Transcript 24/03/2016 | deSingel

Nicolas Achten, Wouter Van
Looy, Itamar Serussi Sahar
Jongerenopera
Muziektheater Transparant
Dido
and Aeneas
naar Henry Purcell
za 18, zo 19 aug 2012
voorstelling 18 augustus 2012 (première)
begin 20.00 uur einde omstreeks 21.00 uur
er is geen pauze
voorstellingen 19 augustus 2012
begin 15.00 uur einde omstreeks 16.00 uur
er is geen pauze
begin 20.00 uur einde omstreeks 21.00 uur
er is geen pauze
teksten programmaboekje Muziektheater Transparant
coördinatie programmaboekje deSingel
Dido And Aeneas
naar Henry Purcell
regie, scenografie Wouter Van Looy regie, choreografie Itamar Serussi
Sahar muzikale leiding Nicolas Achten orkestcoach Marcin Lasia
zangcoach Annie Frantz kostuums Johanna Trudzinski, Adriana
Parra Esteruelas
Zang
Dido Ellen Vanherck, Paulina Steinmeyer Aeneas Nicolas Clemens
Belinda Astrid Stockman, Morgane Heyse 2de vrouw Noriko
Yakushiji, Hadewich De Meester Heksen, Geest Boris Kondov,
Sandro Rossi, Astrid Stockman, Morgane Heyse Zeeman François
Dambois, Matthias Valvekens
Koor
Janneken Stockman, Stijn Ritzen, Ivan Yohan, Laura Schoorens,
Esther-Elisabeth Rispens, Boris Kondov, Sandro Rossi, Astrid
Stockman, Morgane Heyse, Francois Dambois, Matthias
Valvekens, Noriko Yakushiji, Hadewich De Meester
gelieve uw GSM uit te schakelen
De inleidingen kan u achteraf beluisteren via www.desingel.be 
Selecteer hiervoor voorstelling/concert/tentoonstelling van uw keuze.
reageer
& win
Op www.desingel.be kan u uw visie, opinie, commentaar, appreciatie, …
betreffende het programma van deSingel met andere toeschouwers delen.
Selecteer hiervoor voorstelling/concert/tentoonstelling van uw keuze.
Neemt u deel aan dit forum, dan maakt u meteen kans om tickets te winnen.
Bij elk concert worden cd’s te koop aangeboden door ’t KLAverVIER,
Kasteeldreef 6, Schilde, 03 384 29 70 > www.tklavervier.be
Grand café deSingel
open alle dagen 9 > 24 uur
informatie en reserveren +32 (0)3 237 71 00
www.grandcafedesingel.be
drankjes / hapjes / snacks / uitgebreid tafelen
Orkest
viool Marie-Catherine Cumps, Jesse Cornelis, Marcin Lasia
altviool Laure Bellessa cello Belen Ruiz gitaar, aartsluit Myriam Pire,
Nicolas Achten theorbe Justin Glaie viola di gamba Baptiste Hamelin
klavecimbel, orgel, virginaal Nina Lakicevic, Jeanne Jourquin, harp
Emi Shiraki barokfagot Isaure Lavergne blokfluit Emmanuel van der
Beek, Jean Van Vyve
Dansers
Kim Tuerlings, Loraine Dambermont, Ivan Ugrin, Valeria D’amico,
Laura Maya Y Rosiers, Mayke Van Kruchten, Donna Scholten,
Karin Frankel
productieleider Amina Mettioui techniek Thomas Verachtert,
Janneke Donkersloot
een productie van Muziektheater Transparant in coproductie met
deSingel Kunstcampus, Danshuis Station Zuid
met de steun van De Buren, Pro Arte en Conaculta Estados Unidos
Mexicanos
www.transparant.be
“When I am laid, am laid in earth, May my wrongs create
No trouble, no trouble in thy breast;
Remember me, remember me, but ah! forget my fate
Remember me, but ah! forget my fate.”
De jaarlijkse jongerenopera van Muziektheater Transparant is een
productie waarbij jonge zangers, instrumentalisten en dansers het hele
creatieproces van een operaproductie meemaken. Gecoacht door een
gedreven multidisciplinair team wordt in een korte periode naar een
voorstelling toegewerkt. Dido and Aeneas van Henry Purcell staat dit jaar
op het programma. Deze barokopera wordt als Purcell’s meesterwerk
beschouwd, met een krachtig verhaal ontleend aan Vergilius’ Aeneas.
