Transcript Sensor editie 15

magazine voor studenten
en medewerkers van de han
Werk aan de winkel
De toekomst van de afstudeerder
jrg 18 #15 9 april 2014
Niet langer
Stapel op de HAN
Afscheid campusdecaan
Het koren
van de HAN
Rockband Dehaze
op snsr.nl...
Gelderse voetbalclubs
debatteren op de HAN
Game of Thrones houdt
studenten bij de les
Op 15 april vormt de HAN het decor voor een debat over
de toekomst van de Gelderse voetbalclubs Vitesse, De
Graafschap, N.E.C. en Achilles ‘29. Het profvoetbal is
namelijk meer in beweging dan ooit. Grote clubs worden
groter en kleine clubs worden kleiner. Daarnaast wordt
het gat tussen de grotere en kleinere competities steeds
groter. Welke zaken zijn hier bepalend in en hoe ziet
de Gelderse profclub er in 2020 uit? De Graafschap,
N.E.C., Vitesse en Achilles ‘29 sturen op 15 april hun
leidinggevenden naar de HAN om hierover te debatteren.
Debat Ondernemen of Overleven, 15 april, 16.30 uur,
auditorium Laan van Scheut 10, Nijmegen, opgeven via
[email protected]
Een magistrale actie van een Franse wiskundedocent. Zijn
studenten konden hun klep maar niet houden en daarom
besloot hij er maar een ‘spoiler alert’ in de strijd te gooien.
‘Wie van jullie kijkt er naar Game of Thrones?’, vroeg de docent
aan zijn studenten in een volgepakt auditorium. Uiteraard stak
bijna iedereen zijn hand op, want wie kijkt er tegenwoordig
niet naar de populaire HBO-serie? ‘Weet dat ik alle boeken
gelezen heb en dat als er vanaf nu te veel lawaai is, ik de
naam van de volgende dode op het bord schrijf. Ik heb genoeg
informatie om het hele jaar vol te houden en ik kan zelfs elk
sterfgeval beschrijven!’ Na enkele protesten voerde de docent
zijn dreigement uit en schreef de eerste ‘dode’ op het bord.
Uiteraard verliep de les daarna in alle rust. Meesterlijke zet!
SGM start topsportklas
De HAN-opleiding Sport, Gezondheid & Management start
volgend studiejaar met een Topsportklas. Die zal zich
vestigen in het Sport- en Onderwijsgebouw op Papendal
en is bedoeld voor topsporters die moeite hebben om
hun studie en sport te combineren. Op de HAN bestaat al
wel enkele jaren een topsportregeling, waarbij sportende
studenten zoveel mogelijk worden tegemoet gekomen door
flexibel lessen in te mogen halen en tentamens op andere
data te mogen maken, maar in de praktijk blijkt dit vaak
moeizaam te verlopen. Met de Topsportklas ligt de nadruk
meer op de sport.
Het percentage bezoekers op snsr.nl dat faliekant tegen een
blokkade van smartphones op de HAN is,
zo blijkt uit een poll. In Zuid-Korea worden
op universiteiten namelijk de telefoons van
studenten geblokkeerd om ze bij de les te
houden. Hier wordt dat duidelijk niet gepikt.
65%
Het citaat
‘Kan ik hier een gratis tatoeage laten zetten?’
Een student kwam af op de oproep in Sensor #14. Daarin stond een
studente die het logo van Sensor op haar arm had laten tatoeëren.
Onder het artikel stond een oproep; de eerste drie studenten die
zich op de redactie van Sensor zouden melden, zouden een gratis
tattoo krijgen. Uiteraard was dit een 1 aprilgrap!
Volg Sensor op www.snsr.nl, Twitter (@snsr) of facebook.nl/snsr.han
2
B
Sensor is het redactioneel onafhankelijk
magazine van de Hogeschool van Arnhem
en Nijmegen. Het magazine is gratis voor
studenten en medewerkers. Het volgende
nummer verschijnt op 23 april 2014.
REDACTIE-ADRES
Nijmegen, Kapittelweg 33,
Kamer A3.11 (024) 353 03 90
Arnhem, Ruitenberglaan 29,
Kamer 3.19 (026) 369 12 40
www.snsr.nl, [email protected]
POSTADRES
Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen
REDACTIE
Han Geurts, hoofdredacteur,
(024) 353 03 88
Herman van Deutekom,
plv. hoofdredacteur
(026) 369 12 40
Renée Jenniskens,
(024) 353 03 92
Olga Helmigh,
(026) 369 12 16
Sander Arink
(024) 353 03 89
Raïssa Soeter
(024) 353 03 91
Els Sanders, redactie-assistente
(024) 353 03 90
MEDEWERKERS
Laurence de la Porte
Marieke van der Horst, stagiaire
Ruud Kroes
Claudia Fitsch
Mart Geurts
Chantal Bolleman, stagiaire
Gino Luurssen
Judith Mellendijk
REDACTIERAAD
B. Looten (voorzitter),
W. Sips, P. Freriks,
E. Cuppen,
M. van Koolwijk,
M. Witjes
FOTOGRAFIE
Ralph Schmitz, Coos Dam
William Moore, Maaike van Helmond
Rob Gieling, Cover: Ralph Schmitz
VORMGEVING EN PRODUCTIE
Laura Foppen
Ben Schot, Graphic Design bno
ADVERTENTIES
Bureau Nassau BV
Achterom 100 C 1621 KW Hoorn
[email protected], tel. 020-6230905
KOPIJ
Kopij en reacties moeten voorzien zijn
van naam en telefoonnummer.
De redactie houdt zich het recht voor
ingezonden stukken te weigeren of
in te korten.
26
28
32
Afscheid campusdecaan
Stapel op de HAN
Rockband Dehaze
Het koren van de HAN
Filmfestival Go Short
Kort maar krachtig
Rubrieken
Olga Oordeelt
29
Uitgehoord
38
Opgetekend
40
Werk aan
de winkel
pagina 17
Verder in
dit nummer
Gastvrouw of telefoniste?14
Wearables
25
Sierra Leone35
Ontwikkeld
de foto
De medewerker en
Wie: Reinder Pieters (nog net 54)
Functie: hoofddocent Inkoop & Logistiek, promovendus,
onderzoeker
Wat: buitenzwembad Winschoten
Wanneer: rond 1961
Hunebedden en nooit uit eten
‘Hoewel alleen mijn moeder en ik te zien zijn op deze foto, was mijn broer ook
aanwezig bij dit uitje naar het zwembad. Mijn vader staat op geen enkele foto,
maar ik vermoed dat hij er ook was. Camera’s leende je in die tijd niet uit, en ik kan
me niet voorstellen dat we zo’n uitstapje zonder hem maakten. Niet dat ons gezin
conservatief was, integendeel. Voor die tijd waren we behoorlijk vooruitstrevend.
Mijn vader werkte in de melkfabriek en mijn moeder zorgde voor het huishouden en
voor ons. Toch was mijn vader niet te beroerd om te helpen. Zware klussen als ramen
lappen, maar ook luiers verschonen vond hij geen enkel punt. Mijn moeder liet zich
de kaas niet van het brood eten. Ze zat bij de vrouwenbond en zette zich in voor
allerlei moderne initiatieven. Zo besloten mijn ouders om ons, te midden van dialect
en boerenleven, in de basis op te voeden in Algemeen Beschaafd Nederlands.
Zodoende werden onze carrièremogelijkheden breder en onze wereldbelevenis
groter. We waren een modaal PvdA-gezin, met veel stimulatie om te ontwikkelen.
Uitjes waren niet vanzelfsprekend, en als we iets wilden, moesten we hard maken
waarom en waarvoor. Werd het ‘nee’, dan accepteerde je dat. Uit eten deden we nooit.
Mijn vader zei altijd: ‘Mam is de beste kok ter wereld, dus waarom zouden we naar
een restaurant gaan?’
‘In de jaren tachtig vertrok ik naar Groningen om te studeren. Ik deed drie studies,
waarvan ik er twee afmaakte: Economie en Sociaaleconomische Geschiedenis.
Filosofie heb ik nooit afgerond. Mijn moeder kwam geregeld langs toen ik op kamers
woonde. ‘Ik heb je moeder op de bus gezet’, belde mijn vader dan en ik haalde haar
op. Op zo’n dag gingen we samen winkelen, ergens een hapje eten en kletsen. Ik heb
haar als eerste verteld dat ik homoseksueel ben. Ze was niet verbaasd. Mijn vader
reageerde eveneens relaxed. Eigenlijk werd er verder niet over gerept. Het was
gewoon zo.’
‘Mijn vader is in 2005 overleden, en mijn moeder in 2011. Hun as hebben mijn broer
en ik vermengd en uitgestrooid bij het hunebed waar ze elkaar voor het eerst gekust
hebben. Ze zijn 59 jaar bij elkaar geweest. Ik ben blij en dankbaar voor de opvoeding
die ze me gegeven hebben. Het heeft me zeker gevormd tot wie ik nu ben.’ OH
4
Kotsen
Bijna
klaar
Ik herinner me nog mijn eigen afstuderen. Alle
tentamens binnen en dan nog die laatste klus. De
berg aan het eind van de studie. Jaarlijks zitten
duizenden studenten aan de voet van diezelfde
berg; afstuderen. Met een beetje geluk en inzet aan
het eind van hun vierde jaar. En met dezelfde
hoeveelheid geluk en inzet ronden ze straks hun
opleiding af en zijn ze bachelor in hun
studierichting. Is het zwaar, dat afstuderen? Hikt
men er tegen aan? En wat gebeurt er na het slagen?
Ligt die droombaan te wachten? Of de WW? Sensor
zocht het uit met cijfers en percentages, en met
interviews met een aantal afstudeerders.
Ik heb op deze plek wel eens gefulmineerd tegen het
salaris van ons (voormalig?) college van bestuur. Hoe
ze door de slimme aftrek van autokosten, credit card,
dure diners en forfaitaire voorzieningen toch maar mooi
veertien cent onder de Balkenende norm bleven. En dus
de vermoorde onschuld speelden. Klein bier, eigenlijk.
De echte jongens doen dat beter. Crisis, broekriem aan,
banken redden, overheidssteun, allemaal inleveren? Me
hoela. De loonkloof tussen top en werknemers lag voor
de crisis nog onder factor veertig (al schandalig
genoeg) maar is tijdens (dankzij?) de crisis opgelopen
tot boven de vijftig procent. De topbestuurder ontvangt
nu (let wel: gemiddeld) 3,7 miljoen per jaar. De heer
Nooteboom van dat uitzendbureau kreeg afgelopen
jaar ruim tien miljoen. Ook in de boekenbranche gaat
het slecht: mevrouw McKinstry van Wolters Kluwer
kreeg slechts een opslag van 36 procent naar bijna acht
miljoen. Bij Heineken werd gehercalibreerd ( ja, dat
woord kunnen jullie gerust gebruiken bij Wordfeud); de
eisen voor de prestatiebonus van de bazen werden niet
gehaald, dus werden de eisen aangepast en de bonus
toch uitgedeeld. Konden die zielenpieten daarboven er
iets aan doen dat het crisis is? Gerrit Zalm (kent u hem
nog?) kreeg voor dertien vergaderingen meer dan zijn
eerdere ministersalaris. Bij Imtech werd de directeur
ontslagen wegens fraude, bleef toch aan en werd
gewoon doorbetaald als adviseur. Aantal adviezen: nul.
Hoeven we trouwens niet zo ver voor te gaan. Hetzelfde
trucje haalden de buren van UMC Radboud uit na het
opstappen van hun interim Emile Lohman; ruim zes ton
voor nul adviezen. Houdt het dan nooit op? In Engeland
blijken vijf mensen meer te bezitten dan ruim twaalf
miljoen anderen.
Hoogste tijd om hem maar weer eens van stal te halen:
‘So viel kan man gar nicht essen wie man kotsen
möchte.’
