Transcript Looppas juli 2014

Verenigingsinformatie
Clubgebouw:
Dr. A. Schweitzerdreef 471
3146 TA Maassluis 010-5925305
Correspondentie-adres: Postbus 109
3140 AC Maassluis
Bestuur:
Nell Eichhorn (voorzitter/ sponsoring)
Van Alphenstraat 8
3141 SB Maassluis
010-5913155
[email protected]
Website: www.avwaterweg.nl
Webbeheer:
Louwrens Parre
Ron van denBerg
[email protected]
André Böck (secretaris)
Papiermolen 16
3146 TD Maassluis
[email protected]
Contributie 2014:
Senioren/masters:
Wedstrijdlicentie:
Junioren
Wedstrijdlicentie junioren
€
€
€
€
Donateurs
€ 25,00 per jaar
KNAU Verenigingsnummer: V0008242
Bankrelaties:
NL59 RABO 0340 3235 90
NL15 INGB 0003 9784 96
Dim Mureau (penningmeester)
Windmolen 6
3146 ST Maassluis
010-5914513
[email protected]
95,00
21,95
55,50
13,70
per
per
per
per
jaar
jaar
jaar
jaar
Wedstrijd Organisatie Commissie:
Ruud Wessels
Theo Roosken (jury)
Marjorie Kuijper (jury)
Wil Lantinga (jury)
Nell Eichhorn
Evelien van Zanten (inschrijvingen)
Jacqueline van der Spek (inschrijvingen)
Cora Jansen (inschrijvingen)
Cok Zwijnenburg
Leo van der Maarel
Frank de Bie
Fred Lantinga
Karel Dubbeld
[email protected]
Ruud Wessels (w edstrijd organisatie commissie)
Logger 9
3144 GG Maassluis
010-5922476
 [email protected]
Carry Wilmink (public relations)
Merellaan 663
3145 GB Maassluis
010-5921061
[email protected]
Fred Spreen (ledenadministratie)
Heemraad 12
3155 GB Maasland
010-5923065
[email protected]
Trainingscoördinator
Gerard de Lange
Job van der Zeelaan 37
3145 WL Maassluis
010 5926974
[email protected]
Uitslagen:
Jaap van Berkel
[email protected]
Redactie Looppas:
Jos van Asselt
Petra Vos
Harry van Zevenbergen
Petra Arntz
[email protected]
Trainers:
Peter Fortuin
Fred Spreen
Margriet de Vries
Ruud Wessels
Hans Knoops
Lieuwe van Loon
Barbara van Loon
Ab van Rijn
Frank de Bie
Leendert v. Vlaardingen
Kees van Dalen
Paul Wolters
Nell Eichhorn
Fred Lantinga
Gerard de Lange
Jolande Slootheer
Wil Lantinga
Ton ten Kate
Alice Starrenburg
Beheer kantine:
Wil Zwijnenburg
Erelid:
Theo Roosken
Ria van Aalst
Carry Wilmink
Hans Bourquin
Mar Kwakkelstein
Cok Zwijnenburg
Lid van verdienste:
Simon Pleijsier sr.
Leo van der Maarel
Jaargang 2014
Nummer 2
1
Van de redactie
Waar bij de vorige uitgave de binnenkant
werd opgefrist is nu, wederom met ondersteuning van Henno Jacques, de buitenkant aan de beurt.
Een foto jawel, en in kleur!!! Met dank aan
de maker ervan, Hans Bourquin.
Nu nog als test maar wie weet wordt iedere Looppas in het vervolg van een bijbehorende foto voorzien.
Zoals te verwachten in deze uitgave vooral
een terugblik op de Westland Marathon,
waarbij er zowel ‘op’ als ‘langs’ het parcours wordt stil gestaan. Natuurlijk is er
dan ook aandacht voor al die mensen die
zich met de organisatie van dit geweldige
evenement hebben bezig gehouden en
waarvoor, meer dan terecht, meerdere
dankwoorden worden uitgesproken.
Ook de uitslagen van de Clubkampioenschappen mogen natuurlijk niet ontbreken.
Clubkampioene Conny, wist op de valreep
nog een bijdrage in te leveren, iets wat
door de redactie zeer wordt gewaardeerd!
En hoe nu verder, in dit post Westland Marathon tijdperk? Ongetwijfeld zijn er weer
genoeg AVW’ers die zich op lokale loopwedstrijden laten zien. Leuk om daar in de
volgende uitgave over terug te lezen. Maar
laat ons ook eens weten in welk exotisch
oord jij deze vakantie je trainingskilometers maakt! En wie weet haal je wel de
voorpagina!
De redactie
Sluitingsdatum inleveren kopij:
14 september 2014
Verschijningsdatum volgende nummer:
30 september 2014
Inhoudsopgave
Van de redactie
Van de voorzitter
De verjaardagskalender
Mededeling van de ledenadministratie
Mededeling van de barcommissie
Westland marathon; nostalgie of toekomst
De ervaringen van de rayonhoofden (4x)
De Westland marathon van Frank
De Westland marathon van Arie
Eerste reacties over de (halve) Westland
marathon
Lonneke’s eerste halve marathon
De verkeersregelaars
Trainingsweekend
Eite’s Westland marathons
Uitslagen
Conny’s clubkampioenschap
Uitgelicht
Fred’s hoekje
2
Van de voorzitter
Met meer dan 1.000 hardlopers, een
prachtig parkoers, een enthousiast team
aan vrijwilligers en zonovergoten omstandigheden, heeft een succesvolle Westland
Marathon plaatsgevonden. AV Waterweg
heeft als een van de organiserende verenigingen zeker haar visite kaartje te Maassluis op grootse wijze afgegeven. Ondanks
alle hectiek voorafgaand aan dit evenement als ook op de dag zelf kunnen wij
met elkaar terugkijken op een zeer geslaagde happening. Ongetwijfeld zal er nog
veel meer over de Westland Marathon,
met start en finish in Maassluis, in deze
Looppas zijn terug te lezen. Toch wil ik alle
AVW leden die hiertoe zijn of haar inzet
hebben verleend enorm bedanken. Het
blijft een feit dat zonder deze medewerking en inzet dergelijke grootse evenementen niet mogelijk zijn. Na deze drukke
periode was het echt even voor velen van
ons nodig om wat tot rust te komen, maar
nog steeds praten we met veel plezier er
over na.
zwaaien en op zaterdag middag is iedereen feestelijk gehuldigd bij de finish! Moe,
maar voldaan enigszins verkleurd kon iedereen thuis zijn bed opzoeken.
De voorgenomen werkzaamheden voor de
aanpassing van de kozijnen voor het clubgebouw zijn (bij het schrijven hiervan) in
volle gang. Uit de diverse offertes heeft
het bestuur (in overleg met Egbert) besloten dat Aad Vijfvinkel het beste aanbod
deed en zodoende ontstaat er nu een geheel nieuwe zijwand. Het is een hele klus,
maar er wordt alles aan gedaan om mogelijke overlast tijdens een trainingsavond
tot een minimum te beperken.
Na de marathons en alle andere drukte
van de afgelopen tijd kunnen wij nu de
komende tijd met elkaar weer genieten
van diverse gezellige regionale loop evenementen, bijvoorbeeld de KadeLoop of de
loop in Maasdijk, wellicht tijdens een warme avond op het strand trainen of andere
locatie, er staat genoeg op het zomerprogramma. Geniet er van en zoek met jouw
maatjes een leuke uitdaging, altijd goed
voor het teamgevoel.
Het is alweer juni en de eerste vakantiegangers zijn de koffers al aan het pakken.
Onze groep beginnende hardlopers heeft
de afgelopen maanden intensief getraind
om op donderdag 19 juni aan de start te
kunnen staan voor de 5km afsluitende
loop. Samen met de leden hebben zij tijdens de club-kampioenschappen laten zien
dat zij de afgelopen tijd een behoorlijke
vooruitgang hebben gerealiseerd en velen
zullen de weg naar onze vereniging weten
te vinden om zichzelf verder te ontwikkelen in de hardloopsport. Bij deze heten wij
hun van harte welkom en wensen hen veel
hardloop plezier toe. Ook kan het jullie
niet zijn ontgaan dat de nieuwe clubkleding een feit is. Zowel voor zomer als winter zijn er diverse nieuwe items qua sportkleding beschikbaar. Houdt er rekening
mee dat deze club kleding niet in voorraad
door de vereniging wordt bijgehouden,
maar wellicht is het in het najaar mogelijk
om de kleding wederom aan te bieden. We
zullen jullie hierover tijdig informeren.
Ik weet niet wanneer eenieder zijn vakantie heeft gepland, maar hoop dat er heerlijk van wordt genoten. Zorg voor de nodige ontspanning en rust in het hoofd. Een
hele fijne vakantie toegewenst.
Nell Eichhorn
Het team namens AVW aan de Maaslandloop heeft met de zorgzame leiding van
Lieuwe weer voor een prachtig resultaat
gezorgd. Niet alleen heeft men hard gewerkt om een bijdrage te doen voor het
goede doel, maar ook als een echt team
een prachtig resultaat neergezet tijdens de
estafette loop over 360km. Bij het vertrek
op vrijdag waren de leerlingen van diverse
scholen uit Maasland present om hun uit te
3
De verjaardagskalender
Juli
5
5
7
11
12
13
17
19
25
25
27
27
28
29
31
Paul Boogh
Martin Bot
Cobi van der Velde
Norbert Veringmeier
Astrid Zwaard
Sonja Jansen
Marleen van Eijck
Hans Hendriksen
Caroline van Hoeven
Jaco Sprong
Rita Grootendorst
Anita Krans
Kees van Schie
Conny Mosterd
André Schoenmeijer
Augustus
September
2
6
6
7
9
9
12
12
13
1
6
11
14
14
15
16
16
19
19
23
27
28
30
Jos van Asselt
Hans Don
Karlijn ten Kate
Els Sonneveld
Peet Jansen
Marco van Veen
Jan van Kasteren
Eite Slootheer
Dick Eichhorn
(aspirant-lid)
Arie Uiterdijk
Nelleke den Broeder
Herbert Smit
Martin den Hamer
Alice Starrenburg
Leo van der Maarel
Aad van Leeuwen
Cock Zwijnenburg
Marja Vijfvinkel
Annette Barth
Evelien van der Kooij
11
12
12
15
16
16
16
16
20
21
22
24
24
Esmiralda Rietdijk
Gert-Jan Boekestijn
Wernher van der
Hoek
Jolanda van den Berg
Bert Daamen
Lianne Nivo
Paul Wolters
Wil Lantinga
Dick van ’t Hazeveld
Chantal KatsAmmerlaan
Malachi Eersel
Eveline van Zanten
Martin Daamen
Toos van Staalduinen
Vonneke van Dun
Ronald Zwaard
Jarigen van harte gefeliciteerd en nog vele
gezonde, sportieve en blessure vrije jaren
toegewenst.
Nieuwe leden bijgewerkt t/m
15-06-2014
Paul Heskes
Malachi Eersel
Annemarie Dijksman
Nieuwe aspirant-leden bijgewerkt t/m 15-06-2014
Esther Oosterlee
Allemaal van harte welkom en
veel loopplezier toegewenst.
4
Mededeling van de ledenadministratie
We proberen de ledenadministratie zo
goed mogelijk bij te houden en daarbij
hebben we uiteraard jullie hulp nodig.
voor de leden die niet bij de vereniging
kunnen verschijnen bijvoorbeeld a.g.v.
blessures, operaties, ziektes etc.
In dit opzicht verzoek ik jullie nogmaals vriendelijk om wijzigingen in
adres, telefoon, mailadres e.d. tijdig
en volledig door te geven aan de [email protected]
Laten we er samen voor zorgen dat
Wim zijn postronde zoveel als mogelijk kan beperken tot de noodzakelijke gevallen.
Daarnaast is het mogelijk om het clubblad
te lezen op onze verenigingssite. Indien je
het nieuws liever van onze website leest
en je geen interesse hebt in een papieren
exemplaar, geef dit dan ook door op het
bovengenoemde email adres van de ledenadministratie. Dat bespaart de vereniging kosten.
Ons clubblad “De Looppas” verschijnt een
aantal keren per jaar. De afspraak is dat
ieder zijn/haar eigen exemplaar meeneemt uit de kantine op het moment dat
het clubblad klaarligt. Voor de training
wordt dit gemeld door de trainerscoördinator. Na een paar weken bezorgt Wim de
Heer de overgebleven exemplaren aan
het huisadres. Echter, het komt nog regelmatig voor dat hier ook exemplaren tussen zitten van leden die gewoon op dinsdag of donderdag op de training aanwezig
zijn, maar dat is nadrukkelijk niet de bedoeling. Wim maakt zijn rondje speciaal
Mede namens Wim bedank ik jullie alvast
voor de medewerking.
Fred Spreen
Mededeling van de barcommissie
De barcommissie is op zoek naar barmedewerkers (m/v)! Is dat een moeilijke
klus? Nee hoor, iedereen kan het èn iedereen stelt het op prijs wanneer er iemand
achter de bar staat!
Hoe vaak: ongeveer eens per 6 weken
De tijden: in overleg met Wil Zwijnenburg. Als je eerst wilt lopen, prima, dan
begint Wil en neem jij het over als je gedoucht hebt.
Eindtijd ook in overleg.
En wanneer je een keer niet kunt . . .geen probleem, dan is er altijd wel iemand,
die het overneemt.
Aanmelden bij Wil Zwijnenburg, DOEN!!!
5
Westland Marathon: “Nostalgie of toekomst “
Op 25 mei stonden meer dan 1000 deelnemers op de sfeervol ingerichte Albert
Schweitzerdreef klaar om van start te
gaan voor de 29e WOS Westland marathon . Met het gezamenlijke startschot
van burgemeester Koos Karssen en mister
Westland Marathon Cor Vriend en onder
muzikale begeleiding werd de vage herinnering uit de vorige eeuw weer springlevend.
Bij deze wil ik dank overbrengen aan het
bestuur van de Stichting Westland Marathon en alle andere mensen die op de één
of andere manier betrokken zijn geweest
bij dit prachtige evenement.
Een terugblik op wat allemaal vooraf is
gegaan.
Een lang gekoesterde wens was éénmaal
de Westland marathon weer op de kaart
te zetten. Deze nostalgische marathon
welke in 1997 voor het laatst was gelopen
was destijds een begrip in heel Nederland . Toen burgemeester Koos Karssen
tijdens de Nieuwjaarsreceptie 2010 zijn
wens uitsprak om de Westland Marathon
weer naar Maassluis te halen was dit een
open deur.
14 maart 2012
Een inventariserend overleg vindt plaats
bij Olympus 70 . De kapstok voor dit evenement was het 400 jarig bestaan van
Maassluis in het jaar 2014.
In december 2012 hebben een tweetal
overleggen plaatsgevonden waarbij alle
aanwezigen op basis van vrijwilligheid
hebben meegedacht over het organiseren
van een marathon in 2014. Diverse vertegenwoordigers van de volgende verenigingen waren hierbij aanwezig: Olympus 70 ,
AV Fortuna , Thof , de Hardloper Schipluiden , de Koploper, A.V.Waterweg en nog
een aantal betrokkenen. Tijdens deze bijeenkomsten is er ook geïnventariseerd of
er op voldoende draagkracht mag worden
gerekend voor de organisatie van een dergelijk groot evenement . Iedereen toonde
voldoende enthousiasme om dit te gaan
organiseren, maar enthousiasme en daadwerkelijke draagkracht bleken niet altijd
hand in hand te gaan
Er blijkt zand tussen de rails te komen. Er
wordt niets meer van de verenigingen
vernomen en iedereen kijkt iedereen aan.
Besloten wordt de verengingen aan te
schrijven met een duidelijk verzoek zitting te willen nemen in een bestuur of
structuur te geven aan een commissie
Op 19 november 2012 vind in klein comité
bestaande uit Mar Kwakkelstein, Nell
Eichhorn , Carry Wilmink
(A.V.Waterweg ), Helma Vermeer, Paul de
Koning (Thof) , Peter Kortekaas , Ron
van Kampen (Olympus 70 ) een overleg
plaats .