Dit met dans, koorstukken en aria’s doorspekte stuk is opgebouwd rond
de tragische liefdesgeschiedenis van Dido, koningin van Carthago en de
Trojaanse held Aeneas.
De muzikale leiding is in handen van Nicolas Achten, bijgestaan door
de barokviolist Marcin Lasia. Voor de scenische invulling gaat regisseur
Wouter Van Looy van Muziektheater Transparant een samenwerking aan
met de choreograaf Itamar Serussi Sahar van het Tilburgse Danshuis
Station Zuid.
Nicolas Achten over
Dido and Aeneas
“Het zomerproject van de jongerenopera is een zoektocht naar een
samenwerking van een groep jongeren met allerlei achtergronden en
kwaliteiten. Het is nu de vierde keer dat ik deelneem aan dit project en ik
vind het steeds een verrijkende ervaring omdat het werkproces zo intens
is voor ieder van de deelnemers maar ook voor ons, de coaches. Het is
fascinerend om te zien hoe de jongeren op twee weken tijd evolueren
en zelfs vaak helemaal veranderen. Dankzij de interactie gebeurt er iets
wat een blijvende invloed heeft op de deelnemers. Het voelt alsof we
overal graantjes planten en die dan elk op hun eigen manier open bloeien.
De uitdaging van de opera van dit jaar, ‘Dido and Aeneas’, is dat het een
heel erg bekend werk is in de operawereld, het is een hit. Iedereen heeft
reeds een opname in zijn hoofd en dat maakt het erg moeilijk om aan de
verwachtingen van het publiek te voldoen. Daarom gaan we iets nieuws
uitproberen en gaan we verschillende zangers één rol laten spelen. Dat
maakt dat de personages meerdere lagen krijgen. Het is ook fijn om te
zien hoe deze jongeren de personages telkens op een andere manier
interpreteren. Dit project wordt gemaakt in slechts twee weken, daarom is
het erg dynamisch en barst het van energie die dan tot een explosie komt
tijdens de première.
Dit seizoen is niet alleen de jongerenopera ‘Dido and Aeneas’ een project
waarin ik samenwerk met Muziektheater Transparant, ook ‘O Mio Core’
van Cavalli is een samenwerking tussen Transparant met mijn ensemble
Scherzi Musicale (waarin violist Marcin Lasia ook speelt).”
SYNOPSIS
DIDO AND AENEAS
NEDERLANDS
Eerste bedrijf
In het paleis
Derde bedrijf (eerste scène)
Bij de schepen
Dido, de koningin van Carthago, lijdt. Nauwelijks heeft zij de dood van haar
man verwerkt, of de Trojaanse prins Aeneas verzoekt haar om asiel. Als
vluchteling – die zij ook ooit was – vindt hij bij haar genade, medelijden en
… liefde. Maar dat durft zij niet te openbaren. Haar
vertrouwelinge Belinda heeft het echter geraden. Alleen ziet Belinda geen
reden voor geheimdoenerij, integendeel, wat zou er beter zijn voor het
land dan een nieuwe koning aan haar zijde? Een hofdame bevestigt dat
ook Aeneas op haar verliefd is. Daar verschijnt hij reeds zelf en smeekt
de koningin om door haar verhoord te worden. Alleen jubelen in koor de
liefdesgoden toe: “De dag is van u!”; een dans viert hun triomf.
De zeelieden haasten zich naar de afscheidsdronk en troosten hun liefjes
met de (valse) belofte van hun terugkeer. Een vrolijke dans. De heksen
vermeien zich in de aanblik van de schepen, die vertrekkensklaar zijn, en
willen stormen oproepen als de schepen vertrokken zijn.
Tweede bedrijf (Eerste scène)
De heksengrot
Zoveel gelukzaligheid vindt echter makkelijk vijanden. Hier zijn het heksen
en toverkollen, die behagen scheppen in het kwade. Snel beramen zij
een plan dat het geluk van Dido moet vernietigen: tijdens de geplande
koninklijke jacht zal een storm verwarring stichten en iedereen naar huis
jagen, met uitzondering van Aeneas. Hem zal een geest verschijnen in
de gedaante van Mercurius om hem in naam van Jupiter het bevel tot de
onmiddellijke afreis te geven. In een Furiëndans met gruwelijke echo’s
wordt het plan gevierd.
