Une perte immense

Download Report

Transcript Une perte immense

In Memoriam Fernand Collier
Na een kortstondige ziekte overleed op
dinsdag 27 juli , Fernand Collier.
Fernand was een steunpilaar van de Kathedraal als
vrijwilliger, de man die zovele zaken in stilte en
bescheidenheid, met discretie en met stijl, maar vooral met
grote competentie heeft geregeld.
Fernand had een kaaswinkel in de buurt achter het
Parlement en raakte zo jaren geleden al betrokken als
vrijwilliger bij het reilen en zeilen van de Kathedraal, onder
Deken Mgr. Bernard Vanden Berghe. Dat ging later verder
onder Deken Kan. Raymond Van Schoubroeck en met de huidige deken Claude Castiau.
Toen ging het nog om kleinere dingen omdat zijn goeddraaiende winkel dat toen niet toeliet.
Hij is de man die de archivering van de kustwerken van de Kathedraal en van de schatkamer
heeft georganiseerd, zonder hem zou deze nooit tot stand gekomen zijn. Heel de organisatie
van deze belangrijke museale ruimte in onze Kathedraal is zijn verdienste.
Bij zijn pensionering is hij zich als vrijwilliger bijna full time gaan inzetten, en dit in zovele
zaken. Hij was de grote bezieler van de vzw Cultuur en Toerisme van de Kathedraal, en dat
niet op gebied van het publieke forum, maar discreet achter de schermen. Hij zorgde voor de
tot stand koming en de opvolging van de subsidie- en andere dossiers, de fiscale attesten, de
opmaak en druk van brochures, de verzending, de afhandeling van de vele kleine “prullen” die
daar altijd bij komen kijken… De boekhouding was bij hem in veilige handen. Hij was
beheerder van de vzw Vereniging Parochiële Werken, en ook daar stond hij de vzw met zijn
kennis en ervaring bij. Hij stond de Kerkfabriek van de Kathedraal bij in enkele dossiers van
verzekering. Hij was regelmatig lector in de zondagsvieringen en bij andere gelegenheden. Hij
verzorgde mee het onthaal bij grote vieringen en gebeurtenissen. Hij was de man die met stijl
en op een discrete wijze zovele recepties voor de Kathedraal en de Brusselse
centrumpastoraal heeft georganiseerd.
Hij was daarnaast ook beheerder in vele culturele verenigingen in het Brusselse.
Dit alles deed hij op zijn eigen wijze, discreet en met stijl, vriendelijk en kordaat, bekwaam en
snel steeds ter hulp van wie er nood aan had. En dat typeerde Fernand helemaal, reeds van in
de tijd van zijn winkel was hij als het ware een vertrouwenspersoon voor de wijk geworden.
Hoeveel mensen die problemen met hun “papieren” of met de fiscus hadden heeft, heeft hij
niet geholpen? Hoevelen heeft hij niet beluisterd en met geduld geprobeerd terug op het
goede pad te zetten?
Een goed mens is heengegaan. Een echte christen is niet meer. Mogen wij hem gedenken in
onze gebeden en moge hij verder leven in de vele mooie dingen die hij in het kerkelijk leven
van het centrum tot stand heeft gebracht.
Hans Demoen
Decanaal Secretaris