Transcript Vrede op aarde - PKN-Surhuisterveen

Lezen: Micha 5: 2-5a & Lucas 2: 1-14
Gemeente van onze Heer Jezus Christus,
Ook dit jaar mogen we weer Kerst vieren. Het feest van gezelligheid en
sfeer. We doen er alles aan om wat licht te brengen in deze duistere tijd. We
zoeken gezelligheid en warmte bij elkaar. We versieren het huis met een
kerstboom en allerlei kaasjes en lichtjes.
En toch lukt het niet echt om de duisternis echt te overwinnen. Vrede op
aarde. We zingen er graag over rond deze dagen. Maar het jaar dat bijna
voorbij is, heeft duidelijk gemaakt dat de vrede ver te zoeken is. Veiligheid is
hét thema van 2015.
Terrorisme pleegt een enorme inbreuk op onze veiligheid. Asielzoekers die
onze grenzen overstromen, geven ons een onveilig gevoel. Onbekend maakt
immers onbemind. Als er dan ook nog de mogelijkheid is dat er terroristen
onder de asielzoekers zitten dan wordt de angst alleen maar groter.
Angst en onveiligheid. Maar ook veel verdriet om ziekte en overlijden. We
krijgen het niet verdrongen met geweldige kerstdiners en de hoogste
kerstbomen. En de kerstman kan wel roepen ho, ho, ho, maar daar stopt het
toch ook echt niet mee.
Kerst 2015, wij voelen ons kwetsbaarder dan ooit. En toch zijn we
vanmorgen naar de kerk gekomen om Kerstfeest te vieren. Feest te vieren.
Feest te midden van alle moeite en zorg. Want we mogen vieren dat de
profetie van Micha is uitgekomen.
Micha was een tijdgenoot van de profeet Jesaja. Beide profeten schrijven
over een geweldige toekomst waarbij zwaarden veranderd zullen worden in
ploegscharen en speren tot snoeimessen. Beiden schrijven met dezelfde
woorden over de vrede die komt als Christus terug zal komen op aarde.
Maar Micha heeft een profetie die velen, ook mensen die minder vaak in de
kerk komen, vast wel eens gehoord hebben. ‘Uit jou, Betlehem in Efrata,
te klein om tot Juda’s geslachten te behoren, uit jou komt iemand voort die
voor mij over Israël zal heersen. Zijn oorsprong ligt in lang vervlogen tijden,
in de dagen van weleer.’
Een profetie die uitgesproken werd 700 jaar voordat Jezus geboren werd.
Een profetie die spreekt over een koning voor het volk die uiteindelijk vrede
zal brengen. In deze eerste drie hoofdstukken profeteert Micha vooral over
het oordeel dat zal komen. In de hoofdstukken vier en vijf gaat het over
vrede en veiligheid.
En dan zitten we bij het kernthema van 2015: veiligheid. In Micha vier gaat
het over het koningschap van de Heer. Dat koningschap zal gevestigd
worden in Sion, in Jeruzalem. We bidden daar regelmatig om met het ‘Onze
Vader’. Laat uw koninkrijk komen.
Maar dat koninkrijk kan natuurlijk niet komen als de Koning er nog niet is. Die
koning zal geboren worden in het dorpje Bethlehem. Bethlehem betekent
‘broodhuis’. Dat kleine dorpje leverde het graan om de broden te bakken in
Jeruzalem.
Micha profeteert over de geboorte van de koning van de wereld in
Bethlehem. Hij profeteert over zijn komst, maar ook over zijn wederkomst.
Uit de stad van David zal de Koning komen, die zal regeren over de wereld
en hij zal vrede en welvaart brengen.
Maar het is nog niet zover. Althans het eerste deel van de profetie is wel
vervuld, maar het tweede nog niet. Van de vervulling van het eerste deel van
de profetie hebben we gelezen in het kerstevangelie zoals Lucas ons dat
beschrijft.
Een Bijbelgedeelte waarover ik las dat een collega schreef dat hij het
achterstevoren op kon zeggen. Een Bijbelgedeelte dat velen van ons al heel
vaak hebben gehoord, misschien ook alleen al in de afgelopen tijd. Maar wel
een Bijbelgedeelte met een enorme reikwijdte.
De afgelopen weken hebben we hier in de kerk op de adventszondagen
meegeleefd met Zacharias en Elisabeth, en met Maria. Lucas beschrijft de
aankondiging van de zwangerschappen van Elisabeth en Maria. Lucas
beschrijft de geschiedenis heel nauwkeurig. Hij linkt de gebeurtenissen aan
gebeurtenissen in de geschiedenis.