-x- HannaH
Han Geurts
sensor 15, jaargang 18 5
nieuws
Arval Inspire II
mag de
openbare
weg op
De Arval Inspire II, de extreem zuinige stadsauto van het
studententeam HAN Hydromotive, heeft de felbegeerde en strenge
keuring van de Rijksdienst voor Wegverkeer (RDW) doorstaan.
Vanaf begin april mag de auto officieel de weg op als elektrisch
voertuig met een beperkte maximum snelheid van 45 kilometer
per uur. Het halen van de RDW-keuring is een belangrijke mijlpaal
voor het HAN Hydromotive team. Het is hét bewijs dat hyperzuinig
rijden, met toepassing van huidige technologieën, haalbaar is.
Om dit te vieren zal het team met de Arval Inspire II, voorafgaand
aan de Europese Shell Ecomarathon in de Rotterdamse Ahoy (van
15 tot 18 mei), tussen Arnhem en Rotterdam diverse basis- en
middelbare scholen bezoeken. HvD
Debat over veranderende verzorgingsstaat
Stel, je studeert Culturele en Maatschappelijke Vorming
(CMV) of iets anders op het gebied van sociaal werk of gezondheidszorg. Dan snap je maar al te goed wat student
CMV Coco Wisse bedoelt met: ‘Eenmaal afgestudeerd kom
je in een heel andere setting terecht dan je verwachtte toen
je aan de opleiding begon‘. Onze samenleving verandert
razendsnel van verzorgingsstaat naar participatiemaatschappij. Veel sociale voorzieningen worden overgeheveld
naar de gemeentes én er wordt op bezuinigd. Professionals
zullen vaak geen loopbaan in loondienst krijgen, maar ondernemer worden. Samen met medestudent Mila Hendrikx
organiseerde Coco daarom een debat op World Social Day
over de toekomst van het sociaal werk. Aan de hand van
stellingen als: ‘Sociaal werkers moeten worden betaald per
resultaat’ discussieerden 180 studenten in kleine groepjes
6
en later met een panel met deskundige ouderejaars en beleidsmakers. Natuurlijk kwam er niet één visie uit het
debat.‘Maar het heeft ons wel aan het denken gezet’, zegt
Mila. RJ
Primark
Nijmegen
opent
zonder
kleerscheuren
Op de laatste dag van maart heeft Primark haar deuren
op Plein ’44 in Nijmegen geopend. Daardoor hoeven
HAN-studenten geen uur meer te reizen naar de
kledingwinkel. En goed nieuws voor alle studenten in
Arnhem: daar opent deze Ierse budgetkledingketen
later dit jaar zijn deuren in het pand van de oude
Bijenkorf. Hoe zo’n opening verloopt? Met
dranghekken, vol hectiek en kans op blauwe plekken.
De echte fanatiekelingen staan er al om 9 uur. Een
grote groep beveiligers zorgt ervoor dat alles zonder
kleerscheuren verloopt. Ter vermaak is er een DJ
aanwezig en lopen personeelsleden in ‘onesies’ rond
om de wachtenden te voorzien van winkelmandjes.
Om kwart over elf zien we de eerste gevulde papieren
tassen al. Student Verpleegkunde Jannik loopt
toevallig voorbij en zegt: ‘Wat een ramp, wat doen
mensen zichzelf aan?’ Conclusie: de kleding is bij
Primark niet duur, maar de opening kan je wel je leven
kosten. MvdH
Energie uit geconcentreerd zonlicht
Aan de parkzijde van de faculteit Techniek in Arnhem verrijst een grote, glazen kas, genaamd SolarDemoLab. Die wordt
gebruikt voor onderzoek naar energie uit geconcentreerd zonlicht. In dit lab worden vlakke kunststoflenzen gebruikt die
kunnen meebewegen met de zon. Hoog rendement zonnecellen kunnen tot veertig procent van het geconcentreerde licht
omzetten in elektrische energie. Daarnaast komen warm water (de zonnecellen worden gekoeld) en licht voor het gebouw
beschikbaar.
Het project wordt uitgevoerd door het Lectoraat Duurzame Energie. Dit lectoraat wil met een aantal partners het energieverbruik
in de gebouwde omgeving en van kassen flink terugbrengen.
De Rijksdienst voor Ondernemend Nederland steunt het
project en stelde onlangs 500.000 euro subsidie beschikbaar.
De kas is halverwege april gereed voor onderzoeksdoeleinden. De glazen constructie is klaar, maar er moet nog
een verwarming- en energieopslagsysteem worden aangelegd. De lenzen voor de solarconcentratie worden naar
verwachting rond de zomervakantie geplaatst, waarna
het SolarDemoLab volledig operationeel wordt.
In de toekomst worden in het SolarDemoLab ook andere
vormen van zonne-energiesystemen getest. HvD
7
nieuws
Trolleykoffers testen
Studenten van de opleiding Industrieel Product Ontwerpen (IPO) hebben voor het consumentenprogramma
KASSA! een duurzaamheidstest met trolleykoffers uitgevoerd. Ze testten de kwaliteit van de koffers die als handbagage mee het vliegtuig in mogen. Ze deden onder meer
een drempeltest, een druktest (80 kg.), een valproef en
testten de ritssluitingen en handgrepen. Een filmploeg
van KASSA! maakte eind maart opnames van de experimenten die werden uitgevoerd in het gebouw van Engineering in Arnhem Het programma dat vorige week werd
uitgezonden, is terug te zien op Uitzending Gemist. HG
medewerker
schrijft boek over
ziekteproces
Buigen voor mezelf is een zeer persoonlijk boek geworden,
geschreven door Gerrie van den Hoef. Zij is procescoördinator van
Creatieve Therapie Opleidingen en werd gediagnosticeerd met
darmkanker. Tijdens alle behandelingen en de processen die ze
daarbij onderging, ontstond het idee om een boek te schrijven.
Gerrie heeft er voor gekozen om het boek niet in dagboekvorm te
schrijven, niet te concreet, maar er juist een abstract verhaal van
te maken. Het boek is samengesteld uit thematische items. Het
begint met algemene informatie en een link naar haar persoonlijke
ervaring. Aan elk hoofdstuk is poëzie verbonden en er staan
kunstzinnige foto’s bij. Ze hoopt met haar boek mensen
herkenbaarheid en inspiratie mee te geven. ‘Het verhaal is ook
bedoeld voor mensen die om andere redenen in een proces komen
dat van grote invloed is op hun leven,’ aldus Gerrie.
Het boek is te koop bij Studystore op de Kapittelweg in Nijmegen.
CB
FEM-studenten vallen in de prijzen
Maksym Bilostechnyy, student International Business and
Management Studies, ontving de Afstudeerprijs 2012-2013
van de Faculteit Economie & Management, met zijn scriptie
over NXP semiconducters. Hij ontving als prijs een cheque
van tweeduizend euro.
De eerste prijs voor de beste afstudeeropdracht van
International Business & Communications ging naar de
Russische student Kaoutar Loukile. Ze ontving een bedrag
van € 1.250,- voor haar afstudeeropdracht over preventie van
financiële criminaliteit. De prijs voor de beste
afstudeeropdracht van Logistiek & Economie viel Esther
Jacobs ten deel. De titel van haar afstudeeropdracht was
Betere beheersing en controle van indirecte inkoopprocessen.
Ook zij ontving een cheque van €1.250,-.
8
De prijzen worden jaarlijks uitgereikt aan studenten die zich
hebben onderscheiden doordat zij een afstudeeropdracht
van hoge kwaliteit hebben geschreven of hun studie hebben
aangewend voor een maatschappelijk doel. HG
De winnaars, met vlnr. Kaoutar, Maksym
en Esther. Fotografie: Alain Baars
Kinderen in de
Tweede Wereldoorlog
Met een lezing van oorlogsveteraan en oudverzetsstrijder Adriaan de Winter is vorige week de
expositie Kinderen in de Tweede Wereldoorlog
officieel geopend op Pabo Groenewoud. Een
collegezaal vol studenten luisterde aandachtig
naar het verhaal van deze bijzondere man over ‘zijn
oorlog’. Met opmerkingen als ‘probeer maar eens
op een houten vloer te slapen’ en ‘in het kamp
leefden wij op twee sneetjes brood per dag’ wist
Adriaan de Winter echt tot de aanwezigen door te
dringen. ‘Het is belangrijk dat zij het verhaal over
de oorlog later weer overdragen op hun leerlingen,
zodat ook zij kunnen leren van de geschiedenis’,
aldus de verzetsstrijder. ‘Nu ben ik zeker benieuwd
naar de expositie en wat ik daarvan allemaal nog
meer kan leren’, meent een van de aanwezige
studenten. Reden genoeg dus om eens een kijkje
te gaan nemen bij de expositie in het studiecentrum
van Pabo Groenewoud Nijmegen. MvH
Topopleiding
Constructief Ontwerpen
De HAN start in september 2014 met het Honoursprogramma
Constructief Ontwerpen, mede opgezet door de
Betonvereniging en stichting Bouwen met Staal. Andere
hogescholen, zoals Hogeschool van Amsterdam en AVANS,
zijn ‘aangeschakeld’, zodat deze, als alles succesvol
verloopt, in volgende jaren het initiatief kunnen verbreden.
Van deelnemende bedrijven aan het programma wordt
verwacht dat ze de honoursstudenten begeleiden bij hun
minorproject. Daarnaast leveren de bedrijven de
afstudeeropdracht en de begeleiding hiervan. Potentiële
studenten moeten solliciteren voor het honoursprogramma;
de selectie vindt plaats in overleg met het bedrijfsleven. De
toelatingseisen moeten nog definitief worden vastgesteld.
HG
9
nieuws
Meer kamers
in Arnhem
Er komen maar liefst 293 studentenwoningen bij in Arnhem, op een steenworp afstand van de HAN-campus. De Stichting Studentenhuisvesting
Nijmegen (SSHN) heeft namelijk besloten tot aankoop van het voormalige
kantoor van Rijkswaterstaat aan het Gildemeestersplein 1. De huidige eigenaar moet nog wat zaken regelen, zoals de asbestsanering, waarna in
2015 wordt overgegaan tot de verbouwing. Voor studenten onder 23 jaar
komen 146 zelfstandige eenheden beschikbaar. Voor Internationale Short
Stay studenten die bij de HAN studeren, zijn er 147 onzelfstandige eenheden. Veel huidige studenten missen de boot: de SSHN denkt dat de eerste
studenten pas in 2016 hun intrek kunnen nemen in het gebouw. LP
Vierde ster voor Built Environment
Het instituut Built Environment ontvangt dit najaar de vierde ster Duurzaam Hoger Onderwijs (DHO). Daarmee worden Bouwkunde en Civiele
Techniek, de eerste opleidingen met vier DHO-sterren in de Benelux. De
eerste twee sterren verkreeg het instituut in 2010. Twee jaar later volgde
de derde ster. Afstudeerders bij Built Environment ontvangen nu naast hun
diploma een certificaat waarmee zij kunnen aantonen dat duurzame ontwikkeling in de opleiding is geïntegreerd. HG
FabLab met
3d-printer in
Mediamarkt
Sinds begin april staan medewerkers van de FabLab, de
experimenteerfaciliteit van de faculteit Techniek wekelijks in
de 3D Printshop van de Arnhemse MediaMarkt op het
Velperplein. Daar geven ze zes weken lang elke week een
workshop 3D printen.