Tweede bedrijf (tweede scène)
In het bos
Nauwelijks heeft Belinda de schoonheid van het wildrijke woud bezongen
of een hofdame bederft de stemming met de herinnering dat hier de jager
Actaeon door zijn honden verscheurd werd. Aeneas roept de tragedie van
Adonis in herinnering door te beweren dat de door hem gedode ever veel
groter is dan diegene die Venus’ lieveling verscheurde. Daarop breekt de
storm los, iedereen vlucht. De valse geest verschijnt en herinnert Aeneas
aan zijn plicht om met de stichting van Rome het nieuwe Troje op te
richten. Aeneas wil gehoorzamen, maar is vertwijfeld. De heksen jubelen.
Hun toverkunsten hebben niet gefaald. Iedereen moet dansen om deze
triomf te vieren, ook het woud.
Derde bedrijf (tweede scène)
Een dwaallicht leidt de matrozen af naar de heksen. Dan volgt de dans
van de heksen. Dido, Belinda en haar gevolg komen op. Dido klaagt hemel
en aarde aan. Maar zij weet dat de ware macht alleen bij het noodlot ligt.
Aeneas verschijnt, bittere tranen wenend. “Zo weent de krokodil aan de
oevers van de Nijl”, spot de koningin. Zijn aanbod om te blijven wijst zij
echter af. Het feit dat hij er ooit aan gedacht heeft haar te verlaten, maakt
hem tot een trouweloze man. Zij wil ‘in de armen van de dood vliegen’.
Aeneas vertrekt en zij zingt haar afscheid van hem en van het leven:
“Wanneer ik ter aarde besteld… denk aan mij, maar ach, vergeet mijn lot.”
Een koor vraagt de liefdesgoden rozen op haar graf te strooien.
ENGLISH
Act one
At the palace
Dido, the Queen of Carthage, is suffering. She hardly had recovered
from her husband’s death when the Trojan Prince Aeneas requested her
asylum. As a fugitive – which she has been herself – he was received
with favour, pity and… love. But Dido doesn’t dare to make this known.
When her confidante, Belinda, discoverd this, she saw no reason for
secretiveness. On the contrary, what could be better for the country than
a new king at the Queen’s side? A lady-in-waiting confirms that Aeneas
also fell in love with Dido. Aeneas then appears himself and begs to be
heard by the Queen. Everyone cheers the love gods in chorus: “The day is
your own.” A dance celebrates their triumph.
Act two (Scene one)
The Witches’ cave
However, such great bliss easily attracts enemies. In this case, the
witches and sorceresses, take great delight in evil. They have soon
devised a plot to destroy Dido’s happiness: during the planned royal hunt
a storm causes confusion and chases everyone home, with the exception
of Aeneas. A spirit in the form of Mercury appears to order him, in the
name of Jupiter, to leave immediately. The plan is celebrated by a dance of
the Furies, with horrific echoes.
Act two (Scene two)
In the woods
Act three (Scene one)
At the port
Just as Belinda sings of the beauty of the woods, a lady-in-waiting spoils
the mood with the reminder that the hunter Actaeon was torn to pieces
there by his hounds. Aeneas recalls the tragedy of Adonis, but claims
that the boar he just killed was much bigger than the one that ripped
open Venus’ beloved. At that point the storm breaks and everyone flees.
The false spirit appears and reminds Aeneas of his duty to establish a
new Troy through the founding of Rome. Aeneas wishes to obey, but he
is cast into despair. The witches are jubilant. Their sorcery has not failed.
Everyone must dance to celebrate this triumph, including the woods.
The sailors hurry to the farewell drink and console their sweethearts with
the false promise of their return. A jolly dance. The witches revel in the
sight of the ships, ready to set sail, as their intention is to call up storms as
soon as they depart.
Act three (Scene two)
A will-o’-the-wisp lures the sailors towards the witches. Dance of the
witches. Dido, Belinda and the royal retinue appear. Dido cries out against
the heavens and earth, but shows that it is fate that holds the true power.
Aeneas appears, weeping bitter tears. “Thus on the fatal Banks of Nile,
weeps the deceitful crocodile”, the Queen jibes, but she rejects his offer
to stay. The fact that he ever thought of leaving her makes him a faithless
man. She wants to “Death I’ll fly”. As Aeneas leaves, Dido sings her
farewell: “When I am laid in earth, remember me, but ah! Forget my fate.” A
chorus asks the cherubs to scatter roses on Dido’s grave.
