zo wordt u een rijk en gelukkig mens

Transcript zo wordt u een rijk en gelukkig mens

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:34 Pagina 1

ZO WORDT U EEN RIJK EN GELUKKIG MENS Oude Oosterse tekstrollen geven hun geheimen prijs Og Mandino

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:34 Pagina 2 Oorspronkelijke titel: The Greatest Salesman in the World Vertaling: Thomas Nicolaas © Copyright by Og Mandino 1968 Published by arrangemet with Bantam Book, Inc., New York ISBN 90 6057 245 9

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:34 Pagina 1 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 1 Hafid draalde voor de bronzen spiegel en bestudeerde zijn spiegel beeld in het glimmende metaal.

‘Alleen de ogen hebben hun jeugd behouden,’ mompelde hij terwijl hij zich omdraaide en langzaam over de uitgestrekte marmeren vloer liep.

Hij liep tussen de zwarte onyx zuilen door die zich verhieven om de plafonds te steunen die schitterden van zilver en goud. Zijn oude benen voerden hem langs tafels vervaardigd van cypressehout en ivoor.

Schildpadleer glansde van rustbanken en divans en de muren, ingelegd met edelstenen, glinsterden van de meest fraaie brokaten. Reusachtige palmen groeiden vreedzaam in bonzen vaten rond een fontein van albas ten nimfen, terwijl bloembakken, ingelegd met juwelen, met hun inhoud meedongen naar aandacht. Geen enkele bezoeker van Hafids paleis kon er aan twijfelen dat hij waarlijk iemand van grote rijkdom was.

De oude man liep door zijn binnentuin en ging zijn pakhuis binnen dat zich vijfhonderd passen achter zijn woning uitstrekte.

Erasmus, zijn hoofdboekhouder, stond onzeker vlakbij de ingang te wachten. ‘Gegroet, heet.’ Hafid knikte en liep zwijgend door. Erasmus volgde hem en zijn gezicht was niet in staat de bezorgdheid te verbergen om het ongebruikelijke verzoek van zijn meester om hem hier te ontmoeten. Vlakbij de laadperrons bleef Hafid staan om te kijken hoe de goederen uit de wagens werden verwijderd en in de verschillende afdelin gen werden opgeslagen.

Er waren wollen stoffen, fijne linnen stoffen, perkament, honing, tapijten en olie uit Klein-Azië. Glas, vijgen en kruiden uit Palmyra; gem ber, kaneel en kostbare stenen uit Arabië; graan, papier, graniet, albast en bazalt uit Egypte; wandtapijten uit Rome en standbeelden uit Grieken land. Er hing een sterke geur van balsem en Hafids gevoelige, oude neus ontdekte de aanwezigheid van zoete pruimen, appelen, kaas en gember.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:34 Pagina 2 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Tenslotte richtte hij zich tot Erasmus. ‘Oude vriend, hoeveel rijkdom is er nu in onze schatkamer opgehoopt?’ Erasmus werd bleek. ‘Alles heer?’ ‘Alles.’ ‘Ik heb de cijfers nog niet helemaal bijgewerkt, maar ik zou schatten dat er voor meer dan zeven miljoen gouden talenten is.’ ‘En als alle goederen in al mijn pakhuizen en bazaars in goud werden omgezet, hoeveel zouden ze dan opbrengen?’ ‘Onze inventaris is nog niet helemaal compleet dit seizoen, heer, maar ik zou schatten op zijn minst nog eens drie miljoen talenten.’ Hafid knikte. ‘Koop geen goederen meer. Neem onmiddelijk de maatregel om alles te verkopen dat van mij is en zet het allemaal om in goud.’ De mond van de boekhouder viel open, maar er kwam geen geluid uit. Hij wankelde achteruit alsof hij geslagen was en toen hij tenslotte kon praten, kwamen de woorden met moeite.

‘Ik begrijp het niet, heer. Dit is ons meest winstgevende jaar geweest. Alle bazaars melden een toename in de verkoop in het afgelopen seizoen. Zelfs de Romeinse legioenen zijn nu onze klant, want heeft u de procurator in Jeruzalem niet onlangs nog tweehonderd Arabische heng sten verkocht?’ Vergeeft u mij mijn vrijpostigheid, want ik heb uw bevelen zelden in twijfel getrokken, maar dit bevel kan ik niet begrijpen.’ Hafid glimlachte en pakte zacht Erasmus’ hand. ‘Mijn trouwe vriend. Is je geheugen zo goed dat je je eerste bevel herinnert dat je van mij kreeg toen je jaren geleden bij mij in dienst kwam?’ Erasmus fronste zijn wenkbrauwen en toen klaarde zijn gezicht op. ‘U droeg mij op elk jaar de helft van de winst uit onze schatkist te halen en dat te verdelen onder de armen.’ ‘Heb je me op dat moment niet als een dwaze zakenman beschouwd?’ ‘Ik had bange voorgevoelens heer.’ Hafid knikte en spreide zijn armen uit naar de laadperrons. Wil je nu toegeven dat je bezorgdheid zonder grond was?’ ‘Ja, heer.’ 2

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:34 Pagina 3 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S ‘Laat me je dan nu verzoeken vertrouwen te hebben in deze beslissing tot ik je mijn plannen uit de doeken doe. Ik ben nu een oude man en mijn behoeften zijn eenvoudig. Sinds mijn geliefde Lisha mij is ontvallen, na zoveel jaren van geluk, is het mijn wens om al mijn rijkdom te verdelen onder de armen van deze stad. Ik zal slechts voldoende houden om mijn leven te voltooien zonder ongemak. Behalve het verkopen van onze inven taris, wil ik dat je de documenten klaarmaakt die nodig zijn om de bazaars over te dragen aan hen die ze nu voor me beheren. Ook wil ik dat je aan deze beheerders vijfduizend goudentalentenuitbetaald als beloning voor hun jarenlange trouw. Hiermee kunnen ze hun bazaars opnieuw bevoor raden op de manier zoals zij dat wensen.

Erasmus begon te praten, maar Hafids opgeheven hand legde hem het zwijgen op. ‘Komt deze taak je onaangenaam voor?’ De boekhouder schudde zijn hoofd en probeerde te glimlachen. ‘Nee heer, maar ik kan alleen uw beweegredenen niet begrijpen. Uw woorden zijn die van een man wiens dagen zijn geteld.’ ‘Het is jou karakter, Erasmus, dat je bezorgdheid naar mij uitgaat en niet naar jezelf. Heb jij geen gedachten over je eigen toekomst als ons handels rijk is ontbonden?’ ‘Wij zijn zoveel jaren vrienden geweest. Hoe kan ik nu alleen aan mezelf denken?’ Hafid omhelsde zijn oude vriend en antwoorde: ‘Het is niet nodig.

Ik wil dat je onmiddelijk vijftigduizend gouden talenten op jou nam over schrijft en ik verzoek je bij mij te blijven tot een belofte die ik lang geleden heb afgelegd, is vervuld. Als dat is gebeurd, zal ik dit paleis en dit pakhuis aan jou nalaten, want dan zal ik klaar zijn om me bij mijn Lisha te voegen.’ De oude boekhouder staarde zijn meester aan, niet in staat de woorden die hij had gehoord te begrijpen. ‘Vijftigduizend gouden talenten, het paleis en het pakhuis. Dat verdien ik niet’ 3

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:34 Pagina 4 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Hafid knikte. ‘Ik heb jou vriendschap altijd als mijn grootste bezit beschouwd. Wat ik je nu schenk is slechts gering in vergelijking met je nooit eindigende loyaliteit. Jij hebt me de kunst gelerd om niet voor jezelf alleen te leven, maar voor anderen, en deze zorg bestempelt je tot een voortreffelijk mens. Nu verzoek ik je dringend haast te maken met de uitvoering van mijn plannen. Tijd is het kostbaarste wat ik bezit en de zandloper van mijn leven is bijna gevuld.’ Erasmus wende zijn gezicht af om zijn tranen te verbergen. Zijn stem brak toen hij vroeg: ‘En die belofte die vervuld moet worden?

Hoewel we als broers voor elkaar zijn geweest, heb ik u daar nooit over horen praten.’ Hafid sloeg zijn armen over elkaar en glimlachte.

‘Ik spreek je weer als je mijn bevelen van deze ochtend zijn hebt uit gevoerd. Dan zal ik een geheim onthullen dat ik in meer dan dertig jaar met niemand heb gedeeld, behalve met mijn geliefde vrouw.’ 4

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:34 Pagina 5 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 2 En zo geschiedde het dat een zwaar bewaakte karavaan spoedig vanuit Damascus vertrok met de eigendomscerftificaten en het goud voor hen die de bazaars van Hafid hadden beheerd. Van Obed in Joppa tot Reuel in Petra ontving elk van de tien beheerders met verbijstering het bericht dat Hafid zich terugtrok. Tenslotte was de missie van de karavaan, nadat hij voor de laatste maal was gestopt bij de bazaar in Antipatris, voltooid. Het machtigste handelsrijk van die tijd was niet meer.

Erasmus liet, met een hart dat zwaar was van droefheid, zijn meester weten dat het pakhuis leeg was en de bazaars niet meer de trotste baniers van Hafid voerden. De boodschapper keerde terug met het verzoek of Erasmus onmiddelijk bij zijn meester wilde komen, bij de fontein in de zuilengalerij.

Hafid bestudeerde het gezicht van zijn vrienden vroeg: ‘Is het gebeurd?’. ‘Het is gebeurd.’ zei Erasmus.

‘Wees niet bedroefd, goede vriend, en volg me.’ Alleen het geluid van hun sandalen echode in het reusachtige vertrek toen Hafid Erasmus voorging naar de marmeren trap achterin. Hij hield zijn pas even in toen hij bij een op zichzelf staande vaas van fluo riet kwam op een hoge piëdestal van citrushout, en keek toen het zonlicht het glas veranderde van wit in violet. Er gleed een glimlach over zijn oude gezicht.

Toen begonnen de twee oude vrienden de binnentrap op te lopen die leidde naar het vertrek in de koepel van het paleis. Erasmus merkte op dat de gewapende bewaker, die altijd onderaan de trap had gestaan, er niet meer was. Tenslotte kwamen ze bij een overloop en bleven staan, omdat ze allebei buiten adem waren van de inspanning. Daarna liepen ze door naar een tweede overloop en Hafid maakte een kleine sleutel los van zijn riem. 5

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 6 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Hij deed de zware eikenhouten deur van het slot en duwde er tegen tot hij krakend openging. Erasmus aarzelde tot zijn meester hem gebood naar binnen te gaan. Hij stapte verlegen het vertrek binnen, waar sinds drie decaden niemand had mogen komen.

Grijs en stoffig licht sijpelde omlaag door openingen bovenin en Erasmus pakte Hafids arm tot zijn ogen gewend waren aan de schemering.

Met een flauwe glimlach keek Hafid toe terwijl Erasmus zich langzaam omdraaide in een vertrek dat kaal was, op een kleine cederhouten kist na die opvallend verlicht werd door een zonnestraal in een hoek.

‘Ben je niet teleurgesteld, Erasmus?’ ‘Ik weet niet wat ik zeggen moet, heer.’ ‘Ben je niet teleurgesteld over het meubilair? De inhoud van dit vertrek is zeker onderwerp van gesprek geweest bij velen. Heb je je niet verwonderd of nagedacht over het mysterie wat zich hier bevond en dat ik zo lang nauwgezet heb laten bewaken?’ Erasmus knikte. ‘Dat is waar. In de loop der jaren is er veel gepraat en zijn er vele geruchten geweest over wat onze meester hier in de toren verborgen hield.’ ‘Ja, mijn vriend, en de meeste heb ik gehoord. Er is verteld dat hier vaten met diamanten stonden, en gouden staven, of wilde dieren, of zeldzame vogels. Eens suggereerde een Perzische tapijt-handelaar dat ik hier misschien een kleine harem hield. Lisha moest lachen bij de gedachte dat ik er een verzameling concubines op na zou houden. Maar zoals je zien kunt is hier niets, behalve een kleine kist. Welnu, kom mee.’ De twee mannen hurkten naast de kist en Hafid maakte voorzichtig de leren riem die er omheen zal los. Hij inhaleerde de cedergeur van het hout diep en tenslotte duwde hij tegen het deksel, dat zachtjes opensprong. Erasmus boog zich naar voren en staarde over Hafids schouder naar de inhoud van de kist. Hij keek Hafid aan en schudde verbijsterd zijn hoofd. In de kist zat niets anders dan rollen... leren rollen.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 7 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Hafid stak zijn hand in de kist en pakte één van de rollen op. Even hield hij hem tegen zijn borst en sloot zijn ogen. Een grote rust kwam over zijn gezicht en vaagde de rimpels van zijn ouderdom weg. Toen ging hij staan en wees in de kist. ‘Als deze kamer tot de nok was gevuld met dia manten, zou de waarde ervan niet groter kunnen zijn dan wat je ogen aan schouwen in deze eenvoudige houten kist. Al het succes, geluk en liefde, gemoedsrust en rijkdom die ik heb gekend, is direct terug te voeren tot wat op deze paar tekstrollen staat. Wat ik die en de wijze man die ze aan mijn zorg teovertrouwd heeft verschuldigd ben, kan nooit vergoed worden.’ Verschrikt door de toon van Hafids stems, deed Erasmus een pas achteruit en vroeg: Is dit het geheim waarnaar u heeft verwezen? Staat deze kist op de een of andere manier in verband met de belofte die nog vervuld moet worden? ‘Het antwoord op beide vragen is ja.’ Erasmus wreef met hand over zijn transpirerende voorhoofd en keek Hafid ongelovig aan. ‘Wat staat er op deze rollen geschreven waardoor zij meer waard zijn dan diamanten? ‘Alle tekstrollen op een na, bevatten een principe, een wet, of een funda mentele waarheid, geschreven in een unieke stijl om de lezer te helpen de bedoeliing ervan te begrijpen. Om een meester in de kunst van de handel te worden, moet je het geheim van elke tekstrol leren en in de praktijk brengen. Als je deze principes beheerst, heb je het vermogen om alle rijkdom te verwerven die je je wenst? Erasmus keek met verslgenheid naar de tekstrollen.

’Zelfs zoveel rijkdom als u heeft vergaard?’ ‘Veel groter als je wilt’ ‘U zei dat al deze tekstrollen op één na een verkoopprincipe bevatten. Wat staat er op de laatste tekstrol?’ ‘De laatste tekstrol, zoals jij hem noemt, is de eerst tekstrol die gelezen moet worden, aangezien ze allemaal genummerd zijn en je ze in een speciale volgorde moet lezen. 7

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 8 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S En de eerste tekstrol bevat een geheim dat in de loop van de geschiedenis slechts is gegeven aan een handjevol wijze mannen. De eerste rol brengt je in wezen de meest effectieve manier bij om te leren wat er op de andere staat geschreven.’ ‘Het lijkt een taak die iedereen onder de knie kan krijgen.’ ‘Het is inderdaad een eenvoudige taak, mits je bereid bent de prijs te betalen in tijd en concentratie, tot elk principe een deel wordt van je persoonlijkheid, tot elk principe een levens gewoonte wordt.

’Erasmus stak zijn hand in de kist en pakte een tekstrol. Hij hield hem voorzichtig tussen vingers en duim en hield hem omhoog naar Hafid. ‘Vergeef me heer, maar waarom heeft u deze principes niet met anderen gedeeld, vooral met hen die lang bij u in dienst zijn geweest? U bent altijd zo edelmoedig geweest in alle andere zaken, hoe komt het dat al degenen die voor u de waren hebben verkocht niet de gelegenheid hebben gekre gen om deze woorden van wijsheid te lezen en aldus ook rijk te worden? Ze zouden tenminste allemaal betere verkopers zijn geweest met zulke waardevolle kennis. Waarom heeft u al die jaren deze principes voor uzef gehouden?’ ‘Ik had geen keus. Vele jaren geleden, toen deze tekstrollen aan mijn zorgen werden toevertrouwd , moest ik onder ede beloven dat ik hun inhoud zou delen met één persoon. Ik begrijp nog de redenering achter dit vreemde verzoek niet. Maar ik kreeg de opdracht om de principes van de tekstrollen toe te passen in mijn eigen leven tot er op een dag iemand zou verschijnen die veel meer de behoefte aan de hulp en leidraad van deze tekstrollen zou hebben dan toen ik jong was. Mij werd verteld dat ik door één of ander teken de persoon zou herkennen aan wie ik de tekstrollen door moest geven, ook al was het mogelijk dat die persoon niet zou weten dat hij de tekstrollen zocht. ‘Ik heb geduldig gewacht en terwijl ik wachtte, heb ik deze principes toegepast, waarvoor ik toestemming had gekregen. 8

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 9 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Met de kennis hiervan, werd ik wat velen noemen de grootste zakenman ter wereld, net als degene die mij deze tekstrollen schonk, bekend stond als de grootste zakenman van zijn tijd. Nu zul je, Erasmus, tenslotte begrijpen waarom sommige van mijn han deling in de loop der jaren merkwaardig en onpraktisch voorkwamen, hoewel ze toch succesvol bleken. Altjd zijn mijn daden en beslissingen geleid door deze tekstrollen. Daarom was het niet simpel door mijn wijsheid dat wij zoveel gouden talenten hebben verworven. Ik was alleen het uitvoerende instrument.’ ‘Gelooft u nog steeds dat hij die deze tekstrollen van u moet ontvangen na al die tijd nog zal verschijnen? ‘Ja.’ Hafid legde de tekstrollen zachtjes terug en sloot de kist. Hij zat op zijn knieën en vroeg zacht; ‘Wil je tot die dag bij mij blijven, Erasmus? De boekhouder stak in het zachte licht zijn handen uit tot hij die van de ander vasthad. Hij knikte een keer en verwijderde zich toen uit het vertrek als op een onuitgesproken bevel van zijn meester. Hafid bond de leren riem om de kist, ging staan, en liep naar een kleine opening in de muur. Hij stapte er doorheen op de steiger die de grote koepel omgaf. Een wind vanuit het oosten blies in het gezicht van de oude man en voerde met zich mee de geur van meren en de woestijn erachter. Hij glimlachte terwijl hij hoog boven de daken van Damascus stond en zijn gedachten teruggingen in de tijd...