Tijdens dit overleg is concreet geformuleerd dat door de Gemeente Maasluis en
de betrokken verenigingen duidelijkheid
moet worden verschaft . Eind januari
2013 moet er een besluit worden genomen over het wel of niet doorgaan van de
organisatie
Een tegenvaller voor de organisatie blijkt
als de beoogde hoofdsponsor afhaakt.
Ook van andere mogelijke sponsoren komen geen positieve reacties. Willen wij
de marathon toch door te kunnen laten
gaan dan zijn we aangewezen op de financiële steun vanuit de Gemeente Maassluis (Stichting 400 jaar). Gelukkig zijn de
gesprekken met de Stichting zeer positief
en we krijgen naast een vast bedrag ook
een garantiebudget toegewezen.
It Giet Oan
Vanaf nu moeten er stappen worden gezet
Het bouwen van een website - Er moet
een tijdspad komen – vergunningen worden aangevraagd - gemeenten en Atletiekunie – datum vastleggen - aandacht
voor andere regionale wedstrijden - Lopen op zaterdag of zondag – parcours
vastleggen –halve en hele marathon –
sponsormogelijkheden verder onderzoeken – vrijwilligers benaderen - Rayon
hoofden aanstellen – Pr offensief via de
sociale media etc.
Er wordt een begroting gemaakt. Een niet
volledige opsomming waar we mee te
maken krijgen
Maken van een website- Flyers – posters
- drukwerk – accommodatie –
verzorgingsposten – finishbus – auto’s en
tijdsklokken – Motorbegeleiding –
Afvalcontainers – chemische toiletten –
geluidsinstallatie –dranghekken- evenementen en aansprakelijkheid verzekering
- vlaggen – spandoeken – banners – verbindingen- uitslagverwerking – computers
– printers – EHBO – massage- Vergunningen leges gelden –startnummers – spelden – aankleden shirts vrijwilligers –
lunch pakketten –medailles – herinnering
–Sportdrank en water –bananen –
bekertjes- prijzen – trefzeker – huren
verkeersregelaar hesjes- bloemen – muziek sporthal –afspraken maken met vervoer onderneming VIOLIA en R.E. T
De zorg van het parcours en de daarmee
gepaard gaande veiligheid neem ik voor
6
mijn rekening.
Peter Kortekaas, een man met heel veel
ervaring, neemt alle logistieke taken op
zich. Halma Vermeer is onze penningmeester en Paul de Koning secretaris
(allebei van Thof). Nell Eichhorn gaat voor
de sponsoring , Ron van den Berg neemt
de hele Pr en sociale media op zich en op
de achtergrond Ron van Kampen voor de
uitslagverwerking (Olympus). Mar Kwakkelstein is voorzitter in deze. In een later
stadium schuiven aan Ruud Wessels
(wedstrijdsecretariaat) en Fred Lantinga
start en finish. Een prachtig koppel mensen die deze kar gaan trekken.
“ In mijn droom lig ik op het strand van
Hawaï. Ver weg van de kwade lopers die
voor een geopende Koepaardbrug staan “
‘s Morgens vroeg naar de verantwoordelijke bij de Gemeente gegaan en een verzekering gevraagd dat mijn droom geen
werkelijkheid zou worden. Gerust gesteld
ja . Maar ………calamiteiten hebben altijd
voorrang sprak hij.
Vooruitlopend op dit verhaal kan ik nu
alvast vertellen dat ik bijzonder opgelucht
was toen ik iedereen over de markt zag
komen
Geen droom maar werkelijkheid was dat
de Gemeente MiddenDelfland drie weken
voor de start niet akkoord ging met het
voorgestelde parcours dwars door het
hart van Maasland. Ik bespaar jullie de
details. Gelukkig werd alles in goede verstandhouding opgelost.
Ook van de melding van een attente bewoner aan de Korte Kruisweg werd ik niet
vrolijk . Week 21. De laatste week voor
de marathon ging aannemer van Gelder
over tot het opnieuw asfalteren van de
Korte Kruisweg. . De uitvoerder verzekerde mij dat vrijdags alles weer oké zou zijn
(ijs en weder dienende sprak hij).
Tijdens de diverse bestuursoverleggen,
bekwaam en zakelijk geleid door onze
voorzitter Mar Kwakkelstein worden lopende afspraken gemaakt en nagekomen.
Paul de Koning registreerde alles nauwgezet en voor dat je goed en wel thuis was
staat het hele verslag al op je PC . Er was
een moment dat Helma Vermeer
(penningmeester ) meer geld uitgaf dan
binnenkwam. Maar alles bleek onder controle. We kregen alsnog inkomsten van
een aantal niet verwachte sponsoren.
Dank daarvoor.
Een aantal hoofdrolspelers in deze marathons wil ik met naam noemen. Maar namen noemen is gevaarlijk. Iedere vrijwilliger is belangrijk geweest voor het welslagen van dit evenement. Excuus als je
Het is voorjaar 2013 als ik mijn eerste
verkenningstochten maak voor een parcours. Velen zullen er nog volgen . Uitgangspositie is om zowel Maassluis, Maasland, de Lier, Maasdijk ‘s-Gravenzande en
Naaldwijk aan te doen. Daarnaast moest
er een gedeelte van het oude parcours in
worden verwerkt.
De vele verkenningstochten volgden elkaar in snel tempo op. Dan was het weer
dit en dan weer dat. Omdat ik door het
oog van de loper keek,was ik niet snel tevreden. Eind 2013 was ik tevreden dacht
ik. Bij controle ronde op zondagmorgen
gemaakt op het zelfde tijdstip als de start,
zag ik dat de vele geparkeerde auto’s van
de kerkgangers op het Schanseiland te
gevaarlijk zouden zijn voor de lopers
Over de Koepaardbrug linksaf Haven naar
de Wip en Markt bleek de oplossing. Wel
is deze nieuwe aanpassing weer van invloed op de afstand van het parcours.
Verlengen van de lus op het Bagijnland is
de oplossing.
Ook voor de halve marathon heeft dit consequenties . De oplossing werd gevonden
in het vervelende lusje wat men moest
maken bij de Gophers 300 meter voor de
finish. Niet leuk maar wel noodzakelijk
voor de juiste afstand .
7
naam hier niet word genoemd.
Ron van den Berg : Het bijhouden en up
daten van de site
www.westlandmarathon.nl was een levenswerk. Daarnaast ging alle relevante
informatie via het bekende media Twitter
en facebook dagelijks de wereld in. Dit
heeft zeker bijgedragen aan het aantal
deelnemers dat we aan de start zagen
verschijnen.
Ruud Wessels en Fred Lantinga :Wat hebben jullie een prachtige professionele uitstraling gegeven aan het start en finish
vak. Naast het startvak had Ruud ook de
verantwoording voor de uitslagenregistratie.
Als op 25 mei 2014 onder stralende omstandigheden het startschot klinkt dan
komt dat kippenvel gevoel. Daar hebben
we het met elkaar voor gedaan.
Peter Kortekaas. We sliepen nog net niet
bij elkaar maar wat is er veel overleg geweest Peter is een echte regelaar en
heeft een geweldig netwerk.
Albert Kortekaas liet het hele logistieke
gedeelte (drankposten, bevoorrading)
vlekkeloos verlopen.
Rayon hoofd Fred Spreen : Kreeg zomaar
in zijn schoenen geschoven voldoende
mensen bij elkaar te zoeken voor de beveiliging van het parcours. Omdat dat de
halve vereniging zich had ingeschreven
voor het lopen van een hele of halve marathon werd de spoeling dun. Onder het
motto met elkaar en voor elkaar waren er
gelukkig voldoende mensen bereid de
organisatie te helpen. Chapeau!
Jan Janssen: Met militaire discipline werden 360 lunchpakketten zaterdag ochtend
in gereedheid gebracht.
WOS : Ook waren wij gelukkig dat twee
maanden voor de start we onze naam
mochten verbinden aan de W.O.S .- Media. Een flinke dosis publiciteit op radio en
TV heeft er zeker toe bijgedragen dat we
boven de 1000 deelnemers uitkwamen.
8
Moet jij niet lopen . . . .?
Iedereen die zelf loopt en weleens helpt
bij een loopje in de buurt wordt welhaast
moe van de vraag waarom jezelf niet
meedoet aan het evenement. Nou was ik
dat al gewend van de Bradelierloop, waar
ik al een jaar of vijf verkeersregelaar mag
zijn, maar in de aanloop, tijdens en na de
onlangs uit z’n as herrezen Westland Marathon werd ik er zo’n beetje moedeloos
van. ‘Ben je geblesseerd’, ‘had je geen
zin’, ‘paste ’t niet in je schema’, maar
vooral met de ongetwijfeld oprecht gemeende vraag ‘moet jij niet lopen’ werd ik
afgelopen maanden tientallen keren geconfronteerd.
slot zaterdagavond nog verzoek om een
verkeersregelaar van rayonhoofd Westland, waaraan we ook nog gevolg konden
geven. O ja, in de tussentijd ook nog geregeld dat de majorettes van Liora een
mooi plekje kregen bij Priva op het terras,
wat grensde aan het parcours.
En dan de dag zelf ….. eerst met de waterpost in de weer, vervolgens met de
‘verkeersregelaar op de motor’ even de
ronde gedaan en los ging het! Hoogtepunt
voor mij was het optreden van de majorettes en dan met name waar het betreft
de laatste lopers. Normaal doen die er
nooit zo toe, maar nu kregen ze stuk voor
stuk een prachtig showtje opgevoerd door
een groep enthousiaste meiden. De lopers
genoten er zichtbaar van!
Natuurlijk had ik graag mee willen lopen!
Marathons lopen is m’n hobby en wat is er
leuker dan lopen in je eigen streek …..
Maar ja, iemand moet het ook (mee-) organiseren. Vorig jaar mei kwam van Carry
het verzoek of ik iemand wist in het Lierse
die de taak van rayonhoofd op zich wilde
nemen. Mailtje netjes uitgezet onder m’n
loopvrinden, maar je raadt het wellicht al:
geen enkele reactie. Maar ja, iemand als
Carry ga je natuurlijk niet teleurstellen, 25
mei 2014 was op dat moment nog een
end weg en ach, die paar verkeersregelaars regelen moest toch ook zo’n probleem niet zijn …..
Afsluitend was mijn rol nog, achter de bezemwagen aan, het parcours weer spic en
span te maken. Al met al zat m’n taak als
rayonhoofd er om half drie weer op. Had
ik nog mooi de tijd om lekker op het fietsje nog even naar Maassluis te rijden om
de laatste helden binnen te juichen. Tot
slot nog even een drankje in de sporthal
en daarna moe, maar bijzonder voldaan
weer op huis ‘an.
Woensdag 30 oktober eerste bijeenkomst.
Vriend Henry nam waar, want ik had nog
wat gemeenteraadverplichtingen. Henry
kwam terug met een soort draaiboek en
wist en passant ook nog te melden dat de
15km drankpost in het rayon De Lier viel.
Ach, doen we er gewoon maar weer bij, ’t
duurt toch nog 7 maanden, tijd zat voor
alles!
Leo Boekestein
Nou, gelukkig maar, want eerst moesten
de gemeenteraadsverkiezingen nog
plaatsvinden. De verkeersregelaars druppelden inmiddels mondjesmaat binnen.
Uiteindelijk had ik, incluis mijzelf, er 11
weten te certificeren. Voor de drankpost
hadden we een mooi plekje gevonden,
bemensing door wat vrijwilligers, scouting
De Lier en maatschappelijke stagieres van
’t Floracollege. Je merkte goed dat de
Westland Marathon echt begon te leven in
Westland, zeker nadat de WOS als hoofdsponsor toe was getreden.
De laatste week voor de loop begon alles
steeds meer vorm te krijgen. Kon zelfs
een vraag uit Maasdijk om een verkeersregelaar nog positief beantwoorden. Tot
9
1 jaar van een rayonhoofd
Voorjaar 2013 ben op de hoogte van de
komst van de Westland Marathon. Via
Peet Kortekaas laat ik weten dat als het
nodig is ik weer van de partij ben. Ik heb
tenslotte jaren deel uitgemaakt van de
vrijwilligers van de marathon. Dit had tot
gevolg dat ik na de zomer in het eerste
overleg zat bij AVW. Met alle rayonhoofden (mooie titel uit de koker van Carrie)
om te brainstormen wie wat en hoe zou
gaan doen. Hier kwam uit dat ik de verzorgingsposten zou gaan doen. Het gaat
in dit geval om 8 posten elk om de 5km.
Op aangeven van Carrie de posten een
plek gegeven samen met de rayonhoofden
van Maassluis, Maasland, De Lier en
Maasdijk.
Hierna mensen en wateradressen ingevuld. In deze waren 2 posten erg lastig
wat water voorziening betrof. Maar zoals
gemerkt is dit perfect opgelost. Naarmate
de datum van 25 Mei naderde, werd de
drukte wat heviger, maar het bleef erg
leuk om te doen. De container bij AVW
was bijna te klein om alle voorraad op te
slaan.
Ja en dan hierna het zelfde rondje om alles weer op te halen en af te voeren naar
AVW. Dit alles liep op rolletjes, de laatste
loper ging over de finish een kwartier later waren wij aan kant.
Nu de vraag wat heb ik zelf op zondag
gedaan. Ben eerst bij een vriend 120
stuks lunchpakketten op wezen halen uit
de koelcel. Deze had ik zaterdag mee genomen vanaf AVW.
Om 10.30 aan mijn rondje begonnen
langs alle posten voor het afgeven van de
lunchpakketten en het geven van de laatste uitleg. Hierna ook nog even bij een
paar posten wezen kijken hoe allemaal
ging. Na mijn ronden even sfeer geproefd
in het finishgebied. En tot slot een biertje
genomen samen met de jongens van de
tijdklokken.
Ik wil eindigen met een dank woord voor
alle vrijwilligers, die zich op wat voor manier dan ook ingezet hebben, voor het
slagen van een geweldige gebeurtenis.
Hier wordt nog lang over nagepraat.
Een speciaal dankwoord voor de leden
van AVW die voor een natje en een
droogje hebben gezorgd in de dagen
voorafgaand en op de 25mei.
Even een paar getallen wat zo al in de
container werd opgeslagen: 8000 sponzen, ruim 10.000 bekertjes, een paar honderd trays en ga zo maar door. Op de vrijdag vooraf aan 25mei een start gemaakt
met het bevoorraden van de posten dit
samen met Peet en Carrie. Aan het eind
van de dag 2 vrachtwagens opgehaald bij
v Dijk in Maasland. Deze waren bestemd
voor aanvoer en afvoer van de verzorgingsposten. Zaterdag samen met Ruben
Kortekaas (ja weer een Kortekaas) weer
een aantal posten
weggebracht. Dit
om het op zondag
logistiek rond te
krijgen. Zondag
de dag van de
wedstrijd.
Om 09.00u met
de zes vrijwilligers, deze heren
zouden de twee
vrachtwagens rijden, aan de koffie
bij AVW. Even een
uitleg wat we zouden doen en hoe.
Auto’s geladen en
op weg naar de
laatste posten die
bevoorraad moesten worden.
Een kort relaas van een rayonhoofd
Ab Kortekaas
10
De dag van het rayonhoofd van Maassluis
De voorbereidingen voor de Westland marathon waren intensief, maar noodzakelijk
voor de organisatie van zo’n sportevenement. En deze voorbereidingen kunnen
alleen succesvol zijn met de enthousiaste
medewerking van alle vrijwilligers. Onze
eigen vereniging had al gezorgd voor rond
de 75 vrijwilligers, maar er waren ook
vrijwilligers van buitenaf om ons te helpen
en daar buiten liepen er ook nog eens 130
mee als deelnemer. En dat iedereen gemotiveerd was, bleek wel bij de opkomst
op de voorlichtingsavond voor de verkeersregelaars. Onze kantine zat bomvol.
met een aantal uitdagingen die direct
moesten worden opgelost. Dat kostte wat
tijd.
Over het algemeen werd er goed en begripvol gereageerd op de aanwijzingen
van de verkeersregelaars. Een aantal verkeersregelaars heeft ook meegeholpen op
een tweede post of iemand afgelost bij
een post. Zelfs tot buiten mijn rayon
(bijv. Maasdijk). Dit werd volgens mij wel
gewaardeerd door iedereen. De overdrachten verliepen allemaal uitstekend.