Aanleiding voor deze samenwerking is een pop-up store die
afgelopen zomer tijdens de Arnhemse Modebiënnale te
10
bezoeken was. Deze tijdelijke winkel werd toen ook door het
FabLab beheerd. Bezoekers konden geprinte ontwerpen
bekijken en ook zelf aan de slag. De MediaMarkt heeft de popup store vorig jaar gesponsord en wilde de samenwerking
graag voortzetten. FabLab ook, onder meer vanuit het oogpunt
van samenwerking tussen onderwijs en bedrijfsleven en
tussen techniek en commercie. HvD
Juridisch
Dictee met
Inez Weski
Voorlezen
is heerlijk
Eerstejaars Basma Lamjaata heeft met het
voorlezen van een deel uit ‘De Scheepsjongens
van Bontekoe’ de jaarlijkse voorleeswedstrijd op
Pabo Groenewoud gewonnen. De Jury , bestaande
uit kinderboekschrijfsters Mirjam Oldenhave en
Bea Bisseling en de winnaar van 2012 Jasper
Thunnissen, prees haar heldere inleiding en
natuurlijke stijl. Op 23 april neemt Basma het op
tegen andere pabostudenten uit Gelderland
tijdens de provinciale voorleeswedstrijd, om uit te
maken wie er doorgaat naar de landelijke finale in
Utrecht op 20 mei. HG
Zo’n 120 studenten en docenten van de bacheloropleiding HBORechten namen eind maart deel aan de vierde editie van het HAN
Juridisch Dictee. Bekend strafrechtadvocaat Inez Weski las met
verve het dictee voor, getiteld ‘Doe mee, doe vooral mee’, dat is
geschreven door staatsrechtdocent Gerard van Keeken. Vanwege
de galm spreekt Weski zo rustig mogelijk vanaf de predikstoel in
de Stevenskerk. ‘Was het toch te snel?’, vraagt ze na gesputter
van studenten. ‘Dan doe ik het deze keer iets langzamer, maar de
volgende keer vallen er mensen af’, knipoogt ze. Nóg langzamer
moet het daarna van de driftig schrijvende deelnemers. ‘Echt
nog te snel? Stap dan maar over op een medische studie!’, lacht
Weski: ‘Ja, de dictator komt in je boven, zo drie meter boven de
grond.’ De moeilijke woorden vliegen de deelnemers om de oren;
vooral ‘primus inter pares’, ‘journaille’ en ‘criticasters’ blijken
lastig. Uiteindelijk wint bij de studenten Karlijn Hulshof met
twaalf fouten. Als beloning krijgt ze een vulpen van Randstad en
€250,- van Phijffer Advocaten. In de categorie ‘professionals’
zegeviert Rogier van Dam met slechts zeven fouten. Hij krijgt
dezelfde vulpen als Karlijn en €25,- van de Study Store. Verschil
moet er zijn. LP
Inez Weski: ‘Nog langzamer?’
11
Fab
apps
To have
Handige, leuke, flauwe en geniale applicaties die je volgens app-expert
Raïssa op je smartphone móet zetten:
Droomboek
Perez Hilton Official Basic
Je plicht verzuimd door het
Droomboek ter gelegenheid van
de troonswisseling niet op te
halen? Foei. Gelukkig kun je de
app nog downloaden. In
Droomboek (gratis) lees je
dromen over Nederland, ter
inspiratie voor de Koning. Swipe
door diverse categorieën als
‘recycling’, ‘kinderen’ ‘elke dag’
en ‘geluk’.
Celebrity-land kan er niet omheen: de beruchte blogger ‘Perez Hilton’
(echte naam: Mario Lavandeira). Perezhilton.com trekt zo’n 690.000
bezoekers per dag (niet 4,5 miljoen zoals hij wil doen geloven) en is
ook wel ‘Hollywoods most hated website’. In deze gratis app onder
andere ‘Perez TV’ en ‘Hottest Posts’ vol dirt, sleaze en gossip.
Oordeel zelf.
Voor oranje-liefhebbers
Roddel en achterklap
Koningsdag
Pathé App
Voor vorst en volk
Filmaanbod in je broekzak
Wil je de koning voor het eerst in actie
zien tijdens Koningsdag 2014? Met
deze officiële app voor de viering in
Hendrik Ido Ambacht op 26 april, check
je het programma, de foto’s en het
laatste nieuws.
Eind maart lanceerde Pathé deze
volledig vernieuwde app waarmee je
een overzichtelijke filmagenda kunt
inzien (met filminformatie, trailers e.d.),
en direct kaartjes kunt kopen via onder
meer iDeal. Die zoete romcom,
hysterische thriller of geniale
blockbuster is slechts een swipe away.
Heb je een leuke tip voor in de appgids?
12
Stuur dan een mailtje naar [email protected]
Cabarettalent René van Meurs
Niet te
stuiten
Ooit student Facilitair Management, inmiddels niet weg te slaan van de stand-up comedy bühne. René van Meurs (28) won de
jury- en publieksprijs van Cameretten 2012, schrijft onder meer voor tv-programma ‘Dit was het nieuws’ en is lid van het
toonaangevende comedy collectief Comedytrain. ‘Ik wilde het zó graag dat ik soms zelfs geld bijlegde om op te mogen treden.’
Tekst: Raïssa Soeter | Foto: Tristan Kwant
‘Na het VWO besloot ik de hbo-opleiding Facilitair Management
te volgen op de Haagse Hogeschool. Ik koos niet voor een
universitaire opleiding zodat ik tijd overhield voor andere dingen
als reizen en muziek maken. Hoewel ik die tijd al snel invulde met
het op alfabet zetten van dvd’s in een videotheek. Tot ik in mijn
derde jaar zonder enige ervaring meedeed aan het Griffioen
Cabaret Festival. De aanzet daarvan kwam eigenlijk door mijn
voetbalvrienden. In de kleedkamer had ik namelijk geregeld
praatjes. Zo vertelde ik eens dat ik als ANWB-lid geen recht had
op service in mijn woonplaats, omdat ik daar niet voor betaalde.
Toen ik autopech kreeg, heb ik mijn auto over de dorpsgrens
geduwd. Vonden mijn teamgenoten een geniaal verhaal,
waardoor ik het steeds opnieuw moest vertellen. Praktisch
gezien stond ik gewoon op te treden in de kleedkamer. En ik had
er lol in om het verhaal steeds verder aan te dikken.’
Ongebreideld enthousiasme
‘Op het cabaretfestival kreeg ik 280 van de 300 stemmen, dus
dacht ik; dit kan ik wel! Ik zei tegen mijn ouders dat ik stopte met
mijn opleiding, dat ik nu cabaretier was. Leuk, zeiden mijn
ouders, maar dan betaal je wel drie jaar collegegeld aan ons
terug. Ja, dat werd ‘m niet. Mijn motivatie en cijfers denderden
naar beneden, maar ik heb het wel afgemaakt. Ondertussen trad
ik overal op voor een appel en een ei. Met name voor
studentenverenigingen. Soms moest ik er zelfs geld bijleggen,
maar ik wilde het zó graag. Ik belde gewoon op: ‘Hallo, ik ben
René en ik ben grappig. Jullie kennen me niet, maar ik ben het
echt.’
Grote eer
‘De dag nadat ik afstudeerde, deed ik auditie bij Comedytrain en
werd ik zowaar aangenomen. Een grote eer, want iedereen die ik
heel goed vond, speelde daar. En ja, inmiddels zit mijn carrière in
een sneltrein. Zo tour ik momenteel door Nederland met mijn
debuutprogramma ‘Voor de storm’. Van een kwartier grapjes
vertellen in onze eigen comedyclub Toomler naar dik anderhalf
uur spelen in het theater. Wat er niet veranderd is? Ik speel nog
steeds het liefst voor studentenpubliek. En al mijn dvd’s staan
nog steeds op alfabet.’
tickets WiNNEN?
De voorstelling ‘Voor de storm’ van René van Meurs garandeert
een goed verhaal, scherpe observaties en een ongeëvenaarde
hoeveelheid grappen. Kaarten winnen? Blader door naar
pagina 37. sensor 15, jaargang 18 13
Van receptioniste naar gastvrouw óf medewerker callcenter
‘Je wordt gewoon
een product’
Na de zomer gaat de HAN naar één centraal telefoonnummer. Je krijgt dan geen
receptioniste van een bepaald gebouw aan de lijn, maar een callcenter. Het klinkt
logisch, en het lijkt efficiënt en professioneel. Maar vindt iedereen dat?
Renée Jenniskens
Tot een jaar geleden hadden de receptionistes in de gebouwen van
de HAN nog grofweg drie taken: ontvangst, telefonie en facilitaire
zaken. In 2013 was de eerste organisatieverandering een feit: toen
kwamen er twee ServiceDesks, die onder meer de facilitaire
reserveringen ging afhandelen. Nu wordt wat overgebleven is ook
weer gesplitst, in een telefonisten- en een gastvrouwfunctie.
Gastvrouwen
Die gastvrouwen verschijnen op alle vestigingen. Hoofd Bureau
Services en Middelen Bert Horsting schetst hoe die hun werk gaan
doen: ‘Ze staan aan een open desk, waar ze makkelijk vandaan
kunnen. Ze werken proactief. Als iemand vraagt waar de lift is, dan
lopen ze even mee. Als iemand zich meldt die een afspraak heeft,
dan wijst de receptioniste een zitje aan en geeft een kopje koffie. Ik
vind echt dat het beter wordt. Ze kunnen zich veel meer op hun
ontvangstfunctie richten, ook omdat ze niet steeds de telefoon aan
moeten nemen. Daarvoor komt er in Arnhem één telefooncentrale,
waar op termijn alle inkomende telefoontjes heengaan.
De receptionistes maken deel uit van het Service Bedrijf, waar de
meeste ondersteuning van de HAN is ondergebracht. Bert Horsting
motiveert deze move als volgt: ‘Plat gezegd: er moet meer geld naar
het onderwijs. Maar bezuiniging is in eerste instantie niet de
insteek. Hospitality wel, dat is een van de zeven speerpunten van
het Service Bedrijf. En we willen professionalisering en
bereikbaarheid. ‘
Momentje nog
Op een van de voorlichtingsbijeenkomsten vertelt een callcenter
medewerker van het ROC Nijmegen enthousiast over haar acht jaar
ervaring. Ze werkt met een kennisbank. ‘Inhoudelijk is het
interessanter, maar ik mis het contact met de studenten’, zegt ze.
Ook vertelt ze dat na een bezuinigingsronde de wachttijden aan de
14
telefoon gemiddeld een half uur bedragen. Hoofd Bert Horsting
zegt daar later over: ‘Dat is voor ons onacceptabel.’
Werkgroepen met zes of zeven receptionistes en locatiebeheerders
denken mee over zaken als bedrijfskleding, taakinvulling en
inrichting. Bert Horsting gaat er vanuit dat alle receptionistes nu
voldoende zijn geïnformeerd. ‘Ze staan nu voor de keuze:
gastvrouw of medewerker callcenter. Sommigen hebben hun
voorkeur al gegeven, anderen kunnen niet kiezen. Uit hun reacties
hebben we ook een leerpunt gehaald: ze zouden de mogelijkheid
moeten krijgen om te switchen als het niet bevalt.’ Als de keuzes
duidelijk zijn, dan krijgen de mensen een cursus vooraf en een
training on the job. Bij de gastvrouwen wordt dat uitgevoerd door
Receptel, een bedrijf dat ook bij de voorlichtingsbijeenkomsten is
geweest.
Onrust
De MR en de Deelraad van het Service Bedrijf bogen zich ook over
het onderwerp. ‘Deze shuffle is een onderdeel van het hele
ontwikkelingsplan van het Service Bedrijf’, zegt Hanneke de Natris,
die lid is van beiden. ‘Op zich lijkt de stap logisch, maar er is wel
onrust. We hebben in de Deelraad kritische vragen gesteld. Op ons
aandringen heeft de directeur van het Service Bedrijf toegezegd de
mogelijkheid te bekijken of de functies van telefoniste en gastvrouw
gecombineerd zouden kunnen worden. ‘
Onrust lijkt een understatement: de eerste de beste geraadpleegde
receptioniste is ziedend. Tussen het aannemen van telefoontjes en
het beantwoorden van vele vragen van bezoekers vertelt ze: ‘Het
speelt al drie jaar en toch hebben we maar weinig informatie. Er
wordt met je gesold. Wij zijn een product geworden. Wij moesten in
kaart brengen wat onze werkzaamheden zijn, met de bijbehorende
tijd. Dat kan toch niet? Het werk is steeds anders, alles gaat hier
door elkaar.’ Het Service Bedrijf heeft het onderwijs als klant. Die
moet er ook voor betalen. ‘De klant is niets gevraagd’, zegt een
andere receptioniste. ‘Terwijl de klanttevredenheid over ons altijd
heel hoog is geweest, tot aan de invoering van de Servicedesk.
