PERSMAP

Première: 14 maart Cinedans (EYE Amsterdam) Vertoningen: CERN-festival 18 maart (Pakhuis de Zwijger) symmetrymovie.com

Voor meer persinformatie: HERRIE: 020-4868212 of [email protected]. Voor stills: www.herrie.com/pers

Titel Genre Taal Lengte Choreograaf & danser Soprano Regisseur/Scenario Producent Coproducent Sales agent Titel Genre Taal Lengte Release Regisseur/Scenario Met Producent Coproducent Sales agent Algemeen Symmetry Dans/Opera Engels/Frans/Duits 26 minuten Lukas Timulak Claron McFadden Ruben van Leer CTM Pictures NTR Podium & TRUTH.IO SND Films Symmetry Unravelled Documentaire Engels 25 minuten Maart 2015 Juliette Stevens Robbert Dijkgraaf, John Ellis, Michael Doser, Lukas Timulak, Claron McFadden, Joep Franssens CTM Pictures NTR Podium & Moving Portraits SND Films

Achtergrond

Symmetry

is een internationaal kunstproject, een dans-operafilm ontstaan uit een samenwerking tussen danser en choreograaf Lukas Timulak (Slowakije / NL), componist Joep Franssens (NL), sopraan Claron McFadden (USA / NL), wetenschapsinstituut CERN (Zwitserland / NL) en filmmaker en kunstenaar Ruben van Leer (NL). Naast de operafilm is er ook een documentaire gemaakt:

Symmetry Unravelled

. Deze documentaire onderzoekt hoe de twee uiterst verschillende werelden, kunst en wetenschap, zich kruisen en op het moment dat het gebeurd wat de resultaten ervan zijn. Stuit het op een chemische reactie of juist een samensmelting van creativiteit, verbeelding en ratio? Logline

Symmetry

is een dansen operafilm, die kunst en wetenschap laat samenkomen. CERN-fysicus Lukas werkt aan de theorie van alles en de kleinste elementaire deeltjes. Wanneer de zang van sopraan Claron McFadden hem uit balans brengt, volgt hij haar, terug naar het moment van vóór de oerknal — toen tijd nog niet bestond. Een liefdesverhaal zonder eind… Synopsis – Symmetry Lukas (danser en choreograaf Lukas Timulak) is een toegewijde fysicus in CERN. Hij is op zoek naar de theorie van alles en het kleinste deeltje van ons bestaan. Hij verricht routinewerk in de CERN-deeltjesversneller. Hij zit geconcentreerd achter zijn computerscherm en maakt berekeningen aan de hand van datavisualisaties op zijn scherm. Hij raakt ontregeld als hij de schim meent te zien van een vrouw (sopraan Claron McFadden) die tussen de enorme machines staat te zingen. Al zingend vraagt ze hem of hij van zo’n deeltje meer houdt dan van zichzelf, of hij in dat deeltje wil opgaan. Zijn zeven collega’s merken niets en gaan gewoon door met hun werk. Lukas volgt Claron door de tunnel van CERN. Ze verdwijnt in een leegte. Lukas aarzelt maar betreedt eveneens die leegte; een leegte in hemzelf… Hij valt door een donkere schacht en belandt op een eindeloos landschap. Zover het oog reikt is alles wit onder een grijze hemel. In de verte staat Claron te zingen. Ze wenkt hem. Lukas begint te dansen. De eerste dans op deze oneindige vlakte. Als hij haar te dicht nadert neemt ze afstand; het is een spel van aantrekken en afstoten. Lukas kan haar telkens maar fysiek niet bereiken. Hij zit weer achter zijn computerscherm in CERN, maar is niet helemaal de oude. Hij probeert zich te concentreren op de datavisualisatie op zijn scherm, waarop plotseling die oerstem weer opduikt, dat hem onthutst. Haar gezicht verschijnt op het scherm. Claron neemt

hem mee terug in de tijd, naar het stadium van de oerknal toen alles nog symmetrisch was… Na een confronterende groepsdans met zijn collega wetenschappers vallen ze nu allemaal in de donkere schacht en eindigen in een intieme dans. De kouwe lichamen transformeren naar een digitale weergave van de dans, die veel weg heeft van zijn onderzoek als wetenschapper. Hun lichamen lossen op in een kosmische draaiing, eindigend in zijn oog nu weer op het eindeloze landschap. In een oneindige pieta sterft Lukas in de armen van Claron. Hij ontwaakt uit de dood en Claron sterft in zijn armen. Zij ontwaakt uit de dood en hij sterft opnieuw in haar armen, et cetera. De tijd bestaat niet meer.