Jammer genoeg zijn er wel een paar incidenten geweest, maar met behulp van de
politie is dit allemaal naar tevredenheid
opgelost.
Aan het einde van de dag heb ik weer een
rondje gemaakt. In dit geval moest ik
controleren of de hekken waren teruggezet en of (de omgeving van) de drankpost
netjes was opgeruimd. Verder had ik nog
een aantal hesjes en borden meegenomen die niet de bezemwagen hadden bereikt. Ook hierover zijn vooraf afspraken
gemaakt met de organisatie en andere
belanghebbende instanties.
Aan het einde van de dag was ik verheugd met de soepele gang van zaken
rondom de organisatie van de Westland
marathon en was ik trots op alle vrijwilligers die dit mogelijk hadden gemaakt.
Zonder jullie hulp kan zo’n fantastisch
sportevenement gewoonweg niet plaatsvinden. Ook van de deelnemers heb ik
positieve feedback ontvangen over de organisatie en hulp van de vrijwilligers. Dezelfde avond nog heb ik iedereen een per
email bedankt voor hun hulp en inzet op
deze dag, ook de judoka’s van Mahorokan. Alle hulp en inzet werd op prijs gesteld of het nu kort of lang was.
Tenslotte heb ik jullie per email verzocht
om aan te geven wat goed ging deze dag
en wat de mogelijke verbeterpunten zijn.
Het is belangrijk om kennis te nemen van
jullie mening en inzicht, omdat wij als organisatie graag willen leren en streven
naar verbeteringen in de toekomst. Ik
heb zelf ook nog wel een aantal opmerkingen. Alle ontvangen feedback zal ik
meenemen naar het evaluatieoverleg van
de rayonhoofden. Dit zal plaatsvinden op
woensdag 11 juni a.s. Alvast dank voor
jullie opmerkingen.
Nogmaals hartelijk bedankt voor al jullie
hulp!
Zondag 25 mei jl. ging ik om 07.30 uur de
hesjes, t-shirts en lunchpakketten op halen bij AVW en ging daarmee naar de
Wethouder Smithal in Maassluis. De vrijwilligers konden deze spullen dan van
09.00 uur tot 09.30 uur afhalen bij Kees
van Dalen. Om 09.20 uur was alles al opgehaald. Dit was een goed teken, iedereen was serieus aan de dag begonnen en
tevens wist ik meteen dat alle posten bezet zouden zijn. Geen last-minute afmeldingen gelukkig.
Abdel Kechouh voerde een laatste check
uit of hier en daar de hekken op de juiste
plekken waren geplaatst. Daar waar een
vrouwelijke verkeersregelaar was ingedeeld, heeft hij geassisteerd met het betreffende hekwerk.
Parkeren en vooral het in goede banen
leiden van het parkeren vergt ook de nodige inspanningen bij een evenement. De
verkeersregelaars waren op tijd op hun
post en hebben de deelnemers en genodigden prima gecoördineerd bij het parkeren.
Daarna ben ik het parcours afgegaan om
te kijken of alle posten bezet waren inclusief de drankpost bij het 5 km punt. Bij
deze drankpost had Anita Krans de leiding. Zij werd onder meer ondersteunt
door 14 judoka’s van Mahorokan en een
aantal andere vrijwilligers die hun taak bij
het uitdelen van de startnummers al hadden volbracht.
Helaas was het niet haalbaar om bij iedereen langs te gaan voordat de lopers om
11.30 uur van start gingen. Tijdens het
opstarten kregen we namelijk te maken
Fred Spreen
11
“WOS Westland Marathon 2014”
Een begrip, historische betekenis. In mijn
jongere jaren als actieve loper heb ik hele
mooie en minder mooie herinneringen aan
deze toen nog Westland Marathon over gehouden. Van de mooie en minder mooie
herinneringen wil ik het nu niet hebben.
Waar ik het wel over wil hebben, hoe ik
deze Marathon editie 2014 beleeft heb en
heb mogen beleven. Voorafgaand tot de
uitvoer datum van deze WOS Westland Marathon 2014 mijn beleving.
Het is alweer enige tijd geleden, najaar
2013 toen ik werd benaderd door parcourscoördinator Carry Wilmink of ik interesse
had om een vergadering bij te wonen over
een taakinvulling op de komende WOS
Westland Marathon. Zonder enige vragen
te stellen heb ik ja gezegd om een bijeenkomst bij te wonen. Nieuwsgierig en leergierig als ik ben, begaf ik me op die bewuste avond naar de AVW kantine, niet
wetend wat er op me af zou komen. Op
deze eerste avond kreeg ik direct al een
goed gevoel mede door dat er vele bekende gezichten aanwezig waren. Deze bekende gezichten hadden in het verleden al uitvoerende taken in de Westland Marathon
gerealiseerd, bestuurlijk of als deelnemer.
We werden aan elkaar voorgesteld (wat
eigenlijk niet nodig was, we waren tenslotte bekenden van elkaar). De taakverdeling
werd besproken in de verdeling van rayonhoofden, Maassluis, Maasland, De Lier,
Maasdijk, ’s-Gravenzande, Naaldwijk en de
Heenweg. Of deze rayonhoofden voor ca.
160 verkeersregelaars konden zorgen en
deze moesten ook nog examen doen voor
deze functie. Uitwisselingen werden besproken en tips aan elkaar gegeven van
hoe deze vrijwilligers op de been te kunnen
krijgen voor deze dag. Instemmend waren
we het met elkaar eens zonder deze vrijwilligers is het niet denkbaar om de deelnemers over een veilig parcours te laten
lopen.
Ik kreeg het parcours gedeelte toebedeeld
aan de Maasdijk, volgens het grote draaiboek dat was samen gesteld door oud bestuursleden van de WOS Westland Marathon en parcourscoördinator Carry Wilmink. Ik zou met ca. 20 vrijwilligers mijn
parcoursgedeelte kunnen invullen. De dagen na de eerste vergadering heb ik eerst
het draaiboek goed bestudeerd en de punten bekeken waar de verkeersregelaars
moeten komen te staan en een oproep geplaatst in de lokale krant voor aanmelding
verkeersregelaars.
12
Aan dit verzoek kwam al gauw enkele reacties. Lobbyen bij bekenden en zo kwam
ik tot de 20 toezeggingen. Vrij gauw volgde een tweede vergadering. Hier werden
je bevindingen besproken en een analyse
van eventuele knelpunten. Foto beelden
van het gehele parcours, hele en halve
Marathon werden via een beamer vertoond. We werden ingelicht dat betreffende gemeentes de goedkeuring hadden gegeven aan het draaiboek. Gemeentes zorgen zelf voor de knelpunten om hun hulpdiensten in te lichten, hierbij denkend aan
brandweer en ambulance en vele andere
gemeentelijke taken. Interessant om dit
allemaal aan te horen wat er allemaal geregeld moest worden om een parcours van
42km en 195 meter te beveiligen.
Kreeg op deze avond ook te horen dat er
op mijn traject twee verversingposten waren ingedeeld, 20km en 40km en dat in
mijn traject de scheiding van de halve en
hele Marathon was. Hiervoor krabbelde ik
me even achter de oren, hoe moet ik dat
regelen. Voor iedere verversingpost had je
zeker 12 mensen nodig en enkele mensen
voor de sponzen. Water aanvoer moest
geregeld worden.
Voor de scheiding aanduiding was een
sponsor gevonden, die zorgde voor een
opblaasbare boog, geleverd door ALFA ACCOUNTANT en ADVISEURS Naaldwijk. Op
deze boog kon een spandoek in de breedte
geplaatst worden met een duidelijke aanduiding halve linksaf en hele rechtsaf.
Voor de opblaasbare boog was elektriciteit
nodig. Hiervoor werd benaderd de familie
van Velthoven, het huis waar de boog geplaatst moest worden en waren bereid om
de elektriciteit te leveren.
Voor verversingspost 20km werd de Firma
Beekenkamp benaderd. Na enkele malen
op gesprek te zijn geweest, samen met de
vicevoorzitter Peter Kortekaas, waren zij
bereid om het geheel groots aan te pakken. Verzorging van de verversingspost
zou bemand worden door hun eigen mensen. Deze post zou op de Marathon dag
omgedoopt worden tot de Beekenkampstraat. Het geheel zouden zij gaan opsieren met gele ballonnen en vlagen. Ook
werd gezorgd voor muzikale ondersteuning van een slagwerkgroep. Een hoogwerker voor de fotograven en TV opname
voor de WOS zou ook voor deze dag geïnstalleerd worden. Toiletten zouden beschikbaar zijn in het kantoorpand voor het
publiek.
mis gaan.
Voor het 40km punt werd de voorzitter van
voetbalvereniging Maasdijk benaderd en
deze voorzitter was direct enthousiast daar
hij zelf ook een loper is.
Zijn woorden waren in het eerste gesprek
“dat gaan we gewoon regelen”.
De voorzitter heeft mij in contact gebracht
met de jeugdvoorzitter Robin van der Salm
en met hem heb ik gesproken over het bemannen van deze post. Jeugdspelers van
deze voetbalvereniging zouden in club tenue de post gaan bemannen. Met twee
teams zouden zij deze post afwisselen.
Voor de wateraanvoer op deze post is de
familie van de Ende benaderd.Deze gaven
hun toestemming om op deze dag voor
wateraanvoer te zorgen.
Ook ik had alles tot in de puntjes geregeld
tot ik een week voor de Marathon enkele
afzeggingen kreeg van verkeersregelaars,
van uiteenlopende aard. Hierbij werd ik
gered door rayonhoofden Fred Spreen
Maassluis en Leo Boekenstijn, de Lier. Zij
hebben met enkele mensen kunnen regelen om een dubbele post op zich te nemen. Het was zeer professioneel gecoördineerd om vanuit de ene post naar de andere post te ver plaatsen.
De beleving van de WOS Marathon op de
dag zelf kon niet beter. Weersomstandigheden waren goed. De verkeersregelaars
hebben hun taken perfect uitgevoerd.
Over deze verkeersregelaars niets dan lof,
het is toch een verantwoording die je
neemt. Inschatten op de voorkomende situatie en het zo goed mogelijk op te lossen alles in het belang van de deelnemers.
Zonder al deze vrijwilligers is het organiseren van zo’n evenement niet mogelijk.
Zij hebben gezorgd voor een veilige doorgang.
Zelf heb ik tussen de posten gefietst om te
kijken of alles naar wens ging.
Een informele brief geschreven, enkele dagen voor de Marathon, aan de bewoners
van de Nollaantje bezorgd, daar waar de
halve en de hele Marathon doorgang had.
Er volgden nog enkele vergaderavonden.
Je verslag uitbrengen hoe je er voor stond,
details bespreken en deze doornemen. Deze vergaderavonden werd geleid door de
onvermoeibare parcourscoördinator Carry
Wilmink, alles moest namelijk tot in de
puntje geregeld zijn en mocht op die dag
Dit was mijn beleving WOS Westland Marathon 2014 Lex van der Meide
niets
13
Het marathondebuut van Frank v.d Weck
Dat ik ooit een marathon zou lopen leek
een kwestie van tijd. Als klein jongetje
was ik altijd veel te vinden op de atletiekbaan van AV Fortuna, of bij één van de
vele andere atletiekverenigingen in de regio. Wanneer ik een keer een zaterdag of
zondag zelf niet in actie kwam, dan stond
ik wel ergens langs het parcours van een
hardloopwedstrijd om mijn vader aan te
moedigen.
Jarenlang stond ik langs het parcours van
de Rotterdam Marathon om niet alleen de
duizenden lopers aan te moedigen, maar
vooral ook om het evenement te beleven.
Ik moedigde mijn vader aan, zorgde dat ik
op de juiste plek stond met een pakje van
die smerige koolhydraatdrank, fietste mee
en probeerde ooit met de metro op zoveel
mogelijk plaatsen langs het parcours mijn
moeder aan te moedigen toen mijn beide
ouders de helse tocht over het Rotterdamse asfalt voltooiden.
Dat ik me zelf ooit zou wagen aan die
tweeënveertigduizend en honderdvijfennegentig meter was geen verrassing, maar
met alleen ambitie kom je niet ver. Dus
werden de plannen meermaals richting
ijskast verwezen, maar dat debuut op die
legendarische afstand moest er komen.
Drie jaar later dan gepland, had ik het gevoel dat ik er echt klaar voor was. Rotterdam 2014 zou mijn eerste marathon worden, zover kwam het echter niet. Nog
voordat ik überhaupt kon nadenken over
een trainingsschema, was alles alweer anders. Met de ‘eenmalige’ terugkeer van de
Westland Marathon (met een beetje goede
wil, de Marathon van Maassluis), was opeens een ideaal podium gecreëerd voor
mijn eerste optreden.
De planning viel prachtig samen met mijn
stage bij RTV Rijnmond, hoewel hard werken en veel trainen een pittige combinatie
is, kwam het vooral qua locatie goed uit.
Voor
drie
maanden
liet
ik
mijn
‘tenniscarrière’ in Groningen achter me en
kon ik me in mijn hometown weer richten
op het hardlopen. Een paar nieuwe schoenen gekocht en vanaf maart kon er geknald worden. Met een progressie die ik
zelf ook niet had verwacht en zonder veel
noemenswaardige pijntjes en problemen
vlogen de trainingsweken en kilometers
voorbij. Met bijna 700 kilometer op de teller moest het op zondag 25 mei dan daadwerkelijk gaan gebeuren.
14
In de aanloop naar de start om 11.30 uur
op zondag liep de spanning, hand in hand
met de temperatuur, op. Aangenaam voor
publiek, maar warm voor de lopers zo
bleek al snel. In mijn hoofd ben ik dan alleen nog maar bezig met het ‘wat-alsscenario’. Heb ikzelf en hebben de mensen
om mij heen niet te hoge verwachtingen,
kan het binnen die 3,5 uur? Is het niet
veel te warm? Maar vooral, angst voor het
onbekende, hoe zullen die laatste 7 kilometer gaan die ik nog nooit getraind heb?
Dat zijn echter zorgen voor later, eerst
maar eens beginnen. Op een zeer gezellige
en drukke Albert Schweitzerdreef nestel ik
me ergens in de voorste gelederen van het
peloton lopers dat zich nerveus voorbereid
op de start. Even na half twaalf komt de
menigte soepel in beweging, luidkeels aangemoedigd door het in verrassend groten
getale aanwezige publiek. Na een meter of
50 heb ik de ruimte om mijn eigen ritme
te zoeken. De eerste spanning valt van me
af, het is nu echt begonnen.
Na een paar honderd meter draaien we de
Westlandseweg op. Een toepasselijke
straatnaam voor deze marathon. Nog toepasselijker is het elektronische informatiebord langs de kant van de weg “Ervaar
400 jaar Maassluis – 25 Mei Westland Marathon” valt er op te lezen. Dit was een
mooi fotomomentje denk ik nog bij mezelf,
terwijl ik probeer het juiste tempo te zoeken. Even later komt Herbert Smit voorbij
zetten. “Succes”, roept hij in het voorbij
gaan, “probeer er van te genieten, de eerste is de mooiste.” Ik doe maar wat me
opgedragen wordt en kijk ook eens om me
heen. De eerste kilometer schiet voorbij,
veels te snel, maar goed dat komt vast wel
in orde.
Uiteindelijk flitsen de eerste vijf kilometer
zelfs voorbij in 23.30 minuten. Een minuutje sneller dan gepland, maar vooruit
de laatste kilometer was in het gewenste
tempo. Dus nu is het een kwestie van volhouden, nog maar 37 kilometer en een
beetje te gaan. Voor de morele ondersteuning en de nodige inwendige voorzieningen
is inmiddels mijn vader naast me komen
fietsen. Een brok ervaring op de marathon,
maar aan alles blijkt dat het deze dag
vooral een brok trots is. Trots dat zijn oudste zoon het marathonavontuur aangaat,
trots dat ik in zijn voetsporen ben getreden. Die sporen staan uitgetekend door
het hele Westland, tijdens deze marathon
komen we dan ook nauwelijks op punten
waar hij niet gelopen heeft.
nen te voelen, dat is wel wat vroeg denk ik
nog, terwijl ik een bidon aanpak van mijn
vader. Niks zeggen doorlopen. Achter me
jojoot Bert Daamen wat. De ene keer loopt
hij naast me, dan weer honderd meter
achter me. Net na de 25 kilometer lopen
we samen in het door mij gewenste tempo
van 4.54 min/km. “Het gaat hartstikke
goed man, je loopt heel sterk”, is zijn aanmoediging. Het voelt ook gewoon goed, ik
ben sterk en stiekem denk ik al aan die
eindtijd van ergens tussen de 3.27 en
3.30, maar zover is het nog lang niet.
