Transcript the PDF file - ΠΑΜΕ Αστικών Συγκοινωνιών

εργαζόμενοι
σε ΚΙΝΗΣΗ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ του ΠΑΜΕ • ΑPIΘ. ΦYΛΛOY 11 • ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2016 • http://www.das-oasa.gr
4 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ Η οργάνωση της απεργίας
στις Αστικές Συγκοινωνίες
Κλιμακώνονται οι αντιδράσεις ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στη
Bουλή.
Εργάτες, αγρότες, αυταπασχολούμενοι, επαγγελματοβιοτέχνες, επιστήμονες βγαίνουν στους δρόμους αντιδρώντας στους
σχεδιασμούς της κυβέρνησης.
Αυτό όμως από μόνο του
δεν αρκεί για να οδηγήσει
σε απόσυρση του νομοσχεδίου.
Διανέμεται δωρεάν
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
• άρθρο:
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΜΕ
Α/Σ ΤΡΟΛΛΕΫ
•
•
•
•
σελ. 2
άρθρο:
ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΗ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
σελ. 4
άρθρο:
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ Δ.Σ.
ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
ΤΗΣ Ο.ΣΥ.
σελ. 4
άρθρο:
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ:
Ο λαός στους δρόμους
κατά χιλιάδες,
δυναμικό παρών
οι αστικές συγκοινωνίες
σελ. 5
συνέντευξη:
ΗΛΙΑΣ ΒΑΣΣΗΣ
Μέλος Δ.Σ. Εργατικού
Κέντρου Αθήνας Μέλος Γραμματείας
Αστ. Συγκοινωνιών
του ΠΑΜΕ
σελ. 6-7
Χρειάζεται μια κοινή
γραμμή σύγκρουσης με τον
διακαή πόθο των μονοπωλίων ―υπέρ των οποίων νομοθετεί η κυβέρνηση― για
απαλλαγή κράτους και εργοδοσίας από τις ασφαλιστικές εισφορές.
Αυτή η κοινή γραμμή δεν
μπορεί να είναι τίποτε λιγότερο από την πλήρη κάλυψη των ασφαλιστικών αναγκών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στη
συνταξιοδότηση.
Μόνο αυτή η γραμμή πάλης μπορεί να αντιπαρατεθεί επί της ουσίας με κυβέρνηση και εργοδοσία.
Ο,τιδήποτε άλλο είναι
παζάρεμα, αναζήτηση ενός
πιο «ήπιου» τρόπου με τον
οποίο θα κατακρεουργήσουν τα όποια ασφαλιστικά δικαιώματα έχουν απομείνει.
Επομένως, μόνο μέσα από την ενίσχυση του ταξικού
εργατικού κινήματος που
τραβάει αυτήν τη γραμμή
πάλης και συναντιέται με τις
αγωνιστικές δυνάμεις των
μικρομεσαίων αγροτών και
άλλων στρωμάτων, μπορούμε να τους βάλουμε σοβαρά εμπόδια, να τους καθυστερήσουμε, να τους αναγκάσουμε να το πάρουν
πίσω.
▶ Στις 4 Φλεβάρη εμείς οι
εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες οφείλουμε να πάρουμε την
αυξημένη ευθύνη που
μας αναλογεί.
Η ακινητοποίηση των
Μ.Μ.Μ. θα είναι μια μεγάλη συνεισφορά του
κλάδου μας για την επιτυχία της 24ωρης απεργίας.
▶ Στις 4 Φλεβάρη ας «κοντύνουμε» τον παλιό
και νέο κυβερνητικό
και εργοδοτικό συνδικαλισμό, οποιονδήποτε άλλον που τώρα θα
θυμηθεί να βγει τάχα
στα κάγκελα και ας δυναμώσουμε τις απεργιακές συγκεντρώσεις
με απεργούς αποφασισμένους να μην κάνουν
πίσω στην πρώτη δυσκολία, να μην συμβιβαστούν με υποσχέσεις και «κατανόηση».
▶ Στις 4 Φλεβάρη δεν ξεκινάμε, ούτε τελειώνουμε.
Έχουν προηγηθεί οι
απεργίες στις 12 Νοέμβρη
και 3 Δεκέμβρη, αλλά και
τα συνεχόμενα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, καθώς
και δεκάδες συγκεντρώσεις, καταλήψεις και άλλες
μορφές αγώνα.
Και αυτή η απεργία δε
μπορεί παρά να προετοιμάζει την κλιμάκωση
της πάλης και με νέα απεργία.
Το αγωνιστικό
ραντεβού του ΠΑΜΕ
δίνεται στην Ομόνοια
στις 10:30.
ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ
ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!!
Η δραματική κατάσταση στις Αστικές Συγκοινωνίες επιβαρύνει εξίσου τους εργαζόμενους σ' αυτές και το λαό που κάνει
χρήση των Μέσων στην Αττική.
Στις πρόσφατες πανελλαδικές πανεργατικές απεργίες, στις 12 Νοέμβρη και στις
3 Δεκέμβρη, καταγράφηκε ιδιαίτερα αυξημένη συμμετοχή των οδηγών στα μπλε λεωφορεία και στα τρόλεϊ.
Εκτιμάται ότι σε κάθε μία
από τις δύο απεργίες συμμετείχαν περίπου 1.200 εργαζόμενοι, όταν στις προηγούμενες δεν ξεπερνούσαν τους
400. Η συμμετοχή αυτή αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, καθώς η πλειοψηφία
στο Δ.Σ. του Συνδικάτου
Εργαζομένων ΟΑΣΑ (μέλη
του είναι οι οδηγοί στα μπλε
λεωφορεία) και η πλειοψηφία στο Δ.Σ. της Ενωσης
Εργαζομένων ΗΛΠΑΠ (οδηγοί στα τρόλεϊ) έδρασαν υπονομευτικά απέναντι και στις
δύο πανελλαδικές απεργίες.
Πρώτον, καθυστέρησαν
να πάρουν απόφαση για το
αν θα συμμετέχουν ή όχι, ώστε να μην υπάρχει χρόνος
για να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι και την τελευταία
στιγμή αποφάσισαν να κάνουν στάση εργασίας αντί
για απεργία και να δουλέψουν από τις 9 το πρωί έως
τις 9 το βράδυ!
άρθρο του ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΟΥΣΗ *
Στον αντίποδα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στους χώρους
αυτούς καλούσαν σε οργανωμένη και μαζική συμμετοχή στην απεργία, κόντρα
στην απόφαση για στάση εργασίας και τον υπονομευτικό ρόλο της πλειοψηφίας.
Το κάλεσμα αυτό, όπως αποδείχτηκε, βρήκε μεγάλη ανταπόκριση ανάμεσα στους
εργαζόμενους.
Ποιός απαξιώνει
το Σωματείο;
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία στο Δ.Σ.
του Συνδικάτου ΟΑΣΑ, παίρνοντας το «μάθημά» της από
τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία
στις 12 Νοέμβρη, προσπάθησε να εμποδίσει να επαναληφθεί το ίδιο στις 3 Δεκέμβρη,
σπέρνοντας τη συκοφαντία
ότι οι εργαζόμενοι που απεργούν ενώ το Δ.Σ. έχει αποφασίσει στάση εργασίας, απαξιώνουν το Σωματείο και λειτουργούν διασπαστικά!
συνέχεια στη σελ. 3
2
ΕΠΙΤΡΟΠΗ Π.Α.ΜΕ
Α/Σ ΤΡΟΛΛΕΥ
9 Γενάρη 2016
Η ιστορία της κοινωνικής εξέλιξης, είναι η σκληρή αντιπαράθεση αυτών
των δύο τάξεων, είναι αυτές οι συγκρούσεις, που
σηματοδότησαν την πρόοδο του ανθρώπου.