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 10 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S 10

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 11 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 3 Het was winter en de kou was bitter op de Olijfberg. Van Jeruzalem, aan de andere kant van de smalle kloof van het Kidrondal, kwam de lucht van rook, wierook en verbrand vlees uit de tempel en deze vermengde zich met de terpentinegeur van de terpentinebomen op de berg.

Op een helling, iets onder het dorp Bethpage, sliep de reusachtige handels karavaan van Pathros uit Palmyra. Het was laat en zelfs de favoriete hengst van de grote koopman knabbelde niet meer aan de lage pistachestruiken, maar vleide zich tegen een zachte laurierhaag.

Voorbij de lange rij stille tenten, waren er stukken dikke hennep gebonden rond vier oude olijven. Ze vormden een vierkante kraal waarin de vormeloze gestalten van kamelen en ezels dicht bij elkaar stonden om de warmte aan elkaars lichaam te onttrekken. Behalve twee bewakers, die bij de wagens patrouilleerden, was de enige beweging in het kamp een grote schaduw die zichtbaar was op de geitenharen wand van de grote tent van Pathros.

In de tent liep Pathros nijdig heen en weer terwijl hij zo nu en dan bleef staan om met gefronste wenkbrauwen zijn hoofd te schudden tegen de jongeman die verlegen op zijn knieën vlakbij de tentopening zat.

Tenslotte liet hij zijn ziekelijke lichaam neer op het tapijt van gouddraad en wenkte de knaap dichterbij te komen.

‘Hafid, je bent altijd als een zoon voor mij geweest. Ik ben perplex en ver bijsterd door je vreemde verzoek. Ben je niet tevreden met je werk?’ De ogen van de jongen waren strak op het tapijt gericht.

‘Nee, heer.’ ‘Misschien is je taak om voor al onze dieren te zorgen te zwaar geworden omdat onze karavaans alsmaar groter worden?’ ‘Nee, heer.’ ‘Wil je dan zo vriendelijk zijn te herhalen wat je vroeg en me nogmaals de redenen van dit vreemde verzoek te vertellen?’ 11

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 12 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S ‘Het is mijn wens om verkoper van uw goederen te worden in plaats van alleen maar uw kamelen te verzorgen. Ik wil als Hadad, Simon, Caleb en de anderen, die van onze wagens vertrekken met dieren die nauwelijks kunnen kruipen door het gewicht van uw goederen en die terugkeren met goud voor u en ook met goud voor zichzelf.

Ik wil graag mijn nederige positie in het leven verbeteren. Als kamelenver zorger ben ik niets, maar als een verkoper voor u kan ik rijkdom en succes verwerven.’ ‘Hoe weet je dat?’ ‘Vaak heb ik u horen zeggen dat er geen enkel ander vak of beroep is, dat meer gelegenheid biedt om van armoede tot grote rijkdom te geraken.’ Pathros begon te knikken, maar bedacht zich en ondervroeg de jongeman verder.

‘Denk je dat je in staat bent om hetzelfde werk te verrichten als Hadad en de anderen?’ Hafid staarde de oude man gespannen aan en antwoorde: ‘Vele keren heb ik Caleb tegen u horen klagen over tegenslagen die er de oor zaak van waren dat hij zo weinig had verkocht en vele keren heb ik u tegen hem horen zeggen dat ieder mens alle goederen in uw pakhuis in een kort tijdsbestek zou kunnen verkopen als hij zich maar toelegde op het leren van de principes en de wetten van het verkopen.

Als u gelooft dat Caleb, die door iedereen een dwaas wordt genoemd, die principes kan leren, kan ik die speciale kennis dan niet verwerven?’ ‘Als je die principes zou beheersen, wat zou dan je doel in het leven zijn?’ Hafid aarzelde en zei toen: ‘In het hele land wordt voortdurend gezegd dat u een groot zakenman bent. De wereld heeft nog nooit een handelsrijk gezien zoals u heeft opgebouwd door uw beheersing van het koopman schap. Het is mijn ambitie zelfs nog groter te worden dan u, de grootste koopman , de rijkste man, en de grootste verkoper van de hele wereld.’ 12

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 13 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Pathros leunde achterover en bestudeerde het jonge, donkere gezicht. De geur van de dieren hing nog in zijn kleren, maar de jongeman spreidde in zijn manier van doen geen enkele nederigheid ten toon.

‘En wat wil je doen met al die rijkdom en de vreselijke macht die daarmee zeker vergezeld gaat?’ ‘Ik wil doen zoals u doet. Mijn familie zal de mooiste wereldse goederen krijgen en de rest wil ik delen met hen die het nodig hebben.

Pathros schudde zijn hoofd. ‘Rijkdom, mijn zoon, moet nooit het doel in je leven zijn. Je woorden zijn welsprekend, maar het zijn alleen maar woorden. Werkelijke rijkdom is die van het hart, niet van de beurs.’ Hafid hield aan: ‘Bent u dan niet rijk, heer?’ De oude man glimlachte om Hafids stoutmoedigheid. ‘Hafid, wat materiële rijkdom betreft, is er maar één verschil tussen mij zelf en de armste bedelaar buiten het paleis van Herodes. De bedelaar denkt alleen maar aan zijn volgende maaltijd, en ik denk alleen maar aan de maaltijd die mijn laatste zal zijn. Nee, mijn zoon, we streven niet naar rijkdom en werken niet alleen om rijk te worden. We streven in plaats daarvan naar geluk, bemind worden en beminnen, en het allerbelangrijkste, gemoedsrust verwerven en sereniteit.’ Hafid bleef aanhouden. ‘Maar al die dingen zijn onmogelijk zonder goud. Wie kan in armoede leven met gemoedsrust? Hoe kun je gelukkig zijn met een lege maag? Hoe kun je je liefde voor je familie uiten als je niet in staat bent hen te voeden, te kleden en te huis vesten? U heeft zelf gezegd dat rijkdom goed is als het anderen vreugde brengt. Waarom is dan mijn ambitie om rijk te worden niet goed? Armoede is misschien een privilege en zelfs een levenswijze voor de kluizenaar in de woestijn, want hij hoeft alleen voor zichzelf te zorgen en heeft niemand anders dan zijn god om te behagen, maar ik beschouw armoede als het merkteken van een gebrek aan capaciteit of een gebrek aan ambitie. Geen van beide eigenschappen mis ik!’ 13

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 14 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Pathros fronste zijn voorhoofd. ‘Wat is de oorzaak van deze plotse linge uitbarsting van ambitie?’ Je hebt het over zorgen voor een familie, maar je hebt nog geen familie, op mij na, die jou heeft geadopteerd sinds de pest je vader en moeder heeft weggemaaid.’ Hafids door de zon gebruinde huid kon de plotselinge blos op zijn wangen niet verbergen. ‘Toen we in Hebron ons kamp hadden, voordat we hierheen reisden, heb ik de dochter van Calneh ontmoet. Zij... zij...’ ‘Aha, nu komt de waarheid tevoorschijn.

Het is de liefde en niet de edele idealen, die mijn kamelenverzorger veran derd heeft in een sterke soldaat die bereid is voor zijn wereld te vechten.

Calneh is een heel rijk man. Zijn dochter en een kamelenverzorger? Nooit! Maar zijn dochter met een rijke en knappe koopman... ah, dat is een ande re kwestie. Heel goed, mijn jonge soldaat, ik zal je helpen je carrière als ver koper te beginnen.’ De knaap viel op zijn knieën en pakte Pathros’ mantel vast.

‘Heer, heer! Hoe kan ik de woorden vinden om mijn dank te betuigen?’ Pathros bevrijdde zich uit Hafids greep en deed een pas achteruit. ‘Ik stel voor dat je nog even wacht met je dankbetuigingen. De hulp die ik je geef, zal als een zandkorrel zijn in vergelijking met de bergen die jij zelf moet verzetten.’ Hafids vreugde nam onmiddellijk af toen hij vroeg; ‘Zult u me niet de principes en de wetten leren die van mij een groot zakenman zullen maken?’ ‘Dat zal ik niet doen. Evenmin als ik je vroege jeugd gemakkelijk heb gemaakt door je te verwennen. Ik heb vaak kritiek gekregen omdat ik mijn geadopteerde zoon had veroordeeld tot het leven van kamelenverzor ger, maar ik was van mening dat als het juiste vuur van binnen brandde, dat er uiteindelijk uit zou komen... En als dat dan zou gebeuren, zou je een 14

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 15 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S echte man zijn dankzij de jaren van hard werken. Vanavond heeft jouw verzoek mij gelukkig gemaakt, want het vuur van de ambitie gloeit in je ogen en je gezicht straalt van brandend verlangen. Dat is goed en mijn mening is bevestigd, mar je moet nog steeds bewijzen dat er meer dan lucht achter je woorden steekt.’ Hafid zweeg en de oude man vervolgde: ‘In de eerste plaats moet je mij, en wat nog belangrijker is, jezelf, bewijzen dat je het leven van een zakenman kunt verdragen, want het is niet iets gemakkelijks dat je hebt gekozen. Zeker, je hebt me vele keren horen zeggen dat de beloningen groot zijn als je succes hebt. Maar de beloningen zijn alleen maar groot omdat zo weinigen succes hebben. Velen vallen ten prooi aan wanhoop en falen zonder te beseffen dat ze alle instrumenten al bezitten die nodig zijn om grote rijkdom te verwerven.

Vele anderen treden elk obstakel op hun weg tegemoet met angst en twijfel en beschouwen de belemmeringen als vijanden terwijl ze in werkelijk heid vrienden en helpers zijn.

Obstakels zijn noodzakelijk voor succes omdat in de handel, net als in alle belangrijke carrières, de overwinning pas komt na veel strijd en talloze nederlagen. Maar elke strijd, elke nederlaag, vergroot je bekwaamheden en krachten, je moed en je uithoudingsvermogen, je kundigheid en je zelf vertrouwen en aldus is elk obstakel een kameraad die je dwingt om beter te worden... of om op te houden. Elke tegenslag is een gelegenheid om voor uit te komen. Als je je er van afwendt, ze vermijdt, gooi je je toekomst weg.

De jongeman knikte en wilde iets zeggen, maar de oude man hief zijn hand op en vervolgde: ‘Bovendien begeef je je in het eenzaamste beroep ter wereld. Zelfs de verachte tollenaars keren bij zonsondergang naar hun huis terug, en de legioenen in Rome hebben een kazerne waarin ze wonen, maar jij zult getuige zijn van vele zonsondergangen, ver van je vrienden en beminden. Een man voelt pas dan echt de schrijnende pijn van eenzaamheid, wan neer hij in het donker langs een vreemd huis loopt en in het lamplicht binnen een gezin het avondbrood met elkaar ziet breken.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 16 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S ‘In die perioden van eenzaamheid zul je geconfronteerd worden met verleidingen,’ vervolgde Pathros.

‘De manier waarop je die het hoofd biedt, zal je carrière sterk beïnvloeden.

Als je onderweg bent, alleen maar met je dieren, is dat een vreemde en vaak angstaanjagende gewaarwording. Vaak worden onze perspectieven en waarden tijdelijk vergeten en worden we als kinderen, die verlangen naar veiligheid en liefde. Wat we in plaats daarvan vinden, heeft de carriè res van velen, van wie werd aangenomen dat ze grote mogelijkheden had den in de kunst van het verkopen, beëindigd. Bovendien zal er niemand zijn om het je naar de zin te maken of je te troosten als je geen goederen hebt verkocht, niemand, behalve zij die jou van je geldbeurs proberen te scheiden.’ ‘Ik zal voorzichtig zijn en uw waarschuwende woorden ter harte nemen.’ ‘Laten we dan beginnen. Voor het moment zul je geen adviezen meer krij gen. Je staat nu voor me als een groene vijg. Voor de vijg rijp is, kan hij geen vijg genoemd worden, en voor je bent blootgesteld geweest aan kennis en ervaring, kun je geen verkoper genoemd worden.’ ‘Hoe moet ik beginnen?’ ‘Morgenochtend meld je je bij Silvio bij de bagagewagens. Hij zal je één van onze mooiste naadloze mantels toevertrouwen. Hij is geweven van geitehaar en kan zelfs de zwaarste regenbuien weer staan. Hij is rood geverfd met meekrapwortel, zodat de kleur altijd zal blij ven. Vlak bij de zoom zul je aan de binnenkant een kleine ster vinden die er is ingenaaid. Dat is het merkteken van Tola, wiens gilde de mooiste man tels ter wereld maakt. Naast de ster staat mijn merkteken, een cirkel binnen een vierkant. Maar deze merktekens zijn in het hele land bekend en gerespecteerd, en we hebben talloze duizenden van deze mantels gekocht.

Ik heb zolang handel gedreven met de Joden, dat ik alleen maar hun naam voor dat kledingstuk ken. Het wordt een abeyah genoemd.’ ‘Neen deze mantel en een ezel en vertrek bij de dageraad naar Bethlehem, het dorp waar onze karavaan doorheen is gekomen voor we 16

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 17 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S hier aankwamen. Geen van onze verkopers komt daar ooit. Ze beweren dat een bezoek pure tijdverspilling is, omdat de mensen zo arm zijn. Maar vele jaren geleden heb ik honderden mantels verkocht aan de herders daar.

Blijf in Bethlehem tot je de mantel hebt verkocht.’ Hafid knikte en probeerde tevergeefs zijn opwinding te verbergen. ‘Tegen welke prijs zal ik de mantel verkopen, heer?’ ‘Ik zal in mijn grootboek een schuld van een zilveren denarius ten name van jou noteren. Als je terugkomt betaal je mij een zilveren denarius. Hou alles wat je meer ontvangt als commissie, dus bepaal zelf de prijs van de mantel. Je kunt de marktplaats bezoeken, die bij de zuidelijke ingang van de stad ligt, of misschien wil je overwegen langs de huizen in de stad te gaan, waarvan er volgens mij zeker meer dan duizend zijn. Het moet toch mogelijk zijn dat je daar één mantel kunt verkopen, vind je ook niet?’ Hafid knikte weer, zijn gedachten al bij de volgende dag.

Pathros legde zijn hand zacht op de schouder van de knaap. ‘Ik zal tot je terugkomt niemand jouw werk geven. Als je ontdekt dat het beroep je niet ligt, zal ik dat begrijpen en moet je niet denken dat je in ongenade bent gevallen. Schaam je nooit omdat je iets probeert en faalt. Want hij die nooit gefaald heeft, is hij die nooit iets heeft geprobeerd.

Als je terugkomt, zal ik je uitvoerig ondervragen over je ervaringen. Dan zal ik beslissen hoe ik je verder zal helpen om je vreemdsoortige dromen waar te maken.’ Hafid boog en draaide zich om om weg te gaan, maar de oude man was nog niet klaar. ‘Mijn zoon, er is één regel waaraan je moet denken als je met dit nieuwe leven begint. Hou die altijd in gedachten en je zult de schijnbaar onmogelijke obstakels, waarmee je zeker geconfronteerd zult worden, zoals iedereen met ambitie, overwinnen.

