθερος. Γιατί τό νά
εἶσαι ἐλεύθερος δέν περιορίζεται ἁπλῶς στό
νά εἶναι ἀνεξάρτητη ἡ πατρίδα σου καί στό νά
ἀποφασίζεις μόνος σου γιά τόν ἑαυτό σου. 16
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
Τό νά εἶσαι ἐλεύθερος σημαίνει ὅτι ὅταν
ὅλοι οἱ ἄλλοι λένε ΝΑΙ καί ἐσύ διαφωνεῖς,
ἔχεις τήν τόλμη νά πεῖς τό ΟΧΙ. Τό νά εἶσαι ἐλεύθερος σημαίνει πώς μπορεῖς νά λές ΟΧΙ καί στόν ἑαυτό σου, πώς μπορεῖς νά κυριαρχήσεις πάνω του, πώς μπορεῖς
νά κυβερνήσεις τά πάθη σου καί νά ἐλέγξεις
τίς ὁρμές σου. Τό νά εἶσαι ἐλεύθερος σημαίνει, ὅτι μπορεῖς
ἀνά πάσα στιγμή νά παραμερίζεις τό κέρδος
καί τό συμφέρον
σου, προκειμένου
νά κάνεις αὐτό πού
προστάζει ἡ καρδιά
σου.
Τό νά εἶσαι ἐλεύθερος σημαίνει, πώς
μπορεῖς νά νιώθεις
τόν ἀέρα νά σοῦ
κυματίζει τά μαλλιά, ἔχοντας τήν ψυχή ἀνάλαφρη σάν χελιδόνι, χωρίς νά βρίσκεσαι κάτω
ἀπό τό ζυγό κάποιας ἁμαρτίας ἤ ἐνοχῆς. Τό νά εἶσαι ἐλεύθερος σημαίνει, πώς οἱ στοχασμοί σου καί τά ὄνειρά σου ξεπερνοῦν κατά
πολύ τά ἐπίγεια καί ἀγγίζουν τήν αἰωνιότητα. Τό νά εἶσαι ἐλεύθερος σημαίνει, πώς μπορεῖς κάθε στιγμή πού μιλᾶς σ’ Ἐκεῖνον νά ἀποδεσμεύεσαι ἀπό κάθε βιοτική μέριμνα καί καθημερινή δυσκολία.
Τό νά εἶσαι ἐλεύθερος, εἶναι μία πολύ ὡραία
ὑπόθεση ὅσο καί ἄν οἱ ἄλλοι σέ προσκαλοῦν
καί σέ προκαλοῦν νά τούς ἀκολουθήσεις....
Τελικά τί νά κάνω; Τό ἀποφάσισα... θέλω
νά ζήσω ἐλεύθερος, ἔχοντας ὅμως ταυτότητα... ποιά; Τήν ταυτότητα τῆς ἐλευθερίας πού
μόνο ἡ Ἐκκλησία μας χαρίζει.. καί ἄς νομίζουν
μερικοί ὅτι χριστιανισμός σημαίνει μή καί ὄχι,
μή καί ὄχι, μή καί ὄχι... γιατί πουθενά δέν θά
συναντήσεις τόση ἐλευθερία, ὅσο μέσα στήν
Ἐκκλησία! Ἀρκεῖ νά ἀγαπᾶς καί νά θέλεις νά
ζήσεις ἐλεύθερος βρέ ἀδελφέ...
π. Ἰγνάτιος
Τά ξένα μας...
τῆς κ. Ἰωάννας Δενδραμῆ
Κ
άνει κρῦο αὐτή τήν ἄνοιξη. Μέσα στά σπίτια μας, ἔξω στήν πόλη, πιό ἔξω στό ὕπαιθρο. Κάνει κρῦο πολύ γιά ἀνοιξιάτικο μῆνα.
Βρέχει, καί πολλές φορές βρέχει ἀκατάπαυστα.
Βρέχει πολύ ὁ οὐρανός. Εἶναι σάν νά κλαίει.
Εἶναι σάν παραπονεμένο παιδί, εἶναι σάν θυμωμένος μεγάλος. Περνᾶμε δύσκολα, πολύ δύσκολα αὐτή τήν ἄνοιξη. Πιό δύσκολα ἀπό τίς περασμένες ἄνοιξες τῶν τελευταίων ὀκτώ χρόνων.
Δέν χαμογελᾶμε. Δέν βρίσκουμε τίποτα χαρούμενο μέσα μας καί γύρω μας. Μιάν ἀπελπισιά
ζεῖ ὁ γηγενής πληθυσμός αὐτῆς τῆς πατρίδας.
Οἱ Ἕλληνες φέτος ζοῦμε μιά κρύα καί βροχερή
ἄνοιξη. Ὁ οὐρανός τῆς πατρίδας μας κλαίει ἀκατάπαυστα καί σταλάζει μιά κρυάδα στίς καρδιές
μας. Αὐτές τίς καρδιές πού ἀγωνιοῦν γιά τήν
σκληρή καθημερινότητά μας, γιά ὅσα κακά σίγουρα μᾶς ἐπιφυλάσσει τό αὔριο, ἕνα ἀνέλπιδο
αὔριο. Ἡ οἰκονομική φτώχεια ξεπέρασε τά ὅριά
της καί μᾶς εἰσήγαγε στήν οἰκονομική ἐξαθλίωση. Ἡ φορολογία γιά τά σπιτικά, ἡ ἄμεση καί ἡ
ἔμμεση, δέν ἀφήνει περιθώρια σέ ἑκατομμύρια
Ἕλληνες γιά τά χρεώδη. Οἱ μισθοί, ὅπου ὑπάρχουν, γίνανε μικροί. Οἱ συντάξεις ἀκόμη μικρότερες. Ἡ ἀνύπαρκτη κίνηση στήν ἀγορά ἀναγκάζει καθημερινά νά κλείνουν καταστήματα,
προσθέτοντας ἔτσι νέους ἀριθμούς στό σύνολο τῆς ἀνεργίας. Ἡ νεκρή οἰκοδομή ἔθαψε καί
τά πάνω ἀπό ἑκατό συναφῆ ἐπαγγέλματά της.
Ἄλλη πρόσθεση στήν ἀνεργία. Ἡ θέρμανση ἔγινε πολυτέλεια. Ἡ ἐξόφληση τῶν λογαριασμῶν
τῶν ΔΕΚΟ ἔγινε ὁ ἐφιάλτης. Τά ἀπολύτως ἀπαραίτητα στά Ἑλληνικά νοικοκυριά πού
ἔχουν παιδιά ἀλλά καί
ἀρρώστους εἶναι γενικευμένη κατάσταση.
Ἡ ἀγορά φαρμάκων
σέ ἔκτακτους, πόσο
μᾶλλον γιά χρόνιους
ἀσθενεῖς, φαντάζει
βουνό ἀπελπισίας.
Ὁλόκληρες οἰκογένειες, ὁλόκληρα σό-
για, ζοῦν φτωχά, ἐξαθλιωμένα. Ἀλλά πρέπει καί
νά πληρώσουν τό φόρο γιά τήν μικρή ἀκίνητη
περιουσία τους. Λές καί ἕνα «κεραμμύδι» ἦταν
τό μεγάλο ἀτόπημα τῆς ζωῆς τους... Ἕνα οἰκοπεδάκι, ἕνα χωραφάκι τό ἁμάρτημα τῶν γονέων
πού κληροδότησαν στά παιδιά τους... Ἡ ἀγορά
βασικῶν προϊόντων διατροφῆς γιά πολλά νοικοκυριά ἔγινε ὄνειρο. Ὅλα αὐτά πού διαβιοῦμε
ἐδῶ καί ἕξι χρόνια ἦταν ξένα ἀπό τήν παληά
καθημερινότητά μας. Κι ἄν δέν ὑπῆρχε ἡ Ἐκκλησία, θέ νά βλέπαμε στούς δρόμους νά πεθαίνουν ἀπό ἀσιτία ἄνθρωποι πού μέχρι πρό τινος
ξόδευαν γιά φιλανθρωπίες. Πρῶτα ἦταν μιά κοινωνία πού εἶχε τρεῖς κοινωνικές τάξεις. Καί πορεύονταν ἡ Ἑλληνορθόδοξη κοινωνία μας καλά,
πάρα πολύ καλά. Ἡ μεσαία τάξη φρόντιζε τήν
κατώτερη. Συγκινοῦσε καί τήν ἀνώτερη τάξη μέ
τό ἔργο της καί ὄχι σπάνια κάποιοι πάρα πολύ
πλούσιοι ἄνθρωποι βοηθοῦσαν, συνεισέφεραν.