Na een mooie doortocht door Maassluis
doet het inmiddels versnipperde lopersveld buurdorp Maasland aan. Hier staat zo
mogelijk nog meer publiek en het doet me
goed dat er zoveel mensen langs de kant
staat. Zeker als blijkt dat mijn angst dat
er verder langs het parcours weinig mensen zouden staan ongegrond blijkt. Inmiddels zit ik in het gewenste tempo en het
gewenste ritme en is het dus inderdaad
vooral genieten. Het 10 en 15 kilometer
punt zijn gepasseerd voor ik er goed en
wel erg in heb. Alles gaat verrassend soepel en we naderen de thuishaven alweer,
maar op de Maasdijk draaien we de
‘verkeerde’ kant op richting het dorp
Maasdijk en uiteindelijk de rest van het
Westland, nu gaat de tocht pas echt beginnen.
Dat blijkt wel als we ’s Gravenzande in lopen en ik moeite krijg om de kilometers
onder of rond de vijf minuten te houden.
Bert heb ik inmiddels achter me gelaten en
hoewel de publieke belangstelling hier wat
minder is probeer ik op wat kruisingen de
aanwezige toeschouwers wat op te zwepen. Het geeft me extra energie, zeker
wanneer ik opeens verrast wordt door een
tennisvriendin uit Groningen. Toevallig is
ze bij haar ouders in het Westland en staat
ze langs de kant. Ik geef haar een high
five die me echt weer even op gang jaagt.
Onttrokken aan het zicht door mijn zonnebril krijg ik er plots tranen van in mijn
ogen.
Dat worden echter al snel tranen van pijn
als we de vervloekte Poelkade oplopen.
Twee kilometer rottig liggende steentjes in
de slotfase van de marathon, pijnlijk! Ik
probeer nog een koolhydraatdrankje met
cafeïne en magnesium, maar verslik me er
bijna in. Toch blijft het tempo goed net
iets boven de 5 minuten. Veel lopers die er
echt doorheen zitten slok ik nu op, niet
wetende dat die hel nog op mij wacht. In
25.15 minuten raffel ik de kilometers tussen 30 en 35 af. Het aftellen is nu echt begonnen, maar het afzien ook.
Bij het lusje op de Maasdijk passeer ik nog
net mijn broer die ongetraind een uitstekende halve marathon loopt. Net als mijn
vader schreeuwt hij me toe dat hij trots
op me is. Bij mezelf denk ik, wacht daar
nog maar 24 kilometer mee, maar van
binnen doet het goed. De warmte krijgt
langzaam vat op de lopers en ik merk het
zelf ook. Het lopen gaat nog goed, maar
het drinken gaat niet zoals ik wil, terwijl er
juist nu meer gedronken moet worden. De
koolhydraatgelletjes gaan maar moeizaam
naar binnen en ik probeer me iets meer te
concentreren op het lopen. De kersvers
geasfalteerde Korte Kruisweg loopt heerlijk, maar van de pikzwarte grond komt
een onwijze hitte, gelukkig mogen we snel
rechtsaf richting het halve marathonpunt.
Met de marathon valt niet te spotten, zeker niet onder deze omstandigheden. Dat
wist ik van tevoren, maar toch komt het
nu hard aan. Hoe vaak mensen ook roepen
dat het er nog goed uitziet en dat het tempo prima is, zo voelt het absoluut niet. In
de laatste kilometers heb ik alleen maar
mensen ingehaald. Veelal generatiegenoten van mijn vader, hij fietst ze lachend
voorbij en spoort ze nog aan om mee te
gaan, meestal tevergeefs.
De klokt tikt naar 1.42.50 op het moment
van passeren. Uitstekend op het geplande
schema. Al begin ik voor het eerst de be-
Aan die positieve vibe komt voor mij dan
ook een einde. Terwijl we de Maasdijk
15
oversteken, komt hij opeens aanzetten.
De donkere wolk die boven elke marathon
hangt. De man met de hamer is vandaag
verkleed als Hulk. In één keer ramt hij
mijn benen onder me vandaan. Althans zo
voelt het. Elke stap doet pijn, elke meter
lijkt er één te veel. Ik probeer nog wel om
het te verbijten, maar het wordt steeds
moeizamer. Ik kan amper nog vooruit kijken en langzaam verdwijnt mijn coördinatie. Ik stap een paar keer naast de weg,
ga bijna door mijn enkel en probeer dan
toch maar weer mijn ritme te zoeken. Kilometer 38 dient zich aan en met een
beetje goede wil, reken ik nog uit dat 3.30
nog steeds niet onmogelijk is, maar de
pijn wint het. De benen winnen het van de
kop en die is er dan ook klaar mee.
Even wandelen zo erg is het toch niet,
maar het wordt twee keer even wandelen
en dan drie keer, maar goed dan ben ik
ook wel bij de 40 kilometer. Nou vooruit
nu lopen en zo hard als nog kan. Niet dat
dat nog hard is, maar vooruit je kunt het.
Met die gedachtes en het feit dat ik die
3.30 al uit mijn hoofd heb gezet loop ik
door. Een mooie tijd zit er nog altijd in.
Zeker als ik in de laatste kilometer weet
dat ik het ga halen. Op de Schweitzerdreef
zet ik nog een beetje aan. Daar is de finish, daar staan alle bekenden langs de
kant nu moet ik me groot houden. Na 3
uur 33 minuten en 43 tellen ga ik met een
klein zegegebaar onder het finishdoek
door.
Dan komt de pijn en de emotie. Welke
emotie? Ik heb geen flauw idee, trots,
blijdschap, pijn, van alles. Even kan ik het
geen plekje geven. Half huilend hang ik
over een hek heen. Dan komen de felicitaties die me enorm goed doen, maar waar
mijn hoofd al opgelucht is, zijn mijn benen
dat nog allerminst. Staan, lopen, zitten,
16
liggen alles doet pijn. Ik ga zitten en trek
mijn schoenen uit, “zo ruim 700 kilometer
en nu voorlopig niet meer”, roep ik terwijl
ik ze een stukje voor me uit neergooi. Op
blote voeten strompel ik de laatste 200
meter naar huis. Veel verder had het ook
niet moeten zijn. Voor de deur gaat mijn
lichaam onvrijwillig in de achteruit.
Een warm bad doet echter wonderen. Een
uur later loop ik weer enigszins als iemand
van 28 in plaats van 88. Ik kijk met bewondering hoe de laatste lopers na ruim
vijf uur de finishstreep overschrijden. Dezelfde bewondering heb ik voor alle vrijwilligers, organisatie en publiek die deze marathon zo mooi maakte. Tijd voor de volgende, want die gaat er zeker komen. Dan
wel een minuutje of vijf sneller, minimaal!
Maar wanneer dat is? Ik heb nog geen
idee. ’s Avonds bestel ik thuis eerst maar
eens een paar nieuwe tennisschoenen,
even tijd voor iets anders!
Westland marathon 2014
De voorgeschiedenis
Eigenlijk was ik helemaal niet van plan nog
een marathon te lopen. De afgelopen jaren
heb ik regelmatig Rotterdam gelopen,
maar eigenlijk nooit meer in goede doen.
Het was altijd wat, de ene keer niet echt
getraind vanwege werk, de andere keer
vanwege privé omstandigheden (of levensstijl…) en dan weer vanwege een hardnekkige blessure in de achterkant van mijn
rechter bovenbeen/bil. Dus nee, ik ging
geen lange afstanden meer lopen, maar
lekker de hele winter door fietsen met het
ambitieuze idee weer eens de befaamde
koersjes bij de commandeur op het wielerparcours mee te kunnen trappen of toch
op zijn minst een wat serieuzere oppositie
te bieden bij de volgende Run-Bike-Run.
pen, al moesten we hem kruipen; hoogmoed komt tenslotte voor de val.
De voorbereiding
Met goede moed het trainingsschema van
AVW op de laptop gezet, werk en privé zo
veel mogelijk aangepast en rennen maar
dus. Tijdens de crossen langs de waterweg merkte ik al vrij snel dat het een lange weg ging worden en kwam ik steevast
(bijna?) als laatste over de finish…. Deze
malaise heb ik tijdens de feestdagen
maar eens goed weggespoeld en ben met
hernieuwde motivatie naar de nieuwjaarsloop in Hoek van Holland getogen. Dat
ging nog niet veel florissanter, maar kon
ik wel alweer 10 km in 50 minuten lopen.
Vanaf dat punt ging het echter elke week
beter. Ik heb me zo goed en zo kwaad als
mijn levensstijl toelaat aan het schema
van AVW gehouden (ja, ook op reis, op
loopbanden, door parken in verre steden
en noem maar op). Al zij het dat ik een
soort inhaal actie op het schema toe
moest passen, want ik moest me wel een
soort opwerken van de D, naar de C naar
uiteindelijk de B-groep. De eerste 30 kilometerloopjes was ik nog niet klaar voor
het echt lange werk, dus die heb ik wat in
moeten korten en bungelde soms wat
achter de beoogde groep aan het elastiek. In Rotterdam ging het in de duomarathon al stukken beter. In plaats van
21km heb ik er 30 gelopen in een heerlijk
tempo (tijd 2:35) dus dat beloofde al
wat. Bij de laatste loop bij AVW waar ik
als haas liep op de 5:45, ging het dan
uiteindelijk allemaal erg gemakkelijk. De
week voor de marathon zat ik in Abu
Dhabi en heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om alvast wat aan de hitte
te wennen; lekker in rustig tempo elke
avond een paar kilometertjes over de
boulevards gesjokt. Zelfs dat voelde best
goed dus restte alleen nog het wachten
op de grote dag .
Ware het niet dat de verhalen over een
eenmalige herhaling van de Westland Marathon toch steeds serieuzere vormen begon aan te nemen. De Westland Marathon
heeft in mijn jeugd een diepe indruk achtergelaten. Mijn vader was een fanatiek
sportman en deed naast judo, schaatsen
en fietsen, als een van de weinigen in die
tijd, ook aan hardlopen. Zo begon ik dus
als jong knulletje al vroeg met rennen en
deed vanaf een jaar of 5-6 aan de eerste
jeugdwedstrijdjes mee. De liefde voor het
lopen was dus al vroeg gezaaid. Het judo
nam echter al snel een veel grotere rol in
en het hardlopen werd beperkt tot conditie
training en af en toe tussen de judo verplichtingen door een wedstrijdje. Mijn vader heeft in die vroege jaren ook een aantal keren als verzorger met wedstrijdlopers
meegefietst. Zo kwam het dus dat ik daar
als kind langs de kant stond te kijken naar
iets wat mij toen al gekkenwerk leek,
maar toch wel een intrigerende indruk
achterliet. Na mijn judo carrière was mijn
algemene balgevoel inmiddels rudimentair
geworden. Ik leerde al snel dat je met inzet en passie een heel eind kunt komen
met sporten als voetbal, tennis en squash,
maar je blijft een soort houthakker tussen
de ballerina´s.. Dus dan maar weer rennen en fietsen. Zo liep ik dus al snel mijn
eerste marathons, fietste eens een koersje
of tourrit, en hier en daar een kwart triatlon of survival run (toen nog heel
schaars). In het Westland heb ik ook een
aantal keer de halve gelopen, maar nooit
de hele Westland Marathon. Dus tsja, toen
de website voor de inschrijving was geopend, werden de plannen binnen ons AVW
groepje al snel beklonken; deze gingen we
toch echt met zijn allen nog een keer lo-
Het feest
Aan de vooravond zat de stemming er al
goed in bij de pasta party in het Carlton
Hotel. De voorpret van zo´n evenement
is minstens zo belangrijk, want als het
lopen niks wordt, is dit tenslotte alles wat
je overhoud aan 5 maanden trainen. Met
dezelfde instelling begin ik sowieso altijd
aan de eerste kilometers van de marathon. Niet te veel denken over de ellende
die vrijwel zeker komen gaat, maar vooral genieten van de beentjes die zo moeiteloos een tempo lopen dat je de weken
17
ervoor niet voor mogelijk had gehouden,
en bovenal het plezier van al het publiek
en de entourage.
de delegatie van burgemeester en wethouders, die het daar overduidelijk ook
erg naar hun zin hadden. Daarna door
naar de Oudecampsweg en het tunneltje
aan de Maasdijk. Ook hier was het weer
een groot feest: de scherpe bocht werd
onder luid applaus in de ideale lijn genomen. Ondertussen waren schoonvader
Kees en dochter Gysa bij mij aangesloten
om me de rest van de race van water en
sportdrank te voorzien – twee fietstassen
vol!
Bij de start was het een gezellige drukte,
met vele afgetrainde bekkies variërend
van vrolijke gezichten (wat kan mij gebeuren…), via ietwat gespannen koppen (heb
wel goed getraind maar ben er toch niet
helemaal gerust op….) tot ronduit strakke
grimassen (concentratie, ga ik wat winnen
vandaag……een pr, een podium plek?) en
hier een daar een wanhopige blik (waar
ben ik in godsnaam aan begonnen…). Zelf
zat ik klaarblijkelijk in de eerste categorie.
Alles voelde goed en had er enorm veel zin
in. Een gezonde spanning sidderde dan
ook door mijn lijf toen de speaker de burgemeester richting startschot dirigeerde.
Bij het Nollaantje gingen de hele marathon lopers naar rechts en ik had me er
op ingesteld dat het vanaf daar een eenzame bedoening zou worden. Niets was
minder waar! Overal waren de mensen
uitgelopen en zelfs tussen de kassen waren er overal tuinders en andere bewoners met water en aanmoedigingen. Bij
het halve marathon punt kwam ik langs
Wernher. Het beste was er helaas daar al
af maar hij heeft hem toch uitgelopen,
klasse!
Gezien de warmte had ik een tijd van rond
de 3:45 in gedachte, met een marge van
plus 10 of minus 5 minuten afhankelijk
van hoe het zou gaan met de beentjes en
het weer. Na het startschot wilde ik zo
rond de 5:10-5:15 lopen, maar dat bleek
natuurlijk al snel een illusie… het was zo
enorm gezellig in ´het peloton´, met zoveel (oude) bekenden tussen de lopers en
langs de kant. Het lopen door Maassluis en
Maasland leek wel de binnenkomst van de
Rotterdam marathon. Zoveel drukte, gezelligheid, muziek en enthousiasme langs
de kant heb ik zelden meegemaakt. Zelfs
mijn moeder van 84 stond langs de kant,
wat me weer even deed denken aan de
Slinge waar ze me vroeger steevast met
mijn vader en Opa stond aan te moedigen.
Tot aan het 10 kilometer punt bij Maaslandse dam was eigenlijk gewoon een
feestje. Maar zoals na vele leuke feestjes
komt kort erop de kater. Met name veel
halve marathon lopers maar ook al een
enkele hele marathon loper moest de prijs
met harde munt betalen op het lange, lange fietspad naar de Lier. Met schrik werd
er op de horloges gekeken: ondanks alle
goede voornemens waren de meeste veels
te hard van start gegaan. Ik had de eerste
10 kilometer in 50:45 gelopen, dus dat viel
eigenlijk nog wel mee, maar ik besloot
toch maar een iets bescheidener tempo
aan te nemen; ofwel de beoogde 5:105:15. Dat ging prima, getuige het feit dat
dit tempo goed vol te houden was tot zo´n
beetje de 25 kilometer. In de Lier stonden
bij Priva de dansmariekes met veel kabaal
een wervelende show op te voeren wat
resulteerde in een swingende dans langs
Langs het parcours begon ik inmiddels
ook een aantal regelmatig terugkerende
fenomenen te herkennen. Zo waren daar
een hele serie mee-fietsers inclusief familie, vrienden en oude bekenden; opmerkelijk was ook het enthousiasme van Barbara die in een snel-ogende-race-fietsoutfit zo´n beetje op alle hoeken van het
parcours tegelijk bleek te staan. Ook had
een vriendinnetje van Gysa zich inmiddels bij ons aangesloten en zo had ik toch
al een aardige colonne om me heen.