Français
Troisième acte (Première scène)
Près des bateaux
Premier acte
Au palais
Les marins se hâtent d’aller boire le verre des adieux; ils consolent leurs
amoureuses en leur faisant la fausse promesse de revenir.
Ils se retrouvent tous dans une ronde joyeuse.
Les sorcières se réjouissent à la vue des bateaux prêts à partir, et elles
décident de soulever des tempêtes après le départ des vaisseaux;
Didon, la reine de Carthage, souffre. A peine avait-elle surmonté la mort
de son époux que le prince troyen Enée est venu lui demander asile.
En tant que fugitif – un destin qu’elle a connu elle-mëme – il bénéficie
de sa grâce, de sa pitié… et de son amour. Mais Didon n’ose pas avouer
qu’elle l’aime. Sa confidente Belinda a deviné son secret et ne voit
pas pourquoi il faudrait le taire. Au contraire : qu’est-ce qui serait plus
bénéfique au pays qu’un nouveau roi aux côtés de la reine? Une dame
d’honneur affirme qu’Enée partage les sentiments de Didon. Enée apparaît
et supplie la reine d’exaucer son vœu. Toute l’assistance rend grâce aux
Amours : “Le jour est à vous ! “
Ils célèbrent leur triomphe en dansant.
Deuxième acte (Première scène)
La caverne des sorcières
Tant de bonheur attire facilement des ennemis. Ici, il s’agit des sorcières et
des nécromanciennes qui se complaisent dans le mal. Elles manigancent
à la hâte l’anéantissement du Bonheur de Didon : au cours de la chasse
royale qui se prépare, une tempête sèmera la confusion et chassera
tous les participants, à l’exception d’Enée. Un esprit lui apparaîtra sous
les traits de Mercure, pour lui ordonner, au nom de Jupiter, de rentrer
immédiatement dans son pays.
Les sorcières célèbrent leurs noirs desseins par une danse des Furies aux
échos cruels.
Deuxième acte (Deuxième scène)
En forêt
Belinda vient de chanter la beauté de la forêt giboyeuse, lorsqu’une dame
d’honneur jette un froid en rappelant qu’à cet endroit précis, le chasseur
Actéon fut dévoré par ses chiens. Enée évoque à son tour la tragédie
d’Adonis, mais affirme que le sanglier qu’il a abattu lui-même est beaucoup
plus formidable que celui qui écorcha l’amant de Vénus. La tempête se
déchaîne; toute la compagnie s’enfuit. L’esprit factice apparaît et rappelle
à Enée qu’il est de son devoir de fonder Rome, afin de créer une nouvelle
Troie.
Enée voudrait bien obéir; il est au désespoir.
Les sorcières jubilent : leurs pouvoirs magiques n’ont pas failli.
Elles entraînent tout le monde – également les arbres de la forêt – dans
une ronde pour fêter leur victoire.
Troisième acte (Deuxième scène)
Un feu follet mène les marins vers les sorcières. Celles-ci dansent.
Didon, Belinda et la suite royale apparaissent. Didon accuse le ciel et la
terre, mais elle sait que seul le sort dispose d’une puissance réelle. Enée
arrive, pleurant du gros sanglots. “C’est ainsi que sur les rives fatales
du Nil pleure le crocodile trompeur“, raille la reine. Pourtant, elle refuse
lorsqu’Enée lui propose de rester.
Le simple fait qu’il ait jamais songé à la quitter, l’a transformé en homme
sans foi. La reine déclare qu’elle veut courir à la mort.
Enée part, tandis que Didon prend congé de lui et de la vie: “Lorsque je
serai portée en terre. Souviens-toi de moi, mais oh, oublie mon destin.“ Un
chœur invite les Amours à répandre des roses sur la tombe de Didon.