Μετά οἱ περισσότεροι πάρα πολύ πλούσιοι
πῆραν ὅλα τους τά πλούτη τεχνηέντως καί τά
μετέφεραν στήν ξένη... Ἔτσι οἱ φόροι ἔγιναν
ἀκόμη πιό δυσβάσταχτοι γιά τά κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Ἀλλά ἀπό τόν πλοῦτο τῆς
ἑλληνικῆς καρδιᾶς δέν ἔλειψε τίποτα. Πρῶτα
κάποιες οἰκογένειες ζοῦσαν αὐτεξούσια. Ἀπέφευγαν τήν συνύπαρξη μέ τούς ἡλικιωμένους
γονεῖς. Τούς εἶχαν ξεχωριστά. Ἡ κάθε οἰκογένεια στό σπίτι της. Καί πολλοί γονεῖς ὑπερήλικες γεύονταν τήν ...πολυτέλεια οἴκων εὐγηρίας.
Τώρα ὅμως ἐπῆλθε ἡ συγκατοίκηση. Ἐπῆλθε ἡ
ἐπανένωση. Τώρα χωρᾶνε σ’ ἕνα σπιτικό καί
δυό καί τρεῖς οἰκογένειες γιά νά τά καταφέρουν στήν διαίρεση, στήν ἀφαίρεση,
στόν πολλαπλασιασμό. Τά παιδιά μας, τά
πανέξυπνα, τά μορφωμένα παιδιά μας
ἄνεργα καιρό σκληρό
ἀπελπισμένα ἔφυγαν στά ξένα. Γιά νά
ζήσουν. Ἁπλά γιά νά
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
17
ζήσουν. Κι ἄν καταφέρουν νά ἐξοικονομήσουν
κάτι καί γιά τήν πικραμένη οἰκογένειά τους πού
ἀφήνουν πίσω. Μορφωμένοι ἐργάτες. Μάγειροι
καί λαντζέρες στήν ἀρχή φύγαν καί φεύγουν
γιά τήν γῆ τήν ξένη. Καί σέ καταστήματα ξένων
ἤ Ἑλλήνων πού «εὐτυχῶς» εἶχαν χρόνια στά
ξένα. Συνήθως Γερμανία ἤ Ὀλλανδία ἤ Αὐστρία.
Ὅσοι τά κατάφεραν καλύτερα νά ἀξιοποιήσουν
τίς γνώσεις τους, ἔφυγαν καί φεύγουν γιά τήν
Ἀμερική ἤ καί τήν Αὐστραλία. Μέχρι καί στήν
Φιλλανδία ἔφθασαν τά παιδιά μας. Τά παιδιά
τῆς Ἑλλάδας μας... Τά παιδιά μας στά ξένα. Ἐκεῖ
στοίβαξαν τίς ἐλπίδες τους γιά μιά καλύτερη
ζωή στίς σοφίτες τῆς Γερμανίας καί τίς Αὐστρίας γιά νά ἐξοικονομοῦν τήν πολύτιμη βοήθειά
τους γιά τούς γονεῖς καί τ’ ἀδέλφια πίσω ἐδῶ
στήν Ἑλλάδα μας. Ἐκεῖ κάνουν τήν ἀνάγκη ὑπομονή στόν διαφορετικό τρόπο ζωῆς, στήν διαφορετική νοοτροπία. Ἐκεῖ πονᾶνε τά βράδυα
τά σωθικά τους ὅταν μέσω SKYPE βλέπουν τό
δάκρυ τῆς μάνας καί τό πονεμένο βλέμμα τοῦ
πατέρα τους. Ἐκεῖ θέ νά περνᾶνε κι αὐτήν τήν
Ἄνοιξη, ἐκεῖ θέ νά γιορτάσουνε τήν 25η Μαρτίου, χωρίς ἐκκλησιασμό, χωρίς παρέλαση, ἐκεῖ
τό Πάσχα. Τῶν Ἑλλήνων τό Πάσχα! Γιατί γιά τό
Καθολικό θέ νἆναι γιορτή στίς ξένες χῶρες τῆς
Εὐρώπης, τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Αὐστραλίας.
Ἔτσι μᾶς βρῆκαν τά πράγματα. Στήν Πατρίδα
μας ἀπό τό χειμώνα τό βαρύ, ἀλλά κι ἀπό τό καλοκαίρι πού μᾶς ἀποχαιρέτησε, ἔρχονται ξένοι,
ἑκατοντάδες, χιλιάδες, ἄνθρωποι πού ἄφησαν
τήν δική τους τρεμάμενη ἀπό βομβαρδισμούς
γῆ, ἄνθρωποι μέ τίς οἰκογένειές τους στήν καλύτερη γι’ αὐτούς περίπτωση, ἤ μέ λίγα μέλη της.
Γιατί ἄλλα μέλη τῆς οἰκογένειας ἔμειναν νεκρά
στούς τόπους τῆς κατεστραμμένης τους πατρίδας, ἄλλα πρόλαβαν κι ἔφυγαν πρῶτα στήν
Εὐρώπη, πρίν νά πάρει τά μέτρα προφύλαξής
της ἀπό τούς «κατεστραμμένους εἰσβολεῖς». Ἡ
Εὐρώπη ἔκλεισε τά σύνορά της. Τά ἀπασφάλισε
γερά. Χῶρες της προηγμένες, συμμέτοχες στό
ἐμπόριο ὅπλων, χῶρες πού καταπλούτισαν καί
καταπλουτίζουν ἀπό τά ἐφόδια πολέμου γιά τίς
χῶρες πού γιομάτες ἐρείπια καί τρόμο ἐξαναγκάζουν τούς κατοίκους τους νά παίρνουν τό
δρόμο τῆς προσφυγιᾶς καί τῆς μετανάστευσης.
Ὁ πόλεμος, μέ ὅλες τίς ἀπάνθρωπες μορφές του
ἐγκαθιδρύθηκε στήν ἀπέναντι ἤπειρο. Ἡ Ἀσία
χόρτασε πλοῦτο τίς ὁπλοβιομηχανίες καί τούς
18
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
ὁπλέμπορους. Οἱ ἄνθρωποι πού πάλεψαν καί
παλεύουν γιά νά ξεφύγουν ἀπό τούς βομβαρδισμούς στή Συρία, στό Ἀφγανιστάν, στό Ἰράκ,
ἔγιναν καί γίνονται τά καλύτερα θύματα ἑνός
χειρότερου ἐμπορίου. Τοῦ δουλεμπορίου. Ἐπιτήδειοι ὡς ἐπί τό πλεῖστον τῆς γείτονος χώρας
ἔγιναν καί γίνονται ζάμπλουτοι, μεταφέροντας
σάν «ἀποβράσματα ἐμπολέμου καταστάσεως»
ἀνθρώπινες ζωές ἀπό τά ἄλλοτε δικά μας παράλιά τους στό Αἰγαῖο μας. Πότε τούς κοντοφθάνουν στά νησιά μας, εἰδικά στήν Μυτιλήνη,
πότε στά πλαστικά φουσκωτά τούς ἀφήνουν μισοπνιγμένους ἤ καί πνιγμένους νά τούς ξεβράζει ἡ θαλάσσια ἀπονιά στίς ἀκτές μας. Ἄν καί
ἡ πλειονότητα τῶν ἔναντι ἁδρᾶς ἀμοιβῆς μεταφερομένων ὡσεί ἀντικειμένων ἀνθρώπων εἶναι
ὁμόθρησκοί τους, τό προσπερνᾶ ἡ παραδομανία τους. Καθόλου συμπόνοια ἀπό μουσουλμάνους γιά μουσουλμάνους. Οἱ κάτοικοι τῆς Μυτιλήνης, Χριστιανοί ὄντες, φιλότιμοι ἑλληναράδες,
ἔδειξαν στήν Οἰκουμένη πῶς μετριέται ἡ ἀξία
τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ἀπό τούς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους Χριστιανούς. Μέσα ἀπό τήν τρισάθλια
φτώχεια ἔβγαλαν τήν κάθε λογῆς βοήθεια γιά
ἀνθρώπους ἑκατοντάδες χιλιάδες. Ἀλλοεθνεῖς
καί ἀλλόθρησκους. Πόνεσαν τά μπράτσα τους
μέσα στ’ ἀγριεμένο πέλαγος γιά νά τραβήξουν
ζωντανούς ἤ πνιγμένους στήν ἀσφάλεια τῆς
γῆς τους. Ἔβγαλαν τήν μπουκιά τους, τή σταγόνα τους, τό φάρμακό τους, τήν κουβέρτα τους,
τήν σκηνή τους γιά νά τούς ποῦν δέν σᾶς περιμέναμε, δέν σᾶς ξέραμε, ἀλλά σᾶς πονέσαμε,
πάρτε αὐτό τό λίγο πού τό στερούμαστε καί
δέν ἔχουμε περίσσια παρά ἀγάπη γιά τόν πόνο
σας. Μικρή ἡ πατρίδα μας, βογγᾶ ἀπό ἀνεργία.
Πονάει πού τῆς ἔφυγαν τά δικά της παιδιά στά
ξένα. Στενάζει κάτω ἀπό τήν ἀπειλή τοῦ ἄνισου
οἰκονομικοῦ πολέμου πού ἀνηλεῶς τῆς γίνεται.