Ondertussen verdwenen de kilometers
onder mijn voeten door. Pas bij de 32
kilometer, waar we een gemeen oneffen
klinkerpad te verwerken kregen, moest
het tempo ietsje terug naar 5:20-5:30. Ik
had de laatste 10 kilometers geen AVWer meer gezien, maar daar kwam toch
18
ineens Bert E. met ferme pas voorbijsteken! Het lijkt wel of hij pas echt opwarmt
na de 30 kilometer. Even later liep ik Eite
voorbij die langs een heg in de schaduw
een stukje wandelde. Dat zou niet de laatste keer zijn dat ik hem zag, want Eite had
ter regulering van zijn lichaamstemperatuur een wel heel bijzondere tactiek aangenomen. Stukje wandelen om af te koelen en dan gewoon met een tempo van
ruim onder de 5 vlak iedereen weer voorbij
sjezen – weer een stukje wandelen… en
hop, daar ging-ie weer. Ik heb zeker 7
keer gedacht dat ik hem toch echt te pakken had maar elke keer bleek dat weer
een illusie en stoof hij me weer voorbij.
Heel frustrerend maar klasse dat hij me op
deze manier toch voorgebleven is.
keer de dijk op! Dit was niet de Ruitenburg halve, maar de Westland Marathon,
en die eindigt een afslag eerder. Da´s
nog eens een meevaller! Nog een keer
dan maar dat dijkje op en dan rechtsaf
voor de laatste paar honderd meter. En
wat voor laatste meters! Had ik al een
permanente glimlach op mijn gezicht de
afgelopen 42 kilometer, nu kon ik een
enorme lach toch echt niet meer onderdrukken. Wat een binnenkomst met al die
mensen in je eigen stadje aan de waterweg. Ik denk dat het door alle euforie
kwam, maar ik was niet eens kapot. Zelden een zo heerlijke marathon gelopen,
alles klopte, geen moment echt zwaar
gehad en een grijns die nu nog in mijn
gezicht gebakken staat. Met een tijd van
3:44 ook dik tevreden, zeker gezien de
omstandigheden.
Bij de 35 kilometer was het een dolle boel
met muziek en veel publiek. Ik kan me
voorstellen dat het voor velen een aantrekkelijk moment was om daar even te
blijven hangen, of erger, de pijp aan Maarten te geven. Maar niet voor mij; ik heb
me de gezelligheid aldaar heerlijk aan laten leunen en met goede moed door gebanjerd. Die kilometers vond ik het
zwaarst, je had het gevoel dat je een stuk
de verkeerde kant opliep. Ik voelde ook
dat ik qua benen en conditie wel harder
kon, maar bij elke aanzet leek het wel of ik
mezelf begon op te blazen van de hitte.
Even het koppie erbij houden dus en met
5:30-5:40 richting de dijk. Eenmaal onder
aan de Maasdijk ging ik weer lekkerder
lopen. Als snel bleek hier een enorm slagveld aan versleten lopers te zijn ontstaan.
Met groepjes tegelijk zag je mensen inzakken, wandelen en in de kant duiken. Dit
schouwspel is natuurlijk wel gebruikelijk
na 37 km; doorgaans moet ik zelf ook stevig met de man met de hamer onderhandelen. Maar omdat ik nu zelf nog een redelijk tempo liep beleefde ik dit toch heel
anders. Dat gaf de burger moed en kon
het tempo weer iets aanzetten tot rond de
5:30. Het inhalen van de vele medelopers
(behalve Eite) geeft je telkens weer nieuwe energie en het werd een bemoedigende
inhaal race.
Tot slot
Ik heb Rotterdam vele malen gelopen en
het publiek is er fantastisch, maar dit
sloeg werkelijk alles. In geen 400 jaar
maak je dit als loper mee denk ik. Een
geweldige organisatie, prachtig mooi parcours en zoveel enthousiaste vrijwilligers
en publiek. Bij de Maaslandse Dam hoorde ik Carrie, die vermomd met een helm
op net weer achter op een motor klom,
nog roepen: he Arie, geniet ervan he, het
is maar een keer! Nou, reken maar dat ik
genoten heb. Mijn oprechte dank ook
naar allen die dit mogelijk gemaakt hebben!
Bij Maasdijk stonden de wielermaatjes van
de Pynas klaar met bier en water (zoals
voorspeld zou ik precies een uur na Ron
voorbij komen en zo geschiede – mannen:
dank voor het geduld…). Dat gaf de laatste
mentale zet om nog die laatste paar keer
de vermaledijde dijk op te ploeteren. Echter, wat bleek, we hoefden nog maar twee
Arie Vliegenthart
19
Eerste reacties na de (halve) Westland marathon . . .
. . . .Het was daar, na 25 km al
duidelijk dat het een slagveld
zou worden.
In 's Gravenzande stond Patrick
geparkeerd Enkele kilometers
later stonden Edwin van Kersbergen en Peter Noordam ook
stil. Ondanks dat ik het heel zwaar had,
gaf dat nog wel enige stimulans. Ik voelde
ook wel dat ik tegen de kramp aan zat,
maar dat bleef gelukkig uit. Op de Maasdijk kreeg ik de neiging om te gaan wandelen maar dat mocht niet van Judith
. Ik was zo geconcentreerd dat ik zelfs
niet zag ik een collega inhaalde.
De finish gehaald binnen de 3:40. Na de
finish op de grond gaan liggen en ik voelde me een beetje duizelig. . . .
. . . .Dat ik mijn tijd van 30
jaar
niet zou verbeteren op mijn 2e Westland
Marathon wist ik, maar dat
het warme weer, ondanks
alle bidons water die ik over
mijn hoofd heb gekregen, me toch parten zou spelen was ik even vergeten. .
..
. . . .na 20 km ging de kaars
langzaam uit en heb op karakter nog geprobeerd wat
snelheid te behouden. gezien
het feit dat ik niet echt een
warm weer loper bent heb ik daar de
laatste 15 km veel last van gehad
( kramp in beide kuiten )ik ben toch blij
dat ik de finish heb gehaald binnen de
tijd die er voor stond. voorlopig geen
marathon meer voor mij . . .
. . . . .Aan het eind van de
Oranjepolderweg meldde ik,
dat ik ging stoppen en teruglopen vanaf de Pettendijk. Ik liet
de dames gaan en begon plannen te maken hoe ik het de
familie moest gaan laten weten. Na nog eens 100 meter schoten de
woorden van Eite me te binnen: een
marathon loop je niet met je benen,
maar met je verstand (of iets dergelijks). Dat zou ik toch eigenlijk wel
moeten weten! Dus besloten te kijken
of ik 25 km zou gaan halen, maar volledig eigen tempo lopen en niet proberen
de dames in te lopen. dat werkte dus.
Bij 25 km niet meer gedacht aan opgeven, maar aan de volgende drankpost.
Als ik die haal, ga ik finishen ook! Na
30 km plan C in werking gezet: na iedere 2,5 kilometer een meter of honderd stevig wandelen en dan weer
gaan! . . . .
. . . .Hoe gek ben je......om
na de Rotterdam marathon
6 weken geleden ....er
vandaag weer een te doen?
Nou heeeel gek maar wel
gedaan. De westland marathon en uitgelopen met bizar
veel kramp maar wel gedaan. Met
dank aan mijn schoonpa, barbara
en Lidy Warffemius die mij het
laatste stuk er doorheen hebben
gekletst . . . .
. . . .Warm was het echt, zeker op
de momenten dat de zon er goed
doorkwam. Killing op sommige
momenten. Op 18 km ging Jaap
eraf en wij met z'n drieën verder.
Zoonlief Matthijs Jansen stond klaar om
mee te fietsen. Echt super van hem.
Halverwege kreeg Harry het zwaar en
zakte iets af. Op de Pettendijk stond onze
tweede haas René Torfs. Hij zou pas bij
de 30 staan maar kwam gelukkig al eerder erbij. Heel fijn!! Bij de 30 kwam Harry
weer wat dichterbij. Bij het verder lopen
begon Jolande iets uit te lopen. René
bleef bij mij. Ik had het niet gemakkelijk.
De warmte speelde parten. Wij hebben
heel wat lopers kapot zien gaan. Jolande
en ik bleven dichtbij elkaar. Aantal keren
gewandeld, zeker de heuveltjes. . . . .
20
Wat was het FAN-TASTISCH!! Ik ben enorm blij
met mijn tijd van 2:16
dat was zelfs boven verwachting! Maar het was
vooral zo leuk door al die
enthousiaste vrijwilligers van AV Waterweg en alle supporters onderweg! Bedankt!!!
Geen spierpijn alleen zware benen. Deze loop vergeet je nooit
Het is gelukt! Mijn eerste halve marathon zit erop, en hoe! Heerlijk gelopen met Wendela en Petra in een
geweldige sfeer. Zoveel bekenden
langs de kant om ons aan te moedigen en ook nog een heus spandoek Wat een happening!!
. . . .Gelukkig kreeg ik tussen km 37 en 38 gezelschap van de eerste
dame, vergezeld door Michel de Maat. Laatstgenoemde had jl donderdag
al aangekondigd een tijd te verwachten die hij uiteindelijk ook liep.
Stoer.
Vlak voor de Pettendijk liepen beiden mij langzaam voorbij, maar toen
de dame heel even wilde stoppen, had ik weer enkele decameters te pakken. Ik besloot
dat ik zowel vóór de eerste dame als voor Michel de Maat wilde finishen, en dat is gelukt. Waar je al niet blij van kan worden...
Vandaag was niet normaal. de
kuitoverbelasting die ik in turkije had opgelopen begon parten te spelen en bij 25km
werd voor het eerst gewandeld (nb vorige marathon
hoefde ik niet een keer te
wandelen). Hierna liepen de tijden op maar het
parcours bleef leuk en publiek enthousiast. Bij de
34km was ik er klaar mee, als ik teveel wandel
wordt ik ook duizelig en kan niet meer goed lopen
Barbera kwam bij me fietsen en begeleidde me
naar het 35km punt alwaar vriend Ruud stond.
Helaas of achteraf gelukkig was hij niet met de
auto anders was de marathon voor mij hier geëindigd. Bij 36km kreeg ik pijn op de borst (wat
de f***) dus wederom wandelen..man wat is dit
afzien. Gelukkig de dijk gehaald, nu nog terug
naar Maasdijk in 6:30 ja echt...en weer wandelen, onderweg besluit ik al dat dit de laatste keer
is. Zoveel km trainen en dan zo'n boutmarathon
sjokke.
21
Na 3.46 uur gefinisht,
met nr 494 op de buik
gespeld. Tot 30 km op
een eindtijd van 3.30
uur gelopen, gemiddeld
4.55 /km. Toen sloeg
de warmte toe, tussen de kassen. Tempo zakte wat terug en
op precies 37 km ruim 5 min
met kramp vastgestaan. De
laatste km krampvrij kunnen
lopen en nog genoeg energie
over voor een eindsprint. Wat
een geweldig loop festijn, met
veel publiek, muziek en heel
veel vrijwilligers. Bedankt aan
Marijke en Daan voor het heen
en weer fietsen met m'n drankjes en gelletjes,
Lonneke’s eerste halve marathon
Mijn eerste (en vooraf ingeschatte zeker laatste!) halve marathon avontuur
lopers, toen begon bij mij het kippenvel al
op te komen. En ook een heerlijk weertje
en sfeertje!
Met nog ruim 200 dagen voor de start
dacht ik: ach, tegen die tijd heb ik zoveel
getraind, kom, laat ik me inschrijven. Samen met wat loopmaatjes, die net als ik 2
jaar geleden met hardlopen zijn gestart,
en de marathon in ons eigen vertrouwde
stadje, moet dat toch gaan lukken. En als
ik het ooit ga doen, dan is het nu! Maassluis bestaat 400 jaar, dat moet gevierd
worden met de Westland Marathon.
Vanaf het startschot zijn we eigenlijk niet
meer van elkaars zijde geweken. Nou ja,
alleen tijdens een noodzakelijke plaspauze
werd even wat privacy gegund ;-)
Mijn gezin zou op 4 plekken langs het parcours staan en dat waren natuurlijk al
mooie punten om naar uit te kijken (en
vrienden met een heus spandoek!). Ook al
het superenthousiaste publiek langs de
route maakten het een geweldige ervaring. In Maassluis zoveel bekenden die
ons aanmoedigden…ongekend! Dat kippenvel ging voorlopig niet meer liggen en
we kregen er vleugels van. Een paar keer
zeiden we tegen elkaar: we gaan te snel!
Dat hebben we later toch echt wat moeten
terugschroeven. Ook in Maasland en De
Lier stond zoveel enthousiast publiek. We
liepen echt niet in de voorhoede, maar
ook wij werden nog flink aangemoedigd.
Zo gezegd, zo gedaan. En het inschrijvingsbewijs in de mail is natuurlijk een
behoorlijke stok achter de deur. In de tussentijd ging mijn knie alleen wat protesteren en een vakantie (all inclusive Turkije)
een klein maandje voor de start werkt eigenlijk niet echt mee. Toch een aantal
keer een langere afstand getraind, met als
maximale afstand 18 km. Die laatste 3 km
moeten dan maar op karakter.
Een paar dagen voor DE dag kreeg ik nog
een geweldige tip….bietensap! Zou moeten werken als een natuurlijke doping. Ik
dacht….DOPING?! Dat klinkt goed! Ik weet
niet of ik met deze bekendmaking nu alsnog uit de uitslagenlijst geschrapt wordt,
maar ik heb me dus aan de bietensap gewaagd. Niet te drinken! Maar in de 2 dagen voor de halve marathon toch 2 glaasjes naar binnen kunnen werken. Alle hulp
is welkom, al is het alleen al voor het placebo-effect. Dankjewel Dennis en Marleen
.
Iedere drankpost mochten we van onszelf
even wandelen om wat te drinken en dat
hakte de race in wat overzichtelijker stukken van 5 km. De sponzen gaven lekker
wat verkoeling. We moesten wel uitkijken
dat we ze op onze rug uitwrongen, anders
werd het een miss-wet-T-shirt-loop en dat
was nou ook weer niet de bedoeling.
De week voor de start hadden Wendela,
Petra en ik afgesproken om samen te lopen. We hadden 1 doel voor ogen….. uitlopen van die enorme afstand! Op een
voor ons comfortabel tempo lopen van zo
rond de 6:30 min/km en ergens tussen de
2 uur 15/ 2 uur 30 minuten finishen
moest dan haalbaar zijn. We verschenen
zondagochtend allemaal “lichtelijk” zenuwachtig in de sporthal, keurig netjes en
herkenbaar in het AVW tenue gestoken. In
het startvak zagen we heel veel bekende
Ik dacht dat ik nog wel ergens een man
met hamer tegen zou komen, maar dat
gebeurde vreemd genoeg helemaal niet?!
Zelfs het extra-verrassingslusje op de
Gopherslane kon ons niet stuk krijgen en
22
het laatste endje kon ik heerlijk genieten
van HET moment…. De finish in zicht!! Met
z’n drieën zijn we over de streep gekomen
in een eindtijd van 2:16. Vooraf dacht ik,
ik ga dit 1x en nooit weer doen, maar
mensen, wat was dit fantastisch! Ik heb er
geen Oscar mee gewonnen, maar toch wil
ik mijn 2 loopmaatjes Petra en Wendela,
de vele vrijwilligers, enthousiaste verkeersregelaars, het vele publiek en gezellige medelopers, natúúrlijk ook de bietensap ;-) maar bovenal DE organisatie heel
hartelijk bedanken voor deze heerlijke ervaring! Ook achteraf is het heel tof om te
zeggen: Ik heb de halve marathon gelopen!
Wie weet….ooit…toch weer?!
Lonneke Jansen
23
De verkeersregelaars . . .
“ Jullie hebben het top georganiseerd!”
“.Ook ik wil nog even zeggen dat het een
geoliede dag is geweest. Petje af.”