Synopsis – Symmetry Unravelled (24 min) Deze documentaire laat zien hoe de twee uiterst verschillende werelden, kunst en wetenschap, zich kruisen en wat de resultaten ervan zijn. Het neemt de kijker mee achter de schermen van

Symmetry

, van diep onder de grond in CERN tot ver boven de zeespiegel op de prachtige Boliviaanse zoutvlaktes. Betrokken artiesten én toonaangevende fysici gaan in op de relatie tussen kunst en wetenschap. Met o.a. fysici Robbert Dijkgraaf, John Ellis en Michael Doser, operazangeres Claron McFadden, dansers Lukas Timulak en Celia Amade en componist Joep Franssens De eeuwige behoefte om te begrijpen hoe de wereld werkt en de nieuwsgierigheid naar wat ons mens maakt zijn drijfveren voor zowel kunstenaars en wetenschappers. Wat mensen in beide disciplines beweegt om te doen wat ze doen en welk menselijk vernuft zij gebruiken om tot hogere niveaus van kennis en abstractie te komen, is hetgeen dat wordt onderzocht in

Symmetry Unravelled

. Omdat het in hun aard ligt een ander perspectief te bieden op de wereld om ons heen, hebben we beiden nodig om diezelfde wereld beter te leren begrijpen. Daarop aansluitend schetst de documentaire een beeld van waar kunst en wetenschap elkaar vinden, of ze elkaar kunnen inspireren of zelfs versterken in hun zoektocht. Deze theoretische, soms filosofische vragen worden visueel ondersteund door beelden van de opnamen van de dansen operafilm

Symmetry

, opgenomen in het CERN instituut, waarin kunst en wetenschap letterlijk samensmelten. Niet alleen de betrokken artiesten maar ook toonaangevende fysici reflecteren op de relatie tussen deze twee disciplines. In hoeverre stellen ze elkaar in staat tot grotere hoogtes te komen? En welk belang vervullen deze disciplines in dit digitale tijdperk? Regisseur SYMMETRY– Ruben van Leer Ruben van Leer (Naarden, 1984) studeerde redactionele design aan het Sandberg Instituut

MFA, film aan de Master Filmacademie Amsterdam MA en een semester filmmaking aan de San Francisco Art Institute. Van Leer is opgegroeid in een muzikaal huisgezin als jongste van negen kinderen. Hij won meerdere landelijke culturele prijzen (o.a. de NTR Webdans competitie). Eerder werkte hij samen met choreograaf Lukas Timulak (prijswinnende korte films: Instrument en Motion Games), operamaker Michel van der Aa (3D film opera Sunken Garden), filmmaker Peter Greenaway (installatie Writing on Water) en pop-band The Black Eyed Peas (muziek visualisaties Energy Never Dies). Van Leer’s filmische werken gaan een cross-disciplinaire samenwerking aan met de podiumkunsten, nieuwe media, elementen uit de popcultuur en wetenschap, om tot een totaalbelevenis te komen. Hij wil het onbenoembare, ervaarbaar maken en de ambiguïteit van het informatietijdperk blootleggen. Het publiek moet volgens hem groot-kijken, verwonderen, bevragen en fysiek onderdeel uitmaken van het werk. Zijn werk is internationaal tentoongespreid o.a: Futur en Seine Parijs, Agite Y Sirva Mexico, Holland Festival Amsterdam en HBO USA televisie. www.rubenvanleer.com Choreograaf – Lukas Timulak Nadat Lukas zijn opleiding bij de Dance Conservatory in Bratislava en de Academie de Danse Classique Princesse Grace in Monaco in 1997 had voltooid sloot hij zich aan bij ballet gezelschap Les Ballets de Monte Carlo waar 3 jaar heeft gedanst onder begeleiding van J.Ch. Maillot. Gedurende de 3 jaar danste hij stukken van choreografen als J.Ch. Maillot, G. Balanchine, Twyla Tharp en Nacho Duato. In 2000 vergezelde hij het Nederlands Dans Theater 2 (NDT) waarna hij na 2 jaar naar het Nederlands Dans Theater I ging waar hij tot 2010 bij bleef. Sinds zijn aankomst bij het NDT is Lukas vrijwel meteen begonnen met choreograferen. Vanaf 2001 choreografeerde hij regelmatig korte stukken voor de NDT choreographic workshop. Voor het project C-Scope in Regentes Theater in Den Haag creëerde hij het stuk