Αυτή η αντιπαράθεση
είναι ο διαρκής αγώνας, έως ότου επιτευχθεί ο στόχος των καταπιεσμένων.
Η κατάργηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο, για
την ολόπλευρη, ανάπτυξη της παραγωγής, της επιστήμης, του πολιτισμού και εν κατακλείδι
του ανθρώπου. Του ανθρώπου που σχεδιάζει
και χτίζει την νέα κοινωνία, την σοσιαλιστική.
Με στόχο αυτήν την
κορυφή, ο εκμεταλλευόμενος συγκρούστηκε αποσπώντας κατακτήσεις
που εκπολίτιζαν και εξέλισσαν τον ίδιο, όπως 8ωρο, μόρφωση, υγεία κ.λπ.
Συμπερασματικά βλέπουμε σήμερα, ανάλογα
τις συνθήκες που βρίσκεται το κίνημα γέρνει και η
πλάστιγγα στις αντιμαχόμενες πλευρές, όταν η εργατική τάξη γνωρίζει, τον
στόχο της και τον εχθρό
της, τον ρόλο της στην
παραγωγή και την δύναμή της, τότε οπλίζεται με
υπομονή και επιμονή και
οργανώνεται για αυτήν
τη ταξική σύγκρουση.
εργαζόμενοι σε ΚΙΝΗΣΗ
«… A λλά ο αγώνας τάξης κατά τάξης
είναι αγώνας πολιτικός…»
ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ
Σε συνθήκες υποχώρησης του κινήματος, αποπροσανατολισμού και αποδιοργάνωσης, ο ταξικός μας εχθρός (δηλαδή
οι λίγοι που κατέχουν τα
μέσα παραγωγής) και οι
υπηρέτες του, επιτίθενται αφαιρώντας δικαιώματα και κατακτήσεις και
αποφεύγοντας μάλιστα
με τα μέσα που διαθέτει
και εξελίσσει, την ουσιαστική σύγκρουση.
Το χρονικό σημείο που
βρισκόμαστε σήμερα θα
μπορούσαμε να το περιγράψουμε ως ανασύνταξη ,συσπείρωση και οργάνωση των δυνάμεων της
εργασίας, της εργατικής
τάξης δηλαδή.
Είναι γεγονός ότι είναι
επίπονη διαδικασία, κι
αυτό, γιατί ο ταξικός εχθρός με τα μέσα που διαθέτει και στο πέρασμα
του χρόνου, έχει επιδράσει σε συνειδήσεις, αστικοποιώντας εργάτες, λέγοντας ότι τάχα αυτοί
που δουλεύουν και μοχθούν κι αυτοί που απολαμβάνουν όλα τα αγαθά
χωρίς να δουλεύουν, έχουν κοινό συμφέρον.
Αυτές τις συνειδήσεις,
το ταξικό κίνημα τις βρίσκει απέναντι του και μάλιστα μέσα στις γραμμές
των εργατών.
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ στα χέρια τραπεζίτη.
Όποιος συνάδελφος έχει θέμα με «κόκκινο»
δάνειο να έρθει σε επαφή με τις Επιτροπές
του ΠΑΜΕ σε κάθε Α/Σ, σε κάθε χώρο δουλειάς.
ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ!
ΔΙΩΞΤΕ ΤΟ ΦΟΒΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ.
ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ την πάλη μας.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.
Γραμματεία ΠΑΜΕ Αστ. Συγκοινωνιών
Συνειδήσεις που όπως
διαπιστώνουμε ακόμα
και σήμερα, η εκάστοτε
κυβέρνηση τις βάζει στο
μύλο του κοινωνικού αυτοματισμού, φέρνοντας
αντιμέτωπες με αισχρό
τρόπο, όπως γίνεται με
το ασφαλιστικό γενιές ολόκληρες , ότι τάχα φταίνε οι παππούδες για το
μέλλον που σχεδιάζουν
στα εγγόνια κι όχι οι κηφήνες βιομήχανοι, εφοπλιστές και το πολιτικό
προσωπικό τους που λεηλάτησαν τα ασφαλιστικά
ταμεία.
Στη φάση της οργάνωσης στην οποία βρισκόμαστε, το Πανεργατικό
Αγωνιστικό Μέτωπο, αναλύει εμβαθύνοντας τα
αίτια, αναδεικνύοντας
τον εχθρό και στοχεύοντας στο κέντρο.
Οι σχέσεις παραγωγής
που οι πολλοί παράγουν,
οι λίγοι απολαμβάνουν,
οι πολλοί πληρώνουν τις
κρίσεις των λίγων, οι πολλοί που στύβονται στις
μυλόπετρες των ανταγωνισμών για περισσότερα
κέρδη των λίγων, οι πολλοί που σφάζονται και ξεριζώνονται για τα συμφέροντα των λίγων, αυτές οι
σχέσεις παραγωγής είναι
σάπιες και πρέπει να αλλάξουν. Αυτές είναι η αιτία. Ο καπιταλισμός.
Το ταξικό κίνημα στον
αντίποδα, όλων εκείνων
που κραυγάζουν, όταν θίγονται τα συμφέροντα
του χώρου η τα προσωπικά τους, εκείνων που αντιλαμβάνονται τον κόσμο σαν πυραμίδα, που
στην κορυφή κάθεται η αφεντιά τους σταυροπόδι,
προσπαθεί να οικοδομήσει συμμαχίες ευρύτερες,
συμμαχίες που αφορούν
ολόκληρη την εργατική
τάξη.
Τα συνδικάτα και τα
σωματεία να συζητούν
και να μάχονται από κοινού και ενιαία με λαϊκές επιτροπές, με οργανώσεις
και φορείς με γνώμονα
πάντα τα συμφέροντα ολόκληρης της τάξης μας
και του λαού μας, μια λαϊκή συμμαχία δηλαδή.
Οι επιτροπές του
ΠΑΜΕ στις αστικές συγκοινωνίες, έχουν πάρει
και παίρνουν πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση.
Συμμάχησαν με γειτονιές και φορείς ενάντια
στις μπάρες, ενάντια
στην αύξηση του εισιτηρίου σε όλους τους σταθμούς του Μετρό, παρενέβησαν με φοιτητές και ανέργους στον ΟΑΣΑ και
στο Υπουργείο.
Η επιτροπή αγώνα στα
τρόλεϊ άνοιξε τον δρόμο
για την πολύχρονη διεκδίκηση εργατικών συνοικιών να συνδεθεί συγκοινωνιακά ο Άγιος Ιωάννης
με την Καισαριανή, τα πανεπιστήμια και τα νοσοκομεία Παίδων.
Στην προσπάθεια αυτή
συσκέφτηκαν και συναποφάσισαν δυο Λαϊκές επιτροπές, φορείς και σύλλογοι, η επιτροπή αγώνα
των τρόλεϊ και του Μετρό.
Η κατεύθυνση του
ΠΑΜΕ αστικών συγκοινωνιών, είναι η πλήρης
και ολόπλευρη ανάπτυξη
των αστικών συγκοινωνιών, σε όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, με τα μέσα να αλληλοσυμπληρώνονται, κρατικά και χρηματοδοτούμενα 100% από
τον προϋπολογισμό, ώστε να παραχθεί έργο
που θα εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες για φθηνή
και ασφαλή μετακίνηση.
Φεβρουάριος 2016
▶ ΑΠΑΝΤΑΜΕ λοιπόν έτσι στον μαρασμό των
οδικών συγκοινωνιών
και στην συρρίκνωση
του συγκοινωνιακού
έργου, απαντούμε με
προτάσεις συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες.
▶ ΑΠΑΝΤΑΜΕ στο κόψιμο των γραμμών και
βαρδιών.