Ἀλλά ἡ Πατρίδα μας εἶναι Χριστιανική. Ὀρθόδοξη. Πρῶτοι οἱ παπάδες καί οἱ καλογήροι της
ἔτρεξαν νά μαζέψουν καί νά προσφέρουν τήν
βοήθεια. Πρίν ἀκόμη φθάσουν οἱ μέτοικοι στήν
πρωτεύουσα τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Πρίν νά
γίνει ἀντιληπτό καί κατανοητό τό μέγα πρόβλημα τῶν μετοίκων, τῶν προσφύγων, τῶν οἰκονομικῶν μεταναστῶν. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος συνάχθηκε. Οἱ Ἐπίσκοποί της, ὅπως νοιάζονται γιά
τή συμφορά τῶν Ἑλλήνων, ἔτσι τό ἴδιο νοιάζονται καί γιά τή συμφορά τῶν ξεπατρισμένων πού
ὅλο καί καταφθάνουν στόν ἑλλαδικό
χῶρο. Ἔγιναν πάρα
πολλοί καί κανείς
δέν γνωρίζει πόσοι
θά γίνουν, τί θά γίνουν, πῶς θά ζήσουν,
ποῦ θά ζήσουν. Ἡ
βοήθεια ἔγινε τώρα
δυσβάσ ταγη καί
γιά τούς φιλότιμους Ἕλληνες. Πῶς νά βοηθήσεις τούς μυριάδες ἄλλους ὅταν δέν μπορεῖς
νά ζήσεις ὁ ἴδιος μέ τά λιγοστά σου ψίχουλα;
Οἱ ὅμοροί μας ἔκλεισαν παντελῶς τά σύνορά
τους. Ἡ μικρή Εἰδομένη, ἡ παντάγνωστη Εἰδομένη, ἔγινε τηλεοπτικές ἐκπομπές σέ γαλλικά,
γερμανικά, ἰταλικά, αὐστριακά κανάλια. Γιατί ἐνῶ
ἡ ὑπόδειξη γιά τόπο προσωρινῆς φιλοξενίας
τῶν ποθούντων τήν διέλευση στά μεγάλα εὐρωπαϊκά κράτη, ἦταν σαφής, καί ὅριζε μία περιοχή ὑπερυψωμένη μακρυά ἀπό τούς οἰκισμούς
καί τή συνοριοφύλαξη, κάποιοι ἄλλοι «ἔμποροι
ἀλληλεγγύης», ὑπέδειξαν στούς μετανάστες καί
στούς πρόσφυγες τή συγκεκριμένη ἔκταση τῶν
καλλιεργήσιμων ἰδιόκτητων χωραφιῶν, πού σάν
«βαρκά» μέ ὅλες τίς νεροποντές τοῦ Φλεβάρη
καί τοῦ Μάρτη κατέληξαν αὐτό πού στόχευαν:
κόλαση. Κόλαση γιά οἰκογένειες στίς λάσπες
τῶν ἰδιόκτητων χωραφιῶν τῆς Εἰδομένης. Ὑπερκέρδος ἀπό «πούλημα» τηλεοπτικό διαφόρων
ἐθνικοτήτων. Κι ἐκεῖ πού θά περίμενε κάποιος
ἕνα εὐχαριστῶ, ἔστω καί ψιθυριστό ἀπό τούς
πολιτισμένους πού φροντίζουν νά μήν διέλθει
κανένα προσφυγικό πόδι στά «πολιτισμένα καί
εὐαίσθητα κράτη καί κρατίδιά» τους, ἡ Εἰδομένη
ἔγινε τό ἐκτελεστικό ἀπόσπασμα γιά τήν καταπονημένη, πάμφτωχη καί καταπονεμένη πατρίδα
μας. Αὐτή ἡ πατρίδα μας πού εἶναι πρόσφυγας
ἀπό τά πανάρχαια δικά της ἐδάφη στά πανάρχαια ἐπίσης δικά της ἐδάφη ἀπό αἰῶνες. Ξέρει
τήν προσφυγιά, ξέρει τήν μετοίκηση, ξέρει τόν
διωγμό. Ξέρει τί εἶναι νά σοῦ καῖνε τό βιός, νά
σέ ξεσπιτώνουν. Ξέρει τί εἶναι νά σοῦ γυρνοῦν
τήν πλάτη οἱ Ἰσχυροί, ὅταν γίνεσαι τό κατάδικό
τους ἀνίσχυρο θῦμα. Διετέλεσαν πρόσφυγες οἱ
Ἕλληνες. Διετέλεσαν διωγμένοι. Κι ἔτσι ξέρουν
νά ἁπλώνουν τό χέρι σ’ ὅσους κουβαλοῦν μέ
τά χέρια τους τό ξεσπίτωμα πού τούς ἔγινε
τώρα σύγχρονα. Ἀλλά οἱ Ἕλληνες διώχθηκαν
ἀπό ἑλληνικά ἐδάφη καί κατέφυγαν
σ’ Ἑλληνικά ἐδάφη.
Ἦταν ὁμόθρησκοι
καί ὁμοεθνεῖς. Ἔφυγαν ἀπό τίς ἀλησμόνητες πατρίδες τους
καί γύρισαν στήν
Μητροπολιτική τους
Πατρίδα... Οἱ ἄνθρωποι πού κατέκλυσαν τήν πατρίδα μας, δέν
ἔχουν ταυτόσημη ταυτότητα μέ ἐμᾶς. Κι ὅμως
τούς ἀφήσαμε νά ἀπαγγιάσουν. Νά στεγνώσουν
τά βρεγμένα τους, πού ὁμόθρησκοί τους τούς
ὁδήγησαν σέ ὑδάτινες τάφρους, νά φᾶνε καί νά
πιοῦνε καί νά ἐπουλώσουν πληγές τους. Ἀλλά
σάν ἀπό σχέδιο τρανό βγαλμένο, ἔρχονται
καθημερινά σχεδίες μέ ἄλλους κι ἄλλους. Καί
νἄσου πού δέν ξέρεις τό ἀθροιστικό ἀποτέλεσμα πόσους ἀλλόθρησκους θά σοῦ βγάλει. Ἡ
ἑλληνική ὑπογεννητικότητα, ἦρθε ἱστορικά ἀντιμέτωπη μέ τήν ὑπεργεννητικότητα τῶν εἰσροῶν
πού κανείς δέν γνωρίζει μέ βεβαιότητα πῶς θά
καταλήξει ἐδῶ στήν Πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα
μας. Πῶς θά χειρισθοῦν οἱ ἰθύνοντες αὐτό τό
φαινόμενο καί τί εἴδους πραγματικότητα θά τήν
καταλήξουν; Ποῦ θά καταλήξει ὁ Ἑλληνορθόδοξος κόσμος μέσα στήν ἴδια του τήν Πατρίδα;
Μοιρασθήκαμε τά ὑπάρχοντά μας, προσφέραμε
ἀπό τό ὑστέρημά μας ὅπως κελεύει ὁ Χριστός
μας. Αὐτόν πού οἱ εἰσερχόμενοι στήν ὑπερπλειονότητά τους θεωροῦν ἐχθρό. Πού τούς δίνεις
τροφή κι ἅμα ἀντικρύζουν τόν Ἑσταυρωμένο
ἀντιδροῦν. Πού εἶναι ἡμέρες Ἅγιες καί Ἱερές
στήν ἁγιασμένη χώρα μας, μέρες Σαρακοστῆς,
μέρες του Εὐαγγελισμοῦ, τῆς Παλιγγενεσίας, μέρες πλημμυρισμένες ἀπό μνῆμες Μεσολογγιοῦ
καί Ζαλόγγου, Ἀρκαδίου καί Ψαρῶν, μέρες πού
τό ἀόρατο σύμπαν ψελλίζει μέ τοῦ Ἐθνικοῦ μας
Σολωμοῦ «Ἀπ’ τά κόκκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τά ἱερά» κι ἔρχεται ἡ καλή ἐπίδοση στά
μαθήματα καί φορώντας τά τοῦ «πιστεύω» της
τή φορεσιά πάει κοντά στή Σημαία τῆς Ἱερᾶς
Παρακαταθήκης μας, προκλητικά. Καί δέν ψελλίζεις παρά στό σπίτι σου καί στούς δικούς σου,
τί θά γίνουμε; Ποῦ θά μᾶς πᾶνε; Τί σκοπεύουν
νά κάνουν τήν πατρίδα μας μέσα στήν ἴδια τήν
πατρίδα μας; Κι ἔχουμε τά καλά μας, τά ἄξια
παιδιά στά ξένα...
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
19
Μία λησμονημένη ἐπέτειος
Ἡ ἄφιξη τοῦ Ἰ. Καποδίστρια στήν Ἑλλάδα
(12/23 Ἰανουαρίου 1828)
τοῦ Χαράλαμπου Στεργιούλη
Φιλολόγου - Δρ. Βυζαντινῆς Φιλολογίας Α.Π.Θ.