Daarna is het minder geworden, maar daar mogen wij niets
negatiefs over zeggen.‘
Gebakken lucht
De functie van gastvrouw noemt iemand ‘Gebakken lucht van
Receptel. Wat heeft dat met ons werk te maken? Dat lijkt me prima
voor een crematorium, maar toch niet voor hier? In sommige
gebouwen komen op piekmomenten honderden mensen tegelijk
naar binnen. ‘
Een receptioniste die een paar jaar geleden zelf voor een callcenter
werkte zegt: ‘Veertig uur per week, gek werd je. Terwijl wij de
telefoontjes hier prima kunnen beantwoorden, ook al is de HAN zo
groot geworden. En waarom alleen een callcenter in Arnhem? Hoe
denk je dat het voor iemand, die ver weg woont, is om ’s avonds
naar Arnhem te reizen? Een eigen systeem voor Nijmegen en
Arnhem zou veel beter zijn. De directeur van het Service Bedrijf
heeft dat ook opgemerkt, heb ik gehoord. ‘
Een receptioniste noemt het opmerkelijk dat maar 4 van de 23
receptionistes in de werkgroep telefonie zitten. ‘Anderen zijn bang
dat ze daar zullen blijven hangen’. Zelf weet ze wel wat ze wil: ‘Deze
werkplek en dit werk. We zijn al zo flexibel, alleen qua werktijden
al. Onze functie is al genoeg uitgehold met de komst van de
Servicedesk. Wij deden eerst werk dat nu door uitzendkrachten bij
de Servicedesk gedaan wordt. ’
sensor 15, jaargang 18 15
Haal je master in Nijmegen
en maak werk van je studie.
k
n om
masaar de
op 5terdag
juni
Kennis
waar je wat
mee kunt
Studeer je hbo Rechten, heb je een gemiddeld eindcijfer van 7 of hoger
en wil je je kansen op de arbeidsmarkt vergroten met een meestertitel?
Aan de Radboud Universiteit Nijmegen kun je via een speciale studieroute
de master Nederlands recht behalen. Met dit diploma kun je ook kiezen
voor een togaberoep als advocaat of rechter. Zo maak je werk van je studie.
www.ru.nl/rechtennahbo
Word kandidaat
voor de medezeggenschapsverkiezingen
voor medewerkers.
Meld je aan tussen 3 en 22 april,
de verkiezingen vinden plaats in mei.
Voor alle details; zie pagina 36
16
De toekomst van
de afstudeerder
Werk aan
de winkel
Slaap je als afgestudeerd HBO’er straks in een doos onder de brug?
Of zijn je toekomstperspectieven juist rooskleurig? Vier bijna afgestudeerden
over hun naschoolse verwachtingen én de keiharde cijfers.
17
De arbeidsmarkt, veelbelovend?
Cijfers, cijfers, cijfers…
Je hoeft tegenwoordig
maar de krant open
te slaan of je wordt
om de oren geslagen
met beangstigeande
berichten: de
werkloosheid stijgt
en zelfs jongeren die
hoogopgeleid zijn, komen
niet meer aan een baan,
zeker niet op hun eigen
niveau. Maar hoe zit het
echt? Sensor neemt de
HBO-monitor ter hand en
zoekt het uit.
18
De werkloosheid onder afgestudeerde hbo’ers is gestegen van 6,0% in
2011 naar 7,9% in 2012. Je papiertje van het hoger onderwijs werpt wel
zijn vruchten af ten opzichte van lageropgeleiden: onder voltijdstudenten
blijft de werkloosheid met 9,0% minder dan voor gediplomeerde mbo’ers
(10,6%). Maar helemaal slim is het om deeltijd te studeren: afgestudeerden
van deeltijdopleidingen hebben een relatief lage werkloosheid van 4,5%.
De studenten die wel aan een baan komen, vinden die ook vrij snel: van de
voltijd afgestudeerden met werk heeft 84% de eerste baan binnen drie
maanden gevonden. Bovendien heeft de helft van die werkenden grote
kans die baan te behouden: 52% van alle werkenden heeft anderhalf jaar
na afstuderen een vaste aanstelling. De aansluiting tussen opleiding en
werk blijft relatief goed, meldt de monitor. Acht op de tien voltijd
afgestudeerden met werk vindt een baan binnen eigen vakgebied. Ook
werkt meer dan driekwart op minimaal hbo-niveau.
De HAN doet het goed in
vergelijking met andere
hogescholen. De werkloosheid onder afgestudeerden is 6%, dat is 2%
onder het gemiddelde
van 8%. De Hogeschool
van Amsterdam heeft
bijvoorbeeld een werkloosheid van 9%, en de
Hogeschool der Kunsten
in Den Haag zit met 23%
aan de discutabele ‘top’.
8.8% werkloos
Wat actuelere cijfers komen van het CBS. Afgelopen februari
nam het aantal uitkeringen alleen toe onder 45-plussers, en
dan zijn met name de 55-plussers het haasje. Onder jongeren
nam het aantal lopende WW-uitkeringen juist af: de daling was
het grootst bij de groep onder de 25 jaar. De werkloosheid in
Nederland is niet mis: 8,8 procent van de beroepsbevolking zit
zonder baan. De werkloze beroepsbevolking bestaat uit
mensen van 15 tot 64 jaar die helemaal niet werken, of minder
dan twaalf uur per week werken en actief op zoek zijn.
Vooral de sectoren vervoer/opslag en zorg/welzijn hebben het
zwaar, maar wie weet komt dat bij de laatste doordat cultuur
ook onder de noemer gezondheidszorg en welzijn wordt
meegerekend. Gelderland doet het ten opzichte van andere
provincies niet heel goed: de werkloosheid is hoger dan in
bijvoorbeeld Groningen, Limburg of Noord-Holland. Ook
interessant om te zien: de werkloosheid onder mannen ligt
gemiddeld hoger dan bij vrouwen (251.000 tegenover
208.700).
Per sector
In tegenstelling tot wat het CBS berekende, meldt de HBOmonitor dat de laagste werkloosheid zichtbaar is onder
afgestudeerden van de sector gezondheidszorg. Maar hier
wordt cultuur apart meegenomen: afgestudeerden uit de
sectoren kunst, economisch en agrarisch hebben ook volgens
de monitor te maken met de hoogste werkloosheid. De
werkloosheid in de sectoren sociaal agogisch en technisch is
in vergelijking met 2011 het sterkst gestegen. Voor de
technische sector komt dat na twee achtereenvolgende jaren
met een dalende werkloosheid. Toch blijkt: de dalende
baanzekerheid voor voltijd afgestudeerden is in alle sectoren
zichtbaar, zelfs in de gezondheidszorg.
Wat ga je verdienen?
Het gemiddeld maandloon van de startende hbo’ers is volgens
de monitor zo goed als hetzelfde gebleven, met een bijzonder
kleine daling van -1%. Het hoogste bruto uurloon is voor
afgestudeerden van opleidingen in de gezondheidszorg
(€15,10). Door het relatief hoge aantal arbeidsuren komt het
bruto maandloon van technici het hoogste uit (€2.382). Ter
vergelijking: in de kunstsector is dat maandloon €1.418. Het
gemiddelde uurloon van alle HBO’ers is €14,50, maar heb je
deeltijd gestudeerd dan ligt dat bedrag aanzienlijk hoger met:
€19,10 per uur.
HBO-monitor
Onderzocht zijn de hbo-afgestudeerden van het studiejaar
2010-2012. Eind 2012, ongeveer anderhalf jaar na afstuderen,
hebben bijna 20.000 afgestudeerden de enquête van de HBOMonitor ingevuld. De HBO-Monitor is een jaarlijks onderzoek
dat wordt uitgevoerd door het Researchcentrum voor
Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA) van de Maastricht
University. Meer informatie op:
www.roa.nl/SIS/hbomonitor.htm
Salesman in
hart en nieren
Toine Schepers (24)
Small Business en Retail Management (SBRM)
Afstudeerscriptie: studentenhuisvesting in Nijmegen
Toine is zo’n ambitieuze student die eigenlijk al jaren met één been in
de praktijk staat. Zorgen over zijn kansen op de arbeidsmarkt? Nihil.
De SBRM-student heeft net zijn plan van aanpak met akkoord retour
gekregen. Een pak van zijn hart: ‘Ik vind afstuderen loodzwaar. Docent
A zegt dat het top is, docent B zegt dat het anders moet, en als student
dien je je daartussen te manoeuvreren.’ Daar komt bij dat Toine zijn
scriptie – een sales marketing plan voor een vastgoedbedrijf daadwerkelijk door hem uitgevoerd dient te worden. ‘Hierdoor zit er
meer druk op, maar werkt het ook stimulerend.’
Familiebedrijf Toine werkt al twee jaar voor Nebuvast B.V., een
vastgoedontwikkeling- en beleggingsmaatschappij waar zijn vader
eigenaar van is. ‘In dit familiebedrijf is studentenhuisvesting een
nieuw terrein. Ik verdiep me in de expansiemogelijkheden, en zet een
sales/marketing plan op, omdat ik zie dat hier veel kansen liggen.’
Toine lacht als wordt bevestigd dat verkopen hem in het bloed lijkt te
zitten. ‘Op mijn zestiende begon ik als autoverkoper, maar ik bloeide
pas echt op tijdens een stage bij Hendriks Makelaardij Nijmegen. Ik
kick er op om met klanten een volledig traject (bestaande bouw of
nieuwbouw) te leiden, om zo een passende woning in het segment van
anderhalf tot vier ton te verkopen. Het tot in perfectie organiseren van
een verkoop, vooral in de huizenmarkt, zorgt ervoor dat klanten
vrienden voor het leven worden. Een vertrouwen-/gunfactor is hiervoor
van groot belang.’
Eigen bedrijf Met al twee aangeboden banen hoeft Toine zich geen
zorgen te maken over het leven na zijn studie. Het is al lang en breed
duidelijk. ‘Ik ga niet doorstuderen, ben niet zo’n school- en
boekenman. In het veld kom ik beter tot mijn recht. Bovendien geloof
ik dat je uiteindelijk echt verder komt met werkervaring, die ik bewust
heb opgedaan tijdens mijn opleiding. Hoogstwaarschijnlijk blijf ik
betrokken bij Nebuvast. Als ik de kans krijg, in combinatie met een
eigen bedrijf. Maar eerst wil ik een paar maanden reizen om mijn
hoofd te legen, klaar voor een frisse start.’
20
‘Ik ben geen
schoolman.
In het veld
kom ik
beter tot
mijn recht’
‘ik schat mijn
kansen goed in’
‘Bedrijven hebben
social media
EXPERTS nodig’
Kirsten Koster (23)
Communicatie
Afstudeerscriptie: online communicatie Blogtoday.nl
Kirsten brengt de laatste maanden van haar schoolcarrière door
bij Blogtoday.nl. Zorgen over een job in de toekomst zijn er wel,
maar ze schat haar kansen redelijk goed in.
Kirsten doet haar afstudeeronderzoek bij Blogtoday.nl, onderdeel
van Sanoma. Ze doet onderzoek naar het succes van een online
influencer, iemand die invloedrijk is op een eigen internetplatform.
Blogtoday.nl was haar eerste afstudeerstagekeuze en sleepte hem
dan uiteindelijk ook binnen. ‘In principe wilde het team geen
afstudeerder aannemen, maar omdat ik een eigen blog heb en
hierdoor goed online georiënteerd ben, kreeg ik de stage.’
Online influencers Druk met afstuderen is ze zeker, maar het is
goed te doen. ‘Het afstuderen verloopt tot nu toe vlekkeloos. Ik heb
net mijn tussenmoment gehad en ben bezig met het afronden van
mijn plan van aanpak.’ Hierop volgt het onderzoek. Aan de hand
van desk research, online enquêtes en diepte-interviews probeert
Kirsten in kaart te brengen wat de graad van succes is van online
influencers voor adverteerders in online campagnes. ‘Ik weet niet
in hoeverre ik het doel van het onderzoek naar buiten mag brengen,
maar dit zijn de grote lijnen.’
