Transcript Download de reportage

19 december 2014 , pag. 24
Van het Arabisch naar maan, roos, vis
REPORTAGE
SCHOOL ORANJE
Drie weken draait de asielzoekerschool in Oranje nu.
Een eerste balans kan worden opgemaakt.
Bernd Otter
ORANJE Het maakt niet uit of je nu
in groep 1 of 5 zit, alle leerlingen beginnen met ‘maan, roos, vis’. Op de
asielzoekerschool van Oranje valt op
dat er weinig ‘gewoon’ is. Kinderen
die te laat binnen komen of totaal
niet begrijpen wat er van ze verwacht wordt. Voor het eerst worden
ze geconfronteerd met een juf, met
plaatjes van dingen die ze nooit eerder zagen, met leeftijdgenootjes die
een onbegrijpelijke taal spreken,
met liedjes die voor zowel de Arabier
als voor de Somaliër Chinees klinken. De leerkrachten kenden elkaar
niet of nauwelijks en worden nu geacht een nog hechter team te vormen dan op een Nederlandse school
nodig is.
In de gang meldt een Syrisch jongetje dat hij zijn jas moet ophangen,
maar dat lukt hem niet. Dat gebeurt
met het woord ‘jas’ en gebaren. Een
Eritrees meisje babbelt lustig in haar
eigen taal voort, terwijl een jongetje
uit Bosnië haar uit beleefdheid toeknikt. ‘Joef’ Helma Blaauw houdt als
locatiemanager een van de weinige
onwillige jochies in toom. In zijn geboorteland had hij al lang een flinke
mep van de meester gehad.
Even een school inrichten voor 76
kinderen met zeker vijftien nationaliteiten is er niet bij. Jade Zorggroep
en COG Drenthe hebben alle zeilen
moeten bijzetten. Als dependance
van de christelijke basisschool De
Vaart in Hoogersmilde heeft het weinig van de ‘moederschool’. Het zit in
een voormalig kantoorgebouw, waar
alle schoolse faciliteiten misten. Aan
een schoolplein wordt nog gewerkt
en computers en beter internet zijn
onderweg. Maar ondertussen is er
volgens schooldirecteur Saskia Prakken wel degelijk sprake van onderwijs. Je reinste pionierswerk, want
een blauwdruk hoe je asielzoekers
les moet geven bestaat niet. ,,Elke
groep is anders. Voor een asielzoekerscentrum ligt het heel anders dan
hier in Oranje, waar mensen binnen
een maand of drie weer vertrokken
zijn. Dan kan je ze net leren lezen en
bijbrengen van wat er op een school
van je verwacht wordt.’’ De leerkrachten zeggen stuk voor stuk dat
¬ Hoofd, schouders, knieën, teen: aanschouwelijk onderwijs voor asielzoekers in Oranje.
Foto Marcel Jurian de Jong
ze ’s avonds bekaf zijn, maar dat het
werk geweldig is.
,,Het zet je enorm aan het denken.
Er is veel vanzelfsprekend, maar
sommige kinderen zijn nog nooit
naar school geweest’’, vertelt Prakken. Blauw: ,,Je moet alles aanschouwelijk maken. Met plaatjes kun je
veel uitleggen. Qua taal beginnen ze
allemaal op nul, maar al heel snel
kunnen ze zichzelf in het Nederlands beschrijven, vertellen wat ze
lekker vinden en tot twintig tellen.
En als ze eens over de schreef gaan is
‘stop’ een erg handig woord.’’