Hafid wachtte. ‘Ja, heer?’ 17

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 18 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S ‘Mislukking zal je nooit overvallen als je vastberadenheid om te slagen groot genoeg is.’ Pathros ging vlakbij de jongen staan. ‘Begrijp je de volle betekenis van mijn woorden?’ ‘Ja, heer.’ ‘Herhaal ze dan voor me!’ ‘Mislukking zal me nooit overvallen als mijn vastberadenheid om te slagen groot genoeg is!’ 18

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 19 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 4 Hafid duwde het halfopgegeten brood weg en dacht na over zijn ongelukkige lot. Morgen zou het zijn vierde dag in Bethlehem zijn en de ene rode mantel, die hij zo vol zelfvertrouwen had meegenomen van de karavaan zat nog steeds in de tas op de rug van zijn dier, dat nu stond vast gebonden aan een paal in de grot van de herberg. Het geluid dat hem n de overvolle eetzaal omgaf hoorde hij niet en nijdig keek hij naar zijn onvoltooide maaltijd. Twijfels die elke koopman sinds het begin der tijden hebben bestormd, schoten door zijn hoofd. Waarom willen de mensen niet naar mijn verhaal luisteren? Hoe trek je hun aandacht? Waarom doen ze de deur dicht voor ik vijf woorden heb gezegd? Waarom verliezen ze hun belangstelling voor mijn woorden en wandelen weg? Is iedereen arm in deze stad? Wat kan ik zeggen als ze me vertellen dat ze de mantel mooi vinden, maar hem zich niet kunnen permitteren? Waarom vragen zo velen me later terug te komen? Waarom lukt het anderen wel en mij niet? Wat is die angst die me overvalt als ik naar een gesloten deur toeloop en hoe kan ik die overwinnen? Klopt mijn prijs niet met die van andere verkopers? Hij schudde zijn hoofd uit afkeer van zijn mislukking. Misschien was dit geen leven voor hem. Misschien moest hij kameelver zorger blijven en alleen maar bronzen munten blijven verdienen voor zijn wer k van alledag. Als een verkoper van goederen zou hij werkelijk geluk hebben als hij met enige winst terugkeerde naar de karavaan. Hoe had Pathros hem genoemd? Een jonge soldaat? Hij wilde even dat hij terug was bij zijn dieren.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 20 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Toen keerden zijn gedachten terug naar Lisha en haar strenge vader, Calneh, en de twijfels verlieten hem snel. Vanavond zou hij weer in de heuvels gaan slapen om geld uit te sparen en morgen zou hij de mantel verkopen. Bovendien zou hij zo welsprekend praten, dat de mantel een goede prijs zou opbrengen. Hij zou vroeg beginnen, even na de dageraad, en in de buurt van de stads bron gaan staan. Hij zou iedereen aanspreken die in zijn buurt kwam en binnen een korte tijd zou hij terugkeren naar de Olijfberg met zilver in zijn beurs. Hij pakte het stuk brood en begon te eten terwijl hij aan zijn baas dacht.

Pathros zou trots op hem zijn, omdat hij niet had gewanhoopt en als een mislukkeling was teruggekeerd. In feite waren vier dagen veel te lang om een eenvoudige mantel te verkopen, maar als het hem zou lukken in vier dagen, wist hij dat hij van Pathros zou kunnen leren hoe hij het in drie dagen zou moeten doen, en daarna in twee dagen. Mettertijd zou hij zo bedreven worden, dat hij elk uur vele mantels zou verkopen!

Dan zou hij werkelijk een vermaard verkoper zijn.

Hij vertrok uit de rumoerige herberg en liep naar de grot en zijn dier. De kille lucht had het gras bedekt met een dunne laag rijp en het kraakte klagend onder de druk van zijn sandalen. Hafid besloot om vanvond niet naar de heuvels te rijden. In plaats daarvan zou hij bij zijn dier in de grot slapen. Morgen wist hij zou een betere dag zijn, hoewel hij nu begreep waarom de anderen het arme dorp hadden overgeslagen. Ze hadden gezegd dat je hier niets kon verkopen en hij had telkens als iemand had geweigerd om zijn mantel te kopen aan hun woorden gedacht. Maar Pathros had vele jaren geleden hier honderden mantels verkocht.

Misschien was de tijd toen anders geweest en tenslotte was Pathros een succesvol verkoper. 20

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 21 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Een flikkerend licht vanuit de grot deed hem zijn pas versnellen uit angst dat daarbinnen een dief was. Hij liep snel door de opening de grot in klaar om de misdadiger te overmannen en zijn bezittingen terug te vorderen. Maar in plaats daarvan verdween de spanning onmiddellijk uit zijn lichaam bij het vredige tafereel dat hij daar aantrof. Een kleine kaars, gestoken in een scheur in de wand van de grot scheen vaag op een man met een baard en een jonge vrouw die dicht bij elkaar stonden. Aan hun voeten lag, in een uitgeholde steen waar gewoonlijk veevoer in zat, een zuigeling te slapen. Hafid wist weinig van dergelijke dingen, maar bij het zien van het gerimpelde en karmozijnrode gezichtje begreep hij dat het kind pas geboren was. Om de slapende baby te beschermen tegen de kou, bedekten de mantels van de man en de vrouw het kind op het hoofdje na. De man knikte in Hafids richting terwijl de vrouw dichterbij het kind ging staan. Niemand zei iets. Toen rilde de vrouw en Hafid zag dat haar dunne kleding weinig bescherming bood tegen de vochtigheid van de grot.

Hafid keek weer naar de baby. Hij keek gefascineerd toen het mondje open en dicht ging, bijna in een glimlach, en een vreemd gevoel ging door hem heen. Om een of andere onbekende reden dacht hij aan Lisha. De vrouw rilde weer van de kou en haar plotselinge beweging deed Hafid terugkeren uit zijn dagdroom. Na enkele pijnlijke momenten van besluiteloosheid liep de verkoper van goederen in spe naar zijn dier. Zorgvuldig maakte hij de knopen los, deed zijn tas open en haalde de mantel eruit. Hij rolde hem uit en wreef zijn handen over de stof. De rode verf glansde in het kaarslicht en hij kon het merkteken van Pathros en het merkteken van Tola aan de onderkant zien. De cirkel in het vierkantje en de ster. Hoeveel keer had hij de afgelopen dagen deze mantel in zijn vermoeide armen opgehouden? Het leek of hij het hele weefpatroon en elke vezel ervan kende. 21

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 22 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Dit was werkelijk een mantel van grote kwaliteit. Met enige zorg zou die een leven lang meegaan. Hafid sloot zijn ogen en zuchtte. Toen liep hij snel naar het kleine gezin, knielde op het stro naast de baby, verwijderde zachtjes eerst de haveloze jas van de vader en vervol gens die van de moeder van de kribbe. Hij gaf ze terug aan hun eigenaar. Beiden waren te ontsteld over Hafids vrijpostigheid om te reageren. Toen sloeg Hafid de kostbare rode mantel open en drapeerde die zachtjes om het slapende kind. Hafid voelde de kus van de jonge moeder nog op zijn wang toen hij de ezel uit de grot leidde. Recht boven hem stond de helderste ster die Hafid ooit had gezien. Hij keek ernaar tot zijn ogen zich met tranen vulden en toen liep hij met zijn dier terug over het pad naar de hoofdweg, die naar Jeruzalem en naar de karavaan op de berg leidde. 22

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 23 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 5 Hafid reed langzaam, met gebogen hoofd, zodat hij niet meer de ster opmerkte die een baan van licht voor hem uitspreidde. Waarom had hij zoiets dwaas gedaan? Hij kende de mensen in die grot niet eens. Waarom had hij niet geprobeerd de mantel aan hen te verkopen?

Wat zou hij tegen Pathros zeggen? En de anderen?

Ze zouden op de grond rollen van het lachen als ze hoorden dat hij een mantel had weggegeven die hem in rekening was gebracht. En nog wel aan een onbekende baby in een grot. Hij dacht na over een verhaal waarmee hij Pathros voor de gek kon houden. Misschien kon hij zeggen dat zijn ezel was gestolen terwijl hij in de eetzaal was. zou Pathros zo’n verhaal geloven? Tenslotte waren er veel bandieten in het land. En mocht Pathros hem geloven, zou hij hem dan niet veroordelen wegens nonchalance?

Al te vlug kwam hij op het pad dat hem leidde door de hof van Getsemane. Hij stapte af en liep vermoeid voor zijn ezel uit tot hij bij de karavaan kwam. Door het licht van boven leek het alsof het dag was en de confrontatie die hij had gevreesd, kwam snel toen hij Pathros buiten zijn tent naar de hemel zag staren. Hafid bleef roerloos staan, maar de oude man merkte hem bijna direct op.

Er klonk ontzag in de stem van Pathros toen hij naar de jongeman liep en vroeg: ‘Ben je rechtstreeks uit Bethlehem gekomen?’ ‘Ja, heer.’ ‘Ben je niet ongerust omdat een ster je heeft gevolgd?’ ‘Dat had ik niet gemerkt, heer.’ ‘Niet gemerkt? Ik kan me niet losrukken van deze plaats sinds ik twee uur geleden die ster boven Bethlehem zag opkomen. Nooit heb ik een ster met meer kleur en helderheid aanschouwd. En terwijl ik keek, begon hij in de hemel te bewegen en naderde mijn karavaan. Nu hij recht boven ons staat, verschijn jij, en grote goden, hij beweegt niet meer.’ 23

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 24 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Pathros liep naar Hafid toe en bestudeerde het jonge gezicht van dichtbij terwijl hij vroeg: ‘Heb je deel gehad aan één of andere buitenge wone gebeurtenis terwijl je in Bethlehem was?’ ‘Nee, heer.’ De oude man fronste zijn voorhoofd alsof hij diep nadacht. ‘Ik heb nog nooit een nacht als deze meegemaakt.’ Hafid rilde even. ‘Ik zal deze nacht ook nooit vergeten, heer.’ ‘Aha, dan is er inderdaad vanavond iets gebeurd. ‘Hoe komt het dat je zo laat terug bent?’ Hafid zweeg terwijl de oude man zich omdraaide en in de tas op Hafids ezel porde. ‘Hij is leeg! Uiteindelijk succes. Kom in mijn tent en vertel me van je ervaringen. Omdat de goden de nacht in de dag hebben veranderd, kan ik niet slapen en misschien geven jouw woorden me meer aanwijzingen waarom een ster een kamelenverzorger heeft gevolgd.’ Pathros ging op zijn bed liggen en luisterde met gesloten ogen naar Hafids lange verhaal over de eindeloze weigeringen, afwijzingen en beledigingen die hij in Bethlehem te verduren had gekregen. Zo nu en dan knikte hij, zoals toen Hafid de pottenbakker beschreef die hem vierkant de winkel had uitgezet en glimlachte toen Hafid vertelde van de Romeinse soldaat die de mantel in zijn gezicht had teruggegooid toen de jonge koopman had geweigerd iets van de prijs af te doen. Tenslotte beschreef Hafid, met hese en gedempte stem, alle twijfels die hem die vond in de herberg hadden bestormd. ‘Hafid, vertel me zo goed je je kunt herinneren alle twijfels die er door je heen zijn gegaan terwijl je medelijden met jezelf had.’ Toen Hafid ze allemaal genoemd had, vroeg de oude man: ‘En welke gedachte kwam er uiteindelijk bij je op die de twijfels verdreef en je opnieuw moed gaf om het besluit te nemen te proberen de volgende ochten weer te verkopen?’ Hafid dacht even na over het antwoord en zei toen: ‘Ik dacht alleen aan de dochter van Calneh. Zelfs in die smerige herberg wist ik dat ik haar nooit meer onder ogen zou durven komen als ik faalde.’ 24

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:35 Pagina 25 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Toen brak Hafids stem. ‘Maar ik heb toch gefaald.’ ‘Je hebt gefaald?’ Ik begrijp het niet. Je hebt de mantel toch niet meer bij je?’ Met een stem die zo hees was, dat Pathros gedwongen was om zich voorover te buigen om hem te horen, vertelde Hafid de gebeurtenis in de grot, de baby en de mantel. Terwijl de jongeman sprak, wierp Pathros telkens weer een blik op de open tentflap en de helderheid erachter die nog steeds de omgeving verlichtte. Een glimlach verscheen op zijn verbaasde gezicht en hij merkte niet dat de jongeman klaar was met zijn verhaal en nu snikte.

Al spoedig hield het grote gesnik op en was er alleen maar stilte in de grote tent. Hafid durfde niet meer naar zijn meester te kijken. Hij had gefaald en bewezen dat hij slecht uitgerust was om iets meer te worden dan een kamelenverzorger. Hij verzette zich tegen de aandrang om op te springen en de tent uit te rennen. Toen voelde hij de hand van de grote koopman op zijn schouder en dwong zich om Pathros in de ogen te kijken.

‘Mijn zoon, deze tocht heeft jou niet veel opgeleverd.’ ‘Nee, heer.’ ‘Maar mij wel. De ster die jou heeft gevolgd, heeft me genezen van mijn blindheid die ik ongaarne toegeef. Ik zal je dat uitleggen als we weer terug zijn in Palmyra.

Nu moet ik je een verzoek doen.’ ‘Graag, heer.’ ‘Onze verkopers zullen morgen voor zonsopgang wel weer terugkeren naar de karavaan en hun dieren zullen jouw verzorging nodig hebben.

Ben je bereid om terug te keren naar je taak als kamelenverzorger?

Hafid ging gelaten staan en boog in de richting van zijn weldoen er. ‘Wat u me ook vraagt, ik zal het doen... en het spijt me dat ik heb gefaald.’ Ga dan, en bereid je voor op de terugkomst van onze mannen. We zullen elkaar spoedig spreken als we in Palmyra zijn.’ 25

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 26 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Toen Hafid door de tentopening naar buiten stapte, verblindde het heldere licht van boven hem even. Hij wreef in zijn ogen en hoorde Pathros vanuit de tent roepen. De jongeman draaide zich om en ging de tent weer binnen. Hij wachtte tot de oude man weer zou gaan spreken. Pathros wees naar hem en zei: ‘Slaap in vrede, want je hebt niet gefaald.’ De heldere ster bleef de hele nacht boven het kamp staan.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 27 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 6 Bijna veertien dagen nadat de karavaan in zijn hoofdkwartier in Palmyra was teruggekeerd, werd Hafid gewekt op zijn strobed in de stal en kreeg het bevel onmiddellijk naar Pathros te gaan.

Hij repte zich naar de slaapkamer van zijn heer en bleef onzeker staan voor het reusachtige bed waardoor de man er in maar klein leek.

Pathros deed zijn ogen open en worstelde met het dek tot hij overeind zat.

Zijn gezicht was broodmager en de aderen op zijn handen waren ge zwollen. Het was moeilijk voor Hafid om te geloven dat dit dezelfde man was met wie hij nog maar twaalf dagen geleden had gesproken.

Pathros wees naar het voeteneind van zijn bed en de jongeman ging voorzichtig op de rand zitten en wachtte tot de oude man begon te praten. Zelfs het stemgeluid en de toonhoogte was anders dan in hun laat ste gesprek.

‘Mijn zoon, je hebt vele dagen de tijd gehad om opnieuw na te denken over je ambities. Wil je nog steeds een grote zakenman worden?’ ‘Ja, heer.’ Het oude hoofd knikte. ‘Zo zij het. Ik was van plan geweest om veel tijd aan je te spenderen, maar zoals je kunt zien, zijn er andere plannen voor mij.

Hoewel ik mezelf beschouw als een goed zakenman, ben ik niet in staat de dood om te kopen om van mijn deur te verdwijnen. Hij heeft dagen gewacht, als een hongerige hond aan de keukendeur. Net als de hond weet hij dat de deur uiteindelijk onbewaakt achtergelaten zal worden...’ Zijn woorden werden door gehoest onderbroken en Hafid bleef roerloos zitten toen de oude man naar adem snakte. Tenslotte was het gehoest voorbij en Pathros glimlachte zwak. ‘Onze tijd is beperkt, dus laten we beginnen. Haal eerst de kleine ceder houten kist ,die onder het bed staat, tevoorschijn.’ Hafid knielde en trok een kleine kist met leren riemen er omheen tevoorschijn. Hij zette hem op het bed naast de contouren die door Pathros 27

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 28 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S benen werden gevormd. De oude man schraapte zijn keel.

‘Vele jaren geleden, toen ik zelfs nog minder status bezat dan een kamelen verzorger, had ik het voorrecht een reiziger uit het oosten, die overvallen was door twee bandieten, te redden. Omdat ik geen familie bezat, noch geld, drong hij er bij mij op aan met hem mee terug te gaan naar zijn huis en familie, waar ik werd opgenomen als één van hen.

‘Op een dag, toen ik gewend was geraakt aan mijn nieuwe leven, liet hij me deze kist zien. Er zitten tien leren tekstrollen in, allemaal genummerd.

De eerste bevat het geheim van het leren, de andere bevatten alle geheimen en principes die nodig zijn om erg succesvol te worden in de kunst van het verkopen. Het jaar daarop onderwees hij me elke dag over de wijze woorden van de tekstrollen en met het geheim van het leren dat was vervat in de eerste tekstrol, leerde ik alle woorden van alle tekstrollen tenslotte van buiten tot ze deel waren geworden van mijn gedachten en leven. Ze werden een gewoonte.