Dear Reader

(2004),

Due a Due

(2005),

Bodily writing

(2007). Voor het NDT choreografeerde hij

Twenty

(2005) en

I SAW I WAS I

(2006) als onderdeel van het UpComing Choreographers project. Voor NDT 2 choreografeerde hij

Oneness

wat in première ging tijdens het Holland Dance Festival 2007 in Den Haag. Daarnaast werd het stuk uitgevoerd in verschillende landen zoals Groot Britannie, Slowakije en Frankrijk. Verder creëerde hij het stuk

Real Time

(2008) voor het Slovak National Theater in Bratislava. Lukas heeft eerder al met Ruben samengewerkt aan een dansfilm. In 2010 brachten zij

Instrument

uit die in première ging tijdens het Cinedans festival in Amsterdam. Untanz (2009) – premiere Todays Art Festival Den Haag Shortcut (2010) – duet in samenwerking met Fancesco Nappa Eroica (2010) – gecreëerd voor het Gothenburg Ballet in Zweden Masculine/Feminine (2011) – gecreëerd voor het NDT 2 A Place Between (2011) – gecreëerd voor Konpainia Danzaz in San Sebastian A Game (2012) – ging in première in Korzo Theater in Den Haag Inside (2014) – ging in première in Luzerner Theater in Lucerne, Zwitserland Biografie - Claron McFadden De Amerikaanse sopraan Claron McFadden studeerde aan de Eastman School of Music in Rochester New York. Haar operadebuut maakte ze in 1985 op het Holland Festival. Sindsdien heeft ze een grote reputatie verworven en een indrukwekkende carrière opgebouwd. Claron McFadden heeft gewerkt met grote musici, waaronder Kurt Masur, John Eliot Gardiner, Ton Koopman en Frans Brüggen. Ze werkte samen met verscheidene orkesten, waaronder het Nederlands Philharmonisch Orkest en The King’s Consort. Daarnaast is ze ook een veelgevraagd operazangeres en zong tijdens producties van onder andere de Théâtre du Châtelet, De Nederlandse Opera en de Bayerische Staatsoper. Naast vele radio- en tv producties heeft Claron McFadden ook tientallen cd-opnamen gemaakt bij grote labels als EMI. In de nabije toekomst zal Claron optreden met het Theater Transparant in de producties

King Arthur

Lilith

, de opera Sunken Garden bij de Opera de Lyon, een tournee met het Irish Chamber Orchestra, de wereldpremière van Shell Shock (Nicolas Lens) bij de Opera de Munt in Brussel. In 2015 is Claron bovendien uitgenodigd bij het Residentie Orkest, de philharmonie zuidnederland en diverse festivals. Regisseur Ruben van Leer over SYMMETRY Moderne wetenschap heeft maatschappelijk bekeken de meeste macht in onze kenniseconomie. Verheven kunstvormen staan daarentegen onderaan de politieke agenda van onze cultuur. Binnen dit kader kun je deze filmproductie als een statement zien om kunst en wetenschap gelijkwaardiger te maken. We “hacken” met de film als het ware ons kennissysteem. Ik zoek naar een nieuwe tijd, waarin niet kennis en systemen leidend zijn, maar wijsheid. Ik wil met de film niet in eerste plaats een politiek statement overbrengen aan de kijker. Ik

heb bewust gekozen om met Lukas Timulak, Claron McFadden en Joep Franssens samen te werken, omdat we iets gemeen hebben in ons werk: de zoektocht naar oorspronkelijkheid, schoonheid en ontroering. We maken geen documentaire over de ambiguïteit van ons informatietijdperk, maar ik wil met een poëtische vertelling weergeven hoe om te kunnen gaan met deze grote krachten en existentiële vragen die daarbij horen. Ik ben afgelopen jaren gaan onderzoeken of ik een film kan maken waarin verhaal, choreografie, muziek en wetenschappelijke motieven samen kunnen gaan om tot een succesvolle verhaalvorm te komen. Een aangrijpend moment in mijn leven was de dood van mijn moeder. Ik werd op mijn negentiende geconfronteerd met het niet-weten en niet-begrijpen van haar sterven. Tijdens haar ziekte zocht ik mijn toevlucht in wetenschappelijke kennis van de natuurkunde en filosofie en maakte ik dansfilmpjes en animaties op de computer. Mijn vader repeteerde klassieke muziek en componeerde zijn eigen stukken thuis op de piano, op de achtergrond. Hij nam mijn broers, zussen en mij mee op reis naar zijn muzikantenvrienden en zigeuners in Spanje, later naar Bedoeïenen in Marokko en Sufi’s uit India. Andere soorten gevoelswerelden openbaarden aan mij en ook als kunstacademiestudent begon ik me te verdiepen in verschillende theologische en spirituele stromingen. Ik wilde het onbenoembare, ervaarbaar maken. Mijn eerste korte dansfilm