“In mijn beleving zijn wat mij betreft veel
zaken heel goed gegaan. De informatie
m.b.t. de plaats waar ik stond was in orde. Het afhalen van de hesjes verliep
voorspoedig”
“ Ook voor mij als verkeersregelaar was
de Westland Marathon een onvergetelijk
succes, en volgens mij stond ik op het
mooiste stukje van het parcours, namelijk
op de Markt! Was een belevenis was dat,
erg leuk! “
“Opgang Maasdijk, is alles goed gegaan,
er waren wel wat incidenten zoals een
SUV welke onze aanwijzingen negeerde. ik
heb hem en zijn kenteken namelijk gefotografeerd. Op sommige momenten moet
je echt ogen, letterlijk, in je achterhoofd
hebben! “
“ Er stonden meerdere auto's bij mijn
kruising te wachten. Een van hen was
blijkbaar een huisarts. Deze persoon was
niet gecharmeerd dat hij moest wachten.
Ik heb hem toen gevraagd of het spoed
was. Meneer gaf hierop geen antwoord
maar reed geërgerd de andere kant op.”
“Akkefietje met een hoogdravende amazone welke toch dringend, heel dringend,
haar paard diende te bezoeken en geen
begrip kon opbrengen voor het feit dat ze
even moest wachten “
“. Ik heb tijdens de marathon het hele
parcours nog gefietst tussen en met de
lopers en het was een groot feest waar je
ook kwam. Alle lof voor de organisatie van
de drie verenigingen. “
“Bij de afzetting van de Rozenlaan veel
commentaar van de automobilisten Sommigen gaven aan dat zij al een half uur
door Maassluis aan het rijden waren en
steeds tegen blokkades aanliepen. “
“We waren blij dat we af en toe hulp kregen van de agenten die er voor zorgden
dat het verkeer bleef doorstromen “
“Ben blij met de test die we vooraf af hebben moeten leggen. Ben niet zo’n dominante vrouw en moest mezelf wel even
over een drempel helpen om de automobilist te laten stoppen.. Denk er nog geregeld met een grote glimlach op terug”
“In de toekomst mag je weer een beroep
op me doen.”
“ Geen op of aanmerkingen, voor mij was
de eerste keer, dus ik vond het wel spannend, dat ik alsnog werd ingedeeld in
Maassluis was erg prettig “
“Ik heb geen onregelmatigheden ontdekt.
Was
toppie
geregeld,
mijn
compli-
“Ik heb vooral genoten van het helpen en
heb kunnen genieten van het evenement.”
“Ik had mij al snel opgegeven en werd
uiteindelijk verkeersregelaar. Een prima
job, maar ik had ook wel wat anders willen doen en mij ook langer in willen zetten, of bijvoorbeeld helpen met opbouwen
of afbreken. “
24
Trainingsweekend 10-12 oktober 2014
Trainingsweekend 10-12 oktober 2014 - wie wil mee?
Al enige tijd zijn wij (Liselot, Marjorie en Annette) aan het brainstormen tijdens het
theedrinken na afloop van onze training over een trainingsweekend. Het zou toch wel
erg leuk zijn als we dit van de grond krijgen!
Ons idee is om dit in het tweede weekend van oktober 2014 (10 t/m 12 oktober) richting bijv. de Ardennen te gaan (locatie nog nader te bepalen, ligt natuurlijk ook aan de
grootte van de groep) en daar - naast gezellig met elkaar zijn en lekker eten en drinken
- een trainingsprogramma te volgen. Hierbij wordt natuurlijk met iedereen rekening gehouden, van fanatieke en gevorderde loper tot recreatieve en beginnende loper.
Wij willen graag een programma, locatie etc verder gaan uitwerken, maar dat hangt samen met de vraag of hier voldoende animo voor is? Dus, lijkt dit je leuk, meld je dan
aan als geïnteresseerde hiervoor. Dit verplicht je nog tot niets, maar wij hebben dan
wel een beetje een inschatting met hoeveel personen we ongeveer rekening moeten
houden.
Je kunt je aanmelden via de mail bij Marjorie: [email protected].
Met sportieve groet,
Liselot, Marjorie en Annette
25
De Westland marathons van Eite
Voor
Zondag 25 mei as. doe ik voor de 2e keer
mee aan de Westland Marathon. Mijn eerste keer was in 1988 (29 jr.), toen ook
mijn eerste marathon. Samen getraind
met een oud-collega, die toen al 2 of 3
marathons gelopen had en met zijn buurman, lid van Fortuna en die al vele marathons, waar onder ook snelle, gelopen
had. Ik had eerder één keer een halve gelopen in 1h36 en trainde met hen niet
echt volgens schema, ook niet echt vrijblijvend, toch wel 3, soms 4 keer in de
week, later ook weleens 5 keer in de
week, maar veel lange duurlopen, 30-ers
of meer, waren er niet bij.
pen, 1h36! Ik had ook nog nooit van de
formule gehoord: 2 maal de tijd op de
halve + 10 min of 10% is de mogelijke
tijd op de hele!
Ik begon natuurlijk te rekenen, ik voelde
me nog hartstikke goed, dat zou wel eens
een mooie tijd kunnen worden, als ik er
nou nog een schepje bovenop doe!? Denk
nou niet dat ik aan een 'negatieve split'
dacht , de enige split die ik kende was die
in de jurk van ons aller Neelie! Nou, ik
heb het geweten, want rond het 30km
punt ging echt het kaarsje uit en ik liep
daar middenin het Westland tussen de
kassen, geen sterveling te bekennen,
moederziel alleen, dus! Ik moest op enig
moment ook nog plassen (van de kou of
zo) en dan weer op gang zien te komen......! Nou ja, ik heb door geploeterd,
'opgeven is geen optie' was toen nog geen
alom bekende kreet, maar ik wilde het
niet: opgeven! Dat wilde ik sowieso niet
voor die kameraden, natuurlijk!
Ook een gps om de afstand en het tempo
te monitoren waren toen nog niet uitgevonden, dat ging allemaal nog heel erg
´op gevoel´ en met een stopwatch die
aangaf hoe lang je totaal gelopen had en
bij benadering schatte je het aantal kilometers en berekende je je loopsnelheid in
km's/uur, niet in minuten per km of zo. In
die tijd kende de Westland Marathon een
sluittijd van 4 uur! Nou, dat mocht met
een tijd op de halve van 1h36 toch niet
echt een probleem zijn, dacht ik zo.
De laatste kilometers toen waren dezelfde
kilometers als de marathon op 25 mei, nl.
langs Maasdijk over het onderpad naar de
finish, toen op de Westlandseweg in Maassluis, nu op de Albert Schweitzerdreef in
Maassluis ter hoogte van AV Waterweg.
Langzaam kwam er op dat onderpad ineens een auto bij me rijden, een busje,
met de deur open en daar zat iemand in
de deuropening en die zag mij strompelen
(ik had al enkele keren kramp gehad) en
zei: "Ach meneer, stap toch in". Nooit
dacht ik! Hoe durft ze, maar ik kon alleen
maar nee-schudden met mijn hoofd. Later
had ik in de gaten dat dat de zgn.
'bezemwagen´ moet zijn geweest. Oog
voor een eindtijd had ik niet meer en dat
ik binnen 4 uur binnen moest zijn, daar
had ik ook geen enkel begrip meer van, ik
wilde alleen maar naar de finish toe, mijn
ouders zouden er staan, Jolande Slootheer
en ook nog een oom en tante. Dus uitlopen was het devies!
Het was best frisjes die dag in 1988, ik
zou lopen in een korte broek, dus om de
spieren 'voor te verwarmen' had ik ze vlak
voor vertrek naar Maassluis ingesmeerd
met Midalgan, wie kent het nog, sterker
wie gebruikt het nog! Onderweg in de auto dacht ik nog even mijn gezicht in te
smeren met Nivea tegen het schraal worden, maar och arme, ik was vergeten mijn
handen te wassen . Afspoelen met water
hielp niet echt meer, met een hoofd als
een boei ben ik aan de start verschenen!
Afijn, de start was daar en ik wist natuurlijk helemaal niet wat me te wachten
stond. En ik had al helemaal geen leger
aan mensen om me heen die me allemaal
goed bedoelde adviezen meegaven, zoals
doseren, 'in het begin met de handrem
erop lopen', genoeg drinken, neem gelletjes mee (bestonden die eigenlijk al?),
'uitlopen is belangrijker dan een tijd neerzetten', 'de eerste moet je van genieten'
of dergelijke one-liners.
Ik ben vol goede moed en met de bekende 'uit de schoenen knappende veters van
motivatie en drive' en vol overgave gestart.
Op de halve marathon klokte ik ongeveer
dezelfde tijd als eerder op de halve gelo-
Dan, eindelijk krijg je de finish in zicht en
je hebt overal pijn en wil eigenlijk maar
één ding, zitten of liever nog liggen, kappen met die onzin!
En dan plots, een paar honderd meter
voor de finish is daar die tante van me,
tante Ank van der Have (moeder van Rik
van der Have en jongste zus van mijn vader), en die moedigt me aan en loopt die
laatste meters met een bosje bloemen in
haar hand met me mee naar de finish. En
26
dan ineens kan er weer een heleboel, een
'eindsprint', wat natuurlijk de naam sprint
niet mag hebben, meer een eind'strompel', maar wat was ik blij dat ik er was,
zeg! Geen idee van mijn tijd, interesseerde me niet. Iedereen natuurlijk trots dat ik
'm uitgelopen had en ik was kapot en ik
had een pijn in mijn p.... benen! Ik wilde
toen alleen nog maar naar huis, dus naar
de auto gestrompeld en thuis direct in bad
gaan zitten en daar sprak ik de legendarische woorden: "Dit doe ik nooit, maar dan
ook nooit meer!!" Uiteindelijk bleek ik in
4h00:02 gefinisht te zijn en de organisatie
heeft me nog opgenomen in het uitslagenboekje. Ik kan het helaas niet meer vinden, maar ik dacht zelfs dat ik de laatste
vermelding had. Daar was ik dan wel weer
trots op!
En mijn maten ....... beide uitgestapt vanwege de kou, want dat was ´t, zo meen ik
me te herinneren! Dat gaf nog een extra
boost aan mijn gevoelens van trots dat ik
'm toch uitgelopen had.
Uiteindelijk heb ik mijn woord toch niet
gehouden, ik ben in januari 2005 lid geworden van AV Waterweg en heb datzelfde
jaar in april de marathon van Rotterdam
gelopen. Inmiddels 26 jaar en 15 marathons later, met een PR op 3h11, sta ik
zondag wederom aan de start van de
Westland Marathon. Het was mijn eerste,
maar ik ga ervan uit dat dit niet mijn laatste wordt! Er is een mooie uitdrukking:
'L'histoire se répète' (de historie herhaalt
zich) . Nu hebben ze een sluittijd van 5
uur en ik hoop niet ........
Weliswaar is mijn voorbereiding niet ideaal
geweest, ik heb al geruime tijd last van
wat 'fysiologische ongemakken van de onderste extremiteiten' oftewel regelmatig
pijntjes in benen, voeten, billen, maar 't
moet toch raar lopen wil ik niet sneller zijn
dan mijn eerste!
We gaan het beleven, ik heb er zin in, het
enige dat hetzelfde gebleven is als 26 jaar
geleden is de afstand, 42,195 km, het
wordt in ieder geval warmer dan destijds,
het parcours is anders, er zijn denk meer
deelnemers en mogelijk meer belangstelling, ik ben weliswaar ouder, maar
daarmee heb ik wel meer ervaring, die
heel waardevol is voor het lopen van een
marathon.
Nu al wil ik een ieder die ervoor gezorgd
heeft dat zondag die Westland marathon
eenmalig in ere hersteld is en ook mogelijk
is, danken voor alle energie, tijd en inzet,
alle vrijwilligers, hulpdiensten, toeschouwers, gemeente Maassluis, de burgemeester van Maassluis, Koos Karssen, die ´het
zaadje´ hiervoor gelegd heeft en Carry
Wilmink die ermee ´aan de haal´ gegaan
is en die met de stichting Westland Marathon en al die mensen (> 400) dit mooie
evenement tot stand gebracht heeft.
En als laatste wil ik iedereen die zondag
deelneemt aan de halve en de hele marathon, van ons cluppie doen er al ca. 130
mee aan beide afstanden, heel veel succes
wensen. En denk erom: ´genieten´!
Ga ik ook doen!
Na
'L'histoire se ne répète pas!' Ik ben super
tevreden met hoe deze Westland Marathon
verlopen is, geen 'laatste vermelding',
geen bezemwagen die me graag wil
'opbezemen', geen kramp en een mooie
tijd, in ogenschouw nemende de matige
voorbereiding na de Marathon van Rotterdam op 13 april jl.: 3h43 (eigen waarneming).
En mijn tante Ank van der Have was ook
nu, net als in de editie van 1988 van de
Westland Marathon weer present langs het
parcours. Ze stuurde me deze collage op
om uitdrukking te geven aan de sfeer van
dit geweldige evenement. Top, hoor tante
dat je er nog altijd weer bij bent!
Ik weet zeker dat ik namens alle lopers en
toeschouwers spreek als ik zeg dat de
Westland Marathon die vandaag onder
mooi zomerse omstandigheden eenmalig
(?) is georganiseerd in het kader van Ervaar400jaar Maassluis een Fantastisch
Mooi evenement is geworden. De organisatie klopte, alsof jullie dit jaarlijks (toch
in overweging nemen?) zo doen, van het
begin tot het eind. Het parcours was echt
prachtig, met op verschillende plaatsen
kippenvel momenten.
Zo zal ik het aflopen van de Wip de Markt
op in Maassluis niet gauw vergeten. Wie
dat zo bedacht heeft, andersom zou niet
zo mooi geweest zijn, Chapeau! Maar ook
op vele andere plaatsen werden we gedragen en aangemoedigd door zeer enthousiast publiek.
Organisatie, Bedankt, jullie mogen Supertrots zijn op dit prachtige sportieve
'historische' evenement! Ik heb een aantal
vertegenwoordigers van de organisatie al
persoonlijk de complimenten overge27
bracht, maar vind t belangrijk dit langs
deze weg nogmaals te doen 'en public'!
Eite Slootheer
28
29
30
Een vakkundig advies
en
20 % korting %
korting
op alle hardloopschoenen;
daar rij je voor om !
Korte Hoogstraat 21
31
Uitslagen
Halve Marathon van Oostvoorne
Martin den Hamer
1.27.57
Peter Noordam
1.35.25
Ruud wessels
1.42.48
Eite Slootheer
1.43.17
Rotterdam Marathon
Joost Husslage
Martin den Hamer
Bert Eeuwijk
Eric Klok
Ruud Wessels
Eric van Waas
Dennis van Eijck
Quirijn Oudshoorn
3.22.51
3.24.58
3.36.27
3.37.32
3.43.40
3.45.10
3.51.57
3.51.57
Lions Heuvelloop Overveen. 15 km:
Norbert Veringmeier
1.12.06
Havenloop Vlaardingen 10 km:
Ronald Kolloffel
OASELOOP Maasland 10 km:
Ron v.d. Berg
Marc Meeder
Gerard de Lange
Frank van der
Weck
Jos van Asselt
Joost Husslage
Peter Noordam
Eric van Waas
Arie Vliegenthart
Rob Prins
Aad Vijfwinkel
Peet Jansen
Tim van Waas
6 km:
Monique de Bie
rectificatie
Arie Vliegenthart
Marianne de Grauw
Simon Pleijsier sr
8-3-2014
1.52.47
1.53.53
2.11.41
rectificatie
Monique Creemers
Fred Lantinga
Esther van Loenen
Marianne de Grauw
Eite Slootheer
Lidy Warffemius
Lenie de Visser
Ruurd van Os
13-4-2014
4.03.05
4.06.57
4.11.25
4.15.28
4.15.29
4.19.57
4.52.23
4.59.23
21-4-2014
Sonja Jansen
1.16.01
26-4-2014
42.27
26-4-2014
49.24
50.18
52.56
34.57
35.45
35.52
Gilbert Post
Monique Creemers
Paul Korstanje
40.44
42.44
43.29
45.09
45.10
46.38
47.17
47.29
49.10
49.22
Rick van der Have
Frank van Roon
Harry van Zevenbergen
Eite Slootheer
Simon Pleijsier sr.