‘Tenslotte kreeg ik de kist met de tien rollen, een verzegelde brief en een beurs waarin vijftig goudstukken zaten. De verzegelde brief mocht pas geopend worden als mijn aangenomen huis uit het zicht was. Ik nam afscheid van de familie en wachtte tot ik de handelsroute naar Palmyra had bereikt voor ik de brief openmaakte. De brief gaf me de opdracht de goudstukken te nemen, toe te passen wat ik had geleerd van de tekstrollen en een nieuw leven te beginnen. Verder gebood de brief dat ik altijd de helft van de rijkdom die ik zou verwerven zou delen met anderen die minder gelukkig waren. Maar de leren tekstrollen zouden niet gegeven worden aan, of gedeeld worden met iemand, tot de dag waarop ik een speciaal teken zou krijgen dat me zou vertellen wie er vervolgens uitverkoren was om deze rollen te ontvangen.’ ‘Hafid schudde zijn hoofd. Ik begrijp het niet, heer.’ ‘Ik zal het uitleggen. Ik heb vele jaren gewacht op deze persoon met een teken, en terwijl ik wachtte, paste ik toe wat ik van de tekstrollen had geleerd om een groot fortuin te vergaren.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 29 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik was bijna gaan geloven dat zo’n persoon nooit zou verschijnen voor mijn dood, tot jij terugkwam van jou tocht naar Bethlehem. Mijn eerste vage vermoeden dat jij degene was die de tekstrollen zou ont vangen, kreeg ik toen jij onder de heldere ster verscheen die jou uit Bethlehem had gevolgd. In mijn hart heb ik geprobeerd de betekenis van deze gebeurtenis te begrijpen, maar ik heb het opgegeven om de wegen van het universum te doorgronden. Ik had tenslotte degene gevonden die voorbestemd was om als volgende de kist te ontvangen. Vreemd genoeg begon mijn levensenergie, zodra ik wist dat ik de juiste persoon had gevonden, langzaam af te nemen. Nu loopt mijn leven ten einde, mijn lange speurtocht is voorbij en ik kan in vrede uit deze wereld vertrekken.’ De stem van de oude man werd zwak, maar hij balde zijn magere vuisten en boog zich dichterbij naar Hafid. ‘Luister goed, mijn zoon, want ik zal niet de kracht hebben om deze woorden te herhalen.’ Hafids ogen waren vochtig toen hij zich naar zijn meester voorover boog.

Hun handen raakten elkaar aan en de grote zakenman haalde met moeite adem. ‘Ik geef je nu deze kist en zijn waardevolle inhoud. Maar eerst zijn er bepaalde voorwaarden waarmee je moet instemmen. In de kist zit een beurs met honderd gouden talenten. Die zullen je in staat stellen te leven en een kleine voorraad tapijten te kopen waarmee je de zakenwereld kunt betreden. Ik zou je grote rijkdommen kunnen schenken, maar daarmee zou ik je een vreselijk slechte dienst bewijzen. Het is veel beter dat je op eigen kracht de grootste en rijkste zakenman ter wereld wordt.

Je ziet wel dat ik je doel niet vergeten ben.

‘Vertrek onmiddelijk uit deze stad en ga naar Damascus. Daar zul je onbeperkte mogelijkheden vinden om toe te passen wat de tekstrollen je zullen leren. Nadat je onderdak hebt gevonden, maak je tekstrol nummer één open. Die moet je telkens en telkens weer lezen tot je volledig de geheime methode begrijpt die er wordt beschreven en die je zult gebruiken om de principes van het handelssucces, op alle andere rollen, te leren. Terwijl je van de tekstrollen leert, kun je tapijten gaan verkopen die 29

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 30 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S je hebt gkocht, en als je wat je leert combineert met de ervaring die je opdoet en elke rol blijft bestuderen volgens de instructies, zullen je verkopen elke dag in aantal toenemen. Mijn eerste voorwaarde is, dat je onder ede moet zweren dat je de instructies op de tekstrol nummer één zult opvolgen. Stem je daarmee in?’ ‘Ja, heer.’ ‘Mooi, mooi... en als je de principes van de tekstrollen toepast, zul je veel rijker worden dan je ooit hebt gedroomd. Mijn tweede voorwaarde is dat je altijd de helft van je verdiensten moet geven aan hen die minder fortuinlijk zijn dan jij. Je mag van deze voor waarde nooit afwijken. Zul je dat doen?’ ‘Ja, heer.’ ‘En nu de belangrijkste voorwaarde. Het is verboden om de tekstrollen of de wijsheid die ze bevatten met iemand te delen. Op een dag zal er iemand verschijnen die je een teken zal geven, zoals de ster en jou onzelfzuchtige daad het teken waren dat ik zocht. Als dat gebeurt, zul je dat teken herken nen, ook al zal degene die je dat geeft misschien onwetend zijn dat hij de uitverkoren persoon is. Als je hart je ervan overtuigd dat je het bij het rechte eind hebt, moet je aan hem, of aan haar, de kist en zijn inhoud geven, en als dat gedaan is, hoef je de ontvanger geen voorwaarden op te leggen zoals die aan mij zijn opgelegd, en zoals ik nu aan jou opleg. De brief die ik zo lang geleden heb ontvangen, gebood dat de derde ont vanger van de tekstrollen zijn boodschap kon delen met de wereld als hij dat wenste. Wil je beloven om deze derde voorwaarde uit te voeren?’ ‘Dat wil ik.’ Pathros zuchtte van opluchting, alsof een zware last van hem was afgevallen. Hij glimlachte zwak en omvatte Hafids gezicht met zijn magere handen. ‘Neem de kist en vertrek. Ik zal je niet meer zien. Ga met mijn liefde en met mijn wensen voor succes, en moge jou Lisha uiteindelijk alle geluk delen dat de toekomst jou zal brengen.’ Zonder zich er voor te schamen voelde Hafid hoe de tranen over zijn wangen liepen terwijl hij de kist pakte en die door de open slaap 30

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 31 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S kamerdeur naar buiten droeg. Daar bleef hij staan, zette de kist op de grond en keerde terug naar zijn meester.

‘Mislukking zal me nooit overvallen als mijn vastbeslotenheid om te slagen groot genoeg is?’ De oude man glimlachte flauw en knikte.

Hij hief zijn hand ten afscheid op.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 32 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 7 Hafid trok met zijn lastdier de ommuurde stad Damascus door de oostelijke poort binnen. Hij reed door de zogenaamde Rechte Straat, met gevoelens van twijfel en verwarring en de herrie en het geschreeuw van de honderden bazaars hielpen hem niet zijn angst kwijt te raken. Om met een machtige handelaskaravaan als die van Pathros in een stad aan te komen was één ding. Iets heel anders was het echter om onbescher md en allen te zijn. Van alle kanten renden de straatverkopers op hem af terwijl ze hun koopwaar ophielden en de één schreeuwde nog harder dan de andere. Hij reed langs winkels die op cellen leken en langs bazaars die de producten van kopersmeden, zilversmeden, zadelmakers, wevers en timmerlieden ten toon stelden. en elke stap van zijn muilezel confron teerde hem weer met een nieuwe venter, die met uitgestrekte handen op klagende toon woorden van zelfmedelijden uitte.

Recht voor hem, achter de westelijke muur van de stad, verhief zich de berg Hermon. Hoewel het zomer was, was de top ervan bedekt met wit en het leek alsof hij met verdraagzaamheid en geduld neerkeek op de kakafonie van de marktplaats. Tenslotte reed Hafid de beroemde straat uit en informeerde naar een onderdak. Zonder moeite vond hij dat in een herberg die Moscha heette.

Zijn kamer was schoon en hij betaalde de huur voor een maand vooruit, waardoor zijn aanzien bij Antonine, de eigenaar, onmiddellijk steeg. Toen zette hij zijn ezel in de stal achter de herberg, nam een bad in het water van de Barada en keerde terug naar zijn kamer.

Hij zette de cederhouten kist an het voeteneind van zijn bed en maakte de leren riemen los. Het deksel ging gemakkelijk open en hij staarde naar de leren tekstrollen. Tenslotte stak hij zijn hand in de kist en raakte het leer aan. Het gaf mee alsof het leefde en hij trok vlug zijn hand terug. Hij ging staan en liep naar het getraliede raam waardoor het geroezemoes van de marktplaats, bijna een kilometer verder, naar binnen 32

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 33 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S stroomde. Angst en twijfel keerden weer terug toen hij keek in de richting van de gedempte stemmen en hij voelde hoe zijn zelfvertrouwen afnam.

Hij deed zijn ogen dicht, leunde met zijn hoofd tegen de muur en riep hardop: ‘Wat een dwaas ben ik om te dromen dat ik, een eenvoudige kamelenverzorger, op een dag de grootste zakenman ter wereld genoemd zal worden, als ik niet eens de moed heb om tussen de kraampjes van de venters door te rijden. Vandaag heb ik honderden zakenmannen gezien die allemaal veel beter uitgerust zijn voor hun beroep dan ik. Ze waren allemaal moedig, enthousiast en volhardend.

Het leek wel alsof ze allemaal waren uitgerust om de wildernis van de markt te overleven. Wat stompzinnig en arrogant om te denken dat ik met hen kan wedijveren en hen kan overtreffen. Pathros, mijn Pathros, ik vrees dat ik weer zal falen.’ Hij wierp zich op zijn bed en vermoeid door zijn reis snikte hij tot hij in slaap viel. Toen hij wakker werd, was het ochtend.

Zelfs nog voor hij zijn ogen opendeed hoorde hij het getjilp. Toen ging hij overeind zitten en keek ongelovig naar de mus die op de deksel van de kist met tekstrollen zat. Hij rende naar het raam. Buiten zaten duizenden mussen in de vijgebomen en ze verwelkomden de nieuwe dag met hun lied.

Terwijl hij keek kwamen er een paar op de vensterbank zitten, maar ze vlogen snel weg toen Hafid zich maar eventjes bewoog. Toen draaide hij zich om en keek weer naar de kist. Zijn gevederde bezoeker hield zijn kopje scheef en keek naar de jongen.

Hafid liep langzaam naar de kist, met uitgestoken hand. De vogel sprong op zijn palm. ‘Duizenden soortgenoten van je zijn buiten en bang, maar jij had de moed om door het raam naar binnen te komen.’ De vogel pikte fel in Hafids hand en de jongeman liep met hem naar de tafel waarop zijn ransel lag, met brood en kaas. Hij brak stukjes af en legde ze naast zijn kleine vriend, die begon te eten.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 34 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Een gedachte kwam bij Hafid op en hij keerde terug naar het raam. Hij wreef met zijn hand over de openingen in het traliewerk. Die waren zo klein, dat het bijna onmogelijk leek dat de mus er door naar binnen had kunnen komen. Toen herinnerde hij zich de stem van Pathros en herhaalde de woorden hardop: ‘Mislukking zal je nooit overvallen als je vastbeslotenheid om te slagen groot genoeg is.’ Hij liep terug naar de kist en stak zijn hand erin. Eén leren rol was meer versleten dan de andere. Hij haalde hem uit de kist en rolde hem voorzichtig af. De angst die hij had gekend was nu verdwenen. Toen keek hij naar de mus.

Die was ook verdwenen.

Er waren alleen nog maar broodkruimeltjes en kaas die getuigden van het bezoek van het moedige vogeltje. Hafid wiep een blik op de tekstrol. Erboven stond: Tekstrol nummer 1.

Hij begon te lezen...

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 35 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 8 Tekstrol nummer I Vandaag begin ik een nieuw leven.

Vandaag werp ik mijn oude huid af die te lang de kneuzingen van mis lukkingen en de wonden van middelmatigheid heeft verdragen.

Vandaag wordt ik opnieuw geboren en mijn geboorteplaats is de wijn gaard waar vruchten voor iedereen zijn.

Vandaag zal ik druiven van wijsheid plukken van de grootste en volste wijnranken in de wijngaard, want deze werden geplant door de meest wijze mannen van mijn beroep die voor mij hebben geleefd, van generatie op generatie.

Vandaag zal ik de smaak van de druiven van die wijndrank proeven en zal ik waarlijk de kiem van succes doorslikken die in elk ervan begraven zit, en in mij zal een nieuw leven ontspruiten.

De carrière die ik heb gekozen, biedt ontelbare kansen, maar toch is hij vol hartezeer en wanhoop, en de lichamen van hen die gefaald hebben, zouden, als ze op elkaar gestapeld worden, een schaduw werpen op alle piramiden op aarde.

Maar ik zal niet falen zoals de anderen, want nu heb ik in mijn handen de kaarten die mij zullen leiden door de gevaarlijke wateren naar kusten die gisteren nog maar een droom leken.

Mislukking zal niet langer het loon voor mijn strijd zijn. Net zoalsde natuur geen voorzieningen heeft gemaakt voor mijn lichaam om pijn te verdragen, heeft zij geen voorziening voor mijn leven gemaakt om mislukking te verdragen. Mislukking is, net als pijn, strijdig met mijn leven. In het verleden heb ik die geaccepteerd zoals ik pijn heb geaccepteerd.

Nu verwerp ik mislukking en ben ik voorbereid op de wijsheid en 35

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 36 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S principes die me uit de schaduwen zullen leiden naar het zonlicht van de rijkdom, aanzien en geluk, veel groter nog dan in mijn meest stout moedige dromen, tot zelfs de gouden appels in de tuin van de Hesperiden niet meer dan mijn rechtmatige beloning zullen lijken.

De tijd leert alle dingen aan hem die eeuwig leeft. Maar ik heb niet de luxe van de eeuwigheid. Binnen de mij toegemeten tijd moet ik de kunst van het geduld in de praktijk brengen, want de natuur handelt nooit in haast. Voor het creëeren van de olijfboom, de koning van alle bomen, is honderd jaar nodig. Een uienplant is in negen weken volwassen. Ik heb geleefd als een uienplant. Dat is me niet bevallen. Nu wil ik de grootste olijfboom wor den en in werkelijkheid de grootste zakenman.

En hoe zal dat tot stand komen? Want ik heb noch de kennis, noch de ervaring om grootheid te bereiken, en ik ben al gestruikeld in onwetendheid en gevallen in poelen van zelfmedelijden. Het antwoord is eenvoudig. Ik begin mijn reis onbelast, zonder het gewicht van onnodige kennis of de handicap van zinloze ervaring. De natuur heeft me al voorzien van kennis en instinct die veel groter zijn dan die van enig dier in het woud, en de waarde van ervaring wordt over schat, meestal door oude mannen die wijs knikken en stom praten.

In werkelijkheid geeft de waarheid ons een grondige les, maar de lesduur verslindt vele jaren, waardoor de waarde van de lessen vermindert met de tijd die nodig is om deze speciale wijsheid te verwerven.

Uiteindelijk is het verspilde moeite voor dode mensen. Bovendien is ervaring te vergelijken met mode. Een daad die vandaag succesvol is gebleken, zal morgen onuitvoerbaar en onpraktisch zijn.

Alleen principes houden stand en die bezit ik nu, want de wetten die me tot grootheid zullen brengen, staan beschreven op deze tekstrollen.

Wat ze me zullen leren, is meer hoe ik mislukking moet voorkomen dan succes bereiken, want wat is succes anders dan een geestesgesteldheid? 36

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 37 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Welke twee mannen zullen succes met dezelfde woorden omschrijven?

Maar mislukking wordt altijd maar op één manier beschreven.

Mislukking is het onvermogen van de mens om zijn doel in het leven te bereiken, wat dat ook moge zijn.

In werkelijkheid ligt het enige verschil tussen hen die hebben gefaald en hen die succes hebben gehad in het verschil in hun gewoonten. Goede gewoonten zijn de sleutel naar alle succes.

Slechte gewoonten zijn de onafgesloten deur naar mislukking.

Dus de eerste wet die ik zal gehoorzamen, die voorafgaat aan alle anderen is: ik zal goede gewoonten vormen en hun slaaf worden.

Als kind was ik de slaaf van mijn impulsen, nu ben ik de slaaf van mijn gewoonten, zoals alle volwassen mensen. Ik heb mijn vrije wil afge staan aan de jaren van opeengestapelde gewoonten, en mijn handelingen in het verleden hebben al een weg afgebakend die mijn toekomst dreigt te kluisteren. Mijn daden worden beheerst door begeerten, hartstocht, voor oordeel, hebzucht, liefde, angst, omgeving en gewoonten. En de ergste van deze tirannen is gewoonte.

Laat me daarom, als ik een slaaf moet zijn van gewoonten, een slaaf zijn van goede gewoonten. Mijn slechte gewoonten moeten vernietigd worden en er moeten nieuwe voren gegraven worden voor de goede zaden.

Ik zal goede gewoonten vormen en hun slaaf worden.

En hoe zal ik die moeilijke prestatie leveren? Via deze tekstrollen zla dat gedaan worden, want elke tekstrol bevat een principe die een slechte gewoonte uit mijn leven zal verdrijven en vervangen door één die me dichter bij succes zal brengen. Want het is nog één van de wetten van de natuur dat alleen een gewoonte een andere gewoonte kan bedwingen. Dus teneinde deze geschreven woor den hun zelfgekozen werk te laten doen, moet ik me de eerste van mijn nieuwe gewoonten eigen maken die alsvolgt is: Ik zal elke tekstrol op de voorgeschreven manier dertig dagen lang lezen, voor ik de volgende ter hand neem.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 38 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Eerst zal ik de woorden in stilte lezen als ik opsta. Vervolgens zal ik de woorden in stilte lezen als ik mijn middagmaal heb genuttigd.

Tenslotte zal ik de woorden nogmaals lezen, vlak voor ik ga slapen, aan het einde van de dag, en het belangrijkste is dat ik deze keer de woorden hardop lees.