Arbeidsmarkt Afgestudeerd, en wat dan? Dat is de vraag die ze
aan zichzelf stelde. ‘Ik wil graag doorstude ren in de online
communicatie, maar omdat ik al mbo en hbo heb gedaan, krijg ik
geen studiefinanciering meer, dus doorstuderen is duur.’
Kirsten studeert deze zomer af. Ze wil meteen gaan solliciteren en
het liefst daarna gaan werken. Ondanks de krapte op de
arbeidsmarkt is Kirsten niet zo bang dat ze geen baan vindt. ‘Met
mijn specialisatie in online communicatie schat ik mijn kansen wel
redelijk goed in. Veel bedrijven hebben namelijk social media
nodig. Het enige waar ik tegenaan loop is dat ik geen een á twee
jaar werkervaring heb. Toch zijn er genoeg kansen, je moet gewoon
slim netwerken en je talent tonen’, aldus de studente. Het liefst wil
ze een baan waar ze fotografie en online communicatie kan
combineren.
Netwerken
is key
Remco Baron (22)
Leraar Lichamelijk Opvoeding (ALO)
Afstudeerscriptie: zelfregulatie in het voortgezet onderwijs
Een afgeronde studie aan het CIOS zorgde ervoor dat Remco in het
tweede jaar van de ALO kon instromen. Hij had maar een doel:
bewegingsdocent in het speciaal onderwijs worden. Volgens de
student is zijn afstudeerstage de ideale startpositie om te solliciteren
binnen dit onderwijs.
Zijn stage bij het Briant College sluit helemaal aan bij wat hij later wil
gaan doen, namelijk lesgeven in het bijzonder onderwijs. Tijdens zijn
afstudeerstage onderzoekt hij hoe bewegingsdocenten zelfregulatie
van leerlingen kunnen verhogen in een les. Zelfregulatie houdt in dat
iemand in staat is om zelfstandig, doelbewust en efficiënt te leren
door gebruik te maken van verschillende vaardigheden. ‘Ik doe het
onderzoek samen met nog een student. Wij hebben een vragenlijst
rondgestuurd en aan de hand daarvan data verzameld.’
Opstart De opstart van het afstudeeronderzoek liep niet helemaal
vlekkeloos. Dit had vooral te maken met de theoretische kant van het
afstuderen. Remco verwachtte al dat hij daar moeite mee zou krijgen.
‘Ik ben zelf een praktisch type, de praktijk vind ik leuk en makkelijk en
dat is ook waar ik me fijn bij voel. Toch vind ik afstuderen over het
algemeen leerzaam en druk.’
Toekomst Eind juni komt al in zicht, de plannen voor de toekomst zijn
nog niet concreet, maar het liefst wil hij meteen aan het werk. De
banen op de arbeidsmarkt liggen niet voor het oprapen, toch denkt de
student wel dat, als je iets wilt, je daar uiteindelijk ook terecht komt.
‘Ik zie mijn toekomst op de arbeidsmarkt als iets waar ik heel veel
energie in moet stoppen, waarin ik heel veel moet gaan netwerken.
Het is lastig, maar niet onhaalbaar.’ Als tweede mogelijkheid zou hij
met zijn CIOS-diploma ook aan de slag kunnen als sociaal
bewegingsagoog.
Zorgen over de toekomst zijn enigszins aanwezig. ‘Ik vraag me wel af
of het überhaupt lukt om met mijn opleiding een baan te vinden.
Vanuit mijn afstudeerlichting studeren er dit jaar veel af en daarnaast
heb je nog de stroom van vorig jaar, van wie de meesten nog geen
baan hebben.’
22
‘lukt het
om met mijn
opleiding een
baan te vinden?’
Het nieuwe
leren
‘Als leraar
ben je nooit
uitgeleerd’
Jessica de Wit (23)
PABO
Afstudeeronderzoek: iPads op de middelbare school
Jessica zit middenin haar afstudeerperiode. Ze doet onderzoek naar
iPads op haar stageschool en wil later voor de klas.
‘Ik hoop dat ik op 20 juni te horen krijg dat ik het heb gehaald; dat denk
ik wel.’ Voor iemand die aan de Pabo studeert, loopt ze een bijzondere
stage: ‘Op het Elzendaal College in Gennep, een middelbare school.
Tijdens mijn minor heb ik me op het vmbo gespecialiseerd, en dat is
me zo goed bevallen dat ik daarin wil afstuderen.’
IPADS ‘Mijn stageonderzoek gaat over iPads in de klas, lekker actueel.
Ik ben data aan het verzamelen, ik neem interviews af en bekijk lessen
van collega’s die de iPad gebruiken. De beginfase waarin sommige
leraren dachten: wat is dit?, is voorbij, maar ze zijn wel nog zoekende
naar hoe ze de iPad het beste kunnen inzetten. De ene leraar gebruikt
hem al vijftig minuten per les, de andere doet alleen op het einde een
educatief spelletje. Voorlopig is het vooral een hulpmiddel, met de
boeken er nog naast, maar over een tijdje verdwijnen die waarschijnlijk.
Met een iPad met internet weet je meer dan als leraar alleen. Bovendien
krijg je bij apps als Nearpod of Socrative de resultaten van leerlingen
meteen binnen, zodat je daarop kunt anticiperen en helpt waar
leerlingen vastlopen, erg handig.’
PENSIOEN Bang voor de toekomst is Jessica niet: ‘Over een paar jaar
schijnen veel ouderen met pensioen te gaan, maar nu is het nog
moeilijk om een baan te vinden. In vacatures vragen ze om jaren
ervaring. Die heb je niet als net afgestudeerde.’
BAND ‘Het liefst zou ik werken en daarnaast studeren. Als leraar ben
je sowieso nooit uitgeleerd. De leerlingen die ik nu heb, zijn rond de
dertien jaar, maar ook de bovenbouw van de basisschool is superleuk.
Voordeel is dat je de groep elke dag ziet. De band die je met ze
opbouwt, is bijzonder. Ze vertellen dat ze gisteren hebben gevoetbald
of je vraagt naar de vader die in het ziekenhuis ligt. Als ik terugkijk op
mijn eigen schooltijd, herinner ik me mijn leraren wel: je geeft de
kinderen iets mee.’
23
Oplaadjurk succesvol tijdens South By South West festival
Met de stroom mee
De Wereld Draait Door, Discovery Channel, South By South West, een stoet aan
regionale en landelijke dagbladen en (inter)nationale tijdschriften: de Wearable
Solar-jurk van Arnhems kledingontwerpster Pauline van Dongen is hot. This dress
is going places.
Herman van Deutekom
Een stroom aan interviews heeft Pauline van Dongen al gehad
sinds zij in Arnhem terug is. Terug uit Austin, Texas. Terug van een
succesvolle deelname aan South By South West (SXSW), het
populaire muziekfestival dat inmiddels is uitgegroeid tot the place
to be op het gebied van interactieve media. Van Dongen drong door
tot de finale van de Wearable Tech Award, waar ze uiteindelijk in de
top-3 belandde. Met meer dan vijfhonderd deelnemers een
ongelooflijke prestatie.
Hoe is dit allemaal begonnen? In nummer 1 van dit schooljaar,
halverwege augustus, maakte Sensor melding van een
opmerkelijke combi: kleding en technologie. Christiaan Holland,
projectleider bij de HAN en betrokken bij Gelderland Valoriseert
(een platform voor innovatie), is de instigator: als fervent
festivalbezoeker ergerde hij zich aan het feit dat hij uren in de rij
moest staan om zijn smartphone op te laden. Dat moet anders
kunnen, dacht hij en stelde een team van studenten van Artez en de
HAN samen om een oplossing te bedenken. Dat werd: kleding die
energie opwekt. Denk aan zonnecellen die verwerkt worden in
jassen, jurken, broeken.
Studenten van Industrieel Product Ontwerpen hielpen Van Dongen
mee met het ontwikkelen en integreren van zonnecellen in kleding.
Sindsdien reist de ontwerpster van hot naar her om haar jurk en jas
te tonen. De kledingsstukken zijn nog prototypes. De zonnecellen
zijn bijvoorbeeld nog niet wasbaar. Van Dongen is daarom op zoek
naar partners die met haar de techniek van het integreren van
zonnecellen in kleding verder wil ontwikkelen. Haar doel is om de
cellen te integreren in de vezel van stoffen.
Het is volgens haar slechts een kwestie van tijd voordat iedereen
kleding of accessoires bij zich heeft waarmee smartphones en
andere gadgets kunnen worden opgeladen.
www.paulinevandongen.nl
24
Oplaadrugzak
Pauline van Dongen is niet de enige die
zonnecellen in gebruiksmiddelen toepast:
studenten van Sport Gezondheid &
Management die samen student company
Our Sun vormen, hebben de Student Solar
Bag ontworpen, een rugzak waar een
flexibele zonnecel op zit. Ook die zorgt
ervoor dat je je smartphone kunt opladen.
En ook dit product blijft niet onopgemerkt:
Our Sun heeft Nederland begin april
vertegenwoordigd tijdens de International
Trade Fair in Israël. Tijdens het ter perse
gaan van dit nummer was nog niet bekend
of de HAN-studenten ook daar succesvol
zijn geweest.
sensor 15, jaargang 18 25
Afscheid Nijmeegs campusdecaan
NIET LANGER
STAPEL OP DE HAN
‘Je kunt altijd bij hem binnenlopen. Hij is concreet, betrokken en toegankelijk.’ Een korte samenvatting van
wat we te horen krijgen als we studenten en personeel vragen om studentendecaan Jan Stapel te typeren.
Per 1 april nam hij afscheid. Sensor blikt terug op zijn tijd bij de HAN en ontdekt meer kanten van Jan.
Tekst: Ruud Kroes / Foto: Ralph Schmitz
Hoe kijk je terug op je tijd bij de HAN?
‘Ik kijk met een heel goed gevoel terug op mijn werk bij de HAN. Er
is veel collegialiteit, ik ben erg te spreken over de ondersteunende
diensten. En ik heb veel plezier beleefd aan het contact met
studenten en docenten.’
En het management?
‘Ik vind dat managers vooral goed moeten luisteren naar het
personeel. Er is veel expertise en daar moet je gebruik van maken.
Gun mensen hun professionele ruimte. Ik vond dat voormalige
CvB-voorzitters Marcel Wintels en Ron Bormans zich vooral
gedroegen als Bokito’s op een apenrots. Dan heb ik veel meer
vertrouwen in een Kees Boele die in zijn eerste mail meldde dat hij
de eerste maanden vooral ging luisteren en durfde aan te geven dat
hij het spannend vond. Laat managers vooral menselijk zijn.’
Het is wellicht het lot van een broer van een bekende Nederlander
dat je wordt vergeleken met je broer, in jouw geval acteur Huub
Stapel. Vind je het vervelend als mensen ernaar vragen?
‘Nee, niet echt, het zou vervelender zijn als ik Holleeder zou heten.
In interviews met Huub komt vaak een sterk rechtvaardigheidsgevoel naar voren. Heb jij dat ook?
Ja, ik denk dat we dat van onze ouders hebben meegekregen. Ik
kom uit een groot gezin met vier broers en een zus. Mijn ouders
maakten geen onderscheid tussen mensen en waren niet gevoelig
voor status en geld.’
Hoe zie je dat rechtvaardigheidsgevoel terug in je werk?
‘We verhuisden met Verpleegkunde en andere opleidingen naar de
Kapittelweg. We kwamen terecht in een grootschalige,
26
bureaucratische en hiërarchische organisatie met een nieuw
onderwijssysteem waar ik het niet mee eens was. In het begin was
het een chaos. Er was niks geregeld, de conciërges hadden
beperkte bevoegdheden en de roostering was slecht georganiseerd.
