Transcript Spartathlon Berry Snoeren - Team Global

Tilburger Berry Snoeren loopt 250 kilometer in 36 uur
In de voetsporen van Pheidippides
SPARTA – Iedereen heeft doelstellingen. En sommige zijn wat extremer dan de andere.
Neem nou de doelstelling van de 38-jarige Berry Snoeren uit Tilburg die hij zichzelf een
aantal jaren geleden oplegde. Deelname aan de Spartathlon in Griekenland. Een historische
race van Athene naar Sparta over maar liefst 250 km. En om het nog wat moeilijker te maken,
moet dit binnen 36 uur gelopen zijn. De race volgt de voetstappen van de Griekse bode
Pheidippides die in 490 BC deze route liep. Dit betekent een race, niet alleen over verharde
weg, maar ook over de bekende berg Parthenio (1200 meter) waar geen gebaande paden zijn.
Hoe komt het dat een normaal mens die ook wil doen?
Berry Snoeren, lid van het Team Global-e Runnersworld, legt het uit: “Ik wilde graag de
Spartathlon lopen omdat dit een uitdaging is op het hoogste niveau, zowel fysiek als mentaal.
Ik wilde graag zelfrespect winnen. Dit was mijn droom en ik had nu de kans om het te doen!”
Veel lopers weten wat het inhoudt om te trainen voor een afstand. Dat begint met 5 km, tot
voor de meesten het ultieme doel, de marathon. Hoe train je dan voor 250 kilometer? De
afgelopen jaren stortte Snoeren zich al op het ultralopen, wedstrijden van 50 kilometer en
meer. Want je wordt niet zo maar toegelaten tot de elite die de Spartathlon mogen lopen.
“Voor de Spartathlon moet je 100 kilometer binnen 10,5 uur kunnen lopen en zowel fysiek als
mentaal gezond zijn. Daarnaast moet je een 24-uursloop gelopen hebben (dat deed Snoeren
dit jaar in Steenbergen) en natuurlijk prettig gestoord zijn.”
De afstand alleen maakt de race al bijzonder, maar er is meer: “Van de in totaal 350 startende
lopers vallen er heel veel af.” Dit jaar kwamen er uiteindelijk 207 deelnemers over de finish.
Snoeren werd 164e. “Daarnaast is Griekenland een warme omgeving, heb je die hoge berg en
is er een tijdsdruk. Want bij verschillende meetpunten is een tijdlimiet.”
De laatste drie kilometer
De race is ook bijna een soort toeristische rit, alleen dan te voet. “Je start bij de Acropolis in
Athene. Het mooiste gedeelte is langs de kust tot aan het kanaal van Korinta. Daarna is er een
mooi stuk bij het Spanggas Pad en de berg die je in de nacht beklimt. Maar misschien is het
mooiste nog wel de laatste drie kilometer in Sparta naar de finish waar mijn vrouw Wendy,
mijn kinderen en mijn ouders me op stonden te wachten.”
Natuurlijk was het niet alléén maar leuk tijdens de anderhalve dag durende race. “De eerste
100 kilometer vielen mij al gelijk tegen. Die waren zwaar terwijl ik had verwacht die zonder
problemen te kunnen lopen. Ik kreeg kramp waardoor ik tot drie keer toe op de grond ben
gaan liggen van de pijn. Ik had te weinig zout en magnesium genomen. Die had ik wel bij me,
maar die lagen pas op het 100km punt. Daar komt ook het mentale aspect kijken. Je moet
sterk blijven om in die eerste 100km al zoveel pijn te willen lijden, en toch door gaan. Je weet
dat je nog niet eens op de helft bent. Ik vertelde mezelf dat de pijn tijdelijk was en dat het een
unieke belevenis is. Ik had er fysiek hard voor getraind samen met mijn maatje Michiel de
Groot van Move by Michiel.”
Gaaf, overweldigend en bevredigend
Inmiddels is het bijna een week geleden dat Snoeren de monstertocht in 35 uur, 19 minuten en
53 seconden is gefinisht. Hoe voelt hij zich nu? “Ik heb nergens last van fysiek. Ik slaap nog
wel onrustig en ben wat emotioneler. Het blijft toch een hele afstand en om dan ruim 35 uur
onderweg te zijn is bizar. Maar ontzettend gaaf, overweldigend en bevredigend. Je haalt echt
het onderste en het beste uit jezelf. A man can do great things and I did!”
Nu is het dus tijd voor de periode na de Spartathlon. Zijn er dan alweer nieuwe doelen? “Meer
genieten, tijd vrij maken voor mijn gezin. Want de afgelopen twee jaar hebben zij ook moeten
‘lijden’ onder de voorbereiding hiervoor. Maar heel stiekem lijkt het me leuk om mee te doen
aan de IronMan in Hawai. Fietsen en lopen is geen probleem, alleen het zwemmen wordt nog
een uitdaging, en dan natuurlijk de combinatie hiervan.” Zonder zijn team had Snoeren het in
ieder geval nooit gered. “Ik heb veel hulp gehad van mijn vriend Pierre Janssens, begeleider
Michiel de Groot, fotografe Melissa Salas, trainer Adriaan Schram, masseuse Babs van den
Broek, fysiotherapeut Peter Elshout en Eric en Pieter van Sport Assistents. En natuurlijk alle
vrienden en kennissen voor hun steun!”