De volgende dag zal ik deze procedure herhalen, en dat zal ik dertig dagen lang doen. Daarna zal ik de volgende tekstrol ter hand nemen en deze procedure weer dertig dagen herhalen. Ik zal op deze manier doorgaan tot ik met elke tekstrol dertig dagen heb geleefd en mijn lezen gewoonte is geworden.

En wat zal er met deze gewoonte bereikt worden? Hierin ligt het verborgen geheim van alle menselijke verworvenheden. Terwijl ik de woorden dagelijks herhaal, zullen zij spoedig deel worden van mijn actieve geest. Maar wat belangrijker is, zij zullen ook doordringen tot mijn andere geest, die geheimzinnige bron die nooit slaapt, die mijn dromen creëert en er vaak voor zorgt dat ik handel op manieren die ik niet begrijp.

Terwijl de woorden op deze tekstrollen worden opgenomen door mijn geheimzinnige geest, zal ik merken dat ik elke ochtend wakker word met een vitaliteit die ik nog nooit eerder heb gekend. Mijn energie zal toe nemen, mijn enthousiasme zal groter worden, mijn verlangen om de wereld tegemoet te treden zal elke angst overwinnen die ik ooit bij zons opgang heb gekend, en ik zal gelukkiger zijn dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden in deze wereld van strijd en zorg.

Uiteindelijk zal ik constateren dat ik op alle situaties waarmee ik wordt geconfronteerd, reageer zoals de tekstrollen me hebben aangeboden te reageren. Spoedig zullen deze handelingen en reacties gemakkelijker uitvoerbaar zijn, want elke daad die vaak herhaald wordt, wordt gemakke lijker.

Aldus wordt een nieuwe en goede gewoonte geboren, want wanneer een daad gemakkelijk wordt door voortdurende herhaling, wordt het een genoegen om die daad te stellen. En als het een genoegen is, ligt het in de 38

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 39 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S natuur van de mens om hem vaak te stellen. Als ik zo’n daad vaak stel, wordt het een gewoonte en wordt ik de slaaf er van. Omdat het een goede gewoonte is, wil ik dat.

Vandaag begin ik een nieuw leven. En ik doe mezelf de plechtige belofte dat niets de groei van mijn nieuwe leven zal vertragen. Ik zal geen dag verliezen voor het lezen van de tekstrollen, want die dag kan niet teruggewonnen worden. Noch kan ik er een andere dag voor in de plaats stellen. Ik moet en zal deze gewoonte om dagelijks uit deze tekstrollen te lezen niet verbreken en in werkelijkheid zijn de enkele momenten, elke dag besteed aan deze nieuwe gewoonte, maar een kleine prijs voor het geluk en het succes dat ik zal krijgen.

Terwijl ik de woorden op de tekstrollen lees en herlees, zal ik nooit de kortheid van de rollen, noch de eenvoud van de woorden de kans geven de boodschap luchthartig op te vatten. Duizenden druiven worden geperst om een fles met wijn te vullen, en de druiveschil en de brij worden naar de vogels gegooid. Zo is het met deze druiven van eeuwenoude wijsheid. Veel is gefilterd en in de wind gegooid. Alleen de zuivere waarheid ligt gedistilleerd in de woorden van deze tekstrollen. Ik zal drinken zoals is voorgeschreven en geen druppel verspillen. En ik zal de kiem van succes doorslikken.

Vandaag is mijn oude huid als stof geworden.

Ik zal me groot tussen de mensen begeven en ze zullen me niet kennen, want vandaag ben ik een nieuw mens, met een nieuw leven. 39

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 40 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 9 Tekstrol nummer II Ik zal deze dag begroeten met liefde in mijn hart.

Want dat is het grootste geheim van succes bij alle ondernemingen.

Spierkracht kan een schild versplinteren en zelfs een leven vernietigen, maar alleen de onzichtbare kracht van de liefde kan de harten van de mensen openen en tot ik deze kunst beheers zal ik niet meer dan een venter op de marktplaats zijn. Ik zal de liefde tot mijn grootste wapen maken en niemand tot wie ik mij wend kan zich verdedigen tegen haar kracht. Mijn redeneringen kunnen ze aanvallen, mijn woorden kunnen ze wantrouwen, mijn kleding kunnen ze afkeuren, mijn gezicht kunnen ze verwerpen en zelfs mijn onderhandelingen kunnen achterdocht opwekken, maar de liefde zal al hun harten doen smelten gelijk de zon, wiens stralen de koudste klei zacht maakt.

Ik zal deze dag begroeten met liefde in mijn hart.

En hoe zal ik dat doen? Van nu af aan zal ik alle dingen met liefde bekijken en ik zal opnieuw geboren worden. Ik zal de zon beminnen, want die verwarmt mijn botten.

Maar ik zal ook de regen beminnen, want die reinigt mijn geest. Ik zal het licht beminnen, want dat toont me de weg. En ik zal ook de duisternis beminnen, want die toont me de sterren. Ik zal geluk verwelkomen, want dat vergroot mijn hart. Ik zal droefheid verdragen, want dat opent mijn ziel. Ik zal beloningen erkennen, want die komen mij toe. En ik zal obstakels verwelkomen, want zij zijn mijn uitdaging.

Ik zal deze dag begroeten met liefde in mijn hart.

En hoe zal ik spreken? Ik zal mijn vijanden prijzen en ze zullen vrienden worden.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 41 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik zal mijn vrienden aanmoedigen en ze zullen broeders worden. Ik zal zoeken naar redenen om te juichen en nooit naar excuses om te kletsen. Als ik geneigd ben om kritiek te leveren zal ik op mijn tong bijten. ik bewogen ben om te prijzen zal ik het van de daken schreeuwen.

Is het niet zo dat de vogels, de wind, de zee en de hele natuur de loftrompet steken voor hun schepper? Kan ik niet de lofbazuin blazen voor zijn kinderen? Voortaan zal ik aan dit geheim denken en het zal mijn leven veranderen.

Ik zal deze dag begroeten met liefde in mijn hart.

En hoe zal ik handelen? Ik zal van allerlei mensen houden, want elk heeft bewonderenswaardige eigenschappen, ook al zijn die verborgen. Met liefde zal ik de muur van achterdocht en haat neerhalen die zij rond hun hart hebbeb opgetrokken en in plaats daarvan zal ik bruggen slaan, zodat mijn liefde tot hun ziel kan doordringen.

Ik zal mensen met ambitie beminnen, want die kunnen me inspireren.

Ik zal de mislukkelingen beminnen, want die kunnen me een les leren. Ik zal koningen beminnen, want die zijn ook maar mens.

Ik zal de zachtmoedigen beminnen, want die zijn goddelijk. Ik zal de rijken beminnen, want die zijn toch maar eenzaam.

Ik zal de armen beminnen, want zij zijn met zovelen. Ik zal de jeugd beminnen, voor het vertrouwen dat ze hebben. Ik zal de ouden van dagen beminnen om hun bedroefde ogen en ik zal de lelijke mensen beminnen om hun vredige zielen.

Ik zal deze dag begroeten met liefde in mijn hart.

Maar hoe zal ik reageren op de daden van anderen? Met liefde. Want net zoals liefde mijn wapen is om de harten van de mensen te openen, is liefde ook mijn schild om de pijlen van haat en de speren van woede mee op te vangen. Tegenspoed en ontmoedigingen zullen afketsen op mijn nieuwe schild en 41

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 42 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S zacht worden als de zachtste regenbui. Mijn schild zal me beschermen op de marktplaats en me ondersteunen als ik alleen ben. Het zal me verheffen op momenten van wanhoop, maar het zal me kalmeren in tijden van verrukking. Het zal sterker worden en steeds meer bescherming bieden naarmate ik er meer gebruik van maak tot ik het op een dag terzijde zal werpen en onbelast tussen allerlei mensen zal lopen. Als ik dat doe, zal mijn naam hoog verheven staan op de piramide van het leven.

Ik zal deze dag begroeten met liefde in mijn hart.

En hoe zal ik iemand die ik ontmoet tegemoet treden? Slechts op één manier. In stilte en in mezelf zal ik hem aanspreken en zeggen: ik hou van je.

Hoewel in stilte uitgesproken, zullen deze woorden in mijn ogen schitteren, de rimpels van mijn voorhoofd verwijderen, een glimlach naar mijn lippen brengen en in mijn stem doorklinken. En wie zal er nee zeggen tegen mijn goederen als zijn hart mijn liefde voelt?

Ik zal deze dag begroeten met liefde in mijn hart.

En bovenal zal ik mijzelf beminnen. Want als ik dat doe, zal ik nauwgezet alle zaken inspecteren die mijn lichaam, mijn geest, mijn ziel en mijn hart binnengaan. Nooit zal ik al te veel toegeven aan de verzoeken van mijn vlees. Eerder zal ik mijn lichaam koesteren met reinheid en matiging. Nooit zal ik mijn geest toelaten aangetrokken te worden tot kwaad en wanhoop. Eerder zal ik hem verheffen met de kennis en wijsheid van eeuwen. Nooit zal ik mijn ziel toelaten zelfvoldaan en tevreden te worden.

Eerder zal ik hem voeden met meditatie en gebed. Nooit zal ik mijn hart toelaten klein enbitter te worden. Eerder zal ik het delen en het zal groter worden en de aarde verwarmen.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 43 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik zal deze dag begroeten met liefde in mijn hart.

Voortaan zal ik de hele mensheid beminnen. Vanaf dit moment is alle haat uit mijn aderen verdwenen, want ik heb geen tijd om te haten, alleen om lief te hebben. Vanaf dit moment neem ik de eerste stap die nodig is om mens tussen de mensen te worden. Met liefde zal ik mijn verkopen verhonderdvoudigen en een groot zaken man worden. Als ik geen andere eigenschappen heb, kan ik slagen met liefde alleen.

Zonder liefde zal ik falen, ook al bezit ik alle kennis en bekwaamheden van de wereld.

Ik zal deze dag begroeten met liefde in mijn hart en ik zal slagen.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 44 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 10 Tekstrol nummer III Ik zal volharden tot ik slaag.

In het oosten worden jonge stieren op een bepaalde manier getest voor de arena. Ze worden stuk voor stuk naar de arena gebracht en mogen een picador aanvallen die hen met een speer prikt. De dapperheid van elke stier wordt dan zorgvuldig bepaald in overeenstemming met het aantal keren dat hij zijn bereidheid toont om aan te vallen, ondanks de steken van de speer. Voortaan zal ik begrijpen dat ik elke dag door het leven op een soortgelijke manier wordt getest. Als ik volhard, als ik blijf proberen, als ik doorga met aanvallen, zal ik slagen.

Ik zal volharden tot ik slaag.

Ik ben niet op deze wereld gekomen om nederlagen te lijden. Er stroomt geen mislukking door mijn aderen. Ik ben geen schaap dat wacht om door mijn herder aangepord te worden.

Ik ben een leeuw en ik weiger te praten, te lopen of te slapen met schapen.

Ik zal hen die wenen en klagen niet horen, want hun ziekte is besmet telijk. Laten zij zich bij de schapen voegen. Het slachthuis van de mis lukking is niet mijn bestemming.

Ik zal volharden tot ik slaag.

De beloningen van het leven bevinden zich op het einde van de reis, niet aan het begin. En het is mij niet gegeven om te weten hoeveel stappen noodzakelijk zijn om mijn doel te bereiken. Misschien stuit ik nog op mislukking bij de duizendste stap, maar ver bergt het succes zich achter de volgende bocht in de weg. Nooit zal ik weten hoe dichtbij het is, tenzij ik de hoek omga.

Ik zal altijd nog één stap nemen. Als dat me niet baat, zal ik nog een stap nemen en nog een. In werkelijkheid is één stap tegelijk niet al te moeilijk.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:36 Pagina 45 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik zal volharden tot ik slaag.

Voortaan zal ik de krachtsinspanning van elke dag beschouwen als slechts een slag van mijn bijl tegen een kolossale eik. De eerste slag veroorzaakt misschien geen trilling in het hout, noch de tweede, noch de derde. Elke slag op zich is misschien nietig en schijnbaar van geen belang. Toch zal de eik door de kinderlijke slagen uiteindelijk omvallen. Zo zal het vandaag met al mijn krachtsinspanningen zijn.

Ik zal zijn als de regendruppel die de berg wegspoelt, de mier die een tijger verslindt, de ster die de aarde verlicht, de slaaf die een piramide bouwt. Ik zal mijn kasteel steen voor steen bouwen, want ik weet dat kleine pogin gen, herhaald, elke onderneming zullen voltooien.

Ik zal volharden tot ik slaag.

Ik zal nooit een nederlaag overwegen en ik zal uit mijn vocabulaire woor den en uitdrukkingen schrappen als, opgeven, kan niet, onmogelijk, uit gesloten, hopeloos en terugtocht. Want dat zijn de woorden van dwazen. Ik zal de wanhoop vermijden, maar als deze ziekte van de geest me mocht infecteren, dan zal ik doorwerken in wanhoop. Ik zal hard werken en het verdragen. Ilk zal mijn obstakels aan mijn voeten negeren en mijn ogen gericht houden op de doeleinden boven mijn hoofd, want ik weet dat waar droge woestijnen eindigen, groen gras groeit.

Ik zal volharden tot ik slaag.

Ik zal denken aan de oude wet van de gemiddelden en ik zal die ten eigen bate aanwenden. Ik zal volharden tot in de wetenschap dat elke mislukte verkoop mijn kans op succes bij de volgende poging zal vergroten. Elk nee dat ik hoor, zal me dichter bij het geluid ja brengen. Elke frons die ik tegenkom, bereidt me alleen maar voor op de glimlach die komt. Elke pech die ik meemaak zal in zich de kiem van het geluk van morgen dragen. 45

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 46 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik moet de nacht hebben om de dag op waarde te kunnen schatten. Ik moet vaak falen om slechts éénmaal te slagen.

Ik zal volharden tot ik slaag.

Ik zal proberen, en proberen, en nogmaals proberen. Elk obstakel zal ik alleen maar beschouwen als een omweg naar mijn doel, en een uitdaging voor mijn beroep. Ik zal volharden tot mijn bekwaamheden ontwikkelen zoals een zeeman de zijne ontwikkeld door te leren elke onstuimige storm te doorstaan.

Ik zal volharden tot ik slaag.

Voortaan zal ik een ander geheim van hen die uitmunten in hun beroep leren en toepassen. Op het einde van de dag zal ik, ongeacht of het een succes of een mislukking is geweest, proberen nog één ding te verkopen.

Wanneer mijn geest mijn vermoeide lichaam naar huis wenkt, zal ik de verleiding om te gaan weerstaan.

Ik zal het nog eens proberen. Ik zal nóg een poging doen om de dag af te sluiten met een overwinning, en als dat niet lukt, zal ik nog een poging doen. Nooit zal ik de dag laten eindigen met een mislukking. Op die manier zal ik de kiem van het succes van morgen planten en een onoverkomelijk voordeel behalen op hen die op de voorgeschreven tijd hun werk beëindigen. Als alle anderen hun strijd staken, zal de mijne beginnen, en mijn oogst zal groot zijn.

Ik zal volharden tot ik slaag.

Ook zal ik het succes van gisteren me niet in slaap laten wiegen en me vandaag zelfvoldaan maken, want dat is de grote fundering van mijn mislukking. Ik zal de gebeurtenissen van de die voorbij is vergeten, of ze nu goed of slecht waren, en de nieuwe zon begroeten met het volste vertrouwen dat dit de beste dag van mijn leven zal worden. Zolang er adem in mij is, zolang zal ik volharden. Want nu ken ik een van de grootste principes van succes. 46

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 47 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Als ik lang genoeg volhard, zal ik winnen.

Ik zal volharden.

Ik zal winnen.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 48 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 11 Tekstrol nummer IV Ik ben het grootste wonder van de natuur.

Sinds het begin der tijden is er nooit iemand geweest met mijn geest, mijn hart, mijn ogen, mijn oren, mijn handen, mijn haren en mijn mond.

Niemand die eerder heeft bestaaan , niemand die nu leeft, en niemand die in de toekomst zal leven, kan precies als ik lopen en praten en bewegen en denken. Alle mensen zijn mijn broeders, maar ik ben anders dan elk van hen. Ik ben een uniek schepsel.

Ik ben het grootste wonder van de natuur.

Hoewel ik tot het dierenrijk behoor, zullen dierlijke beloningen alleen me niet bevredigen. In mij brandt een vlam die sinds ontelbare generaties is doorgegeven, en de warmte ervan is een voortdurende prikkeling van mijn geest om beter te worden dan ik ben. En dat zal ik doen. Ik zal deze vlam van onvoldaanheid aanwakkeren en de wereld duidelijk maken hoe uniek ik ben.

Niemand kan mijn penseelstreken dupliceren, niemand kan mijn beitel houwen maken, niemand kan mijn kind voortbrengen en niemand heeft het vermogen om goederen te verkopen op precies dezelfde wijze als ik dat doe. Voortaan zal ik munt slaan uit dit verschil, want dat is een bezit dat zo uitputtend mogelijk bevorderd moet worden.

Ik ben het grootste wonder van de natuur.