Jolanda Slootheer
Cobie Gardien
Alice Starrenburg
Dick Eichorn
Sjaak de Vries
53.27
53.34
56.00
56.02
60.06
60.21
62.37
63.18
66.17
66.18
33.56
Jozette van der Have
38.36
32
Marathon van Enschede 10 km:
Norbert Veringmeier
48.21
27-4-2014
Sonja Jansen
49.09
Kaaienloop Oosterhout 10 km:
Norbert Veringmeier
45.17
10-5-2014
Run2day Vlinderloop Houten 21.1 km:
Lenie de Visser
2.10.31
10-5-2014
Vuurtorenloop Vlieland 10 E.M.
Lieuwe van Loon
1.30.42
Barbara van Loon
1.44.06
Jaap Westhoff
11-5-2014
1.53.04
34.35
34.41
Rik van der Have
Frank van Roon
11-5-2014
49.45
54.54
39.32
39.32
47.57
48.14
Chris Dijkstra
Paul Boogh
Leo Harreman
Simon Pleijsier sr.
49.13
Jozette van der Have
22.04
24.05
Ruud Wessels
Lenie de Visser
Omloop Ter Heijde 10 km:
Gerard de Lange
Marc Meeder
Marcel van de
Water
Herbert Smit
Edwin Vijverberg
Peet Jansen
Monique Creemers
5 km:
Rob Prins
Nikki Wessels
54.55
56.24
56.24
58.07
1.01.32
24.05
29.28
Krakelingenloop Heukelum 10 km:
Lenie de Visser
1.02.41
17-5-2014
Zuidersterloop Capelle a/d Ijssel 10 E.M.
Marieke Bourquin
1.09.19
Ronald Kolloffel
1.10.42
18-5-2014
1.29.59
Marathon van Leiden 5 km:
Iris Knoops
Rik van der Have
18-5-2014
28.36
33
29e Westland Marathon Maassluis
Gerard de Lange
2.43.12
Ron van de Berg
2.43.42
Herbert Smit
3.16.26
Joost Husslage
3.19.46
Peter Noordam
Frank de Bie
Hans Knoops
Monique Creemers
25-5-2014
3.46.41
3.48.45
3.51.42
4.03.26
Marcel van de Water
Ton ten Kate
3.25.21
3.31.04
Joop Verkade oud lid
Wernher van der Hoek
4.04.16
4.13.18
Frank van der Weck
Bert Daamen
Eric Klok
Jos van Asselt
Bert Eeuwijk
Eite Slootheer
Arie Vliegenthart
3.33.43
3.35.15
3.38.28
3.39.48
3.40.15
3.43.19
3.44.07
Peter Fortuin
Marja Zwijnenburg oud lid
Marcel Veldhoven
Peter Witkam
Jolande Slootheer
Dionne de Wals
Harry van Zevenbergen
4.13.19
4.15.23
4.16.44
4.24.48
4.34.55
4.35.06
4.38.27
Niels Hendriksen oud lid
3.45.24
Esther van Loenen
4.42.29
Patrick van der Spek
3.46.32
Gilbert Post
4.58.04
1.25.27
1.30.47
1.32.41
1.34.16
1.35.11
1.40.47
1.43.55
1.44.08
1.44.11
1.44.09
1.44.23
1.46.47
1.46.55
1.50.16
1.51.07
1.53.16
1.53.55
1.55.46
1.55.46
1.56.04
1.57.19
2.00.15
2.02.31
2.02.44
2.05.35
Bart Godthelp
Gerda van Leeuwen
Angela Westerhold
Leo van de Maarel
Dennis Wortman
Eveline van der Kooij
Dick Eichorn
Jolande van den Berg
Corry van Dalen
Cobi van der Velde
Lonneke Jansen
Wendela Hamersma
Petra Arntz
Nelleke den Broeder
Margriet de Vries
Sjaak de Vries
Paul Boogh
Simon Pleijsier sr.
Jan Janssen
Lenie de Visser
Claudia Luijendijk
Marjorie de Heer
Alice Starrenburg
Anja van der Doel
Paula Schouten
2.06.14
2.09.38
2.09.45
2.10.32
2.11.44
2.12.05
2.14.43
2.15.47
2.15.47
2.15.48
2.16.31
2.16.31
2.16.31
2.18.12
2.19.11
2.19.12
2.19.28
2.19.40
2.14.46
2.24.08
2.24.28
2.32.06
2.32.10
2.39.27
2.46.14
21,1 km:
Erik Uilenhoed oud lid
Marieke Bourquin
Martin den Hamer
Ronald Kolloffel
Kim Noordzij
Lieuwe van Loon
Aad de Bruijn
Bert Pellikaan
Kees van der Eijk
Ed van der Lee oud lid
Aad van Leeuwen
Aad Vijfwinkel
Paul Wolters
Martin Bot
Conny Mosterd
Dim Mureau
Rik van der Have
Marianne de Grauw
Jolande van Mastrigt
Leo Harreman
Chris Dijkstra
Ankie Bosman oud lid
Enrico van Wingerden
Jacques van Lier
Anneke Solognier
34
Tromper Optiek Golden Tenloop Delft 10 km:
Marc Meeder
34.35
Frank van Roon
Bert Pellikaan
46.48
Lidy Warffemius
Peet Jansen
47.09
Evelien van der Kooij
29-5-2014
53.29
55.39
56.41
Smulbosloop Dordrecht 10 km:
Nikki Wessels
50.45
29-5-2014
50.46
Ruud wessels
Ladies Run Rotterdam 10 km:
Claudia Luijendijk
59.37
Jozette van der
Have
1.04.27
Annemerie Klaver
7,5 km:
Thea Fazzi
Monique Spoelstra
55.32
Vonneke van Dun
58.45
5 km:
Karlijn ten Kate
Kimberley
Neuschwanger
25.00
Lianne Nivo
27.45
Ingrid den Oudsten
29.44
38.47
Astrid Zwaard
1-6-2014
1.06.27
1.13.43
55.39
Dios Lenteloop, Den Hoorn
km:
Marc Meeder
Gerard de Lange
Ron van den Berg
Ronald Kolloffel
Peter Noordam
10
34.40
35.08
35.45
42.16
44.58
5 km:
Arie Vliegenthart
21.27
Peet Jansen
Rik van der Have
Simon Pleijsier
Lenie de Visser
Jozette van der Have
35
7-6-2014
48.02
50.14
58.50
1.03.48
1.04.15
Clubkampioenschappen 19 juni 2014
1 Gerard de Lange
1e M45
2 Ron van den Berg
2e M45
3 Kim Noordzij
1e Msr
4 Martin den Hamer
2e Msr
5 Ton ten Kate
1e M50
6 Jos van Asselt
3e M45
7 Peter Los
1e M55
8 Eric van Waas
4e M45
9 Paul Wolters
5e M45
10 Aad de Bruijn
1e M40
11 Arie Vliegenthart
6e M45
12 Wernher van der Hoek
2e M40
13 Frans van de Hoek
3e M40
14 Lieuwe van Loon
2e M55
15 Conny Mosterd
1e Vsr
16 Bert Pellikaan
2e M50
17 Arie Warnaar
3e M50
18 Aad Vijfvinkel
7e M45
19 Linda van Steeg
2e Vsr
20 Tim van Waas
3e Msr
21 Eric Klok
8e M45
22 Aad van Leeuwen
3e M55
23 Hans Knoops
1e M60
24 Rik Opschoor
9e M45
25 Esther Oosterlee
3e Vsr
26 Rik van der Have
4e M50
27 Nikki Wessels
4e Vsr
28 Dennis Wortman
4e M40
29 Paul Heskes
10e M45
30 Martin Bot
5e M40
31 Jacques van Lier
5e M50
32 Dim Mureau
6e M50
33 Bert Eeuwijk
2e M60
34 Jordy Lansbergen
4e Msr
35 Gilbert Post
6e M40
36 Jacco Sprong
7e M50
37 Karlijn ten Kate
5e Vsr
38 Robin Stuit
1e Mbeg
39 Chris Dijkstra
4e M55
40 Frank van Roon
5e Msr
41 Marian van Beusichem
1e V50
42 Paul Korstanje
3e M60
43 Kimberley Neuschwanger 6e Vsr
16:55
17:29
18:41
19:29
20:14
20:23
20:32
20:42
20:44
21:08
21:20
21:28
21:45
21:45
21:51
21:52
21:52
21:55
22:17
22:25
22:26
22:40
22:44
22:48
22:49
22:49
23:07
23:23
23:25
23:28
23:33
23:40
23:44
23:48
23:49
23:59
24:03
24:19
24:27
24:32
25:23
25:27
26:06
36
44 Marco Dijkshoorn
45 Annemarie Dijksman
46 Marcel van Veldhoven
47 Menno de Goede
48 Kees van Schie
49 Mieke Wellens
50 Lonneke Jansen
51 Remco den Oudsten
52 Rinus Laats
53 Evelien van der Kooij
54 Ton Theuns
55 Gert Jan Boekestijn
56 Jessica van der Stelt
57 Diana van Leeuwen
58 Sjaak de vries
59 Claudia Luijendijk
60 Alice Starrenburg
61 Inge Boers
62 Thea van der Hoek
63 Jozette van der Have
64 Siem Pleijsier
65 Dennis Groeneveld
66 Corinne Harmoen
67 Jolande Slootheer
68 Katja Haverkamp
69 Erica Bouman
70 Henno Jacques
71 Dick Eichhorn
72 Arie Uiterdijk
73 Cok Zwijnenburg
74 Rene van der Meulen
75 Claudia Dijkshoorn
76 Elma Lievaart
77 Anita Toussain
78 Paula Schouten
79 Frans Dijkshoorn
80 Ron Rijpsma
81 Lenny Molleman
82 Brenda van Wijk
83 Nell Eichhorn
84 Thea van Baalen
85 Leon den Elsen
86 Joke van der Ende
2e
1e
11e
7e
4e
2e
1e
8e
5e
7e
5e
6e
8e
9e
6e
10e
2e
3e
11e
1e
1e
3e
4e
2e
3e
3e
8e
12e
2e
7e
4e
5e
4e
6e
5e
5e
6e
7e
8e
6e
9e
7e
7e
Mbeg
Vbeg
M45
M40
M60
Vbeg
V40
M40
M55
Vsr
M60
M60
Vsr
Vsr
M55
Vsr
V40
Vbeg
Vsr
V45
M70
Mbeg
Vbeg
V50
V40
V50
M50
M45
M70
M60
Mbeg
Vbeg
V50
Vbeg
V50
Mbeg
Mbeg
Vbeg
Vbeg
V50
Vbeg
Mbeg
V50
26:11
26
26:16
26:28
26:44
26:46
26:47
26:59
27:02
27:23
28:02
28:17
28:17
28:17
28:49
28:55
28:58
29:13
29:15
29:17
29:17
29:22
29:25
29:26
29:45
29:47
29:53
30:05
30:08
31:02
31:30
31:32
31:36
32:01
32:36
32:39
32:52
33:15
34:01
34:02
34:04
34:29
34:32
87 Marianne Steenbergen
88 Paula Olsthoorn
89 Ellen Prins
90 Astrid van der Zwaard
91 Cor van Velzen
92 Paula Lourens
93 Jose Jans
94 Barbara de Groot
8e
4e
10e
5e
8e
11e
12e
13e
V50
V40
Vbeg
V40
Mbeg
Vbeg
Vbeg
Vbeg
34:47
34:48
35:02
35:13
35:20
35:27
36:36
37:00
95 Channa Koree
96 Debora Nieuwenhuijzen
97 Margriet de Vries
98 Jan Peute
99 Pauline Stienstra
100 Karin Hoedt de Roos
101 Ingrid den Oudsten
102 Wil Lantinga
37
14e
15e
9e
9e
16e
17e
6e
2e
Vbeg
Vbeg
V50
Mbeg
Vbeg
Vbeg
V40
V45
37:00
37:00
37:00
37:03
37:34
37:50
39:14
39:15
Conny’s clubkampioenschap
6.30
“MAMAAAA, IK BEN WAKKEEEER!!!” Als je Sophie
van 3 ziet zou je niet denken dat ze met gemak de
90 decibel haalt maar vraag
maar aan mijn buren, het is
toch echt zo! Nou was het
ook wel een speciale dag
want pappa was die dag jarig en we gingen een dagje
naar het Dolfinarium. Nou,
dan slaap je niet uit, toch??
09.00
Serieus..we gaan een dagje
uit en het lijkt wel of ik voor
3 weken sta te pakken!
11.00
Zo, we zijn er! Jammer dat
het regent….
11.02
Het lijkt wel of heel Nederland vandaag de schoolreis
naar het Dolfinarium heeft
gepland. Het hele park ziet
geel van de identieke tshirtjes. Ben ik even blij dat
Sophie d’r rode jasje aanheeft vandaag.
20.10
O leuk, de leeftijdscategorieën worden gepresenteerd! Alhoewel, het is nu
wel pijnlijk duidelijk dat ik
een beetje een fossiel in
mijn eigen categorie begin
te worden…
kaassouflee was.
20.15
De wedstrijd begint. Geen
idee wat ik moet verwachten want vorig jaar niet
meegedaan dus ik besluit
op 4.30 weg te gaan en te
zien waar het schip strandt.
Conny Mosterd
20.20
Natuurlijk houd mijn horloge er mee op dus ik heb
geen idee wat ik aan het
doen ben, behalve me het
zwart voor de ogen te lopen.
20.25
Linda loopt een stukje voor
me en ik weet in te lopen
tot ik bij haar ben.
20.28
Ik nader het 3km punt.. van
15.45
twee jaar geleden kan ik me
Motregen gaat nu over in
herinneren dat Barbara teplensregen. We hebben zo’n gen me had gezegd: ‘als je
beetje alle zeeleeuwen en
rond de 3 km was gaan verdolfijnen wel gezien dus we snellen was ik niet met je
gaan op huis aan.
meegegaan.’ Dus denk ik:
wie niet waagt…en gas er17.30
op.
Jarige job vraagt: “zeg
moest jij niet lopen van20.32
avond?” Euh ja…hoef ik alEen kilometer is eigenlijk
leen nog even boodschapeen heel eind?!
pen te doen, koken, eten en
tas pakken. Dat wordt niks, 20.36
dus op een holletje naar de Nog nooit zo blij geweest
snackbar en snel mijn spul- om de finishvlag te zien!!
len bij elkaar gegrabbeld.
20.38
19.20
Ik word gefeliciteerd en
Dat moest ik nog doen: hor- Frans vraagt hoe ik aan die
loge opladen. Nou ja, geen
tijd kom en wat ik heb getijd, we zien wel.
geten. Tja, en dan schoorvoetend toe moeten geven
dat dat een patatje met een
38
22.00
“Schat, ik ben thuis!”
Jarige job: “Hee, bloemen!
Wat lief, had je toch niet
hoeven doen!!”
Uitgelicht
Betere houding
Binnenkort is het weer zover. Je wilt
aan een loopevenement meedoen en
ineens is het bloedheet. Wat nu?
Plotseling hoog oplopende temperaturen doen veel lopers de das om, zoals
onlangs ook bij de City-Pier-City Loop. Je
bent er niet aan gewend en daar helpt
geen lieve moedertje met goede raad aan.
Het eerste en belangrijkste advies is: verlaag je geplande wedstrijdtempo.
Wat kun je nog meer doen? De wetenschappers zijn het er nog niet helemaal
over eens, maar er zijn wel enkele waardevolle adviezen. Belangrijk is natuurlijk
de beperkende factor te ontdekken. Zo
gaat er extra bloed naar je huid, om
warmte af te voeren, en dat kan dan mooi
niet naar de spieren die graag dat bloed
zouden ontvangen.
Je armen vormen een belangrijke ondersteuning van je loopbeweging en –
ritme, en wist je dat ook je schouders
bijdragen aan je prestaties?
Je monnikskapspier of trapezius is een
grote spiergroep aan de bovenkant van je
rug (tot in je nek). Als je die spieren
traint, zorg je voor een betere houding en
geef je je borstkas meer ruimte, zodat je
beter kunt ademhalen en meer energie
kunt vrijmaken.