▶ ΚΑΛΟΥΜΕ τους συναδέλφους να πάρουν
μέρος στην προσπάθεια και την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, να διευρύνουμε
τις δυνάμεις και την αλληλεγγύη μας, να κουβεντιάζουμε και να αντιμετωπίζουμε και τα
προβλήματα μετά το
σχόλασμα, τα προβλήματα των σχολείων
των παιδιών μας, της
γειτονιάς μας, με άλλους
συναδέλφους
που είναι σ΄ άλλα σωματεία.
Κανείς δεν μπορεί από
μόνος του, οι συσχετισμοί χρειάζεται να αλλάξουν προς την ταξική
προσπάθεια και όχι την ατομική και συμφεροντολογική.
ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ να διευρύνουμε την επιτροπή αγώνα, να παλέψουμε από
καλύτερες θέσεις, να πάρουμε μέρος στην οργάνωση των αγώνων όλο
και περισσότεροι, να πάρουμε τον λόγο στη ζωή
μας…
εργαζόμενοι
σε ΚΙΝΗΣΗ
[[email protected]]
Υπεύθυνος Έκδοσης:
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
©©©
Υπεύθυνος Τυπογραφείου
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΡΗΓΑΣ
[[email protected]]
Γερανίου 13
Τηλ.: 210 5249792
©©©
ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ
3
εργαζόμενοι σε ΚΙΝΗΣΗ
Φεβρουάριος 2016
Η οργάνωση της απεργίας στις Αστικές Συγκοινωνίες
Το Σωματείο, όμως, δεν το
απαξιώνουν οι αγωνιστές εργαζόμενοι που αποφασίζουν
να συγκρουστούν και μαζί με
τους συναδέλφους τους σε άλλους κλάδους αγωνίζονται με
απεργία, για να εμποδίσουν
τα βάρβαρα μέτρα, αλλά η
συνδικαλιστική πλειοψηφία,
που υπονομεύει ανοιχτά την
πανεργατική κινητοποίηση
και τις αγωνιστικές διαθέσεις
στον κλάδο, αποφασίζοντας
στάση εργασίας αντί για απεργία...
Όμως, όπως έδειξαν τα γεγονότα, παρά τη συγκαλυμμένη απεργοσπαστική μεθόδευση, απέτυχαν στο σκοπό
τους, αφού και τη δεύτερη
φορά η συμμετοχή στην απεργία ήταν το ίδιο υψηλή.
Για την ιστορία, η πλειοψηφία που πήρε την απόφαση για στάση εργασίας στα
μπλε λεωφορεία είναι οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ
(ΣΥΡΙΖΑ) και «Ανεξάρτητη
Παρέμβαση» (στηρίζεται από
το Ξεκίνημα).
Η αντίστοιχη πλειοψηφία
στα τρόλεϊ αποτελείται από
τη ΔΑΚΕ, την ΠΑΣΚΕ και δύο
ακόμα συνδυασμούς που εμφανίζονται ως «ανεξάρτητοι», αλλά ο ένας από αυτούς
σχετίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Με τη στάση τους έσπρωξαν εκατοντάδες εργαζόμενους να δηλώσουν απεργοί,
ξεπερνώντας την απόφαση
της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας για στάση εργασίας.
Στη δημιουργία κλίματος
συμμετοχής στην απεργία
συνέβαλαν καθοριστικά η άθλια κατάσταση στη συγκοινωνία, οι συνθήκες δουλειάς
που διαρκώς χειροτερεύουν,
αλλά και η παρέμβαση των
δυνάμεων του ΠΑΜΕ, που εξελίσσεται και βελτιώνεται
χρόνο με το χρόνο, βοηθώντας τους εργαζόμενους καλύτερα να αξιοποιήσουν τη
συσσωρευμένη πείρα τους,
να βγάλουν συμπεράσματα
και να βρουν διέξοδο οι αγωνιστικές διαθέσεις που εκφράζονται, παρά την προ-
σπάθεια της πλειοψηφίας να
τις χειραγωγήσει.
Αντιφατικές αντιλήψεις
και η παρέμβαση του ΠΑΜΕ
Ωστόσο, την κατάσταση
που επικρατεί στο χώρο της
δουλειάς τους, δεν τη συνειδητοποιούν στον ίδιο βαθμό
και με τον ίδιο τρόπο οι εργαζόμενοι στις Συγκοινωνίες.
Υπάρχουν ψευδαισθήσεις, όπως ότι η ενίσχυση του
ανταγωνισμού και η καπιταλιστική ανάκαμψη θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας
και θα λυθούν προβλήματα.
Ταυτόχρονα, όμως, από
τις συζητήσεις που γίνονται
στα αμαξοστάσια, επιβεβαιώνεται η αυξανόμενη δυσαρέσκεια των εργαζομένων
για τα μέτρα που υλοποιούνται στο όνομα αυτής της ανάκαμψης, ενώ η συσσωρευμένη εμπειρία των τελευταίων έξι χρόνων δείχνει ότι οι υποσχέσεις που τους δόθηκαν
(π.χ. «τα μέτρα είναι επώδυνα, αλλά έτσι θα βρούμε διέξοδο») είναι κίβδηλες και ανεδαφικές.
Σε όλη αυτή την περίοδο,
οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αναπτύσσουν δράση και βελτιώνουν την παρέμβασή τους.
Από τα τέλη του 2009 ξεκίνησαν να δημιουργούν Επιτροπές Αγώνα στα αμαξοστάσια.
Μάλιστα, η πρώτη επιτροπή στήθηκε στην απεργία που κήρυξαν το Δεκέμβρη του 2009 Ομοσπονδίες
και Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και
στην οποία συμμετείχαν κι
άλλοι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των
συνδικαλιστικών τους οργανώσεων.
Στην περιφρούρηση αυτής της απεργίας σε ένα από
τα αμαξοστάσια, έγινε συζήτηση για την ανάγκη να οργανωθεί παραπέρα ο αγώνας,
κόντρα στην υπονομευτική
στάση της συνδικαλιστικής
πλειοψηφίας και έτσι προέκυψε η πρώτη Επιτροπή Αγώνα. Σήμερα έχουν στηθεί έξι
άρθρο του ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΟΥΣΗ *
Επιτροπές στα μπλε λεωφορεία και μία στα τρόλεϊ.
Πριν λίγες ημέρες στήθηκε ακόμη μια Επιτροπή στο
Α/Σ Άνω Λιοσίων.
Η λειτουργία τους δεν είναι
εύκολη. Οταν εμφανίστηκε η
πρώτη Επιτροπή στο χώρο
δουλειάς, υπήρχε καχυποψία
και δυσκολία να απευθυνθεί
πλατιά στους εργαζόμενους.
Σήμερα, οι εργαζόμενοι
στα αμαξοστάσια απευθύνονται σ' αυτές τις Επιτροπές για
τα προβλήματα που συναντούν καθημερινά, οι ίδιες
πρωτοστατούν και κάνουν
παρεμβάσεις για κάθε μικρό
και μεγάλο πρόβλημα, έχουν
πλέον διακριτή παρουσία και
δράση.
Παρά τις όποιες αδυναμίες, οι Επιτροπές αυτές είναι
μια καλή βάση στην προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος και στο χώρο των
Αστικών Συγκοινωνιών.
Από αυτή την άποψη, πρέπει να στηριχτούν και να βελτιωθούν οι υπάρχουσες, αλλά και να δημιουργηθούν και
νέες. Στόχος μας είναι κάθε
κύκλωμα και Επιτροπή.
Συζητούν την πείρα
της μάχης που δόθηκε
Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, το γεγονός ότι στις
δύο τελευταίες απεργίες, εκεί που δρουν οι Επιτροπές, η
συμμετοχή ήταν μεγαλύτερη από ό,τι σε χώρους που
δεν υπάρχει παρέμβαση.