Er stonden bijvoorbeeld meerdere docenten met klassen bij
hetzelfde lokaal. Er waren collega’s die met de tranen in de ogen
stonden. Ik heb toen een brief naar Marcel Wintels, toenmalig
voorzitter van het College van Bestuur, gestuurd. Via Sensor heeft
hij daarop gereageerd. Ik kan me nog herinneren dat hij veel van
mijn kritiek ontkende maar gelukkig is er daarna veel veranderd.’
Je maakt van dichtbij mee waar studenten mee worstelen. Wat
moet meer aandacht krijgen?
‘Ik kwam steeds vaker gevallen tegen waarbij ik dacht dat het
probleem zo opgelost was als iemand even naast de student was
gaan zitten en hem geholpen had. Door de toename van regelgeving
en bureaucratisering gaan docenten zich verschuilen achter
procedures en regelgeving. Dan wordt er bijvoorbeeld tegen een
student gezegd: ‘In de Onderwijs Examen Regeling kun je lezen wat
je rechten zijn.’ Formeel is het correct maar willen we zo met onze
studenten omgaan?
Ook studieloopbaanbegeleiding behoeft aandacht. Een
beginnende docent wordt vaak meteen slb’er met nauwelijks
scholing. Dat vind ik verbijsterend. Je zou je toch moeten afvragen
aan welke eisen iemand minimaal zou moeten voldoen, wil hij een
geschikte slb’er zijn. Het is meer dan wachten tot een student met
klachten komt. Studenten geven aan dat zij behoefte hebben aan
aandacht, aan echt contact. Zij willen gezien worden als individu.
Aan de andere kant snap ik het probleem van de managers wel. Zij
moeten zorgen dat al die takenplaatjes kloppen…’
Jan Stapel: ‘Een biografie schrijven, dat lijkt me wel wat.’
Waar ben je trots op?
Vooral op het feit dat ik echt iets heb kunnen betekenen voor studenten met
problemen én tot de laatste dag met plezier heb gewerkt. En ook op het
boek Sociologie van de gezondheidszorg en verpleegkunde dat ik samen
met Rob Keukens in 1983 geschreven heb. Dat boek wordt nog steeds
gebruikt bij verpleegkundeopleidingen.
En wat ga je straks doen?
Ik ga niet met een camper maanden door Europa rijden. Daar ben ik te veel
een huismus voor. Misschien ga ik de familiestamboom uitzoeken of een
biografie van iemand schrijven. Ja, dat lijkt me wel wat…
Het is zeker geen grap. Per 1 april is Jan Stapel met pensioen. Hij was
de laatste jaren werkzaam als een van de twee Nijmeegse
campusdecanen. In 1978 begon hij als docent en werkte tevens als
studieadviseur bij de HBO-V, de huidige opleiding Verpleegkunde. In
2001 werd hij benoemd tot studentendecaan bij GGM. Later werd zijn
functie verbreed tot campusdecaan. In de wandelgangen geroemd
om zijn warme maar ook kritische houding. Hij zal ongetwijfeld gemist
worden.
‘Een beginnend
docent wordt
vaak meteen
slb’er met
nauwelijks
scholing.
Dat vind ik
verbijsterend.’
sensor 15, jaargang 18 27
Dehaze is het
Foto: Bram Linderman
Voorrondes muziekwedstrijd
Cultuur op de Campus
v.l.n.r. Koen Maassen (drums), Bram
van Kuipers (zang), Alexander Berndsen
(gitaar), Stijn Linderman (basgitaar)
koren van de HAN
De bandleden van Dehaze staan in de finale van studentenbandwedstrijd Kaf en
Koren en zijn bezig met het opnemen van een mini-album. De vier vrienden Koen,
Stijn, Alexander en Bram timmeren hard aan de weg.
Chantal Bolleman
Dehaze heeft een relatief lange voorgeschiedenis: Koen, HANstudent, en Stijn, studerend in Delft, leerden elkaar kennen dankzij
hun oude gitaar- en drumleraren en samen startten ze uiteindelijk
Dehaze op. Na een zoektocht kwamen uiteindelijk Bram, net
afgestudeerd, en Alexander, ook HAN-student, daar nog bij.
Bandnaam
De bandleden brachten een ode aan de oude gitaarleraar van Stijn,
genaamd Piet de Haas. Ze hebben de band naar hem vernoemd.
‘Maar je moet het wel uitspreken als Dieheez, zegt Koen. ‘De Haas
klinkt niet zo leuk in het Nederlands, dus spreek je het uit op zijn
Engels.’
Meer bekendheid
Afgelopen week moesten de vier in Nijmegen optreden tijdens de
voorrondes van Kaf en Koren, een muziekwedstrijd voor
studentenbands, georganiseerd door Cultuur op de Campus, de
culturele organisatie van de Radboud Universiteit Nijmegen.
Dehaze doet hieraan mee om meer bekendheid te krijgen en
28
mensen te vermaken met hun eigen geschreven muziek. ‘Wij
spelen voornamelijk rock tot hardrock, maar het gaat toch wel iets
meer naar de hardrock. Omdat wij allemaal een andere stijl leuk
vinden, proberen we dit samen te brengen en zo onze eigen stijl te
ontwikkelen.’ Koen verklaart dat ze niet alleen aan Kaf en Koren
meedoen maar ook aan andere bandwedstrijden. Ze hoeven niet
per se te winnen. Ervaring opdoen vinden ze belangrijker.
Nuchter
Een echte droom voor ogen hebben de bandleden niet. Ze zijn,
zoals ze zelf zeggen, nogal nuchter. ‘We gaan gewoon door met
nummers schrijven en daarnaast blijven we optreden. We zien wel
waar het schip strandt.’ Toch hebben de vrienden wel wat
toekomstplannen. Ze hopen dat hun mini-album in de
zomervakantie af is en dat ze over een paar jaar een cd kunnen
uitbrengen.
www.facebook.com/dehazeband
De finale van Kaf en Koren is op 12 juni in Doornroosje
O
lga
ordeelt
Sensor-redacteur Olga Helmigh zet het mes erin
maar nu even niet
Een baby
muziek televisie boek eten app
In de vorige Olga Oordeelt liet ik jullie achter met
een wel heel soap operiaanse cliffhanger: mijn
vliezen braken. Jullie zagen natuurlijk voor je hoe ik
achter de computer zat te typen, héél toevallig aan
jullie gericht en dat toen nét het moment aanbrak
waar ik negen maanden naartoe heb geleefd. Yeah
right.
Natuurlijk braken mijn vliezen toen niet. Zoals
iedereen die al een keer eerder heeft gebaard me op
het hart drukte: ‘het loopt nooit zoals je denkt’. Dat
klopt. Je hebt geen idee wat er gaat gebeuren,
behalve dat het kind gaat komen, want iedereen
verzekerde mij ook met een bemoedigende knipoog:
“Er is er nog nooit eentje blijven zitten.” Joh. Maar
HOE ze eruit komen, daar kun en wil je je geen
voorstelling van maken. Omdat een bevalling, zo
weet ik nu, heel intiem en privé is, ga ik die ervaring
hier niet vertellen (ik hoor sommigen opgelucht
ademhalen). Wat ik er over kwijt wil is dit: veel ging
zoals het ‘moest’, een paar dingen liepen anders,
maar inderdaad: ze is niet blijven zitten. En het was
het waard.
Zei je daar ‘ze’, Olga?! Ja! Een meisje genaamd Mirre.
Het mooiste en knapste kindje op de hele wereld,
althans, dat is de bescheiden mening van Patrick
(mijn man) en mijzelf. Ik ben veranderd in een door
liefde bevangen weekdier: ooit vond ik mensen die
alleen maar over hun kind konden praten
ongelooflijk vervelend en nu ben ik er zelf eentje. En
ik geef er geen ene reet om wat anderen daarvan
vinden. Lang leve het oerinstinct en alles wat erbij
komt kijken (nou ja, behalve de hormonale
kraamtranen, een wrak van een lijf en de slapeloze
nachten, maar goed, dat “hoort er ook bij”, zeggen
ze).
Met je partner ga je een achtbaan in van emoties,
‘taakverdelingen’, om de vijf minuten boven het
bedje hangen en nachtelijke discussies over of gele
poep nou normaal is of niet (de pot Franse mosterd
is nooit meer hetzelfde). Maar je bent vooral in de
ban. Van de kleine teentjes, de mooie oogjes, de
lieve bolle wangen, de geluidjes en de wetenschap
dat dit het resultaat is van een samensmelting
tussen jou en je geliefde (je mag best een teiltje
pakken, hoor, at this point) en dat alles vanaf nu
anders is.
Ik ben gelukkig.
Mirre, ik ga er álles aan doen om jou dat ook te
maken.
sensor 15, jaargang 18 29
Studiekeuzecheck voor aanstaande studenten
Door de
houthakker
het bos weer zien
Vóór 1 mei aanstaande moeten aankomende studenten al weten welke
opleiding ze in augustus willen doen. Minder bedenktijd dus voor de grote
groep twijfelaars. Hoe speelt de HAN hier op in?
Renée Jenniskens
Aanmelden voor een nieuwe studie in het hoger onderwijs moet
voortaan vóór 1 mei. Daar is zelfs een wet voor aangenomen.
Goede informatie en matching, dat is het idee erachter. Die
informatie kunnen de mbo-, havo- en vwo-leerlingen al vinden
op www.han.nl. Bij Studie en Cijfers vind je informatie van elke
opleiding over bijvoorbeeld studentenaantallen, contacturen,
tevredenheid en studierendement. Meld je jezelf aan voor een
opleiding, dan krijg je op de HAN de mogelijkheid of je een
studiekeuzecheck wilt doen. De bedoeling van deze keuzecheck
is dat aankomende studenten zich eerder en goed oriënteren op
hun studie. Is april al voorbij, dan wordt die test verplicht. In de
praktijk kiest nu de helft van de studenten voor een check. De
check is trouwens op de meeste hogescholen ook al vóór 1 mei
verplicht. In totaal verwacht de HAN dit jaar zes- tot achtduizend
studiekeuzechecks.
Studiesuccesfactoren
Hoe ziet die check er in de praktijk uit? Afgelopen jaar is een
projectgroep, met onder andere aansluitmanager Steef
Woldinga en communicatiespecialist Thamar Elissen,
begonnen met het in kaart brengen van specifieke
studiesuccesfactoren van elke opleiding. Dat is de basis van
elke studiekeuzecheck. Studenten die zich aanmelden (wat nog
geen inschrijven betekent, trouwens), komen in een digitale
omgeving waarin ze basisvragen moeten beantwoorden en
waarin ze een test krijgen op het gebied van capaciteiten en
persoonlijkheid, ingezoomd op het toekomstige beroep. Na deze
digitale test volgt bij de helft van de opleidingen een gesprek.
30
Dat kan in een groep gebeuren, maar ook individueel. Dat
gesprek vindt plaats met een studieloopbaanbegeleider.
Sommige opleidingen zetten daar ook studenten bij in.
De aankomende student bepaalt
Uit die test komt een studiekeuzeadvies voort, specifiek op de
gekozen opleiding. Feitelijk zijn er drie antwoorden, negatief,
positief en nadere actie. Een negatief advies wil niet zeggen dat
een student niet toegelaten wordt. Het is niet de HAN die bepaalt
of iemand geschikt is, maar de aankomende student zelf. Er
worden geen alternatieven aangedragen, maar de student kan
nog wel twee keer een nieuwe studiekeuzecheck doen voor een
andere opleiding.
Geen schone lei
De nieuwe keuzeprocedure heeft volgens Thamar Elissen een
belangrijk positief effect: ‘Je krijgt studenten die al feeling
hebben met de HAN voordat ze hier rondlopen. Het is een
vliegende start.’ De check wordt bewaard en is een eerste
uitgangspunt voor de studieloopbaanbegeleiding. Is het niet
een beetje vreemd dat studenten al met hun motivatie en
achtergrond op de HAN bekend zijn? Steef Woldinga vindt van
niet: ‘Elke student brengt een profiel mee, een achtergrond en
labels. Je kunt niet met een schone lei beginnen. Starten op nul
is verleden tijd.’