Σ
τίς 2 Ἀπριλίου 1827 ἡ Γ΄ Ἐθνική
Συνέλευση τῶν Ἑλλήνων μέ τό ψήφισμα ὑπ’ ἀριθμόν Στ΄, ἐπικύρωνε
ἐπίσημα τήν ἐκλογή τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια ὡς Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδας: «Ὁ Κόμης Ἰωάννης Καποδίστριας ἐκλέγεται παρά
τῆς συνελεύσεως ταύτης ἐπ’ ὀνόματι τοῦ
Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος καί ἐμπιστεύεται τήν νομοτελεστικήν
αὐτῆς ἐξουσίαν». Ὁ Καποδίστριας, εὑρισκόμενος στό Βερολίνο, διάβασε σέ κάποια
ἐφημερίδα τήν εἴδηση τῆς ἐκλογῆς του καί
ζήτησε ἀπό τόν Eynard, τόν Ἐλβετό τραπεζίτη φίλο του, νά τήν ἐπιβεβαιώσει ἤ νά τήν
διαψεύσει. Ταυτόχρονα ἀνεχώρησε γιά τήν
Πετρούπολη. Στήν Πετρούπολη ἔπρεπε νά
λύσει τό πρῶτο μεγάλο πρόβλημα πού ἀνέκυπτε μέ τήν ἐκλογή του, νά πείσει, δηλαδή,
τόν τσάρο Νικόλαο νά ἀποδεχθεῖ τήν παραίτησή του ἀπό τό ρωσικό Ὑπουργεῖο τῶν
Ἐξωτερικῶν.
Ὁ τσάρος Νικόλαος, ὅμως, ἀντί νά
ἐγκρίνει τήν παραίτησή του, τοῦ ζήτησε νά
ἀναλάβει ἐκ νέου τά καθήκοντά του στό
Ὑπουργεῖο τῶν Ἐξωτερικῶν. Ὁ Καποδίστριας ἀρνήθηκε τήν τιμή καί ἀπάντησε
θαρραλέα στόν Νικόλαο: «Ἐάν δέν δεχθῶ
τήν ἐκλογή μου καί ἡ Ἑλλάς γονατίσει, τί
θά ποῦν γιά μένα; Νά ἕνας ἄνθρωπος, πού
θά μποροῦσε νά τή σώσει καί προτίμησε μία
λαμπρή θέση στή Ρωσία ἀπό τή σωτηρία τῆς
πατρίδας του καί τήν ἄφησε νά χαθεῖ.» Τελικά μετά ἀπό ἐπίμονες προσπάθειες ὁ τσάρος Νικόλαος ὑπέγραψε τό πολυπόθητο κείμενο τῆς παραίτησης τήν 1η Ἰουλίου 1827.
Τό πρωινό τῆς 15ης Ἰουλίου ὁ Καποδίστριας ἀναχωρεῖ ἀπό τήν Πετρούπολη καί
ξεκινᾶ τό ταξίδι του πρός τό Λονδίνο καί τό
Παρίσι. Κύριος σκοπός τοῦ ταξιδιοῦ του νά
20
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
ἐξασφαλίσει τήν ἠθική, ἀλλά καί οἰκονομική στήριξη τῶν δύο μεγάλων εὐρωπαϊκῶν
δυνάμεων, τῆς Μεγάλης Βρετανίας καί τῆς
Γαλλίας ἀντίστοιχα. Ἡ ὑποδοχή στό Λονδίνο, ὅταν ἔφθασε στίς 15 Αὐγούστου, ἦταν
ψυχρή. Ἕξι βδομάδες παρέμεινε στό Λονδίνο παλεύοντας γιά τά ἑλληνικά δίκαια. Οἱ
Ἄγγλοι ἦταν ἀρκετά καχύποπτοι ἀπέναντι στόν Κυβερνήτη, γιατί τόν θεωροῦσαν
ὄργανο τῆς ρωσικῆς πολιτικῆς. Στό Παρίσι
ἔφθασε στίς 16 Σεπτεμβρίου καί παρέμεινε
ἕναν περίπου μήνα, ἀναπτύσσοντας μεγάλη
διπλωματική δραστηριότητα. Ἡ ὑποδοχή
πού τοῦ ἐπιφύλαξαν οἱ Γάλλοι, ἦταν γενικά
πιό φιλική καί αὐθόρμητη.
Στίς 10 Ὀκτωβρίου ὁ Καποδίστριας θά
φύγει ἀπό τό Παρίσι γιά τή Γενεύη καί στή
συνέχεια γιά τό Τορίνο. Στό Τορίνο πληροφορήθηκε τήν ἐπιτυχή ἔκβαση τῆς ναυμαχίας τοῦ Ναβαρίνου. Τελικά, στίς 8 Νοεμβρίου θά φθάσει ἀπό τό Τορίνο στό λιμάνι τῆς
Ἀγκώνα ἐλπίζοντας πώς τό ἀγγλικό πολεμικό πλοῖο πού θά τόν μετέφερε στήν Ἑλλάδα
θά ἦταν ἤδη ἀγκυροβολημένο στό λιμάνι.
Οἱ Ἄγγλοι εἶχαν φροντίσει νά παραχωρήσουν πλοῖο τοῦ πολεμικοῦ τους στόλου γιά
τή μεταφορά τοῦ νέου Κυβερνήτη, ἐπειδή
ἔβλεπαν καί σ’ αὐτήν τους τήν ἐνέργεια μία
καλή εὐκαιρία ἐπιρροῆς τῆς Μεγάλης Βρετανίας στά ἑλληνικά πράγματα.
Τό ἀγγλικό πολεμικό ὅμως δέν εἶχε φθάσει στό λιμάνι. Οἱ Ἄγγλοι καθυστεροῦσαν
ἀδικαιολόγητα τήν ἀποστολή του. Δέκα
μέρες πρίν τά Χριστούγεννα, ἡ ἀγγλική
κορβέτα «Wolf» ἀγκυροβόλησε στό λιμάνι
τοῦ Ἀγκώνα. Ἀνήμερά της Πρωτοχρονιᾶς ἡ
κορβέτα ἀπέπλευσε. Τά ξημερώματα τῆς 6ης
Ἰανουαρίου ἡ κορβέτα πού μετέφερε τόν
Κυβερνήτη, συνάντησε κοντά στίς ἀλβανι-
κές ἀκτές τό ἀγγλικό πολεμικό «Warspite».
Ἐκεῖ ἔπρεπε νά γίνει μετεπιβίβαση ἐπιβατῶν
καί ἀποσκευῶν. Στόν Καποδίστρια δέν ἄρεσε καθόλου ἡ συγκεκριμένη ἐνέργεια τῶν
Ἄγγλων. Γράφει στόν ἀδερφό του Βιάρο:
«ἀχθεινόν ἦτον τό Ἀγκώνειον τεσσαρακονταήμερόν μου, καί ἀλγεινή ἡ ἀνάγκη καθ’
ἥν μετεπέρασα ἀπό ἕν πλοῖον εἰς τό ἄλλον,
ἐν μέσῃ θαλάσσῃ καί κατενώπιον τῆς γενεθλίου μου γῆς». Οἱ Ἄγγλοι ἀποδεικνύονταν
ἐξαιρετικά ἀνάλγητοι. Ὄχι μόνο ἀρνήθηκαν νά τόν μεταφέρουν γιά λίγο στήν Κέρκυρα, γιά νά προσκυνήσει στούς τάφους
τῶν γονέων του, ἀλλά καί τόν ὑποχρέωσαν
μεσοπέλαγα νά ἀλλάξει πλοῖο.
Τό «Warspite» τόν μετέφερε στήν Μάλτα,
ὅπου καί παρέμεινε μέχρι τίς 2 Ἰανουαρίου
τοῦ 1828. Στίς 6 Ἰανουαρίου τό Warspite
ἔμπαινε στό λιμάνι τοῦ Ναυπλίου κι ὄχι στήν
Αἴγινα, ἕδρα τῆς Προσωρινῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, λόγω θαλασσοταραχῆς. Τήν ἑπόμενη μέρα οἱ ἀρχές τοῦ τόπου ἀνέβηκαν στό
πλοῖο, γιά νά καλωσορίσουν τόν Κυβερνήτη.
Τήν Κυριακή 8 Ἰανουαρίου τοῦ 1828
παρακολούθησε τή δοξολογία στό ναό τοῦ
ἁγίου Γεωργίου καί τήν ἑπόμενη ἀπέπλευσε
γιά τήν Αἴγινα. Στίς 12 Ἰανουαρίου οἱ ἀρχές
καί ὁ λαός τῆς Αἴγινας ὑποδέχονταν ἐπίσημα τόν Κυβερνήτη. Παρόντα ἦταν καί τά
πλοῖα τῶν τριῶν Μεγάλων Δυνάμεων. Στήν
προκυμαία τῆς Αἴγινας πραγματοποιήθηκε
ἡ ἔπαρση τῆς ἑλληνικῆς σημαίας καί στή
συνέχεια ὁ Καποδίστριας μέ «χαρίεν ἀλλά
σοβαρόν ὕφος καί βάδισμα» κατευθύνθηκε
στό μητροπολιτικό ναό τῆς Αἴγινας γιά τήν
ἐπίσημη δοξολογία. Κατά τή διάρκεια τῆς
δοξολογίας ὁ Καποδίστριας ἀρνήθηκε νά
ἀνέβει στόν ὑπερυψωμένο θρόνο πού εἶχαν
ἑτοιμάσει γιά τό πρόσωπό του, καί στάθηκε ὄρθιος ἀνάμεσα στόν κόσμο. Ὄρθιος
ἄκουσε καί τόν πανηγυρικό τῆς ἡμέρας πού
ἐκφώνησε ὁ λόγιος Θεόφιλος Καΐρης.