Ενα ακόμα στοιχείο είναι
ότι στις δύο τελευταίες απεργίες, οι Επιτροπές οργάνωσαν καλύτερα την παρέμβασή τους για την προετοιμασία των κινητοποιήσεων, καθώς οι περιοδείες που έκαναν δεν έμεναν μόνο σε μοίρασμα ανακοινώσεων, αλλά
έγιναν συζητήσεις για το περιεχόμενο και το βάθος των
αντιλαϊκών μέτρων, για τη
σημασία συμμετοχής στην απεργία και την κλιμάκωση
του αγώνα.
Τη μέρα της απεργίας, τόσο στις 12 Νοέμβρη όσο και
στις 3 Δεκέμβρη, το κλίμα που
επικράτησε στα αμαξοστάσια, η ενθάρρυνση του ενός
στον άλλο, οδήγησε ώστε ακόμα περισσότεροι, ακόμα
και την τελευταία ώρα, να δηλώσουν απεργοί και να μη
βγουν για δρομολόγια από το
αμαξοστάσιο μετά τη λήξη
της στάσης εργασίας που είχε
κηρύξει το σωματείο.
Τώρα, με ευθύνη του
ΠΑΜΕ στο χώρο, η πείρα από
αυτή τη μάχη συζητιέται με
τους εργαζόμενους που πήραν μέρος στην απεργία, αλλά και με εκείνους που δε
συμμετείχαν.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η σύσκεψη που οργάνωσαν με επιτυχία οι Γραμματείες Σιδηροδρομικών και
Αστικών Συγκοινωνιών του
ΠΑΜΕ την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη για τις εξελίξεις στο
Ασφαλιστικό, προκειμένου
να ενημερώσουν τους εργαζόμενους για τα μέτρα που
έρχονται και να συζητηθεί η
παραπέρα κλιμάκωση της
πάλης.
Ενημέρωση που γίνεται από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ
στον αντίποδα της προπαγάνδας κυβέρνησης και κεφαλαίου για την αναγκαιότητα της «μεταρρύθμισης» του
ασφαλιστικού.
Από τις πλειοψηφίες των
σωματείων του χώρου, οι εργαζόμενοι ακούνε μόνο μερικές κορώνες και από δράση
τίποτα!
Οι «επαναστάτες» του
γλυκού νερού σε όλο το σύστημα ΟΑΣΑ (ΣΤΑ.ΣΥ - Ο.ΣΥ)
έχουν λουφάξει τώρα που έχουμε «αριστερή» κυβέρνηση.
Τους τελείωσε το σύνθημα «απεργία διαρκείας».
Άχνα δε βγάζουν!
ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, το γνωστό
τροπάρι! Ούτε κουβέντα για
Γενικές Συνελεύσεις σε κανένα σωματείο (τί φοβούνται άραγε;).
Κάθε λίγο και λιγάκι «συντονιστικά», πότε τα σωματείο της ΣΤΑ.ΣΥ μόνα τους, πότε από κοινού ΣΤΑ.ΣΥ - Ο.ΣΥ.
Απόφαση ουσίας καμμιά!!!
Αναμονή, συζητήσεις, αιτήματα προς τις διοικήσεις
των εταιριών και το υπουργείο για συνάντηση, μέχρι εκεί!
Σε αυτήν τη φάση το κίνημα χρειάζεται μεγαλύτερη
προσπάθεια από τις δυνάμεις
του ΠΑΜΕ σε κάθε χώρο δουλειάς.
Με αιχμή το ασφαλιστικό,
ενημερώνουμε τους συναδέλφους ότι αυτή η κατάσταση ανατρέπεται με συλλογική δράση, ταξική ενότητα και
αγώνα.
Η πείρα των πρόσφατων
κινητοποιήσεων του κλάδου
κόντρα στις αποφάσεις των
πλειοψηφιών των σωματείων ανοίγει δρόμους για ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.
Στις 4 Φλεβάρη, όποια απόφαση πλην της 24ωρης απεργίας στις συγκοινωνίες, έχει χαρακτήρα καθαρά διασπαστικό.
Είναι πισώπλατη μαχαιριά
στους εργαζόμενους από
τους ίδιους τους εκπροσώπους τους.
Αυτό είναι απαξίωση
των σωματείων!!!
Όσο για το παραμύθι, κάνουμε στάσεις εργασίας την
ημέρα της πανεργατικής - πανελλαδικής απεργίας για να έχουν κόσμο οι συγκεντρώσεις, πάλιωσε πια!
Ιδιαίτερα, η πρόταση για
24ωρη τάχα, μία μέρα πριν ή
μετά, αυτό κι αν είναι διασπαστικό!
4 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ!
* Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙΟΥΣΗΣ είναι μέλος της Γραμματείας Αστ. Συγκοινωνιών του
ΠΑΜΕ και μέλος Δ.Σ. του
Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ.
ΔΩΡΕΑΝ & ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
4
Η κοινωνική ασφάλιση,
μαζί με το οκτάωρο (σταθερός χρόνος εργασίας) αποτελούν τις σημαντικότερες κατακτήσεις της εργατικής τάξης που έγιναν
πραγματικότητα μετά από
μακροχρόνιους και επίπονους αγώνες.
Η κοινωνική ασφάλιση
θα έπρεπε να αποτελεί ένα
προστατευτικό «πλέγμα»
που εξασφαλίζει στον εργαζόμενο τους όρους να αναπαράγει την εργατική
του δύναμη μέσα στον εργασιακό του βίο, παρέχοντας του άμεσα όταν τη
χρειάζεται σύγχρονη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,
εξασφάλιση υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους
δουλειάς, προληπτική ιατρική, για τους εργαζόμενους στα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα ειδική
μέριμνα για τις εργαζόμενες μητέρες. Όταν ο εργαζόμενος φτάσει στο τέλος
του εργασιακού του βίου να
μπορεί να παίρνει μια σύνταξη τέτοια που να του εξασφαλίζει μια άνετη ζωή.
Λέμε πως αυτά θα έπρεπε να εξασφαλίζει η κοινωνική ασφάλιση γιατί μέσα
στα πλαίσια του βάρβαρου
καπιταλιστικού συστήματος η κοινωνική ασφάλιση
μόνο σε ελάχιστο βαθμό ικανοποίησε τις εργατικές
ανάγκες.
Το κεφάλαιο παρά το γεγονός πως του είναι αναγκαίο ένα ελάχιστο σύστημα παροχών προς τους εργάτες ώστε να αναπληρώνουν την ικανότητα τους
για εργασία, θεωρεί την
κοινωνική ασφάλιση ως
κόστος.
Οι κυβερνώντες για λογαριασμό των κεφαλαιοκρατών διαχρονικά διαχειρίστηκαν το ασφαλιστικό
σύστημα βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τον κοινωνικό
του χαρακτήρα.
εργαζόμενοι σε ΚΙΝΗΣΗ
Δεν θα κάνουμε ιστορική αναδρομή, ωστόσο αξίζει έστω επιγραμματικά να
αναφερθούμε πως από τις
δεκαετίες του ’50 και του
’60 τα ασφαλιστικά ταμεία
υποχρεώθηκαν να καταθέτουν τα αποθεματικά τους
άτοκα(!!) στις τράπεζες.
Στο πιο πρόσφατο παρελθόν είχαμε την αναγκαστική επένδυση ενός σημαντικού ποσοστού των αποθεματικών στο ναό του
χρηματιστηριακού τζόγου
με αποτέλεσμα να γίνουν
καπνός τα χρήματα των ασφαλισμένων επί Σημίτη.
Και ακολουθούν δομημένα
ομόλογα, PSI και ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Και να μην ξεχνάμε την
ανασφάλιστη εργασία, τα
φέσια προς τα ταμεία και
τις χαριστικές ρυθμίσεις με
τις οποίες απαλλάσονται οι
επιχειρηματίες από δις εισφορών.