Loting of selectie
Niet alle opleidingen en alle studenten doen mee aan deze
check. Voor deeltijders en aankomende studenten die een toelatingsonderzoek doen, is de procedure anders. En een aantal
opleidingen op het gebied van gezondheidszorg kent een
(bindende) decentrale selectie; daarvan is de aanmeldingstermijn
zelfs al voorbij. Er zijn ook nog opleidingen die een loting (Toegepaste Psychologie) of een selectie (Creatieve Therapie Opleidingen) hebben. Dit staat allemaal op de HAN-site vermeld.
Ook huidige studenten die erover denken om over te stappen op
een andere studie, krijgen te maken met deze regeling. Speciaal
voor hen heeft de HAN het Studiewisselpunt in het leven
geroepen.
problemen. Je kunt jezelf bijvoorbeeld alleen maar met een
DigiD aanmelden. Veel aankomende studenten blijken niet op
de hoogte te zijn van de procedure en internationale studenten
doen er niet aan mee.
Neemt niet weg dat het een regeling is waar bijna niemand
tegen is. ‘De voorlichting is belangrijk. De strategie is: zo snel
mogelijk persoonlijk contact’, zegt Thamar. Dat het effect
sorteert, bewijzen de open dagen, aldus Steef: ‘In november
was het zó druk op de open dag, dat de file tot aan Elst stond.
Het veroorzaakt ook een grotere interesse in meeloopdagen en
proefstuderen.’
www.HAN.nl/studiekeuzecheck
Strategie
Zijn er alleen maar blije geluiden over de regeling? Niet
helemaal. Voor de opleidingen is het een hele klus om het
allemaal voor elkaar te krijgen. Studentenvakbonden voorzien
sensor 15, jaargang 18 31
Vrijwilligers maken Nijmeegs filmfestival Go Short mogelijk
Kort maar
krachtig
Maar liefst 165 vrijwilligers zijn nodig om het Go Short – International Short Film
Festival Nijmegen in goede banen te leiden. Coördinatoren Ruben de Groot (25) en
Martijn Snelders (25) houden het overzicht over deze enthousiastelingen. Ruben
doet dat als stage, want hij is -‘al heel lang tweedejaars’- student Cultureel
Maatschappelijke Vorming bij de HAN.
Tekst; Laurence de la Porte / Foto’s: Ralph Schmitz
Op de vrijwilligersbijeenkomst donderdagavond is niet iedereen
aanwezig, maar dan hadden ze waarschijnlijk ook nooit in het
GroenLinks-gebouw aan de Ziekerstraat gepast. Directeur Kirsten
Ruber houdt een kort welkomstwoord, want dat doen ze graag bij
Go Short, grapt ze: het kort houden. ‘Wat jullie allemaal voor elkaar
krijgen is fantastisch, we kunnen het niet zonder jullie’, en ook
Martijn en Ruben beamen dat. De meer dan 150 vrijwilligers
bestieren van alles: van catering tot public relations, van de
carservice voor speciale gasten tot het verkopen van kaartjes.
Onder hen zijn studenten van de HAN en de Radboud Universiteit,
maar ook niet-studenten dragen een steentje bij.
Vanavond krijgen ze allemaal uitleg over hun takenpakket. Voor
de flexwerkers die Ruben onder zijn hoede heeft, betekent hun
functie vooral ‘beschikbaar zijn’. Zij zijn de studenten die elk
moment inspringen, mocht er iemand anders uitvallen. Na afloop
haalt Ruben wat drinken voor zijn medewerkers én vertellen hij en
Martijn wat nou het voordeel is van hier werken zonder ervoor
betaald te krijgen.
Go Statistics
Zo mag je naar alle korte films ‘en krijg je ons er gratis bij’, weet
Ruben. Maar vooral belangrijk, denkt Martijn, zijn de contacten die
je hier opdoet. ‘Je krijgt een kijkje in hoe een grote organisatie
werkt en je leert veel mensen kennen.’ De club is aan het eind van
het festival vaak bevriend en een deel komt het jaar erop weer de
handen uit de mouwen steken. Van de huidige samenstelling
werkte een derde al eens eerder voor Go Short.
Het tweetal heeft de vrijwilligersstatistieken dit jaar eens onder de
loep genomen. Een derde van de vrijwilligers woont buiten
Nijmegen. Normaal gesproken mag je pas op je achttiende aan de
slag, maar er is dit jaar één uitzondering gemaakt voor iemand van
zeventien, dat is de jongste. De oudste heeft 66 jaar op de teller.
32
34 procent van de Go Short’ers bestaat uit mannen, tegenover
zesenzestig procent vrouwen, ‘Dus ja, dat is mooi’, grijnst Ruben.
Go Shortie
Mocht je als drukke HAN’er geen tijd hebben om te helpen, dan
kun je ook gewoon een filmpje pakken. Verschillende soorten
passeren de revue, onder meer in de thema’s Film & Food en
Belgian Shorts. De Schotse regisseur Paul Wright wordt dit jaar in
het zonnetje gezet als ‘filmmaker in focus’. Hij zal zijn eigen korte
films presenteren, in combinatie met klassieke en meer recente
korte films die hem hebben geïnspireerd. Ben je armlastig dan is
dat ook geen probleem, vertellen de heren: ‘Er zijn crisisfilmblokken over de economische recessie voor mensen die zelf in
de crisis zitten. Daar geldt het principe pay what you want.’
Inhoudelijk gezien is het programma eveneens interessant voor
studenten, denkt Martijn. ‘Makers van korte films zijn vaak zelf jong,
omdat ze vanwege geldgebrek niet altijd met een lange film kunnen
beginnen. Hun onderwerpen sluiten aan bij de belevingswereld van
een jeugdig publiek. Ze maken bijvoorbeeld iets semiautobiografisch,
zoals een coming of age-verhaal.’
Go bier
Tijdgebrek kan in ieder geval geen excuus zijn om niet te gaan: de films
duren maximaal veertig minuten. Zelf zitten Ruben en Martijn tijdens
het festival voornamelijk in het vrijwilligershonk, waar fris, koffie en
thee (vóór je dienst) en bier (ná je dienst) te krijgen zijn. Iedereen mag
langskomen als er iets niet lekker loopt of als ze vragen hebben, maar
vooral, hopen ze, als de vrijwilligers simpelweg willen melden dat het
goed gaat. ‘Ja, dat hebben we hen op het hart gedrukt. Kom ook langs
om te vertellen hoe leuk het is!’
Go info
De Go Short-programmering staat op vier
verschillende locaties in Nijmegen: LUX, Paviljoen,
De Bibliotheek en Merleyn. Je bezoekt geen losse
films, maar samengestelde filmblokken. Een blok
bevat meerdere korte films in verschillende genres.
Documentaires, animatiefilms, fictie- en kunstfilms,
in de meeste blokken kun je van alles wat aantreffen.
Prijzen variëren van €9,00 tot €6,50 (voor
studenten), maar er zijn ook (duurdere) dagpassen.
Meer op http://2014.goshort.nl/
sensor 15, jaargang 18 33
Twirlen is géén
Wasda? Dwarrelen? Niet alleen de fotograaf heeft nog nooit van ‘twirlen’ gehoord.
Tweedejaars Fysiotherapie Melissa van Oijen (22) heeft het al ontelbare keren
moeten uitleggen. ‘Twirlen is een combinatie van dans, ritmische gymnastiek en
majorettetechnieken. Veel mensen verwarren het met majorette, maar het is veel
complexer,’ aldus de Nederlands kampioene.
Tekst: Raïssa Soeter / Foto: Ralph Schmitz
Op haar vijfde had Melissa voor het eerst een baton in haar handen.
Voor de leken: een baton is het stokje waar het allemaal mee
gebeurt. Door wekelijks te trainen schopte ze het tot het Twirl EK en
sinds 2006 zelfs tot het WK. ‘Terwijl iedereen in ons dorp stopte met
majorette en twirlen, bleven mijn zusje en ik stug doortrainen. Om te
kunnen groeien hebben we samen met onze trainster de
majorettevereniging omgezet in een twirlvereniging. Waar het
vroeger gewoon een leuk tijdverdrijf was, is het nu echt mijn passie
en uitlaatklep. Twirlen vergt volle concentratie: er is geen ruimte voor
andere gedachtes als je hier mee bezig bent.’
Competitiesport De Fysiotherapiestudente legt uit dat er diverse
categorieën en niveaus zijn. ‘Ten eerste zijn er vijf
leeftijdscategorieën. Er zijn wedstrijden waarin je optreedt met één,
twee of drie batons. Je danst alleen, samen of in een groep. En dan is
er nog de categorie ‘freestyle’, waarin je zelf muziek en bewegingen
mag kiezen. In alle andere gevallen wordt dit voor je bepaald.’ Zelf
valt Melissa in de categorie ‘adult’, doet ze aan 1 en 3 baton, en duo
freestyle met haar zusje. ‘Ik doe zeven keer per jaar mee aan
regionale wedstrijden, één keer per jaar aan het Nederlands
Kampioenschap, één keer in de twee jaar aan het
Wereldkampioenschap,’ waarop ze bescheiden toevoegt: ‘Ik ben al
zes jaar op rij Nederlands Kampioen ‘3 baton’.’
Jongleren Naast lenigheid is een goed concentratievermogen een
van de belangrijkste eigenschappen om te kunnen twirlen. ‘Hoewel
het geregeld gebeurt, is het de bedoeling dat je tijdens het dansen
majorettetechnieken laat zien, zonder de baton te laten vallen.
Tijdens een optreden – dat gemiddeld 2 tot 5 minuten duurt - moet je
passen onthouden, uitvoeren, en bijvoorbeeld jongleren. Of de stok
over je armen, nek en schouders laten rollen – er zijn tal van trucs.
Persoonlijk ben ik beter in batontechnieken dan dans. Trucs heel
snel en dichtbij uitvoeren, vind ik het leukst.’
Ziekenhuis Helemaal ongevaarlijk is de showsport - oorspronkelijk
ontstaan uit een vechtsport - niet. ‘Nee, ik heb vaak genoeg in het
ziekenhuis gelegen. Tijdens een selectiewedstrijd voor het WK heb ik
34
een baton zo hard tegen mijn pols
aangeslagen, dat deze bijna gebroken was.
Eigenlijk is het vooral gevaarlijk voor je polsen,
handen en vingers – die van mij staan inmiddels niet
meer recht. En je loopt wel eens een bloedneus op als je
een stok in je gezicht krijgt. Ik heb geluk dat mijn trainster
tevens huisarts is.’
WK 2015 In Nederland zijn er in totaal zo’n honderdvijftig
meiden en twee jongens die aan twirlen doen. Nederland is
zesde van de wereld. Japan staat al jaren op één, en de VS op
twee. ‘In Japan hebben ze er aparte scholen voor. Die meiden
zijn zo snel met trucs, zonder de batons te laten vallen – echt
een prestatie. Ze moeten verplicht meedoen aan een aparte
categorie omdat ze zo goed zijn.’ Zelf traint Melissa momenteel
ook voor de ‘2015 Baton Twirling World Cup’ in Canada: ‘Ik geef
nog één keer alles wat ik in huis heb, alles wat ik geleerd heb
door de jaren heen. En daarna stop ik, dan is het wel zat
geweest. Ik zit nu in de oudste leeftijdscategorie, en ben er zo’n
1500 tot 2000 euro per jaar aan kwijt (zaalhuur, pakjes,
schoenen, batons, wedstrijden en contributie Nederlandse Twirl
Sport Bond). Bovendien ga ik na mijn studie werken, en heb ik
minder tijd. Maar het zal absoluut wennen zijn, het was al die
jaren een groot onderdeel van mijn leven. Waarschijnlijk blijf ik
wel naar wedstrijden kijken en mijn hulp aanbieden binnen de
NTSB. Wie weet straks als afgestudeerd fysiotherapeut.’
majorette
PASSIE
‘Terwijl iedereen in
ons dorp stopte met
twirlen, bleven mijn
zusje en ik stug
doortrainen.’
sensor 15, jaargang 18 35
Mededelingen
Op zoek naar de agenda? kijk op www.snsr.nl
In de rubriek Mededelingen is plaats
MR
voor aankondigingen die interessant
Medezeggenschapsverkiezingen
zijn voor medewerkers en/of studenten.