Merkavah

mocht ik in 2001 regisseren omdat ik een prijs won (NL3, NPS i.s.m. Henk Vermeulen). De film ging over een reis door 10 hemelen van de hoofdpersoon in het verhaal, gedanst door Bruno Listopad. Later regisseerde ik digitale visualisaties, interactief met de dans op toneel, voor de pop-band The Black Eyed Peas (Energy Never Dies, toerde door USA en Europa). Ik onderzocht de relatie tussen nieuwe beeldtechnologie en de podiumkunsten. Later werkte ik samen met o.a. operamaker Michel van der Aa (Sunken Garden) en filmregisseur Peter Greenaway (Writing on Water). Het mythologische karakter van de film Symmetry, de emotionele theatraliteit in film en het commentaar op het wetenschappelijk-technologische en de existentiële vragen die daarbij horen, zijn hierdoor gevormd. Ik zie muziek- en danstaal in algemeenheid als oerkunsten. Daarom vind ik het spannend om grote sprongen in tijd te maken en deze emotionele disciplines tegenover hedendaagse natuurkundige context te plaatsen. Oerknal ontmoet oerkunsten... Grote sprongen maken en door tijd reizen is wat mijn generatie tenslotte doet met alle informatiestromen tot haar beschikking. Recente ontdekking van het Higgsdeeltje heeft onze wereld alleen maar groter gemaakt. We moeten groter dromen en de verhoudingen tot elkaar telkens herdefinieerden. Daar horen nieuwe vertelvormen bij. We hunkeren naar nieuwe expressies van liefde en lijfelijkheid (of verlangen terug). Staan we vandaag de dag voor de wieg van een nieuw soort wedergeboorte? Misschien is dit een vraag die achterblijft bij het publiek, na het zien van de film.

Regisseur Juliette Stevens over SYMMETRY UNRAVELLED Ik heb een pedagogische achtergrond en werk vooral met intermenselijke en maatschappelijke thema’s in mijn filmproducties. Verbinding is een belangrijk thema in mijn werk. Ik sta onbevangen tegenover de kunst en wetenschap en krijg de kans om invloedrijke fysici de grote vragen van het leven te stellen. Ik kwam erachter dat CERN het grootste vredesproject ter wereld is, omdat de meeste verschillende (zelfs oorlogvoerende) landen hier vrijelijk kennis delen met elkaar. In korte tijd werd ik gegrepen door de mysterieuze moderne fysica in de deeltjesversneller en begon ik ook in te zien welke invloed (als zij met nieuwe inzichten komen, nieuwe “waarheden” heeft dat invloed op onze manier van denken over het bestaan, op ons beleid, op onderwijs) deze wetenschappers eigenlijk hebben op het dagelijks leven. Met dit inzicht wil ik een docu maken, waarmee ik ook de vonk kan laten overslaan bij het film-, theater- en populair wetenschappelijk publiek. Fundamenteel wetenschappelijk onderzoek lijkt vaak op een artistiek proces: ze zoeken naar iets specifieks, maar vinden onverwacht iets anders dat misschien wel belangrijker is dan waar ze aanvankelijk naar zochten. Zo is het world-wide-web ook uitgevonden in CERN. Mijn generatie kan niet meer zonder het internet. Ook politiek gezien moet de fundamentele wetenschapper zich net als de kunstenaar elke keer weer opnieuw verdedigen: wat leveren al deze experimenten op voor het dagelijks leven? Waarom zijn de grote vragen belangrijk voor mij? Toen ik afgelopen jaar werd gevraagd een filmcrew te volgen met mijn camera tijdens de opnames van de operafilm