Αξίζει λίγο να σταθούμε
στα επιχειρήματα με τα οποία όλες οι κυβερνήσεις από κοινού με τους κοινωνικούς «εταίρους» (αφεντικά
και εργατοπατέρες) διαστρέβλωσαν χυδαία την
πραγματικότητα προετοίμαζοντας το έδαφος για
μια σειρά αντιασφαλιστικών νόμων οι οποίοι διαδοχικά
«μεταρρύθμισαν»
προς το χειρότερο για τους
εργαζόμενους το ασφαλιστικό.
Προσπερνώντας την καταλήστευση των ταμείων
προσπαθούν να συσκοτίσουν πως θέλουν ασφάλιση κομμένη και ραμμένη
στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων επικαλούμενοι τη «βιωσιμότητα»
των ταμείων και το δημογραφικό.
Βγάζει μάτι η προσπάθεια της κυβέρνησης
ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ να φέρει σε αντιπαράθεση παλιούς και
νέους εργαζόμενους με το
επιχείρημα της βιωσιμότητας.
Λένε σε ένα νέο εργαζόμενο πως αν δεν υπάρχουν
χρήματα για να πάρει σύνταξη στο μέλλον ή για την
περίθαλψη του φταίει ο
πατέρας του που παίρνει
μεγάλη σύνταξη!! Ή πως η
γήρανση του πλυθησμού
τους αναγκάζει να πάρουν
μέτρα και το ισχυρίζονται
ανερυθρίαστα αυτοί που
θεωρούν τα παιδιά ως
«τεκμήριο»(!!) και κατασχέτουν μισθούς πολύτεκνων συναδέλφων για
χρέη προς την εφορία!!!
Μόνο και μόνο για το
θράσος τους πρέπει να πάρουν ισχυρή απεργιακή απάντηση!!! Τέτοια που να
περικλείει ως μονόδρομο,
δυναμική κλιμάκωσης.
Αυτός ο κλάδος με τις τόσες ιδιαιτερότητες γύρω από τα θέματα της υγείας
δεν αντέχει άλλη υποβάθμιση στις ασφαλιστικές παροχές που θα επηρεάσει ακόμα πιο πολύ όχι μόνο
τους εργαζόμενους, αλλά
και την ασφάλεια του επιβατικού κοινού.
Οφείλουμε στους εαυτούς μας και τις οικογένειες
μας, στους συναδέλφους
μας, στη νέα γενιά αλλά και
τους σημερινούς συνταξιούχους να δώσουμε ένα ηχηρό «χαστούκι» στους
σχεδιασμούς της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, της ΕΕ.
Δεν «τσιμπάμε» στον
κοινωνικό αυτοματισμό
τους όταν μας δείχνουν τον
διπλανό μας ως υπαίτιο για
την κατάσταση του ασφαλιστικού.
Οι ληστές των ταμείων
είναι «σεσημασμένοι»!
Τους επιστρέφουμε τα
σάπια επιχειρήματα τους απαιτώντας κοινωνική ασφάλιση που να καλύπτει
τις ανάγκες μας.
Φεβρουάριος 2016
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ των Δ.Σ.
με τη νέα Διοίκηση της Ο.ΣΥ
Συναντήσεις γνωριμίας των Σωματεί-
ων με τη νέα Διοίκηση της Ο.ΣΥ πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 15/1.
Αν και οι συζητήσεις ήταν εθιμοτυπι-
κού χαρακτήρα, τα στελέχη του (ΠΑΜΕ)
όλων των Δ.Σ. έβαλαν όλα τα φλέγοντα
ζητήματα που ταλαιπωρούν τον χώρο
των αστικών συγκοινωνιών και τόνισαν
πως δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
Έγιναν τοποθετήσεις με οδηγό το
διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ Αστι-
κών Συγκοινωνιών, το οποίο απαντάει
στα προβλήματα συγκοινωνίας και ερ-
γαζομένων, όπως:
➽ Δημόσιες κρατικές αστικές συγκοινωνίες.
➽ Άμεση και χωρίς καθυστέρηση
χρηματοδότηση από τον προϋπο-
λογισμό του κράτους για αγορά ανταλλακτικών και
στόλου.
επισκευή του
➽ Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
όλων των ειδικοτήτων με πλήρη δι-
καιώματα.
➽ Ανάπτυξη του συστήματος αστικών συγκοινωνιών σε όλη την περιφέρεια Αττικής με τα μέσα να αλλη-
λοσυμπληρώνονται.
➽ Υπογραφή Σ.Σ.Ε.
➽ Μείωση της τιμής του εισιτηρίου,
δωρεάν μετακίνηση για ανέργους,
ΑΜΕΑ. σπουδαστές, μαθητές.
Απαιτήθηκε η επιστροφή
όλων των απολυμένων συ-
ναδέλφων μας.
Τέθηκαν και ζητήματα που απασχο-
λούν κάθε χώρο ξεχωριστά, δεσμεύτη-
καν για μια συνάντηση άμεσα που θα
προσκομιστούν στοιχεία για μια πιο
αναλυτική και ουσιαστική συζήτηση.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ:
Φεβρουάριος 2016
Ο λαός στους δρόμους κατά χιλιάδες,
δυναμικό παρών οι αστικές συγκοινωνίες
Χιλιάδες κόσμου άνεργοι, συνταξιούχοι , εργαζόμενοι, φοιτητές, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και νέες, πήραν μέρος στο συλλαλητήριο για το ασφαλιστικό του
Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (Π.Α.ΜΕ) το
Σάββατο 23 Γενάρη στην Ομόνοια, και κατευθύνθηκαν
με πορεία στη Βουλή. Στην συγκέντρωση αντηχούσαν επίκαιρα συνθήματα με ιδιαίτερη δυναμική και παλμό όπως, «Πάρτε πίσω το νόμο-λαιμητόμο»!
Δυναμικό παρών έδωσε το μπλόκ της Γραμματείας
των Αστικών Συγκοινωνιών, με εργαζόμενους απο όλες τις συγκοινωνίες , όλων των ειδικοτήτων. Απαίτησαν Κοινωνική Ασφάλιση για όλους αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική! Να πληρώσει η πλουτοκρατία! δείχνωντας οτι είναι αποφασισμένοι για κλιμάκωση του αγώνα.
«Τσακίζουν την Ασφάλιση και βγαίνουμε στο δρόμο, πάρτε τώρα πίσω το νόμο-λαιμητόμο. 4 Φλεβάρη
απεργία», τόνιζε το πανό στην κεφαλή της πορείας,
στέλνοντας το μήνυμα συνέχισης του αγώνα ενάντια
στη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ακολουθούσε το Σωματείο Εργαζομένων της «Σόφτεξ», η Ομοσπονδία Τύπου – Χάρτου, η Πανελλαδική
Ένωση Λιθογράφων και τα μπλοκ Ομοσπονδιών, Σωματείων, Ενώσεων και φορέων.
Με συνθήματα όπως «Τέρμα πια ο εμπαιγμός, ανθρώπινος δεν γίνεται ο καπιταλισμός», «Με αγώνες έχει γίνει η Ασφάλιση, δεν είναι για παζάρια και για διάλυση», «Δημόσια Ασφάλιση και καθολική, αυτή είναι
η απάντηση η ταξική» οι συμμετέχοντες στην κινητοποίηση δήλωσαν αποφασισμένοι να συνεχίσουν και να
κλιμακώσουν τον αγώνα τους ενάντια στο σφαγιασμό
των δικαιωμάτων τους, να παλέψουν για την ακόμα μεγαλύτερη μαζικοποίηση των κινητοποιήσεων.