Ὁ Θεόφιλος Καΐρης στόν πανηγυρικό
του ζητᾶ ἀφενός ἀπό τούς Ἕλληνες νά χαροῦν, γιατί ἡ ἡμέρα τῆς ὑποδοχῆς τοῦ Καποδίστρια εἶναι μία ξεχωριστή, γιά τό Ἔθνος,
ἡμέρα. Εἶναι ξεχωριστή «διότι παύουσιν
εἰς τό ἑξῆς τά δεινά μας διότι θέλομεν ἰδεῖ
τήν δικαιοσύνην ἰσχύουσαν, τούς νόμους
ἐνεργουμένους, τήν κακίαν τιμωρουμένην,
τήν ἀρετήν βραβευομένην, καί ἐν γένει τήν
πατρίδα εὐνομουμένην καί εὐδαιμονοῦσαν
εἰς τά ἔσω, τροπαιοῦχον καί θριαμβεύουσαν εἰς τά ἔξω, τήν πίστιν ὄχι πενθοῦσαν,
ἀλλά λαμπροφοροῦσαν καί χαίρουσαν».
Ζητᾶ δέ ἀφετέρου ἀπό τόν Κυβερνήτη νά
πολιτευθεῖ κατά τέτοιον τρόπο «ὥστε νά
παύσωσιν αἱ διχόνοιαι, νά διαλυθώσιν αἱ
φατρίαι, νά ἐνεργῶνται, καί νά ἰσχύωσιν
οἱ νόμοι, νά ἀσφαλισθῆ ἑκάστου ἡ ζωή, ἡ
τιμή, ἡ ἰδιοκτησία». Καί συνεχίζει ὁ Καΐρης: «ἐάν ἐμπνεύσης τήν ὁμόνοιαν, τήν συμφωνίαν, καί τήν πρός τήν Πατρίδα ἀγάπην·
ἐάν ὁδηγήσης τούς πολιτικούς της εἰς τά
ἀληθινά αὐτῆς συμφέροντα, καί τούς πολεμικούς της εἰς τήν ἀληθινήν αὐτῆς δόξαν·
ἐάν κάμης, ὥστε νά εὐδαιμονῆ ἐσωτερικῶς
εὐνομουμένη, καί νά θριαμβεύωσι τά ὅπλα
τῆς κατά τοῦ ἀσπόνδου ἐχθροῦ της, νά μένη
ἀσάλευτος καί ἀκλόνητος ἡ ἀνεξαρτησία
της, ἄθικτος ἡ αὐτονομία της,» τότε εἶναι
σίγουρο πώς τό ὄνομά του θά χαραχθεῖ μέ
χρυσά γράμματα στό βιβλίο τῆς Ἱστορίας.
Ἕναν τέτοιο ἡγέτη περίμεναν οἱ Ἕλληνες
πώς θά τούς κυβερνοῦσε μετά τόν ἀγώνα
τῆς Ἀνεξαρτησίας, ἕναν τέτοιο ἡγέτη σκιαγραφοῦσε καί ὁ Θεόφιλος Καΐρης.
Ὁ Γολγοθάς τοῦ Καποδίστρια εἶχε ἤδη
ξεκινήσει. Ἤξερε πώς τό ἔργο πού ἀναλάμβανε, ἦταν δύσκολο. Δέν λύγισε ὅμως οὔτε
μία στιγμή. Σήκωσε τό Σταυρό του μέχρι τό
τέλος. Δέν ὑπολόγισε οὔτε τήν ἴδια του τή
ζωή, προκειμένου νά ὑπηρετήσει τό ἐθνικό καί μόνον συμφέρον. Ἔτσι τρία χρόνια
ἀργότερα, στίς 27 Σεπτεμβρίου 1831, ὁ Καποδίστριας δεχόταν τήν ἄνανδρη δολοφονική ἐπίθεση τοῦ Κωνσταντῆ καί τοῦ Γιώργη Μαυρομιχάλη, κι ἄφηνε τήν τελευταία
του πνοή ἔξω ἀπό τήν ἐκκλησία τοῦ ἁγίου
Σπυρίδωνος στό Ναύπλιο, χωρίς νά προλάβει νά ὁλοκληρώσει τό ἱερό ἔργο τῆς ἀνόρθωσης τῆς Ἑλλάδας.
Βιβλιογραφία
Ἑλένη Κούκου, Ἰωάννης Καποδίστριας,
ὁ ἄνθρωπος - ὁ Εὐρωπαῖος διπλωμάτης
1800-1828, ἐκδ. Πατάκη, Ἀθήνα 200515.
Παναγιώτης Πασπαλιάρης, Ὁ Ἰωάννης
πίσω ἀπό τόν Καποδίστρια, [σειρά: Ἡγέτες], ἐκδ. Ἡ Καθημερινή, Ἀθήνα 2014.
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
21
15ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ & Λ.Τ. ΛΑΡΙΣΑΣ
Λάρισα 21 Μαρτίου 2016
Παγκόσμια Ἡμέρα Ποίησης - "Πές το μ’ ἕνα ποίημα"
Ὁ πόνος
τῆς
προσφυγιᾶς
Πόσο ἄδικο στ’ ἀλήθεια
πού μοῦ σπαράζει τήν καρδιά,
εἶναι νά νιώθω μές στά στήθια,
τόν πόνο πού ’χει ἡ προσφυγιά!
Πόλεμος ἔγινε στή γῆ τους.
Χωρίς νά φταῖνε, δυστυχοῦν.
Τούς πῆραν ὅλη τή ζωή τους
καί φύγανε γιά νά σωθοῦν.
Βλέπω μανάδες μές τίς λάσπες,
παιδιά νά κλαῖν καί νά πονοῦν,
κανείς δέν νοιάζεται γιά γάζες,
τί κι ἄν αὐτά αἱμορραγοῦν;
Θέλουν νά βροῦνε μιά πατρίδα
μά οἱ πόρτες ὅλες εἶν’ κλειστές
Μάτια πού κλαῖν χωρίς ἐλπίδα
νιώθουν λές καί εἶν’ στίς φυλακές.
Νιώθω τόν πόνο τους, δικό μου,
θέλω νά δώσω μιά ἀγκαλιά,
πόσο κοντά μές τό μυαλό μου,
ὁ πόνος πού ‘χει ἡ προσφυγιά!
Δίνω μιά χείρα βοηθείας
λίγο νερό, στέγη, ψωμί.
Θέλω νά δώσω σωτηρία,
μά μοιάζει ἡ χώρα, φυλακή!
Πόσο ἀκόμα μές τούς δρόμους;
Πόσο ἀκόμα θά ζοῦν στή σκιά;
Θέλουν νά φύγουν γι’ ἄλλους τόπους
πού θά χει μόνο ζεστασιά!
Καλογιάννης Παναγιώτης
22
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
Ἀπό τό «je suis»,
στόν ἀναπάντεχο
ξενοδόχο...
Ἦ
ταν μία φορά καί ἕναν καιρό... συγνώμη μπερδεύτηκα! Ἀρχίζω καί
πάλι ἀπό τήν ἀρχή... ὄχι, τελικά ἄς
ξεκινήσω ἀπό ἐκεῖ πού ἄρχισα!!! Νόμιζα ὅτι θά πῶ ἕνα μικρό παραμυθάκι
σέ ὅλα ἐκεῖνα τά παιδιά πού πῆραν τίς ἀποσκευές τους καί ξεκίνησαν τό μεγάλο ταξίδι
τῆς ἀναζήτησης ἐργασίας στό ἐξωτερικό. Σίγουρα ἔτσι ὅπως ἔχουν ἔλθει τά πράγματα,
καλά ἔκαναν! Τί νά καθίσουν νά κάνουν ἐδῶ;
Νά μοιρολογοῦν στίς πλατεῖες καί στά καφέ
καί ὅταν ἐπιστρέφουν στά σπίτια τους νά
«καμαρώνουν» τά κάδρα τῶν πτυχίων τους; Ἡ Εὐρώπη εὐτυχισμένη πιά... μέ ἀνοιχτές
ἀγκάλες... τούς περιμένει... ἔρχονται τά μεγάλα μυαλά... τό σχέδιο καλά προχωρεῖ... θά
ἀποδυναμώσουμε τίς μικρές χῶρες... καί θά
κυριαρχήσουμε παντοῦ...