Ik zal niet langer tevergeefs pogingen doen om anderen te imiteren. In plaats daarvan zal ik op de marktplaats tonen hoe uniek ik ben. Ik zal het verkondigen, ja ik zal het verkopen. Ik zal nu beginnen mijn verschillen te accentueren en mijn overeenkom sten te verbergen. 48

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 49 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Zo zal ik dit principe ook toepassen op de goederen die ik verkoop.

Koopman en goederen, anders dan alle anderen, en trots op het verschil.

Ik ben een uniek schepsel in de natuur.

Ik ben zeldzaam, en elke zeldzaamheid is waardevol. Daarom ben ik waardevol. Ik ben het eindproduct van duizenden jaren van evolutie. Daaom ben ik geestelijk lichamelijk beter uitgerust dan alle keizers en wijze mannen die vóór mij geleefd hebben. Maar mijn bekwamheden, mijn geest, mijn hart en mijn lichaaam zullen stilstan, verrotten en sterven tenzij ik ze goed gebruik. Ik heb onbeperkte mogelijkheden. Slecht een klein gedeelte van mijn hersenen gebruik ik. En slechts een klein gedeelte van mijn spieren buig ik.

Ik kan mijn bekwaamheden van gisteren met het honderdvoudige of meer uitbreiden, en dat zal ik doen, te beginnen met vandaag.

Nooit zal ik meer voldaan zijn over de prestaties van gisteren en evenmin zal ik me overgeven aan eigen lof voor daden die in werkelijkheid te klein zijn om er nota van te nemen. Ik zal veel meer presteren dan ik heb gedaan, en dat zal ik doen, want waarom zou het wonder dat mij heeft voortgebracht eindigen bij mijn geboorte? Waarom kan ik dat wonder niet uitbreiden tot mijn daden van vandaag?

Ik ben het grootste wonder van de natuur.

Ik ben niet toevallig op deze aarde. Ik ben hier met een doel en dat doel is om een berg te worden en niet te slinken tot een zandkorreltje. Voortaan zal ik al mijn pogingen in het werk stellen om de grootste berg van allemaal te worden, en ik zal mijn mogelijkheden geweld aan den tot die schreeuwen om genade.

Ik zal mijn kennis over de mensheid, mijzelf en de goederen die ik verkoop vergroten, waardoor mijn verkopen zich zullen vemenig vuldigen. 49

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 50 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik zal de woorden om mijn goederen te verkopen ordenen en verbeteren en polijsten, want dat is de fundering waarop ik mijn carrière zal bouwen.

Ik zal nooit vergeten dat velen grote rijkdommen en succes hebben behaald met slechts één verkoopgesprek, uitmuntend gebracht. Ook zal ik er voortdurend naar streven mijn manier van optreden te verbeteren, want dat is de suiker waartoe allen worden aangetrokken.

Ik ben het grootste wonder van de natuur.

Ik zal mijn energie concentreren op de uitdaging van het moment, en mijn daden zullen me helpen al het andere te vergeten. De problemen van mijn huis zullen thuis achtergelaten orden, en ik zal niet aan mijn beroep denken als ik in mijn huis ben, want dat zal mijn liefde doen bekoelen. Op de marktplaats is geen ruimte voor mijn gezin, noch is er in huis ruimte voor de markt. Ik zal deze van elkaar scheiden en aldus zal ik met beide verbonden blijven. Ze meoten gescheiden blijven, of mijn carriére zal vernietigd worden. Dit is een paradox van eeuwen.

Ik ben het grootste wonder van de natuur.

Ik heb ogen gekregen om te zien en hersenen om na te denken en nu weet ik een groot geheim van het leven, want ik begrijp nu tenslotte dat al mijn problemen, moedeloosheid en hartezeer in feite erg veel gelegenheid bieden om me er achter te verschuilen. Ik zal niet meer voor de gek worden gehouden door de gewaden die ze dragen, want mijn ogen zijn geopend. Ik zal door de kleding heenkijken en ik zal niet misleid worden.

Ik ben het grootste wonder van de natuur.

Geen dier, geen plant, geen wind, geen regen, geen rots, en geen meer had hetzelfde begin als ik, want ik ben in liefde geconcipeerd en voortgebracht met een doel. In het verleden heb ik daar niet aan gedacht, maar van nu af aan zal ik mijn leven vorm en leiding geven.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 51 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik ben het grootste wonder van de natuur.

En de natuur kent geen nederlagen. Uiteindelijk komt zij zegevierend tevoorschijn, en dat zal ik ook doen. En met elke overwinning wordt de volgende strijd eenvoudiger.

Ik zal winnen en ik zal een groot zakenman worden, want ik ben uniek.

Ik ben het grootste wonder van de natuur.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 52 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 12 Tekstrol nummer V Ik zal vandaag leven alsof dit mijn laatste dag is.

En wat zal ik doen met die kostbare laatste dag? In de eerste plaats zal ik het vat met het leven ervan verzegelen, zodat er geen druppel gemorst wordt op het zand. Ik zal geen ogenblik verspillen met het betreuren van de tegeslagen van gisteren, de nederlagen van gisteren, het hartezeer van gisteren, want waarom goed geld naar kwaad geld gooien?

Kan zand omhoog lopen in een zandloper? Zal de zon opkomen waar zij ondergaat en ondergaan waar zij opkomt?

Kan ik de vergissingen van gisteren opnieuw beleven en ze herstellen?

Kan ik terugdenken aan de wonden van gisteren en die helen? Kan ik jonger worden dan gisteren? Kan ik het kwaad terugnemen dat werd gesproken, de klappen die werden gegeven, de pijn die werd veroorzaakt? Nee. Gisteren is voorgoed begraven en ik zal er niet meer aandenken.

Ik zal vandaag leven alsof dit mijn laatste dag is.

En wat zal ik dan doen? Zoals ik gisteren vergeet, zal ik ook niet aan mor gen denken. Waarom zou ik de voorkeur geven aan mischien boven nu?

Kan het zand van morgen door de zandloper van vandag lopen? Zal de zon morgen tweemaal opgaan? Kan ik de daden van morgen verrichten terwijl ik op de weg van vandaag sta? Kan ik het geld van morgen stoppen in de beurs van vandaag? Kan het kind van morgen vandaag geboren worden? Kan de dood van morgen zijn schaduw achterwaarts werpen en de vreugde van vandaag verduisteren? Zou ik me zorgen moeten maken over gebeurtenissen die ik misschien nooit meemaak? Zou ik me moeten kwellen met problemen die zich misschien nooit voordoen? Nee! Morgen ligt begraven bij gisteren, en ik zal er niet meer aan denken.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 53 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik zal vandaag leven alsof dit mijn laatste dag is.

Deze dag is alles wat ik heb en deze uren zijn nu mijn eeuwigheid. Ik begroet de zonsopgang met kreten van vreugde als een ter dood ver oordeelde die gratie heeft gekregen. Ik hef mijn armen op uit dank voor deze onschatbare gave van de nieuwe dag. Zo zal ik mij dankbaar op mijn hart kloppen als ik denk aan allen die de zonsopgang van gisteren hebben begroet en vandaag niet meer bij de levenden zijn. Ik ben waarlijk een gelukkig man, en de uren van vandaag zijn slechts een onverwachts extraatje. Waarom mag ik deze extra dag leven terwijl anderen, veel beter dan ik, zijn heengegaan? Komt dat omdat zij hun doel hebben bereikt terwijl ik het mijne nog moet bereiken? Is dit nog een kans voor mij om de mens te worden van wie ik weet dat ik hem kan worden? Is er een doel in de natuur? Is dit mijn dag om uit te munten?

Ik zal vandaag leven alsof dit mijn laatste dag is.

Ik heb maar één leven, en het leven is niets anders dan een afgemeten tijd.

Als ik het ene verspil, vernietig ik het andere.

Als ik vandag verspil, vernietig ik de laatste bladzijde van mijn leven.

Daarom zal ik elk uur van deze dag koesteren, want dat kan nooit terugkomen. Het kan niet vandaag op de bank gezet worden om het morgen te verzilveren, want wie kan de wind vangen? Elke minuut van deze dag zal ik met beide handen aangrijpen en met liefde strelen, want de waarde ervan is onschatbaar. Welke stervende mens kan nog een ademtocht kopen, hoewel hij graag al zijn goud zou willen geven? Hoe waag ik het de prijs te bepalen van de uren die voor me liggen? Ik zal ze onschatbaar maken!

Ik zal vandaag leven alsof dit mijn laatste dag is.

Ik zal de tijddoders uit alle macht vermijden. Ik zal uitstel vernietigen met actie, twijfel zal ik begraven onder geloof, angst zal ik verbrokkelen met zelfvertrouwen. Waar er nietsdoende monden zijn, zal ik niet luisteren.

Waar er nietsdoende handen zijn zal ik niet dralen. Waar er nietsdoende lichamen zijn zal ik niet heengaan. Voortaan weet ik dat lediggang 53

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 54 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S zoeken hetzelfde is als voedsel, kleren en warmte stelen van hen die ik bemin. Ik ben geen dief. Ik ben een man van liefde en vandaag is mijn laatste kans om mijn liefde en grootheid te bewijzen. Ik zal vandaag leven alsof dit mijn laatste dag is.

De taken van vandaag zal ik vandaag vervullen. Vandaag zal ik mijn kinderen liefkozen nu ze jong zijn, morgen zullen ze weg zijn, net als ik.

Vandaag zal ik mijn vrouw omhelzen met tedere kussen, want morgen zal ze weg zijn, net als ik. Vandaag zal ik een vriend in nood bemoedigen. Morgen zal hij niet meer roepen om hulp, noch zal ik zijn geroep horen.

Vandaag zal ik mezelf geven in opoffering en werken. Morgen zal ik niets te geven hebben en er zal niemand zijn om het te ontvangen.

Ik zal vandaag leven alsof dit mijn laatste dag is.

En als het mijn laatste dag is, zal het mijn grootste moment worden. Van deze dag zal ik de beste dag van mijn leven maken. Van elke minuut van deze dag zal ik ten volle genieten. Ik zal de smaak ervan proeven en er dankbaar voor zijn. Ik zal elk uur tellen en elke minuut zal ik alleen ver ruilen voor iets van waarde. Ik zal harder werken dan ooit tevoren en mijn spieren inspannen tot ze roepen om verlichting, en dan zal ik doorgaan.

Ik zal meer bezoeken afleggen dan ooit tevoren. Ik zal meer goederen verkopen dan ooit eerder. Ik zal meer goud verdienen dan ik ooit heb gedaan. Elke minuut van vandaag zal vruchtbaardere zijn dan de uren van gisteren. Mijn laatste dag moet mijn beste dag zijn.

Ik zal vandaag leven alsof dit mijn laatste dag is.

En als dat niet zo is, zal ik op mijn knieën vallen en mijn dank betuigen.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 55 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 13 Tekstrol nummer VI Vandaag zal ik mijn emoties meester zijn.

De getijden komen op en de getijden wijken terug. De winter gaat en de zomer komt. De zomer verdwijnt en de koude neemt toe. De zon komt op en de zon gaat onder, de maan is vol en de maan is zwart.

De vogels komen en de vogels vertrekken. Bloemen bloeien en bloemen verwelken. Zaad wordt gezaaid en de oogst wordt geplukt. De hele natuur is een kringloop en ik ben een deel van de natuur. Daarom zullen mijn stemmingen, net als de getijden, op en neer gaan.

Vandaag zal ik mijn emoties meester zijn.

Het is één van de hebbelijkheden van de natuur die weinig wordt begrepen dat ik elke dag wakker wordt met stemmingen die anders zijn dan gisteren. De vreugde van gisteren zal de droefheid van vandaag worden. Maar de droefheid van vandaag zal de vreugde van morgen worden. In mij is een rad dat voortdurend draait, van droefheid naar vreugde, van verrukking naar depressie, van geluk naar melancholie. Net als de bloemen zal de volle bloei van vreugde van vandaag verwelken en verdorren tot moedeloosheid. Maar ik zal er aan denken dat net zoals de dode bloem van vandaag het zaad van de bloei van morgen draagt, ook de droefheid van vandaag het zaad van de vreugde van morgen draagt.

Vandaag zal ik mijn emoties meester zijn.

En hoe zal ik deze emoties meester worden, zodat elke dag productief zal zijn? Want tenzij mijn stemming goed is zal de dag een mislukking wor 55

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 56 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S den. Bomen en planten zijn afhankelijk van het weer om te gedijen, maar ik maak mijn eigen weer, ja, ik draag het met mij mee. Als ik regen en somberheid, duisternis en pessimisme bij mijn klanten breng, dan reageren zij met regen, somberheid, duisternis en pessimisme en zullen zij niet kopen. Als ik vreugde en enthousiasme, opgewektheid en gelach bij mijn klanten breng, zullen ze reageren met vreugde en enthousiasme, opgewektheid en gelach en mijn weer zal een oogst van verkopen produceren en een graan schuur vol goud voor mij.

Vandaag zal ik mijn emoties meester zijn.

En hoe zal ik mijn emoties meester worden zodat elke dag een gelukkige dag is en een productieve? Ik zal dit eeuwenoude geheim leren: zwak is hij die zijn daden dwingt zijn gedachten te beheersen. Sterk is hij die zijn gedachten dwingt zijn daden te beheersen. Elke dag als ik wakker wordt, zal ik dit strijdplan volgen, voor ik over vallen word door de krachten van bedroefdheid, zelfmedelijden en mislukking.

Als ik me gedeprimeerd voel zal ik zingen.

Als ik me bedroefd voel zal ik lachen.

Als ik me ziek voel zal ik me dubbel hard inspannen.

Als ik angst voel zal ik vooruitstormen.

Als ik me inferieur voel zal ik nieuwe kleren aantrekken.

Als ik me onzeker voel zal ik mijn stem verheffen.

Als ik armoede voel zal ik denken aande toekomstige rijkdom.

Als ik me ongeschikt voel zal ik denken aan successen uit het verleden.

Als ik me onbetekenend voel zal ik denken aan mijn doeleinden.

Vandaag zal ik mijn emoties meester zijn.

Voortaan zal ik weten dat alleen zij met mindere talenten altijd op hun best kunnen zijn, en ik ben niet minder. Er zullen dagen zijn dat ik me voortdurend moet vechten tegen krachten 56

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 57 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S die me omlaag zouden willen trekken. Krachten zoals wanhoop en droefheid zijn eenvoudig te herkennen, maar er zijn andere krachten, die met een glimlach en een vriendschappleijke hand op me afkomen, en die kunnen me ook vernietigen. Ook tegenover hen moet ik nooit mijn controle laten varen.

Als ik teveel zelfvertrouwen heb zal ik terugdenken aan mijn mislukkingen.

Als ik me te goed doe zal ik denken aan de honger die ik in het verleden heb geleden.

Als ik me zelfvoldaan voel zal ik denken aan mijn concurrenten.

Als ik geniet van momenten van grootheid zal ik denken aan momenten van schaamte.

Als ik me almachtig voel zal ik proberen de wind tegen te houden.

Als ik grote rijkdom heb zal ik denken aan een mond die niet gevoed is.

Als ik te trots word zal ik denken aan een momnt van zwakheid.

Als ik het gevoel heb dat mij bekwaamheid ongeëvenaard is zal ik naar de sterren kijken.

Vandaag zal ik mijn emoties meester zijn.

En met deze nieuwe kennis zal ik ook de stemmingen van hem die ik bezoek begrijpen en erkennen. Ik zal zijn woede en irritatie van vandaag door de vingers zien, want hij kent niet het geheim hoe hij zijn geest moet beheersen. Ik kan zijn pijlen en beledigingen weerstaan, want ik weet nu dat hij morgen zal veranderen en dat het een vreugde zal zijn hem tegemoet te treden. Niet langer zal ik iemand beoordelen naar één ontmoeting. Niet langer zal ik weigeren morgen diegene te bezoeken die me vandaag met haat tegemoet treedt. Deze dag zal hij geen gouden strijdwagen voor een kleinigheid kopen, maar morgen wil hij misschien zijn huis ruilen voor een boom. Mijn kennis van dit geheim zal de sleutel zijn tot grote rijkdom.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 58 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Vandaag zal ik mijn emoties meester zijn.

Voortaan zal ik het geheim van de stemmingen van alle mensen en van mijzelf herkennen en begrijpen. Vanaf dit moment ben ik bereid om elke persoonlijkheid die er iedere dag in mij ontwaakt te beheersen. Ik zal mijn stemmingen beheersen door positieve daden en als ik mijn stemmingen beheers, zal ik mijn bestemming beheersen.

Vandaag beheers ik mijn bestemming en mijn bestemming is de grootste zakenman van de wereld te worden.

Ik zal mezelf in de hand houden.

Ik zal groot worden.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 59 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 14 Tekstrol nummer VII Ik zal lachen om de wereld.