Οι ταξικές δυνάμεις θα δώσουν οργανωμένα τη μάχη για την επιτυχία της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 4 Φλεβάρη.
Παράλληλα το ΠΑΜΕ στέλνει μήνυμα συμπαράστασης στον αγώνα των αγροτών.
Καλεί τη μικρομεσαία αγροτιά να μπει ακόμα πιο μαζικά και αποφασιστικά στον αγώνα και σε συμμαχία με
την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να βάλει
φραγμό στα νέα μέτρα που εντάσσονται στο γενικότερο
σχεδιασμό της ΕΕ και της κυβέρνησης, που με εργαλείο
την ΚΑΠ επιδιώκουν το ολοκληρωτικό ξεκλήρισμα των
μικρομεσαίων αγροτών, τη συγκέντρωση της γης και
της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και μεγαλοεπιχειρηματιών του αγροτικού τομέα.
5
εργαζόμενοι σε ΚΙΝΗΣΗ
ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΛΩΜΕΝΑ!
Αεροδρόμια, λιμάνια και φυσικά, αμαξοστάσια!
Τελεσίγραφο έστειλε η «Ελληνικό Α.Ε» στην Ο.ΣΥ να ξεκινήσει τη «μετακόμιση» του αμαξοστασίου, επειδή πρέπει γρήγορα να πουληθεί σε «επενδυτές».
Μέχρι τον Οκτώβριο του 2016, λέει, πρέπει να έχει φύγει ο
στόλος και οι εργαζόμενοι.
Θα τους αφήσουμε;
Η κυβέρνηση της «αριστεράς» εφαρμόζει τα μνημόνια 1, 2, 3
και τους εφαρμοστικούς νόμους που τα συνοδεύουν, ακριβώς
όπως οι προκάτοχοί τους Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ.
Έχουν διαφορές μεταξύ τους. Δεν λέμε το αντίθετο, αλλά στο
ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (του λαού δηλαδή) και
στα αντιλαϊκά μέτρα έχουν κοινή γραμμή!!!
ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ.
ΤΟ ΑΜΑΞΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ Η ΓΥΡΩ ΠΕΡΙΟΧΗ
ΕΙΝΑΙ ΛΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ!
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ
ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ
ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
ΧΘΕΣ μας έλεγαν ότι δεν θα χάσουμε πολλά! ΠΡΟΧΘΕΣ ότι το τάδε μέτρο δεν μας πιάνει! ΣΗΜΕΡΑ μας λένε να είμαστε ψύχραιμοι, ρεαλιστές.
Αυτά, οι ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ!
ΧΘΕΣ μας έλεγαν, απεργία διαρκείας, καταλήψεις αμαξοστασίων
και κτιρίων επ’ αορίστου. ΣΗΜΕΡΑ άκρα του τάφου σιωπή!
Αυτά οι «αριστεροί» του φραμπαλά και του μπάχαλου, μαζί με τους
«ανεξάρτητους».
ΚΑΙ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ,
ΛΕΜΕ ΕΜΕΙΣ, οργάνωση, αγώνας
διαρκείας, πάλη καθημερινή ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές που
εφαρμόζουν και οι χθεσινοί και οι
σημερινοί κυβερνώντες.
Μειώνουν συνεχώς τους μισθούς,
καταργούν δικαιώματα, ξηλώνουν
την κοινωνική ασφάλιση, απολύουν,
εκφοβίζουν, συντρίβουν ζωές!
Το είχαμε πει: Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΓΙΝΕ
ΛΕΠΙΔΑ!!!
ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
στις 4 ΦΛΕΒΑΡΗ!
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
με το ΠΑΜΕ
συγκέντρωση 10:30 - Ομόνοια
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
6
εργαζόμενοι σε ΚΙΝΗΣΗ
Φεβρουάριος 2016
…έχουμε και λέμε
•
ΗΛΙΑΣ ΒΑΣΣΗΣ
Μέλος Δ.Σ. Εργατικού
Κέντρου Αθήνας Μέλος Γραμματείας
Αστ. Συγκοινωνιών
του ΠΑΜΕ
Ερώτηση: Είσαι εκλεγμένος με τη ΔΑΣ στο
ΕΚΑ. Πες μας δυο λόγια
από την εμπειρία σου
στο Δ.Σ. του μεγαλύτερου Εργατικού Κέντρου
της χώρας.
Απάντηση: Η εμπειρία
έρχεται να επιβεβαιώσει
πως ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός
έχει μετατρέψει το ΕΚΑ σε
ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό που δρα υπέρ της εργοδοσίας.
Στην κατεύθυνση αυτή
τους βοηθάει το γεγονός
πως πρόκειται για ένα
δευτεροβάθμιο όργανο όπου τα μέλη του δεν είναι
εργαζόμενοι αλλά σωματεία, κατά συνέπεια το
Δ.Σ. δεν έρχεται σε άμεση
επαφή με τους εργαζόμενους.
Όσον αφορά τη συνδικαλιστική δράση της ΔΑΣ
που οργανώνει την πάλη
των εργαζομένων στην κατεύθυνση της διεκδίκησης, αυτή έχει απέναντι όλες οι άλλες παρατάξεις,
οι οποίες ―παρά τις διαφορετικές ιδεολογικές και
πολιτικές
αναφορές
τους― συγκλίνουν με τη
στάση τους στο να παιρνούν σχεδόν αμαχητί οι αντεργατικές πολιτικές του
κεφαλαίου, της Ε.Ε. και
των κυβερνήσεων.
Είναι χαρακτηριστικό
πως η ολομέλεια του Δ.Σ.
είχε να συνεδριάσει για
αρκετούς μήνες.
Την ίδια περίοδο, τα εργασιακά προβλήματα των
εργατοϋπαλλήλων όπως
είναι η απλήρωτη εργασία, οι απολύσεις, η εντατικοποίηση της εργασίας
κ.λπ., επιδεινώνονταν παρά το γενικό κλίμα αισιοδοξίας που επικρατούσε
από την εναλλαγή στη κυβέρνηση.
Έχουν τεράστια ευθύνη
γιαυτήν τους τη στάση!!!
• Ερώτηση: Ποιά η στάση
της ΔΑΣ στο ΕΚΑ; Πώς αντιμετωπίζετε τον δεδομένο αρνητικό συσχετισμό;
Απάντηση: Όταν τον
Μάιο του ’13 στο συνέδριο του ΕΚΑ η ΔΑΣ αναδείχθηκε σε πρώτη δύναμη εκλέγοντας 9 συνδικαλιστές στους 33, δέχθηκε
μια μεγάλης έκτασης επίθεση για το γεγονός πως
δεν δέχθηκε να μπει στο
προεδρείο. Και τί δεν ακούσαμε! Πως δεν θέλουμε ευθύνες, πως παραδίνουμε με την άρνησή μας
το ΕΚΑ στις κυβερνητικές
παρατάξεις και άλλα παρόμοια.
Εμείς τότε απευθυνθήκαμε με ανακοίνωση
στους εργαζόμενους του
λεκανοπεδίου όπου εξηγούσαμε πως δεν μπορούσαμε να αναλάβουμε θέση προέδρου σε ένα Δ.Σ.
όπου είμαστε μειοψηφία, γιατί γνωρίζαμε πως
όλοι τους και οι 24 συνδικαλιστές των άλλων παρατάξεων θα στέκονταν
ενάντια σε κάθε μας πρόταση, ενάντια στο πλαίσιο μας.
Το να έχει το ΕΚΑ έναν
πρόεδρο με πλαίσιο σύγκρουσης με την εργοδοσία, ο οποίος όμως να βρίσκεται σε κατάσταση «ομηρίας» από τις παρατά-
ξεις που βάζουν πλάτη στα
αφεντικά και τις κυβερνήσεις τους, δεν βοηθάει
τους εργαζόμενους ούτε
να ενταχθούν στο κίνημα,
ούτε να βγάλουν σωστά
συμπεράσματα για το τι
κίνημα χρειάζεται.