Ὅλα πήγαιναν καλά σ’ αὐτό τό παραμύθι, μόνο πού οἱ γιγαντοευρωπαῖοι λογάριαζαν
χωρίς τόν ξενοδόχο... καί νά πού ἐμφανίζονται οἱ ἁρματωμένοι καί σκορποῦν τόν πανικό... σέ λίγα λεπτά ὅλα ἀλλάζουν... σέ λίγα
χρόνια τί ἄραγε; Ἡ μαζική δολοφονική ἐπίθεση στό Παρίσι
ἀποτελεῖ τήν κορυφή τοῦ παγόβουνου ἑνός
ἀναβαθμισμένου μηχανισμοῦ προαγωγῆς τῆς
δολοφονικῆς βίας στίς περιοχές τῶν «ἀπίστων», ὡς εἴθισται νά ἀποκαλοῦν τούς κατοίκους ἀμερικανικῶν καί εὐρωπαϊκῶν πόλεων
οἱ κήρυκες τῆς φονταμενταλιστικῆς πτέρυγας τοῦ Ἰσλάμ.... ἀκολουθεῖ τό χτύπημα στό
κέντρο λήψης ἀποφάσεων... στούς διαδρόμους της ἐξουσίας... Βρυξέλλες ὥρα μηδέν...
Καί τό παραμύθι φαίνεται πώς καλά συνεχίζεται... γιά νά δοῦμε ποιός, ποιά, ποιό θά
εἶναι τό ἑπόμενο παραλήρημα!!!
Ταραγμένος τελικά εἶναι ὁ κόσμος μας. Διασπασμένος καί χωρισμένος, στούς μακράν
καί στούς ἐγγύς. Σ’ αὐτούς πού συμφωνοῦν
μέ τίς κυρίαρχες ἰδεολογίες, μέ αὐτούς πού
ἐξουσιάζουν καί σ’ αὐτούς πού βρίσκονται
μακριά. Καί αὐτή ἡ διάσπαση ξεκινᾶ ἀπό
τόν ἐσωτερικό μας κόσμο. Παλεύουν ἐντός
μας ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐξουσία. Ἡ μία δῶρο τοῦ
Θεοῦ. Ἡ ἄλλη ἀπόφαση δική μας, ἐπειδή θέλουμε νά γίνουμε θεοί χωρίς τόν Θεό. Καί
βαφτίζουμε τήν ἐξουσία θρησκεία, πολιτική,
πολιτισμό, δικαιοσύνη, ἐνῶ εἶναι καρπός τοῦ
ἀνθρώπινου ἐγωισμοῦ καί τῆς ἀπουσίας τοῦ
Θεοῦ. Ὄχι ὅτι δέν χρειάζεται ἐξουσία στόν
κόσμο. Εἶναι θέμα τῆς ἀνθρώπινης ἀνωριμότητας καί τῆς ἀδυναμίας νά ἐμπιστευθοῦμε
τόν Θεό καί τό θέλημά Του.
Γιά νά δοῦμε ποιό θά εἶναι τό τέλος τοῦ
παραμυθιοῦ...
π. Ἰγνάτιος
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
23
Χρονικά
Μητροπόλεως
Ἰανουαρίου - Φεβρουαρίου 2016
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ἰγνάτιος
Σάββατο 2/1: (ἀπόγευμα) Εὐ­
λό­γησε τή βασιλόπιτα, στήν ἐκδήλωση πού διοργάνωσε ἡ Ἱερά Μητρόπολίς μας στήν αἴθουσα τοῦ
«Ἐπιουσίου», γιά τά μικρά παιδιά
τῶν Ἱερέων.
Τετάρτη 6/1: (πρωί) Τέλεσε
τήν Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό
Ἁγίου Ἀχιλλίου Λαρίσης καί στή
συνέχεια πραγματοποίησε τήν κατάδυση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπό τή
Γέφυρα τοῦ Πηνειοῦ ποταμοῦ, παρόντος καί τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου
Αὐλῶνος κ. Χριστοδούλου!
Πέμπτη 7/1: (μεσημέρι) Δέχθηκε στό Ἐπισκοπεῖο τόν Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιο.
(ἀπόγευμα) Ἐπισκέφθηκε τόν
Σεβ. Μητροπολίτη Λαγκαδᾶ κ. Ἰωάννη καί τοῦ εὐχήθηκε γιά τήν ὀνομαστική του ἑορτή.
Κυριακή 10/1: (πρωί) Συμπροσευχήθηκε ἀπό τοῦ ἱεροῦ Βήματος
στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Νικολάου Λαρίσης
καί κήρυξε τόν θεῖο λόγο.
Τρίτη 12/1 ἕως Πέμπτη 14/1:
Συμμετεῖχε στίς συνεδρίες τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
24
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Ἀπό τήν πανήγυρη τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου
μέ τόν τιμώμενο Πρωτοψάλτη τοῦ Ναοῦ
κ. Κωνσταντῖνο Ξυνογαλᾶ
Ἀπό τήν κοπή πίτας τῆς Ἱερατικῆς μας οἰκογενείας
στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων
μέ ὁμιλητή τόν π. Ἐπιφάνιο Οἰκονόμου.
2016
Ἀπό τό Συλλείτουργο στόν Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως
τῆς Θεοτόκου Καστοριᾶς γιά τό 20ετές μνημόσυνο
τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου κυροῦ Γρηγορίου τοῦ Γ΄
Ἀπό τήν κοπή πίτας τοῦ Φροντιστηρίου Κατηχητῶν
στήν Κατακόμβη τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγίου Νικολάου Λαρίσης
Μέ τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεώργιο
στήν ἐκδήλωση τοῦ Συνδέσμου Ἱερέων τῆς Ἱ.Μ. Κίτρους
ΤΟ
Κυριακή 17/1: (ἀπόγευμα)
Χοροστάτησε στόν πανηγυρικό Ἑσπερινό καί κήρυξε τόν θεῖο
Λόγο στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀθανασίου
Λαρίσης ἐνῶ στό τέλος τίμησε τόν
Πρωτοψάλτη τοῦ Ἱ. Ναοῦ κ. Κωνσταντῖνο Ξυνογαλᾶ γιά τήν 40ετή
ἱεροψαλτική διακονία του στόν Ἱ.
Ναό.
Δευτέρα 18/1: (πρωί) Λειτούργησε στόν ἴδιο Ἱ. Ναό, ὅπου τόν
θεῖο Λόγο κήρυξε ὁ Πρωτοσύγκελλος π. Ἀχίλλιος.
Τρίτη 19/1: (πρωί) Μίλησε ἐπίκαιρα κι εὐλόγησε τή βασιλόπιτα
τῶν Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας στήν Ἱερατική Σύναξη τήν ὁποία συγκάλεσε στόν Ἱ.Ν.
Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων
Λαρίσης, ὅπου ὁ Ἱεροκήρυκας τῆς
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος
π. Ἐπιφάνιος Οἰκονόμου ἀνέπτυξε
τό θέμα: «Ἡ ἱερουργία τοῦ θείου
κηρύγματος».
(ἀπόγευμα) Εὐλόγησε τή βασιλόπιτα τῶν ἀκροατῶν τοῦ ἑσπερινοῦ του κηρύγματος στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Νικολάου Λαρίσης.
Πέμπτη 21/1: (πρωί) Δέχθηκε
στό Ἐπισκοπεῖο τόν Θεοφ. Ἐπίσκοπο Ἀμαντίας (τῆς Ἐκκλησίας τῆς
Ἀλβανίας) κ. Ναθαναήλ.
(ἀπόγευμα) Εὐλόγησε τή βασιλόπιτα τῶν ἀκροατῶν τοῦ ἑσπερινοῦ κηρύγματός του στόν Ἱ.Ν. Παναγίας Φανερωμένης Τυρνάβου.
Παρασκευή 22/1: (πρωί) Ἐπισκέφθηκε τόν Σεβ. Μητροπολίτη
Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεο καί τοῦ εὐχήθηκε
γιά τήν ὀνομαστική του ἑορτή.
Κυριακή 24/1: (πρωί) Συλλειτούργησε μέ ἄλλους Ἀρχιερεῖς
στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Καστοριᾶς,
προσκεκλημένος τοῦ οἰκείου Μη-
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
25
τροπολίτου κ. Σεραφείμ, καί τέλεσαν τό 20ετές μνημόσυνο τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Καστορίας κυροῦ Γρηγορίου τοῦ Γ.
(ἀπόγευμα) Εὐλόγησε τή βασιλόπιτα ὅλων τῶν Φιλοπτώχων
Ταμείων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Καστορίας, στήν εἰδική ἐκδήλωση
πού διοργανώθηκε γιά τόν μακαριστό Ἱεράρχη τῆς Καστοριᾶς κυρό
Γρηγόριο, γιά τόν ὁποῖο καί μίλησε
κατάλληλα.
Δευτέρα 25/1: (βράδυ) Εὐλόγησε τή βασιλόπιτα τοῦ Φροντιστηρίου Κατηχητῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, στήν αἴθουσα τοῦ
Ἱ.Ν. Ἁγίου Νικολάου Λαρίσης, ὅπου
μίλησε ἐπίκαιρα.