Wouter Van Looy
Wouter Van Looy is huisregisseur bij Muziektheater Transparant waar hij
de artistieke leiding deelt met Guy Coolen. Als regisseur werkt Wouter
Van Looy op de grens van opera en hedendaags muziektheater, vaak met
linken naar historische bronnen of historisch belangrijke schrijvers zoals
bij zijn enscenering van ‘Drift’ (2004) gebaseerd op Claudio Monteverdi’s
L’Arianna, ‘Dido’ (2006) naar Vergilius en ‘Villa Vivaldi’ gebaseerd op
Ariosto en Vivaldi, Sestina/Claudio Monteverdi met teksten van Petrarca,
2004, Void (2007) met teksten van Fernando Pessoa en muziek van Wim
Henderickx, ‘Kafka Fragments/Gyorgy Kurtag’ in 2008. Daarnaast is zijn
werk het resultaat van doorgedreven samenwerking met beeldende
kunstenaars Hans Op de Beeck, Freija Van Esbroeck, Sarah & Charles
en Kurt d’Haeseleer, componisten Wim Henderickx en Jan Van Outryve
en schrijver Paul Verrept. De voorbije seizoenen ging werk van Wouter
Van Looy in première in Mexico City (CENART), Bregenz (Bregenzer
Festspiele), Rijsel (Opéra de Lille), Zürich (Theater Spektakel), Antwerpen
(deSingel en Vlaamse Opera). Naast zijn werk als artistiek leider en
regisseur bij Muziektheater Transparant is Wouter Van Looy artistiek
leider van Zonzo Compagnie, de organisatie achter OORSMEER/
BIG BANG. Dit avontuurlijk muziekfestival voor kinderen richtte hij in
1995 op, heeft sindsdien zijn vaste plek in Gent, was present in tal van
Europese steden, maar kreeg vanaf 2010 ook een vaste plek in Brussel,
Lissabon, Boedapest, Stavanger en Rijsel. Wouter Van Looy’s interesse in
educatieve projecten heeft geresulteerd jaarlijkse operaproducties die hij
met jonge zangers realiseert en het project Institute for Living Voice dat hij
met de Amerikaanse vocalist David Moss organiseert.
Nicolas Achten
Nicolas Achten (°Brussel, 1985) is een rijzende ster in de oude muziek. Hij
studeerde tegelijkertijd zang, luit, klavecimbel en harp aan het Koninklijk
Conservatorium van Brussel en aan het Conservatorium van Den Haag.
Hij vervolmaakte zijn opleiding daarna door het volgen van verschillende
masterclasses. Momenteel is hij een van de weinige zangers die zichzelf
begeleidt op verschillende instrumenten, zoals dat vroeger gedaan werd.
Sinds 2004 treedt hij op met enkele van de meest vooraanstaande
ensembles van oude muziek, waaronder l’Arpeggiata, La Fenice, La Petite
Bande en Le Poème Harmonique. Zijn specifieke interesse voor de vocale
muziek van de zeventiende eeuw leidde er toe dat hij het ensemble
Scherzi Musicali oprichtte. Door authenticiteit en communicatie met het
publiek te willen combineren, komt het ensemble op voor het repertoire
van minder bekende componisten. Nicolas Achten is gastdocent
aan de University of East Anglia, bij de Operastudio Vlaanderen, het
Conservatoire Royal de Bruxelles en hij is tegelijkertijd verbonden aan de
zomeroperaprojecten van Muziektheater Transparant en de Yorke Trust
(Norfolk). Hij werd verkozen tot ‘Klassiek Artiest van het jaar 2009’ in het
kader van Les Octaves de la Musique en tot ‘Jonge Musicus van het Jaar
2009’ door de Vereniging van de Belgische Muziekpers.
Marcin Lasia De Poolse violist Marcin Lasia begon op zesjarige leeftijd zijn muzikale
avontuur op de moderne viool. Na het voltooien van zijn opleiding aan
de muziekacademie in Warschau, vatte hij in 1994 zijn studies aan het
Koninklijk Vlaams Muziek Conservatorium Antwerpen bij Dejan Mijajev
aan. Hij studeerde verder bij Johannes Leertouwer en behaalde in 2000
het diploma Meester in de muziek. Hierna studeerde Lasia barokviool aan
het Koninklijk Conservatorium van Brussel bij Sigiswald Kuijken.
Momenteel is hij vooral actief op het domein van de barokmuziek als vast
lid van het ‘Ensemble Les Muffatti’ onder leiding van Peter Van Heyghen
en is hij regelmatig concertmeester van ‘Euterpe Baroque Consort’ en
‘Brabants Muzyk Collegie’. Verder speelt hij bij ‘Il Fondamento’, ‘La Petite
Bande’, ‘Les Agremens’, ‘Ensemble Chiome d’Oro’, ‘Scherzi Musicali’ e.a.