Αυτή η στάση δεν σημαίνει άρνηση ευθύνης.
Άλλωστε το έχουμε αποδείξει στην πράξη σε μια
σειρά σωματεία.
Εμείς την ευθύνη εκπροσώπησης την αναλαμβάνουμε μέσα στους
χώρους δουλειάς, από τα
κάτω, κοντά στους συναδέλφους μας και τα προβλήματα τους προσπαθώντας να συσπειρώσουμε την εργατική τάξη με το
πλαίσιο μας, με την δράση μας.
Στην τριετία ’13 - ’16 σε
όλους τους κλάδους, το
ΠΑΜΕ ανέπτυξε σημαντική δράση ενάντια στην επιθετικότητα της εργοδοσίας που είχε στο πλευρό
της αυτούς που κόπτονται
για την ευθύνη μας!!!
Έγιναν αγώνες ενάντια
σε απολύσεις, στην απλήρωτη εργασία, ενάντια
στην επέκταση των ατομικών συμβάσεων, σε εκδικητικές διώξεις εργαζομένων.
Παρά τον αρνητικό συσχετισμό όχι μόνο στο ΕΚΑ
αλλά κυρίως μέσα στους
χώρους δουλειάς, η «σπίθα» όχι μόνο δεν έσβησε
αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις οι εργαζόμενοι
με τα σημαντικά αγωνιστικά βήματα που έκαναν «έκοψαν τη φόρα» στην εργοδοσία τους.
Αλλά και στον κλάδο
μας, το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε σειρά κινητοποιήσεων και παρεμβάσεων
στο υπουργείο Μεταφορών, στον ΟΑΣΑ, αλλά και
στις διοικήσεις της Ο.ΣΥ
και ΣΤΑ.ΣΥ για κάθε μικρό
ή μεγάλο πρόβλημα εργα-
ζομένων και επιβατικού
κοινού.
Προσπαθούμε να διεξάγουμε κοινούς αγώνες
με άνεργους, φοιτητές,
λαϊκές επιτροπές, εργατικά σωματεία ενάντια στην
συρρίκνωση του συγκοινωνιακού έργου, στις αυξήσεις των εισιτηρίων, την
έλλειψη προσωπικού και
τις μειώσεις μισθών.
Όλα τα παραπάνω, καθώς και η προσπάθειά
μας να εμφυσήσουμε αισιοδοξία, να αποδομήσουμε την αντίληψη πως
«δεν γίνεται τίποτα», να
πείσουμε τον συνάδελφο
να σταθεί στα πόδια του,
συνιστούν τη δική μας αντιμετώπιση του αρνητικού συσχετισμού.
Αυτό συνιστά για μας
ευθύνη, και όχι σε ποιά
καρέκλα θα καθόμαστε.
• Ερώτηση:
Παράλληλα
με τη συνδικαλιστική
σου ιδιότητα στο Δ.Σ.
του ΕΚΑ, είσαι και εργαζόμενος στα λεωφορεία. Τί προβλήματα υπάρχουν στην εταιρία;
Πώς αντιμετωπίζει η
ΔΑΣ αυτά τα προβλήματα και ποιά η στάση των
εργαζομένων;
Απάντηση: Το έργο έχει
μειωθεί σημαντικά δυσκολεύοντας το επιβατικό κοινό στις μετακινήσεις του,
ενώ την ίδια στιγμή η εργασία έχει εντατικοποιηθεί.
Περισσότερα από 600
μπλε λεωφορεία, καθώς
και τα μισά τρόλεϋ είναι ακινητοποιημένα σε μόνιμη
βάση λόγω έλλειψης τεχνικού προσωπικού και
προσωπικού κίνησης, αλλά κυρίως λόγω του στόχου του υπουργείου
―που ως ένα βαθμό έχει
υλοποιηθεί― για συρρίκνωση του έργου.
Μεγάλο πρόβλημα για
το προσωπικό κίνησης εί-
ναι η διαχείριση επιβατών,
καθώς γίνονται σε μόνιμη
βάση οι αποδέκτες της λαϊκής αγανάκτησης.
Επίσης, ιδιαίτερα οξυμένο εμφανίζεται για όλο
το προσωπικό η διαχείριση αναπαύσεων, κανονικών αδειών.
Οι συνέπειες όλων των
παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη αύξηση στη φθορά της υγείας των συναδέλφων, που
εκφράζεται με αυξημένα
περιστατικά νόσων.
Η ΔΑΣ προσπαθεί να
συσπειρώσει τους εργαζόμενους γύρω από το αγωνιστικό διεκδικητικό
της πλαίσιο που δίνει λύσεις σε όλα τα παραπάνω
―αν βέβαια γίνει αποδεκτό από τους εργαζόμενους και διεκδικηθεί αποφασιστικά μέσα από αγώνες και μάλιστα από κοινού με άλλα τμήματα εργαζομένων που χρησιμοποιούν τα Μ.Μ.Μ.
Ο «διαδρομίστικος»
τρόπος δεν μας ταιριάζει,
γιατί δεν μπορεί να δώσει
μόνιμη λύση στα πολλά
και σημαντικά προβλήματα που ταλαιπωρούν εργαζόμενους και χρήστες
των Μ.Μ.Μ.
Κομβικό ζήτημα για εμάς είναι ότι δεν χρηματοδοτείται από τον κρατικό
προϋπολογισμό το κόστος λειτουργίας των αστικών συγκοινωνιών.
Χρόνο με τον χρόνο το
κόστος για τη λειτουργία
των Μ.Μ.Μ. μετακυλίεται
προς τους φορείς και μέσω
της αύξησης της τιμής των
εισιτηρίων προς τα φτωχά
λαϊκά στρώματα που χρυσοπληρώνουν ένα λεωφορείο που βλέπουν όλο και
πιο σπάνια!!!
Η συνεχής μείωση της
κρατικής χρηματοδότησης
―που φανερώνει και τους
πολιτικούς σχεδιασμούς―
είναι η αιτία και για κάθε
7
εργαζόμενοι σε ΚΙΝΗΣΗ
Φεβρουάριος 2016
…έχουμε και λέμε
μικρό ή μεγάλο πρόβλημα
που αντιμωπίζουν οι συνάδελφοι, είτε στην κίνηση, είτε στον «λάκκο», είτε
στο γραφείο.
Η στάση των εργαζομένων δείχνει πως η αγανάκτηση, ο θυμός, η καθημερινή δυσκολία της βάρδιας δεν οδηγεί αυτόματα
στην άνοδο των αγωνιστικών διαθέσεων, στην διεκδίκηση, στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης.
Είναι κρίσιμο ζήτημα για
εμάς, ότι πρέπει ο κλάδος
να βγάλει συμπεράσματα
από την πολιτική και συνδικαλιστική πραγματικότητα
που τον περιβάλλει, συμπεράσματα που να τον ξεκόβουν από την ανοχή ή τη
στήριξη σε άλλες δυνάμεις
και να τον εντάσσουν στο
ταξικό κίνημα.
• Ερώτηση: Σε όσα ανέ-
φερες, δύσκολα θα
βρεθεί κάποιος που να
διαφωνήσει. Γιατί, λοιπόν, η ΔΑΣ δεν αυξάνει
τις δυνάμεις της στον
χώρο;
Απάντηση: Κατ’ αρχήν,
η ΔΑΣ είναι η μόνη δύναμη στον χώρο που έχει
στόχο να συσπειρώσει
τους εργαζόμενους σε κατεύθυνση αγωνιστικής
διεκδίκησης.
Έχει όμως ενάντιά της
το σύνολο του παραταξιακού φάσματος, ό,τι απόχρωση κι αν έχει!!!