Geen enkel schepsel kan lachen, behalve de mens. Bomen kunnen bloeden als ze gewond zijn en dieren op het veld schreeuwen van pijn en honger, maar alleen ik heb de gave van het lachen en ik kan daar gebruik van maken wanneer ik maar wil. Voortaan zal ik de gewoonte van het lachen cultiveren. Ik zal glimlachen en mijn spijsvertering zal beter worden. Ik zal grinniken en mijn lasten zullen lichter worden. Ik zal lachen en mijn leven zal langer worden. Dit is het grote geheim van een lang leven en nu ken ik dat geheim.

Ik zal lachen om de wereld.

En bovenal zal ik om mezelf lachen, want de mens is uiterst komisch als hij zichzelf te serieus neemt. Nooit zal ik in deze valkuil van de geest vallen. Want ook al ben ik het grootste wonder van de natuur, ben ik niet nog steeds alleen maar een graankorreltje, dat door de winden van de tijd heen en weer geslingerd wordt. Weet ik eigenlijk vanwaar ik ben gekomen of waarheen ik ga? Zal mijn bekommernis om vandaag over tien jaar niet dwaas lijken?

Waarom zou ik me in de war laten brengen door de onbetekenende gebeurtenissen van vandaag? Wat kan er plaats vinden voor de zon ondergaat dat niet onbetekenend lijkt in een rivier van eeuwen?

Ik zal lachen om de wereld.

En hoe kan ik lachen als ik geconfronteerd wordt met een mens of een daad die me onaangenaam voorkomt en mijn tranen of mijn vloeken opwekt? 59

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 60 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Vier woorden zal ik me eigen maken tot ze zozeer een gewoonte zijn geworden, dat ze onmiddelijk in mijn gedachten zullen komen telkens als mijn goede humeur me dreigt te verlaten. Deze woorden, die van generatie op generatie zijn doorgegeven, zullen me door elke tegenspoed heen helpen. En mijn leven in evenwicht houden. Deze vier woorden zijn: Dit zal ook voorbijgaan.

Ik zal lachen om de wereld.

Want alle wereldse zaken zullen inderdaad voorbijgaan. Als ik hartezeer heb, zal ik mezelf troosten dat dit ook voorbij zal gaan. Als ik opgeblazen van succes ben, zal ik mezelf waarschuwen dat dit ook voorbij zal gaan. Als ik wordt verstikt in armoede, zal ik mezelf voorhouden dat dit ook voorbij zal gaan. Ja, waarlijk, waar is degene die de piramide heeft gebouwd? Ligt hij niet binnen de steen begraven? En zal ook de piramide op een dag niet ook begraven worden onder het zand? Als alle dingen voorbij zullen gaan, waarom zal ik me dan bekommeren om vandaag?

Ik zal lachen om de wereld.

Ik zal deze dag beschilderen met gelach. Ik zal deze avond omlijsten met gezang. Nooit zal ik me inspannen om gelukkig te zijn, maar ik zal zo bezig blijven dat ik niet verdrietig ben. Ik zal van het geluk van vandaag genieten. Dat is geen graankorrel om in een doos op te slaan. Het is geen wijn die in een fles gedaan moet worden.

Het kan niet opgespaard worden voor morgen. Het moet gezaaid en geoogst worden op dezelfde dag en ik zal dit voortaan doen.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 61 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik zal lachen om de wereld.

En met mijn gelach zal alles gereduceerd worden tot zijn eigenlijke omvang. Ik zal lachen om mijn mislukkingen en ze zullen verdwijnen in wolken van nieuwe dromen. Ik zal lachen om het kwaad en het zal onaangeroerd wegsterven. Ik zal lachen om goedheid en het zal overvloediger bloeien. lk dag zal alleen triomfantelijk zijn als mijn glimlach een glimlach bij anderen teweeg brengt, en ik doe dat uit zelfzucht, want zij tegen wie ik frons, zijn degenen die mijn goederen niet zullen kopen.

Ik zal lachen om de wereld.

Voortaan zal ik alleen maar tranen van zweet vergieten, want tranen van droefheid of spijt zijn van geen enkele waarde op de marktplaats terwijl elke glimlach ingewisseld kan worden tegen goud en elk vriendelijk woord, vanuit mijn hart, een kasteel kan bouwen.

Nooit zal ik mezelf zo belangrijk laten worden, zo wijs, zo waardig, zo machtig, dat ik vergeet hoe ik om mezelf en mijn wereld moet lachen.

Hierin zal ik altijd als een kind blijven, want alleen als kind heb ik het vermogen om op te kijken naar anderen. En zolang ik kan opkijken naar een ander zal ik nooit naast mijn schoenen gaan lopen.

Ik zal lachen om de wereld.

En zolang ik kan lachen, zal ik nooit arm zijn. Dit is dus één van de grootste gaven van de natuur, en ik zal die niet langer verspillen. Alleen met gelach en geluk kan ik van de vruchten van mijn arbeid geni eten.

Als dat niet zo was, zou het veel beter zijn om te falen, want geluk is de wijn die de smaak van de maaltijd verhoogt. Om van succes te genieten moet ik geluk hebben, en gelach zal het meisje zijn dat mij bedient.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 62 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik zal gelukkig zijn.

Ik zal succesvol zijn.

Ik zal de grootste zakenman zijn die de wereld ooit heeft gekend.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 63 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 15 Tekstrol nummer VIII Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

Het blad van een moerbei, beroerd door het genie van de mens, wordt zijde. Een stuk klei, beroerd door het genie van de mens, wordt een kasteel.

Een cypres, beroerd door het genie van de mens, wordt een schrijn.

De wol van een schaap, beroerd door het genie van de mens, wordt een gewaad voor een koning.

Als het mogelijk is dat de waarde van bladeren, klei, hout en vacht verhon derdvoudigd kan worden, ja verduizendvoudigd, door de mens, kan ik dan niet hetzelfde doen met de klei die mijn naam draagt?

Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

Ik ben als een tarwekorrel, met drie toekomstmogelijkheden. De tarwe kan in een zak gedaan worden en neergezet in een stal tot hij aan de varkens wordt gevoerd. Of er kan meel van gemalen worden en brood van gebakken. Of hij kan in de aarde gestopt worden en opgroeien tot zijn gouden kruin zich splitst en duizenden graankorrels voortbrengt uit die ene graankorrel. Ik ben als een graankorrel, met één verschil. De graankorrel kan niet kiezen of hij aan de varkens wordt gevoerd, gemalen wordt voor het brood of geplant wordt om zich te ver menigvuldigen. Ik heb wel een keuze en ik zal mijn leven niet laten opvoeren aan varkens, noch zal ik me laten vermalen tussen de maal stenen van mislukking en wanhoop, om me vervolgens te laten breken en verslinden door de wil van anderen.

Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

Om de graankorrel te laten groeien en zich te laten vermenigvuldigen, is het noodzakelijk hem in de donkere aarde te planten en mijn mislukkin gen, mijn wanhoop, mijn onwetendheid en mijn onvermogen vormen de 63

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 64 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S duisternis waarin ik geplant ben teneinde te rijpen. Nu moet ik, net als de tarwekorrel die alleen zal ontspruiten en bloeien als hij gevoed wordt door de regen, de zon en de warme winden, mijn lichaam en mijn geest voeden om mijn dromen te vervullen. Maar om tot volle wasdom te komen, moet de tarwe wachten op de grillen van de natuur. Ik hoef niet te wachten, want ik heb het vermogen om mijn eigen bestem ming te kiezen.

Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

En hoe zal ik dat doen? In de eerste plaats zal ik me een doel stellen voor vandaag, voor deze week, deze maand, dit jaar en mijn leven. Net zoals de regen moet vallen voordat de dop van de tarwe openspringt en de tarwe ontspruit, moet ik doeleinden hebben voordat mijn leven zich zal kristalliseren. Bij het vaststellen van mijn doeleinden, zal ik denken aan mijn beste prestaties uit het verleden en die verhonderdvoudigen. Dit zal de maatstaf zijn volgens welke ik in de toekomst zal leven. Ik zal me er nooit zorgen over maken dat mijn doeleinden te hoog gegrepen zijn, want is het niet beter om mijn speer te richten op de maan en alleen maar een adelaar te treffen, dan mijn speer te richten op de adelaar en alleen maar een steen te treffen?

Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

De grootte van mijn doel zal me nooit met ontzag vervullen, hoewel ik misschien vaak struikel voordat ik het doel bereik. Als ik struikel zal ik weer opstaan en mijn valpartijen zullen me niet verontrusten, want alle mensen moeten vaak struikelen om de haardstede te bereiken. Alleen een worm hoeft zich geen zorgen te maken dat hij struikelt. Ik ben geen worm. Ik ben geen uienplant. Ik ben geen schaap. Ik ben een mens. Laat anderen een grot bouwen van hun klei. Ik zal een kasteel bouwen van de mijne.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:37 Pagina 65 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

En net als de zon de aarde moet verwarmen om de kiemplant van de tarwe voort te brengen, zullen de woorden op deze tekstrollen mijn leven verwarmen en mijn dromen verwerkelijken. Vandaag zal ik elke hande ling die ik gisteren heb uitgevoerd overtreffen. Ik zal de berg vandaag beklimmen tot het uiterste van mijn vermogen en morgen zal ik hoger klimmen dan vandaag, en de volgende dag zal hoger zijn dan morgen. De daden van anderen overtreffen is onbelangrijk, maar je eigen daden overtreffen is alles.

Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

En net als de warme wind de tarwe tot rijpheid brengt, zullen dezelfde winden mijn stem meevoeren naar hen die zullen luisteren en mijn woor den zullen mijn doeleinden verkondigen. Wanneer die eenmaal uitgesproken zijn, durf ik ze niet meer terug te nemen uit angst om mijn gezicht te verliezen. Ik zal als het ware mijn eigen profeet zijn en hoewel allen misschien zullen lachen om mijn woorden, zullen ze mijn plannen horen, zullen ze mijn dromen leren kennen. En aldus zal er geen ontsnappingsmogelijkheid voor mij zijn voordat mijn woorden in daden zijn omgezet.

Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

Ik zal niet het vreselijke misdrijf begaan om te weinig na te streven.

Ik zal het werk doen dat een mislukkeling niet zal doen.

Ik zal altijd hoger reiken dan ik pakken kan.

Ik zal nooit tevreden zijn over mijn prestaties op de markt.

Ik zal altijd een nieuw doel stellen zodra ik mijn doel heb bereikt.

Ik zal er altijd naar streven om het volgende uur beter te maken dan dit uur.

Ik zal altijd mijn doeleinden aan de wereld verkondigen. Maar nooit zal ik mijn prestaties bekendmaken. Laat de wereld in plaats daarvan mij met lof benaderen en laat mij de wijsheid hebben die met nederigheid te aanvaarden.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 66 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

Een tarwekorrel zal, als hij verhonderdvoudigd wordt, honderden halmen voortbrengen. Verhonderdvoudig die, tien maal en ze zullen alle steden ter wereld van voedsel voorzien. Ben ik niet meer dan een tarwekorrel?

Vandaag zal ik mijn waarde verhonderdvoudigen.

En als dat is gebeurd, dan zal ik het weer doen, en weer, en er zal verbijste ring en verbazing zijn over mijn grootheid als de woorden van deze tekstrollen in mij hun vervulling vinden.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 67 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 16 Tekstrol nummer IX Mijn dromen zijn waardeloos, mijn plannen zijn stof, mijn doeleinden zijn onmogelijk. Ze hebben geen enkele waarde tenzij ze gevolgd worden door actie.

Ik zal nu handelen.

Er is nooit een kaart geweest, hoe zorgvuldig gedetailleerd en op schaal ook, die de eigenaar ook maar een centimeter over het terrein heeft gevoerd. Er is nooit een wetrol geweest, hoe eerlijk ook, die een misdaad heeft voorkomen. Er is nooit een tekstrol geweest, zelfs niet zoeen als ik nu in mijn hand hou, die ook maar één duit heeft verdient of ook een enkel woord van toejuich ing heeft veroorzaakt. Actie alleen is de tondel die de kaart, de wetrol, deze tekstrol, mijn dromen, mijn plannen, mijn doeleinden doet ontvlammmen tot een levende macht. Actie is het voedsel en de drank die mijn succes zullen voeden.

Ik zal nu handelen.

Het uitstel dat mij tegen gehouden heeft, was geboren uit angst en nu herken ik dit geheim, gedolven uit de diepte van alle moedige harten. Nu weet ik dat ik, om de angst te overwinnen, altijd zonder aarzelen moet handelen en de trillingen in mijn hart zullen verdwijnen. Nu weet ik dat handelen de leeuw van angst reduceert tot een mier van gelijkmoedigheid.

Ik zal nu handelen.

Voortaan zal ik denken aan de les van het vuurvliegje, dat zijn vuur alleen schenkt als het vliegt. Ik zal het vuurvliegje worden en zelfs overdag zal 67

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 68 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S mijn gloed gezien worden, ondanks de zon. Laat anderen zijn als de vlinders die hun vleugels optooien, maar afhankelijk zijn van de welwillendheid van de bloem om te leven. Ik zal zijn als het vuurvliegje en mijn licht zal de wereld verhelderen.

Ik zal nu handelen.

Ik zal de taken van vandaag niet uit de weg gaan en uitstellen tot morgen nooit komt. Laat me nu handelen, ook al brengen mijn daden misschien geen geluk of succes, want het is beter om te handelen en te falen dan niet te handelen en hulpeloos te spartelen. Geluk is in werkelijkheid misschien niet de vrucht die door mijn hande len geplukt wordt, maar zonder mijn handelen zullen de vruchten aan de wijnstok doodgaan.

Ik zal nu handelen.

Ik zal nu handelen. Ik zal nu handelen. Ik zal nu handelen. Voortaan zal ik deze woorden telkens weer herhalen, elk uur, elke dag, tot de woorden net zozeer een gewoonte worden als het knipperen van mijn ogen. Met deze woorden kan ik mijn geest conditioneren, om de daad, die noodzakelijk is voor mijn succes, uit te voeren. Met deze woorden kan ik mijn geest conditioneren om elke uitdaging, die de mislukking vermijdt, onder ogen te zien.

Ik zal nu handelen.

Ik zal deze woorden telkens en telkens weer herhalen. Als ik wakker wordt, zal ik ze uitspreken en uit mijn bed springen, terwijl de mislukking nog een uur slaapt.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 69 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik zal nu handelen.

Als ik op de marktplaats kom, zal ik ze uitspreken en direct naar mijn eerste klant toe gaan, terwijl de mislukkeling nog piekert over de mogelijkheid dat hij afgewezen wordt.

Ik zal nu handelen.

Als ik voor een gesloten deur kom, zal ik die woorden uitspreken en kloppen, terwijl de mislukkeling met angst en beven wacht.

Ik zal nu handelen.

Wordt ik geconfronteerd met verleidingen, dan zal ik die woorden uit spreken en onmiddelijk handelen om me van het kwaad te verwijderen.

Ik zal nu handelen.

Als ik de neiging heb om op te houden en morgen weer te beginnen, zal ik die woorden uitsprekenen onmiddelijk handelen om nog een verkoop te bewerkstelligen.

Ik zal nu handelen. Alleen handelen bepaalt mijn waarde op de marktplaats en om mijn waarde te vermenigvuldigen, zal ik mijn handelingen vermenigvuldigen.

Ik zal lopen waar de mislukkeling niet durft te lopen. Ik zal werken als de mislukkeling rust zoekt. Ik zal tien mensen bezoeken die mijn goederen kunen kopen terwijl de mislukkeling grote plannen maakt om er één te bezoeken. Ik zal zeggen dat het gebeurt is voordat de mislukkeling zegt dat het te laat is.

Ik zal nu handelen.

Als de leeuw honger heeft, eet hij. Als de adelaar dorst heeft drinkt hij.

Want als zij niet handelen zullen zij allebei omkomen.

Ik honger naar succes. Ik dorst naar geluk en gemoedsrust.

Als ik niet handel, zal ik ten onder gaan in een leven van mislukking, ellende en slapeloze nachten.

Ik zal bevelen en mijn eigen bevel gehoorzamen.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 70 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik zal nu handelen.

Succes zal niet wachten. Als ik talm, zal het een ander toevallen en voor mij verloren zijn. Dit is de tijd. Dit is de plaats.

Ik ben de man.

Ik zal nu handelen.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 71 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 17 Tekstrol nummer X Wie heeft zo weinig geloof, dat hij op een moment van grote ramp spoed of hartezeer niet zijn god heeft aangeroepen? Wie heeft het niet uitegschreeuwd als hij werd geconfronteerd met gevaar, dood, of mysterie die zijn normale ervaring of begrip te boven gingen?

Waarvandaan is dit diepe instinct gekomen dat de mond van alle levende schepsels op momenten van gevaar ontsnapt?

Maak een snelle handbeweging voor de ogen van een ander en zijn oog leden zullen knipperen. Tik een ander op de knie en zijn been zal vooruit schieten. Confronteer een ander met duister afgrijzen en zijn mond zal zeggen: ‘Mijn God’, uit dezelfde diepe impuls.

Mijn leven hoeft niet vervuld te zijn van religie om mij dit grootste mysterie van de natuur te laten inzien. Alle schepsels die de aarde bevolken, inclusief de mens, bezitten het instinct om om hulp te roepen. Waarom hebben we dit instinct? Deze Gave?