Stel jij je als medewerker kandidaat voor
de medezeggenschapsverkiezingen? De
verkiezingen voor medezeggenschap
(medewerkers) 2014 vinden plaats in mei.
Alle medewerkers krijgen van 3 tot en met 21
april de gelegenheid zich als kandidaat aan te
melden voor de medezeggenschapsraad, de
deelraad Service Bedrijf, de faculteitsraden of
de instituutsraad HAN Masterprogramma’s.
Via je e-mail ontvang je een directe link
waarmee je jezelf kunt aanmelden. Ben jij
tenminste een jaar werkzaam bij de HAN,
betrokken bij het hoger onderwijsbeleid en
de HAN-doelstellingen, bereid je mening te
delen met collega’s, studenten en bestuur
en ben je vanaf september 2014 (in principe)
twee jaar beschikbaar voor een aantal
uur per week? Dan ontvangen we graag je
aanmelding op uiterlijk maandag 21 april (2e
paasdag). Voor je aanmelding moet je ook 5
handtekeningen van collega’s verzamelen.
Surf naar de verkiezingspagina op www.
han.nl/insite/mr onder actueel, e-mail de
medezeggenschapsraad: secretariaat.mr@han.
nl of spreek een raadslid aan.
De redactie kan inzendingen weigeren
of inkorten. Nummer 16 van jaargang 18
verschijnt op 23 april; de deadline van
dit nummer is 14 april. Informatie voor
de agenda of de mededelingen kan naar
de redactie van Sensor, liefst per e-mail
naar [email protected].
CvB Berichten
Benoeming studentlid Commissie
Profileringsfonds HAN
De heer R. (Roel) Remy is benoemd tot studentlid van de Commissie Profileringsfonds HAN.
De benoeming is op 18 maart 2014 ingegaan en
geldt voor een periode van 2 jaar.
Meldpunt Integriteitscode voor HANmedewerkers De heer drs. H.P. (Henri)
van Boxtel, directeur Service Unit Human
Resources, is door het CvB aangewezen voor het
meldpunt Integriteitcode voor medewerkers.
NSE 2014 Het College van Bestuur wil alle
studenten die de NSE 2014 hebben ingevuld
hartelijk danken en kijkt uit naar de resultaten
van de NSE 2014. De HAN had een zeer hoge
opkomst van 45,7%, net niet de allerhoogste
van alle hogescholen.
woensdag 9 apr il 2014
9.00 - 15.30 uur Kapittelwe
g 33 Nijmegen
Verken je toekomst!
Loopbaandag ISS
CMV | CTO | MW
D
PEDAGOGIEK | S
PH | TP
HA N
Info en aanmelden: www
.han.nl/loopbaandagiss
Leven gaat voor.
De Nierstichting zet alles op alles om ervoor te zorgen dat
nierpatiënten zoals Willem in leven blijven en ook écht
kunnen blijven leven. Want dialyseren is geen leven, maar
overleven. We doen dan ook alles wat in ons vermogen
ligt om het leven van nierpatiënten te verbeteren.
Leven gaat voor, in alles wat we doen. nierstichting.nl
36
Algemeen
Werkzaamheden treintraject Nijmegen
– Den Bosch
Ter verbetering van de bereikbaarheid in
de regio per openbaar vervoer wordt er een
nieuw station gebouwd op de lijn NijmegenDen Bosch; station Nijmegen Goffert. De
werkzaamheden hiervoor zijn al gestart
en in december 2014 is het station klaar
voor gebruik. In Wijchen komt er een extra
keerspoor met perron zodat er vanaf december
2014 tussen Nijmegen en Wijchen meer
treinen kunnen rijden. De werkzaamheden
in Wijchen zijn eind maart gestart. Door
deze werkzaamheden rijden er in een aantal
periodes geen of beperkt treinen. In het
weekend van 10 en 11 mei 2014 (week 19)
rijden er geen treinen tussen Nijmegen en Den
Bosch en vanaf maandag 28 juli t/m dinsdag 5
augustus (week 31/32) is er geen treinverkeer
mogelijk tussen Nijmegen en Oss. Tussen Oss
en Den Bosch rijden wel treinen. Reizigers
kunnen gebruik maken van vervangend
busvervoer. Meer informatie www.prorail.nl
Studentenhuis van het Jaar-verkiezing
Elk jaar zoekt Studenten.net het ultieme
studentenhuis. Woon jij op kamers? Deel je een
huis, gang of verdieping met minimaal twee
huisgenoten? Voldoet het huis aan één van de
volgende kenmerken: gezellig, stapels afwas,
een klein fortuin aan statiegeld in de gang of
een kolonie fruitvliegjes in de prullenbak? En
wil je wel eens iets winnen? Schrijf je huis dan in
voor de Studentenhuis van het Jaar-verkiezing.
Naast eeuwige roem en de titel ‘Studentenhuis
van het Jaar 2014’ maak je kans op prijzen
voor het hele huis, waaronder een inboedel
t.w.v. € 2.500 (wat denk je van een koelkast,
wasmachine en televisie)! Inschrijven kan tot
17 april via www.studentenhuisvanhetjaar.nl.
Vragen? Mail naar [email protected].
Big Band HAN zoekt versterking voor
haar kopersecties! Ben jij trompettist of
trombonist? Meld je dan aan. Repeteren doen
we elke zaterdagmorgen van 10u45-12u45 in
het muzieklokaal van de PABO in Arnhem. Voor
meer informatie: www.bigbandhan.nl of www.
facebook.com/bigbandhan
‘Voor de storm’,
gegarandeerd een goed verhaal!
Nico Alsemgeest Photography
Het verhaal: Wat zou dat toch lekker zijn, even helemaal niets.
Geen geschreeuw, geen meningen, niet hoeven duwen of
trekken. Eerst rustig nadenken, dan praten. Op normaal volume,
over zaken die er toe doen. Voetbal, boodschappen doen,
Isaac Newton, je afkomst en de invloed hiervan op allerlei,
televisiekijken en Nederland bijvoorbeeld. Brandhaarden te over
in de wereld, maar als je de krant niet openslaat en het journaal
weg zapt, valt het allemaal reuze mee. Wat fijn dat wij, als
beschaafde mensen onder elkaar, vanavond lekker warm binnen
zitten. Voor de storm losbarst.
WIN
tickets
voor rené
meurs
Sensor mag 2 x 2 kaarten weggeven voor de cabaretvoorstelling
‘Voor de storm’ van René van Meurs op vrijdag 25 april in
het Posttheater in Arnhem. Kans maken? Mail je naam en
telefoonnummer, met in het kort waarom jij wel een verzetje kunt
gebruiken naar [email protected]. Winnaars krijgen te zijner tijd
bericht.
sensor 15, jaargang 18 37
Uitgehoord
Schijnbaar oppervlakkige vragen en veelzeggende antwoorden
38
Voor de rest van dit schooljaar maakt Paige Roggenbuck ons
deelgenoot van haar belevenissen in Nederland en daarbuiten. Ze
studeert vormgeving en fotografie bij de Mankato State University
in Minnesota. Via een uitwisselingsprogramma werkt ze tot juni
bij Buro 302, een organisatie binnen de faculteit Techniek.
Looking for Obama
My favorite kind of travel is when you have absolutely no plans
whatsoever. You get on a train and go. Two friends of mine, Elle
and Kaylee, went with me on the trip to ‘Den Haag’, the political
capital of Holland. We had heard from multiple people that it
was worth the trip, but once we heard that President Obama
was coming, we were sold. As soon as we arrived, all we could
see were signs to advertise the Nuclear Conference, which
Obama and apparently lots of other important people were
attending. The entire city was being patrolled with armored
trucks, steel gates and barricades, and five times the amount
of police probably needed. We all wanted to see where the
Nuclear Conference was being held, or in other words, where
Obama would be since it was such a big deal of him coming.
Because of his arrival, Amsterdam airport was shut down for
three days prior. Flights were cancelled. So because it was a
big deal in The Netherlands, we wanted to see all the commotion
ourselves.
seemed too well dressed to be homeless, yet seemed off
carrying too many plastic bags. We ended up being right.
Seven police men began surrounding him yelling at him in
Dutch with something to do with his paperwork. The police
were going through his bags and the man just sat there
disoriented, possibly on drugs, not responding. Eventually,
they took him away in handcuffs. I assumed he made a scene
on the train, and was kicked off. Overall, the day trip was a bit
intimidating and frankly scary, but we enjoyed ourselves there! We boarded a tram and conveniently forgot to pay for a ticket
and got a ride for free! The Conference area was blocked off for
miles. There was a giant fence surrounding the entire area with
surveillance cameras and police patrolling. The city of Den
Haag is giant. It was impossible to explore the entire thing. We
ended up seeing the outside of the Nuclear Conference/
Congress, the Peace Palace, the city tower, and the ‘centrum’. After leaving The Hague, the trip continued to be confusing.
During a layover stop in Utrecht, we were sitting by a man, who
sensor 15, jaargang 18 39
8
2
Opgetekend
2
Studenten en medewerkers tonen hun
tatoeage(s) en vertellen het verhaal
achter hun lichaamsversiering.
Sjardo Janssen (24)
Eerstejaars Communication & Multimedia Design
‘Mijn naam, Sjardo, komt amper voor in Nederland, laat staan
wereldwijd. Tenminste, een Google search levert weinig op. Zo heb
ik met gemak de domeinnaam sjardo.com kunnen claimen, hoefde
ik nooit [email protected] te worden en ontmoet ik
nergens naamgenoten. Mijn moeder had vroeger op de basisschool
een klasgenootje dat Sjardo heette. Ze vond de naam bijzonder,
dus heeft ‘m altijd onthouden. Toen ik werd geboren, was er geen
twijfel over mogelijk hoe ik zou heten. Jaren later, toen mijn ouders
al gescheiden waren, had mijn moeder een verrassing voor me. Ik
logeerde bij mijn vader en werd gebeld. Ze zou langskomen. Ik
vond het vreemd, want dat deed ze normaal niet als ik bij mijn pa
was. De deurbel ging en daar stond ze, samen met een voor mij
onbekende man. ‘Hoi, ik ben Sjardo’, zei ik, en schudde zijn hand.
‘Dat weet ik’, antwoordde hij. ‘Ik heet óók Sjardo, aangenaam.’
Bleek dat hij de oude klasgenoot van mijn moeder was. Ze had
hem opgespoord. Hij woont in Amerika, maar reist geregeld terug
naar Nederland voor zaken. Het was bijzonder om oog in oog te
staan met een naamgenoot, want dat gebeurt me nooit. Voor hem
was het natuurlijk ook speciaal, wetende dat zijn naam inspireerde
tot een vernoeming.’
‘Gezien de uniekheid
van mijn naam, vond
ik het cool om die te
laten vereeuwigen.’
‘De beslissing om mijn eigen naam op mijn arm te tatoeëren, kwam
indirect ook door mijn moeder. Zij liet een klavertje vier zetten. Ik,
toen zeventien jaar, ging mee. Ik vond het razend interessant,
waardoor mijn moeder kort daarna vroeg of ik er eentje wilde
zetten op haar kosten. Een cadeautje. Gezien de uniekheid van
mijn naam, vond ik het cool om die te laten vereeuwigen. Een tijd
lang heb ik geoefend met het lettertype en de vorm, tot ik uitkwam
op het vloeiende schrift. Het is mijn eigen handschrift, dat wilde ik
ook per se. Ik volg een creatieve opleiding en ambieer een creatieve
carrière, dus wilde ik niet kiezen uit een standaard boek. Inmiddels
wil ik veel meer tattoos, liefst een hele sleeve. Zwart-wit of in één
kleur, geen bont gedoe. En dan een mengeling van dingen als een
Japanse lotusbloem, en bijvoorbeeld Super Mario. Een collage van
alles wat me boeit en inspireert. Dat lijkt me wel wat.’ OH
8