In vakblad Sportgericht legde bewegingswetenschapper Lennart Teunissen onlangs
uit dat ook je hersenen minder bloed ontvangen en onderweg in een soort van
slaaptoestand raken. Proeven waarbij met
kou en warmte werd gespeeld, en waarbij
inspanningen werden verricht, duiden erop
dat bij warmte je brein zelf een veel grotere rol speelt dan we altijd dachten. Alleen
weten we nog niet hoe je dat kunt manipuleren.
Ook voorkom je zo dat je met opgetrokken
schouders rondloopt en je beweegt je met
meer ontspanning. Dat scheelt je opnieuw
kostbare energie.
IJskoud de beste
Wat je wel kunt doen? Precooling - dus
van tevoren koelen - is het toverwoord
van het laatste decennium. Met een speciaal vest, maar nog eenvoudiger: met koude dranken of ijsslurrie.
Nootzaak
Noten hebben jarenlang moeten opboksen tegen een slechte reputatie als
vette caloriebommen. Lees wat aman39
delen daar aan kunnen doen.
zwaar overschat. Bij een onderzoek (onder
1700 mensen) zaten de mannen er per
week liefst 56 minuten naast. Bijna een
heel uur. En de vrouwen ook nog altijd 52
minuten.
Walnoten, amandelen en hun soortgenoten
zijn niet alleen overheerlijke dopvruchten,
maar zitten ook nog eens boordevol vitaminen, mineralen en antioxidanten. Bovendien zijn de in noten verstopte vetzuren bevorderlijk voor de gezondheid van
hart- en bloedvaten en voor je loopprestaties.
Amandelen bezitten daarbij nog iets bijzonders. De vezels in deze exclusieve
nootjes - afkomstig van de amandelboom hebben een remmend effect op de opname
van een deel van het vet in die noten. Bovendien voel je je er sneller door verzadigd.
Door natuurlijke compensatie ga je er dus
simpelweg minder van eten. Ook een manier om op je gewicht te letten.
De kracht van koolhydraatbommen
Een handje amandelen levert je 35 procent van de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid voor vitamine E. Deze krachtige
antioxidant beschermt je onder meer tegen aandoeningen als Alzheimer.
We zijn nog lang niet uitgepraat over
het wel en wee van aardappelen. Deze
koolhydraatbommen helpen nog
steeds heel wat lopers op pad. En
waarom ook niet?
Hoe lang zit jij per dag?
De oer-Hollandse pieper levert een karrenvracht aan koolhydraten en lopers varen
daar wel bij. Ze bieden je ook een goede
vorm van vezels en vitamine B6, en zijn
daarom gunstig voor een goede darmwerking.
Volgens het Voedingscentrum is de milieubelasting door de Nederlandse aardappelteelt laag en worden kunstmest en bestrijdingsmiddelen niet veel gebruikt. Dat
moet je dan maar geloven.
Rest de vraag of de hoeveelheid koolhydraten niet teveel van het goede is in tijden dat koolhydraten door sommigen als
oorzaak worden gezien van obesitas.
Het antwoord ontlenen we
aan De complete voedingsgids voor sporters.
Zitten is het nieuwe roken, maar hoe
lang zit - en sport - jij per dag? Dat is
best lastig schatten.
Negen uur zitten per dag, dat is ongeveer
de grens tussen een gezonde en minder
gezonde toekomstverwachting. Ongetwijfeld is die grove grens lang niet de waarheid die op jou slaat, maar je komt deze in
publicaties wel vaker tegen. Ook als je
veel sport, schijnt zo veel zitten niet best
voor je gezondheid te zijn, zo blijkt uit de
statistieken.
Aardappelen hebben een behoorlijk hoge
glycemische index (GI, 78). Die hoge GI
betekent dat de koolhydraten van deze
knollen snel bij je spieren belanden, waardoor je als loper een fijne energieboost
krijgt. Bovendien gaat het om complexe
koolhydraten en dat houdt in dat
je extra lang van de geleverde energie
kunt profiteren. Zo lang je ze maar verbrandt, is er niets aan de hand.
Hoeveel jij dan sport? Dat wordt meestal
40
Wil je de GI van je maaltijd liever laag
houden, dan kun je zoete aardappelen
combineren met eiwitrijke producten als
tonijn en kipfilet.
Dus kies ook voor een andere ondergrond, andere obstakels en andere snelheden.
Bedenk dat je trainingsweek, met bijvoorbeeld drie trainingen, er zo zou moeten uitzien:
- langzame korte duurloop
- snelheidstraining (vaartspel, inter
vallen, tempolopen)
- heel langzame langere duurloop
Wil je nog een keer trainen, doe dan
nog een langzame duurloop.
Een bospad zorgt ervoor dat je lichaam
anders reageert op de ondergrond dan de
harde weg. kies bewust voor afwisseling.
kies liever ook voor diverse paren
schoenen
Verlaat het rechte pad
Zo zorg je voor afwisselende prikkels van
je weefsels en voorkom je dat ze te eenzijdig en daardoor te zwaar belast worden.
Gegarandeerd dat je minder geblesseerd
raakt.
Superfoods of supervoeding
De weg naar blessures is geplaveid
met asfalt. Zorg daarom voor wat
meer variatie en obstakels.
Als je blessures wilt voorkomen, moet je
ervoor zorgen dat je het lichaam niet
steeds op dezelfde manier belast. Wat je
dus juist niet moet doen: elke keer hetzelfde rondje hardlopen. En nog slechter:
telkens op je horloge kijken of je wel sneller liep.
Vooral dat laatste is gevaarlijk. Je kunt
immers niet steeds sneller lopen en dus
raak je gefrustreerd. Je loopt bovendien
steeds zo hard mogelijk, en vergeet dus
dat rusten even belangrijk is dan belasten.
En je vergeet dat dé manier om blessures
te voorkomen bestaat uit variatie.
Nu het Voedingscentrum waarschuwt
voor te veel geloof in superfoods, hebben wij nog wel wat traditionelere supervoeding voor jou. Zoals taugé, feta
en ansjovis.
Taugé
Taugé zijn spruiten van de mungboon. Ze
zitten barstensvol B-vitaminen en mineralen. Verwerk ze in je roerbakschotel, soep
of salade.
Feta
Feta wordt bereid uit geiten- en schapenmelk en bevat naast linolzuur – een krachtige antioxidant – ook vitamine B12 en B2.
Ansjovis
Net als veel vette vis bevat ansjovis omega-3 vetzuren en een goede dosis weerstandsbevorderend selenium. Het geeft
smaak aan je salades en het vet zorgt ervoor dat antioxidanten gemakkelijk wor-
In een nieuwe studie, onlangs gepresenteerd op een congres van het IOC, werd
weer eens aangetoond dat het de variatie
is die blessures voorkomt. Hoe je dat kunt
bereiken:
Door niet steeds hetzelfde rondje te
lopen.
41
den opgenomen. Ga voor verse ansjovis in
plaats van de (te) zoute exemplaren in
blik.
is juist gunstiger tijdens kortere intervallen
(6 x 200 met pauzes tot twee minuten). Je
kunt ook nog langere intervallen
doen (bijvoorbeeld 3 x 2000 meter) en
dan is het voldoende om tijdens de pauze
van ongeveer vijf minuten niet eens zoveel
langzamer te lopen.
Rustig pauzenummer
Meesterlijke tip
Als je intervaltraining doet, hangt veel
af van de rustpauzes tussendoor. Hoe
pak je dat aan: wandelen of joggen?
Lees het advies.
In ongeveer 20 procent van je trainingsschema zou je plaats moeten maken voor
snelle trainingen. Dat valt best mee toch?
In dat geval kies voor je voor snellere
tempo's van 200 tot bijvoorbeeld 2000
meter.
Veel hangt af van de rust tussendoor, zodat je elke versnelling ook echt goed en
snel kunt doen. Want het is wel de bedoeling dat je bij 8 x 400 meter, de achtste
keer zeker zo snel bent als de eerste.
De winter is voorbij en voor velen is
dat het sein om het lopen te intensiveren en misschien wel naast de duurlopen ook intervallen te plannen. Zo
moeilijk hoeft dat niet te zijn.
Je doet wekelijks enkele duurlopen van 5
tot 10 kilometer en vraagt je af waarom je
niet eens sneller wordt. Het antwoord is
duidelijk: er missen snelheidstrainingen in
je programma. Denk nu niet dat je ingewikkelde schema's moet zien te vinden,
want zo moeilijk is het niet.
Om uit te rusten ben je vast vaak geneigd
om met je handen op je knieën te steunen. Toch is het beter om in beweging te
blijven. Zo scoor je beter tijdens je volgende loopjes en dat doordat het bloed blijft
stromen en zo afvalstoffen kan afvoeren.
Je hoeft echter niet altijd te blijven joggen,
want staan en wandelen helpt je ook al
een eind op weg. In dat geval worden er
juist stoffen afkomstig uit de energieproductie gerecycled en klaargemaakt om opnieuw te gebruiken.
De Duitse master Reinmund Hobmaier
(50+) geeft een eenvoudig en duidelijk
voorbeeld: 'Tempowisselingen zijn het effectiefst en de kortste weg om na de winter in vorm te komen. Ik plan dan een trainingsloop van tien kilometer met steeds de
ene 500 meter rustig en de volgende 500
snel.'
Als dat eenmaal goed gaat, kun je het
snelle deel ook uitbouwen tot 1000 en
veel later zelfs tot 2000 meter. Daarbij
mag je ook korter dan tien kilometer lopen.
De keuze wat je in de pauze doet, is afhankelijk van wat je wilt bereiken. Zo
duurt het minstens anderhalve minuut
voordat je door actief herstel (dribbelen,
joggen) melkzuur* kunt afvoeren. Dus als
je pauze korter is, heeft dat geen zin.
* Inmiddels is bekend dat het niet melkzuur is
dat je spieren doet blokkeren, maar een verband met het functioneren van de spieren en
het melkzuurgehalte is er wel.
Joggen is daarom beter als je drie tot vier
minuten rust hebt, tijdens intervallen van
bijvoorbeeld 5 x 1200 meter. En wandelen
42
Spieren nooit te oud
Toch kun je de gevolgen van het verlies
behoorlijk beperken door je spieren te trainen. Aan de Wageningen Universiteit promoveerde Michael Tieland op dit onderwerp. In een experiment dat werd beschreven in vakblad Sportgericht, zag hij
dat zelfs heel fragiele ouderen van ongeveer 78 jaar nog veel aan spierkracht konden winnen (tot wel 40 procent).
Voorwaarde was wel dat de oudjes voldoende eiwitten innamen, minimaal 25
gram per hoofdmaaltijd, en dat was een
stuk meer dan ze gewend waren.
Hoeveel jij per dag moet nemen? Uit de
Voedselconsumptiepeilingen (bron: Voedingscentrum) blijkt dat Nederlanders gemiddeld meer dan genoeg eiwit binnenkrijgen. Mannen tussen 19 en 30 jaar eten
zo'n 95 gram eiwit per dag en vrouwen in
die leeftijd circa 68 gram.
Je wordt ouder papa, geef het maar
toe. En dus raak je ook steeds meer
en steeds sneller spieren kwijt. Toch
is het nooit te laat om daar wat aan
te doen.
Gemiddeld hebben gezonde mensen per
kilogram lichaamsgewicht 0,8 gram eiwit
per dag nodig. Dat komt neer op zo'n 56
gram eiwit voor iemand van 70 kilo.
Voor sporters gelden aanvullende cijfers:
neem in een belangrijke trainingsfase binnen twee uur na een zware training per
kilo lichaamsgewicht 0,3 gram eiwitten.
Vanaf je dertigste begin je spiermassa
kwijt te raken. Aanvankelijk ongeveer vier
procent per tien jaar, later zes tot tien
procent per decennium. Het is een even
onontkoombaar als vreselijk vooruitzicht,
want je verliest niet alleen massa, maar
ook kracht.
43
Fred’s hoekje
DE WEKEN NA ROTTERDAM
Na de marathon van Rotterdam heb ik een
week rust genomen om het daarna weer
rustig op te pakken en mijn C groep voor te
bereiden op de halve of hele marathon van
het Westland. Ikzelf zou deze niet lopen
vanwege organisatieverplichtingen voor de
marathon. Ik heb dan ook weinig wedstrijden gelopen in die tijd want wat ik wel
merkte is dat het lichaam toch moet herstellen.
omdat het warm was en de EHBO graag
vooraan wilde staan. Er was water, sportdrank en bananen.
Gelijk na de finish kregen de deelnemers de
medaille omgehangen door drie charmante
dames. Hierna het handdoekje, wat ze na
de finish gelijk konden gebruiken.
Na de start van 450 marathonlopers en 570
halve marathonlopers, waarvan ongeveer
100 avw’ers, werd alles in gereedheid gebracht voor de finish. Ik stond zelf achter
de finish voor de opvang richting EHBO of
water om ze even te laten bijkomen en ongewenste mensen uit dit vak te verwijderen. Nu weet ik pas, omdat ik nu eens aan
de andere kan stond, hoeveel emoties er
vrij komen. Zeker bij de marathonlopers na
de finish. Ik heb dan ook zeer genoten van
dit evenement, ik heb er veel tijd ingestopt
maar het is het zeker waard.
Trainingsloop 4 mei
Deze zondag stond in het teken van de
laatste test voor de Westland Marathon. De
mogelijkheid bestond om 1,2,3,4 of 5 rondjes te lopen van 6 kilometer. Het was warm
en er waren genoeg deelnemers. Er waren
helaas wel te weinig hazen, maar de oorzaak was de voorjaarsvakantie. Ik had me
ook opgegeven voor een tempo van 6 vak
samen met Marcel en Ruud. Mijn planning
was om 3=18km te lopen maar ik besloot
na de 2 ronde het voor gezien te houden.
Marcel en Ruud namen het over maar helaas, Marcel moest na 4 ronden afhaken
met een kleine blessure en dus heeft Ruud
het alleen afgemaakt. Het was weer een
nuttig evenement voor de deelnemers aan
de WM.
Roparun 2 pinksterdag
Samen met Nell en Ruud op de fiets om
naar de finish van de Roparun te kijken.
Eerst via de Beneluxtunnel richting Barendrecht en zo naar de Heinoordtunnel waar
we Gilbert en Marjorie tegen kwamen om ze
naar de Coolsingel te begeleiden. Het is en
blijft een feest.
e
e
Westlandmarathon 25 mei
Op deze mooie dag vond de marathon en
de halve marathon plaats met start en finish in Maassluis. Ik had me niet ingeschreven voor dit evenement want vrijwilligers
zijn altijd nodig. Het evenement werd georganiseerd door 3 verenigingen te weten
AVW, Thoff en Olympus 70. De route liep
door Maassluis, Maasland, De Lier, Maasdijk, ‘s Gravenzande, Naaldwijk en zo weer
langs Maasdijk naar Maassluis.
Maaslandloop 13 en 14 juni
Even in het kort vanwege tijdgebrek, de
volgende keer iets uitgebreider.
9 Weken na de Rotterdam Marathon en 3
weken na de Westland Marathon stond de
Maaslandloop op het programma. Tijdens
deze estafetteloop hebben we zeer goed
weer gehad, de verzorging was perfect en
we hebben ook nog kunnen genieten van
het WK duel Spanje-Nederland omdat we
ver op ons schema voor liepen.
Ikzelf ben in ieder geval het hele weekend,
van vrijdagochtend vroeg tot zondagavond,
bezig geweest met de voorbereiding van dit
evenement. Op vrijdag de materialen opgehaald en de benodigdheden per drankpost
en ‘s middags de startnummers ingepakt.
Zaterdagochtend om 9.30 uur, met totaal
30 vrijwilligers, 480 lunchpakketten gemaakt. ‘s Middags werden de materialen
voor de drankpost al weggebracht of opgehaald zodat niet alles op de zondagochtend
terecht kwam. Zondagochtend om 6.45 uur
ontbijten bij AVW om daarna de start en
finish op te bouwen.
Op het programma staat 5 juli de Kadeloop
in Schipluiden en 26 juli Maasdijk.
Fred Lantinga
Alle materialen waren aanwezig dus zonder
moeite werd het startvak opgebouwd. Het
finishvak hebben we nog even aangepast
44
45
46