Is ons hulpgeroep niet een vorm van gebed? Is het niet onbegrijpelijk in een wereld die wordt beheerst door natuur wetten om een lam of een muilezel, een vogel, een mens het instinct te geven om hulp te roepen, zonder dat een of andere grote intelligentie er niet voor gezorgd heeft dat het hulpgeroep gehoord wordt door een of ander superieure macht die het vermogen heeft om ons hulpgeroep te horen en er op te reageren? Voortaan zal ik bidden, maar mijn geroep om hulp zal alleen geroep om leiding zijn.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 72 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Nooit zal ik bidden om de materiële zaken van deze wereld. Ik roep niet naar een bediende om mij eten te brengen. Ik beveel een herbergier niet om mij een kamer te geven. Nooit zal ik vragen om goud, liefde, goede gezondheid, kleine overwinnin gen, roem, succes of geluk. Alleen om de leiding zal ik bidden, dat mij de weg getoond zal worden om deze dingen te verwerven, en mijn gebed zal altijd beantwoord worden.

De leiding die ik zoek, komt misschien, of de leiding die ik zoek komt misschien niet, maar het in beide gevallen een antwoord. Als een kind aan zijn vader brood vraagt en hij krijgt het niet, heeft de vader dan niet geantwoord?

Ik zal bidden om leiding, en ik zal bidden als een zakenman, op de volgende manier: ‘O schepper van alle dingen, help me. Want vandaag ga ik naakt en alleen de wereld in en zonder uw hand om mij te leiden, zal ik afdwalen van het pad dat leidt naar succes en geluk.

Ik vraag niet om goud en gewaden, zelfs niet om kansen die overeenkomen met mijn bekwaamheden. Leid mij in plaats daarvan zo, dat ik het vermogen moge krijge dat overeenkomt met mijn kansen.

U heeft de leeuw en de adelaar geleerd hoe zij moeten jagen en gedijen met hun tanden en klauwen. Leer mij hoe ik moet jagen met woorden en gedijen met liefde, zodat ik een leeuw tussen de mensen moge zijn en een adelaar op de marktplaats.

Help me om nederig te blijven via obstakels en mislukkingen. Maar verberg niet voor mijn ogen de prijs die de overwinning vergezelt.

Wijs mij taken toe die anderen niet hebben volbracht. Maar wijs me de weg om de kiemen van succes van hun mislukkingen te 72

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 73 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S plukken. Confronteer me met angsten die mijn temperament in toom zullen houden, maar schenk me de moed om te lachen om mijn ernstige voorgevoelens.

Geef me voldoende dagen om mijn doeleinden te bereiken, maar help me deze dag te leven alsof het mijn laatste dag is.

Leid me als ik spreek opdat mijn woorden vrucht moge dragen, maar leg mij het zwijgen op als ik dreig kwaad te spreken.

Leer mij de gewoonte om het te proberen en nogmaals te proberen. Maar toon me de weg om gebruik te maken van de wet van de gemid delden. Geef me de waakzaamheid om mijn kans te herkennen, maar schenk me het geduld dat mijn kracht zal concentreren.

Overstelp me met goede gewoonten waarin de slechte verdrinken, maar geef me medelijden voor de zwakheden van anderen. Laat mij doen begrijpen dat alle dingen voorbij zullen gaan, maar help me de zegeningen van vandaag te waarderen.

Stel me bloot aan haat, zodat die geen vreemde voor mij is, maar vul mijn beker met liefde om vreemden in vrienden te veranderen.

Maar al deze dingen alleen als u het wilt. Ik ben een kleine eenzame druif die zich vastklemt aan de wijrank, maar u hebt me anders dan alle anderen gemaakt. Waarlijk, er moet een speciale plaats voor mij zijn. Leid me. Help me. Toon me de weg.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 74 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Laat mij worden wat u met mij hebt voorgehad toen mijn zaad was geplant en door u werd uitgekozen om te gedijen in de wijngaard van de wereld.

Help deze nederige zakenman.

Leid me, God.’ 74

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 75 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S HOOFDSTUK 18 En zo geschiedde het dat Hafid wachtte in het eenzame paleis op hem die de tekstrollen zou krijgen. De oude man, met alleen zijn vertrouwde boekhouder als gezelschap, zag de seizoenen komen en gaan en de gebreken van de oude dag verhinderden hem spoedig om veel meer te doen dan rustig in zijn ommuurde tuin te zitten.

Hij wachtte.

Hij wachtte bijna drie volle jaren nadat hij zich had ontdaan van zijn aardse rijkdommen en zijn handelsrijk had ontbonden.

En toen verscheen er uit de woestijn in het oosten de kleine, kreupele gestalte van een vreemdeling die Damascus binnenkwam en rechtstreeks door de straten liep tot hij voor het paleis van Hafid stond.

Erasmus, gewoonlijk een toonbeeld van hoffelijkheid en welgevoegelijk heid, bleef resoluut in de deuropening staan toen de bezoeker zijn verzoek herhaalde: ‘Ik zou graag met uw meester willen spreken’.

Het voorkomen van de vreemdeling boezemde geen vertrouwen in. Zijn sandalen waren gescheurd en gerepareerd met touw, zijn bruine benen zaten vol krassen en wonden, en erboven in een losse, haveloze kameelharen lendedoek. Het haar van de man was lang en verward, en zijn ogen, die rood waren van de zon, schenen van binnenuit te branden.

Erasmus hield de knop van de deur stevig vast.

‘Wat wenst u van mijn heer?’ De vreemdeling liet zijn ransel van zijn schouders vallen en vouwde zijn handen in een smekend gebaar voor Erasmus.

‘Alstublieft, goede man, laat mij met uw meester spreken. Ik heb geen kwaad in de zin en ik wil niet om een aalmoes vragen. Laat hem binnen mijn woorden horen en dan zal ik snel verdwijnen als ik aanstoot geef.’ 75

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 76 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Erasmus deed, nog steeds onzeker, langzaam de deur open en beduidde de vreemdeling om binnen te komen. Toen draaide hij zich om en liep snel naar de tuin terwijl de bezoeker achter hem aan hinkte.

In de tuin zat Hafid te doezelen en Erasmus aarzelde. Hij kuchte en Hafid bewoog zich. Hij kuchte weer en de oude man deed zijn ogen open.

‘Neem me niet kwalijk dat ik u stoor heer, maar er is een bezoeker’.

Hafid, die nu wakker was, ging overeind zitten en richtte zijn blik op de vreemdeling die boog en zei: ’ Bent u degene die de grootste zakenman ter wereld wordt genoemd?’ Hafid fronste zijn voorhoofd, maar knikte. ‘Ik ben zo in het verleden genoemd. Maar die kroon rust niet langer op mijn oude hoofd. Wat wenst u van me?’ De kleine bezoeker stond verlegen voor Hafid en wreef met zijn handen over zijn behaarde borst. Hij knipperde met zijn ogen in het zachte licht en antwoordde: ‘Ik heet Saulus en ik ben nu op de terugweg vanuit Jeruzalem naar mijn geboorteplaats in Tarsus. Maar ik smeek u, laat mijn uiterlijk u niet misleiden. Ilk ben geen man uit de wildernis, noch een bedelaar op straat. Ik ben een burger van Tarsus en ook een burger van Rome. Mijn volk zijn de Farizeeën van de joodse stam van Benjamin, en hoewel ik een tentenmaker van beroep ben, heb ik gestudeerd onder de grote Gamaliël. Sommige noemen mij Paulus’.

Hij zwaaide heen en weer terwijl hij sprak, en Hafid, die nu pas goed wakker werd, beduidde zijn bezoeker verontschuldigend aan om te gaan zitten.

Paulus knikte, maar bleef staan. ‘Ik kom bij u om leiding en hulp die allen u kunt geven. Wilt u mij toestaan heer, om mijn verhal te vertellen?’ Erasmus, die achter de vreemdeling stond, schudde heftig zijn hoofd, maar 76

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 77 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Hafid deed alsof hij dat niet zag. Hij bekeek degene die zijn slaap had verstoord nauwkeurig en knikte toen. ‘Ik ben te oud om naar u te blijven opkijken. Ga aan mijn voeten zitten en ik zal uw verhaal aanhoren.’ Paulus duwde zijn ransel opzij en knielde vlak bij de oude man die zwijgend wachtte.

‘Vier jaar geleden was ik, omdat de opeengehoopte kennis van jarenlange studie mij hart had verblind voor de waarheid, de officiële getuige van de steniging in Jeruzalem, van een man die Stefanus heette. Hij was ter dood veroordeeld door de joodse sanhedrin wegens godslastering.’ Hafid onderbrak hem met verbazing in zijn stem: ‘Ik begrijp niet hoe ik daar iets mee te maken heb.’ Paulus hief zijn hand op als om de oude man te kalmeren.

‘Dat zal ik u vlug uitleggen. Stefanus was een volgeling van een man die Jezus heette en die minder dan een jaar voor de steniging van Stefanus werd gekruisigd door de Romeinen wegens opruiing tegen de staat.

Stefanus was schuldig omdat hij volhardde dat Jezus de messisas was, wiens komst was voorspeld door de Joodse profeten en dat de tempel had samengezworen met Rome om deze zoon van God te vermoorden. Deze aantasting van het gezag kon alleen maar gestraft worden met de dood, en zoals ik u al verteld heb, nam ik daar aan deel.

Bovendien kreeg ik, met mijn fanatisme en jeugdige ijver, brieven van de hogepriester van de tempel en de opdracht om naar Damascus te reizen om alle volgelingen van Jezus op te sporen en hen gketend naar Jeruzalem te brengen om daar hun straf te ondergaan. Dit was, zoals ik u al zei, vier jaar geleden.’ Erasmus wierp een blik op Hafid en was verbaasd, want er was een blik in de ogen van de oude man die de trouwe boekhouder in vele jaren niet had gezien. Alleen het gespetter van het water in de fontein was hoor baar in de tuin voor Paulus verder ging.

‘Welnu, toen ik in de buurt van Damascus kwam, met moord in mijn hart, kwam er plotseling een bliksemschicht uit de hemel. 77

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 78 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Ik herinner me dat ik niet getroffen werd, maar ik lag plotseling op de grond en hoewel ik niet kon zien, kon ik wel horen. Ik hoorde een stem in mijn oor zeggen: ‘Saulus, Saulus, waarom vervolg je mij?’ Ik antwoordde: ‘Wie bent u?’ en de stem antwoordde: ‘Ik ben Jezus, die jij vervolgt. Maar sta nu op en ga de stad binnen, dan zal je verteld worden wat je moet doen.’ Ik stond op en werd door mijn metgezellen naar Damascus gebracht. Daar was ik drie dagen niet in staat om te eten en te drinken terwijl ik verbleef in het huis van een volgeling van de gekruisigde. Toen kreeg ik bezoek van een andere volgeling, die Ananias heette. Hij zei dat hij een visioen had gehad en hem was verteld naar mij te gaan.

Toen legde hij zijn handen op mijn ogen en ik kon weer zien. Daarna at ik en dronk ik en mijn kracht keerde terug.

Hafid boog zich voorover en vroeg: ‘Wat vond er toen plaats?’ ‘Ik werd meegenomen naar de synagoge en mijn aanwezigheid als vervolger veroorzaakte angst in de harten van Jezus’ volgelingen. Maar ik predikte niettemin en mijn woorden brachten hen in verwarring.

Want nu vertelde ik hen dat degene die was gekruisigd waarlijk de zoon van God was.’ ‘En allen die luisterden vermoedden dat er bedrog in het spel was, want had ik niet duchtig huisgehouden in Jeruzalem? Ik kon hen niet overtuigen van de verandering in mijn hart en velen maakten plannen mij te doden, dus ontsnapte ik over de muur en keerde terug naar Jeruzalem.

In Jeruzalem herhaalden zich de gebeurtenissen uit Damascus.

Geen van de volgelingen van Jezus wilde in mijn buurt komen, hoewel ze hadden gehoord dat ik in Damascus had gepredikt. Niettemin bleef ik prediken uit naam van Jezus, maar het had geen enkele zin. Overal waar ik sprak, joeg ik de mensen tegen me in het harnas, tot ik op een dag naar de tempel ging en ik op de binnenplaats, toen ik keek naar 78

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 79 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S de verkoop van duiven en lammeren voor de offerdienst, de stem weer hoorde.’ ‘Wat zei hij deze keer?’ vroeg Erasmus ondanks zichzelf. Hafid glimlachte tegen zijn oude vriend en knikte naar Paulus om verder te gaan.

‘De stem zei: ‘Je hebt de gave van het woord bijna vier jaar gehad, maar je hebt slechts weinigen verlicht. Zelfs het woord van God moet verkocht worden, of anders zullen zij het niet horen. Heb ik niet in parabels gesproken opdat zij allen konden begrijpen? Jij zult weinig vliegen vangen met azijn. Keer terug naar Damascus en vindt degene van wie wordt beweerd dat hij de grootste koopman ter wereld is. Als je mijn woord wilt verspreiden over de wereld, laat hem je dan zijn methode tonen.’ Hafid wierp snel een blik op Erasmus. De oude boekhouder voelde de onuitgesproken vraag. Was dit degene op wie hij zo lang had gewacht? De grote zakenman leunde naar voren en legde zijn hand op Paulus’ schouder. ‘Vertel me over die Jezus’.

Paulus’ stem klonk plotseling levendiger en krachtiger toen hij vertelde over Jezus en zijn leven. Terwijl de twee mannen luisterden, vertelde hij over de joden die lang hadden gewacht op de komst van de messias die zou komen en hen zou verenigen binnen een nieuw en onafhankelijk koninkrijk van geluk en vrede. Hij vertelde over Johannes de Doper en de komst van degene die Jezus werd genoemd. Hij vertelde over de wonderen die door deze man waren verricht, zijn toe spraken tot de menigten, over hoe hij doden tot leven had gewekt, hoe hij de geldwisselars had behandeld en hij vertelde over de kruisiging, begrafe nis en wederopstanding. Tenslotte stak Paulus, als om zijn verhaal kracht bij te zetten, zijn hand in de ransel naast zich en haalde er een rood gewaad uit dat hij in de schoot van Hafid legde.

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 80 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S ‘Heer, u houdt in uw armen alle wereldse goederen die door deze Jezus zijn nagelaten. Alles wat hij heeft bezeten, heeft hij met de wereld gedeeld, zelfs zijn leven. En aan de voet van het kruis hebben Romeinse soldaten gedobbeld om deze mantel. Toen ik de laatste keer in Jeruzalem was, is deze via veel speurwerk in mijn bezit gekomen.

Hafids gezicht werd bleek en zijn handen trilden toen hij de , die bevlekt was met bloed, omdraaide. Erasmus, die schrok van het uiterlijk van zijn heer, ging dichter bij de oude man staan. Hafid bleef het gewaad ondraaien tot hij de kleine ster vond die in de stof was genaaid het merkteken van Tola, wiens gilde de mantels had gemaakt die door Pathros waren verkocht. Naast de ster was een cirkeltje in een vierkant het merkteken van Pathros.

Terwijl Paulus en Erasmus toekeken, hief de oude man de mantel op en duwde hem zacht tegen zijn wang. Hafid schudde zijn hoofd. Onmogelijk. Er waren duizenden andere mantels vervardigd door Tola en verkocht door Pathros in de jaren dat Pathros met zijn grote handelskaravaan de wereld bereisde. Hafid zei, terwijl hij nog steeds de mantel vastklemde, met hese stem: ‘Vertel me wat er bekend is over de geboorte van die Jezus.’.

‘Hij heeft deze wereld verlaten met weinig,’ zei Paulus, ‘Maar hij is op deze wereld gekomen met nog minder. Hij werd geboren in een grot in Bethlehem, ten tijde van de volkstelling vaan Teberius’.

Hafids glimlach leek bijna kinderlijk voor de twee mannen, en zij keken verbaast toe, want er stroomden tranen over zijn gerimpelde wangen. Hij veegde ze weg met zijn hand en vroeg: ‘En was er niet de helderste ster die de mensheid ooit heeft aanschouwd boven de geboorteplaats van deze baby?’ 80

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 81 Paulus mond ging open, maar hij kon niet spreken. Dat was ook niet nodig. Hafid hief zijn armen op en omarmde Paulus en de tranen van beiden vermengden zich.

Tenslotte stond de oude man op en gebaarde naar Erasmus.

‘Trouwe vriend, ga naar de toren en kom terug met de kist. Wij hebben tenslotte onze man gevonden.’ 81

Og Mandino_Zo wordt u 10-03-2003 20:38 Pagina 82 Z O W O R D T U E E N R I J K E N G E L U K K I G M E N S Oorspronkelijke titel: The Greatest Salesman in the World Vertaling: Thomas Nicolaas © Copyright by Og Mandino 1968 Published by arrangemet with Bantam Book, Inc., New York ISBN 90 6057 245 9

zo wordt u een rijk en gelukkig mens

Transcript zo wordt u een rijk en gelukkig mens

ZO WORDT U EEN RIJK EN GELUKKIG MENS Oude Oosterse tekstrollen geven hun geheimen prijs Og Mandino

Directory