Marcin Lasia werkt als opname-ingenieur bij het Vlaamse label ‘Phaedra’
van Luc Famaey en is tevens opname-editor bij het Duitse label ‘Ramee’
van Rainer Arndt. Al jaren is Lasia orkestcoach bij de zomeroperastages
van Muziektheater Transparant. Hij geeft er jongeren de mogelijkheid om
barokmuziek te spelen zoals dat in die tijd gebruikelijk was. Enkele van
de vroegere deelnemers zijn ondertussen enthousiast begonnen aan de
studie barokviool aan het conservatorium van Brussel.
Itamar Serussi Sahar
Itamar Serussi Sahar (°1978, Israël) begon zijn dansopleiding op
vijftienjarige leeftijd. Vanaf 1996 danst hij bij de Batsheva Dance Company,
het beroemde gezelschap van de Israëlische choreograaf Ohad
Naharin. Hierna werkt hij als freelancer in respectievelijk Nederland,
Denemarken, IJsland en Israël in choreografieën van Paul Selwyn Norton,
Rui Horta, Stephen Shropshire en Shintaro-Oue. Sinds 2006 ontwikkelt
Itamar zich ook als choreograaf. Hij danst dat jaar in ‘Mind the Gap’,
een van de eerste voorstellingen van Danshuis Station Zuid en creëert
diverse solovoorstellingen waaronder ‘Rekjavik 101’ en ‘Cactus’, en de
groepswerken ‘NINA’, ‘TAG’, ‘PHENOMENA’, ‘WHAT A DAY TO BE GREEN’,
‘FINGERING‘ en ‘B’. In april 2009 rondt hij aan de Fontys Dansacademie
in Tilburg de post-HBO-studie MA Choreography af. Begin 2009 wordt
hij Artist in Development bij Danshuis Station Zuid in Tilburg. Een jaar
waarin Itamar producties maakt met amateurs, studenten dans en het
professionele dansveld. Vanaf 2010 is hij huischoreograaf van Danshuis
Station Zuid. Hij krijgt vele lovende reacties op zijn werk en vindt vanaf
2011 zijn weg in het Europese circuit met voorstellingen in Londen,
Ljubljana en een tournee in Finland. Hij werkte als choreograaf bij
Muziektheater Transparant voor de jongerenopera van 2011, Venus en
Adonis. Itamar geeft les op de AHK Amsterdam (MTD en SNDO) en de
Fontys Dansacademie in Tilburg (BA Choreography). Serussi’s meest
recente productie, Mono, is op tournee in Europa en werd onlangs
genomineerd voor twee Swan Awards.
Annie Frantz
Annie Frantz (°1944, Tourcoing) deed muzikale en vocale studies in
Frankrijk. In 1970 speelde ze voor de eerste keer in België in ‘Orphée’
(Gluck) van de Vlaamse Opera in Gent. In 1971 was ze soliste in residentie
bij l’Opéra Royal de Wallonie in Luik. Ze zong er 18 seizoenen lang
ongeveer 2000 voorstellingen. Ze speelde o.a . Constance in ‘Dialogue
des Carmélites’(Poulenc/Bernanos), Fatima in ‘Indes Galantes’ (Rameau),
en in opera’s van Offenbach en Strauss, en ging op toernee in België,
Duitsland, Frankrijk, Canada en Polen. Vanaf 1980 hervatte Frantz haar
carrière in Frankrijk, bij het Théâtre musical de Paris/Chatelet. In 1988
werd ze zangdocente aan het conservatorium van Verviers en aan het
conservatorium van Hoei. Later volgden ook nog de conservatoria van
Bergen en Brussel, waar ze Nicholas Achten leerde kennen. Ze begeleidde
tijdens haar onderwijsjaren vele jonge zangers die vandaag deel uitmaken
van de nationale en internationale operawereld, zoals o.a. Céline Scheen,
Sabine Conzen, Nicolas Achten, Julie Mossay, Vinciane Goffin en Antoni
Sykopoulos. Frantz gaf ook enkele stages en masterclasses in België
en aan de universiteit van Kobe in Japan. Sinds 2005 geniet ze van haar
pensioen in het Zuiden van Frankrijk.
SPEELLIJST
18 AUG 2012 20:00
Antwerpen, deSingel (première)
19 AUG 2012 15:00 & 20:00
Antwerpen, deSingel
25 AUG 2012 18:45
Middelburg, Zeeland Nazomerfestival
30 OKT 2012 20:15
Rotterdam, Rotterdamse Schouwburg