Symmetry

in CERN, het grootste wetenschappelijke instituut van de wereld, opende zich voor mij een nieuwe wereld. De wereld waar wetenschap en kunst elkaar ontmoeten. Ik wilde gelijk de bigger picture begrijpen, want naar mijn overtuiging had wetenschap louter met ratio en analytisch vermogen te maken en kunst met creativiteit en verbeelding. Wat konden deze twee ogenschijnlijk verschillende disciplines met elkaar te maken hebben? Binnen CERN ging ik op zoek naar bevlogen wetenschappers die mij hier hun visie op konden geven maar ook verschenen de kunstenaars van operafilm

Symmetry

voor mijn camera. Hoogleraar en fysicus Robbert Dijkgraaf interviewde ik op Nederlandse bodem. Langzaam ontvouwde zich een voor mij nieuw verhaal over een diepere relatie tussen beide werelden waar ik voorheen nooit bij stil had gestaan. Producent – CTM Pictures CTM Pictures is een productiemaatschappij opgezet met het doel om op creatieve, professionele en onafhankelijke manier fictiefilms en documentaires te ontwikkelen. Het doel is om ieder project te laten opvallen door creativiteit en originaliteit, en met het oog op de

commerciële kracht van het project en de markt. CTM Pictures is het resultaat van een fusie tussen CTM Films en LEV Pictures en maakt deel uit van de CTM Group, waar verder de grootste onafhankelijke muziekuitgeverij ter wereld, een muziekmanagement en een televisieproductiemaatschappij toe behoren. CTM Pictures wordt geleid door Denis Wigman en Sander Verdonk. De kracht van hun samenwerking ligt in de combinatie van hun talenten en vaardigheden. Denis, ook mede eigenaar en financieel directeur van de CTM Group, combineert zakelijk inzicht met 30 jaar internationale ervaring in het produceren van speelfilms. Sander is in korte tijd uitgegroeid tot een succesvolle en innoverende producent door zijn gedrevenheid en een sterk gevoel voor creativiteit in het hedendaagse medialandschap. Samen koesteren zij de samenwerking met zowel jong talent als gevestigde schrijvers en regisseurs. CTM Pictures stelt te allen tijde bij selectie van projecten de passie, drive en visie van de makers centraal. Daarnaast kenmerkt het bedrijf zich door grote inhoudelijke betrokkenheid, vanaf de conceptvorming tot aan de postproductie. Het streven hierbij is om als onderdeel van het creatieve team een visie te formuleren van waaruit er effectiever geproduceerd kan worden – de inhoudelijk afwegingen zijn immers bekend – en vanuit welke een strategie voor uitbreng kan worden geformuleerd. Ook biedt de gedeelde visie de mogelijkheid om het oog te houden op de inhoudelijk kwaliteit van het project, deze zo nodig aan te passen of bij te sturen. Naast het creatieve inzicht zijn zakelijk inzicht, ervaring en een sterk internationaal netwerk de onderscheidende kwaliteiten van het bedrijf. De projecten van CTM Pictures vallen voornamelijk binnen de cross-over en mainstream genres, in de zin dat elke film een sterke artistieke gedachte heeft en een breder publiek aanspreekt. Daarnaast worden er ook arthouse films en documentaires geproduceerd. Voor alle projecten geldt dat ze gekenmerkt worden door een uitgesproken eigenheid in concept en uitvoering. Het doel van CTM Pictures is het produceren van films binnen deze genres voor een brede internationale (arthouse) markt, en zoals geldt voor de hele CTM Group, het opbouwen van sterk intellectueel eigendom en dit maximaal exploiteren. Cast Dancer Soprano Danser 1 Danser 2 Danser 3 Danser 4 Lukas Timulak Claron McFadden Joeri Dubbe Celia Amade Cesar Faria Fernandes Shirley Esseboom www.timulak.com

www.claronmcfadden.com

Crew regie scenario cinematografie muziek voor solo en koor muziek voor solo libretto dramaturg kostuum ontwerper vfx en animatie productie designer art direction generatieve design 3D animatie uitvoerend producent assist uitv producent focus puller licht documentaire NTR producent Ruben van Leer Ruben van Leer Paul Ozgur Joep Franssens Henry Vega Stan Lapinski Martin Butler Anne de Grijff Tom Geraedts Barnaby Monk Judith Veenendaal OnFormative: Cedric Kiefer David Zaagsma Pavel Ananich Victoria Chernukha Michael Hobdel Christophe Vingerhoots Juliette Stevens Joost van Krieken CTM Pictures Sander Verdonk Denis Wigman www.rubenvanleer.com

PERSMAP - Herrie Film & TV

Transcript PERSMAP - Herrie Film & TV

PERSMAP

Directory