Het valt wel op dat hij de gebeurtenissen rond Johannes koppelt aan de
Joodse geschiedenis, maar de gebeurtenissen rond Jezus aan de
wereldgeschiedenis. Over de aankondiging van Johannes lezen we in Lucas
1: 5 ‘Toen Herodes koning van Judea was …
Bij de geboorte van Jezus lezen we in Lucas 2: 1 ‘In die tijd kondigde keizer
Augustus een decreet af …’ Het ging over een volkstelling die plaatsvond
tijdens het bewind van Quirinius over Syrië.
De gebeurtenis van Johannes was heel belangrijk, maar geen wereldnieuws.
De geboorte van Jezus daarentegen is wereldnieuws en een cruciale
wending in de wereldgeschiedenis. We zijn zelfs onze jaartelling erop af
gaan stemmen.
Jezus is geboren. Door dat decreet van Augustus, de wereldleider van dat
moment, was het trouwens nog wel een hele bevalling. Jozef en Maria
moesten zich in laten schrijven in de plaats waar hun voorouders vandaan
kwamen, in Bethlehem. Het ‘broodhuis’ waar Micha over profeteerde.
Als Augustus zijn decreet niet had uitgeschreven zou Jezus gewoon in
Nazareth geboren zijn. De profetie van Micha zou dan niet vervuld zijn. Maar
door Gods Geest geprofeteerd, weet Micha dat de wereldgeschiedenis loopt
hoe ze loopt.
We zouden ook kunnen zeggen dat God Augustus dat bevel laat geven, maar
we kunnen ook zeggen dat God weet dat Augustus dat bevel gaat geven. Dit
is een lastig stukje theologie dat ik nu verder maar laat rusten. Het komt
erop neer dat God weet hoe de geschiedenis loopt en ook weet hoe de
geschiedenis van onze wereld afloopt.
Jozef en Maria moeten op weg van het Noorden van Israël naar het Zuiden.
Vele dagen lang reizen. Maria bungelend op een ezel, hoogzwanger. Geen
pretje. Trouwens een paar dagen lopen voor Jozef door het ruige terrein,
was ook niet eenvoudig.
Zwaar vermoeid, komen ze eindelijk aan in Bethlehem. Het broodhuis van
Jeruzalem, waar helaas geen plaats voor hen was. Ik zal geen associaties met
vluchtelingen maken, dat kunt u zelf wel doen.
Dan maar overnachten bij de dieren. En ja, daar tussen de dieren wordt de
Heiland, de Verlosser, de Koning van de wereld geboren. Onbegrijpelijk.
Geen groot paleis. Geen gouden wieg. Niet in Jeruzalem zelf, de hoofdstad
van Israël, maar in een klein dorpje met de naam Bethlehem, broodhuis,
wordt Jezus geboren die zich later het Brood des levens zal noemen.
En wie komen het eerst op kraamvisite? Een stelletje herders. Mensen van
het laagste allooi in die tijd. Is dat, is dat mijn Koning? De koning van de
wereld? Je ziet het er niet aan af. Zal dit Kind vrede en veiligheid brengen?
In alle zwakte geboren. Hulpbehoevend. Een kind in een voerbak, of een
kribbe zo u wilt. Geboren uit eenvoudige ouders. Geen universitair
geschoolde ouders. Een timmerman met zijn jonge vrouw. Je zou het niet
verwachten.
Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen. Je verwacht het niet in
onze tijd. Zou het ooit zover komen? Zullen we ooit Kerst vieren in
volmaakte vrede?
Ja, vast en zeker. Of we dan nog Kerst vieren, weet ik niet, maar er komt een
tijd van veiligheid en vrede. Het Kind geboren tussen de dieren zal de vrede
brengen. Micha heeft geprofeteerd dat in het Bethlehem de koning der
koningen geboren zal worden. Het Kind is geboren.
De volmaakte vrede is er nog niet. Maar het Kind dat is geboren in het
broodhuis, zal nogmaals komen op onze aarde. Dan voor iedereen zichtbaar
als de koning van de wereld. Dan zal er echte vrede komen en veiligheid. Die
hoop mogen we vasthouden.
In die hoop en verwachting mogen we de geboorte van Jezus Christus
vieren. Mogen we zijn verjaardag vieren. Maar ik hoop wel dat we die
verjaardag niet vieren zonder de Jarige zelf. Laten de kerstdagen vooral ook
Christusdagen zijn.
En niet alleen deze twee dagen. Kniel aan de kribbe neer en leg uw leven in
zijn handen. Ga met Hem op weg. Zoek de vrede bij Hem. Als het goed met je
gaat, maar ook in moeilijke tijden. Leef met Christus en laat u, laat je vullen
door zijn Geest.
Dan worden we zelf herboren door de geboorte van Christus in ons hart. Dat
wens ik ons allen toe. Dan hebben we werkelijk gezegende Kerstdagen.
Halleluja. Amen.