Τρίτη 26/1: (βράδυ) Προσκεκλημένος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου
Κίτρους καί Κατερίνης κ. Γεωργίου εὐλόγησε τή βασιλόπιτα στήν
ἐκδήλωση τοῦ Συνδέσμου Ἱερέων
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κίτρους,
ὅπου καί βραβεύθηκε γιά τή διακονία του ὡς Τοποτηρητῆ στήν Ἱ.
Μητρόπολη Κίτρους.
Παρασκευή 29/1: (πρωί) Τέλεσε τήν ἀρτοκλασία γιά τήν ἑορτή
τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν, στόν Ἱ.
Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Ἀχιλλίου Λαρίσης, καί μίλησε ἐπίκαιρα
πρός τούς ἐκπαιδευτικούς καί τούς
μαθητές.
(μεσημέρι) Τέλεσε ἁγιασμό
γιά τήν ἔλευση τοῦ νέου ἔτους καί
εὐλό­γησε τή βασιλόπιτα στά γραφεῖα τῆς Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης Ν. Λαρίσης.
Στή συνέχεια μετέβη στό Βόλο
καί εὐχήθηκε στόν ἑορτάζοντα
Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ.
Ἰγνάτιο.
Σάββατο 30/1: (ἀπόγευμα)
Ἔκλεισε μέ σύντομη ὁμιλία του τήν
ἐκδήλωση τήν ὁποία διοργάνωσε
26
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
Ἀπό τήν Θεία Λειτουργία γιά τούς Τρεῖς Ἱεράρχες
στόν Μητροπολιτικό Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀχιλλίου
Ἀπό τήν Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στήν Ἁγία Τριάδα
ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Τρύφωνος
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Ἀπό τήν ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς
στόν Ἱ.Ν. Ζωοδόχου Πηγῆς Λαρίσης
2016
Ἀπό τήν Θεία Λειτουργία στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Γεωργίου
Νικαίας
Ἀπό τήν ὑποδοχή τῶν Ἱερῶν Λειψάνων ἑνός ἐκ τῶν
Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί τῆς Ἁγίας Μαρίνης
στόν ὁμώνυμο Ἱερό Ναό.
Ἀπό τήν πανήγυρη τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους ὅπου
χειροθέτησε σέ Ἀναγνῶστες τούς Ἱεροψάλτες τοῦ Ναοῦ
κ. Ἀντώνιο Ζήση καί τόν υἱό αὐτοῦ κ. Γεώργιο Ζήση
ΤΟ
γιά τούς ἐκπαιδευτικούς τῆς περιοχῆς ὁ Ἱεραποστολικός Σύλλογος
«Μέγας Βασίλειος», στήν αἴθουσα
τῆς ΓΕΧΑ Λαρίσης, ὅπου ἀνέπτυξαν τίς εἰσηγήσεις του ὁ παιδοψυχίατρος κ. Ἀστέριος Λάππας κι
ὁ γνωστός φιλόλογος καί συγγρα­
φέας κ. Κωνσταντῖνος Γανωτῆς.
Κυριακή 31/1: (πρωί) Λειτούργησε στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό
Ἁγίου Ἀχιλλίου Λαρίσης, ὅπου
τόν θεῖο Λόγο κήρυξε ὁ κ. Κωνσταντῖνος Γανωτῆς.
Δευτέρα 1/2: (πρωί) Λειτούργησε στόν Ἱ.Ν. Ἁγίας Τριάδος Λαρίσης, ὅπου πανηγυρίζεται ἡ ἑορτή
τοῦ Ἁγίου Τρύφωνος, ἐνῶ τόν θεῖο
Λόγο κήρυξε ὁ Πρωτοσύγκελλος
π. Ἀχίλλιος.
(ἀπόγευμα) Χοροστάτησε
στόν πανηγυρικό Ἑσπερινό καί κήρυξε τόν θεῖο Λόγο στόν Ἱ.Ν. Ζωοδόχου Πηγῆς Λαρίσης.
Τρίτη 2/2: (πρωί) Λειτούργησε στόν ἴδιο Ἱ. Ναό, ὅπου τόν θεῖο
Λόγο κήρυξε ὁ Πρωτοσύγκελλος
π. Ἀχίλλιος.
Τετάρτη 3/2 ἕως Παρασκευή
5/2: Συμμετεῖχε στίς ἐργασίες
τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς
Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί στίς
συνεδριάσεις τῶν Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν στίς ὁποῖες συμμετέχει.
Σάββατο 6/2: (πρωί) Συμμετεῖχε στόν ἑορτασμό τοῦ Ἁγίου
Φωτίου στήν Ἱερά Μονή Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Πεντέλης.
Κυριακή 7/2: (πρωί) Λειτούργησε καί κήρυξε τόν θεῖο Λόγο
στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Νίκαιας.
(βράδυ) Εὐλόγησε τή βασιλόπιτα τῶν Θεολόγων τοῦ παραρτήματος Λαρίσης, στήν αἴθουσα τοῦ
«Ἐπιουσίου», καί μίλησε κατάλληλα
πρός αὐτούς, παρόντος καί τοῦ
Προέδρου τῆς ΠΕΘ κ. Ἰωάννου
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
27
Σπαλιώρα. Στή συνέχεια ὁ τ. Κοσμήτορας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς
τοῦ Α.Π.Θ. κ. Μιχαήλ Τρίτος μίλησε
μέ θέμα: «Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ὁ ἐμπειρικός Θεολόγος».
Δευτέρα 8/2: (ἀπόγευμα)
Ὑποδέχθηκε στό προαύλειο τοῦ
Ἱ.Ν. Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων Λαρίσης ἀπότμημα Λειψάνων
ἑνός ἐκ τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα
καί τῆς Ἁγίας Μαρίνης, τά ὁποῖα
καί θά παραμείνουν μόνιμα πρός
εὐλογία στήν Ἐνορία, καί στή συνέχεια χοροστάτησε στόν Ἑσπερινό
καί κήρυξε τόν θεῖο Λόγο.
Τρίτη 9/2: (ἀπόγευμα) Χοροστάτησε στόν πανηγυρικό ἑσπερινό καί κήρυξε τόν θεῖο Λόγο στόν
Ἱ.Ν. Ἁγίου Χαραλάμπους Λαρίσης,
ὅπου χειροθέτησε ἀναγνῶστες καί
ψάλτες τόν Πρωτοψάλτη καί τόν
Λαμπαδάριο τοῦ Ἱ. Ναοῦ κ. Ἀντώνιο Ζήση καί κ. Γεώργιο Ζήση, ἀντίστοιχα.
Τετάρτη 10/2: (πρωί) Λειτούργησε στόν ἴδιο Ἱ. Ναό, ὅπου τόν
θεῖο Λόγο κήρυξε ὁ Πρωτοσύγκελλος π. Ἀχίλλιος.
Πέμπτη 11/2: (ἀπόγευμα) Μίλησε ἐπίκαιρα στήν ἐκδήλωση
πού διοργάνωσε ὁ φιλανθρωπικός
ὀργανισμός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας «Λογία Φιλαδελφίας καί
Ἀλληλεγγύης».
Στή συνέχεια εὐλόγησε τή βασιλόπιτα τοῦ παραρτήματος Κεντρικῆς καί Δυτικῆς Θεσσαλίας τοῦ
Τεχνικοῦ Ἐπιμελητηρίου Ἑλλάδος.
Σάββατο 13/2: (πρωί) Τέλεσε
τό ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ ἀειμνήστου Θεοδώρου Πράττου, στενοῦ
συνεργάτου καί Γραμματέως τῆς
Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας ἐπί 58 συναπτά ἔτη.
(ἀπόγευμα) Χοροστάτησε
στόν πανηγυρικό Ἑσπερινό καί κή28
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Ἀπό τήν πανηγυρική θεία Λειτουργία στόν ἑορτάζοντα
Ἱ.Ν. Ἁγίου Χαραλάμπους Λαρίσης
Ἀπό τόν πανηγυρικό Ἑσπερινό τοῦ Ἁγίου Δαμιανοῦ
τοῦ ἐν Κισσάβῳ στόν ὑπόγειο Ἱ.Ν. Ἁγίας Αἰκατερίνης
Ἀλκαζάρ
Ἀπό τήν ἐπίσημη Δοξολογία στόν πανηγυρίζοντα
Ἱ.Ν. Ἁγίου Δαμιανοῦ στό Στρατόπεδο τῆς ΔΑΚ
2016
Ἀπό τήν Ἱερατική Σύναξη στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Γεωργίου
Λαρίσης μέ προσκεκλημένο ὁμιλητή τόν Σεβασμιώτατο
Μητροπολίτη Σισανίου καί Σιατίστης κ. Παῦλο
Ἀπό τήν ἐθιμοτυπική ἐπίσκεψη τοῦ Δ.Σ.
τοῦ Φαρμακευτικοῦ Συλλόγου Λαρίσης
Ἀπό τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο τῆς μακαριστῆς
Μοναχῆς Συγκλητικῆς στήν Ἱ.Μ. Παναγίας
Γλυκοφιλούσης Ραψάνης
ΤΟ
ρυξε τόν θεῖο Λόγο στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου
Ὁσιο­μάρτυρος Δαμιανοῦ τοῦ ἐν
Κισσάβῳ, στό ὑπόγειο τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγίας Αἰκατερίνης Λαρίσης, ὁ ὁποῖος
μαρτύρησε στή Λάρισα.
Κυριακή 14/2: (πρωί) Χοροστάτησε, κήρυξε τόν θεῖο Λόγο καί
τέλεσε τήν ἀρτοκλασία στόν πανηγυρίζοντα Ἱ.Ν. Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Δαμιανοῦ στό στρατόπεδο τῆς
ΔΑΚ.
Δευτέρα 15/2: (ἀπόγευμα) Τέλεσε τόν ἁγιασμό τῶν ἐγκαινίων
τοῦ νέου ὑποκαταστήματος τῆς
Ἐθνικῆς Τράπεζας στή Λάρισα.
Τρίτη 16/2: (πρωί) Μίλησε κατάλληλα πρός τούς Κληρικούς τῆς
Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας στήν Ἱερατική Σύναξη τήν ὁποία συγκάλεσε στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Λαρίσης, ὅπου ὁ προσκληθείς ὁμιλητής
Σεβ. Μητροπολίτης Σισανίου καί
Σιατίστης κ. Παῦλος ἀνέπτυξε τό
θέμα: «Χαρίσματα καί πάθη στή
ζωή τοῦ Ἱερέως».
(μεσημέρι) Τέλεσε τήν ἐξόδιο
Ἀκολουθία τοῦ μακαριστοῦ Πρωτοψάλτου Ἰωάννου Κεσσάκη στόν
Ἱ.Ν. Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων Λαρίσης.
Τετάρτη 17/2: (πρωί) Δέχθηκε
στό γραφεῖο του τό Δ.Σ. τοῦ Φαρμακευτικοῦ Συλλόγου Λαρίσης, τό
ὁποῖο πρόσφερε δωρεά γιά τήν
ἐνίσχυση τοῦ φιλανθρωπικοῦ ἔργου
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί
στή συνέχεια τούς κολυμβητές ἀθλητές τῆς Ναυταθλητικῆς Ἕνωσης
Λαρίσης, οἱ ὁποῖοι ἀνέσυραν τόν Τίμιο Σταυρό ἀπό τόν Πηνειό ποταμό
κατά τήν ἑορτή τῶν Θεοφανίων.
Παρασκευή 19/2: (βράδυ) Παρακολούθησε τή θεατρική παράσταση τοῦ Θεσσαλικοῦ Θεάτρου
«Τά Ψηλά Βουνά», βασισμένη στό
βιβλίο τοῦ Ζαχαρία Παπαντωνίου.
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
2016
29
Σάββατο 20/2: (πρωί) Λειτούργησε καί κήρυξε τόν θεῖο
Λόγο στήν Ἱερά Μονή Παναγίας
Γλυκοφιλούσης Ραψάνης, ὅπου τέλεσε τό 40νθήμερο μνημόσυνο τῆς
μακαριστῆς Μοναχῆς Συγκλητικῆς.
Κυριακή 21/2: (πρωί) Λειτούργησε καί κήρυξε τόν θεῖο Λόγο στόν
Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Μηνᾶ
Σαλαμῖνος, ὅπου τέλεσε τό 40νθήμερο μνημόσυνο τῆς ἀοιδίμου θείας
του Βασιλικῆς Μπακοθανάση.
Τρίτη 23/2: (πρωί) Συλλειτούργησε μέ ἄλλους Ἀρχιερεῖς στή γυναικεία Ἱερά Μονή Ἁγίου Ἰωάννου
Προδρόμου Μακρυνοῦ Μεγάρων
καί τέλεσαν τό μνημόσυνο τοῦ
ἀειμνήστου Γέροντός του μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Δαμασκηνοῦ
Κατρακούλη, προσκεκλημένος τοῦ
Σεβ. Μητροπολίτου Μεγάρων καί
Σαλαμῖνος κ. Κωνσταντίνου.
Πέμπτη 25/2: (μεσημέρι) Δέχθηκε στό γραφεῖο του τό νέο Διοικητή τῆς Περιφερειακῆς Πυροσβεστικῆς Διοικήσεως Θεσσαλίας ἀρχιπύραρχο κ. Σεραφείμ Ἀθανασίου.
Στή συνέχεια προήδρευσε στή
συνεδρίαση τοῦ Δ.Σ. τοῦ Εὐαγοῦς
Ἱδρύματος «Ὁ Ἐπιούσιος» - Συσσίτια Ἀπόρων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας κι ἀμέσως μετά δέχθηκε
τό νέο Διοικητή τῆς Διοικήσεως
Πυροσβεστικῶν Ὑπηρεσιῶν Ν. Λαρίσης πύραρχο κ. Ἰωάννη Ράπτη.
Κυριακή 28/2: (πρωί) Λειτούργησε καί κήρυξε τόν θεῖο Λόγο
στόν Ἱ.Ν. Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμπελῶνος.
(ἀπόγευμα) Παρακολούθησε
στήν αἴθουσα τῆς ΓΕΧΑ Λαρίσης
τήν ὁμιλία τοῦ ἀρχιμανδρίτου π.
Μιχαήλ Σαντοριναίου, ἱεροκήρυκα
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, μέ θέμα: «Διάκριση· ἡ ἀναζήτηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ».
30
ΤΟ
ΤΑΛΑΝΤΟ
ΜΑΡΤΙΟΣ
-
Ἀπό τό Συλλείτουργο στήν Ἱ.Μ. Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου
Μακρυνοῦ Μεγάρων ὅπου τελέσθηκε τό μνημόσυνο τοῦ
Γέροντος μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Δαμασκηνοῦ Κατρακούλη
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Μέ τό νέο Διοικητή τῆς Περιφερειακῆς
Πυροσβεστικῆς Διοικήσεως Θεσσαλίας
Ἀρχιπύραρχο κ. Σεραφείμ Ἀθανασίου
Μέ τό νέο Διοικητή τῆς Διοικήσεως Πυροσβεστικῶν
Ὑπηρεσιῶν Νομοῦ Λαρίσης Πύραρχο κ. Ἰωάννη Ράπτη
2016
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαρίσης καί Τυρνάβου
96,3 FM stereo
Ἡ φωνή τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας στό Ραδιόφωνο
Τηλ.: 2410 624.926
Καθημερινό
Συσσίτιο Ἀπόρων
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαρίσης καί Τυρνάβου.
Ἐνισχύστε
τήν φιλανθρωπική μας
δραστηριότητα!
Στεῖλτε τίς συνεργασίες σας στό «Τάλαντο»
Τό περιοδικό δέχεται συνεργασίες τῶν ἀναγνωστῶν μέ ἄρθρα σχετικά μέ τήν
ὕλη του. Παρακαλοῦμε τά ἄρθρα πού ἀποστέλλετε νά εἶναι καθαρογραμμένα καί
νά μήν ξεπερνοῦν τίς 3 χειρόγραφες σελίδες.
Ἡ Διεύθυνση τοῦ περιοδικοῦ εἶναι:
Ἱερά Μητρόπολις Λαρίσης καί Τυρνάβου,
γιά τό περιοδικό «Τό Τάλαντο», Ἰωαννίνων 3, 413 34, Λάρισα.
ΚΟΥΠΟΝΙ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ
Γιά νά γραφτεῖτε συνδρομητές στό περιοδικό «Τό Τάλαντο», συμπληρῶστε καί στεῖλτε τό κουπόνι
στή διεύθυνση: Ἱερά Μητρόπολις Λαρίσης καί Τυρνάβου, γιά τό περιοδικό «Τό Τάλαντο»,
Ἰωαννίνων 3, 413 34, Λάρισα, μαζί μέ τήν οἰκονομική σας ἐνίσχυση.
ΟΝΟΜΑ
ΕΠΩΝΥΜΟ
ΟΔΟΣ
ΑΡ.
Τ.Κ.
ΤΗΛΕΦΩΝΟ
ΠΟΛΗ
ΧΩΡΑ
Ἐτήσια συνδρομή: 15 ΕΥΡΩ
Ἡ ἔγκαιρη ἀποστολή τῆς συνδρομῆς σας στηρίζει τήν ἔκδοση τοῦ περιοδικοῦ μας.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ
Η ΛΑΡΙΣΑ
ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ
ΤΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ
* 19 ΜΑΪΟΥ 2016 *
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΕΜΠΤΗ 19 ΜΑΪΟΥ 2016
7:00 μ.μ. ΥΠΟΔΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ,
7:30 μ.μ.
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΠΟΛΥΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΜΑΪΟΥ 2016
07:00-10:30 π.μ. ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΠΟΛΥΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ
ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