Όλοι τους, λοιπόν, κυβερνητικοί ή «αριστεροί»,
ανεξάρτητοι και «ακομμάτιστοι», ποιοί από αυτούς
μιλάνε για διεκδίκηση των
απωλειών;
Ποιός από αυτούς βάζει
θέση διεκδίκησης Σ.Σ.Ε.
που να περιλαμβάνει μισθό στο ύψος πριν τις μειώσεις, κόντρα στα ενιαία
μισθολόγια;
Κανείς τους!!!
Έχουν όλοι τους συμβιβαστεί και προφανώς επηρεάζουν μια μεγάλη μερί-
δα συναδέλφων, πως οι αγώνες δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα ή πως
θα μεσολαβήσουν πάλι
για να πέσουμε στα μαλακά!!!
Επιπροσθέτως, ένας ακόμη παράγοντας που βάζει εμπόδια στο να αυξήσει η ΔΑΣ τις δυνάμεις της
στον χώρο είναι ότι ο κλάδος κυριαρχείται από τη
λογική της ανάθεσης, περιμένει τα πάντα από κάποιον ηγέτη, ο οποίος χωρίς σύγκρουση με την εργοδοσία, απλά και μόνο με
την τακτική του θα λύσει
ζητήματα.
Είναι προφανές πως
πρόκειται για πλάνη που
όμως έχει εδραιωθεί καλά
στις συνειδήσεις των συναδέλφων.
Έτσι, λοιπόν, ακόμη και
συνάδελφοι που δηλώνουν πως συμφωνούν με
τις θέσεις της ΔΑΣ, δεν εντάσσονται στο κίνημα,
δυσκολεύονται να αφιερώσουν χρόνο και κόπο.
Και βέβαια ας μην παραβλέψουμε τον φόβο που
υπάρχει σε μεγάλη μερίδα
εργαζομένων σε μια τόσο
αβέβαιη και ρευστή περίοδο.
• Ερώτηση: Μια ερώτη-
ση με βάση τα όσα μας
είπες. Τελικά, μπορεί
να αλλάξει η συνείδηση
των ανθρώπων, η σκέψη, η στάση ζωής;
Απάντηση: Αυτή είναι
μια πολύ ουσιαστική ερώτηση, γιατί σχετίζεται με
το ερώτημα που πολλοί
συνάδελφοι κάνουν, αν οι
αγώνες έχουν αποτέλεσμα, αν τελικά μπορεί κάτι
να αλλάξει.
Σίγουρα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη και σύνθετη διαδικασία που στις
συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης γίνεται ακόμα
δυσκολότερη.
Παρ’ όλα αυτά, γίνονται διεργασίες στις συ-
νειδήσεις των εργαζομένων. Ένα ευρύτερο τμήμα
συνειδητοποιεί καλύτερα
πως στόχος των καπιταλιστών είναι να βγουν από
την κρίση σε βάρος τους.
Αυτές τις διεργασίες τις
ξέρουν πολύ καλά και αυτοί που κυβερνούν για λογαριασμό των καπιταλιστών και τις φοβούνται.
Για να μας μπερδέψουν, προσπαθούν και
να αναμορφώσουν το πολιτικό τους σύστημα, αλλά και να εδραιώσουν στο
νου του εργάτη πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
• Ερώτηση: Το ΕΚΑ διορ-
γανώνει συνέδριο τον
Μάιο του ‘16. Πιστεύεις
πως μπορεί να διαμορφωθεί ένας πιο ευνοϊκός συσχετισμός για
τους εργαζόμενους με
τη νέα διοίκηση που θα
προκύψει;
Απάντηση: Το συνέδριο του ΕΚΑ έχει μια βαρύνουσα σημασία στη
διαμόρφωση του συσχετισμού στο εργατικό κίνημα, καθώς αποτελεί τη μεγαλύτερη δευτεροβάθμια
συνδικαλιστική οργάνωση. Κατά συνέπεια, η διαπάλη οξύνεται με την εργοδοσία να παρεμβαίνει
πολύπλευρα προκειμένου
να διαμορφώσει τους βολικούς γι’ αυτήν συσχετισμούς.
Για να το πετύχει, χρησιμοποιεί κάθε μέσο.
Είναι χαρακτηριστικό
πως με αφορμή και του συνεδρίου της ΓΣΕΕ, που επίσης θα γίνει την άνοιξη, έχουν αυξηθεί οι καταγγελίες για κρούσματα παρατυπιών και νοθείας, που
παράγουν εργοδοτικούς
εκπροσώπους μέσω σωματείων τύπου «σφραγίδας».
Σε αυτήν τη σαπίλα
που κυριαρχεί στα λημέρια του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλι-
σμού, η ΔΑΣ και το ΠΑΜΕ
καλεί τους εργαζόμενους
να βγάλουν συμπεράσματα σχετικά με το ποιό εργατικό κίνημα μπορεί να
οργανώσει τους αγώνες
τους.
Σήμερα, είναι περισσότερο επιτακτική η ανάγκη
να ξεπεραστεί ο φόβος, η
απογοήτευση.
Οι συνάδελφοι να κλείσουν τ’ αυτιά τους στους
εργοδοτικούς συνδικαλιστές και να αλλάξουν το
συσχετισμό δύναμης μέσα από αρχαιρεσίες, αλλά κυρίως μέσα από οργάνωση αγώνων, που θα
δυναμώνουν τη λαϊκή
συμμαχία και θα συντελούν στο να δημιουργούνται νέες επιτροπές αγώνα, συσπείρωση στα ταξικά σωματεία, ενίσχυση
των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.
Αυτός είναι ο δικός μας
στόχος.
Παρ’ όλα αυτά, δεν υποτιμούμε το αποτέλεσμα του συνεδρίου και σ’
αυτή την κατεύθυνση καλούμε κάθε αντιπρόσωπο
που θα λάβει μέρος στο
συνέδριο και σέβεται τον
ρόλο του, να σκεφτεί σοβαρά να στηρίξει το αγωνιστικό πλαίσιο της ΔΑΣ,
ενισχύοντας το ψηφοδέλτιό της.
4 ΦΛΕΒΑΡΗ
η Πανεργατική - Πανελλαδική απεργία
να δώσει απάντηση ισχυρή στην προσπάθεια
της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να καταφέρει
νέο συντριπτικό χτύπημα στην κοινωνική ασφάλιση.
Στόχος μας είναι να μην κατατεθεί καν το νομοσχέδιο στη Βουλή. Το παραμύθι ότι τάχα
διαπραγματεύονται σκληρά με τους «θεσμούς» δεν πιάνει στους εργαζόμενους.
Τους πήρανε χαμπάρι!
Ολοκληρώνουν τη βρώμικη δουλειά που ξεκίνησαν στα χρόνια προ κρίσης η Ν.Δ. και το
ΠΑΣΟΚ.
Διαλύουν κομμάτι-κομμάτι την κοινωνική ασφάλιση από τη δεκαετία του ‘90 και του 2000.
Κατάκτηση που έχουν οι εργαζόμενοι με αγώνες και αίμα δεκαετιών.
Θα το είχαν τελειώσει χρόνια τώρα, αν δεν ήταν το Π.Α.ΜΕ.
Ο αγώνας ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα των «αριστερών» του ΣΥΡΙΖΑ είναι
ΜΑΧΗ σκληρή στον πόλεμο που έχουν κυρήξει
οι εργοδότες, το κεφάλαιο, η Ε.Ε. και οι ντόπιες
κυβερνήσεις.
Αυτήν τη μάχη μπορούμε και πρέπει να την
κερδίσουμε. Είναι μάχη ζωής και θανάτου της
εργατιάς, της αγροτιάς, των νέων και των γερόντων.
ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΙΣ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ.
ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ.