15 oktober 2014 pagina 35

Download Report

Transcript 15 oktober 2014 pagina 35

 www.stadwageningen.nl
Drie professionals gaan aan de
slag met HEMA beautyproducten
Jannie van Ravenswaaij, Majorie de Bruijn en Marcel Meeng hebben de HEMA beautyproducten al getest
Op zaterdag 18 oktober
organiseert HEMA
Wageningen ter
gelegenheid van het
50-jarig jubileum een
beautydag. Drie lokale
en regionale vakmensen
komen naar de winkel om
adviezen te geven over
behandelingen en welke
HEMA-producten daar
het beste bij passen.
Majorie de Bruijn is eigenaresse van Schoonheidsinstituut Beauté Majorie op de
Stadsbrink. Zij geeft adviezen over de huid. “Iedereen
en elke huid is uniek en daar
houden wij rekening mee.
Na een huidanalyse voor
hem en haar maken we een
behandelplan. Ik geef op de
beautydag advies met verschillende producten die bij
u passen, zodat u uw huid
aandacht en een optimale
verzorging kunt geven.
Visagist Marcel Meeng is reizend specialist voor diverse
cosmeticahuizen. Hij laat
zien dat met HEMA Beauty
een goede dagelijkse makeup niet duur hoeft te zijn.
Hij gaat op de beautydag
ook klanten opmaken. “Met
Hema Beauty kiest u voor de
juiste make-up producten
die bij uw huid passen en
creëert u voor uzelf de perfecte look. Hema Beauty is
makkelijk is aan te brengen
en bereikt een langdurig resultaat. Ook speciale looks
zoals een avond-, feest- of
bruidsmake-up zijn com-
pleet uit het brede assortiment samen te stellen.”
Jannie van Ravenswaaij
is gediplomeerd medisch
pedicure en manicure. Zij
heeft haar eigen praktijk op
de Ritzema Bosweg. “Handen worden gezien als je
visitekaartje en verraden
je werkelijke leeftijd. Goed
verzorgde handen en nagels
geven je meer zelfvertrouwen. Ik ga op de beautydag
laten zien hoe je met de
uitstekende producten van
de Hema, bijvoorbeeld een
handcrème, handmasker,
scrub, olie en nagellak, je
handen en nagels kunt verbeteren of verfraaien.”
De drie beautyspecialisten
kijken er naar uit om op de
beautydag adviezen te ge-
ven. Vooral voor Majorie de
Bruijn is het een speciale
dag, zij komt namelijk uit
een echte HEMA-familie:
“Mijn ouders werken al tientallen jaren bij de HEMA.
Mijn moeder Willy is al 35
verkoopster en zij werkt tegenwoordig op maandag
bij de HEMA Wageningen.
Mijn vader Noud is inmiddels gepensioneerd, hij heeft
44 jaar als winkeladviseur
gewerkt. Hij werkt nu alleen nog voor HEMA Wageningen en Bennekom, Ruud
van Doorn vraagt hem nog
steeds als de winkel weer
aangepast moet worden. Het
zal je niet verbazen dat ik
met zo’n geschiedenis zelf
ook een HEMA-klant ben.
Ik koop er zelfs de tissues
en wattenpads voor mijn
schoonheidsinstituut.”
Een vertrouwd
gezicht bij de gordijnen
De oproep aan klanten om
hun herinneringen aan 50
jaar HEMA Wageningen op te
sturen, leverde een enthousiaste reactie op van Jolan Onderstal. Zij is dolblij met haar
prachtige velours gordijnen:
“Daarbij ben ik professioneel
en vriendelijk geholpen door
Gerda.”
Gerda van Drumpt viert volgend jaar haar 25-jarig jubileum bij HEMA Wageningen.
Zij werkt op de eerste verdieping, onder andere op de
afdeling gordijnen. Voor veel
klanten die gordijnen kopen,
is zij het vertrouwde gezicht.
Zo ook voor Jolan Onderstal.
Zij heeft vijftien jaar geleden
prachtige velours gordijnen
bij de HEMA gekocht. Toen
zij een paar geleden ging
trouwen, had zij weer gordijnen nodig. Waar ze vandaan
moesten komen, was meteen
duidelijk. “Bij de HEMA natuurlijk”, zegt Jolan. “En dan
wilde ik weer geholpen worden door Gerda. Je merkt dat je
geholpen wordt door iemand
die er verstand van heeft. Het
fijne van de HEMA is dat er
veel vertrouwde gezichten
werken.” Er verschijnt een
glimlach op het gezicht van
Gerda van Drumpt als ze dit
verhaal hoort. “Ik probeer
Jolan Onderstal wordt altijd goed geholpen door Gerda van
Drumpt.
Bob van Scherrenburg heeft
een geschiedenis samen met de HEMA
Op 9 oktober 1964
opende de HEMA
een vestiging op
de Stadsbrink in
Wageningen. Daarmee
was het een van de
eerste winkels op die
plek.
Vele winkels volgden in de
maanden daarna. Een van
die winkels was Hercules
schoenen en sport. Eigenaar
was Bob van Scherrenburg,
die later de schoenenwinkel
in de Hoogstraat startte.
De winkelstrip op de Stadsbrink was in 1964 de nieuwste aanwinst voor de stad.
Het toenmalige gemeentebestuur vond dat die plek het
winkelhart van Wageningen
moest worden. De Hoogstraat stelde toen veel minder voor dan tegenwoordig.
Bob van Scherrenburg weet
nog veel te vertellen over
die beginjaren. Zijn herinneringen zijn waardevol in
de maand waarop we terugblikken op 50 jaar HEMA in
Wageningen.
Bob somt moeiteloos de namen van de winkels op die
zich op de Stadsbrink vestigden. Naast zijn sportzaak
en de HEMA waren dat Babyhuis Marianne, de bibliotheek, Goed Licht, Fotokino
Rob Strik, Modehuis de Wit,
Kapsalon Mariënne, Ascot
stomerij, Pol’s Platenbar, de
NMB Bank, Brons Textiel,
supermarkt Simon de Wit
en restaurant/cafetaria Cor-
Een aantal winkeliers van het eerste uur; Aart Bouman van de HEMA, Bob van Scherrenburg, Eef
van Eldik van Goed Licht en Dik Hilberding van Simon de Wit.
nerhouse met daarboven een
feestzaal.
De winkeliers organiseerden
veel gezamenlijke activiteiten. “We betaalden toen al
een soort reclamebelasting”,
blikt Bob terug. “Per strekkende meter pui moesten we
250 gulden bijdragen. Daarvan werden gezamenlijke
activiteiten georganiseerd.
Pipo de Clown en Mamaloe
kwamen op bezoek, we regelden op de koopavond dat
er een bus vanuit de Betuwe
naar Wageningen reed. Bij
het tienjarig jubileum hadden we verloting waarbij we
met zestig klanten naar Londen reisden.”
Dat tienjarig jubileum werd
gevierd in 1975. Dat was ook
het jaar waarin veel ondernemers verhuisden. De eigenaar verhoogde de huren en
het gemeentebestuur wilde
op datzelfde moment meer
winkels in de Hoogstraat
en het centrum. De HEMA
verhuisde naar de hoek Beuningstraat/Hoogstraat. Ook
Bob van Scherrenburg verhuisde naar de Hoogstraat.
Hij stootte de sportafdeling
af en richtte zich op de wat
luxere schoenen.
iedere klant altijd maximale
aandacht te geven. Hoewel je
tegenwoordig via de computer de bestelling door kunt geven, blijft ons vakmanschap
belangrijk. Ik loop altijd de
bestelling met de mensen
door. Op die manier zijn we
er zeker van dat zij de beste
keuze maken. De reactie van
Jolan is prachtig, een bewijs
dat we ons werk goed doen.
Want ik doe het niet alleen,
mijn collega’s hebben uiteraard dezelfde werkwijze.”
Gerda van Drumpt is als
stagiaire bij de HEMA begonnen. Dat werd haar aangeraden door een toenmalige leraar. “Ik had zelfs eerst
mijn twijfels, maar hij had
gelijk. De HEMA past bij mij.
Die leraar had al door dat
mensen helpen mij goed af
gaat. Hier op de gordijnafdeling ben ik helemaal op mijn
plaats. Vroeger wilde ik stylingadviseur worden, bij mij
thuis ligt dan ook nog steeds
een enorme stapel woonbladen. Hier in de Wageningse
HEMA hebben we een grote
collectie gordijnen. Samen
met de klant kan ik de voor
hem of haar perfecte gordijnen uitkiezen. Dus op dat
gebied ben ik alsnog stylingadviseur geworden.”
Bob van Scherrenburg
verhuisde later naar de
Hoogstraat, waar hij zich
richtte op de wat luxere
schoenen.
Net als op de Stadsbrink
was Bob actief in de gezamenlijke winkeliersvereniging, toen het Sterrenwiel
geheten. “Ik heb het altijd
belangrijk gevonden dat ondernemers samen activiteiten ondernemen. Toen een
paar geleden de Stichting
Ondernemersfonds Wageningen werd opgericht, heb
ik me dan ook weer aangemeld als bestuurslid. In mijn
ogen kun je als ondernemer
alleen voortbestaan als je het
samen doet.
Een gênante
anekdote
Bij de vele reacties over 50
jaar HEMA Wageningen
viel de reactie van Ilona
Arkenbout op. Zij stuurde
een e-mail met als titel
‘Gênant’. En die titel konden we begrijpen na het
lezen van de volgende
anekdote:
“Jaren geleden zag ik in de
HEMA een verdachte man
lopen. Hij zag er vreemd
uit en snuffelde steeds
tussen de gangetjes. De
man pakte af en toe wat
vast, keek om zich heen en
legde de spullen weer terug. Ik volgde de man een
tijdje met mijn ogen en het
voelde absoluut niet goed.
Als oplettende burger ben
ik richting het verse brood
en de afdeling vleeswaren
gestapt en boog me over
de toonbank om vooral
zachtjes tegen een van de
verkoopsters mijn ongerustheid te delen. De verkoopster vroeg naar het
signalement van de man
in kwestie en zonder blikken of blozen vertelde ze
me: “Dat is onze man van
de beveiliging!”. Als ik
een staart had gehad was
ik met die staart tussen
de benen gauw de winkel
uit gevlucht.... Deze man
heb ik later nog vaak in de
HEMA zien ‘scharrelen’.”